tag:blogger.com,1999:blog-41803539700094843782024-03-19T09:47:38.517+01:00Belgia nasz dom.Pamiętnik.
Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.comBlogger573125tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-90880511989748510582024-03-17T14:50:00.001+01:002024-03-17T14:50:23.285+01:00Koty i kocury w morzu żonkili<p> Kolejna edycja Lente op De Dries (wiosna w Dries). W tym roku po parku rozlazło się kilkaset kotów. To koty reklamowe udekorowane przez różne firmy i instytucje.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimlBOiTilAv86Nm5hyLIZstJZbpm6S-Nw9QaOwqyrEB6OSxyKcXaq4p7z5kKETZR5SfEFNvBfdicdxX5HgERMiOGTYtkvQQ8wRZpBUH7Bzahm2dHmHtF1eN_fJBWYe7vn1kudOkMncEbqP9cpSRQGpvIL86P5P-flAaDyZbEO7ngXcerbw9an9b7YzwDY/s4032/0B5A0A7D-3F81-4ADB-9C9A-10A0F8E3C931.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimlBOiTilAv86Nm5hyLIZstJZbpm6S-Nw9QaOwqyrEB6OSxyKcXaq4p7z5kKETZR5SfEFNvBfdicdxX5HgERMiOGTYtkvQQ8wRZpBUH7Bzahm2dHmHtF1eN_fJBWYe7vn1kudOkMncEbqP9cpSRQGpvIL86P5P-flAaDyZbEO7ngXcerbw9an9b7YzwDY/w640-h480/0B5A0A7D-3F81-4ADB-9C9A-10A0F8E3C931.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifCWEV26ZUIUi1W0Q7v4sjE9mghSa-Rrdf_VKyB-HYo1KehX93dmxiTlho3QKphGLhy4TB4P_j0tpag5eTTdnDHb9wbsZ5a1Ij3njBQb2ecy2EtCbLX29LK6H_ai1Xc1rLWuE8AAXan8SqfG6JCUD3VY2E_slaLjw_xIuuVeo_a7TmFzT-rR-XGbEWEa8/s4032/00B2FD2B-ED8A-4CCB-8F10-4484F254C0BE.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifCWEV26ZUIUi1W0Q7v4sjE9mghSa-Rrdf_VKyB-HYo1KehX93dmxiTlho3QKphGLhy4TB4P_j0tpag5eTTdnDHb9wbsZ5a1Ij3njBQb2ecy2EtCbLX29LK6H_ai1Xc1rLWuE8AAXan8SqfG6JCUD3VY2E_slaLjw_xIuuVeo_a7TmFzT-rR-XGbEWEa8/w480-h640/00B2FD2B-ED8A-4CCB-8F10-4484F254C0BE.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZzZgiBqS30Wldh_2iLjsCYxBZPyVRezDSoGBI89MJYCZcPBy9ZfniZEfZxerKwxcn6aAh7MA0u4mjDa-jQt9D0GxDLaRRzOv4yMskjYOcEHhofuXbDjFcJ3CygEmSKpuLVcQx2oFxinE5ctHhi_sOTXVg6RAaZd3Dw-fsCsIdYgb3YOUQyuXkneXBa3o/s4032/1F895CB5-77C9-4EF9-B22A-158BDFA7A5E6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZzZgiBqS30Wldh_2iLjsCYxBZPyVRezDSoGBI89MJYCZcPBy9ZfniZEfZxerKwxcn6aAh7MA0u4mjDa-jQt9D0GxDLaRRzOv4yMskjYOcEHhofuXbDjFcJ3CygEmSKpuLVcQx2oFxinE5ctHhi_sOTXVg6RAaZd3Dw-fsCsIdYgb3YOUQyuXkneXBa3o/w640-h480/1F895CB5-77C9-4EF9-B22A-158BDFA7A5E6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2sUQd_ZXppsDSlol2jpR1aOSmvms_CZKBrauhalCtz3XrMBYvoArEATj1X8mc6n6DcHnbz57-_67SrWerJRnGA6Yppu_dBHt1Oaf_0ee9pg95OhVvpvrtnv8o3sbVpI-myRtWsQtKF9ZItz4zuDjovkvz6s8n7EWLzGCGP_mW6pXo1GiinOlK7pK8yx0/s4032/02F579CC-7FE2-45AD-B417-EC7889A65185.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2sUQd_ZXppsDSlol2jpR1aOSmvms_CZKBrauhalCtz3XrMBYvoArEATj1X8mc6n6DcHnbz57-_67SrWerJRnGA6Yppu_dBHt1Oaf_0ee9pg95OhVvpvrtnv8o3sbVpI-myRtWsQtKF9ZItz4zuDjovkvz6s8n7EWLzGCGP_mW6pXo1GiinOlK7pK8yx0/w640-h480/02F579CC-7FE2-45AD-B417-EC7889A65185.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmkiEPrelBiMUtaAtcqreGGNULck_MMNdrp1JSo3MZMAxEWa5LzJcfWgwvS9iD1xM5bqBcgHHTqt9KKY5KfN7i1rmUtuZ9AAUqHpvxI-k75D4v8vKqit9m48qFhoS7OCH_nnQSjevAxqnEcTiSr6D5lMOPpUAO0fnScCxQOw7XY6Pvud3U3g7IJgEGhMo/s4032/2C1F3C12-8042-40A4-AEAA-856B53390AAD.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmkiEPrelBiMUtaAtcqreGGNULck_MMNdrp1JSo3MZMAxEWa5LzJcfWgwvS9iD1xM5bqBcgHHTqt9KKY5KfN7i1rmUtuZ9AAUqHpvxI-k75D4v8vKqit9m48qFhoS7OCH_nnQSjevAxqnEcTiSr6D5lMOPpUAO0fnScCxQOw7XY6Pvud3U3g7IJgEGhMo/w640-h480/2C1F3C12-8042-40A4-AEAA-856B53390AAD.jpeg" width="640" /></a></div><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYLBde2QL28z_XmcKqJXiEwA6jUY7j1rr8ys0b2KxFOqrwzNC0F6REnDaFqO25Jf4tB2SkFH2qaySxSufqSye5w3Z56Gt0K_cPOcCiAaClg61YWKNZEZWLUsYXBeGEMou4w_Exl7dms7kH5zlzJvLis0UXVendWeyt4vBywixzKwRtx4h_i2DLJF8hbh8/s4032/2D080344-323B-425C-9464-02A5AB610FC8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYLBde2QL28z_XmcKqJXiEwA6jUY7j1rr8ys0b2KxFOqrwzNC0F6REnDaFqO25Jf4tB2SkFH2qaySxSufqSye5w3Z56Gt0K_cPOcCiAaClg61YWKNZEZWLUsYXBeGEMou4w_Exl7dms7kH5zlzJvLis0UXVendWeyt4vBywixzKwRtx4h_i2DLJF8hbh8/w640-h480/2D080344-323B-425C-9464-02A5AB610FC8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_JbmgwXNTiXzOymKgWng1B_cT9QXqWxMKa6Gpjw29gGjkHwfifBGh9R0TOEChJW9lrdGppm1GV4n5YK1uOE74xHNzq3Iuqkaz7URwS77adBlnrZPqhA0drzjMAYaCPVPZT1adZ1qD3rpBX4HosKznTGvCbwmS4Q1Eeg2dSAXESj9RyhTltlwIb73TgyU/s4032/03B5013E-9839-4978-8ABF-B812D07AC0AB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_JbmgwXNTiXzOymKgWng1B_cT9QXqWxMKa6Gpjw29gGjkHwfifBGh9R0TOEChJW9lrdGppm1GV4n5YK1uOE74xHNzq3Iuqkaz7URwS77adBlnrZPqhA0drzjMAYaCPVPZT1adZ1qD3rpBX4HosKznTGvCbwmS4Q1Eeg2dSAXESj9RyhTltlwIb73TgyU/w640-h480/03B5013E-9839-4978-8ABF-B812D07AC0AB.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6oJ6O6hBXrJT3WZIyzY6xY8vo9KUoyrYT97CLKQQh5u0t7ULzb6HWMmbkscb9h42F9j8JyjUFBWA7ShwCy-tynUXva0apYcStUS0KaAYYc1MKLnrAYIhIqtM0-qe-vx4j8nqeQ-7OzyGIj2apORhsczNZWs3pf14F0vja2mDtaG50o29y_NZAa1Tn160/s4032/3A55E8E3-6C5C-4F9C-9075-E15CAF8D3B5E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6oJ6O6hBXrJT3WZIyzY6xY8vo9KUoyrYT97CLKQQh5u0t7ULzb6HWMmbkscb9h42F9j8JyjUFBWA7ShwCy-tynUXva0apYcStUS0KaAYYc1MKLnrAYIhIqtM0-qe-vx4j8nqeQ-7OzyGIj2apORhsczNZWs3pf14F0vja2mDtaG50o29y_NZAa1Tn160/w640-h480/3A55E8E3-6C5C-4F9C-9075-E15CAF8D3B5E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxyfrfjEn6gbdJkrnkFJ7iJnCu515HmyEsixQI-fdvV-fi8DJZwTCnT-jndu2jI4pkzY3pwwDTqHvVifk4dSjtz6ULZ3k4xmJ3eOGIW7Aky8Kgbc4S7pc6VJsnbLHhNmcQAi3f1C8Qcq3Ym50XFgNd-gJqwfPrkr4ClroXtcpKsbu4n9KHpccpaE3tpXI/s4032/3B83D0B7-E3CB-4F48-A693-842BEA7C35C5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxyfrfjEn6gbdJkrnkFJ7iJnCu515HmyEsixQI-fdvV-fi8DJZwTCnT-jndu2jI4pkzY3pwwDTqHvVifk4dSjtz6ULZ3k4xmJ3eOGIW7Aky8Kgbc4S7pc6VJsnbLHhNmcQAi3f1C8Qcq3Ym50XFgNd-gJqwfPrkr4ClroXtcpKsbu4n9KHpccpaE3tpXI/w640-h480/3B83D0B7-E3CB-4F48-A693-842BEA7C35C5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7jgyAMONRDGM3VX_mfgjO_0Hjoj5qbkx1WiqufrqthijzRkYUBV4WlcL-50xcUFH4a940Q6tdQVcje2eJ41Dn7x9IVgZfo9xYBdgzyQQUPlTS4DVP70D4t8NcO9TrVKCBuM5P7l-jRVF-EPJ5_z-1Wz8bk3XZEUfdOWIcXBuSWPxjbtDYIRSRG8RAlPU/s4032/3D9505DD-AAAB-41E5-95C9-92F40227F0E3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7jgyAMONRDGM3VX_mfgjO_0Hjoj5qbkx1WiqufrqthijzRkYUBV4WlcL-50xcUFH4a940Q6tdQVcje2eJ41Dn7x9IVgZfo9xYBdgzyQQUPlTS4DVP70D4t8NcO9TrVKCBuM5P7l-jRVF-EPJ5_z-1Wz8bk3XZEUfdOWIcXBuSWPxjbtDYIRSRG8RAlPU/w640-h480/3D9505DD-AAAB-41E5-95C9-92F40227F0E3.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBD3F0BgLOId1P3n9FWE4ps7iq1Gncl52OzQS9fbm9T1CPUfihmRt0rp2XEjs0W9lI9G5budXChEsHv8NU_hoksHFUlhjdo-qRcAKoKIISt9pwghH6qYCU8YVI7qfuFTaOq2ynzqvwCZk-HcE2Us0q5FvndkIupt4rtVRgwKybnY6C1uKNfBQjfviCZyo/s4032/3EAB893A-7030-4EAA-95E7-7DC53E453F57.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBD3F0BgLOId1P3n9FWE4ps7iq1Gncl52OzQS9fbm9T1CPUfihmRt0rp2XEjs0W9lI9G5budXChEsHv8NU_hoksHFUlhjdo-qRcAKoKIISt9pwghH6qYCU8YVI7qfuFTaOq2ynzqvwCZk-HcE2Us0q5FvndkIupt4rtVRgwKybnY6C1uKNfBQjfviCZyo/w640-h480/3EAB893A-7030-4EAA-95E7-7DC53E453F57.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlXFrCwYZIsNeM6ytZWQPWQkudZppvZZTvAJy4O3EC2sVe5_yNqrIvyKZw5oINktPCZHlpwOUOpb3hcTAqDzxWLx04Kcyn90YjLJfnLl_Hh6Q5OfhT86cWvQyx4PM7PfCV1jOkwNwvRtHGmE77frIHIRQ6QroOPIGWtYKvL4QhdG1mAy6WqtVfSofhn6I/s4032/4A72E4F8-8F5F-4943-BEC2-68D85C708283.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlXFrCwYZIsNeM6ytZWQPWQkudZppvZZTvAJy4O3EC2sVe5_yNqrIvyKZw5oINktPCZHlpwOUOpb3hcTAqDzxWLx04Kcyn90YjLJfnLl_Hh6Q5OfhT86cWvQyx4PM7PfCV1jOkwNwvRtHGmE77frIHIRQ6QroOPIGWtYKvL4QhdG1mAy6WqtVfSofhn6I/w640-h480/4A72E4F8-8F5F-4943-BEC2-68D85C708283.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr9ubf_OhGZ_aezuKKucHAGc7R32tpyrmP8eerREWEKE8whxqVArPTqLf96AY3PweSpbh3KL5F3eEAK0TOOdpJHUdpX1PYAKiYvsjPLnE1SuV3y-WtivXn3ZlJtBd1ecz7XdkXt2AZB0K26P5zJfoK-VVq0cJpVYdnpzE1TWz3lXGim20m5gwmGKutc7Q/s4032/4F5F48F4-41F0-41C1-8E54-35E350A2B6F6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr9ubf_OhGZ_aezuKKucHAGc7R32tpyrmP8eerREWEKE8whxqVArPTqLf96AY3PweSpbh3KL5F3eEAK0TOOdpJHUdpX1PYAKiYvsjPLnE1SuV3y-WtivXn3ZlJtBd1ecz7XdkXt2AZB0K26P5zJfoK-VVq0cJpVYdnpzE1TWz3lXGim20m5gwmGKutc7Q/w640-h480/4F5F48F4-41F0-41C1-8E54-35E350A2B6F6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXCvASPTHwEmTep4GvDrVp5u3C0PwQSNNxgk_Pw17UFTIUKTDsdVdGlgYFJCG7CfecGyeVyPB9q6-EDStRZrGzsDfzqEuCslriPg8wvPFkacXbyyeSdgpCIoKeeLfzV3PhDeOxJhvTKkEyjSOsxGi5o6aqFbFwGtx0xFYn9J2nYjLfA9HQd3byjnWj8QQ/s4032/5E4C1DFC-D202-432B-95B5-2DA003A079D7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXCvASPTHwEmTep4GvDrVp5u3C0PwQSNNxgk_Pw17UFTIUKTDsdVdGlgYFJCG7CfecGyeVyPB9q6-EDStRZrGzsDfzqEuCslriPg8wvPFkacXbyyeSdgpCIoKeeLfzV3PhDeOxJhvTKkEyjSOsxGi5o6aqFbFwGtx0xFYn9J2nYjLfA9HQd3byjnWj8QQ/w640-h480/5E4C1DFC-D202-432B-95B5-2DA003A079D7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1YVNjrkXuBkjuLkQLG7HF5TlVpJ971fE5GHNsHyYrWfsYuxUxeqaVgTGbyzNvdfE2oq-3YoLurU1jWUt9Qswb880gB3WBsCvwTq2dhSvRWy9zTTjteuIfp929JkpWfxaV96fospWN3vwyah3wg2prsPkgpzeIymnjI36MwIT_PIoE5b9vxh0KUIlAbbk/s4032/5E5C3965-2A53-457F-9EA9-2FBB6178A4F7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1YVNjrkXuBkjuLkQLG7HF5TlVpJ971fE5GHNsHyYrWfsYuxUxeqaVgTGbyzNvdfE2oq-3YoLurU1jWUt9Qswb880gB3WBsCvwTq2dhSvRWy9zTTjteuIfp929JkpWfxaV96fospWN3vwyah3wg2prsPkgpzeIymnjI36MwIT_PIoE5b9vxh0KUIlAbbk/w640-h480/5E5C3965-2A53-457F-9EA9-2FBB6178A4F7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgny7uIR1CS-Zaz5aOv8pzTqSFzKloM3HW7uCzeZrzJjxjYCL-Itsxd4fYwtj7GKArnpSrwXih0g7ouDV-tUpOs3ARtWw9VXr2s-yjayIERV1vIk21Or5uScG-pb5YHfm25MQxQK4slpwidCebf9fdRUN0dP3N-vnMevVPHAczwsXVl5Mlf_EUcIOvTllw/s4032/5E41050B-B250-4AF2-9430-BB48EB7E33A8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgny7uIR1CS-Zaz5aOv8pzTqSFzKloM3HW7uCzeZrzJjxjYCL-Itsxd4fYwtj7GKArnpSrwXih0g7ouDV-tUpOs3ARtWw9VXr2s-yjayIERV1vIk21Or5uScG-pb5YHfm25MQxQK4slpwidCebf9fdRUN0dP3N-vnMevVPHAczwsXVl5Mlf_EUcIOvTllw/w640-h480/5E41050B-B250-4AF2-9430-BB48EB7E33A8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd11bMtjU4gQ-XoB7rT-TmCD-2emsIZH2ik07qKJK1pBQBs4ZJMrF2ax0acFpn7s_Mw0mwzGYcoAH32gjUcZqSEsninuLyNau13N23MKXvgOFxh7OiM4x4O9acocqHHYCi1exVM2o8y7r_J-bk-q_fCNTYp3Cu6SKJvUfFkhI8cZWgvD_UdI_p1JGAM0g/s4032/5E089326-DE56-4C06-9C0C-90848B8DF615.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd11bMtjU4gQ-XoB7rT-TmCD-2emsIZH2ik07qKJK1pBQBs4ZJMrF2ax0acFpn7s_Mw0mwzGYcoAH32gjUcZqSEsninuLyNau13N23MKXvgOFxh7OiM4x4O9acocqHHYCi1exVM2o8y7r_J-bk-q_fCNTYp3Cu6SKJvUfFkhI8cZWgvD_UdI_p1JGAM0g/w640-h480/5E089326-DE56-4C06-9C0C-90848B8DF615.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmWXnNaRGWk3a2JmADhqn2Qaps64-9z1v6_SuHkHx4kveNNX9ouV_gm-QwZmo4EzcdzfBf77bDRcDM67DeD9f1TEnDw96ddNuwd9aNYA53b7MrUdeSy2nfEKuReMudbiEVuCj2iYLJ8fU29HpNRcR9ubx_0t0ppdCOQE0s6XR3pYaukbesUAYTId_joCw/s4032/5FA17BF4-AAEC-4D3F-B297-D059CCCA7B01.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmWXnNaRGWk3a2JmADhqn2Qaps64-9z1v6_SuHkHx4kveNNX9ouV_gm-QwZmo4EzcdzfBf77bDRcDM67DeD9f1TEnDw96ddNuwd9aNYA53b7MrUdeSy2nfEKuReMudbiEVuCj2iYLJ8fU29HpNRcR9ubx_0t0ppdCOQE0s6XR3pYaukbesUAYTId_joCw/w640-h480/5FA17BF4-AAEC-4D3F-B297-D059CCCA7B01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr7mR0Dvv5ASEm6cGcMrJeO5ac-egUrS1N0Cge4YC4ZGq5Lf01L9ZmKo-DeEgpH93yO0fIeoVgyK1h1WqUoSCugnFsr9had1b8mJgaln6sBGNHX5P-AD2E9PVvsha_FgxtgLa2FBB63e4RHcEbl-NnWMXVvynmlqgUAVOj_1avBFeegNs2uGxFHjPxPu4/s4032/6B14F946-DFA1-442C-8E48-D3205665D348.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr7mR0Dvv5ASEm6cGcMrJeO5ac-egUrS1N0Cge4YC4ZGq5Lf01L9ZmKo-DeEgpH93yO0fIeoVgyK1h1WqUoSCugnFsr9had1b8mJgaln6sBGNHX5P-AD2E9PVvsha_FgxtgLa2FBB63e4RHcEbl-NnWMXVvynmlqgUAVOj_1avBFeegNs2uGxFHjPxPu4/w640-h480/6B14F946-DFA1-442C-8E48-D3205665D348.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigdCMe8LMUO5FWijWg0Sb5mSyveRbEFwmXP2h4Jcwm7FNVNuWUY-hjezHHkrUPoxooyzvwyp_ZsS5oKcqj32COr5T7Qa5eE61ukWYZy66d9gmOgk1upAP8w3fz0ufbcPI5aC3nRrJtYvH-7KG2k6aSJKg9cc6P6cEnttIPu69IsL3Lk6iczbUwzKVsI1I/s4032/6C00716F-0199-4DFB-9F8E-969CE969A6C8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigdCMe8LMUO5FWijWg0Sb5mSyveRbEFwmXP2h4Jcwm7FNVNuWUY-hjezHHkrUPoxooyzvwyp_ZsS5oKcqj32COr5T7Qa5eE61ukWYZy66d9gmOgk1upAP8w3fz0ufbcPI5aC3nRrJtYvH-7KG2k6aSJKg9cc6P6cEnttIPu69IsL3Lk6iczbUwzKVsI1I/w640-h480/6C00716F-0199-4DFB-9F8E-969CE969A6C8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq4zEi8uP2ia0BTQHgOC4zL1bnPB_31qXVMSvxeqiU8mIyjgKcGC95EJqpWT-q2B4O-QWjAkxw2pQqfV7ICjgsAhvia3aj1OcVGF261GvK7ZhE0c42dv9hVAdmlX3hQMSt14EtG1ZdHP9HR6VgzIboFS0JVF8zswxkWd0VuGRpIGBVzKTg-yRMarqx9dg/s4032/6D18D605-1B30-4CE9-8FD8-10F983400B9E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq4zEi8uP2ia0BTQHgOC4zL1bnPB_31qXVMSvxeqiU8mIyjgKcGC95EJqpWT-q2B4O-QWjAkxw2pQqfV7ICjgsAhvia3aj1OcVGF261GvK7ZhE0c42dv9hVAdmlX3hQMSt14EtG1ZdHP9HR6VgzIboFS0JVF8zswxkWd0VuGRpIGBVzKTg-yRMarqx9dg/w640-h480/6D18D605-1B30-4CE9-8FD8-10F983400B9E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PKNLILEMwf-l-OQdMj46Ye6W9fbNd3R116NuwFu7QUaFcuJ4SsYb7uNaqEEfj_fPQpV-oSvB6Q2ps0EjE2K2RCWvpt8ivg2FPX4jGqQr-cbiTMQZSLiq344hsdMbODF4JYX7KMcr8NthbOvEg-0cUMhWL9T3Q2CDEnLTiisMEk5400XPMl6ho_caW-I/s4032/7A9D4445-DE3A-421D-93D0-216275D93BA0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PKNLILEMwf-l-OQdMj46Ye6W9fbNd3R116NuwFu7QUaFcuJ4SsYb7uNaqEEfj_fPQpV-oSvB6Q2ps0EjE2K2RCWvpt8ivg2FPX4jGqQr-cbiTMQZSLiq344hsdMbODF4JYX7KMcr8NthbOvEg-0cUMhWL9T3Q2CDEnLTiisMEk5400XPMl6ho_caW-I/w640-h480/7A9D4445-DE3A-421D-93D0-216275D93BA0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk8HF0svtb-YjKhWWFpvALkntkaYZ0-cpF69GynQWrrlo2bsaP-2zgLJuFGCw4_fE9g3wvjhn82P7dmR_QT318mxP7npeE5jABi4yX3dNVZN-wLXkFPsvaPYxSddAjU8lgTJuLD9hm7igsQPE6kqfcW4a5dAjA0YnPelh_p1aa3Vlzi8BNFLMuwZFxSR0/s4032/7E5D255D-F667-459A-A948-B85BAA917B71.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk8HF0svtb-YjKhWWFpvALkntkaYZ0-cpF69GynQWrrlo2bsaP-2zgLJuFGCw4_fE9g3wvjhn82P7dmR_QT318mxP7npeE5jABi4yX3dNVZN-wLXkFPsvaPYxSddAjU8lgTJuLD9hm7igsQPE6kqfcW4a5dAjA0YnPelh_p1aa3Vlzi8BNFLMuwZFxSR0/w640-h480/7E5D255D-F667-459A-A948-B85BAA917B71.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxuT3GysBV2P7bbgfj-6t7QJzyDWJzuUbWRO7UuoqQbmn5OJrkpzOk-bADjLOOUDngkB-s8j0DhUYkl67gB-IHAN-zO3WFMuTy6k0vTG71MpA6FusbG_k9SvO8hKgM8RqS5HMumiRQ3ulQ8BDS7L5V_nnDva1drvrs1ZaEZbhcrXuCGkdnqpmfqv8Szko/s4032/7E44252A-6DA9-46DE-9C7F-594A9FFD3F42.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxuT3GysBV2P7bbgfj-6t7QJzyDWJzuUbWRO7UuoqQbmn5OJrkpzOk-bADjLOOUDngkB-s8j0DhUYkl67gB-IHAN-zO3WFMuTy6k0vTG71MpA6FusbG_k9SvO8hKgM8RqS5HMumiRQ3ulQ8BDS7L5V_nnDva1drvrs1ZaEZbhcrXuCGkdnqpmfqv8Szko/w640-h480/7E44252A-6DA9-46DE-9C7F-594A9FFD3F42.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoazmxLQo1rriVakSfIUNi9MvSBXpVB_2G5bffKhSmgO6IcwJKUWd2zf2If2Uw6Og_bnx1DPJwYqOdKhu2oKHJhc09RF6filc-Eg33kwJSQHbM5Vv4OEpghzfrZ5iC66MyfKZVGttrF16Uy9WdYbRFNi7BPmGYCz1xTMpv4Pt88RHJmpP455ZlO46oROo/s4032/7F47CFE4-F18A-47EC-9D1B-4E289CA73AAB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoazmxLQo1rriVakSfIUNi9MvSBXpVB_2G5bffKhSmgO6IcwJKUWd2zf2If2Uw6Og_bnx1DPJwYqOdKhu2oKHJhc09RF6filc-Eg33kwJSQHbM5Vv4OEpghzfrZ5iC66MyfKZVGttrF16Uy9WdYbRFNi7BPmGYCz1xTMpv4Pt88RHJmpP455ZlO46oROo/w640-h480/7F47CFE4-F18A-47EC-9D1B-4E289CA73AAB.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQDQEBn2_73j3eWR_PNx7aZjln9hpiNA0R6sQDEf75nqX8r7mdS1UvRBWSdUFnrNNcCUrCCTBc0j_pp2JMXIlTgRUe0E0iqpBcMKSTylp_MkPYrxtMpyJCUNwAUcFmV4_d5eEGv4Q4wJA7Svkdm5I42alrRKUaduR-I3m7fzlLsWRF2tDaoszCeikhNGw/s4032/8A2B5FEB-1524-4B75-A7E0-07222F4DA8C4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQDQEBn2_73j3eWR_PNx7aZjln9hpiNA0R6sQDEf75nqX8r7mdS1UvRBWSdUFnrNNcCUrCCTBc0j_pp2JMXIlTgRUe0E0iqpBcMKSTylp_MkPYrxtMpyJCUNwAUcFmV4_d5eEGv4Q4wJA7Svkdm5I42alrRKUaduR-I3m7fzlLsWRF2tDaoszCeikhNGw/w640-h480/8A2B5FEB-1524-4B75-A7E0-07222F4DA8C4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNSr9aGvTXkjwLScPUM08Q1clGy8FNFoRejdOxdRTFq4m8mQ9_ESLZc0nzOgwHEbNMm7tzcpRrAbogsiX7jqTZ5heYS9VhrwSq-sdHR-Fn5sIkVtxeGgFVmk7ZMWRtzdBisYxIpOZWIg3Pf4l_EYF3c37FF1gwHjDS-g-DhhUytuB0pHOQXmZ_Fy0HiTc/s4032/8F2E7120-5FF2-4772-BC50-B88A90F79FCE.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNSr9aGvTXkjwLScPUM08Q1clGy8FNFoRejdOxdRTFq4m8mQ9_ESLZc0nzOgwHEbNMm7tzcpRrAbogsiX7jqTZ5heYS9VhrwSq-sdHR-Fn5sIkVtxeGgFVmk7ZMWRtzdBisYxIpOZWIg3Pf4l_EYF3c37FF1gwHjDS-g-DhhUytuB0pHOQXmZ_Fy0HiTc/w640-h480/8F2E7120-5FF2-4772-BC50-B88A90F79FCE.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_H-VB4hJZ0nbcQPNzUwX6HXxQbmBWh6D1rQUB2ku6zrAUcO0jJH8JS0Hx2la57tRH51UvoPmFE9KCdTUQiYYIhi1a_n8qGVboO8bP3RJ_TvR1e19bLFcZ7oPeXg0GcO4ih98wpymtibUeaNaHphTHUfX9DSPGZpHhZ7gOhTRFQVykEwNgTA-J9S1JSsw/s4032/9D289F6A-5B67-4B7C-ABE7-F1741050C32A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_H-VB4hJZ0nbcQPNzUwX6HXxQbmBWh6D1rQUB2ku6zrAUcO0jJH8JS0Hx2la57tRH51UvoPmFE9KCdTUQiYYIhi1a_n8qGVboO8bP3RJ_TvR1e19bLFcZ7oPeXg0GcO4ih98wpymtibUeaNaHphTHUfX9DSPGZpHhZ7gOhTRFQVykEwNgTA-J9S1JSsw/w640-h480/9D289F6A-5B67-4B7C-ABE7-F1741050C32A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbTTxm3TMlDDpmEb-ILp7T0wyItu4q_6oeg6DWL0SJ-2-4hCeVmlRCwchqap4ekcJEHF2abWN3cd7TyVFHH8zHYTr0l9atq35pmT0cqtiy4P4K2eiaZj8jcSvtT3XAw5l9kgKIWR5H1DbK0UVey8plRduojFVLjy2BUYtm9ce-ZlmfzOxhFQs-LQKH3rc/s4032/9E0D772C-19DD-463D-92BC-4D37B58214A1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbTTxm3TMlDDpmEb-ILp7T0wyItu4q_6oeg6DWL0SJ-2-4hCeVmlRCwchqap4ekcJEHF2abWN3cd7TyVFHH8zHYTr0l9atq35pmT0cqtiy4P4K2eiaZj8jcSvtT3XAw5l9kgKIWR5H1DbK0UVey8plRduojFVLjy2BUYtm9ce-ZlmfzOxhFQs-LQKH3rc/w640-h480/9E0D772C-19DD-463D-92BC-4D37B58214A1.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhclCQgtBQhNdLLxNIdzIVdiXpRWgv_cjaStT10u6Vaix3VZYeDnE2X5uRU0Le0dGMtwSwlRnZxONHZ8Nin_ROSFwRbzjnVD_oy-1yOfb67FX7dKr8dLsG-PtBwWjwuCwsKHiKxnCruoPOnxqhV4mx3xs1mXG-kTY6Ob7ZyaMwUaVAtS5vnsmy-F6oShl4/s4032/9EA7B369-A8A0-4397-AFDF-22FC87F91B1E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhclCQgtBQhNdLLxNIdzIVdiXpRWgv_cjaStT10u6Vaix3VZYeDnE2X5uRU0Le0dGMtwSwlRnZxONHZ8Nin_ROSFwRbzjnVD_oy-1yOfb67FX7dKr8dLsG-PtBwWjwuCwsKHiKxnCruoPOnxqhV4mx3xs1mXG-kTY6Ob7ZyaMwUaVAtS5vnsmy-F6oShl4/w640-h480/9EA7B369-A8A0-4397-AFDF-22FC87F91B1E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs7KlUKGOKnPfskam4-LiFSStXiVDr5NImgrEq_74Nck4yIaum1cl-LvSztEMYKFsjmeAXyl8ysfZTv5Gyg3VeV1Gha4fOFewbfvTVgAq4CIY2lm-kWmehZXw5mwju_4v_i81ark6lIlg49A8-wkZ0fpsIIyuz8eBmXH2xOTICn9iDQ4lZcDbtSsOGtMY/s4032/12E1D665-DEFA-4D50-B7CC-FA81B7465547.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs7KlUKGOKnPfskam4-LiFSStXiVDr5NImgrEq_74Nck4yIaum1cl-LvSztEMYKFsjmeAXyl8ysfZTv5Gyg3VeV1Gha4fOFewbfvTVgAq4CIY2lm-kWmehZXw5mwju_4v_i81ark6lIlg49A8-wkZ0fpsIIyuz8eBmXH2xOTICn9iDQ4lZcDbtSsOGtMY/w480-h640/12E1D665-DEFA-4D50-B7CC-FA81B7465547.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWeZj7dEn26dgpCKd0IBsLr_GZthEIPhj2BFEs1BnySp1tTEJFc7mU11TSoFDgyyss7kXNuYkd1giqqrtPjLxze5ZJv7UPkyo3DVZszHj8T52lv5fhRXLQozNl3QlXInNKqJJfXx0UhcOAJ87cc2nRkhHvDnO1dMoX7MO52KkT7q-aWpG2ztvWe4cFI2U/s4032/12EF699F-FE38-4EEF-8582-3C883503FD92.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWeZj7dEn26dgpCKd0IBsLr_GZthEIPhj2BFEs1BnySp1tTEJFc7mU11TSoFDgyyss7kXNuYkd1giqqrtPjLxze5ZJv7UPkyo3DVZszHj8T52lv5fhRXLQozNl3QlXInNKqJJfXx0UhcOAJ87cc2nRkhHvDnO1dMoX7MO52KkT7q-aWpG2ztvWe4cFI2U/w640-h480/12EF699F-FE38-4EEF-8582-3C883503FD92.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7dNgIIwE0F_I0fdSCdRHZzkAuJK3aEYBqtVaeVVsfsU-MlW0j1hgQ_pAxbTdFzhtrxfpQn_IvbQZcGwUphu4RTPHOWLjOsCoxPwA8SY3HOTCdA56D6_cgRR-ZMhJfenPY5j6tRzUY89BANVfEfM0yRQhubU0LdPsZGpSDK88diMY7c2bk3q1hlBkS7RQ/s4032/20DCC9EB-13A5-45A5-A179-9BC5FF211A43.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7dNgIIwE0F_I0fdSCdRHZzkAuJK3aEYBqtVaeVVsfsU-MlW0j1hgQ_pAxbTdFzhtrxfpQn_IvbQZcGwUphu4RTPHOWLjOsCoxPwA8SY3HOTCdA56D6_cgRR-ZMhJfenPY5j6tRzUY89BANVfEfM0yRQhubU0LdPsZGpSDK88diMY7c2bk3q1hlBkS7RQ/w640-h480/20DCC9EB-13A5-45A5-A179-9BC5FF211A43.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNjKABgZQ41FAwfQVvZ4sxr9wMeLf782fWNbODzNlBZPckNulxqGvEGogBAXE-9sqDFKlTiETTPEqqvEy7w7zJPgKaF1kE3fAVl6djv79GrMYldJYhWz9fbZY1Hr-4pq2rZcXlUUzT2fZlz5gQAlYiDvUMBwum_56Wi4-D65xJn8GXoLm425PoJ39kdgk/s4032/51B8B60D-162C-4FA1-A029-F468F95387A4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNjKABgZQ41FAwfQVvZ4sxr9wMeLf782fWNbODzNlBZPckNulxqGvEGogBAXE-9sqDFKlTiETTPEqqvEy7w7zJPgKaF1kE3fAVl6djv79GrMYldJYhWz9fbZY1Hr-4pq2rZcXlUUzT2fZlz5gQAlYiDvUMBwum_56Wi4-D65xJn8GXoLm425PoJ39kdgk/w640-h480/51B8B60D-162C-4FA1-A029-F468F95387A4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAS5kTYE1AS4KZDH6NcnYOlF8EcnHB4Mv0X7YN5GQcqjp5DZcgvnD4PyyHCEOlybxX_v90slyhqVjOhmU6Qsh_Yj0-VD-ouXpNMmrLLnxAfkssxRkPNMaYQD14fojsPS9o8rABeFRo-1Tgp205O5ewvyZWm3s5ujGnTYfhZ8-qxhcWpfYmOP8O_TghOc8/s4032/53DAA364-ACC2-49E4-BA21-82F98F314F89.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAS5kTYE1AS4KZDH6NcnYOlF8EcnHB4Mv0X7YN5GQcqjp5DZcgvnD4PyyHCEOlybxX_v90slyhqVjOhmU6Qsh_Yj0-VD-ouXpNMmrLLnxAfkssxRkPNMaYQD14fojsPS9o8rABeFRo-1Tgp205O5ewvyZWm3s5ujGnTYfhZ8-qxhcWpfYmOP8O_TghOc8/w640-h480/53DAA364-ACC2-49E4-BA21-82F98F314F89.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxJ1mF2__oAD_sdrKPFqpD6MndkSQibO2BPawNJMV9qdWm1oqS4K0yj9LHY2ODqnLwXFWVjcZKl2bLsoWZWAGxl24JEPFA-EFGeoD2IlcbkCk0zN7x4N4kVO3-H4jsp6v_BONTrJxSrziwunTff2Ii4ecpViO5Zwmtb11_epI4ZVMt7ztDbz8ZMQmZ4NI/s4032/58DD68AC-4F18-41A9-93FD-067BFA083D94.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxJ1mF2__oAD_sdrKPFqpD6MndkSQibO2BPawNJMV9qdWm1oqS4K0yj9LHY2ODqnLwXFWVjcZKl2bLsoWZWAGxl24JEPFA-EFGeoD2IlcbkCk0zN7x4N4kVO3-H4jsp6v_BONTrJxSrziwunTff2Ii4ecpViO5Zwmtb11_epI4ZVMt7ztDbz8ZMQmZ4NI/w640-h480/58DD68AC-4F18-41A9-93FD-067BFA083D94.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ2jH0x_T-vuHEGH14OC9C_KfQIBwMUxgaLEjVDLajEkRbgLLk5k5ZS_KK3zE7hDU_NKDRGXmsfVkA78wft48Ll7XLAogu6TXpBpuQpi9w0xsPiDr_o-9QMNLSO5UhEa_ZFK_xhsqo8ixY2USOYR_KSnuGFMDy4rglgpJnjjIU-BeD_mru0flGxONO4Ys/s4032/098DD5C2-6332-47A0-8E4F-4F0940D1E6B4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ2jH0x_T-vuHEGH14OC9C_KfQIBwMUxgaLEjVDLajEkRbgLLk5k5ZS_KK3zE7hDU_NKDRGXmsfVkA78wft48Ll7XLAogu6TXpBpuQpi9w0xsPiDr_o-9QMNLSO5UhEa_ZFK_xhsqo8ixY2USOYR_KSnuGFMDy4rglgpJnjjIU-BeD_mru0flGxONO4Ys/w640-h480/098DD5C2-6332-47A0-8E4F-4F0940D1E6B4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIYJOTDQB7ZMEewFpGDCNiReax1Eua4oO5T_-hoB_SvkE9kvIpNPqS5Lf61vj7wmq9p3GJzC_GHuGzqLsYlgGXx4OLX0oolU0PoP4wY4pF8icQgqjfTpkY47HngoVH9cYnBzNEkjuzFOZi8iupm4X2ulLM8WZ863pmGQnXM3c2aBzRR7sMojwoqMWzAkY/s4032/98F0B84D-6EEF-48C4-8C7D-8904333CB967.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIYJOTDQB7ZMEewFpGDCNiReax1Eua4oO5T_-hoB_SvkE9kvIpNPqS5Lf61vj7wmq9p3GJzC_GHuGzqLsYlgGXx4OLX0oolU0PoP4wY4pF8icQgqjfTpkY47HngoVH9cYnBzNEkjuzFOZi8iupm4X2ulLM8WZ863pmGQnXM3c2aBzRR7sMojwoqMWzAkY/w640-h480/98F0B84D-6EEF-48C4-8C7D-8904333CB967.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAOeOezbBmVeMpvQ6cuYTHYVnw8N8Uv1FxZcynWybyOZEpfQE3cf_Esc_vkBtqbyP4aelKphj_otT81VE8OFE7CDW-lOryo7F9KuuA9GkuJIsLa26y1vZvvalG3ir2O_9wv7QOjm9aPxaeVx9kdY8vENykQE4hxC7yaL1HoEEqtBATjfM6IcyRoe1yU5g/s4032/103E5263-05B4-4195-B05E-47EC6021AB8A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAOeOezbBmVeMpvQ6cuYTHYVnw8N8Uv1FxZcynWybyOZEpfQE3cf_Esc_vkBtqbyP4aelKphj_otT81VE8OFE7CDW-lOryo7F9KuuA9GkuJIsLa26y1vZvvalG3ir2O_9wv7QOjm9aPxaeVx9kdY8vENykQE4hxC7yaL1HoEEqtBATjfM6IcyRoe1yU5g/w640-h480/103E5263-05B4-4195-B05E-47EC6021AB8A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0Ee1l7BBp_nh6Mr07ANSxx0qDFWr7vwdheNcEY0FoURRx5Xd23iQyXt5zHNoKFdmhW2n5fDf4NgiqhajNOOJ5fFNOrRneDgh9XCZ1Uja-7skkgbrfJ_9cg8jSTibsww4FOCkh_fxap_R-euBCmn0kp1E5CM44IpwSFUQX4kuHkBnGzof_3v7xgcdxe08/s4032/114DB2DA-556D-401C-ACD8-EA29245F0F96.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0Ee1l7BBp_nh6Mr07ANSxx0qDFWr7vwdheNcEY0FoURRx5Xd23iQyXt5zHNoKFdmhW2n5fDf4NgiqhajNOOJ5fFNOrRneDgh9XCZ1Uja-7skkgbrfJ_9cg8jSTibsww4FOCkh_fxap_R-euBCmn0kp1E5CM44IpwSFUQX4kuHkBnGzof_3v7xgcdxe08/w640-h480/114DB2DA-556D-401C-ACD8-EA29245F0F96.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBBzKjiV8lX7y6CkQqi-k4nWRqQb31rBJnFDksxL0xGUH0bYIS-yJxYr7oyEc0AIj_4wa8L8EHFpE3ZpYGUc2AEW6_mPNGLrsQkFyBkuCbaY1y83MIXBAzAcXmzmQQAggI9DqP96UqYX8mIIWKZ0Efw7teNZSBGV0HspU9laawU8gFfsNHaOj5CTGYkqw/s4032/179EBE63-17E4-4133-ABCA-6AEA54346883.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBBzKjiV8lX7y6CkQqi-k4nWRqQb31rBJnFDksxL0xGUH0bYIS-yJxYr7oyEc0AIj_4wa8L8EHFpE3ZpYGUc2AEW6_mPNGLrsQkFyBkuCbaY1y83MIXBAzAcXmzmQQAggI9DqP96UqYX8mIIWKZ0Efw7teNZSBGV0HspU9laawU8gFfsNHaOj5CTGYkqw/w640-h480/179EBE63-17E4-4133-ABCA-6AEA54346883.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0uo9LPvNB4UF7VG8acjY1SNysMBI-Iq9fNYf1I53pfCgo7tmfh1v4GEL05g6xwoz3ig5q9cNcj9cIpirMVs601zlAqmlrVX5Tw2Aaun45f01t5JMIqqdThsqqy1EI817ofK42BPL8i_GIlkirKIA24CghkrW_XMiD9QCClIHGwxEZKv9MKJiKEdcJAus/s4032/3206A487-1C63-49C5-B227-2A9674463B03.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0uo9LPvNB4UF7VG8acjY1SNysMBI-Iq9fNYf1I53pfCgo7tmfh1v4GEL05g6xwoz3ig5q9cNcj9cIpirMVs601zlAqmlrVX5Tw2Aaun45f01t5JMIqqdThsqqy1EI817ofK42BPL8i_GIlkirKIA24CghkrW_XMiD9QCClIHGwxEZKv9MKJiKEdcJAus/w640-h480/3206A487-1C63-49C5-B227-2A9674463B03.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicH4N3tcsBt2bO8Cehyphenhyphenv4WsGbRvqOCX8EIAJWP4aI8SK4-nCRlU7WepCLfGqJqn925eASksIB-RHEKxPjlGodzVoJEOSYb09lKW8W-IEmes_zJhtmBrUfZ_ZS_CzEOjcSB1T3FtG3o-QWjyveH3NpBECLvtDHjZhIxU1cFniLGT3OHu2_1kjsq4OvMm8Q/s4032/3242B26E-D196-4799-B1A3-0B119FBB7206.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicH4N3tcsBt2bO8Cehyphenhyphenv4WsGbRvqOCX8EIAJWP4aI8SK4-nCRlU7WepCLfGqJqn925eASksIB-RHEKxPjlGodzVoJEOSYb09lKW8W-IEmes_zJhtmBrUfZ_ZS_CzEOjcSB1T3FtG3o-QWjyveH3NpBECLvtDHjZhIxU1cFniLGT3OHu2_1kjsq4OvMm8Q/w640-h480/3242B26E-D196-4799-B1A3-0B119FBB7206.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPfyghzbtQojVKI-sCmtnV9h01o7HrtmDalD-lgcXp3l2VnGlU9tQjNBHsvKCDA3DC9mLSAxK0WgNHTuUGt5cIyPa95-A6aEZ2oycZG0rwHxebHggnZAhCUclgmZ_FrBbWPDJ3j35dEX0BlTlmge5JDCBkzBLAVSXyHilVzrZk6dzxr1SRJFMykPf6Qd8/s4032/3568BA82-88A5-4D6A-B7DD-049E2114F0B6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPfyghzbtQojVKI-sCmtnV9h01o7HrtmDalD-lgcXp3l2VnGlU9tQjNBHsvKCDA3DC9mLSAxK0WgNHTuUGt5cIyPa95-A6aEZ2oycZG0rwHxebHggnZAhCUclgmZ_FrBbWPDJ3j35dEX0BlTlmge5JDCBkzBLAVSXyHilVzrZk6dzxr1SRJFMykPf6Qd8/w640-h480/3568BA82-88A5-4D6A-B7DD-049E2114F0B6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibHGiBlYdLYjxgvdQETeXy29D59TC1Zaocou_whentIiw_A7l9DNgzG5d4J9Gde6GPJoTL4m5E3Jsa14rbthloWGxnCMEMLGNdh0-XgFSs-aTBQEE41clzaXZPduNotxtW7iFRGmQBtuQ2RjUFvmr-HUUaJqryLx3jzpH2UivG91w8bCMqApWyInBjSH0/s4032/7203E1ED-AAD1-4410-9C1A-AA844F36EC99.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibHGiBlYdLYjxgvdQETeXy29D59TC1Zaocou_whentIiw_A7l9DNgzG5d4J9Gde6GPJoTL4m5E3Jsa14rbthloWGxnCMEMLGNdh0-XgFSs-aTBQEE41clzaXZPduNotxtW7iFRGmQBtuQ2RjUFvmr-HUUaJqryLx3jzpH2UivG91w8bCMqApWyInBjSH0/w640-h480/7203E1ED-AAD1-4410-9C1A-AA844F36EC99.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieVbsP2cUA16-AGrJG1aqoTnDgM8X0C6vH6lxfsR5jPMdr5L7a6ycZyDxjW-ZbCeWX9mtauEBJqtkcz_jC3Pp_zagfMOSrXRuzARRPcEp4z3tkRDxuCt8TiQdockTP5hX38l7SxJRtUtaVxZIbX_4SVOEfMedOOvYx0K4l2kcO-YmMWG9PmJw8fgBjYbg/s4032/9744BE5C-A686-4E09-B5E9-B50966B78D4E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieVbsP2cUA16-AGrJG1aqoTnDgM8X0C6vH6lxfsR5jPMdr5L7a6ycZyDxjW-ZbCeWX9mtauEBJqtkcz_jC3Pp_zagfMOSrXRuzARRPcEp4z3tkRDxuCt8TiQdockTP5hX38l7SxJRtUtaVxZIbX_4SVOEfMedOOvYx0K4l2kcO-YmMWG9PmJw8fgBjYbg/w640-h480/9744BE5C-A686-4E09-B5E9-B50966B78D4E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8h_ruEjecYwCQHOb9D-CanldwnhVFRgx6ykPQeygINDVpFXqg1QTpH3ZL-cQNXfoO2HFhd4oIqYPytZua48w4xsaVCfc_k5nxsACNi2dEGtabjrfDIkE9jRkuUG9okh45CmH810FCS6ZhwO1pOmmAvybSjJPCMdwLfosYg-Cwt_cQLIOz73kF7l3poSg/s4032/31904AC6-69F4-4ACC-AD40-4D6B94E691CB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8h_ruEjecYwCQHOb9D-CanldwnhVFRgx6ykPQeygINDVpFXqg1QTpH3ZL-cQNXfoO2HFhd4oIqYPytZua48w4xsaVCfc_k5nxsACNi2dEGtabjrfDIkE9jRkuUG9okh45CmH810FCS6ZhwO1pOmmAvybSjJPCMdwLfosYg-Cwt_cQLIOz73kF7l3poSg/w640-h480/31904AC6-69F4-4ACC-AD40-4D6B94E691CB.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6QifoPk76poklx_U58TUXaFiEwp4gWmld9sWDgViSmKyQkR9Mzu8ZQkogguClcC3DlOHcBX9kwQ2fNW19aRu4qJgQNwUIC4kQYmLVH0XutEUYefBcJHmLwLZafZw-PQGMVS4hm509S2FOy4gsXLX9-m8sSu5X01k4cu3uJ2Cikqr8eJN4wY3YiZ1gy6s/s4032/50933EF4-8D0A-444E-8406-7265BE5D15FC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6QifoPk76poklx_U58TUXaFiEwp4gWmld9sWDgViSmKyQkR9Mzu8ZQkogguClcC3DlOHcBX9kwQ2fNW19aRu4qJgQNwUIC4kQYmLVH0XutEUYefBcJHmLwLZafZw-PQGMVS4hm509S2FOy4gsXLX9-m8sSu5X01k4cu3uJ2Cikqr8eJN4wY3YiZ1gy6s/w640-h480/50933EF4-8D0A-444E-8406-7265BE5D15FC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxLIOpa3Hk6Q8zwoCWjYva0HTh33GoMLlHVjMqANMngdwQpeIe_cltUgLDpFMvw3zKVmxACSeCGOf8-6_bhZ4EJCXyntWXEIcyr8X7WhURy5Wo_HdqHQiBlKy6LUIz1YJ17qWSCTGZwWmOs5TgUTGSKEngCMlujTsHkpO8_mLXqnaL67de1fV2_uDSqc/s4032/052141FE-C132-4675-B731-7C61D2B945AC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxLIOpa3Hk6Q8zwoCWjYva0HTh33GoMLlHVjMqANMngdwQpeIe_cltUgLDpFMvw3zKVmxACSeCGOf8-6_bhZ4EJCXyntWXEIcyr8X7WhURy5Wo_HdqHQiBlKy6LUIz1YJ17qWSCTGZwWmOs5TgUTGSKEngCMlujTsHkpO8_mLXqnaL67de1fV2_uDSqc/w640-h480/052141FE-C132-4675-B731-7C61D2B945AC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8AWeQx_Cy-4o3XHWwCGcth3jIgCnUdCh6OL7CkkIw8dZMTmbtpdc62L1ZUd47l3GzbmO3dXIODIN65VX7riA5YLgu90P5cyXPEB148tTZ1l7sf7yFWyDUr9ZbqPF2tBYoGzJyMO2UU9uKNJCoVjarUG7T36dmVWDrTcQY-I5CykXh6TBfF4caf-oZDNk/s4032/66933C72-2E80-43A9-AC10-7CD282CCFF7F.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8AWeQx_Cy-4o3XHWwCGcth3jIgCnUdCh6OL7CkkIw8dZMTmbtpdc62L1ZUd47l3GzbmO3dXIODIN65VX7riA5YLgu90P5cyXPEB148tTZ1l7sf7yFWyDUr9ZbqPF2tBYoGzJyMO2UU9uKNJCoVjarUG7T36dmVWDrTcQY-I5CykXh6TBfF4caf-oZDNk/w640-h480/66933C72-2E80-43A9-AC10-7CD282CCFF7F.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghHjw5PaqJING7M9W2fC9IT8mK38l_2XO5I9BCkuIDS6XEN2Ti4SvcoPwTizGiyVQJI-3w6qYDP-CrCJ3_H842thSdOaYt-q1EDhoIpVnTU-grjwSSUNPCFMIJvQRol-xXZ_O3jBE3iVGn_2rkRZF0_Gkf4KCI2lgB__qNnJTWG3uo2geM31rI3d3_ZZk/s4032/71067C9F-42FB-47F0-AC2E-217A53A7A564.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghHjw5PaqJING7M9W2fC9IT8mK38l_2XO5I9BCkuIDS6XEN2Ti4SvcoPwTizGiyVQJI-3w6qYDP-CrCJ3_H842thSdOaYt-q1EDhoIpVnTU-grjwSSUNPCFMIJvQRol-xXZ_O3jBE3iVGn_2rkRZF0_Gkf4KCI2lgB__qNnJTWG3uo2geM31rI3d3_ZZk/w640-h480/71067C9F-42FB-47F0-AC2E-217A53A7A564.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL6GTysAeNTnB_OvUBFOHvFlxR3-C9tNORA_jbq30JGX4OuPbJXHrLcFK2GIrwkk7rFbyrpnz4I67NMJdJwIB0jlzURPsdDf17tw3Nk6GMx19fjS07EJFPo8uyWFlfaSiAc_3ccMT0TjNxs6BlkIPCOW4AhtSQYy5f7wbeZmBmmEQmq-v2g8aBWdgC5Cs/s4032/096304C2-7E4B-415C-8978-0894BFD02C8E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL6GTysAeNTnB_OvUBFOHvFlxR3-C9tNORA_jbq30JGX4OuPbJXHrLcFK2GIrwkk7rFbyrpnz4I67NMJdJwIB0jlzURPsdDf17tw3Nk6GMx19fjS07EJFPo8uyWFlfaSiAc_3ccMT0TjNxs6BlkIPCOW4AhtSQYy5f7wbeZmBmmEQmq-v2g8aBWdgC5Cs/w640-h480/096304C2-7E4B-415C-8978-0894BFD02C8E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUTw70iGY8tnyRdIPP8JGjQ1PXHZi_Aa1s3A6sos-tNxsKTCq8XfgtUCEda4x6aw-df06EzNWU_izBuvMRlfImzaa3cp7ERYYLavPwutVa68-SfQQzWGZXf6Mq_ZrDwd30yeNKr-o6ZyJoiuISGO03NWQhU3AnWRjUmMvo5OO29Qoga10OktELk-6SUmo/s4032/136645C4-7D07-4E1C-97CC-9F6956CFF86E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUTw70iGY8tnyRdIPP8JGjQ1PXHZi_Aa1s3A6sos-tNxsKTCq8XfgtUCEda4x6aw-df06EzNWU_izBuvMRlfImzaa3cp7ERYYLavPwutVa68-SfQQzWGZXf6Mq_ZrDwd30yeNKr-o6ZyJoiuISGO03NWQhU3AnWRjUmMvo5OO29Qoga10OktELk-6SUmo/w640-h480/136645C4-7D07-4E1C-97CC-9F6956CFF86E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkqV1iDtROMjJTGEK3mYFHpsU4oqdbOmD161uNooy5yTc0aP0L3M9T3ISipWtxDgBPvriSkHbmGYSB30wpiVgOUOzdx4UH-AOG7RHg_dCnXCTo2iiKrN1_aWSqzVdwJnMOlIsE6fMZBzfIZFedjfSVwRvICl8iJ0YGlEO3HVe_svScptX-aL-Gb2S7s68/s4032/61339276-44F1-4BCF-BFDA-796B9E512DB6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkqV1iDtROMjJTGEK3mYFHpsU4oqdbOmD161uNooy5yTc0aP0L3M9T3ISipWtxDgBPvriSkHbmGYSB30wpiVgOUOzdx4UH-AOG7RHg_dCnXCTo2iiKrN1_aWSqzVdwJnMOlIsE6fMZBzfIZFedjfSVwRvICl8iJ0YGlEO3HVe_svScptX-aL-Gb2S7s68/w640-h480/61339276-44F1-4BCF-BFDA-796B9E512DB6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR_ndPD5vab1RJKj5g9oWvC88JjGrqgRz1-y3uMM2eZlFyLIjo63sKmIdPzpxZbPlehaychrTmWUfgt_ABIevGET3vxBJs2UrH4eq_Xys8NzRiOXMUCkUQSLkAXI5xGRVUI758bP1k0j0cu2VZNPO1wzSaC0Q3j1GJPTmgmwssGzb6CaidTGlt-EiWWtU/s4032/A9F8B941-9531-4C5C-A80A-1408F0D0C2D5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR_ndPD5vab1RJKj5g9oWvC88JjGrqgRz1-y3uMM2eZlFyLIjo63sKmIdPzpxZbPlehaychrTmWUfgt_ABIevGET3vxBJs2UrH4eq_Xys8NzRiOXMUCkUQSLkAXI5xGRVUI758bP1k0j0cu2VZNPO1wzSaC0Q3j1GJPTmgmwssGzb6CaidTGlt-EiWWtU/w640-h480/A9F8B941-9531-4C5C-A80A-1408F0D0C2D5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgl9RLh5A8l3n6_Iu6c2u1BIgdq_Pe8ct8TjLy-sCJ2sdoRgNYT_-4zSfPya2imdnrqzKtzpqaA3Pa2p81fR0kjedkI0U315qqlAcPIZ1amrgkvxMmmCeiOj-qLqpT435wxYJC3xa2ck75vmG3whWKDlgo9bwDNZsr_DWypAUXY0XF_0IJUEw6hLBzeuw/s4032/A48E51A9-4A3C-4C5F-B2EF-B1B3859DCACB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgl9RLh5A8l3n6_Iu6c2u1BIgdq_Pe8ct8TjLy-sCJ2sdoRgNYT_-4zSfPya2imdnrqzKtzpqaA3Pa2p81fR0kjedkI0U315qqlAcPIZ1amrgkvxMmmCeiOj-qLqpT435wxYJC3xa2ck75vmG3whWKDlgo9bwDNZsr_DWypAUXY0XF_0IJUEw6hLBzeuw/w640-h480/A48E51A9-4A3C-4C5F-B2EF-B1B3859DCACB.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrqJm66NKmVnrTL52fo4iQCWPZ-LhQG2R3uJgSD9TVTwsVlnTIQKPPxDe-CW8dVevtXS9rZWWRNne-1dm4tYTtISLT6KnTSFmi0iokBQ8v7QuSMskf6aYS6qtlSoEa0_W4rz0P52RlyNut2RKlO-H-zjRpZ16jBBnNB7eyibdukh39v0wRiGAmd76jXOw/s4032/A4627BF5-FD1A-4E55-94E1-069A563BD4BA.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrqJm66NKmVnrTL52fo4iQCWPZ-LhQG2R3uJgSD9TVTwsVlnTIQKPPxDe-CW8dVevtXS9rZWWRNne-1dm4tYTtISLT6KnTSFmi0iokBQ8v7QuSMskf6aYS6qtlSoEa0_W4rz0P52RlyNut2RKlO-H-zjRpZ16jBBnNB7eyibdukh39v0wRiGAmd76jXOw/w640-h480/A4627BF5-FD1A-4E55-94E1-069A563BD4BA.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6sMRQd-jFfol5MF7upfMxFehmPSjw0zTaCF7N_W_U0AbWlYqyqrS9XNrXoRQ47MJbpWOmIIsEPLvd5iLrWlvOUVi4TvqL08ru9a0hibkLuRNcBXRoTd6QszeE2D3UtUVmakcMf2NLErWAjMOFx3GPzB0rj8P1eAdEU80oY3gxe7cBHth1YLTqn0Ts8M/s4032/A93972C0-2749-4596-9114-2E1CCA1FED24.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6sMRQd-jFfol5MF7upfMxFehmPSjw0zTaCF7N_W_U0AbWlYqyqrS9XNrXoRQ47MJbpWOmIIsEPLvd5iLrWlvOUVi4TvqL08ru9a0hibkLuRNcBXRoTd6QszeE2D3UtUVmakcMf2NLErWAjMOFx3GPzB0rj8P1eAdEU80oY3gxe7cBHth1YLTqn0Ts8M/w640-h480/A93972C0-2749-4596-9114-2E1CCA1FED24.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl7HHz7c3HVDJrkABB5RaRjFkZmbLCvxxInzQF0m5XLspvejL1J9YOfaEBL_zA7YSEXkEp0hwpznT-GrmVHLQzU5038FAOE0fkfCfMMfTo1TAroqc4QHf1EhPZl0tzWtqBRWQtW-LO2yp5gq7kujKXtvIjG4mms3inxaylSsntlAr8hlqS90wzWCcvSII/s4032/B74AE6F6-E963-4ACE-B9AC-922AC9A9AEA4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl7HHz7c3HVDJrkABB5RaRjFkZmbLCvxxInzQF0m5XLspvejL1J9YOfaEBL_zA7YSEXkEp0hwpznT-GrmVHLQzU5038FAOE0fkfCfMMfTo1TAroqc4QHf1EhPZl0tzWtqBRWQtW-LO2yp5gq7kujKXtvIjG4mms3inxaylSsntlAr8hlqS90wzWCcvSII/w640-h480/B74AE6F6-E963-4ACE-B9AC-922AC9A9AEA4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizgNeSQOTcZp-TCmK3Fd1waFp7eW5SFYR6hDk4yQKUzw6N7rlPJ_xQJ-3G6n73JUvlylDOZansnxmQKiS6hIxQ5wUF9yL9Lep-8hEQxMm2H2_XHf391BbJ1GJ-Ptko0cf1cFuGFKIU9-ul-e6PCQCcCPDZBYtXLBrJCFBAmLUxTsQdI94lsn_d0mI8qRM/s4032/B630DBF1-8972-4DD8-94C3-0C4009321BA9.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizgNeSQOTcZp-TCmK3Fd1waFp7eW5SFYR6hDk4yQKUzw6N7rlPJ_xQJ-3G6n73JUvlylDOZansnxmQKiS6hIxQ5wUF9yL9Lep-8hEQxMm2H2_XHf391BbJ1GJ-Ptko0cf1cFuGFKIU9-ul-e6PCQCcCPDZBYtXLBrJCFBAmLUxTsQdI94lsn_d0mI8qRM/w640-h480/B630DBF1-8972-4DD8-94C3-0C4009321BA9.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlyicHAh9FOM_Vdsb-bEQx2bPwuQOtFo6eYsF1eIArpUJZpZpdLWuBie6bX94PNtoB1dwx5qsFfQZCNkykZ_ETOcoOlZthzwHpFUZ_O3No9cAsYexgs_cMnrRXu8E3kRRoyG66HtWKXyx33kn0Xh9ADd-ZJvMxAXYtf95uvHKAMeLADxhhD-SEW_F4qAo/s4032/B9119BDF-B586-47DC-954F-70E3688A00EE.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlyicHAh9FOM_Vdsb-bEQx2bPwuQOtFo6eYsF1eIArpUJZpZpdLWuBie6bX94PNtoB1dwx5qsFfQZCNkykZ_ETOcoOlZthzwHpFUZ_O3No9cAsYexgs_cMnrRXu8E3kRRoyG66HtWKXyx33kn0Xh9ADd-ZJvMxAXYtf95uvHKAMeLADxhhD-SEW_F4qAo/w640-h480/B9119BDF-B586-47DC-954F-70E3688A00EE.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFiAwzwRJbrktTtOE4V4_2tUkkzr1bHMQErOMruzWx1An9nNSKlS8zMZ5jA8RMhQR2vSU1LjE3rS4mbzDQoM6UnNIMCV8ExrCPkGW1jrWipzBgV7J84UiiaRtgelAb6nOcqaaDhXGseV-XFpOHhO8aiYzSfGIj8RddzbAjbW85DeXoA4n2-kDuwaFaFDs/s4032/BBAA4E87-C257-4AB4-AA1A-7077C2DBB990.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFiAwzwRJbrktTtOE4V4_2tUkkzr1bHMQErOMruzWx1An9nNSKlS8zMZ5jA8RMhQR2vSU1LjE3rS4mbzDQoM6UnNIMCV8ExrCPkGW1jrWipzBgV7J84UiiaRtgelAb6nOcqaaDhXGseV-XFpOHhO8aiYzSfGIj8RddzbAjbW85DeXoA4n2-kDuwaFaFDs/w640-h480/BBAA4E87-C257-4AB4-AA1A-7077C2DBB990.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx2EhrFczIh6AdJLHDJP4uuHXf6k27m3RX3lCiuepPysvfOTuj5GcqWx1lTxdE9d-BxSl07m2_QR-U0FdukCZV5CKfYeqxzmUgZAT7kB8NvDNZqoRHEISWZEywTX6ailkyScJgNKDT00CRWXnFkgZaijGY5IILWrKE2U01Fq2TD2tE-_1nHLPQRTRumvg/s4032/BCE9F8B3-5F50-469D-8FDD-E9A01E2AE1D8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx2EhrFczIh6AdJLHDJP4uuHXf6k27m3RX3lCiuepPysvfOTuj5GcqWx1lTxdE9d-BxSl07m2_QR-U0FdukCZV5CKfYeqxzmUgZAT7kB8NvDNZqoRHEISWZEywTX6ailkyScJgNKDT00CRWXnFkgZaijGY5IILWrKE2U01Fq2TD2tE-_1nHLPQRTRumvg/w640-h480/BCE9F8B3-5F50-469D-8FDD-E9A01E2AE1D8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj35a0KHipCd6hMPJse5lbiWe2b6ri-d3R_2ogKhgdjxwEDWgVar3UXZV2IojtpF1tpsH30_q6r3BNC25L_cI45lGqB4E7IkWby3gHmsnKQlm3QJnwqsouRvr1FqR6K4WAPFTRX6wS04XqL5MLJ09iOuuuhVaz8A3Ql2RYPmGHrq3-BjJ812YMXE5gzsdw/s4032/BCE745A3-5CC9-4531-A0E4-BB38BC5A6FAD.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj35a0KHipCd6hMPJse5lbiWe2b6ri-d3R_2ogKhgdjxwEDWgVar3UXZV2IojtpF1tpsH30_q6r3BNC25L_cI45lGqB4E7IkWby3gHmsnKQlm3QJnwqsouRvr1FqR6K4WAPFTRX6wS04XqL5MLJ09iOuuuhVaz8A3Ql2RYPmGHrq3-BjJ812YMXE5gzsdw/w640-h480/BCE745A3-5CC9-4531-A0E4-BB38BC5A6FAD.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgN-BzhxCh24mJaLNa3HiVAwo7BDkbnHsoE7hti8urjU2gY4cZ-1G0AxIR587-xPLDEWWCHrRdKlVDUuxoGurRIcd8H_a3WUqwotfrDxr5CPbERtpiM8pCJxZnleNbzfVFBWIicqm9HnX4gordbblTqefvZb2lLqEqxXE2UDzQhe8HZdk9TQ0_eInmbw/s4032/BDB3F020-3A50-4D29-9116-AA7EB637BE7E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgN-BzhxCh24mJaLNa3HiVAwo7BDkbnHsoE7hti8urjU2gY4cZ-1G0AxIR587-xPLDEWWCHrRdKlVDUuxoGurRIcd8H_a3WUqwotfrDxr5CPbERtpiM8pCJxZnleNbzfVFBWIicqm9HnX4gordbblTqefvZb2lLqEqxXE2UDzQhe8HZdk9TQ0_eInmbw/w640-h480/BDB3F020-3A50-4D29-9116-AA7EB637BE7E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixQNVKxYaryn2qAn32S9mEIW2HSYrjm3zC8efHzKHDj-vsoN9ECh238DuEQSPlXGRmHsEfF5fxHOwO3zYe3jnUSpFHkd08Z57Nml9ZxXSGLzqDE-qUHXb3IviXvExYxH0cV72ESBGregr59dJFm4z-dRyispPMbIp9ixWx9AqU2OXrPI09kfxQF1aXGw/s4032/BDF746FA-D25C-4691-A0BF-00C5BABADF05.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixQNVKxYaryn2qAn32S9mEIW2HSYrjm3zC8efHzKHDj-vsoN9ECh238DuEQSPlXGRmHsEfF5fxHOwO3zYe3jnUSpFHkd08Z57Nml9ZxXSGLzqDE-qUHXb3IviXvExYxH0cV72ESBGregr59dJFm4z-dRyispPMbIp9ixWx9AqU2OXrPI09kfxQF1aXGw/w640-h480/BDF746FA-D25C-4691-A0BF-00C5BABADF05.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM7faOvG4xSz3ur3KRUEuaMqnNCpR22rcfMUNtlhHrjUODK_PHIZorTP9qoKFXPKUvMx_ghSZfF-WId_HUp8VA67w89DhYnKDo4c3lGjDNiUq0dOgVddO6TpWZncJbifNpaKk01cV-elFiYhdaLwq3EYH4J7nJcApVTxv983XJVQ5gYDFMqmi2bDq5qzg/s4032/BFEF2872-CB27-4D99-A7A0-714E945CCF2A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM7faOvG4xSz3ur3KRUEuaMqnNCpR22rcfMUNtlhHrjUODK_PHIZorTP9qoKFXPKUvMx_ghSZfF-WId_HUp8VA67w89DhYnKDo4c3lGjDNiUq0dOgVddO6TpWZncJbifNpaKk01cV-elFiYhdaLwq3EYH4J7nJcApVTxv983XJVQ5gYDFMqmi2bDq5qzg/w640-h480/BFEF2872-CB27-4D99-A7A0-714E945CCF2A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAkstYPZRKbxfRw3l3RFRjQd8kUk472ZiSKOsg10R8J_IwnVPVnFRTcKpfMZAhiKophloWQlH92efUJXR-skfRBngVljMUTF9W4gSO3A5NVUNoOTYwt02FMnAGGI8RUQpIVDX7kbHSqMedzLWJ41gfO_9Ans-nMlkgxXLLW5FB03OTyww_kbQDmkExI4s/s4032/C3C4A1D0-6CA7-40EC-B627-1ACDBE32A7F5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAkstYPZRKbxfRw3l3RFRjQd8kUk472ZiSKOsg10R8J_IwnVPVnFRTcKpfMZAhiKophloWQlH92efUJXR-skfRBngVljMUTF9W4gSO3A5NVUNoOTYwt02FMnAGGI8RUQpIVDX7kbHSqMedzLWJ41gfO_9Ans-nMlkgxXLLW5FB03OTyww_kbQDmkExI4s/w640-h480/C3C4A1D0-6CA7-40EC-B627-1ACDBE32A7F5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj7CTWZ9Wq2ETD7IBvTqFPqTUigxc-_TnEsyOggBPsM4qHk0qJ2Lu_DFH6fRt0j7kipMsqszmFttWs8NSKGidp6V-uuYu4D_pcIT9P4xY9xVPKnjblVvhHhUWAf8GyuZayCz3Cak75F_TmJ_k1SY5yi4lDy90ZCiXdoIdxepw4KhXvVKR-awvIXQQGBc/s4032/D2F85F08-8C9C-4693-98A3-6F3CF70C2D15.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj7CTWZ9Wq2ETD7IBvTqFPqTUigxc-_TnEsyOggBPsM4qHk0qJ2Lu_DFH6fRt0j7kipMsqszmFttWs8NSKGidp6V-uuYu4D_pcIT9P4xY9xVPKnjblVvhHhUWAf8GyuZayCz3Cak75F_TmJ_k1SY5yi4lDy90ZCiXdoIdxepw4KhXvVKR-awvIXQQGBc/w640-h480/D2F85F08-8C9C-4693-98A3-6F3CF70C2D15.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_XomzcGfQf6P_elE4S2UcO2FcOJGl8nfWFuUA6k1PcRwP7ocP2OTguOBrdfk9nkj9v4jqL9H3G4uXqOXb4BO83YE-Zephs_-q2qtzgXhe6y7lvYk6rYco086AZALfsprTsuEUJSHGuGc9JbjquWh4nFyrKRCdyXnTJEgN7d2dDaZeTMCw_QWv6Ho6gNM/s4032/D37DB172-2950-45BC-9E82-2100A976314E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_XomzcGfQf6P_elE4S2UcO2FcOJGl8nfWFuUA6k1PcRwP7ocP2OTguOBrdfk9nkj9v4jqL9H3G4uXqOXb4BO83YE-Zephs_-q2qtzgXhe6y7lvYk6rYco086AZALfsprTsuEUJSHGuGc9JbjquWh4nFyrKRCdyXnTJEgN7d2dDaZeTMCw_QWv6Ho6gNM/w640-h480/D37DB172-2950-45BC-9E82-2100A976314E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMwMc4YKGGqS3cUItN8DLpWJ6Psddo6D7xT8pEjoZxjnADHmCg4GXiG32bUod5GlyoFrJuiQaWZRvTxecthqKsu4e29nPkhLQKrjFHxZzER98oL_lEcA0HPLeD9FFk1O0GcjpVuyo3ejGLF4vj7p5Xpiv2kksUpNJYDpzXieRTsmwDV288yd1Ghhulf6U/s4032/DC53C3CF-5605-4AAF-8576-C21AE897BAC8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMwMc4YKGGqS3cUItN8DLpWJ6Psddo6D7xT8pEjoZxjnADHmCg4GXiG32bUod5GlyoFrJuiQaWZRvTxecthqKsu4e29nPkhLQKrjFHxZzER98oL_lEcA0HPLeD9FFk1O0GcjpVuyo3ejGLF4vj7p5Xpiv2kksUpNJYDpzXieRTsmwDV288yd1Ghhulf6U/w640-h480/DC53C3CF-5605-4AAF-8576-C21AE897BAC8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzl-5RJwlcwcoD2Dfwhs3pqrmWcLFfrnujVI0B3MX8c0yKVXODE8IhTC3QI6gyFZ8X5dZeyUGNC9XgzsyKXKlK436TwKKG4ZzwHcENugZlVhy0QymCIoA2GB5etA4_qanv6yf2CKCiIECRM8nZRPFffnXjTJnSdiwU6S-qblKVN4TtQsGsBkhyFqsfo7M/s4032/DD8159C0-08B1-42AC-9A74-BFA5A788BAC7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzl-5RJwlcwcoD2Dfwhs3pqrmWcLFfrnujVI0B3MX8c0yKVXODE8IhTC3QI6gyFZ8X5dZeyUGNC9XgzsyKXKlK436TwKKG4ZzwHcENugZlVhy0QymCIoA2GB5etA4_qanv6yf2CKCiIECRM8nZRPFffnXjTJnSdiwU6S-qblKVN4TtQsGsBkhyFqsfo7M/w640-h480/DD8159C0-08B1-42AC-9A74-BFA5A788BAC7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidkHi4lJo1hndPaW62SVX24cFUHIzPnxCKoxTvBnWZJ2MSjMbeephiQHeDEV0UAS2P_27SL7uceSvjfoBoYpHFbPA4g-mwcry3LXI2vJJR-up7EhGmhpsXN8roDHQxq7ywCMI_qWFNyAO6sFtzOUoDvJ_U-Kz7zoER4GGAXmlVVJPJxgFdgAVp-74CNiU/s4032/DEB7903C-4E3A-406B-A2DC-B1838AF31B3D.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidkHi4lJo1hndPaW62SVX24cFUHIzPnxCKoxTvBnWZJ2MSjMbeephiQHeDEV0UAS2P_27SL7uceSvjfoBoYpHFbPA4g-mwcry3LXI2vJJR-up7EhGmhpsXN8roDHQxq7ywCMI_qWFNyAO6sFtzOUoDvJ_U-Kz7zoER4GGAXmlVVJPJxgFdgAVp-74CNiU/w640-h480/DEB7903C-4E3A-406B-A2DC-B1838AF31B3D.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL5clTWBlU_AfPylN6AhuHCItT3rH0NkFpRCyviwwPuOyGOidDGy13B6F8j2UI-rlz5L78OEwhTcCRwscLZhR82DrozhAzqHOX0BL1LljrDb70U3jaQVvgzoZT96eh8kCQDSy9qzkb9dJcLwEcTJczsQyTNFUn61O8IjO-nZTf4enrnUaHk4y7CG5vRok/s4032/E8391935-F6DB-41EE-8F02-A8FAE8FEB1FC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL5clTWBlU_AfPylN6AhuHCItT3rH0NkFpRCyviwwPuOyGOidDGy13B6F8j2UI-rlz5L78OEwhTcCRwscLZhR82DrozhAzqHOX0BL1LljrDb70U3jaQVvgzoZT96eh8kCQDSy9qzkb9dJcLwEcTJczsQyTNFUn61O8IjO-nZTf4enrnUaHk4y7CG5vRok/w640-h480/E8391935-F6DB-41EE-8F02-A8FAE8FEB1FC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrvy0v9PxPY_O3Zn3f0s0gPIBXEuEs-pLGUVq8c2BQATr6_oSaXGu9fgxl0JoL9AGnkYWCLwjudh3Hb6lfz9o3OTZ0EW71Qo6q6KVcCr29km6JczIyBPQsKlm-CpjsevVSz3Gb_9zrmKRKGBgM52E_MGixlcuafD07YRSuUrL65RLajhGlQEHrQLFIEMI/s4032/EA7EB0E6-A3D1-4CAA-9E95-B16856AF36A5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrvy0v9PxPY_O3Zn3f0s0gPIBXEuEs-pLGUVq8c2BQATr6_oSaXGu9fgxl0JoL9AGnkYWCLwjudh3Hb6lfz9o3OTZ0EW71Qo6q6KVcCr29km6JczIyBPQsKlm-CpjsevVSz3Gb_9zrmKRKGBgM52E_MGixlcuafD07YRSuUrL65RLajhGlQEHrQLFIEMI/w640-h480/EA7EB0E6-A3D1-4CAA-9E95-B16856AF36A5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfn5BpYUEGPASYx4BFQfH3s5w0YUlz8WAVWNe_uMhDUlKc3NmNYKESVjyMvG0Y0bD2WGUXLigmtuR8-BPSR0kezOt-QzQjvlRNQhmWJ5hOaxMkeWhM5x6TLhJf7QZqwyg-IK6MmD5EnIR7n4KDbvvgBFJCDKK0ALdbUgmTrFm86g69sNj3-6gYtoPDTug/s4032/EBDAC69E-B5EE-47EE-AB2C-A8B18DD2908E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfn5BpYUEGPASYx4BFQfH3s5w0YUlz8WAVWNe_uMhDUlKc3NmNYKESVjyMvG0Y0bD2WGUXLigmtuR8-BPSR0kezOt-QzQjvlRNQhmWJ5hOaxMkeWhM5x6TLhJf7QZqwyg-IK6MmD5EnIR7n4KDbvvgBFJCDKK0ALdbUgmTrFm86g69sNj3-6gYtoPDTug/w640-h480/EBDAC69E-B5EE-47EE-AB2C-A8B18DD2908E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz98CircZminQnhFwchcpcAoDDKCeJyeQU9-7I9Waf0JcjbuIQfsKKRPFyxlSxFXycEwtR9fmfsl_9W_kJtWTiufmvnrqKsLLSqwOKxZlOLvqc4l6-R6TZGjjXZ5H_RdR0p0G1JQcwN3jclSxsazE6EGBMSjKd0H8z3QMMSdFSbnCLX8UXQTxYcF4-Sbk/s4032/ED720269-2261-43EB-AE9E-2B87AF20B326.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz98CircZminQnhFwchcpcAoDDKCeJyeQU9-7I9Waf0JcjbuIQfsKKRPFyxlSxFXycEwtR9fmfsl_9W_kJtWTiufmvnrqKsLLSqwOKxZlOLvqc4l6-R6TZGjjXZ5H_RdR0p0G1JQcwN3jclSxsazE6EGBMSjKd0H8z3QMMSdFSbnCLX8UXQTxYcF4-Sbk/w640-h480/ED720269-2261-43EB-AE9E-2B87AF20B326.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuGDAV796hnUQWuLMJAIS169Ul5PcO1ZnCxHETb8eE6npg83-UEFM92UB_MdNWg07ZdmbcqTCORK50n1MTk-MwY3OGjVQjDisFTzSQmfSAzb_PuJa4uft4kflVpJ-9J1h5bY5hAGxIIJXpvA6ZML2_la1CLjeC3L5gtnrgO9dB9NDkEhYkAtwf-gnmt4c/s4032/EE307BA9-3D30-45C8-A73C-2011F53674E7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuGDAV796hnUQWuLMJAIS169Ul5PcO1ZnCxHETb8eE6npg83-UEFM92UB_MdNWg07ZdmbcqTCORK50n1MTk-MwY3OGjVQjDisFTzSQmfSAzb_PuJa4uft4kflVpJ-9J1h5bY5hAGxIIJXpvA6ZML2_la1CLjeC3L5gtnrgO9dB9NDkEhYkAtwf-gnmt4c/w640-h480/EE307BA9-3D30-45C8-A73C-2011F53674E7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLouRfBrQP-3BNA2DzklTVNSVOIAcl0ZIb-E3rydPoi_q764pdA-87xnwHIarzjIcD3DBRH0y19nJb_qzRCgUtpAVZIS_-wOG0rgRye0ynLqQ6lXrWP7uefd9piRboevIjoYRU4aUd5elGkh4s15UUtQr6IAH2UtYcJoGXmyM6v_-JUWf37ja7wzCgojw/s4032/F5D7A8A1-3187-412D-BE25-8A4B244ED68E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLouRfBrQP-3BNA2DzklTVNSVOIAcl0ZIb-E3rydPoi_q764pdA-87xnwHIarzjIcD3DBRH0y19nJb_qzRCgUtpAVZIS_-wOG0rgRye0ynLqQ6lXrWP7uefd9piRboevIjoYRU4aUd5elGkh4s15UUtQr6IAH2UtYcJoGXmyM6v_-JUWf37ja7wzCgojw/w640-h480/F5D7A8A1-3187-412D-BE25-8A4B244ED68E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR77vuUShyHgfquuZC7BCtSBhiBVtJAAb_EX8N0ECkmadqBz0krxpaY_NA7GQYFlkzyjnkjpXfEKE5P0gGnDhVQ3G9KloMS9pfGF1ncyvS31xizPO3JG1O6oezbWp1Rq00tPaltbPJe9TtaHVUS-qJjlUSJFYR0t4-8-dBSmxJIS85HboKuRJ2zxBE1Oc/s4032/F66C5EAB-16B5-43ED-8FD5-936B858C2547.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR77vuUShyHgfquuZC7BCtSBhiBVtJAAb_EX8N0ECkmadqBz0krxpaY_NA7GQYFlkzyjnkjpXfEKE5P0gGnDhVQ3G9KloMS9pfGF1ncyvS31xizPO3JG1O6oezbWp1Rq00tPaltbPJe9TtaHVUS-qJjlUSJFYR0t4-8-dBSmxJIS85HboKuRJ2zxBE1Oc/w640-h480/F66C5EAB-16B5-43ED-8FD5-936B858C2547.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxiXxafVhG91I5wXH6i3lMUvkw1uQIJe8XHgKeEoV3WSkeLljxmEOzKM8vG3CxsaRoMHKbfXlYPb9YEpRqPtBw1iRxGmmIwa_dupI-kT1Wi0t7GN9VQOeUA0OTVCIioGrakjfayWwu0X2OHL5rfsIhRA5M4czu5ULxNBAwBXrIreJbdUcytD2B8deMra4/s4032/F76385DB-33A6-42E4-9452-4FBF7F80D232.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxiXxafVhG91I5wXH6i3lMUvkw1uQIJe8XHgKeEoV3WSkeLljxmEOzKM8vG3CxsaRoMHKbfXlYPb9YEpRqPtBw1iRxGmmIwa_dupI-kT1Wi0t7GN9VQOeUA0OTVCIioGrakjfayWwu0X2OHL5rfsIhRA5M4czu5ULxNBAwBXrIreJbdUcytD2B8deMra4/w640-h480/F76385DB-33A6-42E4-9452-4FBF7F80D232.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikkmDWUSJw3oCQm9VKYqvALAS1K3zEg14-tHlTPryeTGLPjLyYe3zQozS55OiQdYIZY22R-ujt8dW8LDyT-o2RciG-lSgKcEFxTR_MiqrQWVsCboMBsjym0xJUslqUuqURcb0QH_X9OZTwz_T4FIYbjCW8ty-Mkb0OVUS-rgap_h3H_-R6YMbp0Iwatyc/s4032/FC37C5E3-6069-4320-861F-A2BA05F185E7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikkmDWUSJw3oCQm9VKYqvALAS1K3zEg14-tHlTPryeTGLPjLyYe3zQozS55OiQdYIZY22R-ujt8dW8LDyT-o2RciG-lSgKcEFxTR_MiqrQWVsCboMBsjym0xJUslqUuqURcb0QH_X9OZTwz_T4FIYbjCW8ty-Mkb0OVUS-rgap_h3H_-R6YMbp0Iwatyc/w640-h480/FC37C5E3-6069-4320-861F-A2BA05F185E7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQq3eT2WS1unG62TsgKtQvhlnm1Y6JE__gy7bww3USIb2btbxrl81my1cg8LShD-j2yMCtt400-EV3wyzREEnaeXyuuTkaJBetMMQAf-DKdTUjA7Mb-HSrAPQKycNG2BaOcP9jwvfJvoYEg2eIu95pq2pJGhm5Pv4bu5uCDA9lY2Q-lrsVDMRQ3gGul_Q/s4032/FFEBC350-D6CC-439B-89DB-A92ABDE45EA8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQq3eT2WS1unG62TsgKtQvhlnm1Y6JE__gy7bww3USIb2btbxrl81my1cg8LShD-j2yMCtt400-EV3wyzREEnaeXyuuTkaJBetMMQAf-DKdTUjA7Mb-HSrAPQKycNG2BaOcP9jwvfJvoYEg2eIu95pq2pJGhm5Pv4bu5uCDA9lY2Q-lrsVDMRQ3gGul_Q/w640-h480/FFEBC350-D6CC-439B-89DB-A92ABDE45EA8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p>Takie wystawy są w tym parku co dwa lata. Pokazuję czasem fotki na blogu. I tak:</p><p>2 lata temu w 2022 były <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2022/03/gdy-sonce-swieci-to-zyc-sie-chce.html" target="_blank">wiewiórki</a></p><p>W 2019 wystawa rzeźb</p><p>W 2017 była tam wystawa t: "<a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2017/03/troche-wiosennych-obrazkow-z-sasiedniej.html" target="_blank">Kunstenparcours Vrij Land</a>" </p><p>W 2016 podziwialiśmy <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2016/04/jak-ogarnac-zycie-i-znalezc-czas-na-sen.html" target="_blank">pingwiny</a></p><p>Poza tym były jeszcze misie w 2020 i ślimaki, ale zdjęcia dodawałam tylko na instagram.</p><div id="gtx-trans" style="left: 310px; position: absolute; top: 42316px;"><div class="gtx-trans-icon"></div></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-60938303357143548422024-03-15T20:39:00.002+01:002024-03-15T20:39:13.414+01:00Kto idzie w piżamie do roboty i do szkoły?<p>Dni mijają szybko. Trzeba więc szybko wszystko robić: szybko spać, szybko wstawać, szybko jeść, szybko sprzątać, szybko gotować, szybko zapieprzać do roboty i z roboty albo do szkoły i ze szkoły, szybko robić pranie, szybko je rozwieszać i jeszcze szybciej zbierać, bo przecież zwykle po 5 minutach zaczyna padać haha. </p><p>Niektóre z tych rzeczy z braku czasu, sił i chęci często zwyczajnie się pomija. Często zatem zamiast gotowania wpieprza się frytki z budki, jakiegoś kebsa czy kanapki 3 razy dziennie. Na bałagan i syf przymyka się oko - przewróciło się, niech leży... Nasz salon nigdy nie był jakis wystawny, bo też gości nie przyjmujemy raczej za często, więc mamy na to - jak to mówią - wyjebane, ale teraz poza worami siana i trocin oraz suszarką do ubrań, kolekcjonuję tu najróżniejsze przydasie, typu kartony i kartoniki, wszelakie akcesoria artystyczno-plastyczne, laminatory, zszywacze, pistolery do kleju i inne tam takie pierdolniki... I co? Nico! Co kogo gówno obchodzi, jak my se dom meblujemy i kiedy sprzątamy albo czy w ogóle.</p><p>Odkurzam kilka razy w tygodniu, bo przeco na wsi mieszkamy i syf sie do chałupy non stop wnosi na butach, no i od świń. Raz na tydzień myję podłogę, ale nie wysilam się przy tych czynnościach zbytnio i sprzątam byle jak, bo mam na to - jak już mówiłam - coraz bardziej wyjebane. Często - jak choćby teraz - wybieram siedzenie i nicnierobienie (stukanie tych głupot należy zdecydowanie do tej kategorii), bo TAK, bo nie chce mi się nic sensownego ani pożytecznego robić, bo jestem zmęczona, bo chcę choć przez kilka godzin, kilka chwil o niczym ważnym nie myśleć, bo potrzebuję poukładać trochę w głowie... To mi pomaga. Nie wiele, ale pomaga.</p><p>Dwa dni szkolne minęły jak mgnienie oka. Sympatycznie nawet, choć zadania nowe nam dodali. Jakże by inaczej. Śmiechu jednak też było sporo. Na którejś lekcji belferka zaśmiewając się do łez powiedziała, że takiej rąbniętej klasy to jeszcze nie miała i że za cholerę nie idzie u nas normalnie prowadzić lekcji... Zaiste, to musi być trudne, ale też zajebiście zabawne ;-) Ona sama jednak co chwilę pali głupa.</p><p>A magnolie kwitną i mają to wszystko gdzieś.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxiFJN6N6COlpAhoCZSIeYvw-ulBBqXtRTYdAGFKEmvY7xH29j8578EvQUdUwz3hMCz37c_0SxAfrAgv8c1SaGjunMd2f_hWINqDtV9wzirUtOvRiSj0_iOGHauIu8A7zDSVSFSeFznnjmEpEzbL7xowVUVFH5WPLlid35QB0V758bzPEFd2q2p4T2bGc/s4032/26A9BAC0-5DF0-4524-91F6-93A8472D5766.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxiFJN6N6COlpAhoCZSIeYvw-ulBBqXtRTYdAGFKEmvY7xH29j8578EvQUdUwz3hMCz37c_0SxAfrAgv8c1SaGjunMd2f_hWINqDtV9wzirUtOvRiSj0_iOGHauIu8A7zDSVSFSeFznnjmEpEzbL7xowVUVFH5WPLlid35QB0V758bzPEFd2q2p4T2bGc/w640-h480/26A9BAC0-5DF0-4524-91F6-93A8472D5766.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>W czwartek miałam dwa dyżury w świetlicy - i rano, i popołudniu. Postanowiłam, że rano pojadę skuterkiem, bo dwa razy dziennie kręcić rowerem po 10 km (po 5 w jedną stronę) to już lekki przesadyzm. No i ubrałam się jak na skuter: gruby sweter, gruba "skórzana" (z plastikowego renifera) kurtka, założyłam okulary, kask, a ta franca uboga nie zapaliła. No mało mnie szlag nie trafił. Wyszłam z domu na styk, bo skuterem przeciez szybko zajadę... Srali muchy będzie wiosna! Dup z powrotem do domu. Cisnęłam klucze i kask gdzieś w kuchni i poleciałam po Pana Rowera. Nie było czasu by się przebierać. Po kilometrze włożyłam kurtkę do sakwy (w drugiej miałam plecak). Zapieprzałam na pełnej petardzie i dojechałam w kwadrans do tej cholernej świetlicy. Byłam na czas. Minutę przed siódmą zadzwoniłam do drzwi. Pot lał mi się ciurkiem po plecach. Wypiłam kubek wody z kranu i poszłam się bawić z dziećmi. Z pomocą jednej nastolatki kierowałam budową tunelu z klocków. Tym razem dzieci chciały taki tunel, do którego same się zmieszczą. Zabawa wyśmienita. SERIO! Ja się na prawdę przy tym dobrze bawiłam. Wyciągnie za łapki pociągu z przedszkolaków wyjeżdżających na brzuchu z tunelu też mnie bawiło. Potem była akrobatyka... Jedna dziewczynka zapytała, czy potrzymam ją za ręce, by mogła wskoczyć mi nogami na pas a potem zrobić fikołka... Czemu nie! Moje dzieci też lubiły tę zabawę. Ba, ja też za gówniaka robiłam te fikołki z ojcem. </p><p>Jak jedna pokazała, to 4 inne też oczywiście chciało spróbować. No i takie i tym podobne szaleństwa odprawiały się przez ponad godzinę. Potem pomaszerowaliśmy do szkół. Troje dzieci pokłóciło o to, kto będzie szedł ze mną. Aaaaa. W koncu jedna poszła z koleżanką, a ja miałam dwójkę. Obydwoje przez całą drogę gadali, gadali i gadali... Dosyć to męczące na dłuższą metę. Taa, wiekopomne odkrycie... Apka Zdrowie pokazała, że tego dnia zrobiłam 10 tysięcy kroków. Praca w świetlicy jest dobra by popracować nad kondycją i utrzymać kopyta w sprawności ;-)</p><p>Poza głupimi zabawami, uszczęśliwiłam też dzieci głupią zabawką. Nie ma to jak wstążka na kiju! Ganiali z tym po podwórku, kręcili, wirowali, trzepotali… wszyscy od najmłodszego do najstarszego bez względu na płeć, bo to dobra zabawka jest. A inne panie jakie zachwycone! Jeszcze się pytały, czy sama to zrobiłam... No bo faktycznie takiej skomplikowanej zabawki to byle kto nie skonstruuje, wiadomes.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLrXYc8kQws-BI-skf8YMSOANWHUBOQ_wab39Jv-2Hk4ahFFHARpU-onzZKtwEe3DCOjoEu7uLTt2nIPCXgKWFYPRGNjP_mDeIBPPYiSqub6-QGumC4kPbr3qdQYNowr1nJbSEAJ81MLxb2KZ9wOvv1oPKA64Yc2NAXzi_PfreEfINQAcJf4RyzW-ygQ4/s4032/1422E3CE-D9AB-40D1-84D7-CE4B2D2C0C6E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLrXYc8kQws-BI-skf8YMSOANWHUBOQ_wab39Jv-2Hk4ahFFHARpU-onzZKtwEe3DCOjoEu7uLTt2nIPCXgKWFYPRGNjP_mDeIBPPYiSqub6-QGumC4kPbr3qdQYNowr1nJbSEAJ81MLxb2KZ9wOvv1oPKA64Yc2NAXzi_PfreEfINQAcJf4RyzW-ygQ4/w480-h640/1422E3CE-D9AB-40D1-84D7-CE4B2D2C0C6E.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Po powrocie do domu walnęłam się na chwilę na kanapę, ale zaraz mi się przypomniało, że u świń trzeba posprzątać... Pojawiła się Najstarsza, ale od razu zabrała się za robienie sałatki z pieczonych warzyw z sosem miodowo-humusowym, do której składniki kupiła dzień wcześniej, więc jej nie wołałam do pomocy, bo sałatkę też z ochotę zjem przecież. </p><p><u><b>Sałatka</b></u> </p><p>jest łatwa i pyszna. Wystraczy pokroić cebulę, paprykę, cukinię (ze skórką), batata (obranego). Wszystkie warzywa razem z ciecierzycą (z puszki) miesza się z oliwą i układa na blasze, a potem piecze 10 minut. W międzyczasie gotuje się makaron (orso albo świderki), może być tez ryż. Po ostudzeniu składników miesza się je z sosem zrobionym z humusu wymieszanego z łyżeczką miodu i odrobiną soku z cytryny oraz opcjonalnie z fetą (u nas feta wegańska Violife - dużo smaczniejdsza niż ta z mleka) PYCHOTA. Polecam nie tylko weganom.</p><p>Ja tymczasem znalazłam w sklepie znowu jakąś dziwną rzecz do jedzenia: pastę z nerkowców z malinami. Nie jakiś szał, ale dobre, tylko bardzo lepkie… Do podniebienia mi się kleiło. Nie wiem, czy kupię ponownie, ale warto było spróbować. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqkrnGbS6WJb7BN8NjeRxuvzKTvrNXmD7RUR7rQJG_iirdSWUtpFJ1PaWMHjp8r0uVJfX7SzY58qe9xXiWPVxKd6iD8681PfNsCxPuu0n9lNlP8NZfOd9FJIzet-LcohCsi8V8L-903YkIHEolqnt34GVJxJe_n-Sy9pm4SiVxm6J_u_2UC-Axws0UKZQ/s4032/7EEB492E-42EF-4694-ABE3-BCC736FC8A97.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqkrnGbS6WJb7BN8NjeRxuvzKTvrNXmD7RUR7rQJG_iirdSWUtpFJ1PaWMHjp8r0uVJfX7SzY58qe9xXiWPVxKd6iD8681PfNsCxPuu0n9lNlP8NZfOd9FJIzet-LcohCsi8V8L-903YkIHEolqnt34GVJxJe_n-Sy9pm4SiVxm6J_u_2UC-Axws0UKZQ/w480-h640/7EEB492E-42EF-4694-ABE3-BCC736FC8A97.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W piątek rano popsuła się maszyna do kawy, co mnie bardziej wkurzyło niż popsuty skuter. Bez skutera można żyć, panie, ale bez dobrej kawy...? No okej, ja tam może i mogę, ale wątpię, czy Małżonek by dał rady. </p><p>A tak tak, nie wiem czy mówiłam, ale moje życie bez kawy trwało dosyć krótko. Zaledwie kilka tygodni. I tak, mogę się bez kawy obejść spokojnie, tylko po co? Jednak nie chcę, bo kawa jest jednak dosyć smaczna i ładnie pachnie i bo to jest ta jedna z coraz mniej licznych fajnych rzeczy, które lubię robić z partnerem. Gdy przychodzi weekend, Małżonek robi dla mnie kawę i sobie siedzimy przy kawei i gadamy albo po prostu siedzimy i nic nie robimy, albo oglądamy Netflixa, a kawa stoi i pachnie... A nie długo (mam nadzieję) będzie już ciepło i będziemy mogli pić kawę w ogródku, a picie kawy w ogródku jest jeszcze fajniejsze niż w domu. No i jak byśmy gdzieś znowu we dwoje sobie porowerowali albo autem pojechali to też sobie do kawiarni wejdziemy na kawę. Oczywiście, ja mogę sobie zamówić piwo a on wodę, ale to jakby słabe c'nie? On alkoholu nie pije, soków, coli czy fanty nie lubi, ja też nie. Herbata też jest słaba... herbata to do kanapek i do obiadu, a nie na romantyczną chwilę we dwoje ;-)</p><p>A tu ci się maszyna zepsuje! A idź pan ch'fuj... Zamówiłam nowego mini Krupsa za nie całe 60€ ciesząc się, że jeszcze miałam parę centów na koncie, a kolejny zasiłek chorobowy ma lada godzina wpłynąć... i że jeszcze czasem nas stać kupić jakiś mniej lub bardziej potrzebny drobny sprzęt domowy. A że czasem musimy się we troje zrzucać na ten sprzęt albo na jakąś fakturę to już inksza inkszość. Powoli do przodu.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTlybxXSeO_B0vs0YpVQ0HeLf04O1yMG-qb78dqk_NdjW6SkZ2NNmykb7EpIlVobsYnb4m1hwPa3uzahpXvFOCibFyzZi_Eevyme5kVcalswIdl9w-6jIywq5AlRY4Zfg_HRVA6CLz_3HBmuW3U9p6fFgFX2DAjkgi1JsTzBTHpmvXr810L_GK6hGtFdQ/s4032/9D18E7D1-17BD-4A05-A730-20F9652DF133.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTlybxXSeO_B0vs0YpVQ0HeLf04O1yMG-qb78dqk_NdjW6SkZ2NNmykb7EpIlVobsYnb4m1hwPa3uzahpXvFOCibFyzZi_Eevyme5kVcalswIdl9w-6jIywq5AlRY4Zfg_HRVA6CLz_3HBmuW3U9p6fFgFX2DAjkgi1JsTzBTHpmvXr810L_GK6hGtFdQ/w640-h480/9D18E7D1-17BD-4A05-A730-20F9652DF133.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zachód słońca nad kałużą łąkową</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><span style="color: #2b00fe;">Pyjamadag</span></p><p>Dziś poszłam do świetlicy w onesie, bo mieliśmy pyjamadag, czyli dzień piżamy. W tym dniu myślimy cieplej o wszystkich dzieciach i młodzieży, którzy z powodu długotrwałej choroby nie mogą chodzić do szkoły i rozpowszechniamy wiedzę na temat BEDNET, czyli możliwości uczestnictwa w lekcjach i życiu swojej klasy przez internet. Organizacja BEDNET udostępnia potrzebującym, długo chorującym uczniom i szkołom darmowy sprzęt i wspiera te dzieci, rodziców i nauczycieli. </p><p>Więcej informacji znajdziecie na stronie: <a href="https://www.bednet.be/pyjamadag/wat-is-bednet-pyjamadag" target="_blank">https://www.bednet.be/pyjamadag/wat-is-bednet-pyjamadag</a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhhLcREeAIWwKVt_usEpIYwB_lpPLEBhIk58xfl-dQpoP3hyphenhyphen2dld6nCi93tfU1nwsdxy4o7Pdt7g1ZXNQguy3iZmyv3LUsM3mM_x5v3o8QefOBBhAT02NqQN9xvTrOdLF5SpNil4JB18v9Dzj0I_sHyOnfcJjH4GR7OuKtmJwq2rXxqi3uzA8yhhX2Wpw/s2777/F041E0A1-4361-4C3B-A015-6C70AD58DD5E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2777" data-original-width="2659" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhhLcREeAIWwKVt_usEpIYwB_lpPLEBhIk58xfl-dQpoP3hyphenhyphen2dld6nCi93tfU1nwsdxy4o7Pdt7g1ZXNQguy3iZmyv3LUsM3mM_x5v3o8QefOBBhAT02NqQN9xvTrOdLF5SpNil4JB18v9Dzj0I_sHyOnfcJjH4GR7OuKtmJwq2rXxqi3uzA8yhhX2Wpw/w612-h640/F041E0A1-4361-4C3B-A015-6C70AD58DD5E.jpeg" width="612" /></a></div><br /><p>Moja mentorka miała mnie dziś odwiedzić w świetlicy, ale ostatecznie przysłała tylko sms, że jej berbeć się rozchorował i musi się nim zająć. </p><p>No i dobrze, że dziś nie była, bo taki panował chaos w świetlicy, że kręćka można było dostać...</p><p>Tymczasem do naszych chłopaków (Młodego i jego kolegów) jakieś gnoje się przypierdoliły. Goniły za nimi na rowerach i w końcu ich dopadli i jednemu z kolegów przywalili. Ojciec tamtego podobno od razu do dyrektora szkoły pojechał. Jestem pewna, że i drugi też już i do szkoły i na policję obleciał... Tamci rodzice proszą chłopaków, by znowu rano razem jeździli do szkoły, bo tak bezpieczniej jednak. Ostatnio tylko ze szkoły razem wracali i to nie zawsze, bo każdy sobie w swoim tempie wolał jeździć. Młody zasuwa szybko, drugi kolega woli sobie powolutku kręcić... No ale tłumaczymy Młodemu, że może faktycznie lepiej razem jeździć. Małżonek powiedział, że jak Młodego ktoś choć palcem tknie, to żeby miał cały tydzień gnoja szukać, to go znajdzie i nogi z dupy powyrywa. </p><p>Policja tu tak samo przydatna jak i ich koledzy w Polsce, tak samo boją się gówniaków (bo nic im nie mogą przecież zrobić, więc udają, że nie widzą… 🙈🙉🙊). Zaczepianie dzieci w drodze ze szkoły czy stojących na przystanku a nawet pobicia nie są już niczym specjalnym w naszej gminie, do której w ostatnich latach mnóstwo patoli z całego świata się sprowadziło. Uroki mieszkania w pobliżu zafajdanej brudnej i spatalogizowanej stolicy. Przyzwyczajamy się do tego, ale gdy czasem człowiek się zastanowi chwilę, to skóra cierpnie na myśl, co tu będzie za rok, trzy, pięć…?</p><p>Córka mojej klasowej koleżanki (w wieku Młodego) też została napadnięta, gdy odwiedzała koleżankę w mieście i poszły na festyn. Dwóch gnoi wyrwało jej torebkę. Koleżanka mówi, że 7 minut czekała na połączenie z numerem alarmowym, zanim policja się zgłosiła. Dobrze, że to tylko rabunek... </p><p>Ale czasów żeśmy się doczekali! </p><p> Nic to, jestem zarąbiście zmęczona i śpiąca. Zaraz zatem idę w kojo, a jutro i pojutrze będę odpoczywać... A nie wróć... zadania domowe przecież czekają i moje projekty też same się nie zrobią... Byle do ferii wielkanocnych! W drugi tydzień będę serio mieć ferie. W sensie, że do szkoły ani na staż nie będę chodzić...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNcf1y-hvMJv6Uyu8OWPk9qP1fbceY1zjvANONN9ePJtPm3RrADWj8q4UaaNGjICHCmJEfFOnlZN-kWA3KqhN5RQbtZgPCNvPChUWaFnhXVn45oArknxfmPefIOjJv_FFS9xAcgxglf9XAbOwZV3UXqODsQDx0wUlLJvdqd7k5fxzmKSI_Yvb-WAI4ezQ/s4032/5B45B593-089B-430D-AF73-7114A3956B62.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNcf1y-hvMJv6Uyu8OWPk9qP1fbceY1zjvANONN9ePJtPm3RrADWj8q4UaaNGjICHCmJEfFOnlZN-kWA3KqhN5RQbtZgPCNvPChUWaFnhXVn45oArknxfmPefIOjJv_FFS9xAcgxglf9XAbOwZV3UXqODsQDx0wUlLJvdqd7k5fxzmKSI_Yvb-WAI4ezQ/w480-h640/5B45B593-089B-430D-AF73-7114A3956B62.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnx0FvybYjFHCKgmGd_m8vNkKzVgC8fwf8IDeL7cnKwcQ8HBlC_wK8XoEZSIWAyKUpowCr3f8Vr5IV7MkH2Rnzx9JHIZz1ZK-_BMJDq5WJWgvHsu-5ionwWPgFfGBIJGBt3K8QCxo69-VcUBvYaKljMeQYNo3j39lNVCJvRTt-wIJpg_EGjdxR_ezdMmk/s4032/6E7DFB40-DFCA-4C63-8FD7-122A72F71AAC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnx0FvybYjFHCKgmGd_m8vNkKzVgC8fwf8IDeL7cnKwcQ8HBlC_wK8XoEZSIWAyKUpowCr3f8Vr5IV7MkH2Rnzx9JHIZz1ZK-_BMJDq5WJWgvHsu-5ionwWPgFfGBIJGBt3K8QCxo69-VcUBvYaKljMeQYNo3j39lNVCJvRTt-wIJpg_EGjdxR_ezdMmk/w640-h480/6E7DFB40-DFCA-4C63-8FD7-122A72F71AAC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHMlM_TorjlXG10UinB45hVuSz91aJY01UzPbBbDSQClWfnUDVm409YWaounql8myB61xgYe7k7ILfzfzu5VMkpFTZ4_1a7kr7LTqUe8jh8l7rt9mVOZQeCZz8mczOuVJW6WIMBkhnAOP_69q_rsU1j2OKhXs9yCcRMm8u1uTkxGyI2tQrogphKOGepIg/s4032/25A2D116-60EF-4D4E-A17E-C286E5F576A0.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHMlM_TorjlXG10UinB45hVuSz91aJY01UzPbBbDSQClWfnUDVm409YWaounql8myB61xgYe7k7ILfzfzu5VMkpFTZ4_1a7kr7LTqUe8jh8l7rt9mVOZQeCZz8mczOuVJW6WIMBkhnAOP_69q_rsU1j2OKhXs9yCcRMm8u1uTkxGyI2tQrogphKOGepIg/w640-h480/25A2D116-60EF-4D4E-A17E-C286E5F576A0.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan Rower oglądający zachód słońca za lasem</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZA1ogE4iqr5J169fBM2ZQYRuuq9QKjVLonveP31x6C7va9gXI5AXEqu4dgI7h001MD1Ke-Q1-XvOZto90ZviHtS7PsUKUMXTlBc4Bh7mtVWmtQg6xGy5lQHboZ3qAXsQZJOHTXUkSG1mcG4w36Kewb0Vr9YhnRhSUlXkzi3qqCOhyr7ieBTvVGgibKos/s4032/447DFABC-C4FA-48C2-8B98-2DC685A09D77.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZA1ogE4iqr5J169fBM2ZQYRuuq9QKjVLonveP31x6C7va9gXI5AXEqu4dgI7h001MD1Ke-Q1-XvOZto90ZviHtS7PsUKUMXTlBc4Bh7mtVWmtQg6xGy5lQHboZ3qAXsQZJOHTXUkSG1mcG4w36Kewb0Vr9YhnRhSUlXkzi3qqCOhyr7ieBTvVGgibKos/w640-h480/447DFABC-C4FA-48C2-8B98-2DC685A09D77.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuvSzaPoFF0T8NRcToXBtIp4pvMsDE7xvc2BT3GFwQCrSE1rdhWPR6eeFgxpZvYYR6i35vd10n-Bb-mK63yaGWP8TAe2QDEysh-CUTnWmZ65mHclAbcJOsx6tLcGQKH4cFhGMqdIJZLNxIIlijzBXBeE6lOS-8TVZLGpaq7_HVcJsEoFaw_mrJcrvyS5I/s4032/BCB02877-BF6B-48EB-B7F2-A477F4B2A044.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuvSzaPoFF0T8NRcToXBtIp4pvMsDE7xvc2BT3GFwQCrSE1rdhWPR6eeFgxpZvYYR6i35vd10n-Bb-mK63yaGWP8TAe2QDEysh-CUTnWmZ65mHclAbcJOsx6tLcGQKH4cFhGMqdIJZLNxIIlijzBXBeE6lOS-8TVZLGpaq7_HVcJsEoFaw_mrJcrvyS5I/w480-h640/BCB02877-BF6B-48EB-B7F2-A477F4B2A044.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan Rower patrzący z kolegami i koleżankami na forsycje</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-31163281707243634982024-03-09T15:14:00.000+01:002024-03-09T15:14:37.021+01:00Wiosenny powiew nadziei…<p> Muszę rzec, że ten tydzień był dosyć pozytywny. Przynajmniej dopóki na scenie nie pojawiła Karen... no ale to drobny szczegół.</p><p>Pogoda wiosenna ma bez wątpienia tu jakiś swój udział. Prawie nie padało w tym tygodniu. Niebo często wręcz błękitne było i całkiem sporo słońca widzieliśmy. Temperatury raczej typowo marcowe: od zera do 10 stopni. Raz nawet przymroziło z lekka. Jednak wizualnie to raczej początek kwietnia, bo</p><p> <i>śpiewają ptaki nad nami, </i></p><p><i>drzewa strzeliły pąkami </i></p><p><i>i ktoś na niebie owce wypasa, hej! </i></p><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgz0k4ee-0pZ4TQ69eeH4G4eeL_yhpwH_RtwOobSA8zjNR0ibmuOEJvPJ7AGNuNFSQo_o2KpdippVxsALqjiXvjW9szOQXYCbMjeTQZK7d4VM9SOwN52PWkZTm5HZPaKC-agoLMC-E2n758zr9bKjsY8X1gsYr0eERC_OGnQi9RTBYUkGLG8xiOWL8Ck/s4032/0FC89F95-CADD-427A-BC48-E23C4A1338D1.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgz0k4ee-0pZ4TQ69eeH4G4eeL_yhpwH_RtwOobSA8zjNR0ibmuOEJvPJ7AGNuNFSQo_o2KpdippVxsALqjiXvjW9szOQXYCbMjeTQZK7d4VM9SOwN52PWkZTm5HZPaKC-agoLMC-E2n758zr9bKjsY8X1gsYr0eERC_OGnQi9RTBYUkGLG8xiOWL8Ck/w480-h640/0FC89F95-CADD-427A-BC48-E23C4A1338D1.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">kalina</td></tr></tbody></table><br /><i><br /></i><p></p><p>Mieszkam pod lasem, więc wiem, co w trawie piszczy, a piszczy dużo. Nawet nie tyle piszczy, co świergocze. O świcie, w południe i wieczorem ptaki dają cudny koncert. Aż się do domu nie chce wracać... No ale jak wyjdę o świcie w szlafroku i crocsach wypuścić koguta, to dość szybko zaczynam zębami dzwonić, gdy tak sobie słucham ptaków w ogródku... W południe, gdy jadę do świetlicy, zwykle nie mam czasu, by gapić się na las, więc przez ten las mknę jak strzała (bo przecież zawsze za późno wychodzę, gdy zasiedzę się przy projektach przeplatanych zadaniami kurodomowymi). Wieczorem z kolei brzuch mi się do pleców z głodu klei, więc zapitalam do domu, by coś wszamać (a tu czasem dopiero trzeba się brać za gotowanie i obiad jemy dopiero koło 20tej).</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6YkuQmnhotzyWvCS2-ewihK_YooTPM3-z2SthV9qgB6ZWnrLJ5xtuy0tA6EOvbuozdu1QORF4TgoHpNisVjVKB5NRwwZcWBcIGTREl8e6fbyT-MtDhtPRbZDdfK3LGXrCz_pkdkPX9WLqp8E7T1-kBmdPZetoQn7brRDNl5fWvzdUqpcKYLBupfAe4_8/s4032/451F0DD2-685A-4639-B4F5-4368189FB779.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6YkuQmnhotzyWvCS2-ewihK_YooTPM3-z2SthV9qgB6ZWnrLJ5xtuy0tA6EOvbuozdu1QORF4TgoHpNisVjVKB5NRwwZcWBcIGTREl8e6fbyT-MtDhtPRbZDdfK3LGXrCz_pkdkPX9WLqp8E7T1-kBmdPZetoQn7brRDNl5fWvzdUqpcKYLBupfAe4_8/w480-h640/451F0DD2-685A-4639-B4F5-4368189FB779.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">magnolia</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><b><u><span style="color: #38761d;">Szkoła</span></u></b></p><p>W poniedziałek na lekcji wszyscy byli śpiący i zmęczeni. Nauczycielka odsłoniła okna (były zaciągniete grubymi kotarami, bo inaczej na ekranie nic nie było widać) i rzecze:</p><p> - Patrzcie, jaka piękna pogoda, jak słonecznie! Wyobraźcie sobie, że jesteście tam na zawnątrz w słońcu i od razu nabierzecie energii.</p><p>Ja na to, że wyobrażam sobie właśnie i widzę: hamak, poduszkę, kocyk, książkę... No i większość się ze mną zgodziła, co do wykorzystania takiej pogody - idealna na zdrową drzemkę. Czemu oczywiście towarzyszyło morze heheszków.</p><p>Koleżanka z kolei wzięła przed lekcją jakiś syrop na kaszel i okazało się, że chyba jest nadwrażliwa na jego skład, bo po chwili oznajmiła z głupim uśmiechem, że jest na haju. I wyglądała, zachowywała się i mówiła, jakby była. Ubaw mieliśmy przedni. Zwłaszcza kiedy, nauczycielka powiedziała do niej, by nie była świnia i by puściła tę flaszkę z syropem po klasie... </p><p>Tak, klasę mam nadal pozytywnie rąbnietą i lekcje są wesołe, ale jak zobaczyliśmy nasze projekty, to niektórzy się prawie załamali. Dużo tych zadań jest do zrealizowania w świetlicy, a z czasem się nie przewala. Nie będzie łatwo, ale - tak jak mówi nauczycielka - idąc na kurs, nikt nie oczekuje raczej, że dyplom dostanie po prostu w paczce płatków, tylko że trzeba cały rok ciężko nań pracować.</p><p>Nasza grupa jako pierwsza mogła przeprowadzić swoją zabawę, a wybrałyśmy drzwiczki do elfich domów. Poprosiłam Małżonka, by urwał w robocie ze dwie listewki z palety i trochę je wygładził jaką maszyną. W domu jeszcze mi to pociął na 15 cm ciuczki. Zabrałam to do szkoły wraz z farbami akrylowymi, workiem kolorowych piór, wyciorków do fajki, suszonych liści, kryształków wypożyczonych od Najstarszej, a i koleżanki przyniosły też różne śmieci. Każda z nas majstrowała drzwiczki dla elfów, które potem porozkładałyśmy w klasie, a niektóre koleżanki zabrały do domu, bo pomysł chcą pewnie wykorzystać w swoich świetlicach…</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCyySlivbg-UL6CGK9XR92dzXc3kql0SFibM1tQTs9DjA7lk3B-mpJbqf0ejMSZAWAtJ-WhwZBgZlZfva9-K4c1bRwFBE-nPU_GLJvh_VwIW7mDvxv19dus54wBE8TorbDeIqSBLamIJxzFVZP0zvGr2knGciiVez8ByBnYd2Kcb2FPG85OyrCvWq-mg/s4032/6908A009-4CCE-43A8-91F2-849786804481.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCyySlivbg-UL6CGK9XR92dzXc3kql0SFibM1tQTs9DjA7lk3B-mpJbqf0ejMSZAWAtJ-WhwZBgZlZfva9-K4c1bRwFBE-nPU_GLJvh_VwIW7mDvxv19dus54wBE8TorbDeIqSBLamIJxzFVZP0zvGr2knGciiVez8ByBnYd2Kcb2FPG85OyrCvWq-mg/w480-h640/6908A009-4CCE-43A8-91F2-849786804481.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">elfie drzwiczki zrobione przez koleżankę</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiSvpFLOVt3D1F4bOuM2EGQly_G4AtkMuHVcXseNcEs9GWlNvmL2GoCVev9L9X1ZlIdZw3BfYcn0LEE6oxZMVp9CFIuBjT37KvHsdf8x-EH2QPhg8rENV_co4r6bjNz0YmplJrhNI8BxCpyTN6yc1SxBmsvlk8bccobgS7U3Bo2wroD8Q2QZIghqM5-Ys/s4032/554603DD-54E4-4A88-B460-53D23E645526.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiSvpFLOVt3D1F4bOuM2EGQly_G4AtkMuHVcXseNcEs9GWlNvmL2GoCVev9L9X1ZlIdZw3BfYcn0LEE6oxZMVp9CFIuBjT37KvHsdf8x-EH2QPhg8rENV_co4r6bjNz0YmplJrhNI8BxCpyTN6yc1SxBmsvlk8bccobgS7U3Bo2wroD8Q2QZIghqM5-Ys/w480-h640/554603DD-54E4-4A88-B460-53D23E645526.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">moja elfka z piór i wyciorka oraz jej drzwi ;-) </td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><b><span style="color: #990000;"><u>Świetlica</u></span></b></p><p>W tym tygdniu w świetlicy spędziłam 5 godzin w środę i po 2 i pół godziny w czwartek i piątek. Wydaje się nie wiele, ale tyle się tam dzieje przez ten czas, że spokojnie za miesiąc by człowiekowi wystarczyło. A tu jeszcze masz Karen, która ci na nerwy działa. </p><p>W środę było ponad 70 dziecków. Na szczęście pogoga była piękna, zatem po kanapkach wzięliśmy chołotę na duży plac zabaw, który ma bezpośrednie przejście z mniejszego placu zabaw, na który z kolei się wychodzi prosto z sali. </p><p>Ten plac zabaw jest świetny. To taki mini park. Ma górkę z której można jeździć na linie. Ma szereg wierzb i kupę gęstych krzaczków. Ma wysoką linową piramidę wspinaczkową. Ma ławki, schody, mini boisko do piłki, piaskowniczysko z dwoma huśtawkami łańcuchowymi po środku... Jest gdzie ganiać, jest gdzie się schować.... Raj dla gównażerii, ale dla nas wychowawców to spore wyzwanie, by tałatajswto upilnować i cały komplet w miarę sprawny oddać po południu rodzicom. Dość rzec, że drzwiczki od apteczki u nas całe dnie są w ruchu, gdy dzieci bawią się na podwórku, co znaczy, że co jak co, ale zabawa wtedy jest wyśmienita. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzR_W-gsFNQFh600cCv-1xVlFAoK3K2RP4nPxSH5RM7VwBhvM30iWdQ7ihk1C2ys4_wGdXbh53fDjzjD6nqWfRgu9UijciOffm9J1Upaps8Gcx2RinQwTFI6GQPIFy9pqK-5XyPMb0mw3Vyy9lwHgl53u8q5O0dcYyNU_f1m5iqTqKS6CMkp877wOXSDg/s4032/3976C724-236C-43A9-9FD5-900CE4E59BA7.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzR_W-gsFNQFh600cCv-1xVlFAoK3K2RP4nPxSH5RM7VwBhvM30iWdQ7ihk1C2ys4_wGdXbh53fDjzjD6nqWfRgu9UijciOffm9J1Upaps8Gcx2RinQwTFI6GQPIFy9pqK-5XyPMb0mw3Vyy9lwHgl53u8q5O0dcYyNU_f1m5iqTqKS6CMkp877wOXSDg/w480-h640/3976C724-236C-43A9-9FD5-900CE4E59BA7.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">inna magnolia</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W środę było sporo obtarć, jeden krwawiący nos, a ja i jedna koleżanka przeżyłyśmy chwilę grozy, jak mały farfocel wylazł na samą górę około 5-ciometrowej linowej piramidy i tam zawołał, że nie umie zejść, po czym nagle zawisł na dwóch łapkach, a nogi dyndały mu w powietrzu bez możliwości znalezienia oparcia... Aaaaaa!</p><p>Zapieprzałam po linach na górę ino gwizdało. Dziewczę na szczęście utrzymało się na tych swoich chudych, malutkich rączkach dopóki się nie wspięłam i nie wzięłam diablika jedną ręką i nie postawiłam na najbliższej linie. Potem zeszłam niżej i zesadziłam niżej diablątko. Potem jeszcze raz i byłyśmy na ziemi. Następnie wyszłam ponownie na górę, by pomóc trochę większemu dziewczęciu, które trzęsło portkami na szczycie i zaczęło wpadac w panikę. </p><p>Koleżanka z 15 lat ode mnie młodsza patrzyła na to z niedowierzaniem, bo ona - jak oznajmiła - w życiu by na to cholerstwo się nie wspięła. Dodała, że mało na zawał nie zeszła, gdy zobaczyła, jak ta mała zawisła na rękach na szczycie. A ona była wtedy kawałek od piramidy, bo poszła z jeszcze inną koleżanką badać sprawę mocno krwawiącego nosa, ale nikt nie widział, nikt nie słyszał, nikt nie powie, co się stało... </p><p>Ja wcześniej byłam odprowadzić do sali innego karzełka, który cały czas od wyjścia na podwórko trzymał się mojej ręki i z każdą minutą wyglądał coraz bardziej i bardziej na chorego... Zostawiłam go tam po opieką koleżanki dyżurującej przy komputerze i robiącej za odźwiernego, a sama wróciłam pod wieżę wspinaczkową akurat na to zdarzenie z wiszącą małpką. Mogłam zatem uratować diablątko. Dzieci, ech!</p><p>W piątek jedna z koleżanek, nota bene ze Słowacji, na dzień dobry podarowała każdej z nas czekoladowy kwiatek z okazji Dnia Kobiet, co wszystkie ucieszyło, bo to bardzo sympatyczny gest. Niektóre dziewczyny przyszły w różowych ubraniach, by uczcić ten dzień. Nawet nie wiedziałam, że istnieje taki zwyczaj w Dniu Kobiet, bo sama bym się na różowo ubrała.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg59l-UswDVe9d5JqftB89xj-A5L5RWIFFcaMuyHL0aSdJ2wqj1MhSTPRQC8aWYaS4AvcSiICZO6rEqKjHAXaBBLgU89A2VhV6Huly7n34xKV_bXj1Yg_LURvkXWD4U72Q6q4xZAy25rpvIngqe2SaepgLHmGlhnrilyIr8GZWcBZDVdnErO_44Pg6Z6pY/s4032/2DEBFEC7-1F90-469C-B63A-5F2C9375EFA2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg59l-UswDVe9d5JqftB89xj-A5L5RWIFFcaMuyHL0aSdJ2wqj1MhSTPRQC8aWYaS4AvcSiICZO6rEqKjHAXaBBLgU89A2VhV6Huly7n34xKV_bXj1Yg_LURvkXWD4U72Q6q4xZAy25rpvIngqe2SaepgLHmGlhnrilyIr8GZWcBZDVdnErO_44Pg6Z6pY/w640-h480/2DEBFEC7-1F90-469C-B63A-5F2C9375EFA2.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Na koniec tygodnia miałam lekkie (bo na szczęście dzieci były blisko, więc się dosyć pilnowałam) starcie z Karen. Jest bowiem tu taka jedna Karen, która jest dosyć ciężkostrawna. Tym razem najpierw miała wielki problem z tym, że "ją filmowałam" i nie zapytałam się jej o zgodę. 🙄 Chwilę później znowu, że nie pilnowałam, by dzieci chodziły do toalety i dwoje zrobiło w majtki, a "przecież jest mało personelu dziś to chyba oczywiste, że ja powinnam tego pilnować". Z tym filmowaniem, to wiedziałam, że tak będzie. Mówiłam przecież, że samej mi się to zadanie nie podoba. Zgłoszę nauczycielce, że to bardzo głupi i jeszcze gorzej odbierany pomysł. Niektóre dziewczyny już o tym wspominały przy okazji fotografowania głupich kanapek, bo u nich też są takie Karyny.</p><p>Niestety Karyny zawsze myślą, że stażystki są darmową siłą roboczą, która będzie wykonywać za nich robotę, gdy one se wyskakują na papierosa albo oddają się pogawędkom. Dlatego pewnie też nie mogą zdzierżyć, że ja na ten przykład sobie filmuję dzieci, zamiast wycierać dzieciom zadki.</p><p>Prawda jest taka, że ja jestem tam by się uczyć i by odrabiać zadania zadane mi przez moich nauczycieli i dla mnie wykonywanie tych zadań ma priorytet. Dużo o tym się w szkole mówi i wiele koleżanek klasowych ma podobne doświadczenia. Okazuje się bowiem, że spora część, jeśli nie większość, pracowników świetlic nie ma najbledszego pojęcia o zasadach obowiazujących na tego rodzaju stażu (to się nazywa dokładnie <i>werkplekleren</i>, czyli nauka w miejscu pracy, a rzeczywisty staż <i>stage</i>, w którym ma się już wszystko umieć, będę mieć dopiero w ostatnim etapie nauki, czyli maj-czerwiec). </p><p>Co dla mnie (i nie tylko dla mnie) jest gorsze i mówiąc szczerze dosyć szokujące to fakt, że wielu wychowawców świetlicy nie ma tu żadnego specjalnego przygotowania, w ogóle jakiegoś wykształcenia. Niektóre moje klasowe koleżanki nie mają nawet liceum, a pracują już jakiś czas w świetlicach. Na prawdę z wielkim zdziwieniem, wręcz niedowierzaniem i przerażeniem zauważam, że ludzie pracujący tu z dziećmi to nie rzadko jakieś randomy wzięte ot tak z ulicy. </p><p>Po raz kolejny odkrywam zatem, że ja to jednak żyję w jakiejś alternatywnej rzeczywistości i ułudzie myśląc, że świat jest taki, jaki ja bym chciała, żeby był, że jak coś mi się wydaje logiczne i oczywiste, to to takie właśnie jest. A figa!</p><p>Cieszę się, że jestem już na tym etapie, iż nasze dzieci nie potrzebują ani żłobka, ani świetlicy. Gdybym bowiem wiedziała o żłobkach i świetlicach, to co wiem teraz, chyba nie odważyłabym się wysłać tam własnego dziecka. Serio!</p><p>Często zastanawiam się też, czy ja aby na pewno chcę brać udział w tej maskaradzie, czy ja aby na pewno chcę być częścią tego dziwnego tworu. Z drugiej strony jednak myślę, że może tacy ludzie, jak ja czy moje klasowe koleżanki (bo one myślą podobnie jak ja i mają podobną wizję świetlicy) są właśnie potrzebni, bo może można jednak coś zmienic powoli, poprawic jakość usług... Obawiam się jednak, że nie jest to w żaden sposób możliwe w aktualnych i to ciągle pogarszających się okolicznościach. </p><p>Dla mnie na prawdę bardzo dziwne jest, że w świetlicy można było (i nadal ciągle można) zatrudniać ludzi nie posiadających nawet podstaw wiedzy na temat wychowania, zdrowia, rozwoju czy potrzeb dzieci, nie mówiąc już o takich rzeczach jak organizowanie zabawy odpowiedniej dla wieku, zainteresowań i możliwości dzieci… Cóż, życie.</p><p>Tak, nieustannie mam wątpliwości co do tej pracy. Nie wiem, na prawdę nie wiem, czy ja na pewno chcę to robić, czy to aby na pewno jest miejsce dla mnie...? Jestem przekonana, że mam duże predyspozycje, odpowiednie talenty i wiedzę do wykonywania tego zawodu. Wiem, że lubię dzieci i chciałabym z nimi pracować, bawić się, wspierać ich i je czegoś uczyć, ale szara rzeczywistość mnie trochę przeraża. Te warunki, te okoliczności, te tutejsze realia, no i te wszystkie Karyny…</p><p>W tym tygodniu jedna ze świetlicowych koleżanek oznajmiła, że ona pracuje najdłużej w tej świetlicy, bo już UWAGA całe pięć lat, a reszta przychodzi i odchodzi. Dalej wymieniła kolejno imiona babek, które w tym roku odchodzą. Jedna na emeryturę, druga idzie studiować, trzecia, czwarta znalazły już lepszą pracę... W świetlicy nikt normalny nie chce pracować, bo ta praca to maksymalnie 19 godzin w tygodniu. Dobrze płacą, ale za mało, by się dało za to wyżyć. Przy tym godziny pracy są tak rozłożone, że ciężko łączyć to z inna pracą, no bo najpierw dyżur rano, potem po południu... Mnie to urządza, bo i tak nie wiem, czy dam rady więcej godzin pracować, a jak dam, to mogę dorabiać sobie na sprzątaniu, bo sprzątanie mogła bym upchać pomiędzy dyżury... Jednak dla większości osób ta praca jest o kant dupy. Dlatego pewnie pełno przypałów trafia się w świetlicach... i jest jak jest. </p><p>Nic to. Póki co w każdym razie spróbuję dokończyć ten rozdział m nabyć uprawnienia i otrzymać stosowny dokument. Jak się uda, na pewno poszukam pracy i zobaczę, co z tego wyniknie. Potem będę myśleć, co dalej... Ale wątpliwości mam ogromne. I raz jestem na tak, a raz na nie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU_fsMXN4K97pc-d4y2f2gqUn17t0hOxq8qvupsmKH-NYEWP2K3e0_bDkwSsga6gWtEaphy0Ux7CN_xgycx8II7MaRiKD2CKMHrokwxkEdcTT2Pgz6iEddzSPBq4AkfucRWqyfDdTNlTlaW7XJ5mwL5fbbL4RhmQjtyRpgzhC8og8oA9D-uFoExl7g4ic/s4032/3BCD7709-FB76-4CFE-AA1C-90071AA2074B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU_fsMXN4K97pc-d4y2f2gqUn17t0hOxq8qvupsmKH-NYEWP2K3e0_bDkwSsga6gWtEaphy0Ux7CN_xgycx8II7MaRiKD2CKMHrokwxkEdcTT2Pgz6iEddzSPBq4AkfucRWqyfDdTNlTlaW7XJ5mwL5fbbL4RhmQjtyRpgzhC8og8oA9D-uFoExl7g4ic/w640-h480/3BCD7709-FB76-4CFE-AA1C-90071AA2074B.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p><b><span style="color: #783f04;"><u>Inne sprawy</u></span></b></p><p>We wtorek pojechałam z Najstarszą do VDAB, bo dostała zaproszenie mejlem. Oczywiście na dzień dobry się przypieprzyłam do tego wysyłania ważnych dokumentów mejlem do osób, które mają w dossier wyraźnie zapisane, że mają na ten przykład ASS, a co za tym idzie, problemy z ogarnianiem administracji. Pani była zdziwiona (albo jest dobrą aktorką), że Córka nie dostała tego pisma też normalnie pocztą, bo rzekomo jest taka opcja że i e-mail, i list zwykły. W ogóle pozwoliłam sobie na wyrecytowanie całej długiej listy skarg i zażaleń na działanie GTB i Emino, instytucji związanych z VDAB, a mających na celu POMAGANIE ludziom z różnymi problemami, ludziom, którzy mają trudności z administracją, ogarnianiem papierologii, samodzielnym szukaniem pracy. Tak, te instytucje są od tego jak dupa od strania, ale na przykładzie dziewczyn widać, że nie zawsze idee pokrywają się z rzeczywistym działaniem.</p><p>Byłam bardzo miła i kulturalna, bo pani też była bardzo miła i kulturalna. Przedstawiłam historię w formie "panie, zlituj się nad nami", czyli z perspektywy biednej ofiary systemu i przypadku. Innymi słowy mówiąc, powiedziałam (mniej więcej zgodnie z prawdą), że córka bardzo chce pójść do pracy, ale sama nie jest w stanie pracy znaleźć, ani samodzielnie pójść na rozmowę, załatwić dokumentów etc. Pani w pełni się zgadzała z naszymi oczekiwaniami i przyznawała nam rację. Oznajmiła, że w Emino, jak i każdej innej firmie, są pracownicy dobrzy i pracownicy od siedmiu boleści... i że Najstarsza miała pecha trafić na tych drugich, i że ona sie postara wszystko wyjaśnić, i jak najszybciej znaleźć jej nowego konsultanta, a nawet spróbuje w innej prowincji, do której nie należymy, ale która o wiele bardziej nam odpowieda ze względu na położenie, czyli dojazd. Tam, gdzie teraz byliśmy, czyli w NASZYM urzędzie, nie da się dojechać bez auta, bo od nas nie ma żadnego sensownego połączenia autobusowego czy pociągowego. W Belgii to normalne, że z zadupia jest dobre połączenie do dużych miast, ale z zadupia na zadupie to nichuchu nie dojedzie ani autobusem ani pociągiem.</p><p>W tym tygodniu przyszedł też list, że Najstarsza dostanie zasiłek z hulphas w kwocie 23€/dzień. Uf. Jedno z głowy. Ucieszyliśmy się.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFAqznrWSMKCNEa6zQJXfUzW1T9U-7b_NRhNToGirCTB9019KYB0wtzUTIj0TMCdcCegUMMKLQ2pT_49VhXuTN4FLkQKGw0p0fGcEGm4C59-5CyCugCDcnsGdxB8JERvioRXA-oK-2LmHKUsq1QZ5mkaV8Sf89VlOxeJq0QE4Xs4ZYIY1bSVeUPn7F-GQ/s4032/091030E6-ABDD-48F8-93A7-8EDC15501566.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFAqznrWSMKCNEa6zQJXfUzW1T9U-7b_NRhNToGirCTB9019KYB0wtzUTIj0TMCdcCegUMMKLQ2pT_49VhXuTN4FLkQKGw0p0fGcEGm4C59-5CyCugCDcnsGdxB8JERvioRXA-oK-2LmHKUsq1QZ5mkaV8Sf89VlOxeJq0QE4Xs4ZYIY1bSVeUPn7F-GQ/w640-h480/091030E6-ABDD-48F8-93A7-8EDC15501566.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p>Poza tym zaciągnęłam Najstarszą do jednej pobliskiej firmy, która zasłony szyje i inne tam takie, a która - jak wynika z ogłoszeń w VDAB - szuka krawcowej na 3 dni w tygodniu. Najstarsza jest chętna do pracy i bardzo pozytywnie nastawiona, ale nie robimy sobie jakichś wielkich nadziei na tę pracę. </p><p>Nie mieliśmy umówionego spotkania i tak na żywioł weszłyśmy z ulicy. Firma jest otwarta dla klientów, więc nie ma problemu z wejściem. Zanim znalazłyśmy tam jakiegos ludzia, obejrzałyśmy sobie, co tam sprzedają, bo lada była na drugim końcu sali. To co tam sprzedają wygląda bardzo pięknie, bardzo szykownie i BARDZO DROGO... Weź, jakaś głupia świeczka 125€?! ŚWIE-CZKA!!! TAK, STO DWADZIEŚCIA PIĘĆ EURO za ŚWIECZKĘ. W słoiku. Tym bardziej wątpię zatem, że to takie fancy miejsce nada się dla naszej niedoświadczonej Najstarszej. No ale jak się nie spytasz, się nie dowiesz.</p><p>Pan był miły i przyjazny. Potwierdził, że zaiste szukają krawcowej. Dodał jednak, że tym jego żona się zajmuje a akurat jest na wolnym. Powiedział, żeby wysłać CV, ale miałyśmy ze sobą na papierze, więc mu dałam. Zapytał, czy Najstarsza ma doświadczenie w szyciu zasłon, bo najchetniej zatrudnili by kogoś, kto stanie i będzie szył. Ma jednak przekazać żonie, a ona ma się skontaktować, jak wróci z wolnego, Powiedział, że zapewne wtedy zaprosi Najstarszą, by przyszła i pokazała, co potrafi, a wtedy oni się dowiedzą, czy ona się ewentualnie nadaje, a Najstarsza się dodatkowo dowie, czy chce coś takiego robić i czy akurat tam chce pracować. Od domu do firmy jest ponad 8 kilometrów, co na początku może być dla Najstarszej nie lada wyzwaniem. Tam czasem sobie 8 kilosów przejechać rowerkiem do polskiego sklepu to raz, a codziennie naginać w te i wewte, a w międzyczasie jeszcze cały dzień szyć to dwa.</p><p>Stwierdziłyśmy wspólnie jednak, że jeśli by dostała tam robotę i ta robota się jej nadała, to może sobie od razu kupić rower elektryczny albo i mały skuterek, bo ma wszak jeszcze jakieś oszczędności z poprzednej pracy... Więc dojazdami nie ma się co martwić. Najpierw i tak musieli by ją zatrudnić, a na to szanse raczej niezbyt wielkie. Ale przynajmniej nikt jej nie zarzuci, że nie próbowała. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwyKwEBypp8fn2p8UT2kbw_oYvQZnmyfKxZ0qvxOCJoI_MKaMOlXqNmaKo8lVpuw56MdXOGMLTub3fDmnoEabjFOjPguXDCS8BNbLaQos1-vPEVsvKeLUVWjZHJ6XwjLu6imC9qUwR5BdE756W2UcRPv52e3TbLSo3ystPa1Lh674vxewAL2TDlU8BT8U/s4032/918B8B1B-BEB1-4B1E-99DE-AC4D39E33DC9.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwyKwEBypp8fn2p8UT2kbw_oYvQZnmyfKxZ0qvxOCJoI_MKaMOlXqNmaKo8lVpuw56MdXOGMLTub3fDmnoEabjFOjPguXDCS8BNbLaQos1-vPEVsvKeLUVWjZHJ6XwjLu6imC9qUwR5BdE756W2UcRPv52e3TbLSo3ystPa1Lh674vxewAL2TDlU8BT8U/w640-h480/918B8B1B-BEB1-4B1E-99DE-AC4D39E33DC9.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Numer jaki wycięłam w zeszłym tygodniu dzwoniąc w sprawie Młodej do VDAB też warty jest utrwalenia, bo do dziś się z Młodą z tego śmiejemy. No więc dzwonię na darmowy ogólny numer i słucham tej głupiej muzyczki (gorsza niż gdziekolwiek indziej), i słucham, i słucham, i słucham... Śmiejemy się z Młodą, że jak w końcu ktoś odbierze, to nie będę wiedzieć, co mam mówić ani w ogóle gdzie ja dzwonię... </p><p>W końcu milknie muzyczka i słyszę "Helan, słucham...". </p><p>WTF? </p><p>Patrzę na Młodą, która stoi obok i widzę na jej twarzy wielki pytajnik i WTF? </p><p>Rozłączam się. </p><p>Młoda krzyczy szeptem: "HELAN?!". </p><p>A wtedy dopiero do mnie dociera, że to była Helen. HE-LEN! Nie żaden Helan. No to śmiechówa!</p><p>Helan to nasz fundusz zdrowia a także mój (wciąż oficjalnie) pracodawca. Dlatego nasze mózgi usłyszały Helan a nie Helen, no i pomyslałyśmy obie, że niewłaściwy kontakt wybrałam w telefonie. A przecież chciałyśmy dzwonić do biura pracy a nie funduszu zdrowia haha. </p><p>No ale dobra, dawaj! Wybrałam ponownie ten sam numer i dosyć szybko zgłosił się jakiś pan... </p><p>Gdy z nim rozmawiałam, Młoda leżała na kanapie twarzą w poduszce, bo najpierw zaczęła wizualizować gestami, jak sobie wyobraża to, co pan w telefonie robi, a potem tak się z tego śmiała, że musiała zakryć paszczę poduszką... No, ja też sobie wyobrażałam rozmówcę jako straszego miłego pana, który nie bardzo lubi komputery i jest z nimi na bakier. I jak szuka tych klawiszy powoli i stuka jednym palcem, potem próbuje zrozumieć co też mu tam się pokazało i pyta 3 razy o to samo, a wszystko tak powolutku, spokojnie, bez pośpiechu, pełen chill... No taki był właśnie w słyszeniu. Ale też bardzo bardzo miły i sympatyczny.</p><p>No a propos pana... on mówił, że do tygodnia ktoś ma się z Młodą skontaktować, ale tydzień już minął i ni widu ni słychu... Po niedzieli zadzwonię znowu. Może Helen odbierze... chłe chłe.</p><p style="text-align: center;">☺☺☺</p><p style="text-align: left;">Młody tymczasem zaczął przygotowywać się do wiosennych egzaminów. Tym razem piszą tylko 4 przedmioty: niderlandzki, matematykę, biologię i angielski.</p><p>Młody woła ze schodów: Tato, podaj mi czerwoną książkę z plecaka, jeśli możesz.</p><p>Tata: Okej, robi się, ziomeczku... Pewnie chcesz się uczyć?</p><p>Młody: Tak... znaczy NIE! Nie chcę, ale MUSZĘ!</p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-45181852156300161192024-03-02T13:53:00.006+01:002024-03-03T16:37:29.870+01:00Tydzień zapominania o wszystkim. Nie polecam<p>Ostatnie tygodnie były i są koszmarne. Chwilami mam uczucie, że jeszcze chwilę i łeb mi rozsadzi od nadmiaru informacji do zapamiętania i zadań do wykonania. </p><p><i>Miserie, miserie...</i></p><p>Tak porąbanego tygodnia to jednak dawno nie miałam. </p><p>Choć poprzednie też niczego sobie, tak ten jak na razie zwycięża w kategorii <b>najbardziej popieprzony tydzień roku...</b></p><p>W poniedziałek i wtorek były lekcje. Rano w poniedziałek pojechałam wcześniej, bo o ósmej miałam szczepienie przeciwko żółtaczce. Nie wykluczone, że ta szczepionka miała wpływ na moje dalsze samopoczucie. Kilka dni towarzyszyły mi bowiem problemy żołądkowe, które pewnie wpływ miały na ogólny stan, czyli np zmęczenie nad zmęczeniami, a to z kolei miało wpływ na pracę mózgu. No a w piątek jeszcze Decapaptyl... z wieloma przeszkodami po drodze, ale o tym za chwilę...</p><p>W środę 6 godzin z kilkudziesięcioma dzieciakami:</p><p>- Juuuf, a On nam cały czas przeszkadza.</p><p>- Juuuf, Ona mi zabiera klocki.</p><p>- Juf, pobawisz się ze mną lalkami?</p><p>- Juf, pogramy razem w memory?</p><p>- Juf, muszę zrobic kupę. Popilnujesz mnie w toalecie?</p><p>- Juf, on mnie małpuje.</p><p>- Juf, chce mi się pić.</p><p>A potem wieczorem mam w głowie autostradę.</p><p>W tym tygodniu musiałam dokończyć w końcu moje pierwsze zadania domowe, czyli sfotografować 3 niezdrowe posiłki (kanapki) oraz nagrać dziesięciominutowe video przedstawiające jedno dziecko pdczas swobodnej zabawy (do dalszej pracy w klasie). Do tego oczywiście wpierw trzeba było poprosić rodzica o pisemną zgodę na filmowanie, co nie jest łatwe, gdy w ogóle nie zna sie ani dzieci ani rodziców i widuje się z nimi tylko, gdy odbierają dzieci. Przy czym wiele dzieci przychodzi na świetlicę tylko w niektóre dni, czyli to że jakiś chłopiec był w środę, nie znaczy, że zobaczę go też w czwartek czy piątek. Nie ma obowiązku przychodzenia na świetlicę. Nie wiemy nigdy dokładnie, ile dzieci ani jakie konkretnie pojawią się danego dnia. </p><p>Zapytałam koleżanek, kogo najlepiej pytać o zgodę na filmowanie dziecka i czy to dziecko będzie w tym tygodniu. Wybrałam dwoje dzieci, ale nie udało mi się spytać rodziców. Koleżanka obiecała, że spyta na porannym dyżurze, ale te dzieci akurat nie przyszły tego dnia rano... No i dupa zbita, nie odrobiłam zadania. </p><p>Zdecydowanie nie podobają mi się zadania z fotografowaniem czy filmowaniem dzieci. Powiem więcej, mimo że sama lubię swoje dzieci fotografować i nie mam problemów z publikowaniem ich niektórych zdjęć w sieci, tak nie chciałabym by jacyś obcy ludzie je filmowali czy fotografowali i pokazywali jakimś innym obcym ludziom wideo (którego ja nie widziałam i nie zaakceptowałam) z ich udziałem. Co innego zdjęcia czy video robione w klasie i publikowane na stronach szkoły czy świetlicy przez nauczycieli, których się zna i gdzie zawsze możesz samemu obejrzeć i ewentualnie poprosić o usunięcie... Zresztą ostatnio nawet szkoły i świetlice nie publikują zdjęć dzieci na publicznych stronach, a tylko w zamkniętych grupach albo drukują i wywieszają w salach. Nie chciałabym bowiem, by ktoś uwieczniał jak np moje dziecko płacze albo się potyka i przewraca, albo ma głupią minę, albo zasadza komuś kuksańca, albo się obsmarkało czy obsikało majtoszki. Każda z tych rzeczy jest czymś zwyczajnym i normalnym, ale nie znaczy, że ktoś chce być w takiej sytuacji oglądany przez radnomowych ludzi, nawet jak ci ludzie pracują z dziećmi i każdego dnia obcierają obsmarkane nosy, zmieniają majtoszki, przytulają płaczące dzieci i rozwiązują konflikty. </p><p>Inna rzecz, która z moją świetlicą jest związana, a która nie wydaje mi się okej jest <b>sikanie przy otwartych na oścież drzwiach</b>. </p><p>Może ja dziwna jestem, ale okropnie mi się to nie podoba, że dzieciaki siedzące na tronie może oglądać cała sala, bo drzwi od kibla stoją otwarte na całą szerokość, a sedesiki znajdują się na wprost, tak że nawet z drugiego końca ogromnej sali masz widok na dziecko robiące siku, czy kupę. NO HELOŁ! </p><p>Nie raz dzieciaczki zdejmują majtusie zaraz po wejściu do łazienki i dreptają dalej w stronę kibelka z gaciami petającymi kostki świecąc gołą dupinką, co podziwiać może reszta dzieci bawiących się na sali. A pamiętać należy, że mamy w tej jednej sali dzieci od dwóch i pół do dwunastu lat. Nastolatki zamykają kibelki, ale nie na klucz, bo kluczyków tam nie ma... Ja bym się spokojnie nie załatwiła, gdybym nie mogła zamknąć kibla albo przynajmniej nie była wśród samych swoich i każdy mógł mi do kibla zazierać. </p><p>Wiadomo, że wiele małych dzieci nie lubi być samemu w toalecie i nie lubi zamykać drzwi, ale czy nie można było tych kibli w takim razie inaczej rozlokować, by proces wypróżniania nie musiał być oglądany przez szeroką publiczność, czyli sedesy nie były widoczne od stolików, przy których inne dzieci się bawią, albo - co jeszcze lepsze - jedzą. Dla mnie, powiem wam, posiłek z widokiem (i wonią) na srające dziecko to raczej średnia przyjemność. Niektóre rozwiązania to chyba jacyś psychole wymyślali.</p><p>Poza tym na stażu jest w porządku.</p><p>W tym tygodniu dostałam jednego dnia przydział w szatni, drugiego w kibelkach, trzeciego przy dystrybucji szamy. W tym drugim dostałam opieprz, bo pozwoliłam jednej dziewczynce wyjść z łazienki bez wysikania się (bo mówiła, że jej się nie chce siku, a tu jest przymus sikania, z czym nie do końca się zgadzam, choć rozumiem motyw). To nie był taki serio opiernicz, ale koleżanka była wyraźnie wkurzona, gdyż musiała tę dziewczynkę przywołać </p><p> Jednakowoż ekipa jest tam ogólnie fajna i wiele się można od nich nauczyć. Mają bardzo dobre podejście do stażystów. Zaganiają każdego do różnych zadań i tłumaczą, o co chodzi. Lubią też pogadać, popytać się o to czy tamto, gdy jest czas. Traktują mnie jednocześnie jak stażystę i jak jedną z nich. NIE MUSZĘ wszystkiego robić, ale mogę. Nie traktują mnie jak darmowej sprzątaczki czy czegoś w tym stylu, tylko wyraźnie chcą mnie nauczyć swojego zawodu, a jednocześnie NIE odczuwam, że jestem tam "TYLKO" stażystką, bo praktycznie wszystko MOGĘ tam robić, co nalezy do obowiązków przeciętnego wychowawcy. </p><p>Widzę oczywiście też różne ciemniejsze strony tego miejsca, a nawet różne niesnaski pomiędzy poszczególnymi osobami (przy tylu ludziach w różnym wieku raczej zdziwiłabym się, jakby takowych nie było), ale ogólna atmosfera jest raczej niezła (co nie znaczy, że z czasem zdania nie zmienię, gdy jakies nowe fakty poznam).</p><p>Zatem w świetlicy było normalnie, czego nie można powiedzieć o działaniu mojego mózgu. Nie wiem, jak poradzić sobie z bałaganem, jaki w mojej głowie panuje. Nie mogę zwyczajnie myśleć, zwyczajnie zapamietywać, zwyczajnie się na niczym skupić na dłużej... Wszystko chcę robić na raz, a w rezultacie nie mogę zrobić niczego. Wszystko staram się zapamietać, ale moja głowa odmawia przyjmowania nowych informacji, starych natomiast nie potrafi ułożyć w sensowną całość, a często nawet znaleźć. Zapominam o wszystkim, o podstawowych sprawach. Przychodzę do kuchni i nie mogę sobie przypomieć, po co tam szłam. Ciąży mi ten stan coraz bardziej. Czuję, że potrzebuję pilnie odpoczynku, a może i kilku wizyt u psychologa, ale z drugiej strony wiem, że nie mam zwyczajnie na to czasu, że nie mogę sobie teraz na takie fanaberie pozwolić, dopóki nie ukończę tego cholernego kursu. Ba, powinnam się spiąć, zmotywować, walczyć ze swoimi słabościami. Muszę przetrwać jakoś jeszcze te 4 miesiące, ale nie wiem jak.</p><p>Gdyby wszystko inne było w porządku, kurs byłby łatwizną. Ale nie jest. Mało co idzie, jak powinno.</p><p>Załatwianie spraw Dziewczyn idzie jak po grudzie. W FODzie powiedzieli, by dostarczyć dokumenty z biura pracy, a tymczasem biuro pracy jak na początku stycznia przysłało e-mail informujący o odwołaniu spotkania z powodu nieobecności konsultanta i przełożeniu terminu na czas bliżej nieokreślony, tak zamilkło. Zadzwoniłam w imieniu Młodej na ogólny numer, bo żadnego innego działającego kontaktu nie posiadamy, by coś się dowiedzieć. Dowiedziałam się, że pan po poklikaniu w komputer uważa, iż to <i>vreemd, </i>czyli dziwne. Użył tego słowa co najmniej z 5 razy podczas jednej rozmowy i długiego klikania w komputer, co przysłuchująca się rozmowie Młoda, komentowała głupimi minami... Pan obiecał, że spróbuje się dowiedzieć, o co chodzi i że ktoś powinien się z córką w ciągu tygodnia skontaktować. Gdyby się tak nie stało, mamy znowu dzwonić...</p><p> No to czekamy. </p><p>Czekanie wszak to nasza specjalność...😒</p><p>Najstarsza zapomniała o spotkaniu z psychiatrą. </p><p>I ja zapomniałam o jej spotkaniu z psychiatrą. </p><p>I zapomniałam powiedzieć o spotkaniu Młodej, która robi często za menadżera, przewodnika i kołcza starszej siostry.</p><p>I tak 50 ojro poszło się bimbać, a do tego nadal nie wiemy, czy Najstarsza może jakoś pokonać problemy związane z ADHD i polepszyć jakość swojego życia, a w rezultacie być może znaleźć pracę i lepiej zacząć funkcjonować i lepiej radzić z problemami życiowymi. </p><p>Notowanie spraw w agendzie i na papierze na biurku przestało się sprawdzać, bo wiecie, to jest dobre, by nie zapomnieć o spotkaniu za miesiąc, czy tydzień. W kwestii godzin czy minut raczej nie bardzo pomaga. Na pewno nie, gdy opuszcza się dom. Tymczasem ja cały tydzień sprawdzałam agendę i każdego dnia ze zdziwniem zauważałam, że w tym tygodniu jest spotkanie z psychiatrą. O tak, tak właśnie teraz mam, że odkrywam na nowo coś, co widziałam zaledwie pół godziny wczesniej! I tak, rano zobaczyłam, że DZIŚ (nie że serio dziś, ale wtedy było "dziś"; dziś nie pamietam już, czy to była środa czy czwartek..) Najstarsza ma spotkanie z psychiatrą. </p><p>- No, kurde - pomyślałam - bylem tylko nie zapomniała, bo muszę punktualnie wyjść ze świetlicy i zapitalać do domu, by zdążyć włączyć Skype i zagonić Najstarszą przed ekran. - Miałam bowiem tylko pół godziny czasu.</p><p>Pół godziny później w moim mózgu już nawet śladu nie było po tej informacji i tym postanowieniu. Po świetlicy poszłam jeszcze do sklepu, bo MŁody napisał sms, żeby Fristi (owocowy napój jogurtowy) mu kupić, jeśli będę mogła, a mam sklep po drodze, to czemu nie... </p><p>Przyszłam do domu za późno, a potem się laptop uruchamial, wtedy się okazało, że jeszcze jakieś aktualizację się muszą zrobić, wiadomes.... I pozamiatane. Spotkane za 50€ trwa tylko 20 minut, więc nie było szans, by choć na kawałek zdążyć. No więc trzeba umawiać nową wizytę i znowu czekac kolejne tygodnie oraz bulić kolejne 50 euro. </p><p>Niektórzy radzą mi używanie przypomnień w telefonie. To faktycznie fajna sprawa (używam czasem) o ile nie chodzi się do szkoły ani nie pracuje w świetlicy. W szkole nie wolno nam używac telefonu na lekcjach (chyba że nauczyciel zezwoli bo mamy np quiz), a w świetlicy też raczej nie bardzo. Gdy telefon mam wyciszony, przypomnienie na nic się zda, a jak wyciszę to on jest wyciszony całe dnie i noce, bo zapominam odciszyć.</p><p>Druga kwestia to ja bym teraz musiała dziesiątki przypomnień dziennie ustawiać i jeszcze przypomnienia do przypomnień, bo z moim łbem jest gorzej niż źle. Zapisuję w agendzie w kuchni, zapisuję w telefonie, zapisuję na karteczkach-sklerotyczkach i wielkim papierowym podkładzie do zapisywania na biurku. Trochę to pomaga, ale nie w każdej sytuacji i nie zawsze.</p><p>Wiecie co jeszcze odwaliłam? Powiem wam.</p><p>W agendzie stało, że w tym tygodniu powinnam iść na zastrzyk Decapetylu, no to dup do internetu i umówiłam wizytę u lekarki. W nocy przed tym dniem gdzieś koło pierwszej godziny szłam do wuceta, a po powrocie do łóżka mi się przypomniało, że przeciez nie mam Decapeptylu w domu. Lepiej, że prawdopodobnie to chyba nawet recepty na Decapeptyl nie mam 👺. Choćby nawet, to apteka jest czynna od 8:30, a ja o tej godzinie to mam u lekarki być. Tak więc od razu anulowałam tę wizytę z łóżka o pierwszej w nocy. Niech żyją internety :-)</p><p>Rano sprawdziłam w internecie na swoim profilu zdrowotnym, czy mam recepty, no i zaiste nie miałam. Tyrknęłam zatem do lekarki i poprosiłam o przepisanie Decapeptylu. Gdy otrzymałam e-mail, że są nowe recepty dostępne, wstąpiłam do apteki po drodze do świetlicy, ale nie mieli tam tego leku. Na szczęście w naszej aptece udało mi się na drugi dzień rano kupić, więc mogłam w południe już iść na ten zastrzyk. Lekarka powiedziała, że trochę późno, bo już prawie 5 tygodni minęło. Łał, serio? 😏</p><p>Dobrze, że w ogóle poszłam na ten zastrzyk i nie zapomniałam... Wizyta była zaplanowana na 13.50. Nie przesadzę, jeśli powiem, że co najmniej dwadzieścia razy tego dnia sprawdzałam, o której mam tę wizytę, ale żadnym razem nie udało mi się tej informacji zapamiętać na dłużej niż kilka minut. Potem znowu musiałam sprawdzić, by znowu zaraz zapomnieć. I tak mam właśnie ostatnimi czasy ciągle. To jest cholernie uciążliwe.</p><p>Dziś post bez zdjęć, bo nie chce mi się otwierać blogera z iPada. Wystukuję teksty z chromebooka, ale zdjęć stąd nie dodam, bo zdjęcia mam tylko na iPhonie i iPadzie w chmurze Apple (z aparatu też lecą na iPada). Robię czasem kopię do chmury Googla, ale obsługiwanie Zdjęć Google nie jest na moją nadwątloną cierpliwość. </p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-24639815433389659032024-02-24T16:16:00.000+01:002024-02-24T16:16:47.455+01:00Jak wygląda obiad w belgijskiej świetlicy pozaszkolnej?<h3 style="text-align: left;"><br /></h3><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFEWVZauyWAvR8cBJ2z-bG7BQM7OU0tWgRoRbMDNKNE1rSMbuNpLlC9HJQGibmHn17izwM8oJ8HJ10u5PdDfGw7qNtXKUbr2QQPzr0EgGWMtdfO_qHenn16Im0yCR6Gv86a4L3ZcYgHMx4zqjxga5a2mg37SSFC9MKXCloRs_dLD7S432B9rzOMg_lCeA/s4032/C627B3B2-93D9-410C-91A6-BF64414AC7CD.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFEWVZauyWAvR8cBJ2z-bG7BQM7OU0tWgRoRbMDNKNE1rSMbuNpLlC9HJQGibmHn17izwM8oJ8HJ10u5PdDfGw7qNtXKUbr2QQPzr0EgGWMtdfO_qHenn16Im0yCR6Gv86a4L3ZcYgHMx4zqjxga5a2mg37SSFC9MKXCloRs_dLD7S432B9rzOMg_lCeA/w480-h640/C627B3B2-93D9-410C-91A6-BF64414AC7CD.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bruksela</td></tr></tbody></table><p></p><h3>Lekcje...</h3><p>W poniedziałek i wtorek, jak wiadomo, chodzę do szkoły. Zajęcia zaczynają się o 8:30 i kończą po 16:15. W południe jest 45 minutowa przerwa, która oddziela 2 przedmioty. Każda z tych dwóch lekcji też ma krótką przerwę lub dwie, zależnie od potrzeb i życzeń...</p><p>We wtorek szkoła znowu wykazała się doskonałym systemem informacji. Przyszłyśmy do klasy, rozsiadłyśmy się i zaczęłyśmy omawiać nasz projekt. Wtedy otrzymaliśmy e-mail z sekretariatu, że nauczycielka jest chora i przedpołudniowa lekcja jest odwołana. No panie, niektórzy przyjeżdżają z dość daleka i przyjechali na darmo....?! Każda się wkurzyła, bo nauczycielka mogła przecież sms czy mejl do wszystkich wysłać od razu, byśmy wiedzieli na czas, a nie że dopiero sekretarka nas powiadomiła, jak przyszła rano do roboty. Aaaaa!</p><p>Nic to, któraś rzuciła pomysł, by zadzwonić do nauczycielki od lekcji popołudniowej, bo może akurat ma rano czas i by przyszła. Pomysł szalony, ale - proszę ja ciebie - nauczycielka się zgodziła. Powiedziała tylko, że dopiero koło 9 się zjawi, bo odprowadzała dziecko do szkoły i musi do domu wrócić światła pogasić i jakiś chleb czy coś tam kupić... Odpowiedziałyśmy, że nie ma problemu. Wszak lepiej godzinę posiedzieć i poczekać, niż wracać do domów i za chwilę ponownie jechać. Niektórzy godzinę są w drodze w jedną stronę! I tak oto sposobnym chytrem* zorganizowałyśmy sobie wolne popołudnie!</p><p>Nie marnowałyśmy jednak czasu, tylko każdy zabrał się za pracę nad naszymi projektami z przedmiotu 'zabawa'. Mamy przygotować "Tik-Tak moment". Niektórzy z was na pewno pamiętają jeszcze nasz polski Tik-Tak, fajny program dla dzieci. Nie wiecie jednak pewnie, że i Belgowie mieli swój TIK-TAK w telewizji. Z tym że tutejszy Titk-Tak to trochę co innego, ale też dla dzieci i też ciekawa sprawa. </p><p>Teraz właśnie taki Tik-Tak wzorowany na programie telewizyjnym organizuje się czasem w przedszkolach i świetlicach dla maluszków. Są to kilkuminutowe przedstawienia tematyczne bez słów. Poniżej pokażę wideo, jakby kogoś interesowało. I takie Tik-Taki mamy właśnie przygotować w dwójkach. Ja z dużo młodszą koleżanką (w wieku Najstarszej) wybrałyśmy temat "pociągi".</p><p> Nauczycielka zamówiła tik-takowy domek (patrz wideo) w internecie i teraz mamy go jeszcze na lekcji pomalować w jakieś ładne kolory. Jedna z koleżanek przyniosła też swój domek tiktakowy wraz z akcesoriami. A i ja sobie pewnie taki zmajstruję, bo to może być przydatne kiedyś w pracy.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/7w6giaEunjA" width="320" youtube-src-id="7w6giaEunjA"></iframe></div><br /><p>Wiecie co mnie wkurza? Pewnie, że nie wiecie! Ano wkurza mnie to, że miałam w domu fury zabawek i wszystkie rozdałam, jak Młody z nich wyrósł. A teraz by mi się te zabawki i różne inne akcesoria edukacyjne przydały! Niestety nie przyszło mi do głowy, że będę na starość chcieć robić karierę jako wychowawca świetlicy ;-)</p><p>Zatem teraz muszę szukać znowu zabawek dla małych dzieci! Cieszę się jednak, że mamy te Krinkloopy i Action, gdzie za parę centów można cuda-niewidy zakupić. Ostatnio np korzystając z w/w wolnego popołudnia od razu pojechałam do Kringloopa, by poszukać jakiegoś małego pociągu, bo zwykle jakieś są. No i proszę - był pociąg z Bumbą. Taki jakiego potrzebowałam: mały drewniany, kolorowy, z cyferkami za 2 euro. UF!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhvPvdxQx3Wf8S-SUfe2OCp4umGAzisYix8WPTs-4j3ILjAgtGIqORbcwtC__OAPO0aLgC5coaGjK-cJSPZVh00CIXzH6bP5LkWmUMIrYa4ewrJVkuwu9Ue7b_EnCnjLrKyqUwfCqQbL7R8LhxuzCWQjdW7Eg1x_zNTeB9Z3KXAxA3Gbfw27IZ846ziUs/s4032/D08B9B58-65B8-4D25-B73C-074EA59B0217.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhvPvdxQx3Wf8S-SUfe2OCp4umGAzisYix8WPTs-4j3ILjAgtGIqORbcwtC__OAPO0aLgC5coaGjK-cJSPZVh00CIXzH6bP5LkWmUMIrYa4ewrJVkuwu9Ue7b_EnCnjLrKyqUwfCqQbL7R8LhxuzCWQjdW7Eg1x_zNTeB9Z3KXAxA3Gbfw27IZ846ziUs/w640-h480/D08B9B58-65B8-4D25-B73C-074EA59B0217.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p> Inny pociag zamierzamy zrobić z pudełek po herbacie albo margarynie czy coś w ten deseń. Zrobię też tunelo-most z tektury i czapki konduktora też chyba zrobimy... A może zamówię gotową z interenetu albo uda mi się pożyczyć od znajomej konduktorki...? Mam też pociąg LEGO na baterię, a koleżanka ma też coś od kuzynostwa wypożyczyć.</p><p>Lubię takie zadania!</p><p>Zadania do wykonania w świetlicy już mniej, bo niektóre nie biorą pod uwagę, że istnieją różne świetlice, inne niż ta, którą widzieli autorzy tych zadań, więc polecenia są czasem trudne do realizacji.</p><p>Teraz np dostałam zadanie z przedmiotu "żywienie dzieci", aby samodzielnie poprowadzić obiad w świetlicy. W poprzedniej świetlicy była by to prosta sprawa. W aktualnej jest niemożliwym samodzielne organizowanie obiadu, bo w tym wypadku 10 osób to wcale nie za dużo, jak się przekonałam we środę, bo tyle nas tego dnia było wychowawców...</p><h3 style="text-align: left;">Jak wygląda obiad w naszej świetlicy?</h3><p>W środę lekcje w całej Flandrii kończą się o 12. Niektóre dzieci idą do domu z rodzicami, babciami, starszym rodzeństwem lub same. Wiele jednak maszeruje do pobliskiej lub dalszej świetlicy, bo nie ma ich kto odebrać i się nimi zajmować. Tutejsi dziadkowie nie są tacy skorzy do niańczenia wnuków jak polscy i pewnie mają rację... Rodzice natomiast muszą naginać do roboty, bo tu raczej ciężko utrzymać dom z jednej pensji.</p><p>My zbieramy się w świetlicy sporo przed 12. Sprawdzamy, czy wszystko jest w porządku na sali, po czym rodziela się zadania. Każdy sam wybiera, co chce robić danego dnia. I tak: jedna osoba idzie odebrać dzieci ze szkół. Tym razem szłam i ja, by zobaczyć jak to wygląda, więc było nas dwie. </p><p>A wygląda to tak, że maszeruje się kilometr do jednej szkoły, gdzie odbiera się przedszkolaki i wraca się z nimi specjalnym autobusem, a potem wygania się ich do świetlicy patrząc czy wszystkie ładnie weszły w drzwi. Potem idzie się do drugiej pobliskiej szkoły po kolejną grupę pierdzioszków. </p><p>Kolejna pani pełni dyżur na parkingu, gdzie odbiera dzieci przyjeżdżające innym szkolnymi autobusami i pilnuje, by bezpiecznie dotarły one do drzwi świetlicy. </p><p>Tam za drzwiami dzieci wyjmują chlebaczki z tornistrów i zdejmują kurtki. Kurtki wędrują na wieszaki, a tornistry na półki. Każda szkoła ma swój dział w naszej mini-szatni, gdzie kolejna pani dyżuruje i pilnuje, by ta procedura sprawnie i bezkonfilktowo przebiegała oraz pomaga maluszkom. Dzieci następnie ustawiają się w kolejce do rejestracji, gdzie dyżur pełni zwykle 2 kolejne panie: jedna szuka nazwisk na papierowych listach, druga dokunuje rejestracji w komputerze. </p><p>Dzieci przechodzą dalej, gdzie kolejna pani kieruje je (przynajmniej próbuje - wszak to masa prędziutkich ludzików) najpierw do łazienek na siku i mycie rąk, a następnie do stolika z wodą (w inne dni, gdy lekcje kończą się o 15:30, z ciastkami i owocami) i do stolików.</p><p>Przy stoliku z wodą i ewentualnie ciastkami/owocami czuwają kolejne panie. Te mają za zadanie zadbać o to, by wszystkie dzieci znalazły miejsce przy stoliku, by mialy co jeść i co pić. Dzieci powinny mieć swoje kanapki w środę, ale zdarza się, że ktoś zapomniał. Wtedy dostaje wafle ryżowe, ciastka, czy inne tam zamienniki kanapek. Dziecko często może sobie wybrać coś w naszej szafie ciastkowej. Do picia jest tylko i wyłącznie woda. Inne napoje są zakazane! Do niedawna w świetlicach i szkołach dostępne jeszcze było mleko zwykłe i czekoladowe oraz soki owocowe, ale ta era minęła. Teraz jest tylko woda. Albo z flaszek jak u nas, albo z kranu, jak w poprzedniej świetlicy. Wodę mogą dzieci pić u nas cały dzień (nie w każdej świetlicy jest taka praktyka). Gdy chce się im pić, podchodzą i proszą o wodę. U nas mają też zwykle do dyspozycji dystrybutor wody i kubeczki plastikowe (wielorazowe), ale aktualnie dystrybutor jest popsuty.</p><p>Dzieci zawykle powinny czekać z jedzeniem do komendy: <i>Eet smakkelijk!</i> (Smacznego), ale różnie z tym bywa. W mniejszych grupach i podczas ferii ta zasada jest przestrzegana. Jednak gdy jest ponad 70 dzieci z różnych szkół, każdy zaczyna jeść od razu, jak się tylko usadzi przy stoliku. </p><p>Dzieci mogą siadać w dowolnym miejscu. Nie ma jakiegoś drastycznego podziału ani na szkoły, ani na wiek, choć zwykle usadza się maluchów osobno, a starszyznę osobno, no chyba że mały braciszek chce ze starszą siostrą siedzieć czy coś w tym stylu, to może. </p><p>Gdy wszystko jest rozsadzone i rozdzielone, panie wychowawczynie też biorą swoje chlebaczki i szukają wolnych miejsc przy stolikach. Zazwyczaj rozsiadamy się po całej sali, bo wiadomo, że jak pani siedzi przy stole, to mniejsza szansa, że będą wygłupy i konflikty. Tę zasadę jedzenie z dziećmi i mniej więcej tego samego, co dzieci, uważam za fantastyczną i godną naśladowania w każdej placówce, gdzie pracuje się z dziećmi i młodzieżą. Nigdy nie zapomnę mojej belferki od polaka z liceum, która kazała se pierogi ze stołówki przynosić i wpieprzała to na lekcji, gdy nam brzuchy burczały i z głodu się zwijały. Czysta podłość! </p><p>Gdy dzieci skończą jeść, czekają na pozwolenie pani, na odejście od stołu. Wtedy powinny odnieść kubeczek lub butelkę do odpowiednich pojemników oraz chlebaczek do tornistra. Czasem wyznacza się jakiegoś starszaka do zbierania kubeczków i butelek po sali. Gdy poodnoszą rzeczy, mogą iść się bawić czy to w sali, czy na podwórku (o ile pogoda jest w miarę dobra). </p><p>Oczywiście w takim tłumie kłótnie i draki są na porządku dziennym. Kary też są na porządku dziennym. Najczęściej jest to przesadzenie do innego stolika albo daleko od stolików w ogóle. Przeważnie na zasadzie, że podchodzisz, chwytasz krzesełko i przeciągasz razem z dzieciakiem pod ścianę i tam zostawiasz zakazując ruszać się z miejsca. Często ci, którzy się wygłupiają, muszą zostać przy stolikach lub w kącie, gdy inni bawią się już w najlepsze. Siedzą, tam dopóki się całkie nie uspokoją i ktoś im nie pozwoli odejść. </p><p>I tak w tym kołowrotku miałam poprowadzić samodzielnie obiad. Tja! Koleżanki zaproponowały, bym objęła dowódzwto przy wodopoju i pilnowała porządku przy stolikach, co też zrobiłam, ale oczywiscie nie sama, bo to jest zwyczajnie niewykonalne przy takiej masie ludzików. O i tak np podeszłam do jakiegoś stolika, by zapytać, czy wszystko okej, a tam dziewczątko małe w wieku około 3 latek wstało i złapało się w kroku... Zanim zdążyłam zapytać, czy chce siku, już portki przemokły i to tak, że nalało się do butów. Koleżanka pełniąca dyżur przy toaletach najwidocziej nie upilnowała, by wszystkie bąki zaliczyły kibelek (co bynajmnej mnie nie dziwi w takim chaosie). </p><p>Tak więc na parę minut wypadłam z gry, gdyż trzeba było zabrać bąbelka do kanciapy, zdjąć mokre ciuchy, poszukać na półkach suchych, a potem mokre spakować i udać się z bąbelkiem na poszukiwanie tornistra, by wetknąć tam brudne ubranka. Butów zapasowych nie mieliśmy, więc dziopa dostała tylko suche skiepy i ganiała dalej bez butów. A niuni jeszcze skiepy z minecraftem się nie spodobały, bo chłopakowskich ona nie chce.... Aaaaa! Znalazłam jej inne. Też chłopakowskie, ale jasne i już nie grymasiła. Te dzieci to so!</p><p>Przy okazji się okazało, że zużyłam ostani worek i koleżanka, które przyprowadziła następnego siuśmajtka nie miała w co brudnych majtek spakować.</p><p>Dodam tu gwoli ścisłości, bo nie jeden się może zastanawia nad tym... TAK, to jest tutaj normalne, że dzieci siedzą poza domem czasem i 11 godzin o kanapce, wodzie, owocu i kilku ciastkach (o ile ciastka w rodzinie są dozwolone). Ciepłe posiłki, czyli dokładnie jedną obiado-kolację je się tutaj wieczorem w domu z rodziną. W piątek idzie się na frytki. I to nie jest żart. W Belgii faktycznie spora część ludzi raz w tygodniu idzie na frytki.</p><p>Istnieją szkoły, które dają gorące zupy (takie miksowane do picia) szczególnie zimową porą.</p><p>Istnieją i szkoły, w których dzieci dostają w południe jakiś gorący obiad.</p><p>Niektóre dzieci idą też każdego dnia na południe do domu (przerwa trwa godzinę), bo np mają fajną babcię, która mieszka blisko szkoły i gotuje dla wnusiów.</p><p><b>Najczęściej jednak po prostu koło 10 je się owoc lub ciastko, w południe kanapki, koło 16 owoc lub ciastko. Popijając to wszystko wodą z kranu. </b></p><p>Przy czym niedozwolone jest jedzenie czegokolwiek w innych momentach.</p><p style="text-align: center;">* * *</p><p>W czwartek też pomagałam przy dystrybucji jedzenia, jak każdego innego dnia, a potem robiłam z dziećmi tulipany z rolek po srajtaśmie i pudełek po jogurtach. Spontaniczna zabawa.</p><p>Najbardziej zachwycone wydawały się moje koleżanki. No wiadomes, nie było pewnie takich kwiatków na tik-tokach, bo wymyśliłam je na poczekaniu, zobaczywszy jak biedne dzieci próbują sklejać plastikowe pojemniki klejem roślinnym... Pokazałam, że można pojemnik owinąć papierem ze starych gazetek reklamowych, pozaginać wkoło z wszystkich stron i potem skleić papier. Rolki cięliśmy byle jak, ale wyglądały i tak jak kwiatki. Łodyżką była kartka z tej samej gazetki sklepu zabawkowego. Potem dzieci wycinały sobie z tej gazetki obrazki i dekorowały nimi swoje doniczki. </p><p>Podoba mi się, że koleżanki zbierają wszystkie potencjalnie przydatne śmieci (rolki po papierze toaletowym, reklamy, kubeczki po jogurtach czy owocach...) i wrzucają je do szuflad. Dzieci mogą wszystko brać, jeśli chcą. Do ciągłej dyspozycji mają też nożyczki, kolorowanki, klej roślinny (jak poproszą to i taśmę samoprzylepną), linijki, szablony, gazety, czyste kartki (często jakieś stare plakaty czy kalendarze z jednej strony czyste, które można dostać po różnych firmach za friko), kredki itp. </p><p>Świetlica dysponuje oczywiście i innymi akcesoriami do malowania i majsterkowania, ale to już pod nadzorem i przewodnictwem wychowawczyni się odbywa.</p><h3 style="text-align: left;">W czwartek była znowu burzowa panika. </h3><p>W zeszłym roku podczas wichury dziecko zostało uderzone w parku ciężką gałęzią w wyniku czego zmarło. Od tego czasu najwyraźniej placówki zajmujące się dziećmi mają zakaz wypuszczania dzieci na zewnątrz, gdy media zapodadzą kod pomarańczowy lub czerwony. W czwartek bowiem dzieciom nie wolno było wychodzić na podwórko. Panie włączyły im telewizor, by je czymś zająć. Na szczęście rodzice najwyraźniej też spanikowali, bo wiele dzieci zostało odebranych zanim skończyły jeść, a potem przychodzili masowo kolejni rodzice i dziadkowie. O 17 było już tylko kilka dzieci. Powiem szczerze, że nie mogłam uwierzyć swoim oczom. No i oczywiście, wiadamo, od razu musiałam nad tym faktem porozkminiać sobie...</p><p>Czyli okazuje się, że jednak można odebrać dzieci praktycznie zaraz po lekcjach i że nie muszą kiblować całe dnie w świetlicy i to wcale bez większego powodu. No chyba, że ludzie dali się mediom przekonać, że ta wichura stanowi śmiertelne zagrożenie dla dzieci przebywających w placówkach opiekuńczych typu świetlica... Biorąc pod uwagęznany fakt, że rodzice potrafią dziecku (także niemowlakowi) rano środek przeciwkorączkowy wcisnąć i wysłać je na cały dzień do świetlicy czy szkoły bez większych skrupułów, to masowe odbieranie dzieci z powodu zapowiadanej burzy wydaje sie co najmniej lekko dziwne.</p><p>Nie, okej, dla mnie bomba. Im mniej dzieci, tym lepiej, ale ciekawi mnie motywacja rodziców w tego typu sytuacjach.</p><p>Druga kwestia to te zakazy i nakazy odgórne. Zawsze się wtedy zastanawiam, co jest z tymi współczesnymi ludźmi nie tak. Dlaczego? Ano dlatego, że ze szkoły wiem, iż każdy przeciętny i w miarę zdrowy człowiek ma 5 zmysłów: smak, wzrok, węch, słuch i dotyk, a do tego całkiem zaawansowny mózg, który pozwala mu analizować rezulaaty pobrane przez zmysły i łączyć ze sobą fakty oraz wyciągać wnioski. </p><p>Poza tym obserwuję też zwierzęta, które ponoć mniej mądre są, ale w takich sytuacjach właśnie zaczynam mieć wątpliwości co do tego... No bo tak, zwierzęta widząc, słysząc, czując, że zaczyna wiać silniejszy wiatr albo intensywnie padać, próbują jak najszybciej znaleźć jakieś bezpieczne schronienie. Gdy widzą, czują i słyszą, że jest ciepło, pogodnie, spokojnie, wychodzą i się czilują albo jedzą. </p><p>Tymczasem człowiek mający te same zmysły i do tego potrafiący zrozumieć procesy zachodzące w przyrodzie i znający przynajmniej teoretycznie ich potencjalne konsekwencje, co robi?</p><p>NIE... Człowiek nie patrzy na niebo i świat, nie wystawia twarzy i ręki na zewnątrz, by sprawdzic, czy pada, czy jest ciepło, czy tez zimno, nie słucha czy szumi wiatr i jak mocno szumi, nie patrzy na ziemię, by zobaczyć, czy jest ślisko. Nie, człowiek nie używa swoich naturalnych zmysłów, by w ten prosty, ale dość skuteczny sposób ocenić, czy jest w danym momencie bezpiecznie i by odpowiednio do sytuacji się zachować. Nie, człowiek czeka, by mu telewizja albo radio powiedziały, jaka jest pogoda i czy ona jest dla niego w danej chwili bezpieczna. Więcej, współczesny człowiek musi mieć jasno i wyraźnie powiedziane, co powinien wtedy zrobić. Człowikeowi nie wysrarczy powiedzieć, że bedzie piździło jak w kieleckiem, że ogłąsza się kod czerwony, co zonacza, że będzie kurewsko piździło, że będą się łamac drzewa, że wiatr bedzie przepychał nawet duże i ciężkie przedmioty, a to oznacza, że mogą one się przewracać i przemieszcać z miejsca na miejsce, a w dalszej konsekwencji skądś i nas coś lub kogoś spadać itd itd.</p><p>Panie, współczesnemu człowiekowi ani sama obserwacja ani nawet informacja o wietrze, temparaturze, czy opadach nie wystarczą, by stosownie do sytuacji się zachował. Nie, panie, człowiekowi współczesnemu trzeba jak debilowi odgórnie określone działania NAKAZYWAĆ a inne ZAKAZYWAĆ. </p><p>No i tak np w zeszłym roku pewnego dnia belgijskie radia powiedziały <b>tylko</b>, że będzie mocno wiało i <b>tylko</b> ogłosili jakiś kod czerwony. Zapomniały poswiedzieć, że jak zacznie piździć i wiatr będzie giął drzewa do ziemi, ciskał wszystki wkoło, to wtedy nie powinno się bawić z dzieciakami na podwórku w pobliżu drzew i innych rzeczy, które mogą spaść na głowę. No i proszę. Ludzie nie wiedzieli i się bawili na polu, a wtedy niewiedzieć czemu nagle odpadło kawał drzewa i zabiło dzieciaka. Kto by pomyślał, że tak może się stać, gdy wieje silny wiatr...</p><p>Teraz zatem do wszystkich placówek wysyła się odgórny zakaz wypuszczania dzieci przez cay dzień, nawet jak burza zapowiadana jest na późne popołudnie, jak tym razem.</p><p>Trochę mnie to zdziwiło. Gdy bowiem przyszłam na świetlicę, pogoda była całkiem ładna i w ogóle nie wiało, ale dzieci nie mogłby wyjść, bo był zakaz odgórny. Bo faktycznie wielka filozfia jest zawołać dzieci do środka, gdy pogoda się zmieni. Nie mówię tu o wycieczce do lasu, którą faktycznie lepiej jest odwołać, ale o wyjściu na podwórko, gdzie wystarczy zawołać i dzieci są w minutę w środku. Po to mamy - tak mi się przynajmniej do niedawna wydawało - te wszystkie zmysły, by potrafić ocenić sytuację i zagrożenie oraz na czas zareagować odpowiednio. Nie wiem, jak wy, ale ja potrafię rozpoznac nadchodzącą burzę. Nawet w Belgii. To przecież widać, słychać i czuć. Niebo robi się ciemniejsze, wiatr się wzmaga, słychać hałas, a powietrze ma inny zapach. </p><p>Jak wieje, to spieprzamy do domciu, gdy chcemy uniknąć spotkania z burzą. </p><p>Jak wieje, nie idziemy bawić się w lesie, ani w parku, ani w pobliżu zabudowań, z których coś może spaść, urwac się itd., jeśli zależy nam na własnym i swoich podopiecznych bezpieczeństwie. </p><p>Gdyby ludzie zwracali uwagę na to co się wokół nich dzieje, by patrzyli, słuchali i myśleli, nie trzeba było by takich durnych zakazow i nakazów. </p><p>Non stop, dosłownie w każdej dziedzinie życia zauważam niezdrowe konsekwencje ludzkiej głupoty i bezmyślności. Teraz prawie wszędzie mamy jakieś posrane zakazy i nakazy tylko dlatego, że uprzednio jakiś baran jeden z drugim nie potrafił sie zachować jak na człowieka przystało. Ba, nawet jak na zwierzę przystało. Więc trzeba było wprowadzić zakazy i nakazy, by chronić ludzi przed nimi samymi. </p><p>Mam wrażenie, że spora część ludzi dorosłych w ogóle nie potrafi samodzielnie myśleć, samodzielnie oceniać zagrożeń i im samodzielnie im zapobiegać. Spora część ludzi nie potrafi zrozumieć związków przyczynowo-skutkowych w codziennym życiu, nie dostrzega w ogóle potencjalnych skutków swoich poczynań. Tutaj w Belgii jest to wyjątkowo intensywnie widoczne. Bezmyślna masa robotów sterowana od świtu do zmierzchu za pomocą mediów przez tych, Którzy-Podejmują-Decyzje.</p><h3 style="text-align: left;">Wizyta w stolicy</h3><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdmzLRrFQjRHxmqiPoCPHY6Lsm9WOLzBMPm1QgI4fVerIzfm9lk1eSVJcA6VHgFZDm2C3YMheA1uwyOLRauGSibMzYIB4tv5RmNGOOoBpPrieqaYp9FermLOQ3L4zJv0fzTI1gPTmRWwoe9ojgUzlc43DJgXMR2fz1D72g60TK5U-XpUBz1cw5w7Mh96A/s4032/1D85330A-5972-42F2-8374-05181E2E8A52.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdmzLRrFQjRHxmqiPoCPHY6Lsm9WOLzBMPm1QgI4fVerIzfm9lk1eSVJcA6VHgFZDm2C3YMheA1uwyOLRauGSibMzYIB4tv5RmNGOOoBpPrieqaYp9FermLOQ3L4zJv0fzTI1gPTmRWwoe9ojgUzlc43DJgXMR2fz1D72g60TK5U-XpUBz1cw5w7Mh96A/w480-h640/1D85330A-5972-42F2-8374-05181E2E8A52.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Młoda zauważyła, że ludki niezłe d*py mają ;-)</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiZiR1dRQWT7x-7YINp-d0mCOc8svDHoq1Pc89A-jLDnFq4oxIb_vm7WtdGd1HLVymBvGQ1CI6K637kbHoQT37-07NLkhWqi4aBQjUba5OluwTiy3qd6pdQNJEHOTKry0ZXqY_49DGXjsqBl5VsZ7s6xMGx6psYFpHkkchhdYEmH_7429XaD_Q1PCeYzY/s4032/99E55F5F-1349-4AFA-85FE-81F2B8BC7393.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiZiR1dRQWT7x-7YINp-d0mCOc8svDHoq1Pc89A-jLDnFq4oxIb_vm7WtdGd1HLVymBvGQ1CI6K637kbHoQT37-07NLkhWqi4aBQjUba5OluwTiy3qd6pdQNJEHOTKry0ZXqY_49DGXjsqBl5VsZ7s6xMGx6psYFpHkkchhdYEmH_7429XaD_Q1PCeYzY/w480-h640/99E55F5F-1349-4AFA-85FE-81F2B8BC7393.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">w tym tunelu to dopiero piździło... ledwo szło iść ;-)</td></tr></tbody></table><br /><div><br /></div><p>W piątek byłyśmy z Młodą w Brukseli, bo miała wezwanie do FOD-u w sprawie jej wniosku o uznanie niepełnosprawności. Odpowiedziałyśmy na te same pytania, na które pół roku temu odpowiedałyśmy pisemnie i to by było na tyle. Pani powiedziała, że teraz Młoda ma poprosić w biurze pracy, by wysłali jakieś dokumnety potwierdzające to co ona zeznała na temat problemów z szukaniem pracy ze względu na zdrowie oraz ewentualnych zaświadczeń od psychiarty i innych tam specjalistów... </p><p>Tak, trzeba mieć zdrowie i cierpliwość, by zostać uznanym za niepełnosprawnego. </p><p>Po załatwieniu załatwień poszłyśmy do pobliskiej galerii na jakiegoś fastfooda. Młoda przy okazji czegoś nowego mnie nauczyła. Aby wybrać najlepsze stoisko z jedzeniem, trzeba patrzeć, gdzie podchodzi najwięcej nastolatków, bo nastolatki zawsze wiedzą, gdzie jest najlepsze żarło. Tak też uczyniłyśmy i okazało się, że najwięcej nastolatków stoi przy francuskich takosach. Pierwszy raz jadłam tę potrawę i bardzo mi smakowała. Młoda wybrała frytki z roztopionym chedarem, bo reszta rzeczy była z mięsem, ale jej kubki smakowe też były zadowolone.</p><p>Potem pojechałyśmy schodami na wyższe piętro na herbatę bąbelkową, którą Młoda już kosztowała razem z Najstarszą podczas ostatniej ich wizyty w stolicy. Młoda po drodze zahaczyła jeszcze o stoisko bogato zdobionych gofrów. Mnie by się gofer już do brzucha nie zmieścił, a juz napewno nie taki ze śmietaną, czekoladą i innym syfem na wierzchu, jak to w Brukseli. Mnie wystraczyło, że boba była półlitrowa, bo mniejsze kubeczki wyszły. </p><p>Pijąc napój przez rurę, sprawdzałąm na pobliskim ekranie, jakie sklepy jeszcze są w tej galerii i doszłam do wniosku, że teraz poza jedzeniem, to w sumie nie ma po co tam nawet wchodzić. Dawniej było sporo odzieżowych, fajny sklepik z zabawkami i fajnie było poszwendać się po tym kilkupiętrowym przybytku, ale teraz nie ma - jak dla mnie - za czym się tam pchać. Nuda!</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtbe698lvWvnWuhui4PK6QF9nqlOWwlUniAVonPGeeIlV86UlGZ0QIcyINwF7mY3zmbiet2VDVxawfckJNwJKwbsjir38Z5Sy-_cjQmnxNiBMx6YDOtXtFlA0ggajdUKF9zwtQrON_2ItwL6zXwBk5F9ooVCfC44Yw6Mta4pmwvD2iwT8S7MZHGBatqA/s4032/3B319799-06CD-48F1-B06D-CA5B553EE54B.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtbe698lvWvnWuhui4PK6QF9nqlOWwlUniAVonPGeeIlV86UlGZ0QIcyINwF7mY3zmbiet2VDVxawfckJNwJKwbsjir38Z5Sy-_cjQmnxNiBMx6YDOtXtFlA0ggajdUKF9zwtQrON_2ItwL6zXwBk5F9ooVCfC44Yw6Mta4pmwvD2iwT8S7MZHGBatqA/w640-h480/3B319799-06CD-48F1-B06D-CA5B553EE54B.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">nasze boby</td></tr></tbody></table><p>Zaproponowałam Młodej, byśmy poszły do Primarku, bo tam przynajmniej taniocha i to wcale nie najgorszej jakości, jak na takie ceny. Niestety nie było na czym oka zawiesić. Jedno wielkie morze szarości, a ja szukam teraz kolorowych rzeczy, bo pracuję z dziećmi, to nie chcę się ani na czarno ani na szaro ubierać, a poza tym ja zwyczajnie lubię kolorowe wesołe ubrania. </p><p>Kupiłam fioletowy t-shirt ze Scoobiem za 7€ i mały plecaczek za 12€ oraz skiepy z Mario i Luigi oraz set majtochów, bo tego nigdy za wiele. Przeto można rzec, że zakupy mimo wszystko owocne. No i, panie, siedem ojro za nową koszulkę to tanio, biorąc pod uwagę, że w kringlopie trzeba 3€ za starą, spraną zabulić. Młoda zarządziła, że z Primarka to wszystko trzeba wrzucić od razu do pralki, tak samo jak po zakupach w kringloopie, bo nie wiadomo, kto to macał. Faktycznie w Primarku, jak i innych ogromnych sklepach w dużych miastach, czasem jest taki burdel i syf, że lepiej faktycznie wszystko wyprac przed założeniem na siebie. </p><p>Ja w ogóle nie rozumiem ludzi. Obserwując ludzkie zachowania w sklepach zawsze myślę sobie, jakiż to podły i głupi gatunek. Czyż po obejrzeniu ubrania nie można go na powrót złożyć (nawet nie jakoś perfekcyjnie, ale złożyć)? Nie można odłożyć, tam gdzie było? Nie, po co? Najlepiej pizgnąć perfum w dziale z płaszczami, a spodnie w dziale z bielizną. A już najfajniej, jak się po prostu na podłogę rzuci i jeszcze po tym trzy razy przejdzie w brudnych buciorach. Niektórzy mają chyba wióra zamiast mózgu. </p><p>Wycieczka była dla mnie bardzo męcząca. Wiem, że się powtarzam, ale to jest dla mnie okropne. Przejechałam ze 25 km autobusem, przeszłam może z 1,5 km na nogach, posiedziałam trochę w urzędzie, a potem poszłam z 1,5 km do galerii i tam zalało mnie (to właśnie dokładnie takie jest uczucie, jakby ktoś nagle na mnie wylał to lepkie i cięzkie zmęczenie i ono tak spływało po mnie obejmując powoli całe ciało od czubka głowy do stóp). Nagle opanowuje mnie ociężałość i senność. Nogi z trudem mnie utrzymują, ręce powoli i niezgrabnie się poruszają, mózg zdaje się być cały w lepkiej mazi i myślenie przychodzi z trudem. Najwięskszym pragnieniem jest wygodne ciepłe i przytulne łóżko... </p><p>Przezwyciężyłam to, wzięłam się w sobie zebrałam i popchałam moje nogi do tego Primarku, bo skoro już jestem w tym piekielnym mieście, to chcę z tego skorzystać. Nie wiadomo, kiedy następna okazja się trafi, by zobaczyc jakiś większy sklep. Dla mnie to ciągle mimo wszystko (bo zakupów ogólnie wszak nie lubię za bardzo) jakaś tam atrakcja i urozmaicenie nudnego wiejskiego żywota. A co obserwacji można poczynić. Nie wszystko da się sfotografować, nie wszystko wolno, nie wszystko się powinno, ale czasem zwyczajnie nie mogę się oprzeć…</p><p>Tym razem w tłumie wyjątkowo zwróciłam uwagę na </p><p>Starszą-Panią-W-Czerwonym... ta czapa! </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiZvgodsj3aEUvfMB6a2bD8cxupgBN5pVc_mZpOAmiddZ3NO7cz8823Q8JBd0DPjmWbe6nj-9jAGdeM9OS-srhQF8h7hyXzjZyU6XYwebl4NTmPPkgu6sBB1DGLzjdPTgsub6nKGqpoE9ds6NxliyjofMIH7HfJRwdBeL26GRhQGmdXAC4aqwPnPaqzcw/s1326/7EDF1E8C-ECE2-4449-B407-C89DB182FD4B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1185" data-original-width="1326" height="572" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiZvgodsj3aEUvfMB6a2bD8cxupgBN5pVc_mZpOAmiddZ3NO7cz8823Q8JBd0DPjmWbe6nj-9jAGdeM9OS-srhQF8h7hyXzjZyU6XYwebl4NTmPPkgu6sBB1DGLzjdPTgsub6nKGqpoE9ds6NxliyjofMIH7HfJRwdBeL26GRhQGmdXAC4aqwPnPaqzcw/w640-h572/7EDF1E8C-ECE2-4449-B407-C89DB182FD4B.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Niesamowite-Włosy<div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWXbu3F6-n1Q8vbVfH7CL6Yz4bY9u30eliWdaJNm-75Xd8bnRDRqZx_m06l0kn48pUAsHqmQfI4Hap5e-Yl9v-_9ogqTiHCeoscux1Ieoi3ALoQ8X2PAD0WzmmfYjpJfTL7fXqitfUGHau1yNbgNOfOOTucPVy_Ale6swX2a5oLN3zcYAOldcoQslSQyo/s1364/298B672B-06D4-4B2E-8275-17F76F38C6C2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1139" data-original-width="1364" height="534" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWXbu3F6-n1Q8vbVfH7CL6Yz4bY9u30eliWdaJNm-75Xd8bnRDRqZx_m06l0kn48pUAsHqmQfI4Hap5e-Yl9v-_9ogqTiHCeoscux1Ieoi3ALoQ8X2PAD0WzmmfYjpJfTL7fXqitfUGHau1yNbgNOfOOTucPVy_Ale6swX2a5oLN3zcYAOldcoQslSQyo/w640-h534/298B672B-06D4-4B2E-8275-17F76F38C6C2.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div>i Pana-W-Białej-Kiecce-I-Klapkach<div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifCBGMgLMXNL2juCOyBqyNK4trNwcNNWXFgI2ZLUVG2E3tzPJ-tFBZaaActhyphenhyphen8TnkoEX1WVtMhhPSCDMYtjK_dsp8JdLSWry9sX0u8Dlo9VToteqW0PjgEUuCnRCW5M5CZ-dy92ZDQp8QGojZPTa3PjfDn_iPo079K8Cpeyusq9eSI4NA9BjwXtePXzlM/s2030/C7300DBD-CF43-4B27-8841-B71FC593DBF1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2030" data-original-width="1723" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifCBGMgLMXNL2juCOyBqyNK4trNwcNNWXFgI2ZLUVG2E3tzPJ-tFBZaaActhyphenhyphen8TnkoEX1WVtMhhPSCDMYtjK_dsp8JdLSWry9sX0u8Dlo9VToteqW0PjgEUuCnRCW5M5CZ-dy92ZDQp8QGojZPTa3PjfDn_iPo079K8Cpeyusq9eSI4NA9BjwXtePXzlM/w544-h640/C7300DBD-CF43-4B27-8841-B71FC593DBF1.jpeg" width="544" /></a></div><br /><p><br /></p><p>——————————————————————————————————————————</p><p><i><span style="color: #38761d;">*) Przypomniało mi się nagle i musiałam to zamieścić... Ku radości ludzi z dziwnym poczuciem humoru. Bajka o Kapturkowym Czerwonku. Kilkanaście lat temu krążyła ta bajka w necie, ku wielkiej uciesze takich świrów jak ja. </span></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/TmAD1d06Ay4" width="320" youtube-src-id="TmAD1d06Ay4"></iframe></div><p><br /></p></div></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-77145179097531592772024-02-20T18:02:00.002+01:002024-02-21T09:41:56.738+01:00Morze krokusów i kocia kawiarnia w Leuven<p> W poprzednim wpisie wspomniałam już o naszym nietypowym świętowaniu dwunastych urodzin Młodego. Dziś opowiem o szczegółach naszej wycieczki do Leuven. Jechaliśmy, jako się rzekło, z przesiadkami.</p><p> Czekając na dworcu w Dendermonde, przyglądaliśmy się gołębiom…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkTRO8nQWw8DUVcq-JkaBalq8Dg6omKFeVEhz_kIwI9N3rRjZQVeEIObzCIDVoavz6WYEvs6k0y9RRlF_T0O8T8llncaWyDD0EygRC_ev2e0WzIqURJuG4-GAR-kb74y-OBnKZ8UDEKecEEfKQUEbjjDIeWJtCpEDp93IabEt3kFxfrVzKpKpNq8_bpGU/s4032/3F50F020-A52B-4F0E-91E9-6C9E385E5FA8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkTRO8nQWw8DUVcq-JkaBalq8Dg6omKFeVEhz_kIwI9N3rRjZQVeEIObzCIDVoavz6WYEvs6k0y9RRlF_T0O8T8llncaWyDD0EygRC_ev2e0WzIqURJuG4-GAR-kb74y-OBnKZ8UDEKecEEfKQUEbjjDIeWJtCpEDp93IabEt3kFxfrVzKpKpNq8_bpGU/w480-h640/3F50F020-A52B-4F0E-91E9-6C9E385E5FA8.jpeg" width="480" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>W moim wagonie tuż przede mną jechała rodzina z trójką nastoletnich dzieci i pięknym psem. Z lekkim rozbawieniem przysłuchiwałam się dyskusji małżonków. A leciało coś w ten deseń:</p><p>- Kurcze, nie mogę kupić biletów z aplikacji - mówi on pod nosem.</p><p>- Jak to nie możesz kupić?! - interesuje się z wyraźną złością w głosie ona.</p><p>- Nie mogę się zalogować… cały czas mnie wyrzuca.</p><p>- Wiedziałam, że tak będzie. Mówiłam, kupmy bilety w automacie, ale nie, ty uparłeś się z tą głupią aplikacją… Ja nie wierzę tym wynalazkom. Z tym są zawsze problemy. Czemu nie możemy normalnie kupić biletów w kasie, czy automacie? Ty zawsze musisz wszystko komplikować… - Zrzędzi i zrzędzi ona, a on coraz bardziej zdenerwowany klika i klika w telefon.</p><p>Córki doradzają trochę, ale chyba należą do dzieci ograniczonych internetowo i technicznie, bo żadnych sensownych pomysłów nie podają. Gdyby moje dzieci jechały ze mną, zapewne by podeszły do pana i coś by mu doradziły.</p><p>- I co my niby teraz zrobimy? Ja naprawdę nie mam ochoty na mandat tylko dlatego, że tobie się głupich aplikacji zachciało… Jak się nazywa ta aplikacja? Sama spróbuję kupić te bilety…</p><p>W końcu udało im się kupić bilety dla ludzi, ale dla psa nie mogli. Całą drogę do Brukseli jechali w takim stresie i srając żarem. Pies wyczuł chyba ich zdenerwowanie i całą drogę popiskiwał. W końcu przed Brukselą przyszedł konduktor i powiedzieli mu, że nie mają biletu dla psa, bo ich aplikacja bankowa nie współpracuje. Po czym zademonstrowali mu na telefonie. Nic nie poradził i pozwolił i jechać do Brukseli bez biletu dla psa, ale na drogę powrotną zalecił kupienie w automacie… Jakby jechali dalej, pewnie by musieli kupić bilet u konduktora, a to kosztuje dużo więcej niż normalnie. Mandat też oczywiście wchodził w grę, ale konduktorzy przeważnie są wyrozumiali, o ile kto nie purcuje za bardzo.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUphOE_f1ukujBQuAIwkP3DDLKyG5E4FnYkEkBhQGkFrZbgqRZ8TGUjNroG_snxqf68Y8axLtJkK-PbMyGOoQLsPN1JOaiTfoCHejmPtDEtogjb_0JWUqGfIRI4oGvA9OUwf4UrLH6t1Ag1QNr0aDQjWy5YCZ0y9JaC6DpG-OCbq-BMe7goOEzXfPuEGQ/s4032/03C862F0-9E81-410E-8AE5-3BBC7B3DF476.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUphOE_f1ukujBQuAIwkP3DDLKyG5E4FnYkEkBhQGkFrZbgqRZ8TGUjNroG_snxqf68Y8axLtJkK-PbMyGOoQLsPN1JOaiTfoCHejmPtDEtogjb_0JWUqGfIRI4oGvA9OUwf4UrLH6t1Ag1QNr0aDQjWy5YCZ0y9JaC6DpG-OCbq-BMe7goOEzXfPuEGQ/w480-h640/03C862F0-9E81-410E-8AE5-3BBC7B3DF476.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">pieseł, który jechał w moim wagonie</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTQw3cNl2SpWoTCP0TqtCdzxd-7RU80zlz87sMQcqsIBHSdWlrn7_kmnaTsEUUWoFVPiBNhTF6uJYJ__qMkoKlhUYXyoS6fipuC5YQvPbcQA0KUwAoq2562E7P7PIECqnd54B9Jz1NndHlktfGXPyrbVH8RbjeiGQhQgdX_0xWJtqMLOThz8Pn25zHoAg/s4032/54C446EA-B112-4751-820E-7095E87C15E5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTQw3cNl2SpWoTCP0TqtCdzxd-7RU80zlz87sMQcqsIBHSdWlrn7_kmnaTsEUUWoFVPiBNhTF6uJYJ__qMkoKlhUYXyoS6fipuC5YQvPbcQA0KUwAoq2562E7P7PIECqnd54B9Jz1NndHlktfGXPyrbVH8RbjeiGQhQgdX_0xWJtqMLOThz8Pn25zHoAg/w480-h640/54C446EA-B112-4751-820E-7095E87C15E5.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Moja aplikacja działała bez zarzutu, co jednak faktycznie nie zawsze się dzieje i też mnie franca czasem wnerwia. Dlatego staram się kupować bilet, zanim wsiądę do pociągu, by się potem nie denerwować, jak oni. </p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #783f04;">Kocia kawiarnia <i>Poescafe</i> w Leuven</span></h3><p>W Brukseli się okazało, że pociąg do Leuven się rozkraczył gdzieś na Centralnym i trzeba czekać na następny. Na szczęście ten był za dwadzieścia minut...</p><p> Mieszkam tu 10 lat, ale ciągle mnie trochę śmieszy, a trochę irytuje, że po przekroczeniu granicy z Brukselą, komunikaty w pociągu nagle podawane są w dwóch językach: po niderlandzku i po francusku. Gdy natomiast przekraczamy granicę Walonii, komunikaty natychmiast zaczynają być podawane tylko po francusku. To jest starsznie dziwne, szczególnie na początku, bo pociąg jest przecież wciąż ten sam i człowiek siedzi tam gdzie usiadł po wsiadnięciu do pociągu, a nagle przestajesz rozumieć, co jest mówione. </p><p> Dalej już wszystko poszło gładko. Dotarłam do Leuven i szybko odnalazłam kocią kawiarnię <i>Poescafe</i>, gdzie Młody i Młoda zdążyli już wrąbać po kawałku ciasta i wypić po kawie… No dobra, Młody pił gorącą czekoladę. Wygłaskali też wszystkie cztery kocury. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoz4tJn596OXCjYzc4DIX_wfxen3NOhkx2RgGisVFUTkFJ-CcErAREhzejP6N1axVNYar55xsTsIsJouc2AjB5yURJjAqD3enrO8xR6E76ggvMj_kPz36gpvWEH8PeYXWqmehaC6QInLuHEJAxMNjQ4OFXkrQm4oDNyBaMuXO67fsubWjBdsTBdlr7Bgs/s1327/A73B4627-20C1-466B-A0B2-379EABC456D5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="790" data-original-width="1327" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoz4tJn596OXCjYzc4DIX_wfxen3NOhkx2RgGisVFUTkFJ-CcErAREhzejP6N1axVNYar55xsTsIsJouc2AjB5yURJjAqD3enrO8xR6E76ggvMj_kPz36gpvWEH8PeYXWqmehaC6QInLuHEJAxMNjQ4OFXkrQm4oDNyBaMuXO67fsubWjBdsTBdlr7Bgs/w640-h382/A73B4627-20C1-466B-A0B2-379EABC456D5.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p>Kiedy do nich dołączyłam, zrobili jeszcze jedną rundę jedzenia i picia. Dodam, że mieliśmy tam rezerwację. Tak prosto ulicy raczej nie ma sensu wchodzić do takich przybytków, bo małe szanse, że będą wolne miejsca. </p><p>Młodemu bardzo się podobało to miejsce. Pierwszy raz gościł w kociej kawiarence, gdzie kocury plączą się pod nogami i wskakują z rozpędu na stoły i krzesła. Dla kotolubów świetna sprawa. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEF3TA77BG-485P0uwzogz283M3m6o87S_50pr4Wz9dGQmxnV_wDQlgSKmZOMJRpbLi99PgBf-eTYecGO3abJ4pJh3HXq7eWWqPY5Ia0d1_ZDpJe2u2wfNlGHCfMzvqOmu7Zj1_AqlVjeuMrIqVZz-1XUPFCCcX74uur41F0eKjAy-GJTiTTZ1haDa18Y/s4928/DSC_7993.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3264" data-original-width="4928" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEF3TA77BG-485P0uwzogz283M3m6o87S_50pr4Wz9dGQmxnV_wDQlgSKmZOMJRpbLi99PgBf-eTYecGO3abJ4pJh3HXq7eWWqPY5Ia0d1_ZDpJe2u2wfNlGHCfMzvqOmu7Zj1_AqlVjeuMrIqVZz-1XUPFCCcX74uur41F0eKjAy-GJTiTTZ1haDa18Y/w640-h424/DSC_7993.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFsqw71ymh53Mm9pec7cJaifzk_Q4a4jCB-6U6toHCEkINDRqg30xDZPwxBG-kvuUTWa54EbNlxHKR2e01I5jVMDRwjbYcVQwTtHl0PXYaXqKtTBdwVSYZFB9_ILojxvRJ9EHi7cKm69YA37NlkI2ToibOpgCcEkFe-iSnJRmDeHwI0-cIsjVRNJQGxWQ/s3696/DSC_7997.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2448" data-original-width="3696" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFsqw71ymh53Mm9pec7cJaifzk_Q4a4jCB-6U6toHCEkINDRqg30xDZPwxBG-kvuUTWa54EbNlxHKR2e01I5jVMDRwjbYcVQwTtHl0PXYaXqKtTBdwVSYZFB9_ILojxvRJ9EHi7cKm69YA37NlkI2ToibOpgCcEkFe-iSnJRmDeHwI0-cIsjVRNJQGxWQ/w640-h424/DSC_7997.JPG" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBWNO6seRGWUDh9YzYTouYvjy5ZqG50vzd1MPVKsvX9Pi_MrgJ2DhLNnCArrSw2i_7JFo-WJ4PTnN-mpvExTSfgsoW2WLKH4ikVeXUiVx2SXwBdgop12nRsQ8vh2kf-JncBZQFH2nenV9mFJ6nwH6rUH5auSTC7wNKK5BLijr01VTSDfYUqx2R7e5d8Fw/s4032/28D7468C-075C-4634-9E7E-A2FE82411889.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBWNO6seRGWUDh9YzYTouYvjy5ZqG50vzd1MPVKsvX9Pi_MrgJ2DhLNnCArrSw2i_7JFo-WJ4PTnN-mpvExTSfgsoW2WLKH4ikVeXUiVx2SXwBdgop12nRsQ8vh2kf-JncBZQFH2nenV9mFJ6nwH6rUH5auSTC7wNKK5BLijr01VTSDfYUqx2R7e5d8Fw/w480-h640/28D7468C-075C-4634-9E7E-A2FE82411889.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPARZq2Ws5g0PmrRUHUZIjWT8uRxzbAxZyrMW289f_QhZPvBFAv54zV7Fr7SPnN8E4LGOkv4OmJHeHKkUSYvWQ7lldPPIeZVJ7nMByirjVswdYhM3vXwWdij2AmGRWKNn_XZJZakRR2LicUciNayFTHCwxBFonKegvAsnxpEwdF4NKNzYyhWQ9gy8Re7k/s4032/506CA0BC-C344-4AC7-A9BF-37D8E2DE2B14.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPARZq2Ws5g0PmrRUHUZIjWT8uRxzbAxZyrMW289f_QhZPvBFAv54zV7Fr7SPnN8E4LGOkv4OmJHeHKkUSYvWQ7lldPPIeZVJ7nMByirjVswdYhM3vXwWdij2AmGRWKNn_XZJZakRR2LicUciNayFTHCwxBFonKegvAsnxpEwdF4NKNzYyhWQ9gy8Re7k/w480-h640/506CA0BC-C344-4AC7-A9BF-37D8E2DE2B14.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQWTGuPs8CAhvnVFXJQ1mCiGCeaOavQHqs1u76fGIcUPUmWatAYoFLiTIBO5RgQXj7Zfb_4kwPHkCX7Fsy8ve8CxcAb2ImcSkHOCXJxMG8tQmQjCpJArhZJ7kOsE0nFgYOO53Rm5Vh9Um3cJiIlRfc4Mj-mAQ-iD4qjxW0R6lMp_W519Yu6RrsJEnvYXs/s4032/AC52B63B-245E-4EBD-B29B-BEB04ACFDFD5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQWTGuPs8CAhvnVFXJQ1mCiGCeaOavQHqs1u76fGIcUPUmWatAYoFLiTIBO5RgQXj7Zfb_4kwPHkCX7Fsy8ve8CxcAb2ImcSkHOCXJxMG8tQmQjCpJArhZJ7kOsE0nFgYOO53Rm5Vh9Um3cJiIlRfc4Mj-mAQ-iD4qjxW0R6lMp_W519Yu6RrsJEnvYXs/w480-h640/AC52B63B-245E-4EBD-B29B-BEB04ACFDFD5.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijtebnTotYWIlnbDaG2WHJ83yrCZIbe43blKfCWuWeSfg0bzcFmO0iecEzwS8KoxNDWBEYrEjS1IXXB-PIUWCF2WGXO2RNhy-Be2DBiRs6_4M9LebQGF94_EDUyCvpVrJAhXQHYMBEAk-AcIbr6kMJf50CZGem5q3ihjmZEWJexoRx2_7BntTNlmi9e6w/s4032/F2A01258-12E2-435C-AF2B-D4E452790E61.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijtebnTotYWIlnbDaG2WHJ83yrCZIbe43blKfCWuWeSfg0bzcFmO0iecEzwS8KoxNDWBEYrEjS1IXXB-PIUWCF2WGXO2RNhy-Be2DBiRs6_4M9LebQGF94_EDUyCvpVrJAhXQHYMBEAk-AcIbr6kMJf50CZGem5q3ihjmZEWJexoRx2_7BntTNlmi9e6w/w480-h640/F2A01258-12E2-435C-AF2B-D4E452790E61.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">moje macchiato i czekolada Młodego</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #38761d;"><u>Ogród botaniczny w Leuven</u></span></h3><p>Potem poszliśmy zobaczyć to morze krokusów, którego zdjęcia masowo atakują internety. Przezornie nawet swoje aparaty fotograficzne zabrałyśmy. Na szczęście!</p><p>Zaiste krokusów było co niemiara. Ludziów z aparatami i bez aparatów też.</p><p>Ogród botaniczny to po niderlandzku <i><b>KRUIDTUIN</b>, </i>gdyby kogo interesowało.</p><p>Powiem wam, że jak na luty to dosyć kwietnie w tym ogrodzie było. Poza roślinami spotkaliśmy tam żółwie (w szklarniach), kaczki w stawkach i obejrzeliśmy belgijską rasę kur BRAKEL, odmianę srebrną, o której istnieniu dotąd nie miałam pojęcia. Piękne są.</p><p>Z zółwiami było śmiesznie, albowiem Młoda zatrzymała się nad wodą w szklarni i woła - Znalazłam te żółwie, o których pisano w internecie!</p><p>Ja podchodzę i mówię - Ooo faktycznie. Sporo ich!</p><p>Po czym Młody podchodzi, patrzy, patrzy i rzecze - Gdzie wy macie niby te żółwie, bo ja ani jednego nie widzę... - Minutę później - AAAA NA KAMIENIACH! Ja szukałem ich w wodzie!</p><p>Znalazłyśmy tam też mimozę i wreszcie mogłam sprawdzić, czy ona faktycznie tak szybko i wyraźnie na dotyk reaguje, jak kiedyś jakiś nauczyciel nam w szkole mówił. Nigdy wcześniej bowiem nie miałam okazji tego sprawdzić, bo nigdy nie natknęłam się na mimozę. Pomacałam ją i faktycznie w mig się listek złożył. Młodzi nie słyszeli o mimozie, więc byli zaskoczeni i zachwyceni. No i też musieli spróbować... A wtedy nadeszła jakaś para za nami i zauważyła, co robiliśmy... Gdy odeszliśmy, sami sprawdzili... A potem następni...</p><p>Mam nadzieję, że nie zabiliśmy niechcący tej mimozy. Nie pomyślałam bowiem, że ktoś będzie nas naśladował w głupich zachowaniach...</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcrspy_pHmqxy2dT-Sh9JWp5otFeJn51sLlR85cu6ab08atdocdGGAcJ5Z5_egkys2bf9DekOz15FQjzrkd7QjkpgGmQy7cevXH0uIFi5a82AS8LyTwQv8MXfWMK8jST_gJzhU1xZ7kCsE7XO8OWtL9dAKw_Tb5A19SfjdrmKpAuh-NSUB1eAkULId-po/s1304/A9C09AE9-8BE7-4A58-9F7C-9DD34E902E73.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="978" data-original-width="1304" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcrspy_pHmqxy2dT-Sh9JWp5otFeJn51sLlR85cu6ab08atdocdGGAcJ5Z5_egkys2bf9DekOz15FQjzrkd7QjkpgGmQy7cevXH0uIFi5a82AS8LyTwQv8MXfWMK8jST_gJzhU1xZ7kCsE7XO8OWtL9dAKw_Tb5A19SfjdrmKpAuh-NSUB1eAkULId-po/w640-h480/A9C09AE9-8BE7-4A58-9F7C-9DD34E902E73.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">wejście do ogrodu botanicznego</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOD4NTnV62PyUrQsidMgJz_PUw3iKOBAlnKdr0CbemWA7JKLBkt3CvvhwMDQEkaVtO5U5Q3iJGWWRzuc2zL67IvflJs9Fp3Hnj007hVspFT9uv3j6A-nT4ip_d965tLCTONkYv0o763N3kTV1ytBB8qWgIIWiObS-V7yOehHha85TDLRUC38GjaXqu03k/s1440/38606E19-1D23-45FD-9170-663BE4298BF6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOD4NTnV62PyUrQsidMgJz_PUw3iKOBAlnKdr0CbemWA7JKLBkt3CvvhwMDQEkaVtO5U5Q3iJGWWRzuc2zL67IvflJs9Fp3Hnj007hVspFT9uv3j6A-nT4ip_d965tLCTONkYv0o763N3kTV1ytBB8qWgIIWiObS-V7yOehHha85TDLRUC38GjaXqu03k/w640-h480/38606E19-1D23-45FD-9170-663BE4298BF6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwQlX2JPhzHjkyl0CQ-px2h2l9FrgY6lB6r_OKpOwchEMqhgtRCUkaFpV7_6dxJz5cKi4JIzg_VtRZ_ZKb8r2rOUfPFyqm2D2sUnQXIbJ9Mk1r7w4aDDOwc27XKs8313kWO_NJbERMDNcJ3zjuesR6Bg1iVB3nvsbn769rCfzsL4cn4wINhsjsAOgPQd0/s1440/C0EF8D45-1927-4BB2-AB27-ADCC464E341F.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwQlX2JPhzHjkyl0CQ-px2h2l9FrgY6lB6r_OKpOwchEMqhgtRCUkaFpV7_6dxJz5cKi4JIzg_VtRZ_ZKb8r2rOUfPFyqm2D2sUnQXIbJ9Mk1r7w4aDDOwc27XKs8313kWO_NJbERMDNcJ3zjuesR6Bg1iVB3nvsbn769rCfzsL4cn4wINhsjsAOgPQd0/w640-h480/C0EF8D45-1927-4BB2-AB27-ADCC464E341F.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_ONMb823JDOOAhOMbgK1wS8jGkCcSql_BN9wlbRC-qioBgwGEdAjtsccC2NjKUQZOU0oMi7jI1SckAR3LPoKLdEw1jgoMAVogp0tFGzPyHvfEuJKY0zG07gE2KeGQ1Z8_44zMX-DD9vKtMakkzjPhj19It_7j8HAXC7U__DXCIv89fWGh-7SAVdNSUuY/s1440/C31C3312-6FB6-4526-B5B4-334072FC1A8E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_ONMb823JDOOAhOMbgK1wS8jGkCcSql_BN9wlbRC-qioBgwGEdAjtsccC2NjKUQZOU0oMi7jI1SckAR3LPoKLdEw1jgoMAVogp0tFGzPyHvfEuJKY0zG07gE2KeGQ1Z8_44zMX-DD9vKtMakkzjPhj19It_7j8HAXC7U__DXCIv89fWGh-7SAVdNSUuY/w480-h640/C31C3312-6FB6-4526-B5B4-334072FC1A8E.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO8hxxI5hxFvytab1WUwId_Oy0IEHSggTDr9QZmbqTB9UymyfPsEA8gmHV2BT3A1AqzCMoD6_NRqSa02IwjiVEvFKcCX1NHslo0pTKxpLy1VmogJGqYlWStVZx26vxl90WSHC3t52T0lgLANXgOB1saW4GbTeoWVkdyoOcWGXVUgVU1yPYUlgoCCgKM7o/s1440/ED08958A-277F-4A85-B9BF-960118046540.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO8hxxI5hxFvytab1WUwId_Oy0IEHSggTDr9QZmbqTB9UymyfPsEA8gmHV2BT3A1AqzCMoD6_NRqSa02IwjiVEvFKcCX1NHslo0pTKxpLy1VmogJGqYlWStVZx26vxl90WSHC3t52T0lgLANXgOB1saW4GbTeoWVkdyoOcWGXVUgVU1yPYUlgoCCgKM7o/w640-h480/ED08958A-277F-4A85-B9BF-960118046540.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqOziwwxaZaXLcJ4x9l5gItI2tdIkmTmFlxKyTG15cAasmpI1EX4BKyssrUt5SOjsGGlyDAvuslKR5AOXhj4KjvMh_dNZqGXDzHhZkmfu3EEk9O_6T1xdkm8T67UBGU6QHjiOmffD4emyQG05nYsIfqN_pTXuGWcCNwQiY8VcDcBU1qYXRsajQJRk92UY/s1440/0C82085C-6CD7-4483-B390-98B55F12B2C1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqOziwwxaZaXLcJ4x9l5gItI2tdIkmTmFlxKyTG15cAasmpI1EX4BKyssrUt5SOjsGGlyDAvuslKR5AOXhj4KjvMh_dNZqGXDzHhZkmfu3EEk9O_6T1xdkm8T67UBGU6QHjiOmffD4emyQG05nYsIfqN_pTXuGWcCNwQiY8VcDcBU1qYXRsajQJRk92UY/w640-h480/0C82085C-6CD7-4483-B390-98B55F12B2C1.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCiPJqZo63bOR7uRhyypEJr3vZ_JLF2dHVw56SgyfKKuzsJqrEfxXmWG0llkHEkPnlZBvcKDNT4LeWTL4SaG87F-A5mijd2Xv1RjCH3sXhNJ7EzcnwQw24-zsl9yWS3pP1ASc0odNAFsehmTF4yDsV7B5s6rNFqWc6bBPY6J4B3kGzfBVyrTSS2yMpEII/s1440/6A6A15C1-B53D-42C9-8A5C-BCD789EA1069.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCiPJqZo63bOR7uRhyypEJr3vZ_JLF2dHVw56SgyfKKuzsJqrEfxXmWG0llkHEkPnlZBvcKDNT4LeWTL4SaG87F-A5mijd2Xv1RjCH3sXhNJ7EzcnwQw24-zsl9yWS3pP1ASc0odNAFsehmTF4yDsV7B5s6rNFqWc6bBPY6J4B3kGzfBVyrTSS2yMpEII/w640-h480/6A6A15C1-B53D-42C9-8A5C-BCD789EA1069.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Ecl8HSnFU4xNmJnH2diiZB90DBkKJQEYz-Jea_dSTR5IZZVQb4mACBUu8nWXH2dt83YPagdSDQGD_IetG_8t5p1fR1f9aCTwzHdSm0DF_QxmJtu3L-I7YKQSraVTJ1PS6zX_eP4990r_LjUxnZ1hVlzhdsIhuYdYEOlxsYkr8TVqvDAaHq9XfVabHF0/s1440/79B6FEBC-F706-44BF-BAB8-B6EBE48FF737.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Ecl8HSnFU4xNmJnH2diiZB90DBkKJQEYz-Jea_dSTR5IZZVQb4mACBUu8nWXH2dt83YPagdSDQGD_IetG_8t5p1fR1f9aCTwzHdSm0DF_QxmJtu3L-I7YKQSraVTJ1PS6zX_eP4990r_LjUxnZ1hVlzhdsIhuYdYEOlxsYkr8TVqvDAaHq9XfVabHF0/w640-h480/79B6FEBC-F706-44BF-BAB8-B6EBE48FF737.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2MOvzL-XAsy58d11mUl-uLly6KBgZ4UaviZVHgvVmKat7XUSjeqVzViyg0G4D2yqt_rDgr9D4V7l4MUQfOZyXqKgEc8l4nJd09Cbphpk-zGMhzLNIZsZHdYqqSBhpVV8JY8NpAqWbXCDKERwvt_AlXnNO0di1M17ZZeCA5jrL49FTHjxxx2zJ4bfyzAI/s1440/BF011D53-7096-4B66-BC56-74C9DD681D4A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2MOvzL-XAsy58d11mUl-uLly6KBgZ4UaviZVHgvVmKat7XUSjeqVzViyg0G4D2yqt_rDgr9D4V7l4MUQfOZyXqKgEc8l4nJd09Cbphpk-zGMhzLNIZsZHdYqqSBhpVV8JY8NpAqWbXCDKERwvt_AlXnNO0di1M17ZZeCA5jrL49FTHjxxx2zJ4bfyzAI/w640-h480/BF011D53-7096-4B66-BC56-74C9DD681D4A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht-V85Rp8TEnetUi_rOIn5p1xgHobu20POS2HUR8kdskRPmYSl8mtxEQLldTq2xIIDFCcCUC6Lw4JVX1uGx4vm2rj6Dk6-umm8Zq7mt4b0LWRK00qlOUeH4WvnCkT1qZ3o4qdPzFRN2h-WR1M-dJeNiQwRmIf7mK-FmQ5FZMp5j9sffb56mAACxORmtlw/s1440/E601C5D4-C580-4DCB-8D13-41050525BEA7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht-V85Rp8TEnetUi_rOIn5p1xgHobu20POS2HUR8kdskRPmYSl8mtxEQLldTq2xIIDFCcCUC6Lw4JVX1uGx4vm2rj6Dk6-umm8Zq7mt4b0LWRK00qlOUeH4WvnCkT1qZ3o4qdPzFRN2h-WR1M-dJeNiQwRmIf7mK-FmQ5FZMp5j9sffb56mAACxORmtlw/w480-h640/E601C5D4-C580-4DCB-8D13-41050525BEA7.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-YbGAQzgjJ4hC0ZCIHD_phnRpWfcx96DyBhXDY2nk2-VjqrZxoi2WNyYOK-6ax2Y1-vY-iDJh4H3QV5BvQ-XJRWXW_hJ6kU0hRnhRE8HGXdOLZbTRyVMxs7UREniJ8K_ZQ0wthOKcBNT0fQskBeytJnV386Nu16KpkX6nYDHmmyV550ToubXoRxfqvjU/s1440/ED901988-8B56-4927-AF9F-E279C20320E7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-YbGAQzgjJ4hC0ZCIHD_phnRpWfcx96DyBhXDY2nk2-VjqrZxoi2WNyYOK-6ax2Y1-vY-iDJh4H3QV5BvQ-XJRWXW_hJ6kU0hRnhRE8HGXdOLZbTRyVMxs7UREniJ8K_ZQ0wthOKcBNT0fQskBeytJnV386Nu16KpkX6nYDHmmyV550ToubXoRxfqvjU/w640-h480/ED901988-8B56-4927-AF9F-E279C20320E7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZZLmstUjFWg6VXh-U7bQSoae-Btu3vD3C2HdUuSWdEtUTostjfBuFSpg86N96_ErWMRUOjNOCS084I3FFwQxqJyqEpLWo3a9zaDez1JKQxIk-Bpqk3SmtcVucqRwGvvcrv05in7N3kAVyURaWastnkm0qAoTUcsLc9c6fk1vOtFnoUBuZvD80wL9QV1E/s1440/19C2C609-4690-4740-A093-2BA2A6CBEAD2.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZZLmstUjFWg6VXh-U7bQSoae-Btu3vD3C2HdUuSWdEtUTostjfBuFSpg86N96_ErWMRUOjNOCS084I3FFwQxqJyqEpLWo3a9zaDez1JKQxIk-Bpqk3SmtcVucqRwGvvcrv05in7N3kAVyURaWastnkm0qAoTUcsLc9c6fk1vOtFnoUBuZvD80wL9QV1E/w640-h480/19C2C609-4690-4740-A093-2BA2A6CBEAD2.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">kamelia</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgySa3t0cJLxJGhDO-Jh2MEN4CTL1H_8KFvIe727K6uuwsVVI5wLB3gbDsYYD_njhrl21TBZjSZH4_l87qEQWM2iaE31UBqg2MDF18OFmOzGmYiNVD1yi65VeVt6JBdPJjMHcJyNooM5pMiMMXl92X5Quh11T9hyjFjR9PMHa0-k8Vn4MYAuHNJSwAy2vg/s1440/229D5F89-1B09-47E8-A462-653CA947BEA8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgySa3t0cJLxJGhDO-Jh2MEN4CTL1H_8KFvIe727K6uuwsVVI5wLB3gbDsYYD_njhrl21TBZjSZH4_l87qEQWM2iaE31UBqg2MDF18OFmOzGmYiNVD1yi65VeVt6JBdPJjMHcJyNooM5pMiMMXl92X5Quh11T9hyjFjR9PMHa0-k8Vn4MYAuHNJSwAy2vg/w640-h480/229D5F89-1B09-47E8-A462-653CA947BEA8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8qWpuTdavbKJ-LJCUBWprdG_TSuNX_FCHAQ3mYbrt1lyW0yA6hTW6sl_CmFO0vPFGxQpbODmx3SId1BR7xF9p190vf6ARc3x9GZsgweDyqfSbJR1D_ajoyc594Y3gLPO1LosGBTuQfb6gorCi3gdvJEf5VGQwQvw4KIFRxjyUjI4H8zoi-MnM04Wmzck/s1440/B6B989F4-BF6D-4F6B-9581-B169C19A58D4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8qWpuTdavbKJ-LJCUBWprdG_TSuNX_FCHAQ3mYbrt1lyW0yA6hTW6sl_CmFO0vPFGxQpbODmx3SId1BR7xF9p190vf6ARc3x9GZsgweDyqfSbJR1D_ajoyc594Y3gLPO1LosGBTuQfb6gorCi3gdvJEf5VGQwQvw4KIFRxjyUjI4H8zoi-MnM04Wmzck/w640-h480/B6B989F4-BF6D-4F6B-9581-B169C19A58D4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfBkKlFAeFsQIHiADAupORyz1oBewNv44CZnVEIqrelEUa9gn4esHBdFEIp5lkxjANzcIwn-rAfB19CD7V2zoBXES3oUPrMFWHu5a19B7tMpYil-43-OLxHBMmYEjBduieJLoaERcCwG0mfT49EZ-ZaJLTTY-6s-hQYbIDnd9gNZQi6_6uiH-FXPmT5P8/s1440/B71D382A-C28F-4283-ACB3-4C4ADE182963.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfBkKlFAeFsQIHiADAupORyz1oBewNv44CZnVEIqrelEUa9gn4esHBdFEIp5lkxjANzcIwn-rAfB19CD7V2zoBXES3oUPrMFWHu5a19B7tMpYil-43-OLxHBMmYEjBduieJLoaERcCwG0mfT49EZ-ZaJLTTY-6s-hQYbIDnd9gNZQi6_6uiH-FXPmT5P8/w640-h480/B71D382A-C28F-4283-ACB3-4C4ADE182963.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBq7Po1AX13NQXzueRysZVMEnq3ibAhP_iSjb1osAicdCUurQk-45C1NTlJtrxS_Sm9xkUpmldOGRbSRbhEoe3oeh8M4CjQFYur4U2YF5jmdgEx0rRBH9jAOZpBOviwG6_nJaKoY2qJGNWtWS5qB96JYx262a1jUCLQb2vT_PoMJ2KJm_9GKt6MxoqVvU/s1440/BAC9865F-C89C-4934-9082-AB3CFF7A7865.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBq7Po1AX13NQXzueRysZVMEnq3ibAhP_iSjb1osAicdCUurQk-45C1NTlJtrxS_Sm9xkUpmldOGRbSRbhEoe3oeh8M4CjQFYur4U2YF5jmdgEx0rRBH9jAOZpBOviwG6_nJaKoY2qJGNWtWS5qB96JYx262a1jUCLQb2vT_PoMJ2KJm_9GKt6MxoqVvU/w640-h480/BAC9865F-C89C-4934-9082-AB3CFF7A7865.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZaO2-o8YOrGf5XARJi49K6FfSLEWBfegP6yBi7XWq48W72791hbGKc53yZLkSpatZbHrvY9Pv4wacn-RSZ6bG-S_63CCD2OLB6bGwuy_2bak7wPH_OZuBFlLN5HZ-LYJMqcPdqbrgFX8pWiXGkvxtfVHri2g9nnLzmivpufdmm6IbwjGfog6bGktPyKo/s1440/E3FF0AA2-ABEB-4A34-9CC3-915114BD0DE6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZaO2-o8YOrGf5XARJi49K6FfSLEWBfegP6yBi7XWq48W72791hbGKc53yZLkSpatZbHrvY9Pv4wacn-RSZ6bG-S_63CCD2OLB6bGwuy_2bak7wPH_OZuBFlLN5HZ-LYJMqcPdqbrgFX8pWiXGkvxtfVHri2g9nnLzmivpufdmm6IbwjGfog6bGktPyKo/w640-h480/E3FF0AA2-ABEB-4A34-9CC3-915114BD0DE6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzZXNvYORGzazuVdZLDPObhFNIWHSJ1AGYjIHWumDQZPIQ5Rsy-lsSt7igJCHOFnB1pSZDrPhrW6bdQim4JLYgn84_7iBTQPz9amrE1Szb2dpVRDN8ZzCAoMgyB3pLAEFnv-mn-INO3bj5tvMm7FIK0sfut2CyDgBjlyrGNZVnXuiNdTq4fGYj9q0CQEw/s1440/EECFBA72-C0C4-45FA-A95C-4FEA7FB54501.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzZXNvYORGzazuVdZLDPObhFNIWHSJ1AGYjIHWumDQZPIQ5Rsy-lsSt7igJCHOFnB1pSZDrPhrW6bdQim4JLYgn84_7iBTQPz9amrE1Szb2dpVRDN8ZzCAoMgyB3pLAEFnv-mn-INO3bj5tvMm7FIK0sfut2CyDgBjlyrGNZVnXuiNdTq4fGYj9q0CQEw/w480-h640/EECFBA72-C0C4-45FA-A95C-4FEA7FB54501.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">paprociarnia</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4WtZ7IwZWc7OGidGKYFPNPLHzRX9dvbXdnCAdum6ver7gFeLFhyfU9GzbV3f7GyS2qfCRIhdxScfy8cn1l138iobrgsgiJIciIUtiGU1Z0rhQJ28FWZPdXl1hyphenhyphenQ4RbgU047tWBBzBO5u566K1PJvbyMqn2JvykWU7f6AF-98csmoi3NfzzDb9f0bJWKc/s1440/7A510006-411E-4806-B7DB-CA916D83635D.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4WtZ7IwZWc7OGidGKYFPNPLHzRX9dvbXdnCAdum6ver7gFeLFhyfU9GzbV3f7GyS2qfCRIhdxScfy8cn1l138iobrgsgiJIciIUtiGU1Z0rhQJ28FWZPdXl1hyphenhyphenQ4RbgU047tWBBzBO5u566K1PJvbyMqn2JvykWU7f6AF-98csmoi3NfzzDb9f0bJWKc/w640-h480/7A510006-411E-4806-B7DB-CA916D83635D.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">kurnik</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlrp08LMEMrX9yVv8BFQv9ahqWxLmo7gvz1hZynFHi_SghTxeB9ESquPedt2YYg5mj7gO6SGZwXUKSJCaj1PThJU1XLH0A7lKEfNEM4__4qQ5hB1eUexVvLxjKdZ6hSTO_1RjJZQAqjDiD3Bvg0TMUxfiQkcfJDTgBkvzOV7qnfyx62KNgj0z8LfPnFlI/s1440/9FD778DA-F582-4B12-8650-166352EBAC65.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlrp08LMEMrX9yVv8BFQv9ahqWxLmo7gvz1hZynFHi_SghTxeB9ESquPedt2YYg5mj7gO6SGZwXUKSJCaj1PThJU1XLH0A7lKEfNEM4__4qQ5hB1eUexVvLxjKdZ6hSTO_1RjJZQAqjDiD3Bvg0TMUxfiQkcfJDTgBkvzOV7qnfyx62KNgj0z8LfPnFlI/w640-h480/9FD778DA-F582-4B12-8650-166352EBAC65.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zilverbrakel (typowo belgijska rasa kur)</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlmDy3ftQPG-iQ2Op8rCf6HCLIPDTvcFrSu2Zx4Z8k3leHD0UBKmfXUy0DYU72yqW3-zM_vCtKD_L1KrXQttEGnHWy59IAk4Gdq3mfPzVFbGwwAIAmGdvuzhTvNeVo7VXNESO3t__bP1uUW0s1KlAMDC6G-07sLhSJi_kFcuqAvoD51jT_wBYPZzQ-YfU/s1440/488D05F1-E8B6-4F5A-94F6-89342754ABF6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlmDy3ftQPG-iQ2Op8rCf6HCLIPDTvcFrSu2Zx4Z8k3leHD0UBKmfXUy0DYU72yqW3-zM_vCtKD_L1KrXQttEGnHWy59IAk4Gdq3mfPzVFbGwwAIAmGdvuzhTvNeVo7VXNESO3t__bP1uUW0s1KlAMDC6G-07sLhSJi_kFcuqAvoD51jT_wBYPZzQ-YfU/w640-h480/488D05F1-E8B6-4F5A-94F6-89342754ABF6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLgac84vO7cfdKyIWdS1YxDgkoR6Sf0UxFgPYH-XYhbTQUOHLZCMB_k7jOT3n-ISdCAM4k-Le3fr0OxMMAXBHpGWuPQGjl7DRrYnxohsEwGktmG01dHR2-BMIoTHtLwhxjoJJB30-YwAAqiJeSy9xM92IgpCv6YAxJJSrkowm91d8Ua3dthEiwB80WX0k/s1440/7D3E759E-7FC9-41A4-9873-01AC8C839D85.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLgac84vO7cfdKyIWdS1YxDgkoR6Sf0UxFgPYH-XYhbTQUOHLZCMB_k7jOT3n-ISdCAM4k-Le3fr0OxMMAXBHpGWuPQGjl7DRrYnxohsEwGktmG01dHR2-BMIoTHtLwhxjoJJB30-YwAAqiJeSy9xM92IgpCv6YAxJJSrkowm91d8Ua3dthEiwB80WX0k/w640-h480/7D3E759E-7FC9-41A4-9873-01AC8C839D85.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhplP4dONSRu9OdGMLG4q93HEWvNP6ktRW9jc5e2ZV-ObTXoNhX33SvWrc35MJ1cYPgzTPpzyHHJmap8zP7zgCqlUfT0VS45TWt2fBxcGbd_P1b5lHLR60KAcjhUWvB80_zVL-QD5XOl0EWGtPeolX8lEdpJcr6ajGdqnjCKP4v5SHVAjFi-oy0vYovtWw/s1440/50329D8A-40AF-498F-A736-B0F6F1510563.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhplP4dONSRu9OdGMLG4q93HEWvNP6ktRW9jc5e2ZV-ObTXoNhX33SvWrc35MJ1cYPgzTPpzyHHJmap8zP7zgCqlUfT0VS45TWt2fBxcGbd_P1b5lHLR60KAcjhUWvB80_zVL-QD5XOl0EWGtPeolX8lEdpJcr6ajGdqnjCKP4v5SHVAjFi-oy0vYovtWw/w640-h480/50329D8A-40AF-498F-A736-B0F6F1510563.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR8cB_TgFIEY1M9vvESjQNdgPxTbncSVUcK5M88hkv_-DkDrDnxvSlCiTEnwlxdtJdoYzHmtq4ewdpJNksLIkibd9yd_AeHOZR7-0UxwtMKutnCdP5jr4odpEKLeGnkawMpmwDAmOTV49X3qf7kefOcuiAnHTXgeH0R-Ibkld7RvBzEW0utzuuGVYH4Og/s1440/CDF4CA3E-EC98-41CA-8409-37DE22ECB2C7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR8cB_TgFIEY1M9vvESjQNdgPxTbncSVUcK5M88hkv_-DkDrDnxvSlCiTEnwlxdtJdoYzHmtq4ewdpJNksLIkibd9yd_AeHOZR7-0UxwtMKutnCdP5jr4odpEKLeGnkawMpmwDAmOTV49X3qf7kefOcuiAnHTXgeH0R-Ibkld7RvBzEW0utzuuGVYH4Og/w640-h480/CDF4CA3E-EC98-41CA-8409-37DE22ECB2C7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6B1x63N8vsxMupFWMHlnFxlcEbYTieHgov0JFxLzzjBNzoRTAs9d2EoqPy0ORaQVKWrgmNcXC5W1ZSjslwcXKVgrhUEY64FFWsMWUygV6pmUV_YQt8dc8C3hHXHimL5zST2i7RnxRRZaLR5i1OKI_bDwhhQY3IvIvHGgP-5UgA_lIWbY06iHlBbxfwnM/s1440/D8F74AD0-6028-4B73-807A-BBDED9E2F58B.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6B1x63N8vsxMupFWMHlnFxlcEbYTieHgov0JFxLzzjBNzoRTAs9d2EoqPy0ORaQVKWrgmNcXC5W1ZSjslwcXKVgrhUEY64FFWsMWUygV6pmUV_YQt8dc8C3hHXHimL5zST2i7RnxRRZaLR5i1OKI_bDwhhQY3IvIvHGgP-5UgA_lIWbY06iHlBbxfwnM/w640-h480/D8F74AD0-6028-4B73-807A-BBDED9E2F58B.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">dwie babcie i dziadek</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwoJwsx6lejgG_5qY1Pac-7pK0ooPc99cdrABm1sDeGbdv_EBooMMvj2cf1i_WLW7oWm72RjTd0yi5_DU-BVNjsmWN7NpuCP1mG6_zDG6Waf-OBrHCSoP6h1oUAkyGEPm_byFgAKuj5EIWDQPizTsBy88fbIaxVXdMjExSfkJ6HmiQjhqK3GVI7u1dSqE/s1440/F4AE9F5E-3845-4D69-A059-084CE004AD8A.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwoJwsx6lejgG_5qY1Pac-7pK0ooPc99cdrABm1sDeGbdv_EBooMMvj2cf1i_WLW7oWm72RjTd0yi5_DU-BVNjsmWN7NpuCP1mG6_zDG6Waf-OBrHCSoP6h1oUAkyGEPm_byFgAKuj5EIWDQPizTsBy88fbIaxVXdMjExSfkJ6HmiQjhqK3GVI7u1dSqE/w640-h480/F4AE9F5E-3845-4D69-A059-084CE004AD8A.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">dziadek na dachu</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk_NLHRW_MtL-yBqF3dV0PYzqL3SFhhhEhW1LUMupC3mlBF6bU-4M2oDb_pAx6dHkAtqkAfDwNwex86Ov37Mp7sX_JRQPykH4f74r7KVIGIq881LKwQF8R7RZWxYQbxCVWt1Nco29N19QEUJoumKXT1RSdJEX783blyzZBFNRnyvhBqEV0o-Dlqlp6H6Y/s1440/F79EB767-0762-4DB1-8AAE-58B31E4B30C2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk_NLHRW_MtL-yBqF3dV0PYzqL3SFhhhEhW1LUMupC3mlBF6bU-4M2oDb_pAx6dHkAtqkAfDwNwex86Ov37Mp7sX_JRQPykH4f74r7KVIGIq881LKwQF8R7RZWxYQbxCVWt1Nco29N19QEUJoumKXT1RSdJEX783blyzZBFNRnyvhBqEV0o-Dlqlp6H6Y/w480-h640/F79EB767-0762-4DB1-8AAE-58B31E4B30C2.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>Ogród botaniczny ogólnie bardzo przyjemny. Postanowiliśmy wrócić tam w bardziej kwitnącym sezonie, by i inne rośliny popodziwiać. Teraz też jednak było przecież co oglądać. </p><p>Pokażę jeszcze kilka fotek z drogi do i z ogrodu. Czasem dobrze korzystać z nawigacji, bo prowadzi takimi ścieżkami, których normalnie nigdy byś nie wybrał, bo zwyczajnie nie wiedziałbyś o ich istnieniu i nie odważyłbyś się tam wejść, gdyż niektóre drogi wiodą przez dziwne bramy... </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihSWJITvh7ba8AAoITsEwrQJ4Kk5iJyksB_fiNimkMkVxWCVt9BeSfLtuftu5cQRtQA-D8phWfckEXvOHy0QVmPA5-FhrXNlP_E6-e4hxG1nmafkPMgJ0YXv1rMwxowHW7L0w85rCladgIN0sdTjP41RH6vRJNGTnhbUSjwl5nVSWznUqUaa7dNW5Xx0k/s1440/229CDD9D-389F-4503-87B4-8994C98B94EB.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihSWJITvh7ba8AAoITsEwrQJ4Kk5iJyksB_fiNimkMkVxWCVt9BeSfLtuftu5cQRtQA-D8phWfckEXvOHy0QVmPA5-FhrXNlP_E6-e4hxG1nmafkPMgJ0YXv1rMwxowHW7L0w85rCladgIN0sdTjP41RH6vRJNGTnhbUSjwl5nVSWznUqUaa7dNW5Xx0k/w480-h640/229CDD9D-389F-4503-87B4-8994C98B94EB.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">tajna ścieżka przed podwórze</td></tr></tbody></table><br /><p>Gdy wyszliśmy tą bramą, spojrzałam na tę budowlę i stwierdziłam, że nigdy bym tędy nie weszła, bo myślałabym, że to wejście do tego budynku a nie przejscie do innej części miasta. A pokonaliśmy kilka takich bram pełni nieufności do wskazówek aplikacji i obaw, że zaraz nas ktoś ochrzani. Jednak widząc innych ludzi śmiało tamtędy maszerujących, podążaliśmy za nimi. </p><p>Czasem jednak nikt nie szedł i gdy np zobaczyliśmy poniższe schody z zamkniętą bramą na końcu, uznaliśmy, że aplikacja nas jednak ocyganiła. Młoda poszła sprawdzić. No i proszę ja ciebie okazało się, że brama faktycznie jest zamknięta na wielką kłódkę, ale po prawej jest wąziutkie przejście… I tak mamy często w Belgii, nawet we własnej okolicy, że przypadkiem odkrywamy różne tajne przejścia w miejscach, w których byśmy się żadnych przejść nie spodziewali, co uwielbiam!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS6CX5AaZuAux5Nq35LJb-NWfKQtapDLV2XYo8obbPueYs8bSMyElPkwudbvzhX0q7BgP5xScqUuD2v-oxGFsnfYZTF9k4tULIMfQ65Wear3Ju5S1YrAVDTYJq1vWEbv1nZXdhDYkQY_vq62xzY69lOtkZyAYVT2AEb8e5w4eyhDVkatBo8e3BUkKDiM8/s1440/000B234B-A617-4273-A820-7262B1410067.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS6CX5AaZuAux5Nq35LJb-NWfKQtapDLV2XYo8obbPueYs8bSMyElPkwudbvzhX0q7BgP5xScqUuD2v-oxGFsnfYZTF9k4tULIMfQ65Wear3Ju5S1YrAVDTYJq1vWEbv1nZXdhDYkQY_vq62xzY69lOtkZyAYVT2AEb8e5w4eyhDVkatBo8e3BUkKDiM8/w480-h640/000B234B-A617-4273-A820-7262B1410067.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p>.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHuCym3oc8P2TSrXmxGHtfWFZK1KHaO6-ZhF-bulBpwKTmLSRw2HZt6R8LWzaCqTiPI3nEbnGoL40V2Gjlv9tke137VmS_cGU588gL6kNFWI9FIurhNJYxL5_vtgnKV1XAsbNT6CQ2YyHx0H7W_bsSF1wZDoD9u8w9f08LpkadCj-aHxy8ssp9AYfV5iI/s1440/3B043CD7-ED78-46F2-A4B1-D1A01F8531F0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHuCym3oc8P2TSrXmxGHtfWFZK1KHaO6-ZhF-bulBpwKTmLSRw2HZt6R8LWzaCqTiPI3nEbnGoL40V2Gjlv9tke137VmS_cGU588gL6kNFWI9FIurhNJYxL5_vtgnKV1XAsbNT6CQ2YyHx0H7W_bsSF1wZDoD9u8w9f08LpkadCj-aHxy8ssp9AYfV5iI/w640-h480/3B043CD7-ED78-46F2-A4B1-D1A01F8531F0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKwqr-uVnH9kFPjdmEPIgN0z2XR_yrtb2Vwois3mdajnlk1l_gClY-bFbTNt1-Rx9WozAPKS_ffQLTMQPmctd7ejfk6d8N-lXe8VnjfrODbFf1hFc4y0b4ZI5DvetnbLfRNV4PVdi0NVTY60dqC3-ip4G-U1Wz5SDi_oShGjPfNH_Ifch-m2KVztXhxhs/s1440/6D6BA5C7-300A-4C2D-8254-5378816CE20C.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKwqr-uVnH9kFPjdmEPIgN0z2XR_yrtb2Vwois3mdajnlk1l_gClY-bFbTNt1-Rx9WozAPKS_ffQLTMQPmctd7ejfk6d8N-lXe8VnjfrODbFf1hFc4y0b4ZI5DvetnbLfRNV4PVdi0NVTY60dqC3-ip4G-U1Wz5SDi_oShGjPfNH_Ifch-m2KVztXhxhs/w640-h480/6D6BA5C7-300A-4C2D-8254-5378816CE20C.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">stara wieża z dawnego muru obronnego z dobudowanym mieszkaniem</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsmkE0Ub72tL6Kz5HFZ0t3Aq-41utWwicnB8C8LbHnf__wqQANGC5l9ounnikfl5qKJI2VilW9xnQfOGVpXhJDO_v6gio1sGGFchxyulvXs_hX_8ZAF2oTkNoopDjkKCfXPhdg53-yZEOzBm_nC4JBLFXcDWKddQ-zv2ihifrHTcq7OMeCUwVPGMz3hJQ/s1440/9BDD22AE-63FB-4CD4-85F0-680A9E9CF0F5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsmkE0Ub72tL6Kz5HFZ0t3Aq-41utWwicnB8C8LbHnf__wqQANGC5l9ounnikfl5qKJI2VilW9xnQfOGVpXhJDO_v6gio1sGGFchxyulvXs_hX_8ZAF2oTkNoopDjkKCfXPhdg53-yZEOzBm_nC4JBLFXcDWKddQ-zv2ihifrHTcq7OMeCUwVPGMz3hJQ/w480-h640/9BDD22AE-63FB-4CD4-85F0-680A9E9CF0F5.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv-6ZfwVBiSw9VH_uLZBRoVR7YPtNLgRsjILM5mwKTplDAnSc8PtWipkGzeRi4iLLEqIJXeV-pHCTVGO0j1kikhBKeusemv1i47Doajlz8iZNMst7oCvjAvLqhHPZV8FOpQlrfapZcsipqnjUDVtIYRABEUHEffE2fHvdzQDhdQMqhCLMnxMCNSTBDpA4/s1440/686C8B50-4C40-43B3-A526-0DEE6A88A576.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv-6ZfwVBiSw9VH_uLZBRoVR7YPtNLgRsjILM5mwKTplDAnSc8PtWipkGzeRi4iLLEqIJXeV-pHCTVGO0j1kikhBKeusemv1i47Doajlz8iZNMst7oCvjAvLqhHPZV8FOpQlrfapZcsipqnjUDVtIYRABEUHEffE2fHvdzQDhdQMqhCLMnxMCNSTBDpA4/w640-h480/686C8B50-4C40-43B3-A526-0DEE6A88A576.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKiuhE8FJ0PQoM_rWsEFgukwRhDqb5Vph9QqEkVgI7jZpJiB63aNS1OLLkSw9aKrlWDDDdyqIoIkFgqmQtQg7toGGKHbcLbBYMI5JE9Ydb99BBJEuYc_kiZOaPXLneU3Jd-0i0tDKMW66XqstkyuCx0SUL0GGbeQyNrcqY-k1UF3vGHx6wa7FOmvMA-TQ/s1440/04551CA0-7524-4578-AD59-970FA04FFFA7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKiuhE8FJ0PQoM_rWsEFgukwRhDqb5Vph9QqEkVgI7jZpJiB63aNS1OLLkSw9aKrlWDDDdyqIoIkFgqmQtQg7toGGKHbcLbBYMI5JE9Ydb99BBJEuYc_kiZOaPXLneU3Jd-0i0tDKMW66XqstkyuCx0SUL0GGbeQyNrcqY-k1UF3vGHx6wa7FOmvMA-TQ/w640-h480/04551CA0-7524-4578-AD59-970FA04FFFA7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJFwlmOYHUTU8bP5o3SlD4VYf6gpfuqhw5CMJVqTZb3jyOuLREBDMloE8zmdJBM1C__Oj7H1zomwwS0vbCakgYGddnC8PJHafQSBWrHiSGoq4jPpVDfA2z33euXzJ8glGBMKe3kIDourZkmMtPMlG0AOe_WEXhOseXc871RwJwKEiXbwdgdgoLsd2deEw/s1440/A66F7D15-554F-4AE0-A37C-D1C9A9D40D89.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJFwlmOYHUTU8bP5o3SlD4VYf6gpfuqhw5CMJVqTZb3jyOuLREBDMloE8zmdJBM1C__Oj7H1zomwwS0vbCakgYGddnC8PJHafQSBWrHiSGoq4jPpVDfA2z33euXzJ8glGBMKe3kIDourZkmMtPMlG0AOe_WEXhOseXc871RwJwKEiXbwdgdgoLsd2deEw/w640-h480/A66F7D15-554F-4AE0-A37C-D1C9A9D40D89.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWYheiM-7p7B5l4R1bKnXvIyWNnf7LSNU2I00dNYqpOa1Zl_59O0a_Jy2gBAwQ7lcltQAtytoKYl1Dz7aviYHmlf_O2xdwv3e3C4OkwGL_z7R4BhKmA8du_JjFWmPZgsTpiVpeL8390G3MPMknUUvq3_ZUveSi5UcgfwnYIBPYrGN_AOgkKLHENBh3yI/s1440/CD9100B4-2E9C-409E-91E4-11F329219706.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWYheiM-7p7B5l4R1bKnXvIyWNnf7LSNU2I00dNYqpOa1Zl_59O0a_Jy2gBAwQ7lcltQAtytoKYl1Dz7aviYHmlf_O2xdwv3e3C4OkwGL_z7R4BhKmA8du_JjFWmPZgsTpiVpeL8390G3MPMknUUvq3_ZUveSi5UcgfwnYIBPYrGN_AOgkKLHENBh3yI/w640-h480/CD9100B4-2E9C-409E-91E4-11F329219706.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGfzuVed7HHpDL4GgBCOeOAvJaFuSSOlN-CAkhasTkZvtxpiRXIdb522kDV-9L5lj6ziReOPBMEwPN6q6vCOzDzc_2VCpvIk1aQ12SM1HVnrGbeNK3dbs9sALblQN2ae1M__URu8f5dEVUZsf1pgnoTD8yjVOvZcek_hwePoAR9l5Ugq_-AN_BF_m2cdg/s1440/F060376E-6F5A-42CE-8670-F809DC6939D5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGfzuVed7HHpDL4GgBCOeOAvJaFuSSOlN-CAkhasTkZvtxpiRXIdb522kDV-9L5lj6ziReOPBMEwPN6q6vCOzDzc_2VCpvIk1aQ12SM1HVnrGbeNK3dbs9sALblQN2ae1M__URu8f5dEVUZsf1pgnoTD8yjVOvZcek_hwePoAR9l5Ugq_-AN_BF_m2cdg/w480-h640/F060376E-6F5A-42CE-8670-F809DC6939D5.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p>Pogoda cudowna nam się udała. Iście wiosennie było. Mnóstwo ludzi (z Młodą włącznie) już krótkie spodenki założyło. Na starym rynku pełno ludzi siedziało przy piwerku. Uraczyliśmy się zatem i lodami z budki. </p><p>Młoda wszędzie, gdzie więcej chodzenia, zabiera swoją składaną laskę. Czuje się z nią o wiele bezpieczniej. Dyspraksja powoduje bowiem, że ona często traci równowagę, potyka się i przewraca. Laska ratuje ją w takich sytuacjach. Czasem tylko ludzie się jej z niezdrowym zainteresowaniem przyglądają. Gdy spojrzenia są zbyt intensywne, ona patrzy się tym ludziom intensywnie i znacząco w oczy, aż się speszą i odwrócą wzrok. Gdy jest bardziej podminowana, potrafi się zadrzeć - co, laski z laską nigdy nie widzieliście?! </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3vxrCdboecg3D61asglCv8-oCqdIU-jJAHM9Ia_AJgifb0U4THF1aoBGowAlXqBaBfpUpG0ZwfX5RDhZRp-zUK2nUHdT6hP0XqfiPG6sGZU1wn2AJ4-Q6a657tnbyX9TM0WYzijTHlGy2Ib81uXva4HMTt_pH5tHA6llz27mwmZocBDQzMdpoMKnFec/s1440/1CF28EC9-3867-4A4A-B544-7EDA8AAA131E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3vxrCdboecg3D61asglCv8-oCqdIU-jJAHM9Ia_AJgifb0U4THF1aoBGowAlXqBaBfpUpG0ZwfX5RDhZRp-zUK2nUHdT6hP0XqfiPG6sGZU1wn2AJ4-Q6a657tnbyX9TM0WYzijTHlGy2Ib81uXva4HMTt_pH5tHA6llz27mwmZocBDQzMdpoMKnFec/w640-h480/1CF28EC9-3867-4A4A-B544-7EDA8AAA131E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpOgqFuxgJeEfuW_QYgUaaKwFNRx3X7_q7CWBw0X4kqXioL6xRKRKl9QR0dUaIoHBWz8kVeHQ63ThNpoq7HFytJZyoWCaOFS-xAOAm7it8DDeAjEWCJ96GrYfq_uYNbWhgVHpndhebVw0ftNVQ2x-JRWp3_vtcBFOSLytk_NSW4gg4-LMfvb3omc7wgsQ/s1440/6B407A1B-B119-47F5-BF1E-B75198925F61.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpOgqFuxgJeEfuW_QYgUaaKwFNRx3X7_q7CWBw0X4kqXioL6xRKRKl9QR0dUaIoHBWz8kVeHQ63ThNpoq7HFytJZyoWCaOFS-xAOAm7it8DDeAjEWCJ96GrYfq_uYNbWhgVHpndhebVw0ftNVQ2x-JRWp3_vtcBFOSLytk_NSW4gg4-LMfvb3omc7wgsQ/w640-h480/6B407A1B-B119-47F5-BF1E-B75198925F61.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"co to za dramatyczna laska?" - powiedziała Młoda</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIOhL93txhXFiRUk-f66rqFU1gMDgmSzc5VX9Snl3bf_AH3IipWtKqDZpTxD2A5zSo1_IdejI9EH9GuGD2G5ZkQXRXyIVS7LACrlaZ84Io-LiMW9jupXS0j3VZfpgz7hP-9fIjvDEl6Xjww7IehD96AFZ1CVu5vc1oHzFMnm8k0RS89jhnAKq_y7Sd6r4/s1440/430D827B-0B9B-4A35-B5B8-C2984C7C2072.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIOhL93txhXFiRUk-f66rqFU1gMDgmSzc5VX9Snl3bf_AH3IipWtKqDZpTxD2A5zSo1_IdejI9EH9GuGD2G5ZkQXRXyIVS7LACrlaZ84Io-LiMW9jupXS0j3VZfpgz7hP-9fIjvDEl6Xjww7IehD96AFZ1CVu5vc1oHzFMnm8k0RS89jhnAKq_y7Sd6r4/w640-h480/430D827B-0B9B-4A35-B5B8-C2984C7C2072.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Młoda i Młody palący głupa na rynku</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpiUCFKg2y7QQYgVrtrhUFCwtWO95w1JBxNQu89vOidm1_4SD0kNRgthQtf0LE8q2iyb33yrAxLIt3h-6l9eXNu1sPFp252tQNUG07DP8u2DACx0GaXkTicMwF-5ycb7hTynGaBchLze3qbL1Yjyf7FG1XIT6Kvf94BevBU_zPPp2Uf94oZZ78ZddCekg/s1440/4138F177-CEA5-4FB1-9272-176ACDCA4AED.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpiUCFKg2y7QQYgVrtrhUFCwtWO95w1JBxNQu89vOidm1_4SD0kNRgthQtf0LE8q2iyb33yrAxLIt3h-6l9eXNu1sPFp252tQNUG07DP8u2DACx0GaXkTicMwF-5ycb7hTynGaBchLze3qbL1Yjyf7FG1XIT6Kvf94BevBU_zPPp2Uf94oZZ78ZddCekg/w640-h480/4138F177-CEA5-4FB1-9272-176ACDCA4AED.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-78950784489392410972024-02-18T11:47:00.002+01:002024-02-18T11:47:21.572+01:00Ferie, urodziny panów i tysiąc spotkań z...<p> W zeszłą niedzielę Młody wyciągnął nas na basen. Kitowo było, bo takie tam tłumy zastaliśmy, że ciężko do wody było wejść. Obrzydlistwo! Ledwie godzinę wytrzymaliśmy. Pod basenem nad brudnym stawem rybnym odbywało się”morsowanie”. Słabe to morsowanie, jak temperatura wynosi kilkanaście stopni, ale do tego stawu to ja bym nawet w upał nie chciała wskakiwać. A fuuuu!</p><p>Wjeżdżając do miasta zauważyliśmy na pasie zieleni żonkile w pełnym rozkwicie. Miesiąc za wcześnie. W tym tygodniu dnia termometry pokazywały nawet 17 stopni. Ciepło nawet jak na Belgię. No ale nie zamierzam na to narzekać, a tylko cieszyć się chwilą i korzystać, skoro już jest jak jest…</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWB4YsBBxrZo53yXi-KlpZ8qTU_RGvEjJJ6VZPV54pr22OHy4ke8ek1Fq2_CXRib9XcN2wkSbDc_LOjicfYOCb3Byvx14TObCd90e9fATZJ2ph9fB5Z_zF57Emnt7lp4WcSFZSAWFTiFsMqYBLZiXE4hPYVD5v99R-aZoZ8vOp7aa7rMW7caNwrfSJBtQ/s4032/BD52FB70-DDB1-47D8-BF97-76FF2F6B7343.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWB4YsBBxrZo53yXi-KlpZ8qTU_RGvEjJJ6VZPV54pr22OHy4ke8ek1Fq2_CXRib9XcN2wkSbDc_LOjicfYOCb3Byvx14TObCd90e9fATZJ2ph9fB5Z_zF57Emnt7lp4WcSFZSAWFTiFsMqYBLZiXE4hPYVD5v99R-aZoZ8vOp7aa7rMW7caNwrfSJBtQ/w640-h480/BD52FB70-DDB1-47D8-BF97-76FF2F6B7343.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">te zrobiłam stojąc na światłach, inne były całkiem otwarte</td></tr></tbody></table><br /><p>Potem włączywszy Netflixa wyjęliśmy chipsy i napoje. Miałam niezmierną ochotę na piwo więc dobrze, że jakieś się w szafce jeszcze znalazło. Dawno już bowiem nie kupowałam, gdyż ostatnio nie miałam smaku na ten napój bogów… </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgli8yj-hzQa9TH8nPlhR9ZkTyo8gFQwdqzJ29B9x_yC7OD7wDYY29rjsq3Fxlj6VsyxWor23p6tZUv3Wlt_NGLyzEiyY12bZO6QAsDUocQ5a3dy7E3OvbDip1U2W5hRCz8YIX8w1yIU6r4cLQ4OeaOaCGv_ryQaySs8uafVltEWOBBCgZFawBoE1laVQM/s4032/7B003BE9-665D-4C73-9E83-1044A784927A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgli8yj-hzQa9TH8nPlhR9ZkTyo8gFQwdqzJ29B9x_yC7OD7wDYY29rjsq3Fxlj6VsyxWor23p6tZUv3Wlt_NGLyzEiyY12bZO6QAsDUocQ5a3dy7E3OvbDip1U2W5hRCz8YIX8w1yIU6r4cLQ4OeaOaCGv_ryQaySs8uafVltEWOBBCgZFawBoE1laVQM/w480-h640/7B003BE9-665D-4C73-9E83-1044A784927A.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Gdy pisałam się na ten mój kurs, planowałam sobie sprytnie, że jak poczuję się zmęczona, to poproszę lekarza o tydzień czy dwa wolnego, by odpocząć i nabrać sił. Niestety to tak nie zadziała. Zwolnienie dostałabym bez problemu, czy to od rodzinngo, czy to od onkologa, ale podejrzewam, że to skutkowało by tym, że musiałabym wydłużyć kurs o pół roku. Już dwa dni zwolnienia komplikowało mi życie, bo potem trzeba było w trybie pilnym wszystko nadrobić, a będąc chorym na jakąś grypę, czy co to też było, ciągle trochę siedziałam przy zadaniach. Natomiast jeślibym chciała sobie tydzień prawdziwych wakacji zrobić, to nie było by mowy o żadnej nauce, bo jaki by to niby miało mieć sens...? Ba, ja bym nawet nie potrafiła ot tak się wyłączyć z myślecia o szkole i stażu, skoro nawet na noc nie umiem wyłączyć myślenia... Dlatego jest jak jest, a jest ciężko. Dam rady. Chyba. Ale jest cholernie ciężko to ciągnąć wszystko. Tam sam kurs to pikuś. Gdybym nie miała nic innego na głowie, to byłby śmiech i czysta przyjemność, ale u nas cholera wie z jakiego powodu ciągle coś się dzieje i chwilami na prawdę mam dość. Czasem mam takie dni, że myślę, iż nie dam rady, że wyjdę z siebie i stanę obok albo padę i nie wstanę. </p><p>No weźmy ten tydzień... Mieliśmy we Flandrii tygodniowe ferie krokusowe. Młody był w domu. Nie miałam szkoły, ale świetlica pracuje pełną parą, więc miałam staż. Mentorka zapisała mi cały tydzień całe dnie, ale niestety ja nie samym stażem żyję. Pozwoliłam sobie zatem na okrojeie godzin stażowych do minimalnego minimum, bo ciągle nie umiem być w dwóch miejscach na raz. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz2hHCXTlAHMrg_Kud77NMkU6Jwjn0l_vuefG1zbYu2fOhHgo457z-gANet5PkE-vzr-CkU7oIIdpkd3SXXz6vyPiWU-cQ9A3UymEPdYxb4ri6zEod53Thi0aMVRjjxVqJ-RwR5czBG8RL5jF0KBqMBZ1fKEsCeVIfAsQo5NYtbRX3KXS1S0PSIzS0huY/s4032/64ACF5CD-4F24-4F23-9E25-37F56342008C.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz2hHCXTlAHMrg_Kud77NMkU6Jwjn0l_vuefG1zbYu2fOhHgo457z-gANet5PkE-vzr-CkU7oIIdpkd3SXXz6vyPiWU-cQ9A3UymEPdYxb4ri6zEod53Thi0aMVRjjxVqJ-RwR5czBG8RL5jF0KBqMBZ1fKEsCeVIfAsQo5NYtbRX3KXS1S0PSIzS0huY/w640-h480/64ACF5CD-4F24-4F23-9E25-37F56342008C.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">szkoła podstawowa w okolicy</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W poniedziałek rano mieliśmy z Młodym konsultację z panią dietetyk, specjalistkę od diet w spektrum autyzmu, którą wynalazła nam znajoma. Co nam to da, się zobaczy. W tym tygodniu nawet większej chwili temu tematowi nie poświęcałam.</p><p> W południe mogłam juz sobie jechac na staż. Pogoda była wiosenna i bezdeszczowa, przeto pojechałam Panem Rowerem. Gdy wróciłam przed 17, Młody zaczął marudzić, że ładna pogoda a on się nie ma z kim na polu pobawić. Wkurzona powiedziałaam, że ja na pewno nie zamierzam się z nim bawić, bo jestem za stara i że ja bym się z chęcią ponudziła choć jeden dzień, dodałam, żeby wziął rower i pojechał po chałupach znajomych kumpli albo podzwonił, a może ktoś znim pójdzie na boisko czy do lasu. Obruszył się trochę i poszedł do swojego pokoju. </p><p>Po 5 minutach przyleciał jednak z powrotem uradowany zapytując, czy zawiozę go do sąsiedniej wsi, bo klasowy kolega z chęcią pokopie w piłkę. Zawiozła, go pod sklep, gdzie mama kolegi podjechała autem i zabrała ich do kompleksu sportowego, gdzie haratali w gałę do siódmej godziny.</p><p>Wtedy pojechaliśmy z Małżonkiem po niego. Przybiegł do auta ucieszony oznajmiając, że świetnie było i że grali z Marokanami, ale że w przeciwnej drużynie straszni rasiści byli i non stop ich nowych marokańskich kolegów wyzywali. Szybko jednak dodał pełen dumy: "ale dojebaliśmy im, jak się patrzy, bo Marokani świetnie grają w piłkę...", co spowodowało, że wymieniliśmy znaczące spojrzenia z Małżonkiem. </p><p>Tak, nasz syn niewątpliwie jest już nastolatkiem :-) </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg31AIBSYpjlkXH1YU_h9CUkNv-eWqPntQXS4656A0pSX6MtMVoxyr1Ifo1IkA6Dif9iKwVDYCxvcSQ5ksPp3_S9DlIR6bQD0MoV3T0ZKmTGHxHbEwsLZjIiqT_YM8R-_yEv55IpQVumERUg-8phZhd__U8RsKVZcF4ipVCILoooa7F99CZZHlXAR6lkc4/s4032/0454FDAA-BB30-4DB8-B924-F7D530EB7B7E.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg31AIBSYpjlkXH1YU_h9CUkNv-eWqPntQXS4656A0pSX6MtMVoxyr1Ifo1IkA6Dif9iKwVDYCxvcSQ5ksPp3_S9DlIR6bQD0MoV3T0ZKmTGHxHbEwsLZjIiqT_YM8R-_yEv55IpQVumERUg-8phZhd__U8RsKVZcF4ipVCILoooa7F99CZZHlXAR6lkc4/w640-h480/0454FDAA-BB30-4DB8-B924-F7D530EB7B7E.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">KROKUSY zawsze kwitną w czasie <i>krokusvakantie</i></td></tr></tbody></table><p><br /></p><p>We wtorek też pojechałam Panem Rowerem, tyle że rano, a potem darłam do domu w pośpiechu, by zdążyć choć jaką zupinę zmajstrować, zanim pojadę z Młodym do ortodontki. Kicha z tym, że ortodonci na miejscu nie przyjmowali już pacjentów, gdy szukaliśmy dla Młodego (no i że nie wiedzieliśmy jeszcze, gdzie on do szkoły będzie chodził) i teraz Młody musi naginać za każdym razem co najmniej 10 km (gdy ze szkoły to 15km). Beznadziejne rozwiązanie, gdy trzeba na kontrole lecieć, bo taka kontrola trwa 10 minut, a pół dnia potrzeba, by sie na nią dostać. Na szczęście szkoła przychylnie na to patrzy. Co nie zmienia faktu, że opuszczanie lekcji to nie jest dobra sprawa.</p><p>Środa była w miarę luźna. Rano zawiozłam Najstarszą do szpitala, gdzie usunęli jej dwa zęby mądrości, co trwało około pół godziny plus blisko 2 godziny na dojazd w te i wewte.</p><p> Potem miałam wieźć Młodą na MRI do tego samego szpitala, ale ostatecznie sama się zawiozła autobusem, bo mi się ni cholery nie chciało drugi raz jechać skuterem do miasta. Poza tym wyjeździłam całe paliwo, a stacja benzynowa, w której chciałam zatankować miała jakiś problem. Co oczywiście mnie wkurzyło, bo dosłownie na oparach dojechałam do domu, a do innej mam 4 km. </p><p>Poza tym po południu przychodził kolega Młodego (ten od haratania w gałę) i lepiej było być w domu. Niby takich starych koni nie trzeba niańczyć, ale też i lepiej samopas nie zostawiać, szczególnie jak gość pierwszy raz przychodzi z wizytą, bo nie wiadomo, jakie pomysły im do głowy przyjdą. </p><p>Padało cały dzień, przeto nie mogli pójść ani na boisko, ani do lasu... Znaczy móc to mogli, ale w deszcz raczej nie jest to fajne. Bawili się zatem w pokoju. Nasmażyłam im naleśników, bo to najbardziej sprawdzony posiek dla małolatów i większość lubi. Z jedzeniem dla nieznanych jeszcze dzieci (i nie tylko dzieci) to zawsze ryzyko, że albo nie lubią, albo nie jedzą mięsa, albo mają alergię, albo jedzą tylko halal, albo nie znają potrawy... Naleśniki oczywiście też mogą być niejadalne z różnych względów, ale tym razem się udało. Wygłupiali się oczywiście i robili różne miksty, bo mieli do dyspozycji nutellę, cukier puder, brązowy cukier oraz syrop klonowy, a sami rządzili się w kuchni, bo tak najswobodniej człowiek się przecież czuje u obcych ludzi.</p><p>Tak więc w środę kilka godzin odpoczywałam trochę, ale mimo siedzenia i nicnierobienia, wieczorem odczuwałam okropne zmęczenie. </p><p>Tak, znowu jojczę, że jestem zmęczona, bo to cholerne zmęczenie nie mija. Trwa już tyle miesięcy. Raz jest trochę lżejsze, raz koszmarne, raz średnie, ale trwa ciągle, bezustannie. Zmęczona kładę się spać i zmęczona wstaję. Rano jestem mniej zmęczona niż wieczorem, ale nie mogę powiedzieć, bym się budziła wypoczęta. Już chyba nie pamiętam, jak to jest obudzić się wypoczętym, rzeźkim, wyspanym, pełnym sił. Są takie dni, kiedy nie jest najgorzej, kiedy da się przeżyć cały dzień jako tako bez większego wysiłku, ale są też takie, jak np w tym tygodniu, że żyje się z wysiłkiem, gdy nie można się doczekać wieczora, gdy godzina za godziną wlecze się ospale, gdy myślenie z wielkim trudem przychodzi, gdy człek ledwie na nogach stoi i marzy tylko o tym, by usiąść albo najlepiej się położyć i zasnąć, i przespać 10 dni pod rząd... Tak, to był jeden z takich tygodni. Trudny, długi i męczący.</p><p>Świetlica jest hałaśliwa, co mi jakoś specjalnie nie przeszkadza, ale na pewno działa męcząco na mój mózg. Gdy wracam do domu, we łbie huczy mi jak w ulu.</p><p> Niektóre dzieci są okropnie upierdliwe i strasznie działają mi na nerwy. Widać, że różnie są w domach wychowywane albo i niewychowywane, bo trudno wszak ocenić, czy wszyscy rodzice mają czas dla swoich dzieci. To nie jest już wioskowa spokojna znająca się wzajemnie dziecięca społeczność, choć oficjalnie to ciągle gmina wiejska. To wielka zbieranina różnych przypadków, różnych problemów, różnych grup wiekowych. Dzieci w wieku 2 do 12 lat to jednak duży przekrój, a wszyscy bawią się tam razem w jednej sali i na jednym podwórku. Co ma swoje plusy, ale i sporo minusów.</p><p>Ten tydzień był też tygodniem wkurwiania mnie przez chorą administrację zarówno PL jak i BE. Moj stan psychiczny pozostawia sobie wiele do życzenia i czasem drobiazg potrafi mnie w sekundę poważnie wkurwić.</p><p>Na początku tygodnia Najstarsza otrzymała list z HVW (hulp kas), w którym informują, że na razie nie mogą przyznać jej zasiłku, bo brakuje dokumentu, a dokładnie to jeden dokument został źle wypełniony, bo UWAGA!!!! BRAKUJE W NIM ZAZNACZENIA JEDNEGO KWADRACIKA. Najstarsza musi jechać z tym dokumentem do swojej byłej szkoły i poprosić by zaznaczyli kwadracik, który informuje, czy skończyła drugi czy trzeci stopień szkoły średniej. Co przecież i tak nie ma żadnego sensu, bo Najstarsza nie ma dyplomu szkoły średniej, gdyz jako niepełnosprawna robiła tę szkołę na specjalnych warunkach.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgVAtiW_1gN2ncQEq_vYkUI9j4VZI4V-mh2e66b8f3VfrlKywd91lCjlcwog4Jhp5rNcL9UZZbQxkOvR6iurguk-L0Wh4qUz34AkSfl4lO8oSomnJkJXI99srnOirj3rc_D5IUI3wv7_i2I4xHGLIS0CWfQg_EACGx660MVeQvdztI6Nvd4LtRF58Ef0E/s4032/23C2B3E3-C518-497C-91C9-55926025DFCB.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgVAtiW_1gN2ncQEq_vYkUI9j4VZI4V-mh2e66b8f3VfrlKywd91lCjlcwog4Jhp5rNcL9UZZbQxkOvR6iurguk-L0Wh4qUz34AkSfl4lO8oSomnJkJXI99srnOirj3rc_D5IUI3wv7_i2I4xHGLIS0CWfQg_EACGx660MVeQvdztI6Nvd4LtRF58Ef0E/w300-h400/23C2B3E3-C518-497C-91C9-55926025DFCB.jpeg" width="300" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">tu zapomnieli zaptaszkować…</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p><br /></p><p> Najlepsze jest jednak to, że koło tego pytania z niezaznaczonym kwadracikiem widnieje jak wół pieczątka szkoły z dokładnym adresem i numerem telefonu. Zatem wystarsczyło, by śmierdzący leniwy urzędas tam przedzwonił i się kurwa zapytał. Trwało by to może 5 minut i było by załatwione. </p><p>Nie wierzę, NO NIE WIERZĘ, bo logika wszelaka temu przeczy, że prościej było po pierwsze napisać całe to pismo, zaadresować kopertę, włożyć do niej to pismo, iśc na pocztę, płacić za wysłanie i czekać na odpowiedż, by potem ponownie wyjmować całe dossier z szafy i od nowa je sprawdzać.... NIE, NIKT MNIE NIE PRZEKONA, że trudniej było by po prostu od razu na miejscu przedzwonić do tej zasranej szkoły i sobie zaptaszkować odpowiedni punkt na miejscu, bez tracenia czasu na pisanie pism, chodzenie na pocztę, wkładania i wyjmowania tych samych dokumementów.</p><p> To się nie trzyma kupy ani siku. </p><p>Ale wyjaśnia, dlaczego te wszystkie procedury tyle trwają. Szkoda słów.</p><p>Polskie umawianie wizyt też mnie rozpierdoliło całkowicie. Nie wiele brakło bym zjebała laskę obsługującą telefon, ale podejrzewam, że to nie ona wymyśliła, a tylko te durne pomysły realizuje i to wcale niekoniecznie za wielkie wynagrodzenie...</p><p>Nosz jasna kurwa i sto milicjantów. Umówiłam Najstarszej konsultację internetową z psychitarą. Laska powiedziała, że na początku tygodnia wyślą formularz do zapłaty. No to kazałam Najstarszej sprawdzać pocztę mejlową kilka razy dziennie. Nic nie przyszło. Na wszelki wypadek Młoda tez sprawdziła swoją, bo może przez pomyłke jej adres użyto. Też nic. </p><p>Niestety nie pomyślałam, by kazać Najstarszej sprawdzać telefon... A stety, Najstarsza nie jest taka jak jej rówieśniczki. Ona nie wisi 24/7 na telefonie. Ona, jeśli jest w domu, to telefonu rzadko uzywa w ogóle. Nawet ja JA DO NIEJ DZWONIĘ to jest bardzo minimalna szansa, że odbierze. Taka sama, czyli prawie zerowa szansa jest, że ona odpisze na sms. Bardzo rzadko sie to zdarza w każdym razie, bo moja Najstarsza Córka nie jest typem telefonowym, do czego chyba do kurwy nędzy ma prawo. Tak czy nie? Czy każdy musi spać, jeść i srać z telefonem? NIE! Czy kazdy musi umieć z niego korzystać? NIE! </p><p>Czy tak trudno się domyślić, że skoro to matka dzwoni, by umówić wizytę dla dorosłej córki, to może dlatego, że ta córka tego nie potrafi, no więc chyba dosyć głupie jest wysyłanie jej jakichś pojebanych esemsów c'nie? Do tego to klinika TERAPII PSYCHOLOGICZNYCH, z czego nalezy chyba wnioskować, że najdziwniejsze przypadki mogą tam prosić o konsultację z psychiatrą, psychologiem etc.</p><p> A poza tym to w ogóle, niech mi to ktoś łaskawie wyjani może, po jakiego chuja potwierdzac raz umówioną wizytę. Noż kurwa! Ja rozumiem odwoływać wizytę, gdy coś mi nagle wypadnie, ale potwietrdzać? No chyba ktoś z kołyski na głowę wypadł. Skoro dzwonię i mówię, że chcę się umówić do specjalisty to znaczy że ja się chcę umówić do tego specjalisty a nie że dzwonię ot tak bo nie mam akurat kurwa co robić.</p><p> Nie, jak ja dzwonię i mówię, że chcę się spotkac z danym specjalistą, to w moim świecie znaczy to nie mniej ni więcej tylko to, że chcę się spotkać z danym specjalistą. Kropka. Nic innego to nie znaczy. Po jaki chuj zatem po tygodniu mam to niby potwierdzać? Jaki to ma sens? Skoro sie umówiłam online. to oczekuję, że otrzymam po prostu fakturę do zapłacenia przed wizytą, co jest dla mnie logiczne, oczywiste i zrozumiałe, bo pewnie cała masa ludzi jest zwyczajnymi oszustami i po wizycie nie zapłaci. A co daje im niby to potwierdzenie?! Że jak po tygodniu potwierdzę, że się nie rozmyśliłam z wizyty, to ta wizyta będzie bardziej wartościowa czy co? Sorry, ale nie kumam.</p><p>I za to moja córka została ukarana anulowaniem wizyty u psychiatry, bo NIE ODPISAŁA NA JAKIŚ DURNY ESEMESIK, że faktycznie ona chce się spotkać z psychiatrą a nie na ten przykład z ginekologiem czy fryzjerem i że to ONA faktycznie chce się spotkać a nie Maja z Rafałkiem.</p><p>Teraz musimy czekać kolejne dwa tygodnie, by się dowiedzieć, co z tymi jej lekami. O ile tamtej wizyty też nie odwołają... </p><p>JPRDL co za zjebany system! </p><p>Jakby w ogole łaskę robili, że się z kimś spotkają, że kogoś umówią na jakąś wizytę w ogóle. Pani od odbierania telefonów też niezbyt sympatyczna, bo już miała wyraźny problem, że ja nie rozumiem o jakie potwierdzenie jej chodzi, a zwyczajnie kurwa nie rozumiałam i zwyczajnie kulturalnie i grzecznie pytałam (choć nie ukrywam, że w głębi duszy miałam ochotę ją skurwować a najchętniej wytargać za kłaki i do dupy nakopać - panuję jednak nad sobą. Na razie)</p><p> Nie wiem, może to tylko dla większej inteligencyi ta przychodnia, a nie zwykłych roboli, ktorzy czasem czegoś nie rozumieją. Wszak ceny raczej nie dla takiego jak my plebsu jak na polskie standardy (w euro nas stać). </p><p>Pan psychiatra jest bardziej niż w porządku, ale ta ich rejestracja jest niestety bardzo</p><p> ...no taka polska przaśna...</p><p> i to mi bardzo ciąży i drażni, bo jednak przywykłam do zupełnie innego traktowania i prostego, ufnego systemu rejestracji. </p><p>Panie, ja tu rejestruję nas do najdziwniejszych specjalistów w najróżniejszych placówkach i tu nie ma znaczenia, czy dzwonię do szpitala uniwersyteckiegio, do zwykłego małego szpitala, prywatnej przychodni, czy do małego prywatnego gabinetu na zadupiu, gdzie psy dupami szczekają, nikt nie wydziwia. Pytają o nazwisko, czasem o datę urodzenia i to wszystko, co jest potrzebne do umówienia wizyty. Jestem na 300% pewna, że często tylko imię zapisują, bo mojego nazwiska żaden Belg nie jest w stanie zapisać ze słuchu. Nawet z dowodu mają problem przepisać. </p><p>A tutaj przeciez przed pierwszą wizytą wypełnilismy wszystkie dane, co w tym przypadku, czyli wizyt online - jak podkreślam - jawi mi się oczywiste ze względu na potencjalnych oszustów. Żeby jednak do umówienia kolejnych wizyt trzeba było takie ceregiele przechodzić to już, moim zdaniem, lekki przesadyzm. No ale dobra, teraz postaram się przypilnować Najstarszej, by potwierdziła wszystkie potwierdzenia, potwierdzeń kolejnymi potwierdzeniami, a może uda się zobaczyć przez 20 minut psychiatrę za 300 ziko. Tak czy owak irytujące jest, że z gościem nie ma bezpośredniego kontaktu, tylko wszystko przez pośredników trzeba załatwiać. </p><p>Pod tym względem tutaj było lepiej. Szkoda, że tak cięzko u nas o dobrego psychiatrę, w ogóle o psychiatrę... Gówniana sprawa, że miesiąć musimy czekać, by się dowiedzieć, co z tymi lekami, czy może je brać, czy dostanie jakieś inne... A skoro widać, że mogły by jej pomoc wyraźnie plepszyć życie, to człowiek by chciał jak najszybciej to wiedzieć i móc testować... Ale nie, na wszystko trzeba czekać, czekac i czekać... </p><p>Ja już ma dość czekania na wszsytko. Jestem tym zmęczona. Dlatego tak mnie wszelakie utrudnienia wkurwiają i szybo wyprowadzają z równowagi.</p><p>W czwartek z kolei miałam kontrolę w funduszu zdrowia. Małżonek wziął sobie pół dnia wolnego, by mnie zawieźć, bo to biuro doktora orzecznika jest na takim zadupiu Brukseli, że człowieka mało szlag nie trafi, zanim tam dotrze, Jakaś upadła zdziadziała obskurna dzielnia, gdzie wrony zawracają, bo się nawet nastrać nie opłaca. </p><p>Raz pojechałam tam pociągiem. Przesiadka na obrzydliwej stacji i wysiadka na jeszcze obrzydliwszej. FU! Skuterem jeszcze gorzej. Drogi rozkopane, pozastawiane i człowiek kręci się przez godzinę, niczym gówno w przeręblu zanim znajdzie właściwą drogę. Ogromny stres i Młodą trzeba ze sobą targać, by czytała mapy i prowadziła... </p><p>No ale okej, pojechaliśmy i zaparkowaliśmy po chamsku przy Lidlu (robiąc przy okazji zakupy, by mieć paragon do ewentualnego wyjazdu przez szlaban), bo tam nie ma parkingu. Znaczy jest, ale tylko dla urzędasów. Niepełnosprawny i chory niech zapierdala z trampka przez pół miasta, a co!</p><p>Nie wiem, po co tam byłam, bo doktorek_od_chujwieczego postukał w klawisze swojego kompa, coś tam zapytała od rzeczy i powiedział, że mogę iść iże za pół roku się spotkamy. </p><p>I po to marnowaliśmy oboje z Małżonkiem pół dnia! Pfff!</p><p>Piątek był dniem świetlicy i urodzin Małżonka.</p><p>Dzień zaczęłam o 6:40 od przygotowania dekoracji urodzinowych. Dekoracje u nas zawsze muszą być. Mamy już teraz wielkie pudło akcesoriów i tylko czasem coś dokupujemy dla odświeżenia pomysłów. Tym razem jako nowa pojawiła się błyszcząca kurtyna na drzwi, która spadała ciągle, aż przyklejona została na srebrną taśmę. Teraz pewnie wisieć będzie do końca świata i jeden dzieńn dłużej.</p><p>Dyżur w <i>opvangu</i> miałam od 9:30 do 16. Dziecków było ze 40. I były wyjątkowo upierdliwe tego dnia, co koleżanki nawet potwierdzały. Może dlatego, że to ostatni dzień ferii, może dlatego, że po prostu piątek, a może ot tak zwyczajnie zły dzień miały... Biły się, kłóciły, nie chciały słuchać, rzucały zabawkami... Było zatem klejenie plasterków, przykładanie lodu, rozstawianie po kątach i inne kary. Było też mierzenie temparatury, otulanie kocami i dzwonienie do mamy, gdy się okazało, że ktoś ma 38 stopni. Było i zmienianie usiuranych czy okupkanych majtoszków, bo czasem zabawa była zbyt dobra i nie zdążyło się do kibelka.</p><p>Kilka razy też trzeba było zasuwać na miotłach, bo dzieci ganiały na pole i z powrotem cały dzień i znosiły do sali tony błota, do tego przy jedzeniu oczywiście śmieciły żarciem, a tu niektóre dzieci uznały, że wolą ganiać w skarpetkach i pozdejmowały buty. </p><p>Ogólnie było wporząsiu. Dzieci zdają się mnie raczej lubić. A ja nawet odnajduję się w tym cyrku. Bawię się z tymi gałganami chętnie i w sali, i na podwórku. Lubię z nimi rysować, wyklejać, budować zamki z klocków i rzucać piłką czy balonami. Problemem jest tylko mój aktualny stan psychiczny. Szybko się bowiem irytuję i szybko nudzą mnie niektóre dziecinne zabawy. Tak było np z piankowymi klockami. Bawiłam się z gromadą przedszkolaków i wymyślaliśmy różne zabawy z tymi klockami. Najpierw budowaliśmy wieże i mosty. Potem pokazałam im zabawę w trafianie do celu - ja budowałam wieże, a oni celowali w nie innymi klockami. Gdy zaczęliśmy zabawę, było nas troje, ale po chwili zciągnęło do nas większość przedszkolaków, co wymagało ustawiania dziesiątek budowli z klocków, co dość szybko mi się znudziło. Panie, to kręciołka można dostać! Zaproponowałm zatem zabawę w trafianiem klockamki do skrzyń. Gdy prawie wszystkie klocki były już na miejscu, na szczęście koleżanki zadzwoniły na przerwę ciasteczową...</p><p>Po świetlicy wstąpiłam biegusiem do sklepu, by zakupić jakieś kwiatki, kartkę urodzinową i brakujące składniki na urodzinową obiadokolację z uwzględnieniem zapotrzebowań jedzeniowych wszystkich członków rodziny. I tak dla solenizanta-Małżonka i mnie zmajstrowałam steki z sosem pieprzowym i kłóconymi ziemniakami oraz sałatą z sosem miodowo-musztardowo-olejowym (olej orzechowy tu świetnie się sprawdził). Dla Najstarszej-z-poharataną-paszczą zmajstrowałam do ziemniaków sos z bardzo drobno pokrojonego kurczaka z mlekiem kokosowym, imbirem i ananasem. Dla Młodej i Młodego były przewidziane wrapy. Przy czym dla Młodej wege, a dla Młodego z kurczakiem. Z tym, że Młody nie chciał jeść, a Młoda sobie sama skraftowała swoje wrapy. To była iście świąteczna obiadokolacja. Najdeliśmy się jak bąki.</p><p>Młoda zorganizowała tort: zamówiła w cukierni, zapłaciła i osobiście się po niego pofatygowała autobusem, bo uznała, że tort nie przetrwa jazdy rowerem przez 5 km. Mieliśmy też jak zwykle dziecinnego szampana.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV_BwjMv7aKFiz4mVR4Y5m0zLmrDf7PwAnUjyU6tJOXODWBh9N1Gw15mlolV4iacBQLSjvdIsZncIGckjyrnLwO8GBQhEoG93wLiJUtu89bDeEGVf-QE1BSyXERaGG4VXmaaHbCYpJfStFF_DjcQz6o4wx6QgDZ9OJqRjxeMilu32VgNJ9Sqwq3m8MztU/s4032/1CC9AE4C-B630-403B-9FAA-5E2F32436B40.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV_BwjMv7aKFiz4mVR4Y5m0zLmrDf7PwAnUjyU6tJOXODWBh9N1Gw15mlolV4iacBQLSjvdIsZncIGckjyrnLwO8GBQhEoG93wLiJUtu89bDeEGVf-QE1BSyXERaGG4VXmaaHbCYpJfStFF_DjcQz6o4wx6QgDZ9OJqRjxeMilu32VgNJ9Sqwq3m8MztU/w640-h480/1CC9AE4C-B630-403B-9FAA-5E2F32436B40.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">tort malinowy z białą czekoladą</td></tr></tbody></table><p><br /></p><p>Sobota była dniem urodzin Młodego. Ten co prawda oficjalnie trochę później ma urodziny, ale zażyczył sobie, by je obchodzić na feriach. Nie chciał zapraszać żadnych kolegów, choć najróżniejsze propozycje mu przedstawiliśmy, typu escape room, kręgle, park trampolinowy, wspinaczkowy itd itd. Nie, on chciał swoje urodziny obchodzić tylko z rodziną. </p><p>Młoda miała zaproponowała, że zabierze go do kociej kawiarni w Leuven, gdzie była wcześniej z Najstarszą podczas wizyty w hulpkas w sprawie zasiłku. Leuven jest stolicą naszej prowincji, ale mamy tam dosyć daleko. Pociągiem jedzie się z przesiadką w Mechelen lub Brukseli. Mechelen tym razem odpadło, bo w weekendy znowu grzebią coś na torach i pociągi nie jeżdżą na tej trasie. Są autobusy zastępcze, ale autobus to zło - nie dość, że nikt ni elubi tym jeździć daleko to jeszcze wlecze się to godzinę do Mechelen, gdy pociąg przemknie w 20 minut. Pozostała więc Bruksela. </p><p>Wszystko piknie, tylko dentysta wyznaczył Najstarszej kontrolę paszczy na sobotę, wiąc musiałam z nią pojechać do szpitala, a mieliśmy razem we czwórkę jechać do Leuven.... Małżonek szedł niestety do roboty, a poza tym stwierdził, że nie specjalnie ma chęc na kocie kawiarnie, bo nie jest fanem kotów...</p><p>No więc wymyśliliśmy, że we czworo pojedziemy autobusem do Dendermonde. Ja i Najstarsza wysiądziemy wcześniej i pójdziemy do szpotala, a tamtych dwoje pojedzie na dworzec, gdzie przesiądą się w pociąg, by pomknąć do Brukseli a potem do Leuven. Po wizycie u paszczowej wróżki my też udamy się piechotą na dworzec, gdzie Najstarsza poczeka na tatę, który ją odbierze wracając z roboty, bo z poharataną paszczą nie miała już chęci jechać na wycieczkę, a ja podążę za dwójką Młodych do Leuven.</p><p>Tak też zrobiliśmy, ale o wycieczce będzie w osobnym wpisie...</p><p>Po wycieczce Młody był zmęczony okrutnie. Dla niego za dużo ludzi było wszędzie. To zmęczyło mu mózg. Wieczorem zjadł jeszcze kawałek swojego czekoladowego tortu również przez Starszą Siostrę zafundowanego. Odpakował też prezenty. Potem poszedł odpoczywać i ładować bateryjki.</p><p>I mnie ta wycieczka wyczerpała i padłam na pysk.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyGFJ9_8ITDTzCxxOYFErFOLnMEpRfkFbrFuKL1HRSJssl2kDLApBKFnmBmDoSQETnI_Io7AL0cZxL8WaPclpN7-t-4aMCPJ4bqufEpssTAyqqpbNDNRW3L0XvZX2UQ07794dx3OHV3kOUXzfotym4GX7ACYUWYSFpV7zT9c_Ksr2bdZiEIGzowaNJSq4/s1600/D10C8B7D-CBB3-4ACD-973A-9808BD8039A6.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyGFJ9_8ITDTzCxxOYFErFOLnMEpRfkFbrFuKL1HRSJssl2kDLApBKFnmBmDoSQETnI_Io7AL0cZxL8WaPclpN7-t-4aMCPJ4bqufEpssTAyqqpbNDNRW3L0XvZX2UQ07794dx3OHV3kOUXzfotym4GX7ACYUWYSFpV7zT9c_Ksr2bdZiEIGzowaNJSq4/w640-h480/D10C8B7D-CBB3-4ACD-973A-9808BD8039A6.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-67688199674281720722024-02-09T20:30:00.001+01:002024-02-09T20:30:43.546+01:00Gdy stare baby bawią się w ciuciubabkę przed szkołą i kradną po klasach<div style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;"> </span><span>Na początek pochwalę się naszą brzydką szafą z Kringloopa za 20€, o której była mowa w poprzednim wpisie. Przywieźliśmy, poskładaliśmy, spasowała idealnie pod sufit i nawet sporo rzeczy się w niej mieści. Przeleciałam jeszcze raz na szybko sklep no i znowu coś przygarnęłam. Panie, półeczki na dokumenty na moje biurko, które mi się od dawna marzyły, ale wydawały za drogie, a tu proszę w Kringloopie za 2€ (słownie: dwa euro). </span></div><div style="text-align: left;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikIfwb3iXhyXKALxWl9ctZnRSFluSFlpCxXjq1cXrYfL_bdL2VVor4ANecqpkelLFG3VErc2eJNq7D6i7ppVHnqJ0lXwrUTvzKvDBpV_dXswy-40XZZ4VBiaXyVo03XCdVVcE5lrQy3PTvqELkw_bpFHfX5u4v_Tvr-hH4M3J394bJxZENAN1DI00RTOM/s4032/9D005676-ACC2-4C71-B8DF-ED787F0CA003.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikIfwb3iXhyXKALxWl9ctZnRSFluSFlpCxXjq1cXrYfL_bdL2VVor4ANecqpkelLFG3VErc2eJNq7D6i7ppVHnqJ0lXwrUTvzKvDBpV_dXswy-40XZZ4VBiaXyVo03XCdVVcE5lrQy3PTvqELkw_bpFHfX5u4v_Tvr-hH4M3J394bJxZENAN1DI00RTOM/w480-h640/9D005676-ACC2-4C71-B8DF-ED787F0CA003.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjED5jwow4rTVAIjdH0n-ITGw_JZw3sAtQ0qbFlVoFL8f-PfuZtsykExVkeSVkOZAvV63MD35DGI_qNQlzqkdBgwkg_UttR8n5vh5AtVBZ2t1bcr1Qu4G8YlFKofKH-O0tKKewENciL5uBqVQDwIoxBnxZLRaRZfxw7UTmOWE1X50ntSvbwiedIHQo-1Mk/s4032/7BE763DD-CBB4-4196-A916-11C126251E0B.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjED5jwow4rTVAIjdH0n-ITGw_JZw3sAtQ0qbFlVoFL8f-PfuZtsykExVkeSVkOZAvV63MD35DGI_qNQlzqkdBgwkg_UttR8n5vh5AtVBZ2t1bcr1Qu4G8YlFKofKH-O0tKKewENciL5uBqVQDwIoxBnxZLRaRZfxw7UTmOWE1X50ntSvbwiedIHQo-1Mk/w400-h300/7BE763DD-CBB4-4196-A916-11C126251E0B.jpeg" width="400" /></a></div><br /><span><br /></span></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;">Czego uczą w szkole dla dorosłych?</span></h3><p>W poniedziałek rozpoczęłam drugi semestr nauki w szkole dla dorosłych. Rozpoczęliśmy przedmiot "zabawa" i bawiłyśmy się tak, że prawie popłakałyśmy się ze śmiechu... </p><p>Panie, dotąd często miałam wrażenie, że jestem jedyną dorosłą osobą w swoim otoczeniu, która w gronie dzieci czy młodzieży sama dobrze się bawi. Wspominałam na pewno nie raz, jak chodziłam z dziećmi na plac zabaw w parku, by się pohuśtać na porządnych huśtawkach i pozjeżdżać na zjeżdżalni. Raz, jak pamiętam, zostałam miło zaskoczona widokiem kobiety starszej odemnie na oko ze 20 lat, czyli emerytki, która też świetnie się bawiła zjeżdżając na zmiany z - prawdopodobnie - wnusią lub prawnusią. </p><p>Często słyszałam określenie, że ktoś "idzie bawić dzieci" albo "MUSI BAWIĆ dzieci" i to własnie widuję najczęściej. Dorośli muszą bawić dzieci, a nie bawić się Z DZIEĆMI. Jeśli ktoś się pyta, jaka jest różnica, to bez wątpienia należy do tej pierwszej grupy i nawet nie będę się wysilać z tłumaczeniem.</p><p>No ale słuchajcie, odkąd chodzę do szkoły, spotykam się systematycznie z ludźmi, którzy nie tylko bawią się z dziećmi, ale i świetnie potrafią się bawić nawet bez dzieci w zabawy dla dzieci typowe. Wyraźnie czuć i widać, że brać nie zapomniała, jak to jest być dzieciakiem. I to jest MEGA!</p><p>Nauczycielka z okazji pierwszej lekcji urządziła nam pół dnia takich właśnie zabaw. Na początku mieliśmy turniej z budowana jaknajwyższej wieży z makaronu spaghetti i taśmy samoprzylepnej, która utrzyma piankę marschmallow. Niestety nasza grupa poniosła sromotną porażkę, bo wieża nam się zawaliła.</p><p>Potem poszliśmy przed szkołę, by bawić się na trawniku w grupową ciuciubabkę. Wszyscy mieli zasłonięte oczy, ale ciuciubabka była jedna. Zabawa przednia. Zostałam złapana i rozpoznana jako jedna z pierwszych więc miałam okazję obserwować dalszy przebieg zabawy z boku z otwartymki oczami. Miny ludzi przechodzący lub przejeżdżających bezcenne!</p><p>Ale to jeszcze nic. Potem to dopiero się działo! Otrzymaliśmy cały szereg zadań do wykonania w godzinę. W razie przegranej, mieliśmy dostać jakies głupie zadanie domowe, w razie wygranej mogliśmy zadań nauczycielce dowolne zadanie. Zadania były następujące:</p><p>napełnij flaszkę wodą za pomocą łyżeczki</p><p>ułóż zdanie z 10 słów zaczynających się na tę samą literę</p><p>policz listki w rolce papieru toaletowego</p><p>zrób mumię z użyciem papieru toaletowego</p><p>wypastuj całą tubkę pasty do zębów</p><p>narysuj klasę stopą</p><p>ułóż piosenkę na temat naszego kursu i nagraj wideo</p><p>idź do sali nr taki a taki i ukradnij stamtąd coś nie dając sie przyłapać </p><p>rodziel poszczególne kolory koralików (około 10 kolorów w blisko litrowym słoiku)</p><p>wystrugaj cały ołówek temperówką</p><p>Te zadania mieliśmy wykonywać wspólnie, ale niektóre jak np wypastowywanie pasty miała robić jedna osoba z grupy. Piosenkę układaliśmy razem. Klasę musiał narysować stopą każdy...Jak dzieci, no jak dzieci haha.</p><p>Mówię wam, jaja jak berety. Każda z nas świetnie się przy tym bawiła. Dwie koleżanki poszły na szaber i udało im się ukraść pilota do projektora z klasy z drugiego końca szkoły. Śmiechu było co niemiara! (oczywiście, że potem go oddaliśmy).</p><p>Udało nam się dokończyć wszystkie zadania w ostatniej minutach. W międzyczasie pojawiła się inna nasze belferka, by nam poprzeszkadzać. Pomieszała nam np dopiero co z mozołem przebrane koraliki. Ale nic to, wygrałyśmy z nauczycielką i mogłyśmy jej zadać zadanie.</p><p>Przypadkiem tego dnia odbywało się wręczenie dyplomów dla innych klas i wyrychtowali salę, w której jest podium, mikrofony etc. No i któraś rzuciła pomysł, że nauczycielka razem z dwoma innymi nauczycielkami-sabotażystkami, które nam utrudniały robotę, mają zaśpiewać i zatańczy na scenie. Pomysł został jednogłośnie przyjęty. Zanim doszliśmy do tej auli, dwie kolezanki poleciały po salach i zawołały na "koncert" jakąś randomową klasę, która miała lekcje z jeszcze inną naszą nauczycielką, co tamtą wielce uchachało i nawet nagrywła telefonem całe zajście. A występ był MEGA. Popłakałyśmy się niemal ze śmiechu, bo one naprawdę dały czadu na tej scenie. </p><p>Boję się jednak, że zapłacimy za to jakimś innym adaniem od czapy :-) Jedno jest pewne, na naszym kierunku wszyscy są normalni inaczej. Wszyscy mają dzikie poczucie humoru i lubią się wydurniać.</p><p>Ta szkoła ma bowiem złe i dobre strony. O wkurzających aspektach pisałam często w poprzednim semestrze. Kto wie, może teraz będzie takich pozytywnych momentów więcej do opisania.</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;">Zaczęłam kolejny staż w świetlicy pozaszkolnej</span></h3><p>Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne. Jak będzie dalej, czas pokaże.</p><p>Aktualnej i poprzedniej świetlicy nie da się w ogóle porównać. To dwa różne światy. Przy czym nie da się powiedzieć, że ta jest gorsza, tamta lepsza. Są po prostu całkiem inne. Inna organizacja, inne zasady.</p><p>Gdy w środę o siódmej rano zadzwoniłam do drzwi, już tam na mnie czekano. Przywitało mnie z uśmiechem trzy babki, które od razu się przedstawiły i jedna oprowadziła mnie po lokalu. Opowiem wam, jak wygląda ta świetlica. Mieści się w ogromnym nowoczesnym budynku. Wchodzimy przez oszklone automatycznie odsuwane drzwi do dużego holu. Tam znajdujemy zwyczajne drzwi przy których jest dzwonek, domofon i kamera. Nie ma możliwości by dostać się do świetlicy niezauważonym. </p><p>Zaraz za drzwiami są wieszaki na kurtki i półki na tornistry. Potem jest lada, przy której czuwa przynajmniej jedna pani (lub pan), która rejestruje przybycie i odejście poszczególnych dzieciaków.</p><p>Dalej mamy totalety dla dzieci, magazynek z apteczką, kuchnię dla personelu (starszaki używają jej też do odraniania lekcji po południu), łazienka dla personelu. A potem jest półokrągła szklana ściana z kilkoma wyjściami na podwórko. Na środku po całej sali rozstawione są stoliki i krzesełka, a pod ścianami wkoło są zabawki podzielone na rózne działy: szafa gier i puzzli, stół piłkarzyków, kącik lalek barbie i czytania dla maluchów, dział wielkich klocków, dział samochoddzików, dział klocków lego, cichy kącik z miękkimi kanapami dla dzieci, dywanem, książkami i teatrzykiem, piętrowy drewniany dom, który na dole wyposażony jest w zabawkową kuchnię, fotele etc, dział dużych lalek, wózków i kołysek. Zabawki można swobodnie przenosic pomiedzy działami i uzywac ich w całej sali. Sala jest ogromna, choć na pierwszy rzut oka na to nie wygląda. Jednak, gdy jest w niej tylko 20 dzieci, to masz wrażenie, że prawie nikogo nie ma, taka pustka. Gdy natomiast jest koło 80 sztuk, to człowiek czuje się jak w ulu - brzęczenie i zamieszanie. </p><p>I tak rano właśnie jest kilkanaście, dzwadzieścia parę dzieci, a po południu tłum. Jeden dzień jednak od drugiego się różni jeśli idzie o frekwencję. </p><p>Rano dzieci bawią się swobodnie. Gdy jest czas wyjścia do szkoły, włącza się specjalny dzwonek. Wtedy dzieci sprzatają zabawki i siadają przy stolikach. Potem woła się poszczególne szkoły, by dziatwa zakładała kurtki, czapki i zabierała tornistry, w czym oczywiście się pomaga. Najpierw ktos idzie odprowdzic tałatajstwo do najbliższej szkoły - to dosłownie przejść przez plac i już są na miejscu. W tym czasie szykuje się reszta i potem wyruszamy razem na poranny spacer do dalszych placówek. Nie jest daleko, bo około kilometra, ale trzeba maszerować w każdą pogodę i uważać na przejeżdżające rowery, motory, samochody...</p><p>Potem wracamy do świetlicy i wykładamy krzesełka na stoliki, bo wtedy przychodzi pani sprzątaczka, a my idziemy do domu. W południe (środa) lub o 15 (inne dni) wracamy. Zdejmuje się krzesełka i rozdziela zadania, czyli kto rejestruje przyjścia, kto idzie odebrać dzieci z najbliższej szkoły, kto czeka na autobusy (reszta przyjeżdża autobusami gminnymi), kto pilnuje szatni, kto kibelków (po lekcjach dzieci muszą kolejno iść na siku i mycie rąk), kto nalewa wodę i rozdziela ciastka czy owoce...</p><p>Dzieci się rozbierają, idą na siku, idą do stolika z wodą i ciasteczkami/owocami/warzywami (lub wyjmują swoje kanapki (sroda), zajadają, czasem przychodzą lub wołają o dokładkę, potem odnoszą kubeczki lub flaszki i idą sie bawić. Często (głównie w środy) wychowawczynie (to chyba lepsze słowo niż opiekunki) siadają przy stolikach dzieci i jedzą swoje kanapki razem z nimi. Ten mechanizm działa sprawnie!</p><p>Ale co istotne nikt nie zabrania dzieciom gadać, śmiać się się, wygłupiać. Nikt nie krzyczy na dzieci, gdy przewrócą butelkę z wodą, czy upuszczą ciastko na podłogę. No, chyba że się bardzo wydurniały i były wcześniej upominane (szczególnie starszaki). </p><p>Dzieci nie muszą też czekać, aż wszyscy się posilą. Mogą się iść bawić. Po skończonym posiłku pani otwiera drzwi na podwórko i któraś (albo kilka) idzie tam dyżurować. Dzieci, które chcą, biegną po kurtki i zasuwają na podwórko. Drzwi są otwarte do wieczora. I pogoda musi być wyjątkowo zła, by dzieci nie mogły sie bawić na zewnątrz, co raczej rzadko się zdarza, bo to na prawdę musi lać jak z cebra albo wichura z kodem czerwonym przechodzić. Dzieci ganiają w te i wewte cały dzień. Zdarza się, że wracają mokre i upaprane w błocie, jak ostatnio jeden agent, który przyszedł z butem ociekającym wodą w ręce i bosą stopą, mokry do pasa oznajmiając, że piłka non stop leciała w trawę i pytając czy może but dać na kaloryfer. Koleżanka tylko przewracała oczami i się go spytała, gdzie jest taka wysoka trawa na podwórku, że mu do piersi sięgało... Ale poza tym nie było problemu... Taaa, w tym tygodniu ja głównie się plątałam i obserwowałam poczynania koleżanek. No dobra, byłam odprowadzać dzieci do szkół, pomagałam z krzesełkami, miałam dyżur w szatni, pomagałam naciągać portki i majtki po wizytach w toalecie, grałam w memo i bierki, układałm puzzle, rysowałam, trzymałam dzieci na kolanach i przytulałam. I ze sto pięćdziesiąt razy odpowiedziałam na pytanie, jak mam na imię.</p><p>Uwielbiam to. Niektóre wchodzą do świetlicy i patrzą na mnie przez chwilę spod oka. Po czym pytają innych dzieci albo innej pani kto to jest. Niektóre od razu prosto z mostu: </p><p>- Czy jesteś nową <i><b>juf</b></i>*?</p><p>- Jak masz na imię?</p><p>- Gdzie mieszkasz?</p><p>- Ile masz lat?</p><p>*) <i>juf</i> - to skrót od dawniej używanego słowa <i>juffrouw</i>/<i>jufvrouw, czyli p</i>anienka. Tak zwraca się we Flandrii do nauczycielek w szkole podstawowej i w świetlicach też dzieci nazywają wychowaczynie <i>juf. </i>Pan nauczyciel w podstawowce to tutaj: <i>meester. </i>W szkole średnej już mówi się "proszę pana", "proszę pani", czyli <i>meneer/mevrouw </i>zwykle plus imię lub nazwisko. Niektórzy nauczyciele pozwalają sobie mówić po imieniu, szczególnie w starszych klasach szkoły średniej.</p><p>Poza szkołą dzieci zwracają się do znajomych dorosłych po imieniu. Czyli jeśli twoje dziecko ma flamandzkich znajomych to nie spodziewaj się, że oni będą do ciebie mówić "proszę pani/pana", bo raczej rzadko sie to zdarza. Będą mówić po imieniu, jeśli je znają. Jeśli nie znają, to zapytają jak masz na imię albo będą cię tytułować "mamo/tato Krzysia" (mama/papa van Kristof). To nie brak kultury. Tutaj taki jest zwyczaj. My dorośli też nie paniujemy znajomych nawet jeśli są od nas drugietyle starsi. Można, ale jest to zupełnie zbędne. W przypadku osób starszych to jeszcze dobrze zabrzmi, szczególnie jeśli samemu jest się młodym szczylem, ale jeśli do rodziców kumpli swoich dzieci po roku znajomości ciągle mówisz per pan/pani to już to może być lekka przesada :-)</p><p>Tutaj nawet jeśli do pana doktora czy burmistrza powiesz po imieniu nie będzie to jakoś specjalnie źle odebrane, choć w takich sytuacjach jednak już tytuły są jak najbardziej na miejscu, szczególnie w oficjalnych sytuacjach, bo tam na festynie na wsi to już różnie... ;-)</p><p>W tym tygodniu dotarło do mnie, że praca w świetlicy wymaga chodzenia do roboty dwa razy dziennie, czyli dwa razy dziennie wychodzisz do pracy i dwa razy dziennie z pracy wracasz. Dwa razy dziennie pokonujesz drogę do i z pracy. Gdy chodziłam do świetlicy oddalonej od domu raptem kilometr z hakiem to tego nie odczuwałam tak wyraźnie, ale teraz, gdy do pokonania mam odległość blisko 5 km to dopiero dociera do mnie, co to tak na prawdę znaczy. </p><p>Znaczy to, że muszę o piątej wstać, by zdążyć ogarnąć rzeczy do ogarnięcia, zjeść śniadanie i dotrzeć na siódmą do świetlicy. Znaczy to, że przed siódmą wychodze po raz pierwszy i przed 19 wracam po raz drugi. Znaczy to, że potrzebuję pół godziny, by dojechać tam skuterem, czy rowerem, co czasem trzeba robić dwa razy tego samego dnia. Znaczy to, że jak pada deszcz to dwie pary butów i dwie pary portek idą do suszenia, bo nie chce sie zakładać za każdym razem wszystkich akcesoriów przeciwdeszczowych. A jak się je zakłada to nie zdążają wyschać przecież i trzeba by mieć więcej kompletów: peleryn, spodni przeciwdeszczowych i ochraniaczy na buty... </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_YxEPg8PvdSIHa_eWTeP72h3S2sCi80VZc-BMRzGHbmbJSguJe9JMTu4-d1fdSEwJWk_1j-UcMH4Q-SJLqt0NZje5rlz308L9Dxq18ej7iyAcpvg4GHYWrfWuM8bEHFBsgeh-2tvmgI72f6lu8kkrCtu3W3D7FpQytHR4MJppBo7lzH0O_2-wtDbkruI/s4032/68AB690E-6E77-46F2-ACF8-4EDB0C325998.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_YxEPg8PvdSIHa_eWTeP72h3S2sCi80VZc-BMRzGHbmbJSguJe9JMTu4-d1fdSEwJWk_1j-UcMH4Q-SJLqt0NZje5rlz308L9Dxq18ej7iyAcpvg4GHYWrfWuM8bEHFBsgeh-2tvmgI72f6lu8kkrCtu3W3D7FpQytHR4MJppBo7lzH0O_2-wtDbkruI/w480-h640/68AB690E-6E77-46F2-ACF8-4EDB0C325998.jpeg" width="480" /></a></div><p><br /></p><p>Znaczy to też, że jak nie będzie mi się chciało lub sił będę mieć za mało, by jechać rowerem, to zużyję dużo paliwa. A jak mi się będzie chciało jechać rowerem, to <strike>będę podwójnie zmęczona</strike> będę mieć zajebistą kondycję. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO33OzBLFReecPTk5sxcS3Avg7ldVHq8XKnwyoiIrvUzxXxqyPZ572ZjIsetwlpABNniAbeqMKybs_Ad-BPEFaDe_THcj0ao2_Z_swpaVL9dX_N_FpuJ1s9f34lRSM2OJjObyPYSrgLmTk6DPjjqXjkwGb4omv_cnq-bRtFK_PZdJDvEc0k01zqkScyyQ/s4032/4ECC79F4-1AE1-43C2-BDFA-B2150C5C69DE.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO33OzBLFReecPTk5sxcS3Avg7ldVHq8XKnwyoiIrvUzxXxqyPZ572ZjIsetwlpABNniAbeqMKybs_Ad-BPEFaDe_THcj0ao2_Z_swpaVL9dX_N_FpuJ1s9f34lRSM2OJjObyPYSrgLmTk6DPjjqXjkwGb4omv_cnq-bRtFK_PZdJDvEc0k01zqkScyyQ/w480-h640/4ECC79F4-1AE1-43C2-BDFA-B2150C5C69DE.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">rowerem przez las</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0smXiVTEvc-BRG_IUTn6x8JW1Qzg12SevbOKDzD-JwOvRWPQfH4mCWo95OFJENLZ6i4MD9uyPKY9tabMf8vy6OExSDhO7U3jojhXhRUtX5JY8UOHsdMCTuaoYLnJEwCUZhmO88dIRxkPrxr6zZnjrcrP_L87YM2IN6FTmCjWoHP5jGEm3mpouL20FlT8/s4032/29D6E090-76CC-4D14-A218-2190F93522FE.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0smXiVTEvc-BRG_IUTn6x8JW1Qzg12SevbOKDzD-JwOvRWPQfH4mCWo95OFJENLZ6i4MD9uyPKY9tabMf8vy6OExSDhO7U3jojhXhRUtX5JY8UOHsdMCTuaoYLnJEwCUZhmO88dIRxkPrxr6zZnjrcrP_L87YM2IN6FTmCjWoHP5jGEm3mpouL20FlT8/w480-h640/29D6E090-76CC-4D14-A218-2190F93522FE.jpeg" width="480" /></a></div><p><br /></p><p>Dodam tu gwoli ścisłości, że godziny pracy (w sensie pracy, czyli nie stażu) w tej placówce są różne. Jedni zaczynają wpół do siódmej, inni o siódmej, kolejni nie przychodzą rano wcale, jeszcze inni przychodzą tylko rano, ale nie przychodzą po południu, jedni po południu przychodzą wcześniej, inni później i tak samo różnie kończą. Czas pracy jest tam dosyć szalony i, jak już zauważyłam, często ustala się dyżury z dnia nia dzień, z tygodnia na tydzień. Szczególnie, gdy ktoś zachoruje, to są takie przetasowania, że głowa mała, bo tu dochodzą jeszcze zastępstwa w filiach po okolicznych miejscowowściach. </p><p>Nie wiem, ile dokładnie ludziów pracuje w tej świetlicy, ale spora gromada. Na razie zapamietałam 6 imion koleżanek. Moja mentorka ma na imię Lena, co z wiadomych przyczyn dla MagdaLeny jest wyjątkowo łatwe do zapamiętania :-) </p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0b5394;">Przeżyłam też juz ciekawe zdarzenie. </span></h3><p>W środę rano prowadziliśmy dziatwę do szkoły. Przed ósmą o tej porze roku, szczególnie gdy pada, jest jeszcze dosyć ciemnawo. Wychowawczynie noszą kamizelki odblaskowe. Niektóre dzieci też. Jedna pani zawsze ma znak stopu do przeprowadzania dzieci przez ulice. Dzieciaków idzie około 20-30, czyli raczej sporo nas jest. No, moim zdaniem, raczej trudno takiego pochodu nie zauważyć, nawet po ciemnawu. Jednakowoż nie wszyscy, jak się okazuje, mają taki dobry wzrok...</p><p>Nie uszliśmy daleko, gdy po raz pierwszy przewodniczka stada stanęła na środku drogi ze znakiem stopu uniesionym w górę. Dzieci już zaczęły maszerować, gdy nagle jakiś czub na rowerze pomiedzy nimi przejechał, o mały włos nie potrącając pani przewodniczki. Zaczęła na niego krzyczeć, ale ten pojechał dalej. Stwierdzono, że to nauczyciel z pobliskiej szkoły. Wszyscy patrzyli w kierunku, w którym pojechał i wypatrzyli pana maszerującego raźno (bo rower pewnie na jakimś zamknietym parkowisku postawił). Jedna pani zaczęła wołać machając znakiem stopu, czy pan nauczyciel to nie powinien przypadkiem, wiedzieć, co ta rzecz oznacza? Druga się nie patyczkowała tylko do niego pomaszerowała chyżo i zaczęła mu prawić kazanie, że chyba na drugim końcu wsi słyszeli o tym, że nauczyciele powinni dawać przykład, a nie zachowywać sie jak palanci itd... Pan powiedział: "sorry, nie zauważyłem". Taaa </p><p>Innego dnia opieprz dostała nastolatka, która podobny popis dała. </p><p>Świadczy to tylko o tym, że prowadzenie dzieci ulicami nawet wsi wcale nie jest łatwe ani tym bardziej bezpieczne, bo ludzie mają w dupie bezpieczeństwo dzieci i innych przechodniów, bo ludzie są nieodpowiedzialni i bez wyobraźni... A co tu dopiero mówić o bezpieczeństwie dzieci idących do szkoły samopas... </p><p>Tak, niektórym ludziom tu już całkowicie odpierdala na drodze. Z każdym miesiącem jest gorzej i gorzej. Pojebów na rowerach elektrycznych a szczególnie speedpedelecach (rowery elektryczne jadące do 50km/h) to bym masowo wystrzelała. Tak, pojebów, bo tego to ludźmi nawet nie można nazwać. Już na pewno nie rozumnymi...</p><p>Przykład z minionego tygodnia. Pyrkam sobie skuterkiem do szkoły. Przejechałam kilka kilometrów wiejskimi dróżkami i właśnie przemknęłam przez pustą (bo zamkniętą z powodu remontu) drogę główną nie daleko ronda. Rondo wygląda porządnie: duże, na środku trawiasta górka, wokół szeroka jezdnia, a wokół jezdni czerwona szeroka ścieżka dla rowerów i skuterów. Ja jadę zgodnie z przepisami tą czerwoną ścieżką. Auta się zatrzymują ładnie, ale nagle z lewej widzę POJEBA na elektryku, który UWAGA! PRZEPIERDALA RONDO NA WPROST tylko tę wyspę omijając. SZOK W TRAMPKACH. Bo przecież pierdolnięte nie będzie się "wlokło" za skuterem. Najlepsze, że dalej jechał przez kolejne kilka kilometrów (do samej mojej szkoły) cały czas przede mną w tej samej odległości. </p><p>Innego dnia zatrzymuję się na końcu ścieżki rowerowej, by włączyć się do ruchu na jezdni (no bo ścieżka się skończyła i nie ma innej możliwości). Czekam, bo ruch duży, ale widzę że za trzy auta jest duża przerwa, to spokojnie, bezpiecznie sobie wjadę, a tu obok mnie po lewej przejeżdża pojebiec i wpierdala się na chama na jezdnię tak że kierowcy muszą nagle hamować. Oczywiście dalej cipoląg i tak nie naśpieszy, bo sie zwyczajnie nie da i dalej aż do samej mojej szkoły go widzę przede mną w tej samej odległości, bo tam jest duży ruch a droga wąska i żeby się zesrał to nie naśpieszy nawet rowerem. A to zawsze ci sami ludzie na tych samych rowerach.</p><p>Gdy zatrzymuję się na dużym skrzyżowaniu i wciskam przycisk na przejeździe dla rowerów (zielone dla rowerów i pieszych nie zapalai się tam, jeśli nie włączysz przycisku) nie raz i nie dwa spotkałam się z sytuacją, że pojeb mnie ominął i przejechał na czerwonym, bo czekanie na zielone światło jest dla lamusów.</p><p>I tak każdego tygodnia coś podobnego napotykam. Małżonek, który codziennie blisko 30km w jedną stronę nagina, to już takie historie opowiada, że słów po prostu brak... W minionym tygodniu widział jak laleczka za kierownicą wjechała na ścieżkę rowerową i potrąciła staruszkę... Babciowina na szczęście wstała o własnych siłach i zaczęła jebać pindzię, więc Małżonek uznał, że nie ma co się mieszać do zdarzenia i pojechał dalej. Ale myśl, że jutro to mogę być ja albo któreś z naszych dzieci jednak nie daje spokoju. </p><p>Wypadki z udziałem dzieci są niestety częste. Szczególnie pod szkołami. Kilka lat temu sama byłam świadkiem takiego zdarzenia u nas pod szkołą na wsi. Pani "nie zauważyła dziewczynki' NA PRZEJŚCIU DLA PIESZYCH POD SZKOŁĄ!!! Na szczęście jechała dosyć wolno i dziecko się "tylko" potłukło i "tylko" przeraziło. ale ja i tak taką biczę bym z przyjemnością potrąciła skuterem, by poczuła na własnej skórze jak to jest, bo może wtedy by coś tam w główce zaświtało, coś by tam może zaiskrzyło i jakies dwie szare komórki by się uaktywniły...</p><p>Wszyscy nagle się wszędzie spieszą, bo jeden z drugim nie wyjdzie z domu pięć minut wcześniej, bo by sie zesrał jakby wyszedł...</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;">Tabletki na ADHD powodują problemy z sercem</span></h3><p>Najstarsza zaczęła brać Rilatine (10mg) - tabletki na ADHD. Przez pierwsze dni się cieszyła, że czuje wyraźnie pozytywne działanie i że jest tak jak mówił pan doktor, czyli że nagle jej myśli nie rozbiegają się na 20 różnych stron i się nie gubią tylko płyną jednym strumieniem. Może się koncentrować na jednej rzeczy dobrze. Była zadowolona. Po paru dniach jednak serducho zaczęło jej walić jak oszalałe. Kręciło się w głowie, ciśnienie i puls wzrosły znacznie. Nie mogła zasnąć przez całą noc. Zaczęliśmy się zatem bardzo niepokoić. W ulotce kazało, że problemy z sercem są bardzo popularnymi powikłaniami, ale nie kazało, co wtedy robić... Postanowiliśmy zaprzestać brania leku i umówić się do psychiatry. W międzyczasie zasięgnęłam przez chat opinii znajomej, która po pierwsze zna się na lekach z racji wykształcenia, a po drugie sama ma doświadczenie z tym lekiem. Wspólnie doszłyśmy do wniosku, że istnieje opcja, iż najniższa dawka dla dorosłych może być dla chudej Najstarszej za duża. Najstarsza waży raptem 40 kilo, co jak na dosyć wysoką 21-latkę jest wyjątkowo niską wagą. Oczywiście przyczyn może być bez liku. Może zwyczajnie to nie jest lek tolerowany przez Naszą Najstrarszą i tyle. Wkrótce się dowiemy, co pan doktor myśli na ten temat, a póki co musimy czekać kilka dni. Najstarsza jest smutna z tego powodu, bo już się zaczęła bardzo cieszyć, że może jej życie się poprawi, może będzie mogła sprawniej, a może całkiem normalnie funkcjonować, a tu nagle klapa z tym lekiem... Oczywiście mamy nadzieję, że doktor znajdzie jakieś rozwiązanie tego problemu, bo działanie Rilatiny wydaje się bardzo dobre...</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;">A tymczasem wiosna się skrada powoli 🥀</span></h3><p>W zeszłą niedzielę poszliśmy <i>powandelować*</i> z Małżonkiem po okolicy i napotkaliśmy stado przebiśniegów. Małżonek się śmiał, że co to za przebiśniegi bez śniegu, przez który się można przebi(ć).</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7tRxMpImpIyiPdgvgcV7IXLfkNZSwc1XaEkCRgVn9ww-BMOVdQYAYUoayaW1CHvn4AdCQ5-cI0oB2-90aotLPx1lRgp2ubTlAaPFKp-F6X4QrG2DYyyaSYPes6CFAfCs7nURt7awpyiEBGYB9k0WA30uXrvelTgZ87rvvvQdjlHVurYDro9q7oacXnA/s4032/79032C35-C113-4306-91E5-ED2A536CE1CD.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7tRxMpImpIyiPdgvgcV7IXLfkNZSwc1XaEkCRgVn9ww-BMOVdQYAYUoayaW1CHvn4AdCQ5-cI0oB2-90aotLPx1lRgp2ubTlAaPFKp-F6X4QrG2DYyyaSYPes6CFAfCs7nURt7awpyiEBGYB9k0WA30uXrvelTgZ87rvvvQdjlHVurYDro9q7oacXnA/w640-h480/79032C35-C113-4306-91E5-ED2A536CE1CD.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpoBVwQRHzmwhpAh5SVwx7MlO_AU9mmbNS5dCEu-EU7bnL8VG9A3Tj6IH73oL9_08gvdhtKJtpf8xNQ-Yx_t1_r5hdqg-wmJwS8XjqsfFDxOWtT8YxLKuHFeHpLCogA1SNzzdPn4o5DwO5GzE8cFMdw0HDgrN3kn73hqxY7K7wNh5VHRuDDQ9FTQZZe5Y/s1440/A757D403-B231-4BF6-A93A-27E85957155D.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1440" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpoBVwQRHzmwhpAh5SVwx7MlO_AU9mmbNS5dCEu-EU7bnL8VG9A3Tj6IH73oL9_08gvdhtKJtpf8xNQ-Yx_t1_r5hdqg-wmJwS8XjqsfFDxOWtT8YxLKuHFeHpLCogA1SNzzdPn4o5DwO5GzE8cFMdw0HDgrN3kn73hqxY7K7wNh5VHRuDDQ9FTQZZe5Y/w640-h640/A757D403-B231-4BF6-A93A-27E85957155D.jpeg" width="640" /></a></div><p>Czasem... a raczej dosyć często używamy w życiu codziennym własnojęzycznie spolszczonych słów niderlandzkich. Bo to jest fajne. Wandelować pochodzi od słowa <i>wandelen [łandelen]</i> (spacerować).</p><p>Właśnie pomyślałam, że napiszę cały post po takiemu naszemu polskonederlands języku. Dla hecy, bom ciekawa, czy ktokolwiek spoza niderlandzkojęzycznych krajów jest w stanie zrozumieć, jak rodacy (szczególnie dzieciaci) na obczyźnie ze sobą rozmawiają.</p><p>Poza przebiśniegami napotkaliśy też stado saren, co już mnie wpiekliło niezdrowo. No bo, panie, przeważnie idąc wandelować biorę ze sobą aparat fotograficzny, bo tylko z jego użyciem da się zrobić w miarę sensowne zdjęcia z oddali. Może nie jakiś szał, bo to raczej prosty aparat dla prostych ludzi, ale ma niezły zoom i to się mu chwali. No i aparat to jednak nie telefon, choć nowoczesne telefony zdjęcia robią całkiem przyzwoite... Na potrzeby takiego bloga czy durnego insta w sam raz w każdym razie.</p><p>No ale tym razem uznałam, że przecież o tej szaroburej porze to mała szansa by koło domu coś wyhaczyć fotogenicznego. BŁĄD! Najpierw zobaczyłam pustułkę przydrożnym drzewie. Chwilę później kolejną wiszącą z pół metra naz ziemią, bo pewnie coś tam upatrzyła jadalengo. Gdy podeszliśmy bliżej poleciała na pastwisko i usiadła se na palu. Bo może. A ja bez aparatu! Aaaaaaa!</p><p>Najgorsze jednak były sarny. No france ubogie! Jak mieszkam tu 10 lat, tak tutejsze sarny znałam głównie ze słyszenia. Młoda często ponoć je spotykała w lesie. Ja natomiast nigdy! Kurde, nawet Małżonek, który mniej niż my po lesie się szwendał, widział kilka razy jelenie czy sarenki w drodze do pracy. A ja nie! I to nie było okej. A tu teraz, gdy idę sobie BEZ APARATU te mendy biegną sobie całym stadkiem wzdłuż lasu, potem po pastwiskach i z powrotem wzdłuż lasu. A ja nie mam aparatu przy sobie i nie mogę zrobić im zdjęcia, by udowodnić, że je serio widziałam. Co za bezczelne złośliwe stworzenia! Ale kiedyś jeszcze je zdybię, zobaczycie.</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #351c75;">A Młody się popsuł</span></h3><p>Przeczytaliśmy jedną książkę i od razu pojechaliśmy do biblioteki poszukać następnej. Duża Siostra poleciła coś i akurat było na półce. Jest w czytaniu i się podoba. No, popsuł się. Kto to widział czytać książki!?</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIHQ_o67d_L2RSdf7yvPvUf_4O5hT5XrNlUEQQ1_Lb2TzNGLnXBYM3zFikSwDbJLfMaKliG00RoIdAKQpqZuorBksscjuj-QFwEpaHBWIZVxAqxGpvLIfui_0DxXdrnJcAA-2IVIX6rN2emyQ0LOd1Pwhoh1v3_RkEbwLz8Dv6IrOYYOD2wCV_4Kl2IdM/s4032/0A40A8ED-9E44-4A78-B61D-CC6BF4F493A6.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIHQ_o67d_L2RSdf7yvPvUf_4O5hT5XrNlUEQQ1_Lb2TzNGLnXBYM3zFikSwDbJLfMaKliG00RoIdAKQpqZuorBksscjuj-QFwEpaHBWIZVxAqxGpvLIfui_0DxXdrnJcAA-2IVIX6rN2emyQ0LOd1Pwhoh1v3_RkEbwLz8Dv6IrOYYOD2wCV_4Kl2IdM/w480-h640/0A40A8ED-9E44-4A78-B61D-CC6BF4F493A6.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">w bibliotece…</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-59838047423096287162024-02-02T19:45:00.003+01:002024-02-02T19:50:53.380+01:00Zawsze coś… <h3 style="text-align: left;">Przejażdżka</h3><p>W zeszłą niedzielę kręciłam po okolicy, bo było ciepło i ładnie. Spotkałam gęsi nilowe, ale spitalały szybko, gdy tylko się zatrzymałam… Potem zatrzymałam się przy łąkowej kałuży, by zrobić ładne zdjęcia zachodu słońca… Nawet się udało. Po drugiej stronie drogi jest duży dom i słońce mu uroczo szyby pomalowało. Też uwieczniłam… No a las jak las… Jeszcze szarobury.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ3joRw_aQUjsSdqn0fdGlHvvwBi0_YQv-_B51EIVO95KrsGoIACRbszUb0pbu9RoxRij0tUndoE6r2ZK-uf36zv9iMGWmc4qX9Eru-w-WtXErJ-bC4TGN-1Wa2MSOrFoLW0PARqCr4xJagxEj_EXoPhoY5gbGmbUUNAefgbiCqTIKpEbp-k57Em4q1Hs/s1440/5628E27B-A679-400D-8DD3-29D52803DCDC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ3joRw_aQUjsSdqn0fdGlHvvwBi0_YQv-_B51EIVO95KrsGoIACRbszUb0pbu9RoxRij0tUndoE6r2ZK-uf36zv9iMGWmc4qX9Eru-w-WtXErJ-bC4TGN-1Wa2MSOrFoLW0PARqCr4xJagxEj_EXoPhoY5gbGmbUUNAefgbiCqTIKpEbp-k57Em4q1Hs/w640-h480/5628E27B-A679-400D-8DD3-29D52803DCDC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdpxXOJLGpp7CnzVyqabEJfQY8enY55tHBVRpA2j5QwOWvH1K6wpSEE1CQDjPC2rDGHosQUeQq6YV-W8-tjSI-0ehO7kWPlBkgWTRSlZ-zUWs3sveHbcclkn5MZewKNmU2Hyw9sstjahLDBXy6qA8X6uDWeoar7fdD13yCba6huGMJxfkT_CJ_GRY6-8Q/s1440/76960441-5598-495D-9371-99E4F0639F84.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdpxXOJLGpp7CnzVyqabEJfQY8enY55tHBVRpA2j5QwOWvH1K6wpSEE1CQDjPC2rDGHosQUeQq6YV-W8-tjSI-0ehO7kWPlBkgWTRSlZ-zUWs3sveHbcclkn5MZewKNmU2Hyw9sstjahLDBXy6qA8X6uDWeoar7fdD13yCba6huGMJxfkT_CJ_GRY6-8Q/w640-h480/76960441-5598-495D-9371-99E4F0639F84.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">gęś nilowa</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNKlC3X_YK6JA28hob3OS2-7sYezrK6l4QtYTQzUpn1fBs8iwAwQJpVSWuK3-iS9GEXXMG6fEMz9a23dw5aZaw2UTSRMtslc20n1LiYQKeai5kPoAR_teTZ_4QjHZYZkrDOdZBkWDn7aHE4ySfSDLAlXY7lIIBLdZMeQ6sDn_fG2sIHfI6mDSpknTgmlk/s1440/2B14DC4C-71E3-4542-A41C-3834B39DE2E9.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNKlC3X_YK6JA28hob3OS2-7sYezrK6l4QtYTQzUpn1fBs8iwAwQJpVSWuK3-iS9GEXXMG6fEMz9a23dw5aZaw2UTSRMtslc20n1LiYQKeai5kPoAR_teTZ_4QjHZYZkrDOdZBkWDn7aHE4ySfSDLAlXY7lIIBLdZMeQ6sDn_fG2sIHfI6mDSpknTgmlk/w640-h480/2B14DC4C-71E3-4542-A41C-3834B39DE2E9.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zachód słońca nad kałużą</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVGp4mKHiMd6NuPGrm2fVQ2naIW-ewOYO2CnGlK9c65wiF47fjdwSalYydjsv3EFHaP2tZxAmVehM4QoUmwQw1zmK35LEnfEgg_EQzWGnSNDJaLuXqpiOn_OqabaeiO_iPnMMGlDAlsAyvGwT0YShH_GL58BIJi10DXUSzs1bPS_zWcQtJ3b15yy3jH0/s1440/6C24F7F6-5210-4092-8141-0219EFB10405.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVGp4mKHiMd6NuPGrm2fVQ2naIW-ewOYO2CnGlK9c65wiF47fjdwSalYydjsv3EFHaP2tZxAmVehM4QoUmwQw1zmK35LEnfEgg_EQzWGnSNDJaLuXqpiOn_OqabaeiO_iPnMMGlDAlsAyvGwT0YShH_GL58BIJi10DXUSzs1bPS_zWcQtJ3b15yy3jH0/w640-h480/6C24F7F6-5210-4092-8141-0219EFB10405.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzaKc2-9MvXK0sxrUuSziA6z5BOvvgQdvRILB_7OfuSTU07trFC-x_wvO5RCz-WXL0cyrT3Rv-quviC6864C994uFD-8U_MbjtnsWM3pAt3NZTl4Iy6LOmLg9xIIsDSL8WrgJwBUIYYzjumuWLdzGOrvtkp5b-VCYT5kA3kE6nBwafma0wI1T1nAjv6Mg/s1440/51556ECD-AFB7-4E24-AF57-0C9BB9D0E313.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzaKc2-9MvXK0sxrUuSziA6z5BOvvgQdvRILB_7OfuSTU07trFC-x_wvO5RCz-WXL0cyrT3Rv-quviC6864C994uFD-8U_MbjtnsWM3pAt3NZTl4Iy6LOmLg9xIIsDSL8WrgJwBUIYYzjumuWLdzGOrvtkp5b-VCYT5kA3kE6nBwafma0wI1T1nAjv6Mg/w640-h480/51556ECD-AFB7-4E24-AF57-0C9BB9D0E313.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTbCeNPidrdzHJ9c2-5m-V_0tk8eM-oJTBQ6R8CKi_C4vdoWrehOjT5lAzY4CkH5aPDofxULtlirRFBfmumecV0HAz52bC2Ci6896g3agZoQe0RU6GxeBfJJl9zUXsTIatGUS3lg3KZZOrvWiROYGWW3_Lk7uMizoxCWddFfXP6BBDHwf6kz8Gv2wXfqw/s1440/51240317-8BD1-4922-B0E0-4CC90343AA5B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTbCeNPidrdzHJ9c2-5m-V_0tk8eM-oJTBQ6R8CKi_C4vdoWrehOjT5lAzY4CkH5aPDofxULtlirRFBfmumecV0HAz52bC2Ci6896g3agZoQe0RU6GxeBfJJl9zUXsTIatGUS3lg3KZZOrvWiROYGWW3_Lk7uMizoxCWddFfXP6BBDHwf6kz8Gv2wXfqw/w640-h480/51240317-8BD1-4922-B0E0-4CC90343AA5B.jpeg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Medycznie</span></h3><p>Tydzień moich ferii zaczął się od porannej wizyty u lekarki. Pojechałam razem z Młodą. Ja potrzebowałam, by mi wstrzyknięto kolejną dawkę Decapeptylu w zadnią część ciała, a Młoda potrzebowała skierowania na MRI, bo odkłada to i odkłada... ale nowy rok to nowe siły do łażenia po doktorach. Potem od razu zadzwoniłam do szpitala, by jej umówić to MRI i zdziwko mnie szarpnęło, gdy powiedziano, że termin na połowę lutego. Nawet szybko!</p><p>Problem tylko taki, że tego samego dnia Najstasza ma mieć usuwane zęby mądrości i ja sobie sprytnie zaplanowałam, że Młoda jej będzie towarzyszyć, więc ja będę sobie mogła żyć swoim życiem, ale w takich okolicznościach to ja muszę pojechać najpierw z jedną a potem z drugą... To oznacza dzień z głowy. </p><p>Dobrze, że po wyguglowaniu mi wykazało, że nie mogę robić płatnego wolontariatu, bo teraz musiałabym to odkręcać, gdyż już trzy dni feryjne mam zaplanowane medycznie...</p><p>W poniedziałkowe popołudnie z kolei odwiedziłam dentystkę. Naprawiała te same dwa zęby, które nie tak dawno naprawiał mi poprzedni dentysta, a wcześniej jeszcze w Polsce dentystka dwa razy, no i gdzie stan zapalny miałam po chemii, co to mi cięli w szpitalu… Nie wiem, o co w tym chodzi i co dentyści tam widzą… bo ja to nic specjalnego…</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Placki bidoki</span></h3><p>Wtorek był luz, więc zrobiłam coś, na co wszyscy mieli od kilku <u>już lat </u>ochotę, ale nikt nie chciał robić: placki ziemniaczane, czyli po naszymu „<i>bidoki</i>”. Z gulaszem wołowym w opcji dla niewegetarian... Tak, dobre były, ale nie przewiduje się kolejnej edycji w najbliższych miesiącach. Obieranie ziemniaków to pikuś. Starcie ich na tarce już ciut nudne, ale szczytem szczytów jest smażenie tej fury placków, a jeszcze potem myć wszystko trzeba, bo oliwa z patelni opryska wszystko wokół. No i trzy dni w domu śmierdzi smażonymi plackami. </p><p>Ale smaczne były! </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFiTlow_ElOG5iyPAuxryjNBHhK2VSePvG6fL9OpVYEgWM_jq-gbTJUuOpTSYPy4XqLBBwWeQ2thATqYVxGcQXeNn_E0z4gn2vvSIpBAlcFS5hO3qjuxK5glQ_7TiL0aWYjX_f2WRBTTCvq9gC2bpj-DSbGHJjS4wIYBCBRRpscQECB-CQ37Qbc9H_d8M/s4032/0B14A52A-2365-4CF7-93B2-9E1C2C2F781B.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFiTlow_ElOG5iyPAuxryjNBHhK2VSePvG6fL9OpVYEgWM_jq-gbTJUuOpTSYPy4XqLBBwWeQ2thATqYVxGcQXeNn_E0z4gn2vvSIpBAlcFS5hO3qjuxK5glQ_7TiL0aWYjX_f2WRBTTCvq9gC2bpj-DSbGHJjS4wIYBCBRRpscQECB-CQ37Qbc9H_d8M/w480-h640/0B14A52A-2365-4CF7-93B2-9E1C2C2F781B.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">placki bidoki</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuLwHc0_UoUU5p32zO2NrnIN5-L6bEqDxL55k3excQ5MhkAgLBbYh_GLZJ7uM7-cM3zlQixWzRKenm9lKC9L9nrke354jLMyt0FCmaie5If8drK6oLdvk_BvsXzBS3wOjdxKS80pSjBGGA-W-dKzDrDZAygoGBps-RfRq4UGj7-EL-y0PxGhL0FyxKBvM/s4032/9C64F0B5-89A4-40E3-BFCD-7914788B2FE1.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuLwHc0_UoUU5p32zO2NrnIN5-L6bEqDxL55k3excQ5MhkAgLBbYh_GLZJ7uM7-cM3zlQixWzRKenm9lKC9L9nrke354jLMyt0FCmaie5If8drK6oLdvk_BvsXzBS3wOjdxKS80pSjBGGA-W-dKzDrDZAygoGBps-RfRq4UGj7-EL-y0PxGhL0FyxKBvM/w480-h640/9C64F0B5-89A4-40E3-BFCD-7914788B2FE1.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">oliwą nasra wszędzie… :-/</td></tr></tbody></table><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">ADHD i kurzajki</span></h3><p>W środę rano znowu pojechałam do lekarki. Tym razem z Najstarszą. Poprosiła o receptę na lek na ADHD wedle pisemnych wskazówek naszego psychiatry oraz o wymrożenie kurzajek na stopach. To ci jest pieroństwo wredne. Kilka lat temu Młoda to przyniosła skądś. Namnożyło jej się tego całe kupy na stopach. W końcu wyleczyła i chwilę był spokój, ale w pewnym momencie pojawiły się na stopiszczach u Małżonka i u Młodego. Małżonek to, jak pamiętam, miał problemy z wykonywaniem pracy przez to gówno... Potem było trochę spokoju, ale nie dawno Najstarsza mówi, że ma dwie zarazy na stopie. Jedna taka "minimini" jak powiedziała doktorka, ale wymroziła obie. Za 3-4 tygodnie ma powtórzyć zabieg. Teraz muszę Młodego zabrać na wymrożenie, bo to on jest teraz źródłem zła. Parę miesięcy temu pokazywał swoje kurzaje lekarce, ale bał się wymrażania, mimo oświadczenia dowciapnej pani doktor, że wszystkie dzieci, którym wymrażała kurzajki jeszcze żyją... Zdecydował, że będziemy je próbować smarowaniem wytępić, bo u Dużej Siostry to przecież dało doskonałe wyniki. Tyle, że Duża Siostra jest konsekwentna, dokładna i obowiązkowa... Młody natomiast jest dosyć zapominalski, a matka jest już całkiem zapominalska i jak zrobiliśmy nakazaną przerwę, tak ona ciągle trwa... od kilku dobrych miesięcy haha. A kurzajki się rozmnożyły i teraz są już na obydwu epickich stopach. Młody ma stopy nieczułe więc mu te kurzajki nie przeszkadzają, a że człowiek se stóp bez powodu nie ogląda to i łatwo zapomnieć, że coś im dolega... Tak, Młody ma nieczułe stopy, bo - jak już wielokrotnie mówiłam - on ma rozregulowane czujniki: w jednym miejscu działaja za bardzo, w drugim wcale. </p><p>A propos czujników, to zapomniałam podczas incydentu śnieżnego nadmienić, że Młody dotykał śniegu gołymi rękami i MÓGŁ TO ROBIĆ. Ja sobie to uświadomiłam dopiero w nocy po tym, jak lepiliśmy bałwana i zaraz na drugi dzień zapytałam Młodego, co to za ściema z tymi puchnącymi dłońmi, a ten na to, że właśnie też to zauważył (ale później do niego dotarło), że naparzał się z kolegami śnieżkami pod szkołą i dłonie mu <u>nie od razu</u> spuchły. Bolałay wciąż jak diabli, ale spuchły dopiero dużo później. No i przy lepieniu bałwana (chwilę klepał go bez rękawic) też mu nie spuchły (choć bolały - jak mówi). Zastanawiamy się zatem, co powoduje, że alergia na zimno jest czasem silniejsza niż innymi razy. No ale dobra, teraz mniejsza o to.</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Wypadki chodzą po ludziach</span></h3><p>W środowe południe postanowiłam pojechać do świetlicy, bo zaczęłam się denerwować trochę albowiem w poniedziałek wysłałam e-mail z pytaniem, kiedy mogę przyjść podpisać umowę stażową, ale nie otrzymałam odpowiedzi. </p><p>- Co jest z tymi ludźmi? - myślałam - Czy tak trudno odpisać człowiekowi na mejl?! </p><p>Babka jednak mówiła, że mogę przyjść w dowolny dzień, więc pójdę...</p><p>Wsiadłam na Tośkę i popyrkałam zatem, by zapytać, o co biega. No i się dowiedziałam, że pani z którą ostatnio rozmawiałam jest chora... Do końca marca.</p><p>- MARCA?!</p><p>Tak, okazuje się, że pani wykopyrtnęła się na swoim nowym rowerze elektrycznym, którym się ostatnio chwaliła, i złamała rękę tak, że trzeba było operacyjnie składać. No trochę niefart. Dla mnie trochę, bo dla niej to trochę bardziej niż trochę. Na szczęście był miły pan, który myślałam, że jest panią, bo jak ci mówią "Franky" to nie wiesz, czy to on czy ona, ale ja jakoś niewiedzieć czemu pomyślałam, że to ona... (no dobra wiedzieć czemu: niektóre stare informacje w mózgu się niezaktualizowały i wciąż widnieje, że "praca z dziećmi" równa się "kobiety")</p><p>Poszłam tam, gdzie mnie skierowali, czyli na drugą stronę budynku, zapukałam do drzwi, na których była tabliczka z imieniem "Franky", weszłam i wtedy mój mózg przekonany, że tam powinna być baba, miał chwilowego laga... Na szczęście użyłam sformułowania, że wysłano mnie tam ze świetlicy do Franky albo Caroline. Tu się na szczęście nie odmienia imion przez rodzaje więc to tak samo brzmi jak mówię o babie i o chłopie... Dopiero usiadłszy i zobaczywszy pieczątkę z imieniem i inne gadżety z tym imieniem coś mi tam zaiskrzyło na stykach i udało mi się skonstatować, że TEN PAN to jest właśnie FRANKY. Mózg to czasem jednak dosyć dziwną rzeczywistość kreuje i robi nas w konia... </p><p>Obok świetlicy jest ławka Serdecznego Williama (w dosłownym tłumaczeniu było by „gorącego”, ale po naszemu to jakby co innego znaczy…). „<i>Coś cię gnębi? opowiedz o tym. Serdeczny William słucha”</i>. Każdy może zostać takim słuchającym Williamem. Na misiu jest informacja, jak się zgłosić do akcji.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheNP2CwfYEZcxmmuO6kiDWpOeAVKWs5m9lMYlE4IF3-OBvGOjyOCR82x0RndVt4jugSoLVtQehscpJ2q_0HjMzZqXImW2sAQi1EBZpQEYrDWIMf_Ggg1UUjtBimylQleiBMRNjgktNGYH-9d06sl8yGz3jW1dgGplIWkcWuW3cgPF6jekFf3ZcSMtGxKI/s4032/B06DE27A-ACEE-4775-82B2-B9885BE4926E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheNP2CwfYEZcxmmuO6kiDWpOeAVKWs5m9lMYlE4IF3-OBvGOjyOCR82x0RndVt4jugSoLVtQehscpJ2q_0HjMzZqXImW2sAQi1EBZpQEYrDWIMf_Ggg1UUjtBimylQleiBMRNjgktNGYH-9d06sl8yGz3jW1dgGplIWkcWuW3cgPF6jekFf3ZcSMtGxKI/w640-h480/B06DE27A-ACEE-4775-82B2-B9885BE4926E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Wypowiedzenie</span>?</h3><p>W czwartek z kolei miałam spotkanie z moją konsultantką z biura sprzątającego. Przygotowała mi dokumenty do wysłania w sprawie zakończenia umowy o pracę z przyczyn medycznych i podała adresy, na które mam to wysłać. Po 9 miesiącach niezdolności do pracy mam bowiem prawo złożyć wypowiedzenie z przyczyn ode mnie niezależnych, a wtedy zachowuję wszelakie prawa do ewentualnego zasiłku dla bezrobotnych itd itp. Wstrzymam się z tym jednak trochę i doinformuję, jak to właśnie z tymi zasiłkami wygląda, by się nie wdupić znowu i nie zostać bez pieniędzy. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi06CSkj2_4p_A_2Ca3hIC5r_iMc1GOsIvtQNmSlRhKEFvg0jTN9WMkIyz5r-EHnQphPy08z4dqqBCtE6jSQIvfQWjgJyphlI3YtnVZRjBJ_-WvuD54gSWIoxZfKgOmpRk6J96wKt78spDMP9aNlodLddAxplQOJcTtEyDCzmm82aK9j-8AaRsKA2a0m4/s4032/0294ECF8-38C5-4880-9824-FA1820FB5280.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi06CSkj2_4p_A_2Ca3hIC5r_iMc1GOsIvtQNmSlRhKEFvg0jTN9WMkIyz5r-EHnQphPy08z4dqqBCtE6jSQIvfQWjgJyphlI3YtnVZRjBJ_-WvuD54gSWIoxZfKgOmpRk6J96wKt78spDMP9aNlodLddAxplQOJcTtEyDCzmm82aK9j-8AaRsKA2a0m4/w480-h640/0294ECF8-38C5-4880-9824-FA1820FB5280.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Właśnie otrzymałam wezwanie na kontrolę do funduszu zdrowia, która ma się oczywiście odbyć w ferie krokusowe... Nie wiem, czy to spotknaie z lekarzem czy z jakimś koordynatorem , czy obydwojgiem... Ale może tam się dowiem, jak stoją sprawy z zasiłkami... Bo kolejna kwestia jest taka, że po roku chorobowego przechodzi się na niepełnosprawność... A może po prostu napiszę e-majl do koordyntorki powrotu do pracy, u której byłam w zeszłym roku i która załatwiała mi u lekarza zgodę na przekwalifikowanie... </p><p>A tak przy okazji to nie pamiętam, czy wspominałam już, ale poza zasiłkiem teraz otrzymuję jeszcze z funduszczu zdrowia dodatkowe pieniążki z tytułu przekwalifikowania się. Nie jest to jakaś wielka kwota, ale kilkadziesiąt euro to bardzo miły dodatek. W sensie nie dość, że państwo mi funduje ten wcale nie tani kurs (łącznie to koło tysiąca pewnie się uzbiera za rok), płaci mi za dojazdy (stała kwota od kilometra), funduje mi również wcale nie tanie szczepienia na żółtaczkę itd to jeszcze nagradza sam fakt, że mi się chce chodzić do szkoły. I gra gitara!</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Rzeczy z drugiej ręki i zabawne dekoracje</span></h3><p>Do biura pojechałam oczywiście swoim pierdzikółkiem, bo do Dupnicy mamy kilkanaście kilometrów po pierońskich górkach. Po drodze zauważyłyśmy ROWER… Uśmiałyśmy się zdrowo. Zdjęcie słabe, bo z daleka, ale widać, w czym rzecz.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ztFC3CIPToVmOCyiMcqWcX2TDmZVhyIDD0pRAyWT9hGye5cknVjyf2CHnzVOf8BBC11nW7Lq_aJ0ijCL9gtJgVcVVxUdUDdNr3J64GkQJsgWfERmD6655FxewrLk-j4-SmKWxFb9w7SclTF0tgFJAV9k08pAxEaWB4fZQMcCsRhQOgNGU4zkHpyxAEs/s292/6AD62A47-DEF1-4083-8D0F-CDA91E3B9F2E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="271" data-original-width="292" height="594" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ztFC3CIPToVmOCyiMcqWcX2TDmZVhyIDD0pRAyWT9hGye5cknVjyf2CHnzVOf8BBC11nW7Lq_aJ0ijCL9gtJgVcVVxUdUDdNr3J64GkQJsgWfERmD6655FxewrLk-j4-SmKWxFb9w7SclTF0tgFJAV9k08pAxEaWB4fZQMcCsRhQOgNGU4zkHpyxAEs/w640-h594/6AD62A47-DEF1-4083-8D0F-CDA91E3B9F2E.jpeg" width="640" /></a></div><p> Dlaczego Dupnica? Bo miejscowość owa nazywa się ASSE, czyli w naszym wolnym tłumaczeniu Dupnica. Młoda zabrała się ze mną, bo po drodze mamy dwa Kringwinkel-e. W Dupnicy jest taki raczej słaby - niby dużo rzeczy, ale tak naprawdę to nic ciekawego i straszny bałagan. Kawałek dalej w Opwijk [czyt: opłek] za to jest fajny mały Kringwinkel. Jeszcze chyba tam nie weszłyśmy nigdy, by wyjść z pustymi rękami. Czasem mamy problem z zabraniem się z naszymi zakupami na skuter: książki, ubrania, durnostojki, puzzle, talerze, szklanki, zabawki i inne cuda niewidy. Tym razem kupiłam tylko jedną książkę Pietera Aspe za 3€, jeden niebieskawy t-shirt z błyszczącym motylkiem za 2€ i... WIELKĄ BRZYDKĄ szafę na ubrania za 20€. Nie, no oczywiście, że nie przywiozłyśmy ponad dwumetrowej szafy na skuterze, bez przesadyzmu. Napisałam do Małżonka, że w sobotę musi po robocie po nią pojechać, czy się mu to podoba, czy nie. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIfvORAkzUj2FFH2TexGZsJ_FbIBqtDsvxUUlXUyl_xXE06zJU1aGal1tnCwSsUvuLz2SE5fEgbE3QHR2Qmv5c0XOw6FG3Qlbl8VeqOvy4E4Zd4smOAiNjSySb_mEuE9jaDFbuXrP-RpNQQRnyE1-R48UgcOxFpEcDY_WNaijTXlkQC_PX9pqZzKul39M/s4032/C4CD8201-A36E-4352-BB6C-BE3D1756BD98.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIfvORAkzUj2FFH2TexGZsJ_FbIBqtDsvxUUlXUyl_xXE06zJU1aGal1tnCwSsUvuLz2SE5fEgbE3QHR2Qmv5c0XOw6FG3Qlbl8VeqOvy4E4Zd4smOAiNjSySb_mEuE9jaDFbuXrP-RpNQQRnyE1-R48UgcOxFpEcDY_WNaijTXlkQC_PX9pqZzKul39M/w480-h640/C4CD8201-A36E-4352-BB6C-BE3D1756BD98.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">moja kolekcja powieści Aspe kupowanych zawsze w Kringwinkel</td></tr></tbody></table><p><br /></p><p>Szafa sama w sobie nie jest brzydka, tylko ma kolor opiździały. Nawet nie wiadomo, co to za kolor wogle. Panu przy kasie powiedziałam, że chcę kupić tę NIEBIESKĄ szafę, co w kącie stoi, to nie wiedział, o czym mówię... Musiałam mu pokazać, a ten wtedy mówi do kolegów, by zabierali się natychmiast do rozkręcania tej ZIELONEJ szafy i zanieśli ją do magazynu. Ona nie jest ani zielona ani niebieska. Opiździała po prostu, ale, Panie, za dwie dychy to ja se ją przemaluję potem na dowolny kolor, gdy będzie trzeba. Byle się tylko do naszej sypialni zmieściła, bo wedle moich pomiarów to na styk powinna wejść. Nasza sypialnia to mała klitka, bo w sumie starym na co większa. Przeciez tam tylko śpimy. Młodzi to co innego. Oni potrzebują przestrzenych pokoi, bo oni tam spędzają większość czasu, grają, jedzą, zapraszają czasem znajomych...</p><p>W każdym razie każda szafa lepsza niż kartonowe pudła, bo właśnie w kartonowych pudłach i na "sklepowym" wieszaku trzymamy pościel i ubrania od czasów zamiany pokojami z Młodym. Do tego mamy różowe ściany! RÓ-ŻO-WE, Panie, takie Barbie-różowe, bo Młody wtedy kochał różowy, a nie ma czasu ani chęci by to przemalować.</p><p>Mniejsza jednak o to. Czekam na naszą nową starą szafę z nadzieją, że się zmieści w tej naszej różowej klitce i że w końcu będę mogła ubrania poukładać normalnie na półkach i że będzie tam można normalnie posprzątać, by jakoś po ludzku wyglądało i przede wszystkim by mi się łachy nie kurzyły. </p><p>W drodze powrotnej też coś niesamowitego zauważyłyśmy. Dom wielkiego miłośnika dekoracji ogrodowych… Szanuję oryginalność. Lubię takich wariatów! Młoda tylko się zastanawiała głośno, jak ten ktoś ma w domu, skoro TAK ma w ogrodzie…?</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoA1Ggj8ydZzuPgmWYyabMsvj85fPNSWtfss4gJWm67bV-Y1iyIF5R3apBU4ZlufA8b47xxA04M49svQ-fsWEc7WG0wqkijeZDOD-BNHUiSGTDZH56-3UHH8yYFJEVqNNY_YO2Ckz0HOONIDyS2V07wBfjhiw9SUTndkVOkFfOes4hW6nfLUEU6j77xTo/s4032/8C6AB213-9226-4F95-B3B2-9C144079407C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoA1Ggj8ydZzuPgmWYyabMsvj85fPNSWtfss4gJWm67bV-Y1iyIF5R3apBU4ZlufA8b47xxA04M49svQ-fsWEc7WG0wqkijeZDOD-BNHUiSGTDZH56-3UHH8yYFJEVqNNY_YO2Ckz0HOONIDyS2V07wBfjhiw9SUTndkVOkFfOes4hW6nfLUEU6j77xTo/w640-h480/8C6AB213-9226-4F95-B3B2-9C144079407C.jpeg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #0c343d;">Pająk</span></h3><p>A Młoda parę dni temu zgłosiła, że ma w pokoju nowego pająka. Ładny jest, ale była na niego zła, bo prawdopodobnie zjadł innego pająka, który mieszkał u niej za biurkiem już kilka miesięcy.</p><p>Mówi, że ten łazi czasem po ścianie nie wiadomo za czym, a potem chowa się za biurkiem. Zrobiła mu zdjęcie, jak wyszedł i mi wysłała. Akurat czytaliśmy z Młodym książkę i w te pędy biegliśmy zobaczyć to nowe zwierzątko Młodej, ale już uciekło… Po niderlandzku to muisspin, czyli pająk mysi, ale nie wiem, jak po polsku się nazywa. Myszowato jednak faktycznie wygląda. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpda9uRZG88JZbpbPcWU9ocutFSw2quLk02UKNQ5ZEtOxStz_vNMkB8Ppm4lNJ4Amoh021AjCRu4ShqDxrSvBjWtXk7_vVuXyPHCqW8kN-NwhxVrORZS2vGPiuOHttADjhFyYXxzijn4dNeSpRnHCQnqQ7E-4ZXI-fnHvXLH35az7wH0CshzG6SqrVomY/s1013/5AE1D4A5-63C2-4A60-A321-B0246A73D38B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1013" data-original-width="915" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpda9uRZG88JZbpbPcWU9ocutFSw2quLk02UKNQ5ZEtOxStz_vNMkB8Ppm4lNJ4Amoh021AjCRu4ShqDxrSvBjWtXk7_vVuXyPHCqW8kN-NwhxVrORZS2vGPiuOHttADjhFyYXxzijn4dNeSpRnHCQnqQ7E-4ZXI-fnHvXLH35az7wH0CshzG6SqrVomY/w578-h640/5AE1D4A5-63C2-4A60-A321-B0246A73D38B.jpeg" width="578" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-6044349114660552412024-01-29T21:02:00.001+01:002024-01-30T09:16:43.034+01:00Oryginalne wykorzystanie opuszczonych kościołów w Belgii<h3 style="text-align: left;"><span style="color: #38761d;"><u> Kościół jako księgarnia (Holandia)</u></span></h3><div style="text-align: left;"><span><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span>Parę lat temu opowiadałam wam i pokazywałam zdjęcia z wycieczek do <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2019/07/znalazam-ulice-czarownic-odwiedziam.html" target="_blank">Maastricht</a> i <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2020/09/wycieczka-do-zwolle-gdy-wybierasz-w.html" target="_blank">Zwolle</a> podczas których zachwycałam się księgarniami w starych kościołach. Kto ciekawy, niech kliknie w w/w nazwy miast, by przenieść się do odpowiednich wpisów. Poniżej wrzucam po jednym zdjątku z każdej księgarni. dla tych, którym nie chce się czytać starych postów.</span></div><h3 style="text-align: left;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8x9TylHT00YIXAyr62xWfd8pDMXxtoZIzqN62egCS_Ie4a9oKpWQAT-AxvEddeFoexmrSmtrQyPXqfyRFNiUojeP-XlMd145UqWRRGZLxtSiBBCUGGBOmE6HGKgUZL0M0xI8RNet7tns/s640/2019-07-15+12.58.38.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8x9TylHT00YIXAyr62xWfd8pDMXxtoZIzqN62egCS_Ie4a9oKpWQAT-AxvEddeFoexmrSmtrQyPXqfyRFNiUojeP-XlMd145UqWRRGZLxtSiBBCUGGBOmE6HGKgUZL0M0xI8RNet7tns/w480-h640/2019-07-15+12.58.38.jpg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">księgarnia w Maastricht (Holandia)</td></tr></tbody></table><br /><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></h3><h3 style="text-align: left;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXgYr0EBBRcOityO8rcUPIboo-PHb6lrv6XSJplOvVAGEqAyZ28ZHAETEIffR-yUF37v8zc1HO6LyPbKQHqVOFAF8OcyhUuzITdadv6bjmSfM9xFLflqsEXR5rd0K2U3WIs7Q8uqSgg7A/s640/2020-08-13+10.58.18.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXgYr0EBBRcOityO8rcUPIboo-PHb6lrv6XSJplOvVAGEqAyZ28ZHAETEIffR-yUF37v8zc1HO6LyPbKQHqVOFAF8OcyhUuzITdadv6bjmSfM9xFLflqsEXR5rd0K2U3WIs7Q8uqSgg7A/w480-h640/2020-08-13+10.58.18.jpg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">księgarnia w Zwolle (Holandia)</td></tr></tbody></table><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-size: medium; font-weight: 400;">Księgarnie to jednak nie jedyny pomysł do wykorzystania opuszczonego kościoła. W Belgii ludzie mają najróżniesze, czasem dosyć szalone pomysły na wykorzystanie takiej budowli, co zazwyczaj pomaga w utrzymaniu ich w dobrym stanie, aby zachowały się dla potomności. </span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: medium; font-weight: 400;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Puste kościoły często używane są na szkolne klasy, przedszkola, miejsca spotkań lokalnej społeczności, punkty turystyczne, miejsca koncertów czy wystaw kulturalnych oraz całą masę innych pospolitych zdarzeń czy potrzeb. </span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Czasem jednak się zdarza, że pomysły realizowane w kościelnych budynkach zapierają dech w piersi.... </span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Jako się rzekło ja sama na własne patrzały miałam okazję zobaczyć wyżej wymienione księgarnie. Niesamowita sprawa. Szczególnie ta w Zwolle. Cudo! Polecam każdemu.</span></span></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Jakiś czas temu po otwarciu sali wspinaczkowej w jednym z brukselskich kościołów miałam okazję z przyglądać się reakcjom zbulwersowanych rodaków, gdy ktoś wrzucił link na fejsa. Nie będę ukrywać, że przednio się tym ubawiłam, ale już wtedy pomyślałam, że kiedyś zabiorę się na zebranie co ciekawszych pomysłów w jeden post. Co też i niniejszym czynię. Przyznaję jednak bez bicia, że nie wysilę się tu zbytnio, bo nie mam czasu ani pieniędzy, by jeździć po Belgii i osobiście każdy obiekt fotografować i oglądać. O nie, siedzę sobie przy swoim biurku i szukam gotowców w internecie. </span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Kolejnym krokiem będzie oczywiście odwiedzenie przynajmniej co niektórych obiektów i zobaczenia ich na własne oczy, o czym niewątpliwie was poinformuję i pochwalę się zdjęciami. Póki co pozwoliłam sobie na zajumanie fotek z różnych stron internetowych. </span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">Bawcie się dobrze i dajcie znać, które miejsce najbardziej was zaintrygowało albo zszokowało... </span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;">No to jadymy!</span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: 400;"><br /></span></span></div><span style="color: #990000;">Kościół jako biblioteka</span></h3><div><span style="color: #2b00fe;"><span style="color: black;">Adres: Onze-Lieve-Vrouwplein 1, 3730 Hoeselt </span></span></div><div><span style="color: #2b00fe;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div><div>Kościół Matki Bożej Pośredniczki w Hoeselt to prosty kościół z lat 1934-35. W ostatnich latach kościół był, tak samo jak większość kościołów w Belgii, coraz rzadziej odwiedzany przez wiernych, więc postanowiono jego część oddzielić drewninymi ściankami i wyposażyć we wszelakie potrzebne akcesoria (woda, prąd, internet etc) przenieść tam bibliotekę. Poza tym kościół jest nadal używany do zwykłych celów. Ponoć nawet częściej jest teraz odwiedzany, bo dzięki bibliotece jest częściej otwarty dla ludzi.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxHwBFFa0GkbSdxjJi3DxYc_foth5m9gTPGoBix2KLZ3GnjsSmYZWIRwTwmkIzaaXXHXMwYeokJ-Z7Dx8hG1FmK-dEN5rJwX7GS_-_0rBPWzQ_Jt74ssXZXbzaRLBSnyLJFZSlPZbe7Z7p2KFsEWUDwMfGANRfmzQV76a_m0hs5HVAUtpm2mzaj3OfySk/s1152/6dbfc702-8dbe-11e8-bd41-772fe6e5f68b.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1152" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxHwBFFa0GkbSdxjJi3DxYc_foth5m9gTPGoBix2KLZ3GnjsSmYZWIRwTwmkIzaaXXHXMwYeokJ-Z7Dx8hG1FmK-dEN5rJwX7GS_-_0rBPWzQ_Jt74ssXZXbzaRLBSnyLJFZSlPZbe7Z7p2KFsEWUDwMfGANRfmzQV76a_m0hs5HVAUtpm2mzaj3OfySk/w640-h426/6dbfc702-8dbe-11e8-bd41-772fe6e5f68b.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl20osgXwiBnLFJvXrLZ7tiDIIu3B4Uo9zAj19NoHF5PMK36lUP-hzU82eob8wyBE9Vyebo8HL3bELepntzGW1UTKJqSz7icOxiSB9ZWVVFtzIlR2OqyFggJzD6t83GTukHHBHXvLASbMoApuW_elJI9E3hdUss-TEl77TXNes2hipFiE2QECMOmtXtSc/s880/OLV-Maria-Middelares7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl20osgXwiBnLFJvXrLZ7tiDIIu3B4Uo9zAj19NoHF5PMK36lUP-hzU82eob8wyBE9Vyebo8HL3bELepntzGW1UTKJqSz7icOxiSB9ZWVVFtzIlR2OqyFggJzD6t83GTukHHBHXvLASbMoApuW_elJI9E3hdUss-TEl77TXNes2hipFiE2QECMOmtXtSc/w640-h480/OLV-Maria-Middelares7.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Kościół jako hotel</u></span></h3><p>Z nieużywanego kościoła można zrobić fajny hotel. Takie urocze miejsca noclegowe mamy np w Mechelen czy w Diksmuide.</p><p><span style="color: #38761d;"><u>Martin's Patershof Mechelen</u></span></p><p> <a href="https://www.martinshotels.com/en/page/martins-patershof/martins-patershof.11057.html" target="_blank">https://www.martinshotels.com/en/page/martins-patershof/martins-patershof.11057.html</a> </p><p>adres: Karmelietenstraat 4, Mechelen</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbKuaCQrVQy8BDMGal5tOEzYHGKbChIPdgqeXWCBGNNTe5hQTMTbeuwxgTK1ZFWJ8OE8SnXJEIc5IEK8DWNDIlaXb4l7dTjo6zc9K6VMnaIyjjkCQ-LKHxnAflN7uXmyAS3bftsxaJqM3lThYdH9mM9i3yPk3_XaXE2giDnmREcW71hP4j5Ltdrpdm6HI/s768/14156595.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="512" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbKuaCQrVQy8BDMGal5tOEzYHGKbChIPdgqeXWCBGNNTe5hQTMTbeuwxgTK1ZFWJ8OE8SnXJEIc5IEK8DWNDIlaXb4l7dTjo6zc9K6VMnaIyjjkCQ-LKHxnAflN7uXmyAS3bftsxaJqM3lThYdH9mM9i3yPk3_XaXE2giDnmREcW71hP4j5Ltdrpdm6HI/w426-h640/14156595.jpg" width="426" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.booking.com/</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-WPMzau6w-pR8GaFI3NPFQepr4QTmBJHQpUFYpPQb-iC_mEo85TYyUfg3YUrN_LD2fgGpl4ZvRR9-bWs9d3UOqm3_s_Mi8mVLDpQ4N0edjgaNtpRVfCTJz0-c71Q-vPIOEohi1EJP2YekWCRglJqxsZB25le23wJI7KTJLB4vgJrVnK1NMk8JT-nImAw/s1200/martin-s-patershof-chambres-exceptional-001.webp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-WPMzau6w-pR8GaFI3NPFQepr4QTmBJHQpUFYpPQb-iC_mEo85TYyUfg3YUrN_LD2fgGpl4ZvRR9-bWs9d3UOqm3_s_Mi8mVLDpQ4N0edjgaNtpRVfCTJz0-c71Q-vPIOEohi1EJP2YekWCRglJqxsZB25le23wJI7KTJLB4vgJrVnK1NMk8JT-nImAw/w640-h426/martin-s-patershof-chambres-exceptional-001.webp" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zdjęcie ze strony: https://www.martinshotels.com/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilw0rAcNRoTjHNROIYgaX5a2mFPPjFrHJunqDi4e_72uK5P9DtkY9EUu2Eky7W3jCgNBWZHOjCVSEq4qHO7IoKJ0nbfG-RNHCWyMnEqRgmreEw05Eyv-GW69_5v1Fgp3JIEW4xdZXZUqWX8GXbZgTPMJxCUh6bLvH8K1RMewuCtjuWmMHZwq3oVxej9tw/s1200/martin-s-patershof-m-e.webp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="808" data-original-width="1200" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilw0rAcNRoTjHNROIYgaX5a2mFPPjFrHJunqDi4e_72uK5P9DtkY9EUu2Eky7W3jCgNBWZHOjCVSEq4qHO7IoKJ0nbfG-RNHCWyMnEqRgmreEw05Eyv-GW69_5v1Fgp3JIEW4xdZXZUqWX8GXbZgTPMJxCUh6bLvH8K1RMewuCtjuWmMHZwq3oVxej9tw/w640-h430/martin-s-patershof-m-e.webp" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zdjęcie ze strony: https://www.martinshotels.com/</td></tr></tbody></table><br /><p>Hotel w Diksmuide</p><p> <a href="https://www.bedenbartolomeus.be/nl/" target="_blank">https://www.bedenbartolomeus.be/nl/</a></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirjFRpI2wPnlpkTeumF5GpNvpZesbTZkJnDWD3d_Z9x2La-UG1hakzoQN34hXm0PA05kg0P68RC6dtSQb7bgzmWek25Fv1tFpO6WVENZUndlouVaH00nRsWGNu7qL_Hkiuas114bzoCltkubnSfrO4OmbzYqrrg785COHN_fBlTc94rfg0TN6-fRLqh3E/s1920/95321e84c69012cc16f6e83400e2c25f6d0b8b023fc99dca128fe8e68972e3b8%20(1).webp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirjFRpI2wPnlpkTeumF5GpNvpZesbTZkJnDWD3d_Z9x2La-UG1hakzoQN34hXm0PA05kg0P68RC6dtSQb7bgzmWek25Fv1tFpO6WVENZUndlouVaH00nRsWGNu7qL_Hkiuas114bzoCltkubnSfrO4OmbzYqrrg785COHN_fBlTc94rfg0TN6-fRLqh3E/w640-h426/95321e84c69012cc16f6e83400e2c25f6d0b8b023fc99dca128fe8e68972e3b8%20(1).webp" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto ze strony: https://www.vipio.com/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUIeOy9XreZpKVvPeqbabcyWsgMx8aBPxrw1K-qrXUR7ktiB8T-Sl_SyovTLmwfVyrZ3mL48WIpIfSRdJMfRaEuGTQb8o2zyjVB88sHU1UunnyYWyBxCEAeuXs8pcipyORND7xwHYxiYiKI053nmBTBl3P2zmPLAZof3-XJu4OkD9uF8_V9FJQRufdmIM/s1920/95321e84c69012cc16f6e83400e2c25f6d0b8b023fc99dca128fe8e68972e3b8%20(2).webp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUIeOy9XreZpKVvPeqbabcyWsgMx8aBPxrw1K-qrXUR7ktiB8T-Sl_SyovTLmwfVyrZ3mL48WIpIfSRdJMfRaEuGTQb8o2zyjVB88sHU1UunnyYWyBxCEAeuXs8pcipyORND7xwHYxiYiKI053nmBTBl3P2zmPLAZof3-XJu4OkD9uF8_V9FJQRufdmIM/w640-h426/95321e84c69012cc16f6e83400e2c25f6d0b8b023fc99dca128fe8e68972e3b8%20(2).webp" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">https://www.vipio.com/</td></tr></tbody></table><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;"></span></h3><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Kościół jako browar</u></span></h3><p>To ci jest zacne przeznaczenie opuszczonege kościoła: <b><u>mikrobrowar</u></b>. Takie cuś zorganizowali w Mechelen. Mamy tam browar i bar. Znajoma bardzo polecała to miejsce.</p><p><u><b><span style="color: #38761d;">Batteliek w Mechelen</span></b></u></p><p style="text-align: left;">adres: Wolverbosstraat 42, 2800 Battel</p><p style="text-align: left;"><a href="https://www.batteliek.be/nl/" target="_blank">https://www.batteliek.be/nl/</a></p><p>W tym miejscu najpierw znajdowała się kaplica Świętego Krzyża, która została niszczona. W 1627 wybudowano tam kościół, który potem przebudowywano i rozbudowywano. Funkcjonował jako Kościół Świetego Józefa. Ostatnia msza odbyła się tam w 2019 roku. Wtedy też odbyło się symboliczne przekazanie kluczy na ręce właścieciela browaru Het Anker, którego ideą było zamienienie kościoła w użytkowe miejsce spotkać lokalnej społeczności. I tak powstał w nim mini browar, ruszyła produkcja lemoniady i knajpeczka, bo jak powiadają - katolicyzm i piwo to dwa ważne składniki belgijskiej historii. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBs7EgUOGH8cm3CbqWGwMK5qPjeGn0UAVO5jwW8y3g1yJR38OXkCHHke_VFUnN_gaFP9K__dJycvo0lFqy8f7BYn8O02ODX8tCBT0Pc2l9JayNFcDM8d6cTpry2RYOS7p0ixYEsRXB3aYX9OeCG5EO_QW2uJ2XdpI_BJ5qrJFJz4LBcPhrRnT7sRfvW6U/s1685/kerk_2023-12-22-094155_jjsf.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1685" data-original-width="1188" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBs7EgUOGH8cm3CbqWGwMK5qPjeGn0UAVO5jwW8y3g1yJR38OXkCHHke_VFUnN_gaFP9K__dJycvo0lFqy8f7BYn8O02ODX8tCBT0Pc2l9JayNFcDM8d6cTpry2RYOS7p0ixYEsRXB3aYX9OeCG5EO_QW2uJ2XdpI_BJ5qrJFJz4LBcPhrRnT7sRfvW6U/w452-h640/kerk_2023-12-22-094155_jjsf.jpg" width="452" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zdjęcie ze strony: https://www.batteliek.be/nl/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwQhS1eAMmRSriSkRs87MryMOtJ8pwySzMh-VGHIwy_DfZXrzOnLZGW7nDSHrPefNhHaN9DvyD1rWmrVl9S30-xWPd-O8gPiFCEWcNBhrXBzySxKseKcHs0qSo-g-BVzzNf4YlBWx01n0Hnws7-vOzYSnJVvwdNpTQNovu99FXWfPlN30a6bJJhvGCsbI/s2000/nieuwe-maan-107-mei-2022-vroeger-en-nu-batteliek.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1333" data-original-width="2000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwQhS1eAMmRSriSkRs87MryMOtJ8pwySzMh-VGHIwy_DfZXrzOnLZGW7nDSHrPefNhHaN9DvyD1rWmrVl9S30-xWPd-O8gPiFCEWcNBhrXBzySxKseKcHs0qSo-g-BVzzNf4YlBWx01n0Hnws7-vOzYSnJVvwdNpTQNovu99FXWfPlN30a6bJJhvGCsbI/w640-h426/nieuwe-maan-107-mei-2022-vroeger-en-nu-batteliek.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zdjęcie ze strony: https://visit.mechelen.be/batteliek</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><span style="color: #38761d;"><u><b>Heilig Hart Brouwerij (Browar Świętego Serca)</b></u></span></p><div style="text-align: left;"><div>Adres: Brusselsesteenweg 85A, 9230 Wetteren</div><div><a href="https://www.desolari.be/" target="_blank">https://www.desolari.be/</a></div><div><br /></div></div><div style="text-align: left;">Kolejnym takim kościołem jest Kościół Świetego Serca w Kwatrecht (gmina Wetteren).</div><div style="text-align: left;">Budowę tego kościoła rozpoczęto w 1909 roku. Trzy lata później odbyła się uroczysta konsekracja. W 2016 został zdekonsekrowany i sprzedany. Po czym został dostosowany na potrzeby browaru i knajpki</div><div style="text-align: left;">Nad ołtarzem głównym umieszczono jeden nad drugim kocioł do gorącej wody, kociołek do zacieru i kocioł do gotowania, aby piwo można było warzyć grawitacyjnie (bez pomp). Za ołtarzem zainstalowano naczynie chłodzące, aby umożliwić spontaniczną fermentację.<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr30OCK4rKi_U-Z9nb6VkJeu9hUfvWOs_lAe1jOR666-0fXe04LhYeZtSmZLzGxVkR-1Qgle_-w8XXflpEDT2yLcUH861RT8oVO4LDdGEnPibsOi_J92OIBaKDAhDlAHdLrFDJ3NAzIsUN0pLk9jvi-L6IpBFfBj1uVtJl7JnrjNc4mqOOswTazSsmGNQ/s2048/awetteren.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr30OCK4rKi_U-Z9nb6VkJeu9hUfvWOs_lAe1jOR666-0fXe04LhYeZtSmZLzGxVkR-1Qgle_-w8XXflpEDT2yLcUH861RT8oVO4LDdGEnPibsOi_J92OIBaKDAhDlAHdLrFDJ3NAzIsUN0pLk9jvi-L6IpBFfBj1uVtJl7JnrjNc4mqOOswTazSsmGNQ/w480-h640/awetteren.jpg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.desolari.be/</td></tr></tbody></table></div><div style="text-align: left;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Ohiu0jNwPHL5ObizA8LRPWAgTxWNbJclkdbbb5p8x8n0WXBGllx5Py77BrHO1f1CVQMkkxrHybctqAm0KNTcBTTqQqTiB3Bp0BNpsAUpNxhuaMto5PDg5DRyPVTo9E9KmXPNsNGekbrQADUTQxiAW0FG5s213O3EK9tFtiE-QBWaIzwMtP4lUFDqVVs/s2048/awetere.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1393" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Ohiu0jNwPHL5ObizA8LRPWAgTxWNbJclkdbbb5p8x8n0WXBGllx5Py77BrHO1f1CVQMkkxrHybctqAm0KNTcBTTqQqTiB3Bp0BNpsAUpNxhuaMto5PDg5DRyPVTo9E9KmXPNsNGekbrQADUTQxiAW0FG5s213O3EK9tFtiE-QBWaIzwMtP4lUFDqVVs/w436-h640/awetere.jpg" width="436" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.desolari.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9IYCTnX0BuQgo54vetjO9arbNaq6jP5UHbBAexsWSdr1uVsm1xVED9WAOfBUJZg5kgnHLQKCcPbv8V7bDvv0Gat9TvKqnXNz78RSMMAehnYVtDXz-yj05rcCxF54bEKFHebtnlDKelNprhWMTwKErrGhWxIFpCijcsrFH0oukY99gRdieIsQgRxkyRk4/s743/HHB_3.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="743" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9IYCTnX0BuQgo54vetjO9arbNaq6jP5UHbBAexsWSdr1uVsm1xVED9WAOfBUJZg5kgnHLQKCcPbv8V7bDvv0Gat9TvKqnXNz78RSMMAehnYVtDXz-yj05rcCxF54bEKFHebtnlDKelNprhWMTwKErrGhWxIFpCijcsrFH0oukY99gRdieIsQgRxkyRk4/w640-h516/HHB_3.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.herbestemmingkerken.be/</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><h3><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Kościół jako klub nocny albo restauracja</u></span></h3><p>Klub Nocny <b>Spirito w Brukseli.</b></p><p>Adres: De Stassartstraat 18, 1050 Elsene <a href="https://www.spiritobrussels.com/fr/" target="_blank">https://www.spiritobrussels.com/fr/</a></p><p>Kościół w stylu wczesnogotyckim zbudowano na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku dla społeczności anglikańskiej. Był to Kościół Zmartwychwstania Pańskiego.</p><p>W latach 50-tych kościół został opuszczony i zdesekralizowany. Jakiś czas znajdował się w nim sklep Hema. W końcu po gruntownej renowacji i przebudowie w 2010 otworzył swe podwoje klub nocny <b><u>Spirito</u></b>. Można tam też organizować różne konferencje czy eventy.</p><p><br /></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMQfyabozDl9Ia-xt2HiqVtWDLg3tTsJtJsx66nFuwtt7eS5DTPNwN7E1vv6yspoRPEqrS3h98oHwaxEdbXedMR0QbYBssZ4WLoY_mKZ2LltA4uInxVcKwa4y1VdkWXMlSoDWl0H49LuSBW4iNdUXFwmMQCUUKJZgC-7Rh-tOHgr7hnRtGvXc1miLB6vg/s1600/10500950_0016_B01.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMQfyabozDl9Ia-xt2HiqVtWDLg3tTsJtJsx66nFuwtt7eS5DTPNwN7E1vv6yspoRPEqrS3h98oHwaxEdbXedMR0QbYBssZ4WLoY_mKZ2LltA4uInxVcKwa4y1VdkWXMlSoDWl0H49LuSBW4iNdUXFwmMQCUUKJZgC-7Rh-tOHgr7hnRtGvXc1miLB6vg/w426-h640/10500950_0016_B01.jpg" width="426" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://monument.heritage.brussels/nl/buildings/19169</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqNGTrQyUgwY4zuTtwuExDAeBVx5xBBt96fEjwzbsLKJY2ze5IOIxQl4R3eyBeoHprHPmGu9qMmQLTUab9K8QDxLuMPTU8aiAg3Xu0IOlpkNIxqhyphenhyphen6QPueee147G5G8VMBceJ5B5sH1YbDFD3nd0slVdKW-fTZgCJ22llSE96KzcY1e7b86JQrR7JB1Q0/s1200/spirito4.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqNGTrQyUgwY4zuTtwuExDAeBVx5xBBt96fEjwzbsLKJY2ze5IOIxQl4R3eyBeoHprHPmGu9qMmQLTUab9K8QDxLuMPTU8aiAg3Xu0IOlpkNIxqhyphenhyphen6QPueee147G5G8VMBceJ5B5sH1YbDFD3nd0slVdKW-fTZgCJ22llSE96KzcY1e7b86JQrR7JB1Q0/w640-h426/spirito4.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zdjęcie ze strony: https://chouxdebruxelles.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3hU2xZCXEhDUFRcUPmbyD51hdpmAB174yWDwzP7Yy_s3jLNjOx9u23TK44XKzMyx4FBzOWLMDRCfdRFSy_23W3TGFxWsQBYYgZ97L7le3NkQQyeZUY-F7yoALAx3FHzgEtZFPf0T47MI918DVoqqROV_U4Ye6IDvIuGBSeLyS_SLbu0qg8yKHxHAWPsI/s5760/85f78c12d826a6e87430a669482c06dbfd80a957.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3840" data-original-width="5760" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3hU2xZCXEhDUFRcUPmbyD51hdpmAB174yWDwzP7Yy_s3jLNjOx9u23TK44XKzMyx4FBzOWLMDRCfdRFSy_23W3TGFxWsQBYYgZ97L7le3NkQQyeZUY-F7yoALAx3FHzgEtZFPf0T47MI918DVoqqROV_U4Ye6IDvIuGBSeLyS_SLbu0qg8yKHxHAWPsI/w640-h426/85f78c12d826a6e87430a669482c06dbfd80a957.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zdjęcie ze strony: https://www.visit.brussels/</td></tr></tbody></table><br /><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;"></span></h3><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><u><b>De Keirk - wielofunkcyjny lokal do organizacji imprez w Erembodegem (Aalst)</b></u></span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">Adres: Geraardsbergsesteenweg 79, 9320 Aalst <a href="https://www.dekeirk.be/" target="_blank">https://www.dekeirk.be/</a></span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><br /></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">Kościół Świętego Józefa wybudowano w 1934 roku. Swoją rolę pełnił do 2018, kiedy to biskup go dekonsekrował. Kilka lat wcześniej trwały już dyskusje na temat ewentualnej zmiany przeznaczenia budynku. Jednym z pomysłów był kryty plac zabaw dla dzieci, ale ostatecznie stał się obiektem kulturalnym i otrzymał nazwę De Keirk. Odbywają się tam imprezy noworoczne, przedstawienia filmowe, koncerty i inne uroczystości.</span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj68zPc96ZeKZ_3t1zdbSamAMr9Pdve22jsdQ6hP8nc2bZx_gYAmeEZ-0Hiy-VofJ4Zz-BEH5sXDhQirb8IBIOurIkksnEbBcM6KWlV5B1v7KjlQYf4caOWFtcCGSCSbDVQuguoN1QIR_8Sm9R-EN5Fqy-8yeQPNwWeU8sqSGDFfo346WC-YKJeTNEZwyY/s500/Aalst_Geraardsbergsesteenweg_79_medium.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="365" data-original-width="500" height="468" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj68zPc96ZeKZ_3t1zdbSamAMr9Pdve22jsdQ6hP8nc2bZx_gYAmeEZ-0Hiy-VofJ4Zz-BEH5sXDhQirb8IBIOurIkksnEbBcM6KWlV5B1v7KjlQYf4caOWFtcCGSCSbDVQuguoN1QIR_8Sm9R-EN5Fqy-8yeQPNwWeU8sqSGDFfo346WC-YKJeTNEZwyY/w640-h468/Aalst_Geraardsbergsesteenweg_79_medium.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/</td></tr></tbody></table><br /><span style="color: black;"><br /></span></span></div><div><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfwK_JY6QwUNgFJWvICJNHZMLFqSuy9MLzm5WeweuyjOKGf2XPY0H3PJEV1cj0e32YZR6oQbDcQbNsfY8NOmiALRc3_yjmfMF8VZOaYnwP7S0SeUuvSZ6EX6KhpAyBq0a2wy7IAtJ8UQOkW7LneWYuwHKmWVyF0fC7haWgQh1fFTL1iu1E57nKAwS3HhM/s1030/kerstconcert2-1030x773.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="773" data-original-width="1030" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfwK_JY6QwUNgFJWvICJNHZMLFqSuy9MLzm5WeweuyjOKGf2XPY0H3PJEV1cj0e32YZR6oQbDcQbNsfY8NOmiALRc3_yjmfMF8VZOaYnwP7S0SeUuvSZ6EX6KhpAyBq0a2wy7IAtJ8UQOkW7LneWYuwHKmWVyF0fC7haWgQh1fFTL1iu1E57nKAwS3HhM/w640-h480/kerstconcert2-1030x773.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">https://www.dekeirk.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz-quKZ6XaJplafi8iE6chCHD_4tuBzigar_COCStILkpYD2JkIe02kuAJE3q7SmL4_euRM8j-3ggB9I6dBTd6kk-ZmqnJtfvkiwtBm3cz5aAct7G-aWW2XH-Ip5K7eAZ9Ru9fcHESkpJWoBzSMOerwU7aC995c22WOT-DfyDI3I1lMj5z65FzTMvkUNU/s1030/oudjaar4-1030x687.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="687" data-original-width="1030" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz-quKZ6XaJplafi8iE6chCHD_4tuBzigar_COCStILkpYD2JkIe02kuAJE3q7SmL4_euRM8j-3ggB9I6dBTd6kk-ZmqnJtfvkiwtBm3cz5aAct7G-aWW2XH-Ip5K7eAZ9Ru9fcHESkpJWoBzSMOerwU7aC995c22WOT-DfyDI3I1lMj5z65FzTMvkUNU/w640-h426/oudjaar4-1030x687.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">https://www.dekeirk.be/</td></tr></tbody></table><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Kościół jako cyrk</u></span></h3><div><p>Adres: Oud-Strijderslaan 1, 9000 Gent <a href="https://circuskerk.be/" target="_blank">https://circuskerk.be/</a></p></div><p>W 1915 organizacja cyrkowa Circusplaneet kupiła koścół w Malem, dzielnicy Gandawy. Po czym przy współpacy Wspólnoty Flamandzkiej i UE przekształciło ten budynek na użytek społeczności cyrkowej z okolicy. I tak niepotrzebny budynek stał się miejscem spotkań społeczności lokalnej, gdzie dzieciaki, młodzież mogą się uczyć sztuki cyrkowej.</p><p>Kościół zbudowano w stylu neoromańskim w latach 50-tych. Był to Kościół Matki Bożej Królowej Pokoju.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitefdEzFxSbU1j2bEHfu3VRC4v_JQLpwF8sJlOPC6S7wPd-j8szaMcyC1JaDoIyDcSBHqknxNxD7rRf3AasmBux4hmBzaINPOsQVJF2x8uv-oPHNfmrZRxe20wLG1PRsoJQG_f4Hj4Bi3UPZcVOE4fSkhKTq9Cs3wD4V7wL6bCu8pBLYN61rmiZ53JyTE/s1024/gent.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitefdEzFxSbU1j2bEHfu3VRC4v_JQLpwF8sJlOPC6S7wPd-j8szaMcyC1JaDoIyDcSBHqknxNxD7rRf3AasmBux4hmBzaINPOsQVJF2x8uv-oPHNfmrZRxe20wLG1PRsoJQG_f4Hj4Bi3UPZcVOE4fSkhKTq9Cs3wD4V7wL6bCu8pBLYN61rmiZ53JyTE/w640-h640/gent.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9saRR7G_KCk6NtdKUhOWWNtj_LRT7WH4WEreCgxJbzCgm8iP3UcK0HWqiGwCsYnEJ-vlXjUAV2juyVmmzjqYVW2SbYa7at6BXISU2JuOh_vh-yaQgEMIUzQEOdMeE9o9kjz4FNndp2URRGGyGRUOXf41qaRweUVN8UkmTn7R16cnhz9z-Prr-bKwNiBM/s2560/PLANO-Circusplaneet-MALEM-014HR-scaled.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1707" data-original-width="2560" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9saRR7G_KCk6NtdKUhOWWNtj_LRT7WH4WEreCgxJbzCgm8iP3UcK0HWqiGwCsYnEJ-vlXjUAV2juyVmmzjqYVW2SbYa7at6BXISU2JuOh_vh-yaQgEMIUzQEOdMeE9o9kjz4FNndp2URRGGyGRUOXf41qaRweUVN8UkmTn7R16cnhz9z-Prr-bKwNiBM/w640-h426/PLANO-Circusplaneet-MALEM-014HR-scaled.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://circuskerk.be/</td></tr></tbody></table><p><br /></p><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Kościół jako centrum handlowe</u></span></h3><p><b>Centrum handlowe <u>De Passage</u> w dawnym Kościele Świetego Marcina w Ronse.</b></p><p>Adres: Sint-Martensplein 9, Ronse <a href="https://www.depassageronse.be/" target="_blank">https://www.depassageronse.be/</a></p><p>Historia tego kościoła sięga co najmniej XI wieku, ale jest dosyć skomlikowana i nie bardzo chce mi się w to zagłębiać. Dość rzec, że budowano, przebudowywano, dobudowywano, rozbudowywano, by w końcu wybudować wielki kościół zupełnie gdzie indziej i z tym dać sobie spokój... Już w 1886 ten kościół został zdekonsekrowany i ...zamieniony na tartak. W 1906 odkupiono chór na kino. W 1924 wieżę przekazano miastu. Od 1936 jest objęta ona ochroną jako zabytek.</p><p>W końcu w 2010 budowla otrzymała nowe życie. Przeprowadzono tam gruntowny remont i tak powstała świątynią jedzenia <b><u>De Passage</u></b> ;-)</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoa5OSXz5OQDo4UcxNbkR9DTjFUi5tvnjJpP29dUB7DsUJGteRZ9A2Do9tH3wzqoHx-aDU_ISBsV9rkHVaL6YmnOETLYJ2n9fIRRDY3fnnYxQ8-guKLyRk0xVVRxDygXH9J35QOZnK65dFDqaRpxSS7YBTNQhsSdRqZ4hWiXv14r2hJRy4_AvFQ2ArSJ0/s813/img_0812.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="813" data-original-width="660" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoa5OSXz5OQDo4UcxNbkR9DTjFUi5tvnjJpP29dUB7DsUJGteRZ9A2Do9tH3wzqoHx-aDU_ISBsV9rkHVaL6YmnOETLYJ2n9fIRRDY3fnnYxQ8-guKLyRk0xVVRxDygXH9J35QOZnK65dFDqaRpxSS7YBTNQhsSdRqZ4hWiXv14r2hJRy4_AvFQ2ArSJ0/w520-h640/img_0812.jpg" width="520" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.parcum.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsLyIIyrIw2auyZvuWmZCwexOnSvOA0kJmuD09l-cu80Do8iDwO4E0a0Ks2qXYA80PppiRZT-VnWKfEDTvzGb2UBk5Yo0fUFxRFYjvSZ7rmwEOShTjAiP2kgBmgA0rshPAesnrYvQQRMEMeX9tK96hv7-YkSde6yURzhkYGP8La0m5o8Tc9R3tRmNlABs/s880/img_0798.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsLyIIyrIw2auyZvuWmZCwexOnSvOA0kJmuD09l-cu80Do8iDwO4E0a0Ks2qXYA80PppiRZT-VnWKfEDTvzGb2UBk5Yo0fUFxRFYjvSZ7rmwEOShTjAiP2kgBmgA0rshPAesnrYvQQRMEMeX9tK96hv7-YkSde6yURzhkYGP8La0m5o8Tc9R3tRmNlABs/w640-h480/img_0798.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.parcum.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_WtswOLqFMDhQ4oumWsGRiXCd4l67eD6el73EdstizSPWVgxP6mi7mofWtZm-41f7NIqeKVX-OTlB8FkLZJ7tBbTzLmB12JRXQaGQhqSWcd2IXJxFMGDPatlo4-Lh3QfmFhzJ0CwZHu0zM5o8GzyyF-ggyreWa3c5HILKBT9_IhMHPzTgo9pKtaLuunM/s880/img_0799.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_WtswOLqFMDhQ4oumWsGRiXCd4l67eD6el73EdstizSPWVgxP6mi7mofWtZm-41f7NIqeKVX-OTlB8FkLZJ7tBbTzLmB12JRXQaGQhqSWcd2IXJxFMGDPatlo4-Lh3QfmFhzJ0CwZHu0zM5o8GzyyF-ggyreWa3c5HILKBT9_IhMHPzTgo9pKtaLuunM/w640-h480/img_0799.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.parcum.be/</td></tr></tbody></table><br /><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #990000;"><u>Fitnesklub w kościele.</u></span></h3><p>Paterskerk w Ieper.</p><p>Adres: Patersstraat 5, 8900 Ieper. <a href="https://www.basic-fit.com/nl-be/clubs/basic-fit-ieper-patersstraat-a298e363770b4378972955dbe63dcdc5.html" target="_blank">https://www.basic-fit.com/nl-be/clubs/basic-fit-ieper-patersstraat-a298e363770b4378972955dbe63dcdc5.html</a></p><p>Kościół karmelitów w Ieper należał do klasztoru karmelitów i został wybudoweany w 1922 roku.</p><p>Ostatni karmelici opuścili klasztor w 2002 roku. W 2007 został kupiony w celu przekształcenia go w wielofunkcyjną salę widowiskową Egliseum. W 2011 po został otwarty dla zwiedzających, ale firma zbankrutowała jeszcze w tym samym roku. Potem został kupiony przez Basic-Fit i w 2015 otwarto go jako salę fitnessu.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZbWo68FskMU5388qaVJAWByBchgZZmklHaS6bEfuZLeghc3JE3Yo2EiLmsQ0-P6q8e2-tCrlIFAIPu5S8GePJGIyQ3fvu4SINMUD4UcdAPsneF9hRQ92F1NRj15uR2Be2nfyYvLfji9cncfaKKiOCMYMkwiNHD9Zk1IldBoIcu-4UkOscvTfnzbRpASE/s500/Ieper_Paterstraat_5_Kloosterkerk_medium.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="395" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZbWo68FskMU5388qaVJAWByBchgZZmklHaS6bEfuZLeghc3JE3Yo2EiLmsQ0-P6q8e2-tCrlIFAIPu5S8GePJGIyQ3fvu4SINMUD4UcdAPsneF9hRQ92F1NRj15uR2Be2nfyYvLfji9cncfaKKiOCMYMkwiNHD9Zk1IldBoIcu-4UkOscvTfnzbRpASE/w506-h640/Ieper_Paterstraat_5_Kloosterkerk_medium.jpg" width="506" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWX5AH-qj-6DHzCkzr5QU0Gz8vadXhkN6M4QZKtdILG7_QONly1DqzKe8472pfn-zW3SVHi3Y9WJGJWNKNCjcExFrs5OJmJn3N31d5xYfZzsA-Tz8lXD-ZqGbdpibKJixMADQsyP3Rxnref1S8IfuUKe7SN-m3L4CAqdbyXLDHv9CbnWScVBogK4pzYEY/s568/basicfit.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="379" data-original-width="568" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWX5AH-qj-6DHzCkzr5QU0Gz8vadXhkN6M4QZKtdILG7_QONly1DqzKe8472pfn-zW3SVHi3Y9WJGJWNKNCjcExFrs5OJmJn3N31d5xYfZzsA-Tz8lXD-ZqGbdpibKJixMADQsyP3Rxnref1S8IfuUKe7SN-m3L4CAqdbyXLDHv9CbnWScVBogK4pzYEY/w640-h428/basicfit.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://www.kerknet.be</td></tr></tbody></table><h3 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;">♱ ♱ ♱</span></h3><h3 style="text-align: left;"><u><span style="color: #990000;">Kościół jako sala wspinaczkowa</span></u></h3><p><b>Hala wspinaczkowa <u>Mianiac Padoue</u> w Brukseli.</b></p><p>Adres: Monnikenstraat 26, 1190 Vorst (fr: Rue Des Moines 26, 1190 Forest) <a href="https://padoue.maniak.club/nl_BE" target="_blank">https://padoue.maniak.club/nl_BE</a></p><p><a href="https://www.instagram.com/maniak_padoue?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igsh=ZDNlZDc0MzIxNw==" target="_blank">Insta</a><br /></p><p>Kościół Świetego Antoniego z Padwy rozpoczęto budować w 1907, ale ze względów finansowych prace nie ruszyły za bardzo z miejsca i utknęły w martwym punkcie aż do lat czterdziestych. Dopiero wtedy powołano nowego architekta i dokończono budowę kościoła.</p><p>W ostatnich latach ta ogromna budowla była coraz trudniejsza do utrzymania i nikt nie chciał wykładać pieniędzy na remont, przez co z każdym rokiem była w coraz gorszym stanie. Poszukiwano innego przeznaczenia dla tego budynku, ale nie jest to takie proste, bo postanowiono - podobnie jak w przypadku wielu innych opuszczonych kościołów, że nowy projekt musi nadal służyć mieszkańcom a historyczny charakter kościoła musi zostać zachowany.</p><p>W końcu postanowiono stworzyć tam halę wspinaczkową i w 2022 rozpoczeto prace budowlane. Trzeba było poprawić fundamenty, naprawić dach. Ołtarz i witraże pozostawiono, ale wiele symboli katolickich zostało usuniętych na zlecenie Kościoła.</p><p>Poza halą wspinaczkową, w kościele znajduje się też bar.</p><p>Żeby było zabawniej co dwa tygodnie PRZED KOŚCIOŁEM odprawana jest msza. Parafianie mogą korzystać ze zniżek na wejściówki do hali.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1nW1mXXSU5XEmEM4YZdFEF_wjS0LBM4aKkoy_Ng8Mz4STKm6dMHO7NYP194fJEXKfzwol2cp8oVjjslFMXqV-Vpm27Gz5kNmJzYR5I2fSOgUygX4sBmX89T3GYOdfXhWJm2hHfhGf2FAeFFepNnLe9OshBy6PVtrdwzMgzJEUjlRhZJArFNufNHQutAo/s880/Sint-Antoniuspaduaparochie-vorst.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1nW1mXXSU5XEmEM4YZdFEF_wjS0LBM4aKkoy_Ng8Mz4STKm6dMHO7NYP194fJEXKfzwol2cp8oVjjslFMXqV-Vpm27Gz5kNmJzYR5I2fSOgUygX4sBmX89T3GYOdfXhWJm2hHfhGf2FAeFFepNnLe9OshBy6PVtrdwzMgzJEUjlRhZJArFNufNHQutAo/w640-h480/Sint-Antoniuspaduaparochie-vorst.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeLWy2cfcb_nw-S_bgSzx5xtSL2ILp2gDNX8dInmcy1rm2mwhi_u601beqBsKU3S_R7QQMcBMROWfG83B-zrY8mPLvQHf5Q0b4myyNfJsuylWCsKafyGQEflqL8mG9mQPBjEfBgqeRj60QEt_BA5NjbXLiwmcft-sCjlH5Fn-RXcZFdLN1hXjMWm1B2dE/s1200/maniak-padoue-1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeLWy2cfcb_nw-S_bgSzx5xtSL2ILp2gDNX8dInmcy1rm2mwhi_u601beqBsKU3S_R7QQMcBMROWfG83B-zrY8mPLvQHf5Q0b4myyNfJsuylWCsKafyGQEflqL8mG9mQPBjEfBgqeRj60QEt_BA5NjbXLiwmcft-sCjlH5Fn-RXcZFdLN1hXjMWm1B2dE/w640-h426/maniak-padoue-1.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: https://bruxellessecrete.com/</td></tr></tbody></table><br /><p>Takich kościołów używanych niezgodnie ze wstępnym przeznaczeniem jest w Belgii (i na świecie) dużo więcej i to byłby materiał na sporą książkę, a nie artykuł blogowy. Wymagało by to oczywiście dużo, dużo czasu, bo każdy przybytek trzeba by było osobiście odwiedzić, przeczytać jego historię, porozmawiać z ludźmi.... Na takie rzeczy to ja czasu nie mam, choć bardzo chetnie bym się czymś takim zajęła...</p><p>Jednak myślę, że jakiś tam obraz udało mi się stworzyć. Bardzo ciekawa jestem, co myślicie na ten temat. Który pomysł najbardziej przypadł wa do gustu, a który najmniej. Znacie jakieś inne wykorzystania kościołów? Byliście gdzieś w tego typu przybytku? Chcieli byście któryś z powyższych lub inny odwiedzić?</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>źródła:</p><p><a href="https://www.herbestemmingkerken.be/" target="_blank">https://www.herbestemmingkerken.be/</a><br /></p><p><a href="https://www.visit.brussels/" target="_blank">https://www.visit.brussels/</a><br /></p><p><a href="https://www.spiritobrussels.com/fr/" target="_blank">https://www.spiritobrussels.com/fr/</a></p><p><a href="https://www.desolari.be/">https://www.desolari.be/</a></p><p><a href="https://www.parcum.be/">https://www.parcum.be/</a></p><p><a href="https://www.kerknet.be/" target="_blank">https://www.kerknet.be/</a></p><p><a href="https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/fotoreportage/8-fotogenieke-topherbestemmingen-van-kerken-en-kapellen" target="_blank">https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/fotoreportage/8-fotogenieke-topherbestemmingen-van-kerken-en-kapellen</a><br /></p><p><a href="https://bruxellessecrete.com/" target="_blank">https://bruxellessecrete.com/</a><br /></p><p><br /></p><div id="gtx-trans" style="left: 241px; position: absolute; top: 18888.4px;"><div class="gtx-trans-icon"></div></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-6661484534619060772024-01-27T13:06:00.003+01:002024-01-27T13:06:41.554+01:00Zakończyłam pierwszy semestr!<h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Zakończyłam pierwszy semestr nauki w szkole dla dorosłych <i>CVO</i> kierunek <i>kinderbegeleider</i> (opiekun świetlicy)</span></h3><p>To było ciężkie pół roku, ale właśnie dotarłam do końca pierwszego semestru. Uf! Nie powiem, by mi to zleciało. Nie, to były wyczerpujące i cholernie stresujące miesiące. Chodzenie do szkoły, gdy się ma 46 lat, podtruty i zmęczony mózg oraz kupę innych problemów to wcale nie łatwa sprawa. Nie ma nawet co porównywać do czasów, gdy człowiek mial naście, czy dwadzieściaparę lat i nie miał poza nauką wiele więcej na głowie, gdy głowa działała bezbłędnie, trzeźwo i szybko myślała, zapamietrywała, kojarzyła fakty... A nawet jak te dodatkowe obowiązki były, jak u nas, i trzeba było zapieprzać w polu, czy w domu coś tam zrobić, to sił na wszystko wystarczało. Nawet jak człowiek do rana grał na kompie czy książkę czytał albo głupie zboże rozładowywał wiadrami w stodole, to po trzech godzinach drzemki wstawał rzeźki i mógł nadal góry przenosić. </p><p>Tymczasem teraz wszystko idzie wolno i opornie, multitasking nie działa, zapamiętywanie nie działa, logiczne myślenie zawodzi, emocje ledwo kupy się trzymają i co chwilę coś puszcza w szwach, a do tego człowiek potrzebuje dużo snu a i tak jest ciągle zmęczony, zmęczinhy i jeszcze raz zmęczony...</p><p>Dziś rano przebudziłam się koło czwartej, jak Małżonek wstawał, ale zasnęłam w mig kamiennym snem i obudziłam się dopiero po siódmej. Tak, wreczcie mogłam spokojnie spać, bo inne dni budziłam się po kilka razy w nocy i od piątej już nie było spania... Przed ósmą przypomniało mi się, że kurde kury nie wypuszczone, że świnie nie dostały trawy (bo w sobotę Małżonek im nie daje, gdyż za wcześno wychodzi do roboty)... Aaaaa! Pobiegłam w piżamie tylko po drodze starą kurtkę narzucając i do gumiarów bosymi stopami wskakując prosto do kurnika. Sunny coś powiedziała głośno po kurzemu na ten temat... czasem to jednak dobrze kurzego nie rozumieć...</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHZveE9s2A0EKmBcPGThSCpghwutflkkdmZ82oyRtKZRsHYf43eS2sit7BNtPTjHewDuwghSsn6Npjd2I4JL-J-c1-qInoKDNIs94Yf1Zf8RE0X-kbVGnOItKPcBxH0ZkbdvC-jVOZbZG_SiI3_eUpfiocx4__J9FDmWnWTkRWhWQqNfZjc5NszwVqC7s/s4032/456EC575-DA80-48E1-9A98-D292BD6DD676.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHZveE9s2A0EKmBcPGThSCpghwutflkkdmZ82oyRtKZRsHYf43eS2sit7BNtPTjHewDuwghSsn6Npjd2I4JL-J-c1-qInoKDNIs94Yf1Zf8RE0X-kbVGnOItKPcBxH0ZkbdvC-jVOZbZG_SiI3_eUpfiocx4__J9FDmWnWTkRWhWQqNfZjc5NszwVqC7s/w480-h640/456EC575-DA80-48E1-9A98-D292BD6DD676.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">baba ze wsi o poranku - selfiequeen 🫅🏼</td></tr></tbody></table><p>Wczoraj na ostatnich zajęciach robiliśmy z klasą wspólne podsumowanie tych kilku miesięcy. Mowiliśmy, co było łatwe, miłe i przyjemne, a co dało nam w kość. Nawet nie wiecie, jak dobrze było usłyszeć, 7że wszystkie koleżanki w grudniu miały pierońsko trudno i że niektóre, tak samo jak ja, miały wtedy ogromną chwilę zwątpienia i że nie jestem jedyną, która miała ochotę podwinąć ogon i spieprzać gdzie pieprz rośnie. Tak, inne dziewczyny też myślały o tym, by zrezygnować. Ale nie zrezygnowałyśmy. Dałyśmy rady. Niektóre muszą powtórzyć pierwszy semestr, bo nie zaliczyły niektórych zadań, ale to nie szkodzi. Najważnejsze, że się nie poddały. Ja nie mam jeszcze oficcjalnego oświadczenia, co co do tego czy zdałam, czy nie. Nauczycielki muszą jeszcze przejrzeć i coenić nasze projekty. Zadania z pracy codziennej mam wszystkie zaliczone, a ostatnie zebrały sporo pozytywnych komentarzy. Moja autorefleksja i dokumentacha pedagogiczna to wręcz wielkie ochy i achy. To drugie zawdzięczam 14 latom pracy w bibliotece i prowadzeniu tam kroniki oraz systematycznym sprawozdaniom. To pierwsze z kolei temu blogowi. Czym jest bowiem większość wpisów jak nie gruntowną autorefleksją.</p><p>Na koniec dnia robiłyśmy na zlecenie nauczycielki "prysznic komplementów". NIENAWIDZĘ tego typu zabaw! Ale nie było jak się z tego wymiksować. Po kolei każdy musiał stać na środku kręgu, a reszta grupy prawiła mu komplementy. DLA MNIE KOSZMAR. PEŁNY DYSKOMFORT. OGROMNY STRES. WRĘCZ PANIKA. TAK STAĆ PRZED LUDŹMI gdy o tobie mówią. Nie ważne, że pozytywnie. Nie pamiętam, co mówili na mój temat, bo za bardzo byłam skupiona na tym, by przetrwać ten okropny moment. Wiem jedno: nigdy więcej się na to nie zgodzę! Następnym razem powiem zwyczajnie KATEGORYCZNE NIE! Szanuję i cenię komplementy i miłe słowa prywatnie w cztery oczy. Ale coś takiego jest nie na moje nerwy. Widziałam, że nie tylko dla mnie, choć wielu najwyraźniej batrdzo się podobało.</p><p>Przede mną jeszcze rozmowa ewaluacyjna z moją mentorką ze szkoły, ale najpierw musi ona taką rozmowę przeprowdzic z mentorką ze stażu. Inni już są po, ale moja mentorka ma jakieś opóźnienie.</p><p>Teraz mam tydzień wolnego. Muszę dokończyć formalności, czyli podpisać umowę z nową świetlicą i rozplanować godziny. Tymczasem z aktualnej świetlicy dostałam propozycję pracy w ferie krokusowe jako wolontariusz z wynagrodzeniem 10€/h. Propozycja bardzo interesująca, tylko nie wiem, czy mogę na chorobowym, a raczej czy nie zabiorą mi przez to zasiłku, a jak zabiorą to czy to się kalkuluje... Spróbuję się w przyszłym tygodniu jakoś skontaktować z VDAB oraz moim funduszem zdrowia i się wywiedzieć o prawo. No a w międzyczasie sprawdzić, czy da się to pogodzić ze stażem w tamtej drugiej świetlicy. </p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Zometa</span></h3><p>Na początku tygodnia odebrałam kolejną dawkę ulepszacza kości w kroplóweczce. Żaden tam szał, ale zanotować trzeba, że znowu pół roku minęło i że trzecia Zometa za mną. I że ciągle mnie to nie zabiło.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-FpOegurDdka8FVNQAXukIjMyI9UxF7NlGl4obLaR2EVwBJJ8ndPNuM7X0YHm5YFUsjCOaU2BSAKo-ezZR0kbQCvTlC7JhPHfqRW1TLjiS9W6unhPA54rHbVhit0JXy1a2K_ybom7ycUyiSbiKyEM5CN4Vmt5zBbBauikVRWZk0ktVlr0lXXY_-2j6KU/s3024/1D3BDA8A-1B1D-4141-92E7-4BA5CD30D75C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2387" data-original-width="3024" height="506" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-FpOegurDdka8FVNQAXukIjMyI9UxF7NlGl4obLaR2EVwBJJ8ndPNuM7X0YHm5YFUsjCOaU2BSAKo-ezZR0kbQCvTlC7JhPHfqRW1TLjiS9W6unhPA54rHbVhit0JXy1a2K_ybom7ycUyiSbiKyEM5CN4Vmt5zBbBauikVRWZk0ktVlr0lXXY_-2j6KU/w640-h506/1D3BDA8A-1B1D-4141-92E7-4BA5CD30D75C.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfTy2GVHbjo9ybQ_Wr1OYNIP23xfD_890d-LMGOra47shGwKT_2WIyKNg8SrRNxd-xVTmV8eyOqlH004Tpf1OVGgO3x3H457vg5Yg7QUKLzNxb1fp5vAUYGEPg7RmtAkPdiqiOFEJlLBm1ocl0qKtGn7YzDEI3PEs6VSgPUUlo61pjsPTnI6iZacAQJeE/s3088/DE783985-1969-403E-A63D-7504F17CC4E6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3088" data-original-width="2316" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfTy2GVHbjo9ybQ_Wr1OYNIP23xfD_890d-LMGOra47shGwKT_2WIyKNg8SrRNxd-xVTmV8eyOqlH004Tpf1OVGgO3x3H457vg5Yg7QUKLzNxb1fp5vAUYGEPg7RmtAkPdiqiOFEJlLBm1ocl0qKtGn7YzDEI3PEs6VSgPUUlo61pjsPTnI6iZacAQJeE/w480-h640/DE783985-1969-403E-A63D-7504F17CC4E6.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W szpitalu przy wejściu na oddział stoi pudełko z maskami i wielki napis, że maski obowiązkowe. Poczęstowałam się zatem i założyłam na pysk. Szanuję to, że dają maski gratis i nie musiałam latać po szpitalu, by znaleźć miejsce, w którym można takowe nabyć. Miałam co prawda jedną w plecaku, bo zwykle noszę przy sobie w razie wu, ale plecak zostawiłam w skuterze na parkingu, bo mi mózg nie działał akurat. Czyli jak zwykle. </p><p>Nasze lekarki domowe, jak zauważyłam rejestrując nas przedwczoraj online, też zalecają przychodzenie w maskach, ale nakazau nie ma póki co. I niech tak zostanie. Zalecenie wydaje mi się bowiem o wiele lepsze niż nakaz. Nakaz (przynajmniej we mnie) natychmiast budzi sprzeciw. Zalecenie za to daje mi do myślenia, że coś jest na rzeczy i daje mi wybór. A jak mam wybór, to staram się wybrać najlepiej i dla siebie i dla innych. </p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Najstarsza. Diagnoza ADHD i kolejne przeprawy z <i>hulpkas</i></span></h3><p>W tym tygodniu Najstarsza z moją asystą rozmawiała z naszym polskim psychiatrą i otrzymała oficjalną diagnozę ADHD. Pan doktor przysłał nam ją mejlem w języku angielkim wraz z zaleceniem leku, a z tym dokumentem uderzymy do lekarki rodzinej, by wypisała tutejszą receptę. Najstarsza jest wielce podekscytowana i pełna nadziei. Ja również. Nie liczymy na żaden cud, ale z opowieści znajomych wiemy, że lek na ADHD całkiem nieźle potrafi poprawić jakość życia. Fajnie by było, jakby i w przypadku Naszej Córki też się sprawdził.</p><p>Poza tym Najstarsza w towarzystwie Młodszej Siostry była w naszym ulubionym urzędzie hulpkas, czyli kasy pomocowej. Zgdanicjcie, co powiedzieli?! Ja zgadłam. TAK! Oczywiście! Że Najstarsza przyszła za późno. BUACHACHA! Potem jednak uznali, że skoro dopiero w grudniu skończyła 21 i nie ma dyplomu szkoły średniej to jednak faktycznie nie mogła wcześniej się starać.... Jakbym tak kopła w dupę jedno z drugim to tydzień by z motylkami latali. Nie wiem, normalnych ludzi to już nie ma do pracy w urzędach? Czy po prostu tam tylko ochęchów przyjmują...?</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Starania o uznanie niepełnosprawności. Kolejny krok z FOD.</span></h3><p>Młoda za to otrzymała wreszcie zaproszenie do FODu! Sprawdzala systematycznie na ich stronie logując się z itsme na swój profil i kiedyś przybiegła zaopatrzona w chytry uśmiech i znajmiła, że stasus się zmienił. Pojawiła się tam informacja o spotkaniu z jakąś personą o imieniu nie zdradzającym płci. Parę dni później przyszedł list. Strach się bać, co tam znowu powiedzą... Do spotkania kilka tygodni, więc bedziemy czekać zniecierpliwione wielce. </p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Dobra książka dla młodziezy po niderlandzku</span></h3><p>U Młodego tym razem nic specjalnego się nie wydarzyło... A nie czekaj! JAK TO NIE!! </p><p>Czytajcie uważnie, bo nie będę dwa razy powtarzać (tylko siedemdziesiąt osiem):</p><p>MŁODY W TYM TYGODNIU ZACZĄŁ CZYTAĆ KSIĄŻKI!!!</p><p>Najsampierw Matka przyniosła z biblioteki 2 książki i zapytała Młodego, czy ma ochotę na wspólne czytanie, na co Młody odrzekł z wielkim entuzjazmem i radością, że TAAAAK, bo on BARDZO LUBI CZYTAĆ (ale nie sam). Zaczęliśmy jedną książke tego samego dnia. Czytaliśmy po 2 rozdziały na zmiany i ten urwipołeć powtarzał co chwilę, że bardzo sie cieszy że czytamy, bo on bardzo lubi czytać (tu Matka przewraca oczami). No i się okazuje, że ROZUMIE, o czym czytamy, a to bardzo istotne...</p><p>Stara bibliotekara nie wyszła z wprawy podczas kilku lat sprzątania kibli i ciągle ma wyczucie do tego, co do książek i ich potencjalnych czytelników. Wybrałam książkę z nowości dla młodzieży tutejszego autora, którego nie znałam i można rzec TRAFIONY ZATOPIONY. A raczej zaczytany. </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1DDRjxAAG7RbxUOkZ2N3GLh-1K1cAD8sIZbBDHyEZupSJWgydaw9l904vxMz6A5imt0zflG2YwSP7Sklqslf1l0UDvI5YD2H0dGapDlDZLIDrm3LZlFxj8UH1gQq3_IsVoO2JrlR00VSKlJwbCRKzqaU6QVs55GRRC4W4NiyuUTZzmANVdKxLoV2fFiU/s3436/A5911643-FBBA-42F0-AA7A-C5A006B3429B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2999" data-original-width="3436" height="558" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1DDRjxAAG7RbxUOkZ2N3GLh-1K1cAD8sIZbBDHyEZupSJWgydaw9l904vxMz6A5imt0zflG2YwSP7Sklqslf1l0UDvI5YD2H0dGapDlDZLIDrm3LZlFxj8UH1gQq3_IsVoO2JrlR00VSKlJwbCRKzqaU6QVs55GRRC4W4NiyuUTZzmANVdKxLoV2fFiU/w640-h558/A5911643-FBBA-42F0-AA7A-C5A006B3429B.jpeg" width="640" /></a></div><br /><i><br /></i><p></p><p><i>Astrid Sercu: Je speelt met vuur (Igrasz z ogniem)</i></p><p>Wczoraj przeczytaliśmy 20 rozdziałów i Młody był zadziwniony, że tak szybko czas minął i że tyle przeczytaliśmy. Książka bardzo wciągająca. Zaczyna się od tego, że klasa nastolatków przyjeżdża z nauczycielami na obóz w lesie na jakimś zadupiu w Ardenach. Właściciel ma kłopoty finansowy. Syn nie znosi innych małolatów, ale robi wszystko, by pomóc ojcu. Dziewczyny odkrywają ukryty pokój... Ktoś podpala różne rzeczy i nastolatki o włos unikają spalenia.... </p><p>A przed nami jeszcze większa część książki... </p><p>Zapytałam Młodego, co by było jakbyśmy po przeczytaniu książki nie dowiedzieli się, kto jest tym podpalaczem, który co chwilę się pojawia, ale nic o nim nie wiadomo. Ten na to z przerażeniem w oczach: "Jezu, wtedy rzuciłbym tą książką o ścianę, potem bym ją zdeptał, podarł na kawałki, wyrzucił przez okno i jeszcze na to napluł". Tak że tak... żywię nadzieję, że jednak poznamy piromana.</p><p>Razem uczymy się nowych wyrazów. Młody dyskutuje z sensem niektórych słówi poddaje w wątpliwość ich znaczenie podawane przez google translate. Jednak słownicwto z literatury to nie to samo co codzienne rozmowy tudzież słownicwto obowiązujące na lekccjach. W ojczystym nie widzi się tego aż tak wyraźnie, jak w języku obcym. </p><p>Gdy ja czytam i coś bardzo źle wymawiam, Młody mnie poprawia i muszę dotąd słowo powtarzać, aż uzyskam akceptację pana profesora Ajzajdora. Dla mnie bomba. Pan profesor orzekł jednak, że spokojnie da się zrozumieć, co czytam i że nawet nieźle wymawiam słowa. Tylko niektóre są masakryczne. Najlepsze, gdy wymawiam źle słowa, które niewłaściwie wymówione co innego oznaczają, a niderlandzkim takich od cholery i ciut ciut. Wtedy on czasem zaśmiewa się do rozpuku, szczególnie jak dołaczy do tego własną interpretację. Ubaw zatem podwójny.</p><p>Radość czytania tej książki poprawiają jeszcze imiona nastolatków. Mamy Seppe i Matsa, a to klasowi koledzy Ajzajdora z poprzedniego roku. Żeby było śmieszniej i ci z realu, i ci z książki to najlepsi kumple i takie same przypały. Jeden książkowy ma klasową dziewczynę i nawet się (a fu!) całują! Książka zalecana jest od 12 lat - stoi na okładce. Podoba nam się i książka i wspólne czytanie, bo fajnie się czyta z prawie dwunastolatkiem na zmiany.</p><p>Polecam tę książkę dorosłym uczącym się niderlandzkiego na wyższym poziomie. Ciekawa, duże litery, nie za dużo tekstu, krótkie rozdziały. Słownictwo niekonicznie łatwe, ale przeciez o to chodzi, by się uczyć i nie iść na łatwiznę.</p><p>Ale to nie wszystko w tym temacie. W tym tygodniu byli z klasą na zajęciach w bibliotece i Młody jako jedyny z klasy wypożyczył sobie książkę i połowę przeczytał w szkole. Znalazł jakąś fajną mangę! Cieszył się jak głupi. </p><p>Tak więc jeszcze będą z niego może ludzie czytający. A nawet jak nie będą, to fajnie jest razem czytać książkę. Ufam jednak, że nie skończy się na tej jednej. No chyba, że nie dowiemy się, kim jest piroman, bo wtedy nas więcej do biblioteki nie wpuszczą raczej...</p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Świński świat i walka z pasożytami</span></h3><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;">Wczoraj po powrocie ze szkoły sprzątając w pośpiechu w świńskim wybiegu, zauważyłam, że łysa świnia już nie jest łysą świnią! Dziś tę samą obserwację poczyniła Młoda podczas porannej rozmowy ze świniami (tak, normalni inaczej rozmawiają ze swoimi zwierzętami regularnie). Dupsko jej ponownie obrosło we futro. </div><div style="text-align: left;">Czyżby leczenie w końcu przyniosło jakieś efekty...? Nie chcę chwalić dnia przed zachodem słońca ani cieszyć się na wyrost, ale od jakiegoś czasu obserwuję, że świnia Lady się nie drapie wściekle ani nie piszczy podczas drapania. Drapanie samo w sobie o tej porze roku nie jest niczym dziwnym, wszak pora zmienić ubranie na letnie... (nie wiem, po co im zimowe futro, gdy mieszkają w domu, ale to nie mój interes). </div><div style="text-align: left;">Świnie otrzymały 4 dawki ivemektyny: jedna kropelka na kark co około 7-10 dni </div><div style="text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQQ5AMRgtDSSIz1BpQFWtVStrMzdKTh3r_GZguX-rUt4AxXM1evq_aD1alWyCpRomczYYoR653Ucl6ahlhuWWs_M5tIq5xAqBVuzTi5IcXrnotfWDltXrcKIWarL3VqGcM0ulPGC8_Cp-LiHHAX-bN4w33nQ8hsFEs5YbM2n3Tc28meRiLZ3EO2d_eY34/s4032/287D318D-5AA4-494D-A1D1-252CF2AD3261.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQQ5AMRgtDSSIz1BpQFWtVStrMzdKTh3r_GZguX-rUt4AxXM1evq_aD1alWyCpRomczYYoR653Ucl6ahlhuWWs_M5tIq5xAqBVuzTi5IcXrnotfWDltXrcKIWarL3VqGcM0ulPGC8_Cp-LiHHAX-bN4w33nQ8hsFEs5YbM2n3Tc28meRiLZ3EO2d_eY34/w480-h640/287D318D-5AA4-494D-A1D1-252CF2AD3261.jpeg" width="480" /></a></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Sprzątanie u tych cudaków czasem dostarcza zabawy. To okropne dranie są. Wszystko muszą obejrzeć zębami. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Worek z suszoną słomą konopną ? Spróbujmy zeżreć. </div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOyU8mS_c8uJoLkoLB43AhOEaAH3Ko_3HxOjTX_caxo-noh2ZZnDpEfv_BHzPhTPV1LoJGLINi1759VGdjfp1lx5n3j_aaFnFCpgEfYSV4ahz3TikqhfThMqQdGcm94d1e3UgWDLns2Xr3tMilD_6xL1yeU0z_8ZbOW96wgilWgGJAS-_L6zLxaVt2bx8/s4032/4A80AFF6-C73D-431E-A173-E14AA475996E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOyU8mS_c8uJoLkoLB43AhOEaAH3Ko_3HxOjTX_caxo-noh2ZZnDpEfv_BHzPhTPV1LoJGLINi1759VGdjfp1lx5n3j_aaFnFCpgEfYSV4ahz3TikqhfThMqQdGcm94d1e3UgWDLns2Xr3tMilD_6xL1yeU0z_8ZbOW96wgilWgGJAS-_L6zLxaVt2bx8/w640-h480/4A80AFF6-C73D-431E-A173-E14AA475996E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Roślina w doniczce? Mmmm pychota. Dobrze, że człowiek czasem stawia dla nas doniczkę na podłodze.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">To rośliny specjalne dla zwierząt: zielistka i smużyna.U nas dostępne w sklepach zoologicznych. Na zdjęciu jeszcze łyse świńskie dupki.</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwMrRHKlsUnV3Ku8tF8xli04zi_-nudhOPJdE0aH_GsRz1vg_K5mhjapMLesN2YQcMZ3UrDzf-RSjx1UXlEPkeIUUqdZOcnoz6pW4gLpQ8Wj5ZYdK2VzUWUHWVdf_enmzF8Mz2KYFVMq60sNRehut3Lr6c2HjiVMeL6jaMN7s971HiASHfbV9A1iw2Qg/s4032/67442DF1-4ECA-4D26-B429-C9691269675F.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwMrRHKlsUnV3Ku8tF8xli04zi_-nudhOPJdE0aH_GsRz1vg_K5mhjapMLesN2YQcMZ3UrDzf-RSjx1UXlEPkeIUUqdZOcnoz6pW4gLpQ8Wj5ZYdK2VzUWUHWVdf_enmzF8Mz2KYFVMq60sNRehut3Lr6c2HjiVMeL6jaMN7s971HiASHfbV9A1iw2Qg/w640-h480/67442DF1-4ECA-4D26-B429-C9691269675F.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Ooo, worek z sianem. Pachnie dobrze. Wygryźmy w tym dziurę! <br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFRN5VHufOTXJl2p22hWh7NqupNxrBgmgwN_EGbxHLtzrRqvI9b_Gt7li5LuP7lk2MqIeYnC74pe_HLuizdICDjxfVGpWSSdhwx1c_cvLthfUFfWwGk31I33wJCu42MGkn4pCbbZN2CPvfINTjXpJIAEl2rCLCd0qFMtGOySshGgBcdWSToEIMm_vlcvY/s4032/B583CECF-0040-447C-932B-DAFFA007AFD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFRN5VHufOTXJl2p22hWh7NqupNxrBgmgwN_EGbxHLtzrRqvI9b_Gt7li5LuP7lk2MqIeYnC74pe_HLuizdICDjxfVGpWSSdhwx1c_cvLthfUFfWwGk31I33wJCu42MGkn4pCbbZN2CPvfINTjXpJIAEl2rCLCd0qFMtGOySshGgBcdWSToEIMm_vlcvY/w640-h480/B583CECF-0040-447C-932B-DAFFA007AFD0.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Gdy człowiek zaczyna sprzątanie, świnie wychodzą na spacer i eksplorację pokoju…<div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK3VbDp-6o_BCDde7RlfiEicggAD0I03PT0jzoxuYlyy_iyTP4QiPs35eGApbemz4_u14APibBMZFUIx3T-LD9uVxsIKafSKKFjHFZCvvKohyPypJRdiVizN1IaPTUmqdFniAbGdLqG9s5LOOnpGb9s84FveOTbdInSMGMgN7NFqulvKSAFovPPOrjtoE/s4032/BE03BB37-F600-4E95-9DD6-A15C4BD205C8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK3VbDp-6o_BCDde7RlfiEicggAD0I03PT0jzoxuYlyy_iyTP4QiPs35eGApbemz4_u14APibBMZFUIx3T-LD9uVxsIKafSKKFjHFZCvvKohyPypJRdiVizN1IaPTUmqdFniAbGdLqG9s5LOOnpGb9s84FveOTbdInSMGMgN7NFqulvKSAFovPPOrjtoE/w640-h480/BE03BB37-F600-4E95-9DD6-A15C4BD205C8.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">….ale co jakiś czas przychodzą na kontrolę. Czasem wchodzą do środka i plątają się człowiekowi pod rękami i nogami. Innym razem tylko patrzą z zewnątrz, czy już wszystko gotowe, czy jeszcze muszą czekać… </div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS9PtEORBKEWDeoB90M-qpnzck-oEjCOCaIoT72Hr0gl78H1oGSrfG5CQRZkZOPnO4tqI0BSrkIw-y1fs-24BZIa26hYHZLK-yAiCi6Tkk1JASUh00HD1aWcc8QgVPCGy82_GzrUFx_OmHJrMdhfve5Y95L5sJOnWzWYNeXXniXU5H2mryBkGsTIC-hck/s4032/F3FE40BB-C65F-4B66-BAD8-D2CB09DD740F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS9PtEORBKEWDeoB90M-qpnzck-oEjCOCaIoT72Hr0gl78H1oGSrfG5CQRZkZOPnO4tqI0BSrkIw-y1fs-24BZIa26hYHZLK-yAiCi6Tkk1JASUh00HD1aWcc8QgVPCGy82_GzrUFx_OmHJrMdhfve5Y95L5sJOnWzWYNeXXniXU5H2mryBkGsTIC-hck/w640-h480/F3FE40BB-C65F-4B66-BAD8-D2CB09DD740F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Lady i Migotka: <br /><i>- Czy już? <br />- Nie, jeszcze nie</i>.</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGlTs2qTCJMbjjY6Ask8DAJmvGIscsnei5sLzWNRk5YsZkj3XYcC2mpBEphDEq1BhAMd5ocTSCuTFWoy-ay6jziGNwDHd8WwCs9a6IdJVy7vTLL9Tc52UOBjkkDK9iA14fCg6fjqwudSrTHJ4shMLM-4DxrdpylSxAL7OUuqvJ315Akna8ERVQwTj1_9M/s2573/F7964E31-33A1-413F-A2D5-64C6E19F125A.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2573" data-original-width="2573" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGlTs2qTCJMbjjY6Ask8DAJmvGIscsnei5sLzWNRk5YsZkj3XYcC2mpBEphDEq1BhAMd5ocTSCuTFWoy-ay6jziGNwDHd8WwCs9a6IdJVy7vTLL9Tc52UOBjkkDK9iA14fCg6fjqwudSrTHJ4shMLM-4DxrdpylSxAL7OUuqvJ315Akna8ERVQwTj1_9M/w640-h640/F7964E31-33A1-413F-A2D5-64C6E19F125A.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Migotka:</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Alergia na trociny</span></h3><div><br /></div>Gdy wróciliśmy na kilka dni do zwykłych trocin jako ściółki, potwierdziło się niestety, że Małżonek właśnie na to ma koszmarną alergię. Biedak męczył się wcześniej kilka miesięcy. Kichał bezustannie, smarkał, nie mógł oddychać ani spać, dusił się w nocy…. A wszystkiemu winne głupie trociny! </div><div>Oczywiście nie skojarzyliśmy przyczyny ze skutkiem. Małżonek się męczył, biadolił, pytał lekarki o poradę, testował jakieś krople i inny badziew, a wystarczyło zmienić ściółkę…</div><div>No okej, lekko brzmi, ale ciężko kosztuje! Konopne trociny faktycznie są idealne: nie kurzy się z nich wcale, co i ja odczuwam zarówno nosem jak w sprzątaniu, mięciutkie są dla świnkowych stópek, ładnie pachną (no, tu kwestia marki - na ostre i śmierdzące też raz trafiliśmy). Szkopuł w tym, że to raczej droga ściółka jest. Gdyby chcieć częściej niż raz na tydzień sprzątać, to i kilkaset euro euro miesięcznie by trzeba liczyć. Tylko za konopie, plus siano i karma. Na szczęście raz na tydzień wystarcza sprzątać ten duży wybieg.</div><div>Świnki to kosztowni przyjaciele i w ostatnim czasie coraz mniej nas na nie stać, ale żywimy nadzieję, że jeszcze nadejdą lepsze czasy i dla świnek i dla nas wszystkich…<br /><p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMtzICzzgfGO71MAA87BzvhD_bnnzSw85VMn5ZfTx7xoDIEYpdzbKz3yASOz3eAamQxZpro7-U_gUeTtcDETdNFdGvVADtZbtkzr1rUiF3MuXeCpDr4vBM7Mg6NOvMbF0a22Nc9r4G6fKoTIFmCPYkYlQqbFRpPWG62UMIgw02JfiFXqKmt3nJgEnXVrg/s4032/DE4B64FB-5D0D-4F3C-B918-1A4C14279BBE.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMtzICzzgfGO71MAA87BzvhD_bnnzSw85VMn5ZfTx7xoDIEYpdzbKz3yASOz3eAamQxZpro7-U_gUeTtcDETdNFdGvVADtZbtkzr1rUiF3MuXeCpDr4vBM7Mg6NOvMbF0a22Nc9r4G6fKoTIFmCPYkYlQqbFRpPWG62UMIgw02JfiFXqKmt3nJgEnXVrg/w480-h640/DE4B64FB-5D0D-4F3C-B918-1A4C14279BBE.jpeg" width="480" /></a></p><h3 style="text-align: left;"><span style="color: #800180;">Prezent dla papug</span></h3><p>Młoda mnie rozbawiła… Wstawszy rano oznajmiła, że idzie zaraz do wierzby po parę gałęzi dla świnek i papug. Chwilę później słyszę harmider w werandzie. Dalej słyszę jak ten hałas, stukot i harmider przeciska się przez drzwi kuchenne i jedzie do salonu. Wtedy moim oczom ukazuje się uchachana Młoda ciągnąca dwie około trzymetrowe GAŁĄZKI wierzbowe.</p><p>- <i>A bo piłą ucięłam… </i>- mówi - <i>Tylko nie wiem, jak to do swojego pokoju zaciągnę po schodach…</i></p><p>Jedną gałąź połamałam na kawałki i podarowałam świniom. Drugą pomogłam jej zatargać do pokoju i ułożyć pod sufitem na dwóch szafach. - <i>No, teraz będą i tutaj srać, żeby Człowiek musiał jeszcze więcej sprzątać - </i>stwierdziła ze śmiechem refleksyjnie Młoda. </p><p><br /></p></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-11877519684413532212024-01-20T12:20:00.005+01:002024-01-20T12:49:02.066+01:00Odpoczywanie, jak wyglądało<p> Poprzednim razem zapowiedziałam, że w weekend intensywnie odpoczywam.</p><p>Z tego wszystkiego tylko 'intensywnie' się udało zrealizować.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiXd8-qU8LRbFmx59xuQZ7w8qNCWZGnSCr5iZzXYtGRynHnQVpuQ7RRVSQdUTRUanyALcTLtH4an4Jz9QLA-GJletgRtdoXfO6jnmbmM5X141D7zWef28jrq-wenOH6qwGAUrWAHKPyjmfJCwlUV9cANv_A4nmq9qPiJq-k8AElBIe-p_1pl67lolvcI/s1440/B426D030-086F-4BA8-8BAA-10D393D49C23.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiXd8-qU8LRbFmx59xuQZ7w8qNCWZGnSCr5iZzXYtGRynHnQVpuQ7RRVSQdUTRUanyALcTLtH4an4Jz9QLA-GJletgRtdoXfO6jnmbmM5X141D7zWef28jrq-wenOH6qwGAUrWAHKPyjmfJCwlUV9cANv_A4nmq9qPiJq-k8AElBIe-p_1pl67lolvcI/w480-h640/B426D030-086F-4BA8-8BAA-10D393D49C23.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan kos w naszym ogródku (zdjęcie robione przez szybę)</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W sobotę wstałam o 6.30 i od razu zabrałam się za przebieranie pościeli...</p><p> Jak to, po co wstawałam o szóstej? Po nic! Mój mózg mówi, że o tej porze się wstaje i nawet szkoda z nim się wdawać w dysputy. Wyłącza spanie, włącza siku, głód i <b>intensywne</b> myślenie i musisz wstać, czy ci się podoba, czy nie!</p><p>Poszłam zatem na dół i upchałam brudną pościel do pralki , po czym zabrałam się za <b>intensywne</b> puzlowanie schnącego prania. Wymacałam, co jest już suche na suszarce w salonie i poskładałam. Ze sznura przyniosłam podeschnięte pościele dziewczyn do salonu i porozwieszałam wszędzie: na suszarce, na krzesłach, na wieszaczku w kanciapie... Gdy nasza pościel się wyprała, wyniesiona zaostała oczywiście do ogrodu... No bo tak to wygląda, jak się w Belgii nie ma suszarki, a trafi się mokry rok, kiedy nic za cholerę nie chce schnąć. Żeby było weselej kilka lat temu wymyśliliśmy sobie z Małżonkiem , że chcemy mieć łóżko dwa na dwa. Wszystko ładnie-piknie, tylko że pościel 2m x 2,40m to nie lada wyzwanie jeśli chodzi o suszenie... Do tego Panny mają też duże łoża (mniejsze jak nasze, ale duże) i ich pościele też całą pralkę zajmuja oraz dużo miejsca na sznurze. Ale już prawie uzbieraliśmy eco-czeków na elektryczną suszarkę. Już prawie-prawie mamy, tyle co trzeba. Już lada dzień lada miesiąc lada rok nabędziemy suszarkę, a wtedy znowu żadna ilość prania i żadna pogoda straszne nam nie będą...</p><p>Po praniu i śniadaniu zabrałam się za wykończanie moich projektów i zadań domowych - tu coś dopisać, tam coś uzupełnić, tam czegoś poszukać w necie, coś druknąć... i tak mi zleciał czas do południa na <b>intensywnej</b> pracy umysłowej.</p><p> Potem wrócił Małżonek z roboty autem firmowym i załadował Tośkę na pakę, a potem załadował Młodego i Matkę do kabiny i pojechaliśmy najpierw zatransportować Młodego na urodziny w parku trampolinowym, a następnie zawieźliśmy skuter do mechanika.</p><p> Po powrocie kontynuowałam moją <b>intensywną</b> pracę nad zadaniami domowymi, co mnie piekielnie zmęczyło mentalnie. </p><p>Na niedzielę zostawiłam sobie jedno proste, jak mi się wydawało, zadanie, czyli dokumentację pedagogiczną, no bo co to dodać kilka fotek do Worda i ozdobić paroma słowami. To jest wszak coś, co umiem i lubię. Tak mi się przynajmniej wydawało, dopóki się za to nie zabrałam i się nie okazało, że Word w chromebooku to nie jest to samo co normalny Word w normalnym komputerze. No więc klęłam <b>intensywnie</b> na to gówno przez cały dzień. I miałam zapędy mordercze wobez biednego chromebooka.</p><p>Tak, prawie cały długi dzień certoliłam się z tą dokumentacją. Na koniec jeszcze poprosiłam mojego prywatnego profesora Pana Ajzajdora o korektę tekstu. Młody lubi takie rzeczy. Potem musiałam się mu odwdzięczyć i zagrać z nim i Tatą w "Państwa-Miasta". Lista kategorii robi się coraz dłuższa: państwo, miasto, roślina, zwierzę, rzecz, imię, wykonawca, marka, postać, film, kolor, część ciała, potrawa, choroba, zawód... A ja coraz bardziej wymiękam. Kto to widział, by Matka miała w tabelce jeszcze 4 puste pola, gdy gówniak jedenastoletni woła STOP!? Ja się tak nie bawię!</p><p>W międzyczasie zaczęliśmy z Małżonkiem oglądać na Netflixie nowy polski serial <i>Forst</i>. Pierwszy odcinek nawet był niezły... w ostatecznym rozrachunku jednak daję 4/10.</p><p>Zastanawiam się czasem, jak to się żyło kiedyś, gdy człowiek oglądał filmy i seriale w zwyczajnej polskiej telewizji, gdzie po pierwsze nie było zbyt wielkiego wyboru, po drugie na każdy odcinek trzeba było czekać tydzień i jak się przegapiło, nie można było obejrzeć, no i te reklamy wszystkie.... O czasach mojego dzieciństwa już nawet nie wspominam, kiedy nadawano głównie relację z walki mrówek, a w lepszych momentach obraz kontrolny. A jak już coś faktycznie nadawano, to prądu nie było... A tu człek cały dzień na <i>Bolka i Lolka</i> czekał...</p><p>W poniedziałek wysłałam e-mail do mentorki z pytaniem, czy przypadkiem nie ma ochoty się spotkać ze mną zanim odejdę albo przynajmniej zdzwonić, bo kilka sprawozdań z zadań stażowych mam na koniec do omówienia ze swoim mentorem, a już mi tylko dwa dni stażu zostało (teraz to już tylko ze dwie godziny). Odpisała, bym wpadła może w piątek na chwilę wieczorem po swoich lekcjach...</p><p>Potem wiedziona ogromną ciekawością popedałowałam do świetlicy w sąsiedniej gminie w sprawie potencjalnego stażu. Panie, to to jest świetlica! Przyjmują, tak jak napisałam poprzednio, prawie 100 dzieci w wieku od 2,5 do 12 lat z 4 różnych okolicznych szkół, w tym w pobliskiej szkoły specjalnej. W takiej placówce to można zdobywać wiedzę i doświadczenie! Podoba mi się! Jestem podekscytowana!</p><p> Świetlica mieści się w budynku domu kultury i sportu. Z innej strony budynku jest żłobek tej samej firmy i biuro. Świetlica ma do dyspozycji ogródek, a z ogrodu jest przejście na plac zabaw. W czasie ferii mogą ponadto korzystać z różnych sal sportowych. Toalety są przy sali, co jest dobre. </p><p>Tylko że TA SALA jest tylko jedna... To nie brzmi za dobrze. Blisko setka dzieciaków od 2 do 12 lat w tym niepełnosprawne bawiące się w jednej sali... hm. Musi być wesoło! Zamierzam to sprawdzić. Mam zgodę na odbycie u nich stażu. Najsampierw jedenak dobrze by było zaliczyć i zakończyć aktualny semestr. Niby na co dzień wszystko mi raczej dobrze idzie, ale nie wiem, jak babki będą te projekty oceniać i co tam wyjdzie z rozmów mentora stażowego z mentorem szkolnym. Tak, tych mentorek, których nie widuję wcale lub prawie wcale. W takiej sytuacji człowiek może się wszystkiego spodziewać w kwestii oceny przebiegu mojego stażu.</p><p>W czwartek odbywała się nasza klasowa wycieczka, ale o piątej rano po całodziennych i całonocnych rozważaniach i dyskusjach z Małżonkiem ostatecznie postanowiłam nie jechać, a wieczorem pójść do lekarza po zwolnienie.</p><p>To nie była łatwa decyzja i gdyby śnieg nie spadł, pewnie bym jednak pojechała do tej Gandawy. Śnieg mi ułatwił decyzję. Bo aby na wycieczkę pojechać, musiałabym jakoś dotrzeć na dworzec. 4 kilosy na rowerze jawiło się niewykonalne w aktualnych warunkach, a na pieszki to z 40 minut wartkiego marszu. Tymczasem jestem słaba jak naleśnik. Rano poszłam na kilometrowy spacer, to się zmęczyłam jakbym ze 20 kilometrów przebiegła. Nochal mam zapchany albo śpik do pasa mi wisi, gardło obolałe, stan podgorączkowy, piekące patrzały. i samopoczucie do kitu. Gdzie tu na wycieczkę jechać i po mieście naginać w taką pogodę</p><p>Przeto decyzja, wydaje mi się, była to dobra, bo czwarty raz w tym sezonie jestem chora, co w dużej mierze prawdopodobnie zawdzięczam mojej nowej przyszłej niedoszłej pracy ze smarkaczami. Po części też głupiej pogodzie, bo pory roku znowu nie mogą dojść do porozumienia, czyja kolej teraz. Stres i zmęczenie spowodowane moim szkoleniem oraz te atrakcje okołorakowe sprzed dwóch lat na pewno sytuacji nie poprawiają. </p><p>A tu zima...</p><p>W środę w południe zaczęło sypać i sypało do późnego wieczora. Nie nawaliło jakoś niewiadomo ile, bo trawa ciągle wystaje spod śniegu, ale wystarczająco, by w Belgii odwoływano pociągi i autobusy, a kierowcy aut stali w niekończących się korach. Policja nawoływała, by bez potrzeby nie używać samochodu. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrTfsI34zHU97TrSvqIvqF-QBYS9iighKHyQeZyHY-QJXzbhMW5WsoO-BPiJwJDXJTM0JpkwJdnyhi2nemCF4md8tkCeIWyRjd4eFTBVxtZ73L-zAc0yjjk9cNd_cujgHdQV-LkOTKDHgBvDkCojbzVqcrLJgStDykmJn-qRg9_bxw_lICh61kD-Y43D0/s4032/5D67D957-7031-480B-BE4E-0968D357FE62.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrTfsI34zHU97TrSvqIvqF-QBYS9iighKHyQeZyHY-QJXzbhMW5WsoO-BPiJwJDXJTM0JpkwJdnyhi2nemCF4md8tkCeIWyRjd4eFTBVxtZ73L-zAc0yjjk9cNd_cujgHdQV-LkOTKDHgBvDkCojbzVqcrLJgStDykmJn-qRg9_bxw_lICh61kD-Y43D0/w640-h480/5D67D957-7031-480B-BE4E-0968D357FE62.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan Rower, który pozostawiony na chwilę zaczął się wygłupiać i udawać bałwana</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W Polsce taka ilość śniegu to śmiech. Nawet by nikt uwagi na to nie zwrócił, a to samo u nas to kod pomarańczowy albo i czerwony. Strach i panika na drogach. Ludzie jadą średnio 20km/h, bo nikt nie umie jeździć w takich warunkach i mało kto ma opony zimowe. Poza tym nie ma sprzętu do odśnieżania czegokolwiek, a już na pewno nie na wioskach czy małych miasteczkach. No bo i kto by kupował sprzęt, gdy zimy masz maksimum 2 dni w roku, co może się nawet przez 10 lat w ogóle nie zdarzyć. </p><p>Linie kolejowe też nie są tu dostosowane do zimy. Młoda czytała, że gdzieś tam pourywało trakcje i w ogóle armagedon. Koleżanka w dniu wycieczki przysłała aktualny rozkład jazdy. Jak możecie zobaczyć, pociągi miałynawet po 85 minut opóźnienia albo nie jechały... No i ona jechała w żółwim tempie i stresie na dworzec autem na letnich oponach po to, by się dowiedzieć, że i tak do Gandawy nie dotrze... </p><p>Innym jakoś się udało, bo przez cały dzień wrzucali różne fotki na grupę whatsappową. Widać z nich, że fajnie było. Więc trochę mi żal, że mnie tam nie było. Niemniej jednak uważam swoją decyzję za bardzo dobrą i nie żałuję, że poszłam po zwolnienie, bo zmęczenie dawało o sobie znać i daje do dziś...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizI4I7l4sPvbQXvE7gUCmy0wK7onMDoQO6xCin_dIz3yH5U363hx4TUX6H8FmBIBHBFQk1ZR3mdWULj5dYjqyS2faaxmnQPDzRz3Ii0yPyV16TJGpUtS8YrDLoh7tDmxUCDMXd3iR4urtvQJhJSHZzSDs9BMVT7Dd6WYwsuWFesaMKlkFvpQAa00oSc_U/s1150/BD74C9EB-97A2-4A06-8101-1447A165CB1C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="959" data-original-width="1150" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizI4I7l4sPvbQXvE7gUCmy0wK7onMDoQO6xCin_dIz3yH5U363hx4TUX6H8FmBIBHBFQk1ZR3mdWULj5dYjqyS2faaxmnQPDzRz3Ii0yPyV16TJGpUtS8YrDLoh7tDmxUCDMXd3iR4urtvQJhJSHZzSDs9BMVT7Dd6WYwsuWFesaMKlkFvpQAa00oSc_U/w400-h334/BD74C9EB-97A2-4A06-8101-1447A165CB1C.jpeg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W środowy wieczór po powrocie ze stażu, zapytałam dla żartu Młodego, czemu niby nie jest na polu, tylko w domu i jak to się mogło stać, że u nas nikt bałwana nie ulepił. Odrzekł smutno, że sam nie będzie się bawił na polu a i bałwana nie ma z kim ulepić, ale by chciał... </p><p>No to dawaj, poszliśmy lepić epickiego bałwana. </p><p>Ja może i nie lubię śniegu ani zimy, ale skoro już ten śnieg spadł, to nie może być tak, że sobie po prostu będzie leżał bezużytecznie i tylko zawadzał. Jak śniej jest, to trzeba jego istnienie wykorzystać, by zrobić rzeczy, których bez śniegu się nie robi. Czyli na ten przykład bałwana.</p><p>Bawiłam się świetnie, ale poczułam szybko swój wiek, bo w plecach zaczęło mnie łupać od toczenia kul śnieżnych. Młody zapytał, czy może bałwanowi nadać imię i nazwał go Marcin - Marcin prze G - dodał ze śmiechem... </p><p>Marcin_przez_G nie przetrwał długo. Już drugiego dnia po południu był chłopak w rozsypce. Teraz jednak jego szczątki ciągle zalegają przed domem, bo potem temperatura spadła ociupinkę po nizej zera i tak zostało, abyśmy mogli trochę zimy zażyć. Nie powiem, by mi to radość sprawiało. Nie lubię jak jest zimno i ślisko, gdy czasem trzeba wychodzić z domu i jechać dokądś rowerem albo skuterem, czy nawet autem na letnich butach....</p><p><br /></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwyVdn_-kUNYgqUCYvCedpp1oXimodLMKsx6x7hgmIw3Qtonp-g_aveaOHK2JuJVs1GNQJFsKv5isXgbF5jRLp158iB-slbSF6dDzXEnE8KwoRARHToNJt2LM8rS_TxBWvOw6V_OoxJAZsGObrJyWKlgEqM5-vR7qmpcdZUXmvy55YAfaooRNqjE6KE5A/s4032/29E200AA-5E6F-4B2E-B899-2B1101284161.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwyVdn_-kUNYgqUCYvCedpp1oXimodLMKsx6x7hgmIw3Qtonp-g_aveaOHK2JuJVs1GNQJFsKv5isXgbF5jRLp158iB-slbSF6dDzXEnE8KwoRARHToNJt2LM8rS_TxBWvOw6V_OoxJAZsGObrJyWKlgEqM5-vR7qmpcdZUXmvy55YAfaooRNqjE6KE5A/w480-h640/29E200AA-5E6F-4B2E-B899-2B1101284161.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Marcin przez G</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Ponadto zima jest fotogeniczna i to w niej akurat lubię, szczególnie gdy mam czas, by porobić zdjęć. Na końcu wrzucę zdjęcia ze spaceru po okolicy.</p><p>Mechanik napisał, że skuter gotowy i żeby go przyjść odebrać za stóweczkę. Dobrze, że tylko tyle, bo już naprawę auta w garażu Opla se wycenili na grubo ponad tysiąc euro, co na dzień dzisiejszy jest dla nas niewykonalne. Bez auta jednak nie da się obejść, bo Małżonek pracuje blisko 30 km od domu i to w strefie industrialnej, czyli daleko od dworca kolejowego... Inaczej, by już dawno się na pociąg przesiadł. A tak to rano by musiał 4-5 km pedałować do dworca i potem drugie tyle do firmy, no i z powrotem, co w przypadku wykonywania ciężkiej roboty fizycznej i wieku 50 plus było by zbyt ciężkie. </p><p>Na szczęście w aucie można to trochę na skróty zrobić za dużo mniejszą kwotę. Tylko jakiś bajer nie będzie działał. Te dzisiejsze nowoczesne samochody, ech. Małżonek ma kolegę, który by mu wiele rzeczy naprawił za niższą ceną, ale najnowszę auta mogą tylko w autoryzowanych serwisach być naprawiane i zwykli mechanicy coraz mniej mogą zdziałać, bo nie mają aż takiego dostępu do komputerów samochodu, jakie ma oryginalny serwis. Stare auta z kolei w Be też odpadają, bo do wielu miast nie można by w ogóle wjechać. Robi się powoli coraz bardziej nieciekawie dla przeciętnych średnio zamożnych i uboższych ludzi. Wyżej wymieniony kolega, jak się dowiedział Małżonek, miał w planach otwieranie własnego zakładu mechanicznego, ale w związku z powyższym postanowił jednak otworzyć piekarnię, a mechaniką zajmować się nadal tylko hobbystycznie i to głównie motorami. Chleb bowiem ciągle jest potrzebny i zawsze się będzie sprzedawał, mówi.</p><p>Przewidujemy, że świat za 10 lat będzie wyglądał zupełnie inaczej, niż ten dzisiejszy. Zmienia się wszak błyskawicznie z dnia na dzień na naszych oczach. Wiele tych zmian mnie trochę przeraża, bo wiele zdaje się zmierzać w dosyć niebezpiecznych kierunkach. Jako robole obserwujemy jak powoli znikają małe firmy i są przejmowane przez duże potwory. Z zaskoczeniem widzimy, jak znikają banki i bankomaty z małych miejscowości. U nas w okolicy już bardzo trudno jest wybrać gotówkę. W zeszłym roku kilka banków zamknęło swoje podwoje, a z kilku bankomatów zrobił się jakiś jeden dziwny, wolny i wiecznie popsuty. Gdy wstąpisz tam po gotówkę, spotkasz zawsze co najmniej kilka sfrustrowanych klnących głośno ludzi, którym się ta sytuacja bardzo nie podoba. Nie każdy bowiem radzi sobie i nie każdy lubi elektroniczne transakcje. My lubimy i sobie radzimy, ale widzimy też ogromne zagrożenie w całkowitym zniknięciu gotówki. Pachnie to bowiem ogromną kontrolą nad społeczeństwem i w dalszej konsekwencji większym niż dotychczas zamordyzmem. No i to pytanie, a co jak zabraknie prądu, internetu albo dostaną się one w niepowołane ręce choćby na chwilę...? A jak to połączyć z możliwościami komputerów, sztuczną inteligencją i skurwysyństwem człowieka to obrazy dosyć niemiłe się mogą wyłonić... Szczególnie gdy się ma wybujałą fantazję...</p><p>Małżonek też powinien pilnie pomyśleć nad zmianą pracy, bo 30 lat w lakiernictwie coraz wyraźniej i dotkliwiej odbija się na jego zdrowiu. Od kilku lat cierpi na koszmarne bóle głowy, na które nic nie pomaga. Parę lat temu porobił różne badania i nic nie wykazało. To było wtedy, gdy ja dostałam swoją diagnozę. Ten dzień pewnie na zawsze w jego pamięci pozostanie, gdy z duszą na ramieniu poszedł do naszego lekarza porozmawiać o wykinach swoich badań głowy i dowiedział się, że nic niepokojącego, ale żona powinna natychmiast się zameldować, bo jej wyniki już takie dobre nie są...</p><p>Jeśli o Niego chodzi, lekarze orzekli, że to stres i praca... I że nic nie można zrobić za bardzo.</p><p>Parę dni temu poszłam razem z nim do naszej nowej lekarki (a raczej jej koleżanki z praktyki) i ona również stwierdziła, że nic wiele pomóc nie można... może spróbować fizjoterapii, może spróbować osteopaty, bo to są rzeczy, które mogą mu doraźnie pomóc, ale jeśli ciągle będzie wykonywał pracę w pozycjach wymuszonych to nie ma za bardzo co liczyć na większą poprawę... a raczej wprost przeciwnie, biorąc pod uwagę wiek...</p><p>Małżonek postanowił pójść do kinezysty (fizjoterapeuty) i ten mówi mu to samo. Uważa ponadto (o czym my sami też nie raz z Małżonkiem rozmawialiśmy, gdy poprzednimi razami chodziliśmy - czy ja czy on - na zabiegi PO PRACY), że aby te różne zabiegi czy ćwiczenia jakiekolwiek wymierne efekty przyniosły, powinien zrobić sobie najsampierw kilka tygodni wolnego i wtedy chodzić na taką terapię. No i przede wszystkim poszukać w trybie pilnym innej pracy. Bo teraz to, jak mówi popularne tutejsze powiedzenie, ścieranie wody przy otwartym kranie. </p><p>O zmianie pracy Małżonek myśli od kilku lat i być może, gdyby mój rak się nie wysrał no i ta pierdolona pandemia oraz wojna na Ukrainie, dzięki którym to atrakcjom teraz znowu lewdwie koniec z końcem wiążemy, Mąż nie pójdzie przecież szukać pracy, przekwalifikowywać się, bo za co będziemy żyć...? Mało tego, on zapierdala każdą możliwą sobotę, by dorobić choć parę euro... a i tak nie zawsze starcza na wszystko.... "Wszystko" z podstawowych opłat i wydatków, mam na myśli, a nie jakieś cuda wianki.</p><p>Pani z opieki społecznej w końcu do Młodej przyszła i to prawie natychmiast jak tylko Młoda poskrżyła się swojej opiekunce w JAC (organizacja pomagająca młodym ludziom w różnych trudnych sytuacjach życiowych), że baba se w chujki leci, że podała konkretny dzień wizyty, ale się nie pojawiła ani wtedy, ani przez kolejny tydzień. Powiedziała, że posprawdzają wszystko i być może Młoda otrzyma jakiś zasiłek dopóki nie orzekną jej niepełnosprawności i stamtąd zasiłku nie dadzą... Niestety przeglądanie dokumentów i podejmowanie decyzji w FOD może i rok trwać (czyli jakby podobnie jak polski ZUS). Sie bedo śpieszyć, niech ludzie zdechną, będzie spokój... byle urzędasom się kasa w kieszeni zgadzała i w dupę było wygodnie na stołku.</p><p>Najstarsza ma w kolejnym tygodniu wizytę w jeszcze innej instytucji HWV (hulpkas, czyli kasa pomocowa) w sprawie tego nieszczęsnego zasiłku dla szukających pracy po skończeniu szkoły, co to u nich raz było za późno, a raz za wcześnie. Aż się boję, co tym razem powiedzą. Wczoraj dzwoniłam w jej imieniu do VDAB, by wysłali jej potrzebny dokument na e-mail. Dobrze, że choć tyle można przez telefon załatwić. Ona musiała tylko im na parę testowych pytań osobiście odpowiedzieć, bo rozmowa jest nagrywana i tak potwierdzają chyba tożsamość. Najpierw trzeba podać rijkregisternummer (tutejszy PESEL), a potem podać adres domowy, mejlowy i numer telefonu - oni to mają zapisane w komputerze i tak sprawadzją, czy ty to ty. Po potwierdzeniu, że Najstarsza to Najstarsza już dalej Matka mogła rozmawiać. Najstarsza nie radzi sobie zupełnie z takimi rozmowami. Nie bardzo jest w stanie sama adres domowy podać, jak nie ma zapisanego... Tak niestety działa albo raczej nie działa jej mózg. </p><p>W tym tygodniu dostaliśmy w koncu wyniki badań MRI i możemy umawiać wreszcie kolejną internetową konsultację u naszego polskiego psychiatry. Będąc u lekarki po zwolnienie poprosiłam ją o wydrukowanie mi wyników badań EKG, bo wysłała je elektronicznie, a z tej głupiej strony wyniki znikają po 2 tygodniach. Babka się sama zdziwiła, bo nie wiedziała tego. </p><p>Tymczasem znajoma mnie pocieszyła, że nasz wspólny psychiatra się habilitował i teraz drożej ceni swoje usługi. Panie, pierwsza wizyta 500 złotych a kolejne ponad 300 za 40 minut. Kurde, dla nas to sporo, choć płacimy w euro, ale się zastanawiam, kogo w PL stać na takiego psychiatrę...? Panie! </p><p>Recepty na szczęście w daleszej perspektywie przepisywać może lekarz rodzinny. Ba, nawet to jest o wiele korzystaniejsze, bo transgraniczna recepta nie ma zniżek, a na tutejszą będzie sporo zniżki na niektóre leki.</p><p><br /></p><p>Młody to jest farciarz. Dobrzy mu się koeldzy trafili. Gdy jest zła pogoda, przyjeżdżają po niego rodzice kolegów i wiozą całą ekipę samochodem, a potem po nich jadą. W ten śnieg też ich wozili. Chyba lubią Młodego, bo poza tym, często po lekcjach do nich wstępuje się chwilę pobawić, o ile rodzice pozwolą. Młody zawsze przysyła sms z pytaniem. Tamci też pytają, czy mogą zaprosic kolegów.</p><p>Poza tym często po lekcjach idą razem do parku i się tam tłuką. Młody wraca potem do domu brudny jak dzika świnia. Dobrze że ma po kilka par butów i rękawiczek oraz kurtkę na zmiany.</p><p>Młody opowida co jakiś czas, że w szkole spotyka systematycznie jakichś Polaków. Ropoznaje ich albo po nazwiskach albo jak czasem polskiego słowa użyją. Nie gada jednak z nimi, a jak gada to i tak przeciez po niderlandzku (nie wolno w innych językah oficjalnie w szkole rozmawiać). W klasie też ma rodaka, ale jakoś nie koleguje się z nim specjalnie. W sensie, że bycie Polakiem nie czyni z nikogo od razu lepszego kolegi. Chodzi tam też polski kolega z podstawówki i z tym akurat się lubią i od czasu do czasu ucinają sobie pogawędkę po polsku, najczęściej po lekcjach. Ogólnie ma jednak sporo dobrych kumpli, co jest świetne.</p><p><br /></p><p>Tymczasem u jednego popularnego polskiego tiktokera czy tam instagramera (nie wymienią nazwy, bo bucom reklamy nie robię) wysłuchałam typowo polskiej rewelacji na temat tego jak to "tchórzliwe Belgusy" boją się zimy i m.in. odwołują szkolne autobusy w Brukseli. Z jego słów wynikał przekaz, że autobus odwołany = dzieci nie idą do szkoły. On, jak się pochwalił z dumą i radością "zrobił z tej okazji swoim dzieciom wolne od szkoły". No i w komentarza oczywiście Polacy masowo szydzili z "Belgusów" chwaląc się jak to ich dzieci albo oni sami chodzą do szkoły mimo śniegu i jak to kozacko jeżdżą samochodami w zimie.... Co jeden to większy kozak... szkoda tylko, że głównie w internecie.</p><p> Jako że w swoim życiu dość naobserowałam się kozakich warsawiaków i innych miastowych, którym się wydawało, że o zimie wszystko wiedzą, bo są przecież Polakami, to od razu się we mnie zagotowało. </p><p>Tak, systematycznie musieliśmy, także po nocach, wypychać lub traktorem wyciągać takich przemądrzałków nawet z niewielkich zasp, bo tak "świetnie potrafili jeździć autem w zimie", a do tego często nie mieli przy sobie nawet grubszego swetra, a tylko laczki i cieniutką koszulę i w tych laczkach bez czapki, kurtki, rękawiczek stali w zaspie po kolana mało nie płakusiając i srając miodem, czy auto się uda uratowac z tego strasnego białego dziwnego czegoś... </p><p>Albo te kozakie paniusie w szpilkach na skałkach w okolicznych Prządkach, co to zobaczywszy mojego Brata stojącego na wielkiej skale, pytały jak on tam wszedł, bo one też by chciały tam sobie zdjęcie zrobić (brat wtedy pomachał rękami, by pokazać, że on tam po prostu wleciał). </p><p>Pozwoliłam sobie zatem odpowiedzieć na komentarze, informując niektórych, że po pierwsze szkoły nie są zamknięte, po drugie tu jest obowiązek chodzenia do szkoły, a po trzecie i najważniejsze tutejsze dzieci zasuwają do szkoły na butach albo dojeżdżają rowerami nawet po 10 km, a do tego każdą przerwę bez względu na pogodę spędzają na podwórku, gdzie naparzają się śnieżkami, leżą na ziemi, a potem siedzą na lekcjach w mokrych ubraniach, gdy buty za bardzo ufajdane, to nauczyciel każe siedzie w skarpetach. </p><p>Ja wiem, że w Brukseli jest zapewne tak samo jak w Warszawie, czy innym dużym mieście, że jak taksówka czy metro pod drzwiami się nie zatrzyma, to znaczy, że nie można nigdzie się dostać. Pamiętam jak raz urzędaska na kontrolę do nas ze stolycy przyjechała AUTOBUSEM. I nagle dzwoni, że ona "szła i szła i szła aż doszła do jakiegoś lasu i tam nic nie ma, tylko jakieś pola i drzewa i ona nie wie, jak do nas trafić... "i ona nie spodziewała się, że to tak daleko na nogach trzeba iść. No faktycznie KILOMETR na nogach przejść to jest nie lada wyzwanie, dla młodej kobiety... z wielkiego miasta.</p><p> Fajnie by jednak było, żeby szanowna Polonia zdawała sobie sprawę, że Bruksela to nie cała Belgia. Ba, Bruksela to jakby osobne dosyć dziwne państwo. Miejsce totalnie oderwane od rzeczywistości. Tak samo jak i wielu "Naszych", którzy czasem takie bzdury opowiadają, że głowa mała. Strasznie mnie to wkurwia! </p><p>Ja też widzę mnóstwo rzeczy, które mnie tu wkurzają, nie mało rzeczy, które mnie śmieszą, no bo tak to jest gdy trafiamy w miejsce, które jest inne od tego w którym dorastaliśmy i które znamy. Pamiętacie może ten wpis, gdzie opowiadałm <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2017/01/40-rzeczy-ktore-zdziwiy-mnie-w-belgii.html" target="_blank">o rzeczach, które mnie zdziwiły</a>? Też darłam łacha z niektórych zachowań! Dziś już wiele jest dla mnie normalnych, a niektóre polskie już zaczynają mnie dziwować. </p><p>Czym innym jest jednak, moim zdaniem, robić sobie podśmiechujki z tego, że w Belgii jest panika, gdy spadnie dwa płatki sniegu, a czym innym szydzić opowiadając wierutne bzdury i strugając wielkiego purca.</p><p>Faktycznie, gdy spojrzysz na drogę, jak tu ludzie jeżdżą po śniegu, jak spojrzysz na pociągi, jak posłuschasz gorącej apelacji do pozstawania w domu z powodu 10cm śniegu i 2 stopni mrozu to jako Polak, który nie jedną zimę widział, masz ochotę śmiać się jak dziki albo i oczami przewracać, no bo to faktycznie wygląda jak jakiś armagedon. Ale gdy już się wyśmiejesz, dobrze jest spojrzeć na to z tutejszej perspektywy i zauważyć choćby takie proste fakty, że jak tu mieszkam 10 lat, tak zimę mamy chyba 3 raz. Od jednej 80-letniej babci wiem, że raz było tu minus 18 stopni i wtedy to "faktycznie było zimno!" Inna trochę młodsza babcia powiedziała, że RAZ było po kolana śniegu. Dodajcie se dwa do dwóch. Nie ma zim, to nie ma sprzętu do odśnieżania, nawet głupiej szufli do śniegu tu prawie nikt nie ma, nie zakłada się opon zimowych, bo zimą jest tu najczęściej od 5 do 15 stopni ciepła. Ludzie tu całą zimę chodzą w przysłowiowych trampkach. Nasz Młody nie ma butów zimowych (ma jedne ze szmateksu ale nie używa, bi mają śliskie podeszwy, które ślizgają się nieldzko na pedałach, przez co jazda rowerem jest niebezpieczna i niewykonalna). On całą zimę KAŻDĄ chodzi do szkoły w szmacianych Skechersach, podobnie jak jego koledzy. Jak był mały raz kupiliśmy mu zimowe buty za blisko 100€ (bo tańszych na jego stopę nie było) i po tym jak raz je załozył, bo raz było zimniej, były do wyrzucenia, bo wyrósł. </p><p>Ale wg rodaków "Belgusy" to cieniasy, bo panikują na widok śniegu, ale że "Belgusy" zapierdalają do szkoły czy pracy masowo na rowerach w każdych warunkach pogodowych to nasi już nie widzą. Że belgijskie dzieci cały rok w szkole obowiązkowo bawią się każdego dnia na zewnątrz, że obowiązkowo chodzą na lekcjach do lasu, na farmę, nad staw w deszcz, snieg, że obowiązkowo muszą mieć rower, bo wycieczki rowerowe organizowane są już w pierwszych klasach to tego nasi też nie widzą, a naprawdę Polska bardzo słabo wypada jeśli chodzi o aktywność fizyczną, o przebywanie n świeżym powietrzu. Dla niektórych jednak najważniejsze, że AUTOBUS szkolny odwołano i wtedy dzieci musiały zostać w domu, bo jak niby dzieci miały by się dostać do szkoły w Bruseli gdzie poza autobusami i tramwajami jest całkiem niezła sieć metra, no i ścieżek rowerowych oraz chodników dla pieszych... Ale to ostatnie być może jest poniżej wielkopańskiej godności...? </p><p>Za komentarze oczywiście dostałam bana, bo przecież jak to jakaś wieśniara będzie podważać mądrości popularnego uwielbianego przez Poloczków (nie mylić z Polakami) tiktokera xD. I bardzo dobrze, strasznie mnie wkurza, jak socialmedia podsuwają mi takie debilne prostackie konta pod nos, bo ja nie potrafię przejść mimo, tylko zawsze się wkurzam... Jestem bowiem świadoma, jaki to ma w dalszej konsekwencji wpływ na traktowanie Polaków w Belgii oraz na postrzeganie Belgii przez Polaków. Takie chujki robią nam wiele złego i my przez takich chujków mamy potem przejebane. Ale srał ich jeż i ja też!</p><p>Na koniec moje zimowe zdjęcia z mojej okolicy…</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf24K4m_U6nQJgpdmTPc2zhLjLPPWio22Kn6jAytueYxwJ-1t01zTo-Y4XM2I7F71ffCEUptiIoP_7RTLyT0yiMfSbUZp3r8yJtbXx13lsjNi3ORbI1q48kf5preDXItds7zAPgzVmI8gqInmksbHhblb3EkYzVn3qi9mcIPi5J55u0ZBi06xhw7yqwmE/s1440/1BCD6A18-1DF4-4337-A3D7-988A2E61758A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf24K4m_U6nQJgpdmTPc2zhLjLPPWio22Kn6jAytueYxwJ-1t01zTo-Y4XM2I7F71ffCEUptiIoP_7RTLyT0yiMfSbUZp3r8yJtbXx13lsjNi3ORbI1q48kf5preDXItds7zAPgzVmI8gqInmksbHhblb3EkYzVn3qi9mcIPi5J55u0ZBi06xhw7yqwmE/w640-h480/1BCD6A18-1DF4-4337-A3D7-988A2E61758A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYyC7eJYYhCUuCX25z8n9ZdNPrOID16QP9wpL3XQdEWXNMfiR-sVvcYBrpqsiqDRhiFj7WuYfrC6YL3HLrf4Ec00oY7uQc3L3bpXHIqXhy3OpPDvAdv9cMihfNB-hsxOYJRCsf_c31ynhikrnGkb4gCByJ2lUMKX9IwnuANnTCvNiKR4krlj-pPHbrkfQ/s1440/1BFA53F5-1989-466A-B141-5EA9D9C28167.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYyC7eJYYhCUuCX25z8n9ZdNPrOID16QP9wpL3XQdEWXNMfiR-sVvcYBrpqsiqDRhiFj7WuYfrC6YL3HLrf4Ec00oY7uQc3L3bpXHIqXhy3OpPDvAdv9cMihfNB-hsxOYJRCsf_c31ynhikrnGkb4gCByJ2lUMKX9IwnuANnTCvNiKR4krlj-pPHbrkfQ/w640-h480/1BFA53F5-1989-466A-B141-5EA9D9C28167.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_ZnityBs6i1vh8mehsHXYoyEe1fW5XsfbEigiTDKiAYex3U4cBl6jxYmPhpZVI7Vy6J_YKoi-QWf0KePqDaex9REgm87zEk549yY_9RlPQShkO1gPMS798TaMujzhoJdn2ZPZzBEQKtnDbpxRpjsiR9uhwHUc-DhuHReTklbNU2kLGvU5GuJLA03QDWc/s1440/2F8D8DFB-AA25-4065-A9D1-E045849D5E93.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_ZnityBs6i1vh8mehsHXYoyEe1fW5XsfbEigiTDKiAYex3U4cBl6jxYmPhpZVI7Vy6J_YKoi-QWf0KePqDaex9REgm87zEk549yY_9RlPQShkO1gPMS798TaMujzhoJdn2ZPZzBEQKtnDbpxRpjsiR9uhwHUc-DhuHReTklbNU2kLGvU5GuJLA03QDWc/w640-h480/2F8D8DFB-AA25-4065-A9D1-E045849D5E93.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPFQGSe3E-89KAGpwSGe1W4nWu8I5n1PKtmkcG1vvj5QRzjCfdfTbI15i8a05CNiIUPKymMmJAASCfIzbGhmj5kRF2AmFBrvCHzvJm1WlnwFYKS5k7Qp6BgcASiUn2xEKAeNZWegySvT_MlfXXiBgRyq-BhY3VjE_wEGGAzZisgC2p-p_N1LWVwc8uCTc/s1440/3B7DE353-EB68-430C-9A73-54EBA0C03C45.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPFQGSe3E-89KAGpwSGe1W4nWu8I5n1PKtmkcG1vvj5QRzjCfdfTbI15i8a05CNiIUPKymMmJAASCfIzbGhmj5kRF2AmFBrvCHzvJm1WlnwFYKS5k7Qp6BgcASiUn2xEKAeNZWegySvT_MlfXXiBgRyq-BhY3VjE_wEGGAzZisgC2p-p_N1LWVwc8uCTc/w640-h480/3B7DE353-EB68-430C-9A73-54EBA0C03C45.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-HauAQ_wSOhtYX_8oacYLAit7eFb77nMPbg0ZAwC3s71eaP2grQPzC-38GNf1CT1kt24qooZsWlhxj5QlcgvQ5ADmUABimNbHHHtxhPa5KBbDGN0kprtdITffq0LG78OLvYdvY4PDU5GWMFbHbO7ZrD-XP5nogdHvLVqmTg08ccrmQENISAfCvZt6CWg/s1440/04A33FC6-157B-4A84-A71F-059107C2C554.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-HauAQ_wSOhtYX_8oacYLAit7eFb77nMPbg0ZAwC3s71eaP2grQPzC-38GNf1CT1kt24qooZsWlhxj5QlcgvQ5ADmUABimNbHHHtxhPa5KBbDGN0kprtdITffq0LG78OLvYdvY4PDU5GWMFbHbO7ZrD-XP5nogdHvLVqmTg08ccrmQENISAfCvZt6CWg/w640-h480/04A33FC6-157B-4A84-A71F-059107C2C554.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKE0UugF_MzX3i25sE5dXm4fSaVQ7Teug-5sKr8Iy48T2xlzUgoE3laDVBEsmp-VxbNeHD3_ry2NgTTJGMmLJutrdZcrHfvYKieZyEaPwdDHao-xPd-wq0xuSRja-uJxnlJPRqbAOjSiAvbAYDpbbxqQhNIYmR5a9rzxYhjvU5_bO0EpoHguMbG_gKQDQ/s1440/6C4ECECE-EF2F-4360-8583-1A07564941C0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKE0UugF_MzX3i25sE5dXm4fSaVQ7Teug-5sKr8Iy48T2xlzUgoE3laDVBEsmp-VxbNeHD3_ry2NgTTJGMmLJutrdZcrHfvYKieZyEaPwdDHao-xPd-wq0xuSRja-uJxnlJPRqbAOjSiAvbAYDpbbxqQhNIYmR5a9rzxYhjvU5_bO0EpoHguMbG_gKQDQ/w640-h480/6C4ECECE-EF2F-4360-8583-1A07564941C0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4OFcxraZ7V2QPpv_pKbMm_VYNEvxof2i00tpnXHq5NX0M6L4GOcO0lDwhJoHbckQiFsl4gwYSowmxnxEkD0RRqqoQQlvr1pTxBrYqJGIt3IdiGhsjFqrEYgdatTHORuJ7M4Fe41MBMJyNHxl0dMk2wId8w48zIUyhrUbeILRE4g9GtJmrXCrxkNv813w/s1440/6E3FC8BC-3FBC-4348-B22F-1FA9AC0ECF63.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4OFcxraZ7V2QPpv_pKbMm_VYNEvxof2i00tpnXHq5NX0M6L4GOcO0lDwhJoHbckQiFsl4gwYSowmxnxEkD0RRqqoQQlvr1pTxBrYqJGIt3IdiGhsjFqrEYgdatTHORuJ7M4Fe41MBMJyNHxl0dMk2wId8w48zIUyhrUbeILRE4g9GtJmrXCrxkNv813w/w640-h480/6E3FC8BC-3FBC-4348-B22F-1FA9AC0ECF63.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Hgzx7iyEkcdS_z8Fb2s4OhQgk5kTR0CvGB4DRODUo29Zn6CL5EKi1-Mi0drFuu0ZAdKFd9kIV-pF7urYxUuywoEFu-apfePCMmaQmTOWV_UeKKV-6C9o87EeX-bvhUxtsRO6eT7Oe_2neslQ5_F4PVZFdw9fAR_-dVsOZRKmRDhB5cis221cRDeqocs/s1440/7ED4C5D9-4D8E-4A35-B980-7B755A9504B8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Hgzx7iyEkcdS_z8Fb2s4OhQgk5kTR0CvGB4DRODUo29Zn6CL5EKi1-Mi0drFuu0ZAdKFd9kIV-pF7urYxUuywoEFu-apfePCMmaQmTOWV_UeKKV-6C9o87EeX-bvhUxtsRO6eT7Oe_2neslQ5_F4PVZFdw9fAR_-dVsOZRKmRDhB5cis221cRDeqocs/w640-h480/7ED4C5D9-4D8E-4A35-B980-7B755A9504B8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio2JHTtygpXl7PNBN1PxHD3tyJVEh-NXzUvQoTFcg-eAVpaf536WgzmEN3Y7pKq8d4NhRxx00MEtCTwCtgrzeDFGUGNUdJXOiQRfd2m93xo0M2-XZ7D_hnz-mrXsY_g8p2lIzmMKpG2qKvva6TqO-xGUEviP00SICgsOp2l0qClTW4FXRFpa7LpzgCVBk/s1440/17E275F7-E951-4450-8620-742E2C49A298.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio2JHTtygpXl7PNBN1PxHD3tyJVEh-NXzUvQoTFcg-eAVpaf536WgzmEN3Y7pKq8d4NhRxx00MEtCTwCtgrzeDFGUGNUdJXOiQRfd2m93xo0M2-XZ7D_hnz-mrXsY_g8p2lIzmMKpG2qKvva6TqO-xGUEviP00SICgsOp2l0qClTW4FXRFpa7LpzgCVBk/w640-h480/17E275F7-E951-4450-8620-742E2C49A298.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimx0ONQucgWuAxF6k3RlkgQ9pHdaS4Kfc4h7yEA1F3NZ887c1RkGULYQgzk7FMDwXIq_acGsjuep6XJpqFSf6l_mijd5Pam-8TDmhUQTPVwhCU36jzekNpLTvMLEDDl5dzP_skD0AedlL3V4hLTNOisv3NzXpdKTjlShYCEPPFbWo8mxmV74vciDq6fdo/s1440/33C6EEBD-83DC-46A0-AA12-26CE819924F8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimx0ONQucgWuAxF6k3RlkgQ9pHdaS4Kfc4h7yEA1F3NZ887c1RkGULYQgzk7FMDwXIq_acGsjuep6XJpqFSf6l_mijd5Pam-8TDmhUQTPVwhCU36jzekNpLTvMLEDDl5dzP_skD0AedlL3V4hLTNOisv3NzXpdKTjlShYCEPPFbWo8mxmV74vciDq6fdo/w480-h640/33C6EEBD-83DC-46A0-AA12-26CE819924F8.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gX862VbzgNKNmIUUwh_Zi9meSsbpCNjQuIoKbrE9ppwwk9nazeRHag86UTD1d1vN-KIfKE2v6iqz2wvxojvhu8h5ZKLR4wUhrpZkaouuNZ1UO-qltUIr5Qo5oM5CKEAF66ELDucTYjJ2ohVpDKAYPU7PmXZMt8GFz0arn5IqFdz_AR39DX5unmtYPOg/s1440/38BFCAFF-7D51-4943-937E-89EB53B40E29.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gX862VbzgNKNmIUUwh_Zi9meSsbpCNjQuIoKbrE9ppwwk9nazeRHag86UTD1d1vN-KIfKE2v6iqz2wvxojvhu8h5ZKLR4wUhrpZkaouuNZ1UO-qltUIr5Qo5oM5CKEAF66ELDucTYjJ2ohVpDKAYPU7PmXZMt8GFz0arn5IqFdz_AR39DX5unmtYPOg/w640-h480/38BFCAFF-7D51-4943-937E-89EB53B40E29.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJeeGXj93dMGy8MkuE60GScjpQZgktEC96MBPLBURvtwgCmljjTm0LaZbpKHNzHztSZ8HVVvU7Ur-3mr6razxKCjKewQaY-xpUEUVENNXel9id5a3QZ3uZEcEE119B1Qhl1dbwRLJR_mC97G0jv8B-eTL8-xWeK8hgPDIgEENV1ugvcKO8HeJUKiiXbWM/s4032/85DDB601-A026-4EF7-937D-B169A2ED0189.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJeeGXj93dMGy8MkuE60GScjpQZgktEC96MBPLBURvtwgCmljjTm0LaZbpKHNzHztSZ8HVVvU7Ur-3mr6razxKCjKewQaY-xpUEUVENNXel9id5a3QZ3uZEcEE119B1Qhl1dbwRLJR_mC97G0jv8B-eTL8-xWeK8hgPDIgEENV1ugvcKO8HeJUKiiXbWM/w640-h480/85DDB601-A026-4EF7-937D-B169A2ED0189.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtLypQDuzQpzl0fiL8KK1zHYxcB0gueNgC3V6PABo4UwXh-5z2OJvxpLOAaEGdsm6Htaaup5wV5suqBpDdX-Ea7GjRCqF0TWkgoCgiooqzhKNQC51Hfq-ZjPQ9Wd-GvEZzoxO8RT_Jq6M4peHxenBwFxMXLvXpBbERm8v4YJZOJnCAbBRHV7fcTyhBqVg/s1440/0096D1AC-0150-4F82-B264-CACBBDB4EBB5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1439" data-original-width="1440" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtLypQDuzQpzl0fiL8KK1zHYxcB0gueNgC3V6PABo4UwXh-5z2OJvxpLOAaEGdsm6Htaaup5wV5suqBpDdX-Ea7GjRCqF0TWkgoCgiooqzhKNQC51Hfq-ZjPQ9Wd-GvEZzoxO8RT_Jq6M4peHxenBwFxMXLvXpBbERm8v4YJZOJnCAbBRHV7fcTyhBqVg/w640-h640/0096D1AC-0150-4F82-B264-CACBBDB4EBB5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_yl8CiXLZs5vL2USe59AdE2Jp8kGSUj9We-Z70twhZijdNHr86loobqxI7dwhLPm6Pc3oTyOV6_qw4d6rdNfqGHzLcFLYXLDtk_JmQh22vyDFaodSrjlOYbDOWht0a0QFISbAceIeQnG6eZGlFD7PmfppgX6I7RmPoq_SlyKNF_STO9sOTSYK3LZHVA/s4032/325D49A3-08B7-43E4-89F2-D591AEFCD605.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_yl8CiXLZs5vL2USe59AdE2Jp8kGSUj9We-Z70twhZijdNHr86loobqxI7dwhLPm6Pc3oTyOV6_qw4d6rdNfqGHzLcFLYXLDtk_JmQh22vyDFaodSrjlOYbDOWht0a0QFISbAceIeQnG6eZGlFD7PmfppgX6I7RmPoq_SlyKNF_STO9sOTSYK3LZHVA/w640-h480/325D49A3-08B7-43E4-89F2-D591AEFCD605.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKIUVTPWo-d37ZMxDmWh6CaOoQZkjF9tYDPHfvgqm3cCt0Gt48OohZyErfQJhluzwSQoOd9phiadCuseOUbI3X95itBhV-vktuBUZpQNwx7KzU16n4uYS8IhVc9aoLrIZDTcKQcRxWOCx0xJp9RHFHPA8nWxJqbFwNOTW_IsNpp1Joa53qsq4YVBnPfOE/s4032/528CE584-EB0F-4B2C-9DCA-2C3A1A6E6F4F.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKIUVTPWo-d37ZMxDmWh6CaOoQZkjF9tYDPHfvgqm3cCt0Gt48OohZyErfQJhluzwSQoOd9phiadCuseOUbI3X95itBhV-vktuBUZpQNwx7KzU16n4uYS8IhVc9aoLrIZDTcKQcRxWOCx0xJp9RHFHPA8nWxJqbFwNOTW_IsNpp1Joa53qsq4YVBnPfOE/w480-h640/528CE584-EB0F-4B2C-9DCA-2C3A1A6E6F4F.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-d7w6oqU0HqpHcxD4APX5DmcLmHe4JDNJf3OoCJTYGdSFBaXW8T33e5YsEtBqSzPgCg5vnQezEz3MZWXj_DxI5Emb-XskzvO-kT8F_1cPh8ks8-c02m14wLz01kVNmBxwM813OyTIJ9v8OY41TzLZfvKL6OZX7nMMQaigb5R9AfjAaLFDifY2ojQKZkQ/s1440/01032EC6-E586-4F14-9D83-E177B8DD7175.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-d7w6oqU0HqpHcxD4APX5DmcLmHe4JDNJf3OoCJTYGdSFBaXW8T33e5YsEtBqSzPgCg5vnQezEz3MZWXj_DxI5Emb-XskzvO-kT8F_1cPh8ks8-c02m14wLz01kVNmBxwM813OyTIJ9v8OY41TzLZfvKL6OZX7nMMQaigb5R9AfjAaLFDifY2ojQKZkQ/w640-h480/01032EC6-E586-4F14-9D83-E177B8DD7175.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwlN87wPT_JXnV77h5sPWdzvI6SuIwCDI4rvDDrK9SUCjDQl9uK3PVfgShfCsqOfw-u02Kc-gZvG2vsTGpq0e9NEGKf3Gw-8ZHySYRKWKdb_yDK896g4901ZeqlZqaE-u139v92dKku2byzfcg14GCJZ3yfZEzZqOoRobIrhitfE7TS5K-FnQAv2BwyWg/s4032/4269E627-5FAF-408B-8495-C239B5A9213E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwlN87wPT_JXnV77h5sPWdzvI6SuIwCDI4rvDDrK9SUCjDQl9uK3PVfgShfCsqOfw-u02Kc-gZvG2vsTGpq0e9NEGKf3Gw-8ZHySYRKWKdb_yDK896g4901ZeqlZqaE-u139v92dKku2byzfcg14GCJZ3yfZEzZqOoRobIrhitfE7TS5K-FnQAv2BwyWg/w640-h480/4269E627-5FAF-408B-8495-C239B5A9213E.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSHEVHwXl3U0BcywWuRPjRmbCksnohcq8bF_QD5Bdyv88Nq9bPahfK1Dw8o8dsXyd3f7HumoLmQS0b5Dzj8E3cfPq8Ef3-d-Ev9EimgOdRpLh7U7dAR6rMWC7VDqxZHZJl1e953p9MktxcOpBpTO4Gfaiwk_YDundKJwndBKfRSic4RU_ox7EKvot54qs/s1440/8270BB29-20A4-42A9-B053-9A7438796AA7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSHEVHwXl3U0BcywWuRPjRmbCksnohcq8bF_QD5Bdyv88Nq9bPahfK1Dw8o8dsXyd3f7HumoLmQS0b5Dzj8E3cfPq8Ef3-d-Ev9EimgOdRpLh7U7dAR6rMWC7VDqxZHZJl1e953p9MktxcOpBpTO4Gfaiwk_YDundKJwndBKfRSic4RU_ox7EKvot54qs/w640-h480/8270BB29-20A4-42A9-B053-9A7438796AA7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ9c-72HIvTfS8JP6ky7GnUaIUfPF269-z-vYoSycGnRcHYexrD8UqCo-y5kA6y5aVpIBjLKnsgBr4jBHXbLGrHmLsAB21Ed6R6UN6Vqa8XYn0jJ1VmvGIA7Vyl4BAn6c2a2xbUGcpWKEYmwlmw_oN5V2jgMpWbfj_K-TOfr0YjvwaycpqSGiEfiVByM4/s1440/A1C162BC-A6CE-4960-8F96-AF79347C0D80.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ9c-72HIvTfS8JP6ky7GnUaIUfPF269-z-vYoSycGnRcHYexrD8UqCo-y5kA6y5aVpIBjLKnsgBr4jBHXbLGrHmLsAB21Ed6R6UN6Vqa8XYn0jJ1VmvGIA7Vyl4BAn6c2a2xbUGcpWKEYmwlmw_oN5V2jgMpWbfj_K-TOfr0YjvwaycpqSGiEfiVByM4/w640-h480/A1C162BC-A6CE-4960-8F96-AF79347C0D80.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh89VNL_9fwrRWfPuAiDvnGkUwXNVpF_wjcPKJuzDCe97GROKrrGnqdht0Cb1VrToN5XIh43E7k2eYfn9lzVyA8UNVVYY1KR9iV8s8ax9Aa262YP4W7jU10aPAEfrr-kPFKpqD46eNPEOX6QVlLL976GeUXvp9ECr45hx7tpk3kdeYaJqKME5wo4QqdPWU/s1440/A61437D3-6381-483A-8EA9-86DA953BDB23.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh89VNL_9fwrRWfPuAiDvnGkUwXNVpF_wjcPKJuzDCe97GROKrrGnqdht0Cb1VrToN5XIh43E7k2eYfn9lzVyA8UNVVYY1KR9iV8s8ax9Aa262YP4W7jU10aPAEfrr-kPFKpqD46eNPEOX6QVlLL976GeUXvp9ECr45hx7tpk3kdeYaJqKME5wo4QqdPWU/w640-h480/A61437D3-6381-483A-8EA9-86DA953BDB23.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgP33I70wcgMJPmr9Sc5gz1GK5WtnbrJO1GR1nYQ3NXOxm6wK8e_v8sAFUtWyzHcdVfiiKaGQuHx239iUDUkmg1HUS0NA8mBGXJwwTZejrnCFF2458_BcNQpGZMdMFLI5d-aom_o87JvrOz5juosjbTZmcqMjffINL0RBNJinF2B0GwMu7WPKCdffb4Y/s1440/BB63B71D-FB2B-4B0E-9C11-8DDEC15DE10C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgP33I70wcgMJPmr9Sc5gz1GK5WtnbrJO1GR1nYQ3NXOxm6wK8e_v8sAFUtWyzHcdVfiiKaGQuHx239iUDUkmg1HUS0NA8mBGXJwwTZejrnCFF2458_BcNQpGZMdMFLI5d-aom_o87JvrOz5juosjbTZmcqMjffINL0RBNJinF2B0GwMu7WPKCdffb4Y/w640-h480/BB63B71D-FB2B-4B0E-9C11-8DDEC15DE10C.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirg16N9nWuFnLbUV_TcUEEzDQLTnP4hgOG5HdgCtYil56ZvGaL_cB8k_rcbEgViKU9AzJT4uJhAMY9aTpQWioELv0KEKePEBNsfTaSL5ZE4lFgzs83vnK4j39k7nvj7easuxuuLuVD7y4lNVeK4PtYntGvFZbLqMOESvBC-oGqWhUNBFxJISOdk6Wf40Y/s1440/C33C6DD2-0BA1-4C08-9AD6-1049AE7B1B95.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirg16N9nWuFnLbUV_TcUEEzDQLTnP4hgOG5HdgCtYil56ZvGaL_cB8k_rcbEgViKU9AzJT4uJhAMY9aTpQWioELv0KEKePEBNsfTaSL5ZE4lFgzs83vnK4j39k7nvj7easuxuuLuVD7y4lNVeK4PtYntGvFZbLqMOESvBC-oGqWhUNBFxJISOdk6Wf40Y/w640-h480/C33C6DD2-0BA1-4C08-9AD6-1049AE7B1B95.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsXpLbDbIycpNHeOZcDQZyktrT2g9jgVxa4cZ3zNBaci9ycVGTahedDYvQtShIYj9vrZhBrZI6tS8J5V_2H-iU0hDfXZ_CKnsl5pe_IlBG3VVNxpcKsEPPqb14YtBActKsWrjpMjB8AvDNVXR2c-_NHpK6ncqhGp4-c_ioNBzAoGQcZWmMJV_y-P9A1Io/s1440/C75A78B9-98CE-4C00-977B-C5A2CE397173.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsXpLbDbIycpNHeOZcDQZyktrT2g9jgVxa4cZ3zNBaci9ycVGTahedDYvQtShIYj9vrZhBrZI6tS8J5V_2H-iU0hDfXZ_CKnsl5pe_IlBG3VVNxpcKsEPPqb14YtBActKsWrjpMjB8AvDNVXR2c-_NHpK6ncqhGp4-c_ioNBzAoGQcZWmMJV_y-P9A1Io/w640-h480/C75A78B9-98CE-4C00-977B-C5A2CE397173.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhU6X4WC4m184p7P-riqCEydmyj0Tsuwome3Oq3GKBQjrGLDiK2rdS4lPqNxtDJTMoZVU_1ZQOk7xtiBdFm4F0D6gAsWfsb5h6P3oredJe6M73GHu5TQTL4O4VQDBiYqfSNt5cbpcxO9VtlS_ir0Vy_UqNzX8-OMQnQktMJcBVI69RrQwpi2bg1qarWVM/s1440/F0443187-39A2-4B01-AAF9-3795ABAB23EE.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhU6X4WC4m184p7P-riqCEydmyj0Tsuwome3Oq3GKBQjrGLDiK2rdS4lPqNxtDJTMoZVU_1ZQOk7xtiBdFm4F0D6gAsWfsb5h6P3oredJe6M73GHu5TQTL4O4VQDBiYqfSNt5cbpcxO9VtlS_ir0Vy_UqNzX8-OMQnQktMJcBVI69RrQwpi2bg1qarWVM/w480-h640/F0443187-39A2-4B01-AAF9-3795ABAB23EE.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFsbyxsA56W6JoEuDeR2CH6LTip3n0lK4iniboHWEaKvL4p2dVha6cHMASFUbuexGTC12YNTsjT8ybqjYk4TOpz9YtqHGA-QGHCdrQl9YXlNINE4I-SA2RGJBAustSMmdYewGnmqjmX30OCVV2TD50KAgNFkkGq0scb6qM5Ueb3DHvmq-h2F6OzW0tlT8/s4032/FFE3DA47-8668-42EE-B9D1-9005170E795D.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFsbyxsA56W6JoEuDeR2CH6LTip3n0lK4iniboHWEaKvL4p2dVha6cHMASFUbuexGTC12YNTsjT8ybqjYk4TOpz9YtqHGA-QGHCdrQl9YXlNINE4I-SA2RGJBAustSMmdYewGnmqjmX30OCVV2TD50KAgNFkkGq0scb6qM5Ueb3DHvmq-h2F6OzW0tlT8/w640-h480/FFE3DA47-8668-42EE-B9D1-9005170E795D.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com83VGX38G5+G4-59.9237244 179.3077592-88.233958236178836 144.1515092 -31.613490563821152 -145.53599080000004tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-88898893527197189752024-01-16T09:17:00.007+01:002024-01-17T08:03:07.275+01:00O mojej empatii normalnej inaczej<p style="text-align: justify;"><i><span style="color: #674ea7;"><b> PS. (to mój blog, mogę se dawać post scriptum na początku, bo kto mi zabroni)</b></span></i></p><p style="text-align: justify;"><i><span style="color: #674ea7;"><b>To będzie wpis z cyklu autoanaliza, który wyleżał się był w szufladzie... i nigdy nie doczekał się swojego zakończenia. Teraz nie pamiętam, co wtedy myślałam, ale wyrzucam to z szuflady, bo już niezła sterta nieopublikowanych postów się mi tu uzbierała i bałagan zaczyna się robić. Idzie zatem nie całkiem dokończony... bo może :P</b></span></i></p><p style="text-align: justify;"> Co jakiś czas pozwalam sobie na takie refleksje nad sobą samą. Czasem spisuję je na blogu i publikuję, innym razem tylko spisuję, jeszcze innym razem piszemy o tym do siebie z Małżonkiem. Dzięki takim pisemnym rozważaniom nad sobą samym i nami obojga zrobiliśmy w ostatnich latach z Małżonkiem ogromny krok a nawet wiele kroków w przód na drodze ku poznaniu siebie samych i siebie wzajemnie oraz na drodze zrozumienia innych ludzi i całego świata oraz uporania się z naszymi traumami. </p><p style="text-align: justify;">Dążymy ciągle do ulepszania siebie. Droga przed nami długa i pewnie śmierć nas zastanie, a nigdy do końca nie dojdziemy... </p><p style="text-align: justify;">Ten blog mi bardzo w tym pomaga. Samo pisanie, jak i konfronracja z komentarzami czyli opinią innych ludzi. Konfrontacja jednak nigdy nie jest łatwa, co wie chyba każdy występujący w taki czy inny sposób publicznie, bo często wywala nas ze strefy komfortu, a nie rzadko rani, a na pewno często denerwuje. Gdy opublikuje się coś w czasie niestabilności mentalnej, bywa ciężko. Zdarzało mi się nawet usuwać wpisy lub cofać ich publikację, bo komentarze mnie zbyt denerwowały. W trudnych momentach życiowych brak zrozumienia potrafi być wyjątkowo ciężki, niemal nie do udźwignięcia, a to wtedy własnie najbardziej potrzebuje się dzielenia się myślami z innymi i zrozumienia. O komentarzach istot o małym rozumku już nawet nie wspominam...</p><p style="text-align: justify;">Te wszystkie komentarze innych (zarówno tu w virtualu jak i w realu) staram się traktować z dystansem, tolerancją, na trzeźwo i z kulturą, jak na inteligentnego człowieka przystało, no ale nie czarujmy się, ja nie jestem jakimś tam Jezusem czy inną wróżką tylko zwykłym człowiekiem, który mimo najlepszych chęci ciągle w dużej mierze kieruje się zwyczajnie po ludzku emocjami.</p><p style="text-align: justify;"> Poza tym jeśli idzie o ten blog, to ja traktuję go jak mój wirtualny dom, żeby nie powiedzieć świątynię, co oznacza, że ja (nikt inny) tu zawsze rządzę wedle własnego widzimisię i moich fanaberii. A co za tym idzie, jeśli ja uznam, że na ten przykład w moim domu macie zdejmować buty i nakrycia głowy, to albo je zdejmiecie, albo wypad z mojego domu. Krótka piłka. Twarde słowa. Ja się nie przejmuję, co się z wami potem stanie i co sobie tam będziecie pod nosem mamrotać. Tak jestem egoistką i nie zamierzam z tym nic wiele robić, bo nie widzę powodu. Takie są fakty, Kropka.</p><p style="text-align: justify;">Jakiś czas temu pozwoliłam sobie wrzucić tu moje refleksje na dosyć bzdurny temat dotyczący tego jak zwracamy się do swoich bliskich. <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/08/gdy-corka-zwraca-sie-do-matki-per-stara.html" target="_blank">kliknij</a></p><p style="text-align: justify;">Reakcje ludzi mnie zaskoczyły... Ba, już sam fakt, że w ogóle ten z pozoru przygłupawy temat kogokolwiek zainteresował był zaskakujący, a już jakie te reakcje były, to mnie i Małżonka z kapci wywaliło (taa, ten miał straszny ubaw w tego). </p><p style="text-align: justify;">No ale dzięki temu, dzięki tym komentarzom czegoś nowego się o sobie dowiedziałam i to skłoniło mnie z kolei do pochylenia się na tym tematem. Myślałam o tym sporo. Szczególnie nad tą moją empatią, o której tam z Taitą wymieniłam uwagi. Jej spostrzeżenie było dla mnie bardzo cenne i ważne. Okazuje się, że moje wpisy są często mało empatyczne. Dotąd uważałam inaczej, bo przecież uważam, że ja jestem wręcz o wiele za bardzo empatyczna. O co więc tu chodzi? Bo przecież z drugiej strony, to Taita (i inni) mają rację co do pewnych aspektów mojej domniemanej empatyczności lub raczej jej braku. Sama je przeciez zauważam systematycznie.</p><p style="text-align: justify;">Nie wiem, czy sama to rozkminię, ale chcę spróbować, bo jest to dla mnie wielce istotne i chciałabym poznać odpowiedź.</p><h3 style="text-align: justify;">Jak to jest z moją empatią. Jak to w ogóle jest z tą empatią i czym ona tak w ogóle jest. </h3><p style="text-align: justify;">Często powtarzam, że jestem wysokowrażliwa. No tak jest. Wręcz patologicznie wrażliwa. Nadwrażliwa. Odczuwam emocje innych ludzi, nawet jak ich w żaden sposób nie okazują (z doświadczenia wiem, że mogę nawet od tego chorować). Myślę, że tak samo działa to u innych zwierząt jak pies czy papuga. One czują nasze emocje.</p><p style="text-align: justify;">W kwestii tego "patologicznego" aspektu to ja odczuwam nawet "emocje" przedmiotów martwych. Boli mnie, czuję się niekomfortowo, gdy ktoś coś niszczy, gdy urywa głowę misiowi czy rękę lalce. Ogólnie gdy niszczy się rzeczy, które uważam za piękne czy ważne. Nie lubię kwiatów ciętych, bo wtedy umierają szybko, gdy w ziemi mogły by rosnąć i kwitnąć, być wolne.</p><p style="text-align: justify;">Żal mi pieknych mebli, książek, dekoracji nawet jeśli nie należą do mnie. Ciężko mi patrzeć na porzucone ładne i dobre przedmioty. Wyobrażam sobie, że jestem tymi przedmiotami i czuje się porzucana. Jak gdyby były żywymi istotami, jakkolwiek głupio by to nie zabrzmiało, tak czuję. Czy to empatia? Macie tak?</p><p style="text-align: justify;">Wyczuwam innych ludzi po pierwszych 5 minutach. Mam tzw trzecie oko. Bardzo rzadko, jeśli w ogóle kiedykowliek, się w tej kwestii mylę. Nie czuję, czy są dobrzy, czy źli - nie nadinterpretujcie tego - wyczuwam, czy są kompatybilni ze mną, czy się dogadamy, zrozumiemy, czy się polubimy, czy będziemy mieć o czym rozmawiać itd Wiem to naprawdę po 5 minutach. I nie, ubiór, fryzura, dokonywany czyn nie przesądza o tym osądzie, choć wiele mi mówi o danej osobie. Co nie znaczy że od razu z taką kompatybilną osobą się zaprzyjaźniam, bo temat przyjaźni to dla mnie razcej trudny temat. Dosyć, nawiasem mówiąc, niezrozumiały.</p><p style="text-align: justify;">Tak samo, albo jeszcze gorzej, jest z tematem miłości. Unikam raczej tego słowa, bo nie bardzo wiem, co ono znaczy, a nie lubię używać wyrazów, których znaczenia do końca nie rozumiem. Mój Małżonek często mówi, że mnie kocha i ja nie tylko mu wierzę, ale też widzę to, o czym on mówi i rozumiem, bo to widać i czuć, ale ja nie odważam się tego słowa używać, bo czuję się z nim niekomfortowo, no bo ja nie wiem, czy ja potrafię kogokolwiek kochać w tym znaczeniu w jakim używają tego normalsi. Ja mogę tylko powiedzieć, że Małżonek jest dla mnie osobą wyjątkową i wymienić całą długą listę dowodów. Mogę powiedzieć o Małżonku wiele dobrego, że jest troskliwy, miły, pracowity, silny, wesoły, inteligentny, oczytany, wyrozumiały, że mi się podoba itd, bo takie są fakty. Miłość natomiast to dla mnie abstrakcja i wielka niewiadoma. Tak było zawsze.</p><p style="text-align: justify;">O dzieciach jednak mówię, że je kocham, choć nie wiem, czy normalsi to samo mają na myśli mówiąc o miłości do swoich dzieci. Po raz kolejny porównam się tu do matek zwierząt. My wszystkie mamy specjalną więź ze swoimi potomkami. Ale czy jak ten partner i te dzieci na dłużej zniknęły by sprzed moich oczu i uszu to czy ja o nich nie zapomnę, to tego nie wiem, bo jeszcze nie sprawdzałam. Nie zdziwię sie jednak, gdy tak się stanie. Czy jestem zatem empatyczna, czy też wprost przeciwnie?</p><p style="text-align: justify;">Jestem ponadprzeciętnie wrażliwa na cierpienie i dobro zwierząt. Może nawet bardziej niż na ludzkie. Traktuję zwierzęta jak małych braci i siostry, z ciepłem, troską, nie jak "jakieś tylko zwierzęta" i za takie stwierdzenie gotowa jestem dać komuś po ryju. A słyszę często, gdy ktoś na informację o śmierci czyjegoś zwierzka mówi "przecież to tylko zwierzę". Ale już gdy ja na wieść o śmierci jego brata bym powiedziała, "przecież to tylko człowiek" to normalni* ludzie by do gardła mi skoczyli. I tego nie już nie rozumiem. Bo w czym niby gatunek człowieka jest taki ważniejszy od gatunku psa, świni czy sikorki? Ja nie tego nie pojmuję za bardzo.</p><p style="text-align: justify;">Na cierpienie czyjeś (nie ważne dziecka, zwierzęcia czy dorosłego człowieka) reaguję mocno, czuję niemal fizyczny ból... Podejście do śmierci już w waszym zwyklackim* mniemaniu będzie w moim przypadku zapewne kontrowersyjne, bo dla mnie śmierć=nieistnienie. Ni mniej ni więcej. Czegoś lub kogoś nie ma. Nie lubię jak nie ma czegoś, co było dla mnie bardzo ważne i istotne, co miało dla mnie wielkie znaczenie. Nie ważne jednak czy to było zwierzę, człowiek czy przedmiot. Istoty żywe zwykle więcej znaczą, bo odczuwa się je intensywniej, dlatego, że są żywe, czyli mają zapachy, emanują ciepłem, ruszają się, wydają dźwięki, okazują swoje przywiązanie w taki czy inny sposób. Było jednak kilka przedmiotów w mojej przeszłości, które miały dla mnie ogromne znaczenie i dziś mi ich bardzo brakuje. Chciałabym je dzis mieć obok i na nie patrzeć, ale one już nie istnieją. Było też wiele zwierząt, które dziś nie istnieją i o których czasem myślę intensywnie i często wspominam. Pośród ludzi to chyba jak dotąd tylko jedna osoba była dla mnie ważna na tyle, by zasłużyła na miejsce w mojej pamięci. Dziadek, który przestał istnieć, zanim poszłam do przedszkola, ale pamiętam mnóstwo rzeczy z nim związanych. Mózg wyświetla mi co jakiś czas pewne bardzo wyraźne obrazy.</p><p style="text-align: justify;">Na śmierć znajomych w tym nawet własnej matki reogawałam natomiast bez więszkych emocji. Nie wiem, czy w ogóle z jakimikolwiek emocjami. Co mnie w pewnym momencie samą zdziwiło, bo po tym co słyszałam od innych ludzi, co czytałam w książkach i widziałam w filmach, oczekiwałam, że i ja zacznę wyć, płakać, rzucać przedmiotami o ścianę, walić głową w mur i to wszystko inne co robią normalni*, gdy umrze ktoś z tzw bliskich. Tymczasem dla mnie to była po prostu informacja, że ten człowiek, ten facet, ta babka, ten znajomy, ten kolega, ta matka przestali istnieć i że przyzwyczaić się trzeba do faktu ich nieistnienia, czyli że np nie można do nich napisać czy zadzwonić, nie można poprosić ich o radę, nie trzeba wysyłac do nich życzeń na święta, nie można ich odwiedzić, rozmawiając z innymi ludźmi o nich trzeba się kontrolować, a najlepiej unikać w ogóle rozmów o tych osobach, by nie wplątać się w niestosowną sytuację z powodu innego postrzegania świata. Dla mnie takie rzeczy często są, że tak powiem, czysto techniczno-praktyczne. Zmienia się sytuacja. Kropka.</p><p style="text-align: justify;">Ponadto ludzie i rzeczy, których w danej chwili nie widzę, bardzo szybko mogą dla mnie przestać istnieć. Nawet jeśli batrdzo kogoś lubię i chętnie z tą osobą rozmawiam i ogólnie dobrze spędzam czas, to jeśli ta osoba nie będzie do mnie pisać, przychodzić, dzwonić to ja przypomnę sobie o niej tylko wtedy, gdy będę jej potrzebować albo gdy jakaś sytuacja mi ją przypomni czy znajdę gdzieś jej zdjęcie. U mnie nie oznacza to jednak, że ja tej osoby nie chcę widywać, nie oznacza to że nie chcę z nią rozmawiać, czy że nie chcę by mnie odwiedzała. Bynajmniej. To oznacza tylko, że jej nie widzę i dlatego o niej nie pamiętam, a nawet jak pamiętam to bez powodu nie zagaję do niej, bo ja nie zagajam bez powodu, nie lubię i kompletnie nie rozumiem tzw "small talk", pieprzenia o niczym, bo wszystko musi mieć jakiś sens i logikę. Jeśli mam o czymś dyskutować, to ma mi to coś dać, poszerzyć moje hotyznoty, dać nową wiedzę, nowe spojrzenie na świat, uczynić mnie lepszym, dać mi jakieś korzyści. Dla mnie jest czymś zwyczajnym, że zagaję do kogoś po 5 latach jak gdyby nigdy nic i o coś zwyczajnie zapytam, bo mi się przypomni, że ta osoba się na tym zna i na uzyskaniu odpowiedzi ten kontak zakończę. Wydaje mi się, że dla normalnych* nie jest to tak do końca oczywiste. Poprawcie mnie, jeśli się mylę.</p><p style="text-align: justify;">Podobnie ma się u mnie chyba rzecz z różnymi wypadkami życiowymi. Jak choćby ten rak. Opowiadałam o tym, co mnie spotykało, tak jak opowiadam o wszystkim innym, czyli np o wycieczce do parku rozrywki, złapaniu kapcia w rowerze czy wizycie u dentysty. Ot nowe zdarzenie, o którym chcę opowiedzieć. Dla mnie to były zwyczajne relacje, ale okazało się, że ludzie to strasznie przeżywają. W wielu momentach było mi nawet zwyczajnie głupio, niekomfortowo a w innych zwyczajnie... no śmiesznie. No bo obcy ludzie najwyraźniej o wiele bardziej przeżywali mój stan, niż ja sama. Dla mnie to kompletnie niezrozumiałe, a z drugiej strony widzę, że mój punkt widzenia jest dla innych niezrozumiały. Ludzie myślą, że ja zwyczajnie próbuję być kozak, że udaję, że jestem dzielna, podczas gdy mnie to na prawdę nie rusza za bardzo, gdy ja na prawdę nie czuję tego, co normalni* ludzie czują w podobnej sytuacji i co mi próbują implikować. Ja wiem, co ludzie czują, bo obserwuję świat, czytam książki i oglądam filmy, a potem wyciągam wnioski. I te wnioski mi mówią, że ja tak nie mam, jak inni mają.</p><p style="text-align: justify;"> Ja rozumiem, że jestem inna, nienormatywna, ale jestem świadoma, że <b>inni tego nie potrafią zrozumieć, bo to w drugą strone nichuja nie działa </b>i za wszelką cenę probują mnie ciągle dopasować w ramy swojej normalności i mierzyć swoją miarą.</p><p style="text-align: justify;">No i ten rak to była dla mnie po prostu nowa ciekawa sytuacja. Dopóki wiedziałam, jakie są kolejne kroki było dobrze, bo to jest najważniejsze - znać scenariusz. Powiedzieli najpierw bedzie operacja, potem chemia, potem naświetlanie. No więc to było łatwe, bo wykonywałam kolejne kroki w spokoju i obserwowałam wszystko z wielką uwagą. Problemy się zaczęły, gdy stanęłam przed niewiadomą bez scenariusza na przyszłość...</p><p style="text-align: justify;">Lubię porządek i przewidywalność. To mnie uspokaja.</p><p style="text-align: justify;">Bez problemów (podejrzewam, że o wiele szybciej i sprawniej niż przeciętny człowiek) odczytuję ludzkie emocje zarówno pozytywne jak i negatywne. W mig odczytuję zastane sytuację. Gdy wchodzę do pomieszczenia, domu, gdzie znajduje się grupa osób nad czymś dyskutujących, pracujących, mnie wystarcza jedno spojrzenie, by wiedzieć o czym była mowa, jakie są nastroje, jaki jest problem. Nie rzadko od razu mam kilka pomysłów na tego problemu rozwiązanie...</p><p style="text-align: justify;">Prawie zawsze wiem i czuję doskonale, w nanosekundę się w tym orientuję, co ludzie chcą bym zrobiła i mówiła, co się spodoba a co nie, co zostanie jak odebrane (co nie znaczy, że ja to robię i mówię, bo ja zwykle mam w dupie, czego inni chcą, ale wiem).</p><p style="text-align: justify;">Tu zaczynam sobie zadawać już pytanie, czy to ta wasza empatia, <b>czy to jest <u>moja empatia</u>, czyli że ja to wiem, gdyż "jestem mądra"</b> (podoba mi się to określenie mojego syna). Bo wiem, że dzięki temu, dzięki swojej dość wysokiej inteligencji, niezwykłemu sposobowi myślenia, postrzegania i analizowania sytuacji oraz dosyć dużej wiedzy o świecie zdobytej podczas obserwacji tego świata, czytania mądrych książek i czasopism ja prawdopodobnie jestem w stanie zwyczajnie rozumowo ogarnąć i już nawet nieświadomie odczytać w mig każdą sytuację, każdy ludzki gest i przyporządkować mu właściwe znaczenie, by właściwie nań zareagować.</p><p style="text-align: justify;"> Komputer też to potrafi, choć nie jest człowiekiem.</p><p style="text-align: justify;">Uzmysłowił mi to poniekąd serial "Good doctor". Filmik jest to zwyczajny, dla niezbyt wymagającego odbiorcy, ale bohater autystycznym sawant, jest dosyć dobrze i ciekawie przedstawiony, no i właśnie ten bohater mi uzmysławia, że my normalni inaczej właśnie tak a nie inaczej funkcjonujemy i że jesteśmy inni i przez tych innych jako dziwaki postrzegani dokładnie tak jak ten główny bohater, że odbieramy rzeczywistość w inny sposób niż większość ludzi. Ten banalny film to na prawdę świetnie pokazuje.</p><p style="text-align: justify;">I w tym serialu co jakiś czas pojawia się też temat problemu z odczytywaniem sygnałów i emocji autystyka. Pokazują bardzo obrazowo, że ten chłopak uczy się wiązać konkretne zachowania czy gesty ludzi z wyrażaniem przez nich emocji czy uczuć Np ktoś mu mówi, że jak kobieta podczas rozmowy z facetem bawi się w specyficzny sposób włosami, to oznacza, że facet jej się podoba i odtąd on już zawsze ten gest zauważa i wie co oznacza. Do tego ludzie mu tłumaczą te wszystkie niuanse i on to zapamiętuje. </p><p style="text-align: justify;">Znam to! Mam to! Tak to u mnie też działa! W filmie jest to może przerysowane (z mojego punktu widzenia, co nie znaczy że inni nie bardziej się zidentyfikują z tamtym obrazem, bo ja nie jestem sawantem, ja nawet nie wiem, czy mam autyzm)</p><p style="text-align: justify;">Czytałam zresztą już o tym wielokrotnie w książkach mniej lub bardziej fachowych o autyzmie i wtedy już zrozumiałam, że u mnie tak było zawsze, że ja umiem czytać ludzi, bo się tego nauczyłam obserwując ich zachwowania, obrywając od innych za niewłaściwe zachowania i łącząc przyczynę ze skutkiem. </p><p style="text-align: justify;">Dzięki takim lekturom i takim filmom czy komentarzom na tym blogu ja po prostu <b>odkrywam ze zdziwieniem, że inni tak nie mają</b>, że normalsi* zwyczajnie z takimi umiejętnościami się rodzą, że nie muszą się takich rzeczy uczyć, bo wiedzą to sami z siebie. Co jest dla mnie, nawiasem mówiąc, dosyć niepojęte, ale staram się to zrozumieć.</p><p style="text-align: justify;">Obserwuję to też na moich dzieciach, które tych "ludzkich" umiejętności też nie posiadają, jak one się tego uczą. Jak pytają, jak się zmieniają, jak się dostosowują, gdy zaczynają rozumieć, że "normalni")* ludzie tak nie mają, gdy uświadomię im (czy kto inny lub coś innego im uświadomi), że "normalni" tak czy tak nie robią.</p><p style="text-align: justify;">Większość rzeczy biorę na logikę, na rozum, bo czucie i wiara nic nie mówią do mnie, lecz mędrca szkiełko i oko, że przekręcę tu sobie pewnego znanego buca.</p><p style="text-align: justify;">Jestem uparta do entej potęgi. Jeśli w coś mocno wierzę, nie ustąpię na krok i będę o to walczyć do upadłego. Tak jest np z wiarą w boga i inne zjawiska nadprzyrodzone. Dla mnie to kompletna bzdura, która się kupy nie trzyma i jest sprzeczna z każdą logiką i z tym co mówi szkiełko i oko, a nawet ze samym sobą. Widzę przecież i doskonale rozumiem, jak działa świat i skąd oraz po co ktoś wymyśla bogów i temu podobne farmazony. Bo jestem mądra. Wiem, czemu to służy i że jest to w ogólności złe, choć dla wielu, szczególnie mniej mądrych, może mieć dobre strony i być ważne. Jednak gdy ja już to przeanalizowałam dogłębnie wzdłuż i wszerz i raz uznałam, że ogólnie jest złe, to nikt ani nic nie przekona mnie do zmiany zdania i ja będę się przy tym upierać, bo i też czemu miała bym robić inaczej? </p><p style="text-align: justify;">I będę przekonywać do swojego zdania innych ludzi "dla ich dobra", co robimy chyba wszyscy w różnych sytuacjach życiowych. Ilu z was było by w wstanie dać się przekonać, że gwałt czy wojna może być dobra dla was? Że co? Nie podoba wam się porównanie religii do wojny czy gwałtu? Cóż, dla mnie to właśnie ta sama kategoria. Czyste zło. Dla prowadzących wojnę ta wojna jest dobra. Dla gwałciciela gwałt jest spoko.</p><p style="text-align: justify;"> Nie przejmujcie się, ja wiem, że większość nie rozumie mojego toku myślenia, ale <b>spróbujcie chociaż zaakceptować fakt, że są ludzie inni od was i fakt, że nie wszystkich możecie wpisać w swoje normy, bo wielu wystaje z każdej strony - jedni poniżej, inni powyżej, a jeszcze inni z boku.</b></p><p style="text-align: justify;">U mnie wszystko musi mieć sens, logikę, musi ponadto być uczciwe i sprawiedliwe. Gdy ktoś gra nie fair, mam ochotę chwycić go za fraki i spuścić mu manto, by sie opamiętał. Nienawidzę kłamców, a sama nie potrafię kłamać, bo mnie to boli w mózg. Z technicznego punktu widzenia była bym pewnie kłamcą doskonałym, bo potrafię niepokazywać żadnych uczuć czy emocji, jeśli uznam to za stosowne.</p><p style="text-align: justify;">Czasem, gdy oglądamy z Małżonkiem i Młodymi filmy, ja obserwuję ich reakcje na niektóre sceny. I tak np widzę, że partner niesamowicie emocjonalnie reaguje na sceny przemocy (np tortury, w sensie takie filmowe, gdzie wiesz, że to fikcja nawet jak oparta na faktach), które ja po prostu sobie oglądam i nic mi to nie robi. Młodym też to nic nie robi. Patrzymy z zainteresowaniem. </p><p style="text-align: justify;">Nam za to robi krzywdzenie zwierząt, nawet jak są to zwierzęta narysowane (kreskówki), nawet jak nie ma przemocy fizycznej. Robią nam też sceny pozytywne. Wzruszamy się mocno, zwłaszcza na filmach dla dzieci. Brzydzą mnie natomiast albo przynajmniej spory dyskomfort wywułują niektóre momenty i sceny romantyczne... </p><p style="text-align: justify;">Lubię robale. Nie boję sie tego co wszyscy, ale boję sie tego, czego wszyscy się nie boją. Boję się ludzi, ale nie z powodu potencjalnej przemocy tylko tego, że będą się zachowywać normalnie* czyli że nie będą mnie rozumieć, a ja nie będę rozumieć ich. Że będą mnie oceniać, a ja muszę być perfekcyjna, idealna, nie akceptuję robienia rzeczy na odpierdol, byle jak. Wnerwia mnie np strasznie, gdy ludzie piszą bylejak mejle czy wiadomości. Nie chodzi mi o błędy ortograficzne, bo te mnie tak nie rażą (każdemu się zdarza) jak rozpoczęcie mejla bez przywitania, pisani e-maili w formie sms do starego kumpla.</p><p style="text-align: justify;">Boję się i nienawidzę rozmów telefonicznych, bo nie mogę widzieć emocji innych i właściwie ocenić. na samo ucho nie wyczuję niczego i to mnie denerwuje i przeraża, że źle się zachowam.</p><p style="text-align: justify;">Słabo odnajduję się w sytuacjach społecznych, w relacjach z innymi. A gdy idę do kogoś w gości, nie potrafię ocenić, kiedy powinam wyjść. Gdy kogoś goszczę nie potrafię ocenić, kiedy ktoś będzie chciał jeść i pić. Częstowanie, goszczenie innych to dla mnie zbyt skomplikowana sprawa a nie bardzo miałam się jej gdzie nauczyć, bo w domu w ostnich latach nie organizowano u nas przyjęć, a mnie nigdzie nie zapraszano, bo nie miałam przyjaciół ani na tyle dobrych znajomych z powodów jak wszystko wyżej.</p><p style="text-align: justify;">O i to tak wygląda. Mogła bym tak jeszcze długo wymieniać różne przykłady, ale to mija się z celem. </p><p style="text-align: justify;">Nie jestem w stanie stwierdzić, czy jestem empatyczna, czy nie. </p><p style="text-align: justify;">Wracam do punktu wyjścia: </p><p style="text-align: justify;"><b>jestem normalna inaczej</b></p><p style="text-align: justify;">i wszystko co ludzkie jest mi obce. </p><p style="text-align: justify;">Amen.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><b>*) Normalni</b> piszę w cudzysłowie, bo to jest normalność większości ludzi, ale nie nasza. Funkcjonujemy w społeczeństwie, które przyjęło określone normy dostosowane do większości społeczności. Dla tej większości te normy i standardy są oczywiste i określane za normalne. Wszystko co od tych norm odbiega jest uznawane przez ową większość za nienormalne. I tak np nienormalne jest kiwanie sie, machanie rękami i kręcenie się w kółko przez dorosłe osoby, ale dla autystyków normalne jak najbardziej i oczywiste. Wielu robi tak w emocjnalnych momentach (choc potrafią to kontrolować, gdy czują potrzebę, czyli np presję społeczną i strach przed uznaniem za nienormalnego).</p><p style="text-align: justify;">Dla takich jak ja czy moje dzieci te normy bynajmnej nie są normalne, często są sprzeczne z naszą naturą, naszymi predyspozycjami, urągają naszym możliwościom, my mamy swoją normalność. Dlatego ja mówię o nas jako <b>normalnych inaczej</b>. Nie jesteśmy nienormalni, tylko mamy swoją normalność, czyli inne normy i standardy. Nasze poprzeczki zawieszone są na innych wysokościach (często dużo dużo wyżej niż te 'normalne').</p><p style="text-align: justify;">Jednak Kryśka kiedyś nie zrozumiała tego i powiedziała do mnie ze złością, że jak chcę, to "mogę sobie być nienormalna, ale przecież wystarczy się postarać, by normalnie się zachowywać i być normalnym".</p><p style="text-align: justify;"> Pewnie, że można, tylko po co, skoro można być sobą...?</p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-28653627745940595372024-01-12T20:04:00.002+01:002024-01-12T20:04:43.859+01:00Pan Rower powrócił do łask :-)<p> To był bardzo ...ciekawy tydzień, czyli jak zwykle. Dopłynęliśmy jednak cali i w komplecie do kolejnego weekendu i to się liczy.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgIlK0lHzTQn4dNiEJjxTyK-CmtBNjB_3NbJ0ThWoQpGDaGAeGtioiVB-iiUKSLd5xhkjUAvFOCitnXSRc15JVY-TuEL0Io4bcggrovGP30CFp7NPn1JMouSOuOZpKiGbJeQcpj_NrkOBgy5gGVTlLN9iiDItygW6hSfDx0-B-j_3xIP7_u8BR__eYrhY/s4032/9EC7304D-0014-4DCF-9B42-829737792BC0.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgIlK0lHzTQn4dNiEJjxTyK-CmtBNjB_3NbJ0ThWoQpGDaGAeGtioiVB-iiUKSLd5xhkjUAvFOCitnXSRc15JVY-TuEL0Io4bcggrovGP30CFp7NPn1JMouSOuOZpKiGbJeQcpj_NrkOBgy5gGVTlLN9iiDItygW6hSfDx0-B-j_3xIP7_u8BR__eYrhY/w640-h480/9EC7304D-0014-4DCF-9B42-829737792BC0.jpeg" width="640" /></a></div><p>Tydzień zaczęłam od wizyty w naszym urzędzie gminy, gdzie zostawiłam najświeższe odbicie swojej przezacnej facjaty oraz odciski wszystkich palców, ażeby by mi mogli wyprodukować dokument, dzięki któremu wszędzie mnie znajdą i rozpoznają. Takie niby teraz te technologie, cuda wianki, a ustrojstwa do czytania odcisków palców jakies takie po siekierze i działa jakby nie mogło. No weź, baba dociska ci palce jakąś starą zakurzoną ścierką do tej szybki. Się bałam, że się to połamie... A idź!</p><p>Skoro już byłam w gminie, to poprosiłam miłego pana, by wyskoczył z darmowych worków na odpady jedzeniowo-ogrodowe. W naszej gminie każde gospodarstwo domowe ma przydział kilku rolek. Starcza to spokojnie na rok. Inne worki już trzeba kupić i to za grube pieniądze, ale o śmieciach już było <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/04/smieci-we-flandrii-jak-segregowac-gdzie.html" target="_blank">TUTAJ</a></p><p>Gdy wracałam po ciemnawu jeszcze (u nas o ósmej rano jeszcze ciemnawo zdziebko), zaczął padać śnieg. Rzadko, ale grube płaty. Młoda zoczywszy to zjawisko chwilę później przez okno, wykrzyknęła z przerażeniem WAT THE FUCK IS THIS?! Nie jesteśmy bowiem zbyt wielkimi fanami belgijskiej pseudo zimy. W PL to jednak co innego. Nie można tego nijak porównywać. No ale kij z tym. Na szczescie tylko ociupiknę pocukrowało i dało se siana. Mrożenie jednak włączyło. Któregoś dnia spadło do minus siedmiu, co tu, ze wzgledu na wysoką wilgotność powietrza, jest odczuwalne o wiele intensywniej niż ta sama temperatura w Polszy. Jednym słowem było BRRRRR! I wtedy jak było brrr, ja ci musiała rowerem i to chłopskim z ramą zasuwać do wszędzie. Bo sport to zdrowie...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh102M05cABaMQX6bfYoZU36zt2cDvRRZCgXVCgRugg2THL5G-ZcL1I_yvQAGI7DX8hen5DJlwUfws-jxe7EpvPBCxX7B36XpaWnnKxCigvGIGi9O3SnP-IeD9V7SlV2sdZwQIzI6M9BtUar8y6lWwEeoF5l1rehrqSGTswRh_9pJ00HAICfGuHgz9W3I/s4032/64CE8EE7-0332-43F2-9C8D-2ED4F8F1BC03.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh102M05cABaMQX6bfYoZU36zt2cDvRRZCgXVCgRugg2THL5G-ZcL1I_yvQAGI7DX8hen5DJlwUfws-jxe7EpvPBCxX7B36XpaWnnKxCigvGIGi9O3SnP-IeD9V7SlV2sdZwQIzI6M9BtUar8y6lWwEeoF5l1rehrqSGTswRh_9pJ00HAICfGuHgz9W3I/w480-h640/64CE8EE7-0332-43F2-9C8D-2ED4F8F1BC03.jpeg" width="480" /></a></div><p><br /></p><p>Tak oto Pan Rower wrócił do łask, a gruba, ciężka, leniwa Tośka se stoi w werandzie. Jej strata. Obraziłam się na nią i teraz już jej nie lubię i będę sobie Panem Rowerem jeździć, O! Będę pracować nad kondycją i zdrowiem. <strike>Bo nie mam innego wyjścia, przeto muszę sobie dorobić do tego filozofię, by lepiej się czuć i robić dobrą minę do złej gry.</strike></p><p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpBwDKvlYO_B9YURdNPof-ZveJ2AgKrrPDYpvb4X2j7lWUL9PX2YIaezhZ1sN0PXu_STpfE0_QgQkTpKy706IWjbm-I9g-0p8CIlwNdx13Rbni3SbD947l273PjH1lMjiplSUG9gpNjSbw5G4th9FR2faDcIwPaTp0c2NmgLsqaO40nvTSFHYBjzOos9Y/s4032/4950A5E9-3D6E-4AEA-AF9C-45093F3E0C0D.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpBwDKvlYO_B9YURdNPof-ZveJ2AgKrrPDYpvb4X2j7lWUL9PX2YIaezhZ1sN0PXu_STpfE0_QgQkTpKy706IWjbm-I9g-0p8CIlwNdx13Rbni3SbD947l273PjH1lMjiplSUG9gpNjSbw5G4th9FR2faDcIwPaTp0c2NmgLsqaO40nvTSFHYBjzOos9Y/w640-h480/4950A5E9-3D6E-4AEA-AF9C-45093F3E0C0D.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan Rower powracający ze szkoły</td></tr></tbody></table><br /><strike><br /></strike></p><p>W środę w naszej świetlicy zgodnie z obietnicą pojawiła się pani wolontariuszka podesłana przez Bibliotekę Publiczną, by poczytać dzieciakom książki. Czytała blisko godzinę i dzieciom się trochę zaczęło nudzić, co wcale mnie nie dziwi, bo ileż można słuchac czytania... Pani sama mówiła, że lepiej jest czytanie przeplatać z innymi zajęciami, no i fajnie, gdy więcej czytających jest. Z czym obie z koleżanką się zgodziłyśmy. Pogadałyśmy we trzy o książkach i czytaniu. Obecna tego dnia koleżanka akurat jest czytająca. Sama czyta i dziecku swojemu książki kupuje. Druga ma teraz zastępswto w innym miejscu. No i w sumie okazuje się, że z tą koleżanką to nawet się dogadujemy, mimo że nie zawsze się zgadzam z jej podejściem do życia i pracy. Tak czy siak, mój ostatni projekt został wykonany. Jeszcze muszę dokumenty wypełnić, napisać to i owo i powoli zbliżam się do końca semestru. Mam nadzieję, że kurde mi zaliczą wszystko i będę mogła z czystym sercem przystąpić do kolejnego etapu.</p><p>W tym tygodniu wypociłam e-mail do innej świetlicy w swojej okolicy. Przez kilka dni się denerwowałam, że nie odpowiają. Sama odpisuję ludziom po kilku dniach, ale ja to ja - wiadomo - inni natomiast powinni rzucać wszystko i w try migać dawać odpowiedź, kiedy no nich piszę...</p><p> Jedna z koleżanek oznajmiła wczoraj, że w następnym semestrze zmienia żłobek na świetlicę szkolną, bo w żłobku źle się czuje, i że do tej wybranej przeze mnie świetlicy właśnie zamierza iść na staż, bo mieszka w tamtej wsi... No to pomyślałam sobie, że pewnie ona już mi zajęła miejsce stażowe, zaraza jedna... </p><p>Dziś wieczorem otzrymałam odpowiedź i zapraszają mnie na przyszły tydzień na rozmowę. Jestem podekscytowana i cholernie ciekawa tej świetlicy. Z netu wynika, że to duża placówka. Pracuje tam coś z 10 ludziów i mają miejsce na blisko 100 dziecków, czyli zupełnie inna kategoria niż moja dotychczasowa świetlica. W obwodzie mam jeszcze świetlice w innych pobliskich gminach.</p><p>Tak przy okazji, jakby ktoś potrzebował znaleźć żłobek lub świetlicę dla dzieci szkolnych, to tu macie szukaczkę z Kind en Gezin: <a href="https://www.opgroeien.be/kinderopvangzoeker" target="_blank">wyszukiwarka żłobków i świetlic</a></p><p>Czwartek był dla mnie dniem próby. Musiałam pojechać do szkoły zwykłym rowerem. To tylko 11km, co drzewiej było dla mnie śmieszną odległością, ale teraz to co innego. Objechałam i całkiem dobrze mi szło. Ostatnie metry są pod górę i trzeba było nieźle się namachać, ale się udało. Udało się też przeżyć lekcje i wrócić rowerem do domu. Potem już mogłam paść. Co też i zrobiłam. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0WyMLqBAcVSFLTiPIbMCSoYgWZYsF9W3kLs0s490gd2S-BoFdjTT_x_eK6bAlY1qiHlC5CIRSB_GjGMUtrWJLM7SUZXyfG-0ZCHUywSzlW3T7oXl6MhHrUtbyhtqXX5SrI3SDjAb2hq9lDbFL_hyphenhyphenEMGtBdm0uRogLERNODgQqVQIpgAOr_EEXxdgSy60/s4032/3CF9213B-91CC-4D37-B69D-7CCBE231108A.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0WyMLqBAcVSFLTiPIbMCSoYgWZYsF9W3kLs0s490gd2S-BoFdjTT_x_eK6bAlY1qiHlC5CIRSB_GjGMUtrWJLM7SUZXyfG-0ZCHUywSzlW3T7oXl6MhHrUtbyhtqXX5SrI3SDjAb2hq9lDbFL_hyphenhyphenEMGtBdm0uRogLERNODgQqVQIpgAOr_EEXxdgSy60/w480-h640/3CF9213B-91CC-4D37-B69D-7CCBE231108A.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Jestem zmęczona. Bardzo zmęczona. Rano ciężko się zwlec o szóstej z wyra... i bardzo mozolnie zaczyna się dzień. Znowu zaczęłam pić kawę, bo rano byłam nieprzytomna i musiałam jakoś się postawić na nogi. Potem w dalszych częsciach dni wpieprzam ciastka i czekoladę, co też mi trochę dodaje powera. Picie dużej ilości wody i innych mokrych rzeczy też zdaje się być dość pomocne. Przez kolejne dwa dni muszę jednak odpocząć i taki mam plan. Nic nie zamierzam robić przez całe dwa dni. Tylko to co konieczne.</p><p>Dziś po szkole ogarnęłam całą chatę pi razy drzwi. Posprzątałam nawet u świń. Sprzątania codziennego u nich póki co nie udało się zrealizować. Głównie ze względów czasowych i energetycznych, no bo wyżej dupy człowiek nie podskoczy. Wiem, bo systematycznie próbuję... </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_BUsca4IF6TsxLXU9Q8fV2QId6oY7BmmaGCxxqEWJHSxHlj_OpZ3yla36XRzphtFKqANUpCP82Dnyi_VPUhQ6N4v1gQSYQeAqAZKyRMIQ9O5yWbmq1GbkqUfDghGbq_kEFS5pABPruBESEf37VXyO3vrGaXMDR_qkGVitq-_0ORikIyj25NHCyT3SwXM/s4032/08A53BF2-2971-441B-A44A-A517DC89CECB.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_BUsca4IF6TsxLXU9Q8fV2QId6oY7BmmaGCxxqEWJHSxHlj_OpZ3yla36XRzphtFKqANUpCP82Dnyi_VPUhQ6N4v1gQSYQeAqAZKyRMIQ9O5yWbmq1GbkqUfDghGbq_kEFS5pABPruBESEf37VXyO3vrGaXMDR_qkGVitq-_0ORikIyj25NHCyT3SwXM/w640-h480/08A53BF2-2971-441B-A44A-A517DC89CECB.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pan Rower</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoXZz_WKmQM1DDVSNEvHxxy1bufEXFkBKq3fplczyeqPSBorD-ZLa7RcoWl7zXwDQL7A_TVbUwN3L8pxtRqOB6IO5yDknEv_keU9v1Bic0sk00778K7Iv0I1wOJGm9Wc65i2lA5s3LDgMxr0Gd8iVY7EFJJj-TainxcolqIj6ZWLsycM_MYmBhWi20_kY/s4032/9C79CE1B-EFFF-485F-9E86-577CBCB25AC0.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoXZz_WKmQM1DDVSNEvHxxy1bufEXFkBKq3fplczyeqPSBorD-ZLa7RcoWl7zXwDQL7A_TVbUwN3L8pxtRqOB6IO5yDknEv_keU9v1Bic0sk00778K7Iv0I1wOJGm9Wc65i2lA5s3LDgMxr0Gd8iVY7EFJJj-TainxcolqIj6ZWLsycM_MYmBhWi20_kY/w640-h480/9C79CE1B-EFFF-485F-9E86-577CBCB25AC0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4CBioZrTR7WWIxfWq6CCZwHBbet86yRrL6dZvA6wbQDhBgJB6sNCTQfjNOK_cb5M9NlyP9xoYyEtYovmdoAugI7OtyxIShzKRc6qYONSvjwxfRWPHUGEw3RoHnkwiJKRter-8V_7si7VSmopMpIG9kvl2yYzcXCBTlxb7PBYTAzIRNzMm_saIYVxMdS4/s4032/C9262743-B145-425E-9EC5-CD8E87633B98.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4CBioZrTR7WWIxfWq6CCZwHBbet86yRrL6dZvA6wbQDhBgJB6sNCTQfjNOK_cb5M9NlyP9xoYyEtYovmdoAugI7OtyxIShzKRc6qYONSvjwxfRWPHUGEw3RoHnkwiJKRter-8V_7si7VSmopMpIG9kvl2yYzcXCBTlxb7PBYTAzIRNzMm_saIYVxMdS4/w640-h480/C9262743-B145-425E-9EC5-CD8E87633B98.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">jakieś dziwne osły…czy co to też jest</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>HA HA HA... Muszę, bo się uduszę! </p><p>Piszę sobie tutaj ten pamiętniczek siedząc w salonie, a w kuchni Młoda majtruje sobie coś do jedzenia, gadając przez jakiś komunikator z telefonu z kumplami w Polsce. Słyszę, jak otwiera i zamyka szafki, lodówkę, piekarnik, nalewa wodę, włącza czajnik i cały czas coś gada do zznajomków. Opowiada im co robi i o czymś tam gadająm śmieją się... W pewnym momencie rzuca tekst: "...ale kiedy to dokładnie mówiłeś, bo jeśli wtedy <b>gdy byliście w mojej kieszeni</b>, to nie mogłam tego słyszeć..." </p><p>Uwielbiam tego typu teksty! Zdania, czy słowa, które w naszych czasach brzmiały by jak majaczenie pijanego. I te możliwości dzisiejszych czasów, których wielu z mojego pokolenia kompletnie nie jarzy, nie uznaje, nie akceptuje... i jeszcze śmią twierdzić, że to jest złe, że to do niczego albo udają, że nie to nie istnieje... Boją się rzeczy nowych i nieznanych, więc je negują i krytykują... Szkoda, bo niektórzy mogli by sami na tym skorzystać, gdyby choć odrobinę się otworzyli na nowe...</p><p>Ja tam cenię sobie tego typu rzeczy. Patrzę z radością, a nawet z lekką zazdrością na internetowe poczynania Naszych Młodych. To jest fajne i niesamowite przecież! Wręcz magiczne, nieziemskie...</p><p>A ja sobie stukam w klawisze i produkuję teksty, które w magiczny sposób rozlatują się po całym świecie...</p><p>Póki co to by było na tyle, bo zmęczenie daje o sobie coraz wyraźniej znać.</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-29826631872197866462024-01-07T11:12:00.003+01:002024-01-07T11:20:21.542+01:00Ferie w świetlicy i kolejny projekt z głowy <p><span style="color: #2b00fe;">Tytułem wstępu przypomnę, że ferie świąteczne w Belgii trwają zawsze 2 tygodnie. </span></p><p>W związku z czym Młody ten tydzień jeszcze czilował bombę w domciu. Moje koleżanki ze szkoły też miały wolne, ale moja świetlica wolne miała tylko ostatni tydzień grudnia. Pierwszy tydzień stycznia odbywały się u nas zajęcia feryjne. Mało dzieci się zapisało. Maksymalnie było ich kilkanaście i nas opiekunów troje, a jednego dnia to nawet pięcioro, bo w środę odwiedzili nas panowie z Planety Sportu, którzy prowadzili zajęcia ruchowe dla dzieci. W normalnych okolicznościach miał być dmuchany zamek i temu podobne atrakcje na świeżym powietrzu, ale Belgię nawiedziła pora deszczowa i szkolne podwórko zmieniło się w jedno wielkie bagno, a poza tym z nieba nieustannie lały się wiadra wody, a do tego wiało, że hej! Planeta sportu zatem ograniczyła się do zabaw w sali. Dzieci jednakowoż bawiły się dobrze. Gdy panowie zajmowali się dziatwą, my trzy, korzystając z okazji, wzięłyśmy wiadra z wodą i szmatki i szorowałyśmy wszystkie zabawki. Na szczęście nie mnie trafiła się półka z klockami. Ja miałam tylko 2 pudła samochodzików do umycia... Zabawa przednia. Na początku usiadłam na podłodze, bo tak najwygodniej, ale po jednym pudle zabawek złapał mnie bolesny skurcz w udo i czym prędzej postawił mnie na nogi. Dalsze mycie wykonywałam już na stojąco przy stole, ale każdy skręt ciała aktywował skurcz mięśni. Chwilę zajęło, zanim to rozchodziłam. Takie jebitne skurcze oznaczają zwykle jedno: zbyt dużo wysiłku i stresu, a zbyt mało wypitej wody. Od razu zatem nalałam sobie do kubka wody z kranu i wypiłam. Potem drugi kubek… Na drugi dzień nauczona rozumu już wypiłam w świetlicy półtora litry wody… </p><p>Te ostatnie dni były dla mnie koszmarnie stresujące. Kilka nocy nie spałam przez ten cholerny projekt. No, może nie przez sam projekt, a dosyć specyficzne podejście mentorki i koleżanek do tego tematu... Na początku grudnia omówiłam z nia temat i wtedy wszystko było okej. Potem obiecała, że zadzwoni do mnie ze szczegółami, bo było kilka niewiadomych. Nie zadzwoniła, a gdy ja się z nią skontaktowałam, się okazało, że jednak mój pomysł nie do końca jest dobry, w związku z czym mój plakat się nie nadawał... Wtedy obiecała, że pomyśli trochę i napisze mi co i jak. Nic takiego jednak się nie zdarzyło do Nowego Roku, a impreza zaplanowana była na 5 stycznia. Impreza, na którą zaprosić potrzebowałam rodziców, ale nie mogłam ich zaprosić, bo nie wiedziałam na co... </p><p>We wtorek 2 stycznia ciągle nie wiedziałam na co, a w głowie miałam taki bałagan, że niczego nie mogłam wymyśleć. Dopiero w nocy, gdy nie spałam, jakiś pomysł zaczął się pojawiać. </p><p>Rano w środę napisałam do mentorki pytanie, czy teraz jest okej, ale oczywiście nie otrzymałam odpowiedzi pisemnej. Przed południem jednak zjawiła się osobiście w świetlicy, by spotkać się z panami od sportu i odpowiedziała na moje pytanie. Było okej. Dostałam też pozwolenie na robienie dzieciom zdjęć i wydrukowanie ich, by zrobić fotoreportaż z zajęć feryjnych.</p><p>Po tym wzięłam kawałek papieru, markery i tradycyjną metodą nabazgrałam plakat zapraszający wszystkich rodziców na popołudniową herbatkę i pogaduszki. Tak po prostu. Gdy pisałam i rysowałam, dzieci podchodziły i mówiły, że bardzo ładny... Zawiesiłam to na bramce przy schodach, a potem zapraszałam osobiście rodziców, którzy przychodzili po dzieci.</p><p>W czwartek przyszło mi do głowy, że dzieci pomogą mi z dekoracją i będzie fajnie. W ostatniej chwili zleciłam Małżonkowi kupienie 2 paczek czipsów i jakiegoś soku w kartonie, miałam też 3 paczki tanich ciastek biszkoptowych, bo mentorka dała mi raptem jedną małą paczkę chipsów "bo były na terminie". Myślałam, że Młoda upiecze amoniaczków, ale Młoda musiała jechać przecież z braciszkiem do miasta do ortodonty w czwartek…</p><p><b><span style="color: #2b00fe;">W świetlicy przez większą część dnia rysowałam syrenki na zamówienie.</span> </b></p><p>Jednak dziewczynka zapytała, czy mogę narysować dla niej syrenkę. Zanim skończyłam, koło mnie stało już kilkoro innych dzieci z kartkami, a ta pierwsza chciała też córeczkę syrenkę, bobasa syrenkę i tatę syrena oraz "wszystkie inne rzeczy, które w morzu są". Rysowałam zatem rozgwiazdy, rybki, rośliny wodne, bąbelki... A potem dla kolejnego dziecka i kolejnego, i kolejnego, i więcej syrenek, i jeszcze więcej i z jeszcze dłuższym warkoczem i biustonosz z muszelek albo z rozgwiazd, i naszyjnik z pereł i bransoletka...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm0FhyphenhyphenBTTfve5VIVbqLF8IpS-6aKHBv10JAIwiLHqLnTlNG6fnAmu9TIe0T-HSFlrmkVSJxjln-2UsoyGQTtfuvqZJFBYGrC_gbOzpYchMPzo_O6Z5ATfkByav55TiwhrywkMh3CsyAsU-PeGmewfJB7B8c84knigbebyWdwhwG4P_yinY5aJEffCEoJo/s1476/47937CA1-4BF3-4766-86AB-367D98B9DCBB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1476" data-original-width="1428" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm0FhyphenhyphenBTTfve5VIVbqLF8IpS-6aKHBv10JAIwiLHqLnTlNG6fnAmu9TIe0T-HSFlrmkVSJxjln-2UsoyGQTtfuvqZJFBYGrC_gbOzpYchMPzo_O6Z5ATfkByav55TiwhrywkMh3CsyAsU-PeGmewfJB7B8c84knigbebyWdwhwG4P_yinY5aJEffCEoJo/w620-h640/47937CA1-4BF3-4766-86AB-367D98B9DCBB.jpeg" width="620" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7nCw8cRiK_3_xAWj021WGuoVODgv23D8JJZEHZlsDZWbUDlMSHafwmbgEU9epU4HVgddXzMIF7oJog01i6FpQ1elew5JbCjr3NcKwQeZ8iU2c2Jjkmwq8oE7ym-nVrMVZfk4cnZ4dCQTTMtD2FxC_tcyB1gcRUz94J6YfA5W4qogPT8QdJOPRNXi1UAQ/s1251/F08B34CF-B71E-40BC-90CE-5E92E4657662.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1183" data-original-width="1251" height="606" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7nCw8cRiK_3_xAWj021WGuoVODgv23D8JJZEHZlsDZWbUDlMSHafwmbgEU9epU4HVgddXzMIF7oJog01i6FpQ1elew5JbCjr3NcKwQeZ8iU2c2Jjkmwq8oE7ym-nVrMVZfk4cnZ4dCQTTMtD2FxC_tcyB1gcRUz94J6YfA5W4qogPT8QdJOPRNXi1UAQ/w640-h606/F08B34CF-B71E-40BC-90CE-5E92E4657662.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p>Gdy mi się znudziło już bardzo, zaczęłam rysować dla beki wkurzone ośmiornice, koło syrenek i syrenów co ubawiło dziewczynki, ale udawały obrażone i zabrały mi gumkę do mazania, po czym zaczęły wycierać z udawaną złością te wkurzone ośmiornice. </p><p><span style="color: #2b00fe;"><b>W tym tygodniu zabrałam też do świetlicy książki wypożyczone z biblioteki</b>,</span></p><p> dzięki czemu zrozumiałam, dlaczego koleżanki uważały, że dzieci nie interesują się książkami. Moja teoria była w dużej mierze słuszna. Może nie uwierzycie, ale są ludzie, którzy zdają się uważać, że książka to taka sama zabawka jak klocki czy autka, czyli sadzasz dziecko na podłodze, dajesz mu zabawkę i powinno się bawić... </p><p>Wybrałam książki różne: twarde książeczki z niewielką ilością tekstu dla pyrtasków, bogato ilustrowane opowieści dla troszkę większych, książki o zwierzętach dla ciekawych świata, książkę o robotach, dziwnych zwyczajach zwierząt dla zaawansowanych czytelników z klas starszych. </p><p>Pierwszego dnia usiadłam pomiedzy dwoma maluszkami z książką z różnymi fakturami do macania. Zaraz dołączył kolejny, trochę starszy przedszkolak i wszyscy z wielkim zainteresowaniem i zaangażowaniem oglądali poszczególne strony, macali włochate, szorstkie czy śliskie elementy, odpowiadali na pytania, nazywali kolory, zwierzątka... A koleżanki przyglądały się temu z boku. </p><p>Trochę później położyłam na podłodze 2 książki do szukania szczegółów i powiedziałam, o co chodzi. Wokół każdej szybko zgromadziły się dzieciaki i na wyścigi z wielkim entuzjazmem zaczęły szukać na obrazkach przedmiotów pokazanych obok. </p><p>Kolejnego dnia, gdy nastała niewypełniona chwila oczekiwania na jedzenie, koleżanka rozsadziła dzieciaki po całej podłodze, porozdawała im losowo książki z biblioteki i poleciła im, by oglądali sobie w spokoju... </p><p>Nie mówię, że dzieci nie mogą oglądać książek samodzielnie. Mogą, jak się wie, co lubi dane dziecko i jaki jest jego książkowy poziom doświadczenia. No i są książki, które można oglądać przez miesiąc po 15 razy dziennie i takie, których ma się dość po jednym razie... Małe dzieci szybko się znudziły, zwłaszcza jak trafiła im się książka dla starszaków. </p><p>Kolejnego dnia znowu było rozdzielanie książek pomiędzy dzieci, ale wtedy akurat ja nic nie musiałam innego robić i zaraz usiadłszy przy jednej dziewczynce, zaczęłam z nią oglądać książkę i opowiadać, zadawać pytania i od razu lepiej. 5 minut później kilka książek leżało odłogiem, a wokół mnie siedziała gromada dzieci. Jedna dziewczynka przepchawszy się brutalnie przez gromadę, wcisnęła mi pod nos książkę o rekinach i wykrzyknęła, że ta książka jest superowa, ale ona sama nie umie przeczytać, co tam jest napisane i chce, bym jej czytała. Reszta na szczęście też okazała się lubić rekiny, przeto obeszło się bez kłótni.</p><p> Czytaliśmy zatem po raz chyba trzeci książkę o rekinach, która wywoływała (tak samo jak poprzednimi razami) pełno okrzyków. Jeden ze starszaków zamaszystymi wielkimi krokami odmierzał wzdłuż sali długości poszczególnych rekinów, a reszta krzysczała "jaaaaaaaaaa!" "taki duży!" Dziwili się ilością zębów, zwyczajom rekinów, dziwnym cechom. Dotykali zdjęć albo udawali przerażonych. Dyskutowali, chwalili się swoją wiedzą... I najlepsze, koleżanka w pewnym momencie zapowiedziała "opruimen" (sprzątanie/zbieranie zabawek, czy w tym wypadku książek) co spotkało się z głośnym NIEEEEEEEEEEEE! Trochę ją to zdziwiło, więc zapytała, czy chcą teraz zabawę, czy wolą robić to co robią. NIE CHCĄ ZABAWY. CHCĄ CZYTAĆ KSIĄŻKI! No i panie, tak oto potwierdza się teoria, że te dzisiejsze dzieci to w ogóle nie interesują się książkami! Ani ani. </p><p>Ja wiem, kto tu tak na prawdę się nie interesuje książkami, ale nie napiszę.</p><p>W piątek o świcie pomyślałam, że na tej mojej imprezie muzykę można by puścić, bo jak tak rodzice nie przyjdą, to choć dzieci potańczą, a wiedząc że w świetlicy jest wielki głośnik bezprzewodowy, na szybciora włączyłam w telefonie abonament w iTunes i zrobiłam playlistę z piosenkami dla dzieci. Potem spakowałam do toreb żarcie, resztę dekoracji, których nie udało mi się zabrać w czwartek, i upchałam to do plecaka i sakw rowerowych, co nie było łatwe, bo lało jak z cebra bez ustanku. Skuter odmówił współpracy. Nie wiadomo, co się stało, bo nie używałam go od ostatnich lekcji przed świętami, ale we wtorek nie odpalił... Zatem mam tylko rower, co nie ułatwiło mi sprawy, bo na skuter jednak więcej rzeczy można zabrać na raz. </p><p>No ale dobra. Rowerem też dużo można. </p><p>Dobrze, że mamy w domu już wielką kolekcję dekoracji najróżniejszych to zabrałam do świetlicy wcale niezły zestaw. Koło południa zawołałam 2 duże dziewczyny i poszłyśmy dekorować. Ledwie dziewczynki rozłożyły obrus i świeczki na baterie na stole, zjawiła się szefowa/mentorka z jeszcze ważniejszymi dwoma szefami i oznajmiła, że mają teraz zebranie i że ta sala jest im potrzebna, i że mamy przeciez jeszcze czas na dekorowanie. Zaiste, impreza przewidziana była od 16 do 18. </p><p>Niestety o 15 narada szefostwa trwała w najlepsze. Dzieci zdążyły się ze 100 razy zapytać, kiedy skończymy dekorować. Mnie mało szlag nie trafił...</p><p> No bo wiecie, ja najwyraźniej jestem taka zajebiście dobra we wszystkim, że nie tylko codzienne życie mam na levelu pro, ale i staż też dla ekspertów... </p><p>Nie ukrywam jednak, że wolałabym taki zwyczajny dla początkujących, gdzie mentor i koleżanki raczej pomagają, wspierają, doradzają, uczą…</p><p>Koło 15.30 przyszła szefowa i oznajmiła, że możemy już przyjść rychtować te salę... </p><p>Z 15 minut później pojawiła się pierwsza mama, a ja nie byłam gotowa. Szczególnie mentalnie, bo okropnie mnie zestresowała ta cała głupia sytuacja...</p><p>Dekoracje też nie były dokończone. Przerwałam nasypywanie chipsów do miseczek, by zaprosić mamę do sali.... </p><p>Mama weszła do sali razem z córeczką, a panie szefowe nadal siedziały i se gadały... Chwilę później mama do nich zagaiła i coś tam pogadały, po czym zaczęły się zbierać. Zapytałam szefowej, czy już idzie (no bo jakby trochę bez sensu mi się to wydało...). Odrzekła, że na chwilę wychodzi z tą drugą, ale za chwilę wróci... Wróciła, gdy ostatni rodzic z ostatnim dzieckiem poszedł do domu. </p><p>Gdy pierwsza mama przyszła, koleżanki przyprowadziły resztę dziatwy z drugiej sali. </p><p>Tego dnia po południu było tylko kilkoro dzieci, więc tylko kilku rodziców się zjawiło. Mnie to wystarczy. Zadanie zrobione. Zaprosiłam rodziców, co było celem. Przyszli. Pozwiedzali świetlicę. Obejrzeli wystawę prac i zdjęć. Zażarli chipsy i wypili sok. Porozmawialiśmy. Dzieci się pobawiły radośnie balonikami przy muzyce. Koleżankom w ostatecznym rozrachunku chyba też się podobało. </p><p>Teraz tylko muszę opisać jak zrobiłam, co zrobiłam i czy udało mi się poznać ze sobą rodziców... Do tego ostatniego to już trochę filozofii trzeba dorobić, bo jeden przychodził, drugi wychodził, to się nie nasocjalizowali ze sobą za bardzo, no ale coś tam zaiskrzyło, więc bardzo cyganić nie muszę, a tylko lekko podkolorować, by spełniło wymagania projektu. </p><p>Podczas tej mojej mini imprezki udało mi się poznać bliżej kilku rodziców i z nimi pogawędzić.</p><p> Jedna mama z Syrii też uczy się na opiekuna, tylko że opiekuna żłobka w innej szkole. Ona robi jeszcze przy tym zaocznie liceum, co jest o wiele trudniejsze. Poznałam też mamę z Rumunii, która na razie trochę gorzej mówi po niderlandzku niż ja, ale całkiem dobrze, no i poza niderlandzkim i rumuńskim biegle posługuje się francuskim i angielskim. Była też jednak mama, która słabo po niderlandzku mówi, bo głównie francuskim się posługuje, więc ona głównie córki o wszytko pytała podczas zwiedzania świetlicy, ale też trochę porozmawiałyśmy prostymi zdaniami. Typowo flamandzka mama też była. Namówiła synka na recytowanie bardzo długaśnych życzeń noworocznych. Niesamowity był! To taki łobuziak przytulas, który ostatnio bardzo mnie polubił. Jemu też rysowałam syrenkę, bo lubi syrenki... Był też bardzo wysoki tata wesołek, któremu za namową córki udało się wcisnąć jakoś do domku dla dzieci... </p><p>Oprowadzałam razem z dziećmi rodziców po świetlicy, oglądaliśmy razem zdjęcia z zajęć feryjnych i odpowiadałam na różne pytania rodziców. Koleżanki też gadały z rodzicami i odpowiadały na pytania. </p><p>Powinnam się cieszyć, bo w sumie było wporządku, bo jeden projekt z głowy, bo wszystko dobrze się skończyło mimo wielu stresów, ale ja ulgi ani zadowolenia bynajmnej nie czuję. Dlaczego? Bo nie było tak jak być powinno. Bo nie mogłam zrobić tego, tak jak chciałam. Bo zbyt wiele nerwów mnie kosztowało coś, co w normalnych okolicznościach było by dla mnie czystą przyjemnością, gdyż zawsze lubiłam i lubię organizować tego typu rzeczy. Bo uważam, że to zmarnowana szansa na przyciągnięcie rodziców do świetlicy, na poprawę wizerunku świetlicy, na urozmaicenie świetlicowych zajęć. Można było to zrobić o niebo lepiej. Wystarczyło odrobinę dobrej woli, pozytywnego nastawienia, uśmiechu i dobrego słowa.</p><p>Nie zmienia to faktu, że mam bardzo mieszane odczucia co do całej sytuacji ogólnie. Wychodzi na to, że robiłam tę imprezę tylko i wyłącznie dla siebie, bym mogła zrealizować swój projekt, wykonać swoje zadanie. Ten cel faktycznie został osiągnięty, ale z odrobiną zaangażowania ze strony pracowników świetlicy można było zorganizować na prawdę fajne wydarzenie i być może zapoczątkować cały cykl imprez z udziałem rodziców, przyciągnąć ich do świetlicy, zainteresować, wyciągnąć z tego cały szereg korzyści dla siebie, dla dzieci i całej organizacji... </p><p>No ale można też i tak. </p><p>Łaski bez!</p><p>Teraz został mi jeszcze projekt z partnerem zewnętrznym, czyli czytanie z udziałem biblioteki, które, jak być może pamiętacie, miało się odbyć w ferie... Tyle tylko, że okazało się, że informacje otrzymane przeze mnie przed feriami od mentorki, są jakby niezbyt prawdziwe, czyli, że dzien sportu był w srodę, a nie jak mi powiedziano, we wtorek, o czym dowiedziałam się we wtorek rano po przyjściu na staż. Co było bardzo niefajną niespodzianką i oznaczało, że zaplanowane przeze mnie czytanie w środę się odbyć nie mogło i musiałam dzwonić do wolontariuszki i wychodząc na głupka przekładać na kolejny tydzień... Który też może kolejne niespodzianki przynieść, bo w tej świetlicy mnie już chyba nic nie zdziwi... Już coś jest nie ten teges, bo mentorka się zapytała ponownie, kiedy mam to czytanie? A na moją odpowiedź, że z jedną koleżanką ustaliłyśmy na środę o trzynastej, powiedziała z wielkim zdziwieniem w głosie do dwóch innych koleżanek „o trzynastej…?!”. Zapytałam, czy trzynasta nie jest okej, to usłyszałam mało przekonywujące „nie, nie, okej, w porządku”. </p><p>Nieustannie towarzyszy mi nieprzyjemne uczucie, że jestem z innej planety, że ciągle wychodzę tam na jakiegoś głupka, nieogara, tępego Dżona, odszczepieńca, i tak jestem tam traktowana. Mam ciągle wrażenie, że powinnam wiedzieć wiele rzeczy, których nie wiem, i których nikt mi powiedzieć nie zamierza (bo dla innych są pewnie oczywiste), ale ciągle na każdym kroku tej tajemnej wiedzy ode mnie się oczekuje… To jest uczucie znane mi aż nadto z czasów szkolnych, kiedy nikt się ze mną nie chciał kolegować, kiedy klasowi koledzy w grupkach się z czegoś zaśmiewali spoglądając lub pokazując w moim kierunku, kiedy nie rozumiałam ani zainteresowań, ani toku myślenia moich rówieśników. Dziś mam blisko 47 lat i nic się wiele pod tym względem nie zmieniło, bo ciągle nie rozumiem statystycznie przeciętnych, czyli normalnych ludzi. Tyle że dziś znam przynajmniej główne powody tego stanu rzeczy i, mówiąc szczerze, wcale nie chciałabym, być kimś innym, statystycznie przeciętnym i normalnym. Mimo wszystko wolę być normalną inaczej, bo wiem jaką to ma wartość i że jest to warte ceny, jaką za to się płaci. Nie zmienia to faktu, że czasem jest mi zwyczajnie przykro, że czasem czuję się jak kosmitka, osobliwość dziwna, której ludzie trochę się boją, której przyglądają się z niezdrowym zainteresowaniem, ale trzymają na dystans, którą ku swojej uciesze poddają różnym próbom i testom, której nigdy nie zaakceptują i nigdy jak równej sobie traktować nie będą. Ja z kolei, gdybym bardzo chciała, mogłabym się pewnie dostosować, ale nie zamierzam… bo nie lubię zaniżać swojej wartości i nie chcę się zniżać się do poziomu zwyklaków ;-) Brzmi egoistycznie? No i spoko. Przynajmniej jedna osoba mnie lubi, zawsze rozumie i docenia - ja sama! 🤓🤡</p><p>Najważniejsze, że mimo koszmarnego stresu i nieprzespanych nocy, udało mi się przetrwać te długie cztery dni w świetlicy. Od wtorku do czwartku miałam po 7 i pół godziny, a w piątek 9 godzin i udało się nawet w miarę bezboleśnie... No, nie ma co chwalić dnia przed zachodem słońca. Sprzątanie też mi szło całkiem dobrze przez kilkanaście tygodni. Może się okazać, że zmęczenie objawi się za jakiś bliżej nieokreślony czas z taką mocą, że się nie pozbieram.</p><p>Już się objawia… Wczoraj wieczorem byłam zmęczona jak diabli. Fakt, że od rana do południa sprzątałam intensywnie, nie poprawił sytuacji. Świnie pojechały na kilkugodzinne wakacje do łazienki, a ja posprzątałam ich wybieg bardziej niż dokładnie. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVFyi7unf9TF9_EmakdRk3_kwDQyXaIyojvqLvY5okK7IA9kdCyqUgCLTpjRxCqYdC8LB88J9J7oFBtAxWfTqI84Si6VnuQ0uKStDU3M1SlgKN3gtJRHxAY1xUMXSbAYukKoQzBulfMXxKK7DJaMmtN1qdOhyVjRX-8-yAj2cn7_q8tamU6rK7eP1W3Sk/s4032/D753957D-E7B1-4C0E-9795-CFB399B5B28F.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVFyi7unf9TF9_EmakdRk3_kwDQyXaIyojvqLvY5okK7IA9kdCyqUgCLTpjRxCqYdC8LB88J9J7oFBtAxWfTqI84Si6VnuQ0uKStDU3M1SlgKN3gtJRHxAY1xUMXSbAYukKoQzBulfMXxKK7DJaMmtN1qdOhyVjRX-8-yAj2cn7_q8tamU6rK7eP1W3Sk/w640-h480/D753957D-E7B1-4C0E-9795-CFB399B5B28F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">świnie na wakacjach nad wodą</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Potem zapuściłam im kropelkę i odniosłam do wybiegu. Po czym w przyśpieszonym tempie poodkurzałam parter, umyłam podłogi, wyszorowałam i sparzyłam wrzątkiem drewniane domki świnek, wyprałam materiałowe akesoria na 60 stopni, wyszorowałm prysznic po świńskich rzeczach, w końcu w pośpiechu zeżarłam obiad przyszykowany przez Małżonka i pojechałam z Najstarszą autobusem do szpitala na zaplanowane kilka tygodni temu badanie MRI. W autobusie sobie przypomniałam, że cholernego skierowania ZNOWU zapomniałam. Tak samo było z mammografią. Zarejestrowałam się, przyszłam na radiologię do okienka, a pani pyta o skierowanie... FUCK! Na szczęście Młoda była w domu, więc pyknęła zdjęcie i wysłała im mejlem. Inaczej nie zrobili by badania. Teraz od razu jeszcze w autobusie tyrknęłam do Małżonka, żeby mi przesłał whatsappem zdjęcie skierowania. W okienku powiedziałam tylko, że zaraz wysyłam na email i nie było problemu. Trochę się zcykałyśmy, bo w ankiecie stało, że piercing trzeba zdjąć, a Najstarsza nigdy nie zdejmowała i nie umie, ale pani powiedziała, że nie trzeba, tylko to zanotują... Uf!</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijQm5GKmtAMG13AUIJpAgBnFYxfihx_D3GflXHe7rS4lK2gI1jwXCpAuNP8TOn7oagxwU1UpSCplzUQ8mUCUFNsb7qDbuxGAi-LSYXfYARzMRKqVWyt5RlAL_iIjLf648bNXFPEcyI_a_4QOgLwtMZ9cpSXQWjvfXy-UthyphenhyphenmP28vP_GIOwsA7Y-Vnx-3U/s4032/088B11BF-106D-465B-9E5F-9C04B93F1FB8.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijQm5GKmtAMG13AUIJpAgBnFYxfihx_D3GflXHe7rS4lK2gI1jwXCpAuNP8TOn7oagxwU1UpSCplzUQ8mUCUFNsb7qDbuxGAi-LSYXfYARzMRKqVWyt5RlAL_iIjLf648bNXFPEcyI_a_4QOgLwtMZ9cpSXQWjvfXy-UthyphenhyphenmP28vP_GIOwsA7Y-Vnx-3U/w640-h480/088B11BF-106D-465B-9E5F-9C04B93F1FB8.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dendermonde, jedna z dawnych bram miasta „Mechelsepoort”</td></tr></tbody></table><br /><br /><p><br /></p><p>Po badaniu poszłyśmy pozwiedzać sklepy. Najstarsza kupiła se buty, bo przed wyjściem się okazało, że nie bardzo ma co na kopyta założyć i wzięła moje stare złachane buty, które są na mnie numer za ciasne, czyli na nią dobre.</p><p>W tym tygodniu popsuł się też samochód. Jechać jedzie, ale świeci się błąd i trzeba jechać na serwis. Akurat teraz w tym momencie, jak pieniędzy nawet na opłaty nie starcza, zesrał się i skuter, i samochód. Odwołałam długo oczekiwaną wizytę w instytucji Het Raster, służącej pomocą i poradą ludziom z autyzmem, bo nichuchu tam się bez skutera nie dostaniemy z Młodym, a w sumie on wielkich porad nie potrzebuje, a z jedzeniowym problemem po prostu do dietetyka się umówimy, jak już będzie nas na to stać.</p><p>Napisałam też mejl do mojej konsultanki z biura sprzątającego z prośbą o przełożenie naszego spotkania, bo w poniedziałek miałam 3 spotkania zaplanowane, a bez skutera nie ma szans wyrobić się w czasie. Najstarsza ma spotkanie w klinice szczękowej w sprawie usuwania zębów mądrości, więc to jest ważniejsze niż sprawy biurowe, które można za parę dni omówić. </p><p>Młoda w tym tygodniu znowu zajmuje się petsittingiem u znajomych, którzy wyjechali na ferie. Pod opieką ma królika wariata, kota cudaka i kilka kur artystek. Ubaw ma z nimi przedni. Codzień nowe hece z ich udziałem opowiada. A to królik biega po zalanym wodą ogrodzie i wraca mokry, a to kota ściga, a to z sąsiadowymi królikami przez płot się boksuje, a to kury włażą do domu i wydziobują kocią karmę, a to kot nie chce wracać i Młoda woła go przez godzinę drąc paszczę wokół domu. Śmieje się, że sąsiedzi wiedzą, że rodzinka na wakacjach, bo ta znowu wykrzykuje imię ich kota codziennie wieczorem. Poprzednim razami nauczyła kota, że po powrocie do domu wieczorem, częstuje go kocimi przysmakami. To uskutecznia powroty, bo na początku skubany kot nie zawsze wracał na noc do domu. Teraz też kupiła kocie chrupeczki i kotek dopomina się o nie każdego wieczoru. Młoda lubi te zwierzaki, ale po tygodniu już jest tą pracą ogromnie wyczerpana. Gdyby nie padało, było by o wiele lepiej. Natomiast wychodzenie z domu dwa razy dziennie w deszcz i ganianie w deszczu po ogrodzie za zwierzakami, łapanie mokrego zająca, to dla niej o wiele za dużo. Wczoraj już bardzo źle się czuła zarówno fizycznie, jak psychicznie. Mnie to przypomina i uświadamia po raz kolejny, jak ona ma cholernie trudno z codziennym życiem. No patrzcie, Moja Córka ma 19 lat, kocha zwierzaki, lubi pracować, jest typem aktywnym, ale jej ciało wszystko sabotuje. Tydzień codziennego wychodzenia z domu i ona jest chora. To widać aż nadto wyraźnie. Ma trudności ze wstawaniem, wszystko ją boli, psychicznie czuje się bardzo źle (sucz depresja się aktywuje), jest bardzo, baaardzo zmęczona, podminowana i w ogóle gównostan. Jeszcze tylko dziś. Siostra ma jej towarzyszyć, więc łatwiej pójdzie.</p><p>Na nowy tydzień zapowiadają przymrozki. Nie podoba mi się to, bo będzie ślisko jak fiks, a ja muszę do szkoły dwa razy pojechać. Dobrze by też potem było wrócić do domu w jednym kawałku, a śliska ścieżka rowerowa w ciemności nie brzmi zbyt dobrze. Co oznacza też, że przede mną kolejny test sprawnościowo-wytrzymałościowy. Do szkoły mam kilkanaście kilosów i, skoro skuter popsuty, muszę tam pojechać rowerem. Nawet jakby nie był popsuty, to nie wybrałabym się na krowie na oblodzoną drogę. Nie mam opon zimowych, a to badziewie nawet na liściach się ślizga jak głupie… Nie ukrywam, że obawiam się trochę wąskiej pochyłej ścieżki rowerowej biegnącej wzdłuż głębokiego rowu. Jednak jeśli mam wybierać wpieprzanie się do rowu z rowerem i ze skuterem to jednak wybieram rower :-) </p><p>Alternatywą są autobusy, ale to rozwiązanie wymaga albo jechania rowerem 5 km na przystanek, albo przesiadki, gdzie jeden autobus jedzie co pół godziny, a drugi co godzinę, czyli ze 2 godziny na dojazd trzeba liczyć przynajmniej. Rowerem powinnam się w godzinkę wyrobić jadąc wolno. Zapierdalając szacuję w pół godziny, ale szkoła jest na sporej górce, a ja jeszcze nie jestem w pełni sprawna, więc prędkość szybkiego pieszego wydaje mi się bardziej realistyczna… </p><p>Zobaczę, co z tego wyjdzie i przekonam się, na ile już jestem sprawna. Mam nadzieję, że ciągle aktualnym jest okaże się powiedzenie, iż co mnie nie zabije, to mnie wzmocni… Czasem takie sytuacje są dobre, by się przekonać, że jednak się da. W normalnych okolicznościach często nie mamy jaj albo nam się nie chce próbować swoich sił… Trochę się cykam, ale też jestem podekscytowana na tę okoliczność, bo może akurat się okazać, że mogę już daleko rowerować, a tylko strach mi nie pozwalał (albo lenistwo 👺). Na wszelki wypadek trzymajcie jednak kciuki i proście wszystkie bogi o pomyślność 👹🧝🏻♀️🧙🏼♀️🧚🏻♀️🎐🍀🐲🕊️🧌</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjEGZQEF9SzHNbJVZNZQAlE7qOBkA-g2P6sECTl6VIg08JnloL3XDDufxNX2DoobTfZoexewrzvwt4bMt6Nv5_tgY0Eru3j2JVBg4Coc9aYhTYrFfwn0maoQsn3d1RwuvAF8B6lTBoygfcWf8hN9pEcfP11KOQfO65WQlSfix2xgnpIKbuHAbn_lhS2H8/s4032/3142070E-DF98-4897-AAAC-92E1F84752C1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjEGZQEF9SzHNbJVZNZQAlE7qOBkA-g2P6sECTl6VIg08JnloL3XDDufxNX2DoobTfZoexewrzvwt4bMt6Nv5_tgY0Eru3j2JVBg4Coc9aYhTYrFfwn0maoQsn3d1RwuvAF8B6lTBoygfcWf8hN9pEcfP11KOQfO65WQlSfix2xgnpIKbuHAbn_lhS2H8/w640-h480/3142070E-DF98-4897-AAAC-92E1F84752C1.jpeg" width="640" /></a></div><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-37636281222808501742024-01-06T18:42:00.004+01:002024-01-06T18:42:52.728+01:00Pierwsza tegoroczna kartka z pamiętnika<p>💁<i>Wpis z 1 stycznia, którego nie miał kto opublikować...</i> 😅💫</p><p><br /></p><p>Zdjęłam ze ściany zeszłoroczny kalendarz i teraz widzę aż nadto wyraźnie, że w nowym pierwsza styczniowa kartka już wcale niemało zabazgrana. Od samego patrzenia na zaplanowane zadania czuję się zmęczona, ale z drugiej strony czuję też ciekawość, co też tam jeszcze się pojawi i o czym będę mogła tutaj napisać... No bo jakby się nic nie działo, musiałabym zamknąc bloga ;-)</p><p>Póki co wrócę jeszcze na chwilę do ostatnich dni tamtego roku, by wszystko w moim pamiętniczku skrupulatnie zanotować.</p><p>W zeszłym tygodniu w końcu znaleźliśmy stosowny dzień na nasze świętowanie. Bycie ateistą ma tę zaletę, że możemy świętować co chcemy, kiedy chcemy i jak chcemy. Nikt nam niczego nie narzuca, choć odgórnie ustalone "ferie świąteczne" niewątpliwie wpływają na nasze pomysły co do świętowania w tym okresie roku, bo powiedzmy sobie szczerze, dobrze świętuje się w wolnym czasie podczas urlopu. Człowiek nie musi się śpieszyć np z pieczeniem tortu, nie musi robić tego zmęczonym po nocach, bo ma czas na to w dzień. Lubimy też światełka i drzewka, więc dekorujemy sobie naszą chałupę wesoło. </p><p>I tak i w tym roku w naszym domu pojawiła się choinka, a nawet trzy. Najstarsza ubrała jedną 180cm plastikową u siebie, drugą taką samą przystroił w swoim pokoju Młody. Młoda też by z chęcią pobawiła się w magiczne drzewko, ale ptaki są dla niej ważniejsze, a dla papużek bezklatkowych zarówno sztuczna jak i żywa choinka jest śmiertelnie niebezpieczna. Ona zatem przyniosła do swojego pokoju po prostu kilka świeżych GAŁĘZI (nie mylić z gałązkami) wierzbowych, które tu i ówdzie zainstalowała, ku wielkiej radości swoich podopiecznych, którzy czym prędzej ochoczo zabrali się za prace niszczycielskie i śmiecenie. </p><p>W salonie na moim wielkim biurze postawiłam naszą małą choineczkę w donicy.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGa4pmyHLg78zDXuXX83ABYWYHZLZP4I1EaHU6X0jw_b5sfMPExPWvYgU_cPTnBYiDiL2OD2KMco63KbVDDUfs0gtcOc9I-_hfiEN8JsJ4N1YfuvQOY_I5CmOz7451YFrJqhTyf2W3bUjymTsdNnRYT7tDz1_AOd0x0jhKxBeQLTXXrpyVmkFh8aNBagA/s4032/DF1144D3-932A-47FF-9EB7-812A2ACDFF6E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGa4pmyHLg78zDXuXX83ABYWYHZLZP4I1EaHU6X0jw_b5sfMPExPWvYgU_cPTnBYiDiL2OD2KMco63KbVDDUfs0gtcOc9I-_hfiEN8JsJ4N1YfuvQOY_I5CmOz7451YFrJqhTyf2W3bUjymTsdNnRYT7tDz1_AOd0x0jhKxBeQLTXXrpyVmkFh8aNBagA/w640-h480/DF1144D3-932A-47FF-9EB7-812A2ACDFF6E.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p> Schody udekorowaliśmy na urodziny Młodej na początku grudnia sztucznymi kolorowymi kwiatami i łańcuchami choinkowymi. Do karnisza w oknie od strony ulicy przyczepiłam białe światełka, by oświetlały nasz dom od ulicy, a do tego pod sufitem porozwieszałam kolorowe baloniki, by stworzyć urodzinowy nastrój z okazji urodzin Najstarszej, a wcześniej były inne baloniki dla Młodej.<p></p><p>Tak to właśnie zwykle u nas wygląda, że najpierw trochę dekoracji pojawia się na urodziny Młodej, potem trochę się zmienia, trochę modyfikuje na urodziny Najstarszej. Na koniec, po urodzinach Najstarszej pod choinką układamy prezenty dla wszystkich. Dzień wręczania tychże już jest ruchomy i zależy głównie od ogólnych okoliczności czasowoprzestrzennych. W tym roku np wybraliśmy ostatnią sobotę, czyli dzień przed Sylwestrem, bo Najstarsza otrzymała akurat zwrot podatku i zgodziła się sponsorować obiad w knajpie...</p><p>Wierzący, zastanawiają się często, co też niby tacy ateiści mogą świętować, jakoby świętowanie tylko dla bogów i ich wyznawców zarezerwowane było. Zapewniam was jednak, że mi tam żaden bóg nie jest do niczego potrzebny, a już na pewno nie do świętowania. Zasadniczo to mi nawet żadne specjalna okazja nie jest potrzebna, ale koniec roku to jest specyficzny moment, w którym chyba większość ludzi lubi się pochylić nad tym, co zdarzyło się w ostatnie trzysta sześćdziesiąt ileśtam dni, czy ogólnie w ostanim czasie i pofantazjować na temat tego, co zdarzyć się może przed wyrzuceniem kolejnego kalendarza...</p><p>I my też wtedy przystajemy na chwilę, oglądamy się za siebie, przyglądamy się sobie i sobie wzajemnie, po czym klepiąc się wzajemnie po plecach mówimy pełni dumy </p><p style="text-align: center;">DOBRA ROBOTA, CHŁOPAKI!</p><p>Jakimś dziwnym trafem co roku okazuje się, że wszyscy zasłużyliśmy na nagrody uznania, więc sobie te nagrody przyznajemy i wręczamy.</p><p> Tak było i tym razem.</p><p>I tak oto sobotniego pogodnego - o dziwo - popołudnia wsiedliśmy do Insygni Śmierci i udaliśmy się na biesiadę rodzinną. Poczem wróciwszy dodom, każden wziął był jeden (lub więcej, jak miał farta) pakuneczek opisany jego imieniem i mógł oddać się radości towarzyszącej odpakowywaniu każdego, choćby najgłupszego podarku.</p><p>Najwięcej kosztował nas podarek dla Młodego. </p><p>Roboty, bo koszta były raczej znikome... Tylko srania trochę było potrzeba. Pracowaliśmy nad nim we troje przez dobre kilka dni, ale ubaw przy tym mieliśmy wcale nie mały. Najpierw przez kilka tygodni potajemnie wynosiliśmy rolki po srajtaśmie z kibla i gromadziliśmy je w wielkim pudle. Potem, jak się okazało, że za mało sraliśmy i nie udało się zebrać planowanych 52 rolek, zasiadłam z nożem to przeżynania każdej rolki na trzy części. Mozolne to ci było zajęcie. W tym czasie Małżonek i Młoda siedzieli i obmyślali pytania. Potem urządziliśmy burzę mózgów i wymyśliliśmy, jak to jedno z drugim połączyć i jak udekorować.</p><p>Tak oto w pocie i znoju powstał</p><p><b> Kalendarz Pytaniowy Izydora, </b></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1_DRS0iI3REP5pim-cQyJRIfW8ix6VyR3FElDWODqfWmBrGEJU_d3zLuM5OJRtbx1_bBpZ3IIEfkIlu9GHg92p3vp_Bc1oJrhj9MzKuSwufQ5usyxF31dsvHR0Q-TdT3oVhTb2BDLRbz7apm2DpHieEc0IOlj6X6wwwng2Se4CAxjX8NWab-BpPGlG3Q/s4032/8BD6687F-9F00-44C4-9DFA-DF73D5E6D3CC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1_DRS0iI3REP5pim-cQyJRIfW8ix6VyR3FElDWODqfWmBrGEJU_d3zLuM5OJRtbx1_bBpZ3IIEfkIlu9GHg92p3vp_Bc1oJrhj9MzKuSwufQ5usyxF31dsvHR0Q-TdT3oVhTb2BDLRbz7apm2DpHieEc0IOlj6X6wwwng2Se4CAxjX8NWab-BpPGlG3Q/w640-h480/8BD6687F-9F00-44C4-9DFA-DF73D5E6D3CC.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p>który odlicza pytająco kolejne dni od Nowego Roku do Epickich Urodzin Izydora. Po ludzku mówiąc, skraftowaliśmy coś na wzór słynnych kalendarzy adwentowych, ale celem głównym było podarowanie Młodemu tych wielu pytań, których się domagał od jakiegos czasu. Zabawa przednia szczególnie dla nas starych ;-) Młodemu sie podoba, ale "za mało pytań jest" <p></p><p>Aaaaaaaaa! Bagatela coś ponad 160, a ten mówi że za mało. </p><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQuak9QTDuCrhgVEA4qMVX3mK_PxJBqkbxP5BrSR5VFHzUQ9hEUOXs8R5qS6H8LE4UdE1EB6u2Pl9O_1CSUAT7uhryuo2aUwnzDatAnj2TQ2Jzxcfx7QB89DxNbrLsvk2tlgJ-Xe6CcyOAlyhdgFlg5RRuTYhLwrPLE0XMoeGWvPUWVKg4dUduRgah_Uo/s4032/8ED3DA09-113D-4FF1-AACA-5BA32C240F7D.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQuak9QTDuCrhgVEA4qMVX3mK_PxJBqkbxP5BrSR5VFHzUQ9hEUOXs8R5qS6H8LE4UdE1EB6u2Pl9O_1CSUAT7uhryuo2aUwnzDatAnj2TQ2Jzxcfx7QB89DxNbrLsvk2tlgJ-Xe6CcyOAlyhdgFlg5RRuTYhLwrPLE0XMoeGWvPUWVKg4dUduRgah_Uo/w480-h640/8ED3DA09-113D-4FF1-AACA-5BA32C240F7D.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">tak wyglada za mało pytań</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPs3EghZjyI1kwYRj5bLqkEb474mfecNg84p9O-5Dre-KpjmzjHHLh-BSbMBsO2hLfQQEHRAPjzaYQU_VnQHj9PtjYlMAqeQQcvymzntQ4ik6xYn3OD10jW2Q21OaMna9sLlJWB93gUwT8XECEdU4UDE-WtcEtIww0iU44szDr5zRjsB4lUTzJGQCqRTg/s4032/CCC9576E-2712-4C8C-8E2E-C561D11B58F8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPs3EghZjyI1kwYRj5bLqkEb474mfecNg84p9O-5Dre-KpjmzjHHLh-BSbMBsO2hLfQQEHRAPjzaYQU_VnQHj9PtjYlMAqeQQcvymzntQ4ik6xYn3OD10jW2Q21OaMna9sLlJWB93gUwT8XECEdU4UDE-WtcEtIww0iU44szDr5zRjsB4lUTzJGQCqRTg/w640-h480/CCC9576E-2712-4C8C-8E2E-C561D11B58F8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>Na szczęście dostał też normalne prezenty, czyli np buty i ubrania, których potrzebował, bo to nasza typowa zagrywka, by pod koniec roku zbierać wszystko, co się i tak musi kupić, bo zwyczajnie jest potrzebne i składać to ładnie zapakowane pod choinką, aby drudzy mieli frajdę z odpakowywania wielu prezentów.</p><p><b> Prawdziwym prezentem Młodego</b> była gra znaleziona kiedyś w necie zupełnie przypadkiem za kilka euro, która Młodemu jednak bardzo przypadła do gustu, a i Małżonkowi oraz Młodej bardzo się podoba. </p><p> <b><u>Flagi świata.</u></b> </p><p>Gra prosta jak budowa cepa, jeśli chodzi o zasady, ale trudna, jeśli chodzi o znajomość geografii, a dokładnie flag i położenia poszczególnych państw na mapie. Ja wymiękam nawet na Europie, Małżonek jest całkiem dobry w Europę i Ameryki, ale skubany Młody i Młoda to i w egzotyczne kraje sobie radzą całkiem nieźle. Nie na tyle jednak, by ich ta gra nudziła. Jednym słowem prezent trafiony. No, gadżety muzyczne od taty też trafione, wiadomes. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglIYAonY9J16k7O76s48P0APOC-tUl_W5Lww6aBwtodWxPOVVvQrPEUghCL72mZGdk-h97cDsR52PUXgcHL06skzRrCHsOFDe7KQJp3hlJnLVZEaeker-wAN9_B5ZbEM9rWSjacnD9FbTqMwQ8ewnCKl2TCYojzDq7EXdGY0MLx5Kqzi6PWO7nqjKAn2w/s4032/BC0BE952-4096-4164-AECC-A14579F2BE0C.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglIYAonY9J16k7O76s48P0APOC-tUl_W5Lww6aBwtodWxPOVVvQrPEUghCL72mZGdk-h97cDsR52PUXgcHL06skzRrCHsOFDe7KQJp3hlJnLVZEaeker-wAN9_B5ZbEM9rWSjacnD9FbTqMwQ8ewnCKl2TCYojzDq7EXdGY0MLx5Kqzi6PWO7nqjKAn2w/w640-h480/BC0BE952-4096-4164-AECC-A14579F2BE0C.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">gra flagi świata</td></tr></tbody></table><p><br /></p><p>Młodej kupiłam dawno obiecaną <b>7-kilową kołderkę.</b></p><p> Jeszcze nie testowana, więc na razie nie wiemy, czy to działa. Wielu ludzi z autyzmem i adhd jednak sobie ten wynalazek bardzo chwaliło. Dlatego postanowiliśmy spróbować. A nuż poprawi to jej jakość snu. </p><p>Dla Najstarszej zamówiłam poduchę do siedzenia, co mi nerwów napsuło, bo skurczybyki gdzieś zgubili tę paczkę w dostawie. No wiadomo, paczuszka wielkości małego słonia wszędzie się może zapodziać... </p><p>Na bol.com stało, że dostawa za 2 dni. Za dwa dni przysłali jednak e-mail, że jest opuźnienie. Zawsze kupuję prezenty końcoworoczne przez internet, więc absolutnie mnie to nie zdziwiło. Ba, spodziewałam się, że jak co roku będzie trzeba dłużej poczekać na dostawy, bo kurierzy i tak na rzęsach stają. Dlatego zamówiłam z odpowiednim wyprzedzeniem, no ale kilka dni po tym mejlu zaczęłam się lekko niepokoić. Potem jednak były święta, więc nie spodziewałam się, że ktoś wtedy pracuje... </p><p>W końcu jednak zalogowałąm sie do bol-a i zapytałąm się bota o moje zamówienie. Bol.com ma bardzo rozgraniętego bota, który całkiem sprawnie odpowieda na różne pytania, nawet dosyć skomplikowane. Jednak bot szybko odesłał mnie do człowieczego konsultanta i - co mi się spodobało - pokazywał mi na bierząco, ilu klientów jest przede mną. Na początku było 23, co mnie trochę zaniepokoiło, ale szybko ubywali... Człowiek też mi wiele nie pomógł, ale obiecał, że zrobi co się da. </p><p>Na wszelki wypadek napisałam też, za zaleceniem bota, do sprzedawcy (bol.com to coś jak polskie allegro), a takze za własnym pomysłem do firmy kurierskiej. Nie wiem, co pomogło, ale zaraz na drugi dzień przyleciał e-mail z przeprosinami za opuźnienie i następny z informacją, że paczka w drodze. Siedzisko dotarło w sobotę tuż przed naszym wyjściem do knajpy. Idealnie. Nie pakowałam tego, bo to by ze 4 rolki papieru trzeba było...</p><p> Całkiem dobrze działają te sklepy internetowe i dostawcy. Każdemu się zdarza cos zgubić, czy popełnić błąd. Ważne, by komunikacja działała sprawnie i by wszystko dobrze się kończyło. </p><p>Małżonkowi kupiłam piżamę, a on mnie kupił kosz na papiery do mojego biurka, bo wstydził się przed ludźmi, że używam do tego celu wiadra po wielkiej wacie cukrowej.</p><p>Gdy uwolniliśmy drzewko od prezentów, ono czym prędzej się rozebrało ze świecidełek i powędrowało do ogródka, gdzie okopawszy się w kąciku, nieopodal grobu Nika i Sary, radośnie gałązkami zaczęło machać ku radości ptasząt i dwóch ostatnich naszych kur.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjCB-_FqOFwc4T2yotmvRIf7lQASP8R7Hoj6NEwQ2aI1go-y6M9jHt_0fNj2fmNti9l9H8OQ7fsgdatUSs4rf8sJcylgv5ROCw9l9gsr4y4j2MK4V0sHw37-KSUyNCaKTo1VtNVzNHY_N5D4yzrmInk-PSTcyQnsPTwEVC5b1_40_d8HfdpE6waBh2-M0/s4032/DF8F4F8D-520E-405B-8A61-219FFA23017A.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjCB-_FqOFwc4T2yotmvRIf7lQASP8R7Hoj6NEwQ2aI1go-y6M9jHt_0fNj2fmNti9l9H8OQ7fsgdatUSs4rf8sJcylgv5ROCw9l9gsr4y4j2MK4V0sHw37-KSUyNCaKTo1VtNVzNHY_N5D4yzrmInk-PSTcyQnsPTwEVC5b1_40_d8HfdpE6waBh2-M0/w480-h640/DF8F4F8D-520E-405B-8A61-219FFA23017A.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">drzewko koło grobu Nika i Sary</td></tr></tbody></table><p><br /></p><p>Tak, w zeszłym tygodniu snem wiecznym zasnęła Nasza Maleńka Czipsunia. Ostatnie dni codziennie wyjmowałam ją z kurnika i razem szłyśmy jeść i pić. Dziękowała mi cichutkim miłym koo-koo-koo. Jedną nóżkę miała sparaliżowaną, ale była w stanie trzymać się grzędy i mojej ręki, a nawet stać, gdy się ją podtrzymywało z przodu. Jadła dużo i piła, wydawało się nawet, że może jeszcze wyjdzie na kury, ale któregoś dnia Małżonek otworzywszy kurniczek zauważył, że Czipsunia zasnęła na zawsze. Teraz jestem pewna, że to choroba Mareka i że trzeba się spodziewać, że Heniek Kogut oraz Sunny Szansa mogą niedługo podzielić los Bozi i Czipsuni. Na dodatek nie możemy teraz adoptować ani kupić żadnych innych kur, ani pozwolić sunny wysiedzieć, bo ten wirus jest cholernie zaraźliwy i on siedzi, jeśli dobrze zrozumiałam, na skórze i może siedzieć długi czasm nawet jeśli kura nie zachoruje. Jest też na pewno w kurniku i innych miejscach, w których były kury... </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCok8g1XYSctwzKCrMPYC7HOQ9NKSWJJqCPzEh3OqzotbFxqnb1HQsH6T-2dLG6wGcfxcJTt0h_KNBNaLEdUVAJrO_aZcZ3_Gg0NtktpFig635umL6NKi3cTcu-127y7pwKa0zQ6aKXDKMGSoqTV8uCaVR17gTXZJgr3NxOqDsANJU5tnu9Lzeb_S7B3k/s4032/4D950FD1-32FA-4946-BED0-E5225D20EB69.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCok8g1XYSctwzKCrMPYC7HOQ9NKSWJJqCPzEh3OqzotbFxqnb1HQsH6T-2dLG6wGcfxcJTt0h_KNBNaLEdUVAJrO_aZcZ3_Gg0NtktpFig635umL6NKi3cTcu-127y7pwKa0zQ6aKXDKMGSoqTV8uCaVR17gTXZJgr3NxOqDsANJU5tnu9Lzeb_S7B3k/w480-h640/4D950FD1-32FA-4946-BED0-E5225D20EB69.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ostatni dzień z Chipsą</td></tr></tbody></table><br /><p>Świnie też ciągle są chore. Nie wiemy, jak pozbyś się tego cholernego świeżbu. Nie wiem, co jest tym razem nie tak. Po pewnej przerwie kupiłam nowe krople ivemektyny i jak dotąd podałam im dwie dawki. Zamówiłam kolejne dwie, bo wyczytałam na polskiej stronie, że zalecają 3 lub 4 dawki. Tu pisali o dwóch, ale dwie nie zadziałały... Wetka poprzednim razem podała im inny lek w kroplach i też nie zadziałał, a ona powiedziała, że nic innego nie może zrobić.... Słaba odpowiedź jak na weta. </p><p>Próbuję więc porad doktora googla... Na razie sprawa jest kiepska. Lady bardzo cierpi. Jest już w większości łysa, ma kilka ran i drapie się oraz gryzie niemiłosiernie. Boba też. A w necie piszą, że to łatwe do wyleczenia... Co zatem robię nie tak?!</p><p>Jeszcze 2 tygodnie spróbuję poczekać na efekty kropli. Przy tej dawce spróbuję wyeksmitowac świnie do starej klatki i rozebrać wybieg w celu dokładnej dezynfekcji także od spodu. Wyrzuce tez chyba łóżeczka i zabiorę, jak radzą w necie, drewniane domki na czas leczenia. Jak to nie pomoże, to chyba pozostanie tylko poprosić o eutanazję wszystkich świnek z wyjątkiem Migotki, bo ta wygląda dobrze... </p><p>I tak już ponad rok kłopoczemy się tym "prezentem" świątecznym naszej sąsiadki. Prezentem, na którego utrzymanie w zdrowiu i właściwą rzetelną opiekę dziś nas zdecydowanie nie stać. Prezentem, z którego powodu dziś nie śpię po nocach i którym się całymi dniami zamartwiam, bo widzę jak te maluszki cierpią, a nic poradzić nie mogę, bo nie wiem, jak... albo mnie na to nie stać. </p><p>Mam jednak nadzieję, że w końcu ten lek zadziała...</p><p>Powróćmy jednak myślami do przyjemniejszych momentów ostatnich dni minionego roku...</p><p>W zeszłym tygodniu obchodziliśmy też uroczyście 21 urodziny Najstarszej. Korzystając, że Małżonek raz wracał z roboty inną drogą zahaczając o polski sklep, bo naszło nas na polski chleb, zleciłam mu zakup galaretek. Mogłam więc zrobić dla Solenizantki stary dobry tort z kwaśnej śmietany i galaretek. </p><p>W szafie znalazł się jakiś łiskacz z dawnych czasów, więc toast wznieśliśmy whisky z colą (baby) oraz kidibulem (chłopy), bo baby czasem piją alkohol, a chłopy nie.</p><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXNb0GXohB5Z_HrDdjt51kMZD8Dtqje-IXUCkTPeU1LzqXBez0x7BK-axr6sF9c6J-rsIfDZfi15okHIbWycZdZTHLFqnaB4YsuCPv25LtMhrIhxWAFmpawEqcXylGi3qSd_Txk0YQAupPlN_vuKXgNvbYCG4RXwoX53-B76Pzu2oIC87XpdXmL6Ej0ig/s1357/F5CE9FE1-46CF-4F55-8D6E-09300F071899.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="908" data-original-width="1357" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXNb0GXohB5Z_HrDdjt51kMZD8Dtqje-IXUCkTPeU1LzqXBez0x7BK-axr6sF9c6J-rsIfDZfi15okHIbWycZdZTHLFqnaB4YsuCPv25LtMhrIhxWAFmpawEqcXylGi3qSd_Txk0YQAupPlN_vuKXgNvbYCG4RXwoX53-B76Pzu2oIC87XpdXmL6Ej0ig/w640-h428/F5CE9FE1-46CF-4F55-8D6E-09300F071899.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">mineło 21 lat, odkąd zostałam matką</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>Wizyta w restauracji była też uzupełnieniem urodzin obydwu dziewczyn. Jedzenie było dobre, ale to już nie jest nasza ulubiona restauracja. Zmieniło się bowiem trochę od naszej ostatniej wizyty. Przede wszystkim okazało się, że w menu nie mają już pulpetów w sosie pomidorowym, a to znaczy, że Młody nie miał co zamówić i dla niego ten uroczysty obiad oznaczał zjedzenie kilku frytek, bo burger mu nie podszedł. Nie było też czekoladowych lodów, więc musiał się zadowolić waniliowymi. Na szczęście mu smakowały. Kolejna zmiana to mniejsze porcje a wyższe ceny. Deser dnia za blisko 10€ nas rozczarował wielkością i cieszyłam się, że ja wybrałam sprawdzone creme brule. No i nie ma już naszego ulubionego kelnera. W ogóle całkiem nowa obsada, która mimo że miła, to nas nie przekonała do ponownych odwiedzin. </p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><span style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ65jMz5nzFHFVryRdGetOLsgv5CBivzw4eIAKy-J3VNZ7LkmYx6W4LOfo3pRtx1ClOYyHt8uqEdQ_vo0SooS3JlnmiFT-Wwi6mTvChPGc6bkyU78tM3_ebg6R3fKsHglprgBKzELWjXXWcHWh2v79GKDz8GzHEm55eYN2B2qVKFy9p1dC8fEKNe0f0ng/s4032/5E7DE401-3A86-480A-A871-F24699759AD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0s7O7y-UQHYuV40CjmVUNLJeyMow76Ry15IsqJOPrjoGgMTCHk9j6Cu2Y1fx3fb58LnEXe_9EkvkEIabgIYtZgFMRhLCGpG4hQAuYxwEb7PTrdGWGNiubgW9pJFZxkuuxnP_Ful7dq96fDpf03yNfsi4DfWqy8qO7-0jDo7oj8ZA1N3jy-kfK0OmDPpc/w480-h640/FC5A422E-660D-4236-9461-3A4B757EF8D3.jpeg" width="480" /></a></span></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ65jMz5nzFHFVryRdGetOLsgv5CBivzw4eIAKy-J3VNZ7LkmYx6W4LOfo3pRtx1ClOYyHt8uqEdQ_vo0SooS3JlnmiFT-Wwi6mTvChPGc6bkyU78tM3_ebg6R3fKsHglprgBKzELWjXXWcHWh2v79GKDz8GzHEm55eYN2B2qVKFy9p1dC8fEKNe0f0ng/s4032/5E7DE401-3A86-480A-A871-F24699759AD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">deserunio za 9€</a></td></tr></tbody></table><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ65jMz5nzFHFVryRdGetOLsgv5CBivzw4eIAKy-J3VNZ7LkmYx6W4LOfo3pRtx1ClOYyHt8uqEdQ_vo0SooS3JlnmiFT-Wwi6mTvChPGc6bkyU78tM3_ebg6R3fKsHglprgBKzELWjXXWcHWh2v79GKDz8GzHEm55eYN2B2qVKFy9p1dC8fEKNe0f0ng/s4032/5E7DE401-3A86-480A-A871-F24699759AD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ65jMz5nzFHFVryRdGetOLsgv5CBivzw4eIAKy-J3VNZ7LkmYx6W4LOfo3pRtx1ClOYyHt8uqEdQ_vo0SooS3JlnmiFT-Wwi6mTvChPGc6bkyU78tM3_ebg6R3fKsHglprgBKzELWjXXWcHWh2v79GKDz8GzHEm55eYN2B2qVKFy9p1dC8fEKNe0f0ng/s4032/5E7DE401-3A86-480A-A871-F24699759AD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwPcmTeTEoycaQksEOoacTnSbpVpazle_Ll8aHgb6PaNZybNT2sS3jx54PmAXd7a-7HPV4MOFOyuzomOz-L7MpWtfToW5vMZiArF9_LvfkKcXZ8aMCXsNDO0CfGrYDc7ZaxSd33GjRuAASjF9XzcCnitBGkX_mPJ3yVp012q1dSg0hRy-xaXwRrIMQVU/s4032/A9D5B7F8-DFF0-42C7-8ED3-7303CE3114EF.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwPcmTeTEoycaQksEOoacTnSbpVpazle_Ll8aHgb6PaNZybNT2sS3jx54PmAXd7a-7HPV4MOFOyuzomOz-L7MpWtfToW5vMZiArF9_LvfkKcXZ8aMCXsNDO0CfGrYDc7ZaxSd33GjRuAASjF9XzcCnitBGkX_mPJ3yVp012q1dSg0hRy-xaXwRrIMQVU/w480-h640/A9D5B7F8-DFF0-42C7-8ED3-7303CE3114EF.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Młodej było ciepło... i lansowała się w kiecce ze szmateksu</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEXqXh_BIV293Mqqjuxwco_qGbO7e1FGS4ayTdNwgQsvqMPOV6lANtthgKRxYsOdr05PoJJSs-6NFtc7iIFoalqhe8TGCtbGdppGoeVKCjuhkGq9gswfnNP2H5hRdc6m_-vHWH6_TwfHdBp4C6V3DsUwYiJWLE6D9CoDZ5RmFfVjQExPH4EMzgvh0AeEQ/s4032/C7DDB563-8E85-4E7A-B261-0B5F3AB12E65.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEXqXh_BIV293Mqqjuxwco_qGbO7e1FGS4ayTdNwgQsvqMPOV6lANtthgKRxYsOdr05PoJJSs-6NFtc7iIFoalqhe8TGCtbGdppGoeVKCjuhkGq9gswfnNP2H5hRdc6m_-vHWH6_TwfHdBp4C6V3DsUwYiJWLE6D9CoDZ5RmFfVjQExPH4EMzgvh0AeEQ/w640-h480/C7DDB563-8E85-4E7A-B261-0B5F3AB12E65.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">urząd gminy w pewnej wiosce...</td></tr></tbody></table><div><br /></div><div><br /></div>Pod koniec roku zaliczyłam jeszcze mammografię i USG oraz wizytę u pani onkolog. Wszystko okej.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixyppqty0OsiAC7hpB9BojugLBjyhj9_qU_AmlW4qQU5WusTcUkpPLcFm4JsKgzhYI4b42sGd_xEFQX1Zksd8nKBNU9W1E13cm2rWo7wCyFjunTh_WqCsNKaHKA1MPqCFAlF_rUFOEECr8wVD1uMCGoa13FQy8AZpNXHPcINGmAlTsnAjlI5ELvlrXRks/s4032/C1773C98-BFE1-4325-96FA-31A368D960B2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixyppqty0OsiAC7hpB9BojugLBjyhj9_qU_AmlW4qQU5WusTcUkpPLcFm4JsKgzhYI4b42sGd_xEFQX1Zksd8nKBNU9W1E13cm2rWo7wCyFjunTh_WqCsNKaHKA1MPqCFAlF_rUFOEECr8wVD1uMCGoa13FQy8AZpNXHPcINGmAlTsnAjlI5ELvlrXRks/w480-h640/C1773C98-BFE1-4325-96FA-31A368D960B2.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div><br /><p>Na koniec parę obrazków ze spaceru grudniowego po wsi...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXu7eSImyMIObgXuerrQlu7qBujTLAkWAky8i2qvcZvh-Lq8hquJbFomBWAt5UWyoVp6hATAvgYU_mkFyxvBIIeY84NyP33vO7KfW6ZS0x__GxlLFPCvyDkE9VMbN4dsikUxgGfymsGErFS5C5yw-qttfHHBqR_VRbhwnd6mA8l9LvB0UvCHP1uOzJH5k/s3865/5B28CC34-253B-474A-861E-4057C373D3CD.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2899" data-original-width="3865" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXu7eSImyMIObgXuerrQlu7qBujTLAkWAky8i2qvcZvh-Lq8hquJbFomBWAt5UWyoVp6hATAvgYU_mkFyxvBIIeY84NyP33vO7KfW6ZS0x__GxlLFPCvyDkE9VMbN4dsikUxgGfymsGErFS5C5yw-qttfHHBqR_VRbhwnd6mA8l9LvB0UvCHP1uOzJH5k/w640-h480/5B28CC34-253B-474A-861E-4057C373D3CD.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9BOodSSnV1xJFwsOspZZ0NU-5FMC9NnbDbRLHUVOWapdMDVXjsDiVG0aPdxkw-btvmlLVBeGtdNIaECT0h5B_kbiESJQKFNyYO36w5ZizBWL4fCtcCnbY0YRyxVcZOluEZYa8JaS5yZ8NmK0MEAavr2wKWjUbpGL9f5x8KQR-litlMq0c2QygiXCdVRQ/s4032/A0DDF863-60F5-4923-BA5D-3E5E120B20F5.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9BOodSSnV1xJFwsOspZZ0NU-5FMC9NnbDbRLHUVOWapdMDVXjsDiVG0aPdxkw-btvmlLVBeGtdNIaECT0h5B_kbiESJQKFNyYO36w5ZizBWL4fCtcCnbY0YRyxVcZOluEZYa8JaS5yZ8NmK0MEAavr2wKWjUbpGL9f5x8KQR-litlMq0c2QygiXCdVRQ/w640-h480/A0DDF863-60F5-4923-BA5D-3E5E120B20F5.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">koń jaki jest ...brudny, każdy widzi</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4h4GZn0VwXKJ37NK_qvnw94jVVayvShPeXkjNGiWNhS46a3TnQRM6ZFOc0sH5dbpdv2t91mGkC15-wF319zylUKNtCl84Rjy5UbTGf7W-yiWagYjZNoGX1AC675g5dRJodgAps1EUZKIjbBKwNelcxAa-3ebKflU_ZV4EBjGDL19kkKutED5QAP7EBtI/s4032/C3D7D206-4690-4448-B833-5865ED3337C4.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4h4GZn0VwXKJ37NK_qvnw94jVVayvShPeXkjNGiWNhS46a3TnQRM6ZFOc0sH5dbpdv2t91mGkC15-wF319zylUKNtCl84Rjy5UbTGf7W-yiWagYjZNoGX1AC675g5dRJodgAps1EUZKIjbBKwNelcxAa-3ebKflU_ZV4EBjGDL19kkKutED5QAP7EBtI/w640-h480/C3D7D206-4690-4448-B833-5865ED3337C4.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ziemniaczysko po deszczu podczas zachodu słońca</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ2-TacOcgDR2O5X8qFcWGnuAk9-8pJQbOE01i4-nN4nDTRuo44bhioqMgpgP6KGY9NLTxUzKvWu3ipeYE90Fo5KX6aWlS_8gvXWImmohJuQdverMQNqqXhKlWaYCQGVvEq1He54-jdw4u0z8vEglprp5rd5bb5bP1ciiG2toNDlZ2BEbOgAdtstang-w/s4032/DF9177E0-8FA3-4BEC-9529-1CF991AE5D32.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ2-TacOcgDR2O5X8qFcWGnuAk9-8pJQbOE01i4-nN4nDTRuo44bhioqMgpgP6KGY9NLTxUzKvWu3ipeYE90Fo5KX6aWlS_8gvXWImmohJuQdverMQNqqXhKlWaYCQGVvEq1He54-jdw4u0z8vEglprp5rd5bb5bP1ciiG2toNDlZ2BEbOgAdtstang-w/w640-h480/DF9177E0-8FA3-4BEC-9529-1CF991AE5D32.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ZwQ4yqTBGAekMh0j2wkfcpm24NuveDLgOn6mxMH-CVDE5s3N81ZPNxzBCxMmkBnzE3dhKb3JFyKATJsk9MtFYKZlk5XntDnmXFL9C8iv7HYgYBiQOugHjCEMTZVMsYlK84t9fKYvBtzvf6MNHlb9bGn5XU2OohRMFthgGIUZq8_-WxONInxjiYVK3YY/s1024/ED6926E9-3E75-4843-922A-259670A12841.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="768" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ZwQ4yqTBGAekMh0j2wkfcpm24NuveDLgOn6mxMH-CVDE5s3N81ZPNxzBCxMmkBnzE3dhKb3JFyKATJsk9MtFYKZlk5XntDnmXFL9C8iv7HYgYBiQOugHjCEMTZVMsYlK84t9fKYvBtzvf6MNHlb9bGn5XU2OohRMFthgGIUZq8_-WxONInxjiYVK3YY/w480-h640/ED6926E9-3E75-4843-922A-259670A12841.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">przyjaciele Młodego</td></tr></tbody></table><br /></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-75543057392337602212024-01-01T14:55:00.003+01:002024-01-01T14:55:20.723+01:00A spadajcie z tymi wszystkimi życzeniami...<p>W pierwszym wpisie w nowym roku powinnam złożyć Wam życzenia noworoczne, bo wszyscy tak robią i nawet zaczęłam coś zmyślać i wystukiwać, ale skasowałam i zaczęłam nad tym dumać intensywnie...</p><p> Doszłam do wniosku, że przecież ja mam zawsze wielki problem z życzeniami, gdyż nie wierzę w sprawczą moc żadnych nawet najmilszych i najszczerszych słów. Nie wierzę w zabobony, czary mary ani dobre duchy. Nie widzę zatem najmniejszego sensu ani nie rozumiem celu składania komuś życzeń z jakiejkolwiek okazji. Unikam składania życzeń i niekomfortowo czuję się w sytuacjach, gdy ktoś do mnie z życzeniami wyskakuje. Nie lubię robić rzeczy, które uznaję za bezsensowne. Jak już komuś muszę złożyć życzenia, to robię to w formie żartobliwej, by dać do zrozumienia, że sama nie wierzę w to, co mówię...</p><p>Rozumiem oczywiście jednak, że owo "wszystkiego dobrego" albo "najlepszego" to zwykle jest to tylko przyczynek do tego, by zacząć rozmowę, zapytać jak leci... i to jest dobre. Sama nawet czasem (choć rzadko) tak zagajam z jakiejś okazji do znajomych, do których dawno nie zagajałam a ciekewam, co też u nich słychować...</p><p> Widzę, czuję klimat i rozumiem, że taki Nowy Rok, urodziny czy inne tam okazje nakałaniają nas wszystkich do przypomnienia sobie o różnych ludziach i motywują nas do zagajenia i to czasem to właśnie tylko ten jeden raz w roku, czy nawet po wielu długich latach, myśle, co jest wporząsiu.</p><p> Nie zmienia to faktu, że <span style="color: #800180;">życzenia same w sobie uważam za bardzo głupie i bezsensowne. </span></p><p>Wam wolno uważać inaczej, ale ja nie jestem wami. Ja mówię, co ja czuję, a z okazji składania życzeń ja zawsze czuję przede wszystkim ogromny dyskomfort. Często czuję też, jakbym ludzi okłamywała i wprowadzała w błąd. Szczególnie w sytuacjach, gdy na ten przykład wiem, że dana osoba zmaga się z jakąś chorobą albo ma problemy małżeńskie, albo inne tam trudności i ja tej osobie zyczę zdrowia, powodzenia i ja bardzo, bardzo przeogromnie bym chciała by to moje życzenie się spełniło, by ta osoba wyzdrowiała, by życie jej się ułożyło, by udało jej się znaleźć pracę, partnera, uwolnić od nałogu etc etc etc, ale przecież ja wiem, że to życzenie nie zmienia kompletnie niczego, czyli że mówię coś, w co sama nie wierzę, czyli oszukuję, kłamię.</p><p> Powiem więcej, mnie samą wkurzały życzenia zdrowia, gdy dostałam swoją diagnozę, bo brzmiały zwyczajnie durnie w moich uszach... Ceniłam natomiast ludzi, którzy zamiast życzyć mi zdrowia, co nie ma żadnego sensu, mówili po prostu, że jak coś, to mogę na nich liczyć, że jak czuję potrzebę, to mogę z nimi pogadać, jak potrzebuję pomocy, to mogę do nich walić jak w dym... Podobało mi się, gdy ktoś czasem zapytał o to jak się czuję, powiedział że o mnie myśli, po prostu napisał czy zagaił i powiedział: "trzymaj się, stara". </p><p>Pustych życzeń natomiast nie lubię, a już masowe składanie życzeń wszystkim wszędzie bez namysłu ot tak z przyzwyczajenia i bo wszyscy tak robią, mnie irytuje. Szczytem szczytów jest dla mnie wysyłanie masowe tych samych elektronicznych życzeń do wszystkich nawet niezbyt lubianych znajomych albo i obcych. </p><p>Może wy to rozumiecie, może wy widzicie w tym sens i logikę, albo brak sensu i logiki wam nie przeszkadza (obstawiam to drugie), ale ja jestem normalna inaczej i mnie przeszkadza wypowiadanie słów, które sensu nie mają i rzucanie zaklęć, które nie działają.</p><p>Dla wielu z kolei pewnie moje rozkminy nad takimi zagadnieniami nie mają sensu, ale dla mnie mają, bo ja lubię być świadoma siebie, swoich uczuć i lubię siebie rozumieć. No i ja lubię myśleć i filozofować na różne nawet z pozoru bzdurne tematy.</p><p>Mogę wam jednak powiedzieć,</p><h1 style="text-align: center;"> czego ja sobie życzę w tym roku?</h1><p style="text-align: center;">Życzę sobie byśmy wszyscy (i ja, i moi najbliżsi, i wy - znajomi i nieznajomi)</p><p style="text-align: center;"> w tym 2024</p><p style="text-align: center;">ciągle z radością i ciekawością dziecka uczyli się nowych rzeczy, </p><p style="text-align: center;">byśmy potrafili dostrzegać wszędzie pozytywne strony</p><p style="text-align: center;">byśmy byli dla innych tolerancyjni, wyrozumiali, mili, pomocni</p><p style="text-align: center;">byśmy potrafili optymistycznie i z nadzieją patrzeć w przyszłość</p><p style="text-align: center;">(cokowliek by nam los pod nogi nie ciskał)</p><p style="text-align: center;">byśmy nie zapominali, czego życie nas w minionych latach nauczyło</p><p style="text-align: center;">byśmy codziennie potrafili znaleźć w sobie siłę i wolę walki</p><p style="text-align: center;">byśmy nie ustawali w naszych działaniach i ciągle szli do przodu, choćby małymi kroczkami</p><p style="text-align: center;">byśmy potrafili się podnieść, gdy upadniemy</p><p style="text-align: center;">byśmy mieli jaja i potrafili przyznawać się do błędów</p><p style="text-align: center;">byśmy z pokorą potrafili ptrzyjmować zasłużone słowa krytyki</p><p style="text-align: center;">i robili z nich użytek</p><p style="text-align: center;">byśmy potrafili zawsze z dystansem patrzeć na świat i siebie</p><p style="text-align: center;">byśmy akceptowali życie takiem jakie jest</p><p style="text-align: center;">byśmy mieli dość odwagi, by pozostać sobą</p><p style="text-align: center;">ani nie próbowali zmieniać innych na swoje podobieńswto.</p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;">To są moje życzenia na ten nowy rok.</p><p style="text-align: center;">Jakby ktoś miał coś do dodania do tej listy, niech wali w komentarzu.</p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p><span style="color: #cc0000;">T</span><span style="color: #cc0000; font-weight: bold;">ak czy owak niniejszym tegoroczne blogowanie uważam za rozpoczęte. </span></p><p>Teraz biorę się za zapisywanie pierwszej tegorocznej kartki naszego pamiętnika. Efekty już wkrótce ;-)</p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-39411802167849798082023-12-28T21:33:00.002+01:002023-12-28T21:33:14.773+01:00Życie z rakiem. Co to był za beznadziejny rok…<p style="text-align: justify;">Jak żyje się dalej z diagnozą raka...? Czasem mówię "po raku", ale to tak nie działa. Moim zadaniem nie ma czagoś takiego jak życie PO raku. Na pewno nie na takim etapie. Jeśli raz otrzymało się diagnozę, to żyje się Z RAKIEM. Jestem PO operacjach. Jestem PO chemioterpaii. Jestem PO radioterapii. Te procesy zostały zakończone. Badania różne stwierdzają, że na ten moment w moim organiźmie nie stwierdza się obecności raka, ale nie znaczy to, że go tam nie ma... Gdyby lekarze uważali, że jestem po raku, to nie łykałabym codziennie pigułki ani nie chodziłabym raz w miesiącu po zastrzyk w ramach terapii antyhormonalnej, która ma trwać co najmniej 5 lat. Nie sprawdzali by też co 3 miesiące mojej krwi ani nie prześwietlali by mi raz na rok cycka ani innych części ciała, by zobaczyć, czy tam nic nie wyrosło... Mówią, że dopiero po 5 latach można zacząć określać swój status jako "PO RAKU". To tak tytułem wstępu...</p><p style="text-align: justify;">2 lata temu o tym czasie, czyli w grudniu 2021 byłam początkującym rakowcem i szykowałam się mentalnie do drugiej operacji, czyli mastektomii oraz zgłębiałam temat raka piersi w ogólności. Nic na ten temat nie wiedziałam, bo wcześniej mnie to nie dotyczyło. Dziś wiem bardzo dużo, ale wiele jeszcze ciągle nie wiem. </p><p style="text-align: justify;">Ten rok minął mi na uczeniu się życia z rakiem, a trzeba wam wiedzieć, że to wcale nie jest takie samo życie, jak było przed diagnozą. O nie! Można rzec, że uczę się żyć od nowa na zupełnie nowych zasadach, bo stare nagle z dnia na dzień przestały obowiązywać. Stare metody stałe się nieprzydatne i niefunkcjonalne. Jednym słowem świat stanął na głowie, potem runął, a teraz jestem w trakcie mozolnej jego odbudowy. </p><p style="text-align: justify;"><b>Tak, tym właśnie zajmowałam się w tym mijającym roku. Odbudową, renowacją i rekonstrukcją mojego życia.</b> Jestem w trakcie. Chyba dobrze mi idzie, ale jeszcze nie potrafię ocenić, jakie będą tego efekty. Mam jednak już plan B, a nawet C, D i F... </p><p style="text-align: justify;">W sumie to wszyscy uczymy się żyć od nowa, bo to że JA otrzymałam diagnozę nie znaczy przecież, że tylko mnie to dotyczy. Mieszkam wszak z Małżonkiem i Resztą z Piątki, więc ich moja diagnoza też dotyczy...</p><h3 style="text-align: justify;">Podsumujmy jednak miniony rok.</h3><p style="text-align: justify;">Któregoś dnia obudziłam się i z zaskoczeniem stwierdziłam, że oto mamy grudzień, co oznacza, że oto znów kolejny rok nam minął. Moja pierwsza myśl była taka, że znowu minął szybko i że był nieciekawy, ponury, męczący, no jednym słowem </p><p style="text-align: justify;">CO TO BYŁ ZA BEZNADZIEJNY ROK!</p><p style="text-align: justify;">Wtedy pomyślałam sobie, że zawsze robiłam na blogu jakieś fajne podsumowania i że zawsze tyle pozytywnych rzeczy miałam do napisania, ale w tym roku chyba odpuszczę sobie podsumowanie, bo to by była długa lista narzekań i utyskiwań... Nie dało mi to jednak spokoju. Otwarłam sobie galerię zdjęć, przeskrolowałam swojego instagrama oraz niniejszego bloga i tak oto moim oczom ukazała się <span style="color: #38761d;">kol</span><span style="color: #f1c232;">oro</span><span style="color: #2b00fe;">wa</span> kolekcja fantastycznych przygód i niesamowitych atrakcji. </p><p style="text-align: justify;">Jak to dobrze jest lubić robić zdjęcia wszędzie, wszystkiemu o każdej porze! No dobra, nie przesadzajmy z tą euforią.</p><h2 style="text-align: justify;"><span style="color: #cc0000;">TEN ROK BYŁ ZAISTE TRUDNY, ALE TEŻ WAŻNY i FAJNY!</span></h2><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Zaczął się zimno, ale widoczki były wtedy ładne...</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU6Sl_iUOb0MUICN3NNlh7_ecM_rE8Ncap8vnA1Od-9SpZj9MbKpH5Jm3t-cEFFbbABG_NzECJKpwChRpuSJhGKDCtRon6yaaek7lg9qOMJ2x1QOOO8ReTdV1wu3I3nnsYg3ZajnNgXpYOOmzaKgzpiugfmgViwyK0ZcUncSjVBm-bDxc0OyVsJrIaLSw/s4032/0AF3AB9E-8F00-4ECE-B0A5-D7BF7A01C52C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU6Sl_iUOb0MUICN3NNlh7_ecM_rE8Ncap8vnA1Od-9SpZj9MbKpH5Jm3t-cEFFbbABG_NzECJKpwChRpuSJhGKDCtRon6yaaek7lg9qOMJ2x1QOOO8ReTdV1wu3I3nnsYg3ZajnNgXpYOOmzaKgzpiugfmgViwyK0ZcUncSjVBm-bDxc0OyVsJrIaLSw/w640-h480/0AF3AB9E-8F00-4ECE-B0A5-D7BF7A01C52C.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2vjD49cbnHkG1vSM3pRwcGikMlqSd8SpPv6lZkwK5PUX56uJXMrha3DhXyD4aac5HklzvM4U4FWqvNp03MllFPYO72PXQSFj2zL6tdA8F0QInnOo2B9Cvwv_EfUyGX-Z6xCQZre9unq4eHxiqf4QY0UhyphenhyphenC3WfTBe97BYWgpeynZ909za5mQ3VbilPbwU/s3088/A5DC1CDA-F5D0-4AD4-B47D-C49F9FE8E79C.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="3088" data-original-width="2316" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2vjD49cbnHkG1vSM3pRwcGikMlqSd8SpPv6lZkwK5PUX56uJXMrha3DhXyD4aac5HklzvM4U4FWqvNp03MllFPYO72PXQSFj2zL6tdA8F0QInnOo2B9Cvwv_EfUyGX-Z6xCQZre9unq4eHxiqf4QY0UhyphenhyphenC3WfTBe97BYWgpeynZ909za5mQ3VbilPbwU/w480-h640/A5DC1CDA-F5D0-4AD4-B47D-C49F9FE8E79C.jpeg" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Na początku roku od jesieni roku wcześniejszego chodziłam do pracy. Cieszyłam się przeogromnie, że było mi dane do tej pracy powrócić, że moje uciążliwe leczenie się zakończyło, że znowu widuję moich klientów, z którymi się byłam przecież zaprzyjaźniłam przez te kilka lat u nich pracy. Jednak sprzątanie i dojazdy do klientów przychodziły mi z wielkim trudem. Byłam coraz bardziej i bardziej zmęczona, stawy i mięśnie coraz bardziej odmawiały mi posłuszeństwa, aż w końcu dotarłam do takiego momentu, że padłam i nie mogłam się podnieść. Osiągnęłam granice swoich możliwości fizycznych.</div><div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #741b47;"> I wtedy jednego zwykłego marcowego dnia nagle zawalił się mój świat</span>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Wówczas dokonałam czegoś ważnego z czego jestem dumna: <u>poprosiłam o pomoc</u>!</b> Co jest takiego niby niesamowitego w proszeniu o pomoc? Ano to, że wielu nie potrafi tego zrobić. Ja też nie potrafiłam... ale znalazłam się pod ścianą. Słaba. Zagubiona. Bezradna. Nie wiedziałam, co robić i wtedy stwierdziłam, że nie mam przecież nic do stracenia, bo gorzej już nie będzie. Napisałam e-mail do psycholożki i poszłam na wizytę... i tak się zaczęły zmiany...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span><u>To był przełomowy rok. Postanowiłam pójść zupełnie inną drogą, niż kroczyłam dotąd</u></span><span style="color: #2b00fe;">. </span></b></div><div style="text-align: justify;">Mając 46 lat zaczęłam nowy okres w moim życiu. </div><div style="text-align: justify;">Mając 46 lat i diagnozę raka odważyłam się dokonać zmian i spróbować czegoś nowego. Mówcie sobie co chcecie, ale dla mnie to WIELKA SPRAWA.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Najpierw poprosiłam onkologa o dłuższe zwolnienie lekarskie przyznając się w ten sposób do porażki, do błędu, do słabości, co w moim przypadku bynajmniej oczywiste i proste nie jest, bo nie jestem typem, który łatwo się poddaje.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Zaraz jednak zaczęłam szukać innych rozwiązań i możliwości. Skontaktowałam się z instytucją wspierającą ludzi z rakiem na rynku pracy . </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Potem ja <b>czterdziestosześcioletnia</b> baba <u>napisałam swoje pierwsze CV po niderlandzku</u>, wysłałam je do dwóch bibliotek i do obydwu <b><u>zostałam zaproszona na rozmowy kwalifikacyjne</u></b>, co jest dla mnie nie małym sukcesem, mimo że pracy nie dostałam, bo to dla mnie milowy krok. Ważny życiowy krok w nowym nieznanym kierunku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A potem zrobiłam coś jeszcze bardziej szalonego jak na babę w takim wieku i z taką diagnozą - <b><u>zapisałam się do szkoły</u></b> na cały długi rok. Powiedzmy sobie szczerze, bałam się tej swojej niecodziennej i dosyć szalonej decyzji. Miałam mnóstwo wątpliwości i obaw. Dziś mogę rzec, iż decyzja to była bardzo dobra. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Zrobiałam coś szalonego, odważnego, niemożliwego i okazało się, że to jest fajne i przyjemne, choć też dosyć trudne i stresujące.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dzięki temu szalonemu pomysłowi <b>przekonałam się po raz kolejny, jakiego wspaniałego mam partnera</b>. Małżonek wspiera mnie w tym dzikim przedsięwzięciu z całych swoich sił. Znowu zaczął ciągnąć nadgodziny i pracować prawie ponad swoje siły, bym ja mogła chodzić do szkoły i się uczyć nowego zawodu. Nasza sytuacja finansowa jest bardzo niestabilna i te okoliczności (mój rak, autyzm, depresja, adhd, ptsd dzieci) są dla nas bardzo ciężkie do udźwignięcia, ale damy rady, bo razem jesteśmy wielcy i mocni. Małżonek nie tylko ciężko pracuje, ale też mnóstwo rzeczy po pracy w domu robi, a do tego cierpliwie wysłuchuje mojego niekończącego się biadolenia i relacji ze szkoły czy stażu.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W tym roku staliśmy się wszyscy jeszcze bardziej sobie bliżsi, jeszcze lepiej się wzajemnie rozumiemy i jeszcze bardziej się szanujemy i wspieramy. Będąc z moją Piątka czuję wielkie szczęście i siłę.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Ale na tym przecież nie koniec. Jestem Matką Trójcy Nieświętej, a Trójca też wkroczyła na nowe ścieżki w tym roku.</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Najstarsza ma 21 lat i autyzm oraz ADHD. Jej życie jest trudniejsze niż większości jej rówieśników. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ale ta oto <u>Moja Dorosła Córka w tym roku przepracowała uczciwie i legalnie pół roku po wcześniejszym półrocznym stażu, co razem dało jej rok pracy.</u> Przy tym zaznaczyć należy, że pracowała w normalnym zakładzie pracy, a nie w zakładzie pracy chronionej, co daje jej całkiem dobry start na rynku pracy i dobry pierwszy wpis w CV. </div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>Pracowała u tapicera i była dobra w tym co robi</b>, tylko zdrowie nie pozwalało jej wykonywać tej pracy jak należy i ogromnie ją ta praca wyczerpywała fizycznie.</div><div style="text-align: justify;">W tym roku <u>otrzymała diagnozę ADHD</u>, co być może zmieni jej życie na lepsze, gdy zacznie brać leki, ale już sama wiedza człowiekowi daje wiele, bo przynajmniej wie, dlaczego nie wszystko jest takie, jakie być powinno.</div><div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: justify;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8W5U0NUCoflg6v3ivlslFd_nK5ftcMVjecy09dBwy0G-Cxqy_1cDNLlUPsdawOSOc10uXEvjXPNdJWosKpqqYvwGyqANcWNTQ6Uw7xxHWcoF73f0JGAHgndWKyVDL5NAcqqbrJLf-_KaU2eg9EfDbpjR4l0ItBqP-XA7TWStP0SNlqlKU4ErQCnfcbHg/s1600/AC9F6395-9991-4EFE-842A-FC5239AD4481.jpeg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8W5U0NUCoflg6v3ivlslFd_nK5ftcMVjecy09dBwy0G-Cxqy_1cDNLlUPsdawOSOc10uXEvjXPNdJWosKpqqYvwGyqANcWNTQ6Uw7xxHWcoF73f0JGAHgndWKyVDL5NAcqqbrJLf-_KaU2eg9EfDbpjR4l0ItBqP-XA7TWStP0SNlqlKU4ErQCnfcbHg/s320/AC9F6395-9991-4EFE-842A-FC5239AD4481.jpeg" width="240" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">samolotem</td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;">W tym roku Najstarsza ponadto <b><u>po raz pierwszy poleciała samolotem</u></b> i wybrała się razem z Młodszą Siostrą na wakacje do Polski, gdzie <b><u>spotkała się z chłopakiem poznanym przez internet</u></b> i spędziła z nim cały tydzień. Ludzie, to przecież niesamowita sprawa!</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> To już druga osoba poznana przez internet, z którą udało jej się spotkać w realu. To wszystko znaczy przecież, że mimo tak wielkich trudności, mimo autyzmu i ADHD cholernie utrudniających życie, można znaleźć sposoby, by dobrze i fajnie żyć. </div><div style="text-align: justify;">To znaczy też, że nie trzeba być takim samym jak większość ani żyć tak samo jak większość, by zbudować sobie fajne, dobre i ciekawe życie. </div><div style="text-align: justify;">To wszystko jest też dla mnie wielkim powodem do dumy i do radości. Dodaje mi to wiele otuchy.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Moja Druga Dorosła Córka w tym roku też <b>wykazała się i to nie raz swoją dorosłością</b>. Zacznę od tego, że w tym roku widać było w jej działaniach sporo radości i optymizmu. To jest piekne i cudowne! Nie znaczy to, że wygrała z suką depresją. To tak nie działa. Suka czai się i czasem ją dopada, ale <u>Młoda jest coraz silniejsza i coraz mniej się daje.</u> Umie walczyć z tą niemiłą suką. Ma też znowu dobrego psychiatrę i zaczęła brać nowy lek przeciwdepresyjny...</div><div style="text-align: justify;"><u>Ma też grupę superowych kumpli</u>, z którymi spędza wiele godzin przed ekranem lub telefonem. Gadają, grają, śmieją się. Tamci mieszkaja w Polsce i w tym roku zaczęli studia w różnych miastach, ale ciągle są razem. To jest wspaniałe! Jesienią spotkali się wszyscy w Krakowie, gdzie razem zwiedzali i szwędali się po mieście i po barach. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Poza tym <u>Młoda w tym roku żyła już oficjalnie jako wegetarianka</u>, co jest wcale nie łatwą drogą życiową, szczególnie w jej sytuacji, gdy autyzm już sporo dietę ogranicza i utrudnia. Szanuję jednak jej drogę i podziwiam wytrwałość i siły.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuu6S0MNVU_W0r5OSAnhG16U8mSy2ppUTYt7LPpKiMa1SB6kAn_fVxkwyP4ftRUYE3chQ4VrTBaHZMoxOMj3ALoPLqxBwIF0rmjUhtkktU1DTypx1SsHcw5TRGM7wYdS5QZpl1xz2EKANMP_kKISt1YRI_eAApFeFW4SUPpuL5L03kwP5Whz_nudL-AAU/s2048/75D5EB2A-73DD-4593-A00C-B4771C1A5880.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="923" data-original-width="2048" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuu6S0MNVU_W0r5OSAnhG16U8mSy2ppUTYt7LPpKiMa1SB6kAn_fVxkwyP4ftRUYE3chQ4VrTBaHZMoxOMj3ALoPLqxBwIF0rmjUhtkktU1DTypx1SsHcw5TRGM7wYdS5QZpl1xz2EKANMP_kKISt1YRI_eAApFeFW4SUPpuL5L03kwP5Whz_nudL-AAU/w640-h288/75D5EB2A-73DD-4593-A00C-B4771C1A5880.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kraków...</td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;">Młoda też ma autyzm, a poza tym dyspraksję, PTSD i depresję. Jej życie jest też cholernie trudne i uciążliwe z tymi wszystkimi dolegliwościami, ale walczy i dzielnie stawia czoła przeciwnościom losu. </div></div><div style="text-align: justify;"><u>Na początku roku próbowała ciągle szukać pracy</u>. Jeden dzień np przepracowała w pobliskiej fabryce, ale niestety nie dała rady więcej, bo ból skóry rąk był już po jednym dniu nie-do-wy-trzy-ma-nia. Potem zaczęła działać i szukać wsparcia w urzędach. GTB jej póki co nie pomogło jakoś znacząco. Zasugerowali jej tylko złożenie dokumentów o uznanie niepełnosprawności. Złożyła, ale ciągle czekamy na odpowiedź...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Utknęła więc trochę, ale<b> właśnie tupnęła nogą i działa</b>! Pisze mejle, chodzi na spotkania, szuka pomocy finansowej i walczy o swoje. Jestem z niej piekielnie dumna! </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ona <b><u>wspiera też ciągle swoje rodzeństwo</u></b>. Starszej siostrze pomaga z ogarnianiem administracji, towarzyszy jej w wizytach u lekarzy i w urzędach, kupuje dla niej bilety na pociąg czy samolot. <b>Jest jej aniołem stróżem i jest w tym naprawdę dobra. </b></div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>Troszczy się też o Młodszego Braciszka</b>. Smaży mu naleśniki, pomaga w lekcjach, razem uczyli się do egzaminów, razem pieką ciasteczka, opiekują się zwierzątkami, a i zaprasza czasem braciszka do wspólnej gry ze swoimi kumplami. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ba, czasem to Cała Trójca razem gra w internecie, przy czym Młody zaprasza jeszcze swojego ulubionego starszego kuzyna (kuzyn Młodego nie jest kuzynem dziewczyn) i jest zabawa na całego. Uwielbiam patrzeć i słuchać jak mądrzy młodzi ludzie wykorzystują potencjał internetu i jak się w tym doskonale odnajdują. Ta wspólna zabawa Mojej Trójcy z zapraszeniem każdy swoich znajomych do jednej gry i wspólne międzynarodowe gadanie grupowe to też odkrycie tego roku. Moje odkrycie, bo młodzi to dawno wiedzą, że tak można i że to jest fajowskie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">No i Nasz Młody. U niego też dużo się wydarzyło w tym roku. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/05/lentefeest-alternatywa-dla-bierzmowania.html" target="_blank">Młody miał "lente feest"</a><b>,</b> czyli odpowiednik bierzmowania dla wolnych umysłowo ludzi. </div><div style="text-align: justify;"><u><b>Skończył szkołę podstawową</b> </u>rok wcześniej i ze świetnymi rezultatami. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2wispsUVV3E4YBHgbXoW1r_aJacge3w1TxbE5QwPCxjrhVe_gnj9JxoQV8pv9zZTnrOy8j0vLuOWy_xqaC2tKQvsF2jh8AVwyLt-aBV7JyXLwAWMrE9Ltclpqk_tfvyr7MrbLmAatHIaK5iUosOIBz2KiWfhOMIizYgeNUNDXBBjzP69S8E2QO6Cgk90/s4032/170B10B1-6C01-4606-AFA3-CC8C99E25582.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2wispsUVV3E4YBHgbXoW1r_aJacge3w1TxbE5QwPCxjrhVe_gnj9JxoQV8pv9zZTnrOy8j0vLuOWy_xqaC2tKQvsF2jh8AVwyLt-aBV7JyXLwAWMrE9Ltclpqk_tfvyr7MrbLmAatHIaK5iUosOIBz2KiWfhOMIizYgeNUNDXBBjzP69S8E2QO6Cgk90/w640-h480/170B10B1-6C01-4606-AFA3-CC8C99E25582.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">szósta klasa żegna szkołę podstawową</td></tr></tbody></table><br /></div><div style="text-align: justify;">Po czym <b><u>dostał się do wybranej szkoły średniej do klasy inżynierów</u> i</b> co najważniejsze bardzo <b>szybko się w niej odnalazł</b> i doskonale się w niej czuje, ciągle osiągając <b>dobre wyniki</b>. <u>Napisał też pierwsze w swoim życiu egzaminy</u> i otrzymał z nich dobre rezultaty. Toż to same sukcesy! </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_60zfbB8SnYb2Tq_zrnYyF6H8yU0tcotxw5kIZU9bSpZnNj078FZjLeyU458o4FWJT8KY_oJO8CcdjNTvb_3F-C9YAyc0ruTsDBohJFEng_QvmcAZALj6it9CNwGWJjT6YcCGZPKafIZCQF-M-ky0oNoOipTlIJRONsZ5mJ61CKSRN2NpR9e0y3qZ15w/s3024/37D270FD-119D-4780-A750-8205785FAF1C.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_60zfbB8SnYb2Tq_zrnYyF6H8yU0tcotxw5kIZU9bSpZnNj078FZjLeyU458o4FWJT8KY_oJO8CcdjNTvb_3F-C9YAyc0ruTsDBohJFEng_QvmcAZALj6it9CNwGWJjT6YcCGZPKafIZCQF-M-ky0oNoOipTlIJRONsZ5mJ61CKSRN2NpR9e0y3qZ15w/w640-h640/37D270FD-119D-4780-A750-8205785FAF1C.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">rowerem do szkoły</td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ponadto Młody dojeżdża codziennie do tej szkoły 5 km rowerem z ciężkim tornistrem i nie tylko sobie świetnie z tym radzi, ale też polubił te dojazdy i rower. Wyrósł znacznie, a dzięki dojazdom wzmocnił mięśnie. Poza rowerowaniem ćwiczy też systematycznie w domu z hantelkami i inne tam ćwiczenia uprawia. </div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><b>Kolejnym jego tegorocznym osiągnięciem jest nauka pływania</b>. Ba, nie tylko nauczył się pływać, ale też skakać do wody, a do tego pływanie polubił i jeździ na basen systematycznie z dawną klasową koleżanką. </div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Co w tym wszystkim jest bardzo ważne, to fakt, że Nasz Jedenastoletni syn całkowicie dobrowolonie i nieprzymuszenie<b> dba o swoją kondycję fizyczną</b>, uprawia sport, wychodzi z domu na rower sam lub z kolegami, a tatę wyciąga na piłkę. Nikt go do niczego nie zmusza. W czasie wolnym może robić dosłownie, co chce, a w swoim pokoju ma wypasiony komputer, telefon, Play Station, Netflix, ale ten Młody Człowiek sam doskonale potrafi sobie podzielić czas pomiędzy naukę, odrabianie zadań, granie w gry, oglądanie filmów oraz wyjścia na rower czy basen. Nikt mu, tak samo jak dorosłym córkom, niczego nie dyktuje, nie zabrania, nie nakazuje ani nie zakazuje, a co najwyżej podpowiada i chwali. <b>One tak same z siebie potrafią użytek robić z tego, co mają pod kopułkami. </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><u><span style="color: #6aa84f;">Wiele radości sprawia mi pisanie o tym wszystkim, bo to ja jestem Matką tych superowych dziec</span></u></b>i, tej Trójcy Nieświętej, która cały ten rok udowadniała mi i Małżonkowi na każdym kroku jakie z nich kozaki, skurczybyki, nicponie, mądrale, świrusy, wesołki, żartownisie, łapserdaki, czyli jednym słowem Wspaniali Młodzi Ludzie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><h3 style="text-align: justify;">W tym roku trochę też nowych miejsc zobaczyłam.</h3><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Co jakiś czas łapię się na narzekaniu jak to my teraz nic niczego nigdzie, a potem biorę swój telefon do ręki, zaczynam skrolować galerię zdjęć i otwieram szeroko oczy ze zdziwienia, bo się okazuje, że w sumie to jednak coś, gdzieś, z kimś i po coś...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaCP2O4fmgWYruTVJNxK56ZU8xzEIVrX4LcKVGTmkmFji9W1nYdJ38PoPisYGmrww1-JzZkcWDVVBUq5-vBKTFjU1ZkOTsbpGs5_2c0lIV58c4Jac-49SD2kAzmz1gdzA_9K0x0dA0IRa8hY2Ym2HgUo1UqIcfyzEkp076YjjKU1tD4k8tub2JBMjLH7A/s4032/BB280553-2D2F-41E5-BE41-078BC2B61680.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaCP2O4fmgWYruTVJNxK56ZU8xzEIVrX4LcKVGTmkmFji9W1nYdJ38PoPisYGmrww1-JzZkcWDVVBUq5-vBKTFjU1ZkOTsbpGs5_2c0lIV58c4Jac-49SD2kAzmz1gdzA_9K0x0dA0IRa8hY2Ym2HgUo1UqIcfyzEkp076YjjKU1tD4k8tub2JBMjLH7A/w480-h640/BB280553-2D2F-41E5-BE41-078BC2B61680.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gent</td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Na początku roku byliśmy całą rodziną w Gandwie na zamku, co wszystkim nam się bardzo podobało. Do tego zjedliśmy tam pyszny obiad w fajnej knajpie.</div></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Po raz pierwszy byłam na <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/05/majowo-kolorowo.html" target="_blank">Paradzie Równości w Brukseli</a>. Fajnie było. Podobało mi się. Nowe doświadczenie życiowe. </div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Wybrałam się też z Młodą na paradę z<a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/05/parada-tramwajow-w-antwerpii.html" target="_blank">abytkowych tramwajów do Antwerpii</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Razem z Młodym zwiedziliśmy opuszczone więzienie w pobliskim miasteczku, co było wielce pouczające.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Z Młodym wybraliśmy się też jednego pięknego dnia do Boom na skuterową wycieczkę, gdzie szukaliśmy w lesie <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/09/wymiana-okien-na-poczatku-roku.html" target="_blank">troli</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tydzień letnich wakcji spędziłyśmy w Amsterdamie, co można sobie <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/07/amsterdam-dla-normalnych-inaczej.html" target="_blank">tu</a> i <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/07/amsterdam-dla-normalnych-inaczej-cz-2.html" target="_blank">tu</a> pooglądać dla przypomnienia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pod koniec roku jeszcze muzeum pociągów miałam okazję zwiedzić i to z nowymi znajomymi z klasy internetowej.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pomiędzy tym wszystkim były jeszcze jakieś drobniejsze zwiedzania przy okazji załatwiania różnych formalności w urzędach znajdujących się w miejscowościach, w których gościliśmy po raz pierwszy. Wszak zwiedzanie miasteczka odległego o 20 km od miejsca zamieszkania wcale nie jest gorsze od zwiedzania miejsc odległych.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Reasumując ten rok wcale nie był jakoś specjalnie jałowy jeśli idzie o zwiedzanie i poznawanie nowych miejsc.</div><div><div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; widows: 2;"><div style="text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqAk4cThLgRKvyiwysPxtJwIxjSPhSa2FBNMnaCwCUI-r9IhIQCr4K6ouSZp5nNnLJDW6-cuaWncxSMK0LaLlzTrM5YSMzFIyUvPsDhikYZHE6PliYurLZ9wXGQh9TFqC6ogWgXY5oYjVWEGu0o66zYTdgHONfryuy4JAY9yXNRFRF0ec8Ap0jkrUTDwY/s4032/BCC86B10-EDAC-42F9-84CB-0BDB94844A0A.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqAk4cThLgRKvyiwysPxtJwIxjSPhSa2FBNMnaCwCUI-r9IhIQCr4K6ouSZp5nNnLJDW6-cuaWncxSMK0LaLlzTrM5YSMzFIyUvPsDhikYZHE6PliYurLZ9wXGQh9TFqC6ogWgXY5oYjVWEGu0o66zYTdgHONfryuy4JAY9yXNRFRF0ec8Ap0jkrUTDwY/w480-h640/BCC86B10-EDAC-42F9-84CB-0BDB94844A0A.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">opuszczone więzienie</td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEw1ea_XbSrc2FXAheDBLnl45c5lUcFixlZWSgV-_QHSLzl1KoI7Wdo6wEe9Jmsvqih6rImSWc7noI1n9ILf6ELNyhmRGHdA_Hhoj-tvR5jTQNP4-BcMwZ8JbU0RlBqDGXQxwuwSHOUqjHfE_AzylX1xqZYn1h-XjuFWJ0jVn43ZUBkuCjkGjL87VeoFg/s4032/9FDAD48A-BCFB-45DE-BE6E-8EBD863247AD.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEw1ea_XbSrc2FXAheDBLnl45c5lUcFixlZWSgV-_QHSLzl1KoI7Wdo6wEe9Jmsvqih6rImSWc7noI1n9ILf6ELNyhmRGHdA_Hhoj-tvR5jTQNP4-BcMwZ8JbU0RlBqDGXQxwuwSHOUqjHfE_AzylX1xqZYn1h-XjuFWJ0jVn43ZUBkuCjkGjL87VeoFg/w640-h480/9FDAD48A-BCFB-45DE-BE6E-8EBD863247AD.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Amsterdam</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicL_gFwAgGB-WoN21b1nq__4P_kcBacWSLA_FWhg61k96EAPj2FZjLZoUGffECceQVrn_ufejATkVb9A3AcCA2zt9Ee5oJs_HiwUhAoF8B9uUeP7fAeSphIA_PZ08Wmubb5wLgYrgvzB-lBIBzMsDc1VdDP1MU_UamnE7APysN3GWORCFihIH1k54norw/s1600/53D2038E-19EF-4413-8413-9B033D27633F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="721" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicL_gFwAgGB-WoN21b1nq__4P_kcBacWSLA_FWhg61k96EAPj2FZjLZoUGffECceQVrn_ufejATkVb9A3AcCA2zt9Ee5oJs_HiwUhAoF8B9uUeP7fAeSphIA_PZ08Wmubb5wLgYrgvzB-lBIBzMsDc1VdDP1MU_UamnE7APysN3GWORCFihIH1k54norw/w288-h640/53D2038E-19EF-4413-8413-9B033D27633F.jpeg" width="288" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Amsterdam<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwaavQoXkkB3tZdLh_GFJp_5af8FDoLGjMiyOsTyAaCdoaj0gqnHplwuGLGkrbFF0P3lRAsSVnUnqzQDDSapneEO6eqNYJq5L5gBKGFZoC6t5IicjB9ZiS81g78JSUuRzpWSFrhQLqz90fliMA5I7WbZGAF12oNdypr91Ir59z9kiYZqi7PAGQgc287U/s1440/CB7E4FFA-BED8-4EAB-B185-920528D2EA51.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwaavQoXkkB3tZdLh_GFJp_5af8FDoLGjMiyOsTyAaCdoaj0gqnHplwuGLGkrbFF0P3lRAsSVnUnqzQDDSapneEO6eqNYJq5L5gBKGFZoC6t5IicjB9ZiS81g78JSUuRzpWSFrhQLqz90fliMA5I7WbZGAF12oNdypr91Ir59z9kiYZqi7PAGQgc287U/w640-h480/CB7E4FFA-BED8-4EAB-B185-920528D2EA51.jpeg" width="640" /></a></div></td></tr></tbody></table><div style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Boom</div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div></div><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">W tym roku kupiliśmy Młodemu porządny mikroskop, dzięki któremu mogliśmy pozwiedzać też otaczający nas cudny i magiczny mikroświat. Ileż pięknych i niesamowitych odkryć żeśmy dokonali, a co zabawy przy tym było...</p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4ZdeQ8wXbz4Cw2kJrAJGtQAYKqVxdXwlZWIUyZ3S-MbVHZ0ixYMMCay1UXvNmqJdPCJz-J-sGpJ8m-wBwE8FnuSHGUAcAqpbEJjSiFt-oRhbafyQNx_ddMO1z5cDc3gomBXOXj8tTBoJCFiciTWkm8x_MclOnCwylp8f1ie1Bm2RbjjIiw-VtAHlwlao/s4032/DDB90223-924D-482A-8040-B8954F4A96EB.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4ZdeQ8wXbz4Cw2kJrAJGtQAYKqVxdXwlZWIUyZ3S-MbVHZ0ixYMMCay1UXvNmqJdPCJz-J-sGpJ8m-wBwE8FnuSHGUAcAqpbEJjSiFt-oRhbafyQNx_ddMO1z5cDc3gomBXOXj8tTBoJCFiciTWkm8x_MclOnCwylp8f1ie1Bm2RbjjIiw-VtAHlwlao/w480-h640/DDB90223-924D-482A-8040-B8954F4A96EB.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><p style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></p><div class="separator" style="clear: both; color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><br /></div><div style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">A i ludzi nowych wielu dane mi było poznać w tym roku choćby dzięki moje nowej drodze życiowej, czyli kursom i stażowi. </div><p style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Udało nam się utrzymać ponadto przyjaźń z Ewą i Joshem, co w naszym przypadku wcale oczywistym nie jest, bo nie jesteśmy za dobrzy w przyjaźnie pozadomowe. Tych dwoje jednak należy do klubu normalnych inaczej, co znacznie ułatwia sprawę, bo podobnie postrzegają świat i kwestie socjalizowania się z innymi przedstawicielami tego samego gatunku. </p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">W tym roku właściciele naszego domu wreszcie się zmogli, by wymienić okna. <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2023/09/wymiana-okien-na-poczatku-roku.html" target="_blank">Dostarczyli nam w ten sposób wiele rozrywki i ciężkiej pracy</a>, ale teraz mieszka nam się cieplej, ciszej i ładniej.</p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Reasumując, to był bardzo dobry i ciekawy rok, w którym wiele dokonaliśmy i wiele się nauczyliśmy.</p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Powoli szykujemy się do nowej przygody i zastanawiamy pełni niepokoju, co też ten nadchodzący 2024 nam przyniesie i czym nas zaskoczy. </p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Oby gorzej nie było...</p><p style="color: black; font-family: Tinos; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></p></div><div class="separator" style="clear: both; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><br /></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-59609059151318612352023-12-22T21:01:00.000+01:002023-12-22T21:01:50.758+01:00Dodo w muzeum pociągów i choinka na przejażdżce.<p> Wybrałam się na te wspomnianą w poprzednim wpisie klasową wycieczkę. Pogoda była ładna więc nawet mi się chciało. Małżonek podwiózł mnie autem na dworzec, dalej pojechałam pociągiem. Muzeum pociągów jest też w zabytkowym dworcu kolejowym na Schaerbeek (dzielnica Brukseli). ⇊</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOr3TAPvZUDJiHecc0VJCNdnJA5wtlWgiTUhd67pCW0iB3Vw6ZjjKidH64pVUca6UUU4cV3cDfEE6hktTpaCHKHEXs6eAhZmnBTrRkbL9Qq8o4NzKPlWY3BlDWhte7F3CWh4fQsoYY9OY_tmkNjFVnU847u-d7qep2J550AWdvQcL-hGjkJoBzEHkl_4/s4032/51BFA7F8-ABC3-4519-90D8-187E6D48EDDA.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOr3TAPvZUDJiHecc0VJCNdnJA5wtlWgiTUhd67pCW0iB3Vw6ZjjKidH64pVUca6UUU4cV3cDfEE6hktTpaCHKHEXs6eAhZmnBTrRkbL9Qq8o4NzKPlWY3BlDWhte7F3CWh4fQsoYY9OY_tmkNjFVnU847u-d7qep2J550AWdvQcL-hGjkJoBzEHkl_4/w640-h480/51BFA7F8-ABC3-4519-90D8-187E6D48EDDA.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Schaerbeek - dworzec, muzeum pociągów</td></tr></tbody></table><br /><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBUSARqElzX7eSEFnwLWkzzYYXTqLpXXR12GyeD9DWFlSm9u8FemvG4LvCX8gYQ8mTRCTDZ0mxrqnhu15RgspQIGTpViufaV6pKgYsg-no2IqlTwaBW6vmKKPgEgYDVXun8pzQ4gTSwC8KDzPgR88w4fE6w_lnB0tjqPHs-ksjw50daAJ_esgufG6xk2w/s4032/43F77423-4CF3-4155-9B7E-8149B8CADE99.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBUSARqElzX7eSEFnwLWkzzYYXTqLpXXR12GyeD9DWFlSm9u8FemvG4LvCX8gYQ8mTRCTDZ0mxrqnhu15RgspQIGTpViufaV6pKgYsg-no2IqlTwaBW6vmKKPgEgYDVXun8pzQ4gTSwC8KDzPgR88w4fE6w_lnB0tjqPHs-ksjw50daAJ_esgufG6xk2w/w480-h640/43F77423-4CF3-4155-9B7E-8149B8CADE99.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">selfie pociągowe</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Dotarłam sporo przed czasem, przeto poszłam pooglądać okolicę. Opodal był jakiś mini park, który w moim mniemaniu miał klimat idealny do nakręcenia jakiejś sceny z thrillera… Takie koślawe skrzypiące drzewa, brudno, jakieś ukryte w krzakach schody w dół zakończone ścianą…. Co tam zamurowano…? Zdjęcia tego nie oddają w ogóle, ale to było miejsce pełne złej energii… Wiedźmy czują takie rzeczy.<div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIO5m4QvaH_pLNGrp7G6xGI72S36Bx2U_icZHWW2Yek2WOizboxsqalGTuMY7kVL2EYlahOy-3ORNEGEws6AJm2zi0qzqosRPMzWhqXz2azkRNRCQzY4H6hGorr7qk0U8m_PyDnN68jIWHHUxHl8EYGu7SKw65ov9hLTUwgIc5DnUqAIIEvh3P6W0WTFA/s4032/8CA40865-098D-477D-AB6E-9ECA2E8AC3E2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIO5m4QvaH_pLNGrp7G6xGI72S36Bx2U_icZHWW2Yek2WOizboxsqalGTuMY7kVL2EYlahOy-3ORNEGEws6AJm2zi0qzqosRPMzWhqXz2azkRNRCQzY4H6hGorr7qk0U8m_PyDnN68jIWHHUxHl8EYGu7SKw65ov9hLTUwgIc5DnUqAIIEvh3P6W0WTFA/w640-h480/8CA40865-098D-477D-AB6E-9ECA2E8AC3E2.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW3gv6ErjDMkz0pWFC33Zku3r8Ow8l2z9fv_RZNUgCKCSywqKnimNmdV8fXmegWst0M0VHtzE6rzWwBZLqZEgiwllEH50XSdgQx20jKnJ1vBvXJbjpQAbQ6tggCMuwFNjwt0XXfUhlXtPVdd6-yRIj44H1A2lmaZByPxdm0jVALWWi8jXIsBz_wbPVf2I/s4032/7243160F-33EE-44DC-B55C-81F57A120BDC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW3gv6ErjDMkz0pWFC33Zku3r8Ow8l2z9fv_RZNUgCKCSywqKnimNmdV8fXmegWst0M0VHtzE6rzWwBZLqZEgiwllEH50XSdgQx20jKnJ1vBvXJbjpQAbQ6tggCMuwFNjwt0XXfUhlXtPVdd6-yRIj44H1A2lmaZByPxdm0jVALWWi8jXIsBz_wbPVf2I/w640-h480/7243160F-33EE-44DC-B55C-81F57A120BDC.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO0FZB0q5Py0T7HKnRUvHtpiKhlhIUm4u3MJ-RZTKH92kZ0qgmtSHxmM_2rRqVB32ZsHjz_cuC14VFn60C5bEKl5brcmlEAdCM9NwrSp_ffSR1FvS_Z0RaP-zE5oCxjkP0QeaKP9M-SyPrW_VJmQJYzuIvJRskVFBLPnmFAAUKeFisVTRccAZ43iP5UVU/s4032/B268BF20-1C2F-48CA-B57D-9AF5ADBC424C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO0FZB0q5Py0T7HKnRUvHtpiKhlhIUm4u3MJ-RZTKH92kZ0qgmtSHxmM_2rRqVB32ZsHjz_cuC14VFn60C5bEKl5brcmlEAdCM9NwrSp_ffSR1FvS_Z0RaP-zE5oCxjkP0QeaKP9M-SyPrW_VJmQJYzuIvJRskVFBLPnmFAAUKeFisVTRccAZ43iP5UVU/w480-h640/B268BF20-1C2F-48CA-B57D-9AF5ADBC424C.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzt4g_5pmGsuQnyxsjfDasLdwXXNVXYz-iNd8ugltPykfGvhlYU_zupuu7hZf_-edVQlALGQUAUwNt_B77NE4m02v8KkJoxeao_CsxRwKMUBF8Ug30zDOQv0opIxv-ifoIde6tcjL2FKJ00eaJRCREuQe7FXZG1lm3xJSGWGpRsn7aJxdqLHjxKpH_Bqk/s4032/4A7B4CC7-FB5A-4EB0-8C0F-5CEF87611330.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzt4g_5pmGsuQnyxsjfDasLdwXXNVXYz-iNd8ugltPykfGvhlYU_zupuu7hZf_-edVQlALGQUAUwNt_B77NE4m02v8KkJoxeao_CsxRwKMUBF8Ug30zDOQv0opIxv-ifoIde6tcjL2FKJ00eaJRCREuQe7FXZG1lm3xJSGWGpRsn7aJxdqLHjxKpH_Bqk/w480-h640/4A7B4CC7-FB5A-4EB0-8C0F-5CEF87611330.jpeg" width="480" /></a></div><p>Muzeum samo w sobie bardzo ciekawe. Nie wiem tylko po jakiego grzyba wepchali tam dodatkową wystawę nie mającą nic wspólnego z pociągami. <b>Animalia, się nazywa. </b>W randomowych miejscach poustawiali figurki zwierząt. Dla mnie kompletnie bez sensu. Uzasadnieniem jest oczywiście ekologia i jak to kolej ratuje planetę. Strasznie to naciągane i beznadziejne. </p><p>Kolejny wielki minus to efekty dźwiękowe. Ktoś tam musiał się bardzo mocno w głowę uderzyć, żeby do muzeum wpieprzać taki hałas. Już po 5 minutach mnie zaczął szlag trafiać i myślałam, że zaraz czymś pizdnę i rozdupcę te głośniki albo nadrę ryja na kogoś, kto tam pracuje, żeby wyłączyli ten jazgot. Toż nawet myśleć było ciężko, a co dopiero słuchać kolegi, który opowiadał różne ciekawostki pociągowe… </p><p>Poza tym okej. Łaziliśmy tam ze 2 godziny. Trochę przy tym porozmawialiśmy. Fajnie było. Wśród zwierzaków znalazłam dodo i od razu przesłałam Młodemu zdjęcie. Młody jest wielkim fanem dodo.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig34s0rJeS60h78vb4tjMw6RYSPk4fCxUHgmBwuBRwor0V25G1jN2EWBo1qAQlCeGHe3jc6QhtlykQSU_JpYRYoE3jUmTSBCJ6CsihjuArGZO5nVWg2NhUzp1G1MOb3WP6UklY4yrhxYPwuCWrf_Er4pDjxRN2ng2s36eUmAhVMtkJvkodA9FW7e0CbQA/s4032/75F731C1-CCD0-4506-AFBC-AA465D9699FF.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig34s0rJeS60h78vb4tjMw6RYSPk4fCxUHgmBwuBRwor0V25G1jN2EWBo1qAQlCeGHe3jc6QhtlykQSU_JpYRYoE3jUmTSBCJ6CsihjuArGZO5nVWg2NhUzp1G1MOb3WP6UklY4yrhxYPwuCWrf_Er4pDjxRN2ng2s36eUmAhVMtkJvkodA9FW7e0CbQA/w480-h640/75F731C1-CCD0-4506-AFBC-AA465D9699FF.jpeg" width="480" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTknKzixCucJIBFV36cCaad8piIJV6Ue8c1mEeH20QKJbu3xya3NaQdAeccLE8UoUoRcYyzGZ6SlT7rHv22dgl7TuVAgHlCBzws_dG7atrQLJq9DviqnlEFHZplOQi_sbWub9bT0eR_pEL1sYwYH_BNlh81xcVxaEr3ITuiCsUlKL9t7O14jzHXRifDRU/s4032/F6BEEB64-9D3E-42B8-BE42-9DE90FCCFDF0.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTknKzixCucJIBFV36cCaad8piIJV6Ue8c1mEeH20QKJbu3xya3NaQdAeccLE8UoUoRcYyzGZ6SlT7rHv22dgl7TuVAgHlCBzws_dG7atrQLJq9DviqnlEFHZplOQi_sbWub9bT0eR_pEL1sYwYH_BNlh81xcVxaEr3ITuiCsUlKL9t7O14jzHXRifDRU/w480-h640/F6BEEB64-9D3E-42B8-BE42-9DE90FCCFDF0.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">moja klasa </td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimiUjt0PGViFol2QbcMrbWi-ns-3yPV5covBFZHvlmSuwvINRE31x5h_QDJTXQFay46zcdXUrXfnEQ0qD9MPI9a_LeReq0l2xNartRP5D7udEJDPsy74MCcAf_ILHpE5ewLdW1wDWalwVCfzwnHD4XDHlGPkAvKSDblu6HKoS7WbV9DfuunHGrsq0CXRU/s4032/4C312E2E-BAAB-4DEC-94F3-5EBB8F15D63E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimiUjt0PGViFol2QbcMrbWi-ns-3yPV5covBFZHvlmSuwvINRE31x5h_QDJTXQFay46zcdXUrXfnEQ0qD9MPI9a_LeReq0l2xNartRP5D7udEJDPsy74MCcAf_ILHpE5ewLdW1wDWalwVCfzwnHD4XDHlGPkAvKSDblu6HKoS7WbV9DfuunHGrsq0CXRU/w480-h640/4C312E2E-BAAB-4DEC-94F3-5EBB8F15D63E.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwFAZR17RckDgC9HnTxyjgYdxLNl8yPEdcOm2QbjJWGEL-Q35DCcXP-QUG7Oumr4Bqp4hY-mq2MxJk_4DP9NeqyOth8WbT56zgKdu3tObMG_L7CYO1Pzauwk6vuKgoW7-A1OD4sreJkVvs8A96XS2PK0FKadPoHxgntT7W3pxsZ7FClfb4oHdF7twZ-88/s4032/A760A4C8-EDF4-443E-8553-D20FA944F463.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwFAZR17RckDgC9HnTxyjgYdxLNl8yPEdcOm2QbjJWGEL-Q35DCcXP-QUG7Oumr4Bqp4hY-mq2MxJk_4DP9NeqyOth8WbT56zgKdu3tObMG_L7CYO1Pzauwk6vuKgoW7-A1OD4sreJkVvs8A96XS2PK0FKadPoHxgntT7W3pxsZ7FClfb4oHdF7twZ-88/w480-h640/A760A4C8-EDF4-443E-8553-D20FA944F463.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDa5Oo3n3kCNDmWQFHrvRxUZgQrNnMomvm5DsaRkkl5TImLQTO-cVzQ1WvpGII4qGi2cveRlbE5okpXWDb9Rg_t6V4bJVlbP1l7KbaLcyDYZuLDi6cCR2w63UncIXz5fYeiloheMLEVA7_CbXYWEBdxkA9Wq4he8yAApmE1aXAlgDYvOaCNS4a7pgxq3Y/s4032/C95E6DC2-9D6C-4A40-A547-3E91EDCD861C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDa5Oo3n3kCNDmWQFHrvRxUZgQrNnMomvm5DsaRkkl5TImLQTO-cVzQ1WvpGII4qGi2cveRlbE5okpXWDb9Rg_t6V4bJVlbP1l7KbaLcyDYZuLDi6cCR2w63UncIXz5fYeiloheMLEVA7_CbXYWEBdxkA9Wq4he8yAApmE1aXAlgDYvOaCNS4a7pgxq3Y/w640-h480/C95E6DC2-9D6C-4A40-A547-3E91EDCD861C.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghXhYWjx11eODjWXtS4alNkVc-Od6Pgd82LXV88mM28FZUTGlzezm1c1cP9X6cofEOr5qYYAo1xqVYp2IFPFwWPFSHQinvNi5Tdk4vAbJdhNToEAq0LzjpZ7HIb7nxefUvl-p7HxGirNTQSLRgEfNIzWKwDDIdKlSPKuiAyRpYb0GhOGsX16ikEn3MlAo/s4032/D65384AF-C7AC-4EB0-B8B6-F4024CAB25E3.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghXhYWjx11eODjWXtS4alNkVc-Od6Pgd82LXV88mM28FZUTGlzezm1c1cP9X6cofEOr5qYYAo1xqVYp2IFPFwWPFSHQinvNi5Tdk4vAbJdhNToEAq0LzjpZ7HIb7nxefUvl-p7HxGirNTQSLRgEfNIzWKwDDIdKlSPKuiAyRpYb0GhOGsX16ikEn3MlAo/w480-h640/D65384AF-C7AC-4EB0-B8B6-F4024CAB25E3.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">takie manekiny są przerażające</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxHYWN9Xh2_-Fd6ql50Hs9J7FZT4Oh_NqSZJZ-uAJoOskxhp57yuxu3IgjLwDsdUg2rmHcQnbaw1zlIwz9pzBA7-XM4N5A_M7sR5b09FFH-v5HLYx1Icab-Dsw1ooV_1mFy7T41k7mHzqP6BMuF566g8KKLoEn4Gxc4awM-sLw6MwUdJSpHc2Pijn4IfU/s4032/E465F868-E154-4DE0-A8E8-352A707F2DDF.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxHYWN9Xh2_-Fd6ql50Hs9J7FZT4Oh_NqSZJZ-uAJoOskxhp57yuxu3IgjLwDsdUg2rmHcQnbaw1zlIwz9pzBA7-XM4N5A_M7sR5b09FFH-v5HLYx1Icab-Dsw1ooV_1mFy7T41k7mHzqP6BMuF566g8KKLoEn4Gxc4awM-sLw6MwUdJSpHc2Pijn4IfU/w480-h640/E465F868-E154-4DE0-A8E8-352A707F2DDF.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKrsa_-l0Xm6FhClOCMIgItvOvwo4HFfFeEjQvcYeQLPBZClGqpTJHiceHLjzsBbICClT7OdlhlfuVc8sewjD0ibLhtRNUQihSf38n_l73IKu0PdhgeE_fpONVv-h_NhnJAoC-W-bMQF03cQ0n67YZfkjB7qMh6hyNPmsyh7M_tc1ZVifRPAHAC-ZLyFA/s4032/4A06550D-FDC6-4EF4-B932-FD48E5970010.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKrsa_-l0Xm6FhClOCMIgItvOvwo4HFfFeEjQvcYeQLPBZClGqpTJHiceHLjzsBbICClT7OdlhlfuVc8sewjD0ibLhtRNUQihSf38n_l73IKu0PdhgeE_fpONVv-h_NhnJAoC-W-bMQF03cQ0n67YZfkjB7qMh6hyNPmsyh7M_tc1ZVifRPAHAC-ZLyFA/w480-h640/4A06550D-FDC6-4EF4-B932-FD48E5970010.jpeg" width="480" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizL3RXKAByyI5Ccu1GF_sF4QiW_bvagDTGm96VRslx9UkhFB8BDbyNNh0yig0-qoG9WeQz6lz4MpukHxK4Q_HDEiX-uqbxlpbXeiwkT0s4rniHq1Or05kNOzU36WnjX1S5jqYlEG-Ch0eJ2ZSoPydVV-o3KVT0XmV7jqjxttyoVnJitlir11N3ok4ZwXc/s4032/B811BC5C-F828-4154-A6CE-7E861749C603.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizL3RXKAByyI5Ccu1GF_sF4QiW_bvagDTGm96VRslx9UkhFB8BDbyNNh0yig0-qoG9WeQz6lz4MpukHxK4Q_HDEiX-uqbxlpbXeiwkT0s4rniHq1Or05kNOzU36WnjX1S5jqYlEG-Ch0eJ2ZSoPydVV-o3KVT0XmV7jqjxttyoVnJitlir11N3ok4ZwXc/w480-h640/B811BC5C-F828-4154-A6CE-7E861749C603.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">wagon pocztowy</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQXbrg2GTtMcoZT-IstEEU6eYJ6LrOZnN4sk5VdBinUfedhY9I_amtZpOPR-u4HO7zhaXSeSuMShZ19EjA9sAzCkOYN2HmHC-ASQYzt4KV40fr-Jk5HbKTss5jP5-XfkkjMKsEAZhcR71Kjfc_Ots0HcNdBAqf80h6HahjhoaMWC6kU8NyJnp6gY_7iqM/s4032/791EF8AE-BDC6-4E1A-AF5A-0C9F5261D948.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQXbrg2GTtMcoZT-IstEEU6eYJ6LrOZnN4sk5VdBinUfedhY9I_amtZpOPR-u4HO7zhaXSeSuMShZ19EjA9sAzCkOYN2HmHC-ASQYzt4KV40fr-Jk5HbKTss5jP5-XfkkjMKsEAZhcR71Kjfc_Ots0HcNdBAqf80h6HahjhoaMWC6kU8NyJnp6gY_7iqM/w480-h640/791EF8AE-BDC6-4E1A-AF5A-0C9F5261D948.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">stary pociąg królewski</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdPl_Ikvo-81d8-YmYE5drqsNcrMlyNYHWCuk2MMVRck3kffbz0dZDwMZQumudmp5Fhnz_JBl05pdJZN3iroCfYp-cJsbVG6cAeqwGd5xp4xOXWal0cMzG2d9GtDkjnaApgF8XKWffuIeSwV653_P7iQmjnl5CBMmI5YMFIxEWnPgKA90xfeoTWybsXNs/s4032/368871D3-4F5B-4EC5-B4F7-4E8CDB8616E9.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdPl_Ikvo-81d8-YmYE5drqsNcrMlyNYHWCuk2MMVRck3kffbz0dZDwMZQumudmp5Fhnz_JBl05pdJZN3iroCfYp-cJsbVG6cAeqwGd5xp4xOXWal0cMzG2d9GtDkjnaApgF8XKWffuIeSwV653_P7iQmjnl5CBMmI5YMFIxEWnPgKA90xfeoTWybsXNs/w480-h640/368871D3-4F5B-4EC5-B4F7-4E8CDB8616E9.jpeg" width="480" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0kQd76PVGwRrZ5Fp0t37ZaHz5hbV8eS7GhkZW_1tFQoARZeDCgAJFif-SZXJFG3ZfEP4Cldsvi9iYDeaPA6pAKJB1mb0LYMX6it_EvY4l3LhHZovzgzfVoktb0d7jG08ECzXQEkceM0gvugxiyufT-ijtei5sgmxt2muBjWEdABY2dekVE2s3oSkKGgA/s4032/C95C7FE1-F214-4786-972C-42CBFA3CA5EB.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0kQd76PVGwRrZ5Fp0t37ZaHz5hbV8eS7GhkZW_1tFQoARZeDCgAJFif-SZXJFG3ZfEP4Cldsvi9iYDeaPA6pAKJB1mb0LYMX6it_EvY4l3LhHZovzgzfVoktb0d7jG08ECzXQEkceM0gvugxiyufT-ijtei5sgmxt2muBjWEdABY2dekVE2s3oSkKGgA/w480-h640/C95C7FE1-F214-4786-972C-42CBFA3CA5EB.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">pociąg królewski</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdW03tCzbHE9YqmBtyegue-5BHbF1wq1a_gBjkILFCVSXsZscsmZV-e_kGJAX070aTHVDI___2IIA3Ex21ISH5PB5I6sxWDWd46Ht9CgLsUMkDSYmRrdcT-iGxFLvNAyn7GsIWWbusiMw_7S1kVOtjqo3d-j7BaUmphBzF3DaBrd_u0f5sLrrS4wtrJf4/s4032/D81D4637-BEC2-4779-BB2C-6BC611AA4ECE.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdW03tCzbHE9YqmBtyegue-5BHbF1wq1a_gBjkILFCVSXsZscsmZV-e_kGJAX070aTHVDI___2IIA3Ex21ISH5PB5I6sxWDWd46Ht9CgLsUMkDSYmRrdcT-iGxFLvNAyn7GsIWWbusiMw_7S1kVOtjqo3d-j7BaUmphBzF3DaBrd_u0f5sLrrS4wtrJf4/w480-h640/D81D4637-BEC2-4779-BB2C-6BC611AA4ECE.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">pociąg królewski</td></tr></tbody></table><br /><p>Po zakończeniu zwiedzania parę minut pogadaliśmy i się rozeszliśmy w cztery świata strony. </p><p>Ja musiałam się przesiąść w centrum Brukseli, a że miałam blisko godzinę do następnego pociągu i pogoda była przyjazna, wysiadłam na Dworcu Centralnym i poszłam na Rynek Główny zobaczyć dekoracje świąteczne.</p><p> Kurde, chyba wszyscy tam byli! Ludziów jak mrówków! Takie tłumy, że ciężko się było przepchać. Jest gigantyczna choinka (co roku ktoś ofiaruje wielkie drzewo), jest szopka, a raczej szopa i to tyle z rekwizytów. Z projektorów lecą cały czas animacje oświetlające kamienice i temu spektaklowi świetlnemu towarzyszy stosowna muzyka. Dobre, by 10 minut se popatrzeć. Idealne na czas oczekiwania na pociąg. Na dłuższą metę ta muzyka i ci wszyscy ludzie są raczej męczący. Wolę wiejskie dekoracje oglądać, bo przynajmniej cisza i spokój, nikt się nie pcha…</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlV02Rt-GjPEEs4WIb1upvH9kB0SvUZaIQqv-PgoENHSLei-Mb2x0gDx-PwP-mvCFKGLorLcXSNKeRZBptq7rg0kKg2g-zgBRjNUPzKoXeqyXHqO-l1YA5g_1yoMYrRRrRYe69NpB4vl1cU1iANvf3JA8sRosgcWoeaf5lKGQBSJD8ZztCC4T8mHA6xY8/s4032/3EEC94E9-9F75-409D-AB5B-91ED6DBF1EE4.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlV02Rt-GjPEEs4WIb1upvH9kB0SvUZaIQqv-PgoENHSLei-Mb2x0gDx-PwP-mvCFKGLorLcXSNKeRZBptq7rg0kKg2g-zgBRjNUPzKoXeqyXHqO-l1YA5g_1yoMYrRRrRYe69NpB4vl1cU1iANvf3JA8sRosgcWoeaf5lKGQBSJD8ZztCC4T8mHA6xY8/w640-h480/3EEC94E9-9F75-409D-AB5B-91ED6DBF1EE4.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">szopa na Rynku Głównym</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hL9mE_p3ynbbR2_pjt_EDdckDbSP1mDn5uX17ht0G1AT9-_vc3E3j4_ngT4A5kWtv4qlXgVNcJeqprBxScVKNMM2oURWWUuk3pVbDslg_vWgVdPdmEzXqwG2LLp40VKSmc5uL8wygf9CHLX2Iiauaa7cr5q7nRMQxQP_QIU8OooURKaapj7Mx1cohc0/s4032/7ACBD4AF-ACFF-45D6-B31E-9518B00F96DF.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hL9mE_p3ynbbR2_pjt_EDdckDbSP1mDn5uX17ht0G1AT9-_vc3E3j4_ngT4A5kWtv4qlXgVNcJeqprBxScVKNMM2oURWWUuk3pVbDslg_vWgVdPdmEzXqwG2LLp40VKSmc5uL8wygf9CHLX2Iiauaa7cr5q7nRMQxQP_QIU8OooURKaapj7Mx1cohc0/w640-h480/7ACBD4AF-ACFF-45D6-B31E-9518B00F96DF.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVxSz5izLDc4wXdPPAJcJ31f-3EsCrhJ7M5lwww3RakJfmT6VqNDEmHGaq9ZZ3WGEWVoSIyAd4Q-28Z8visx1QAadr079Pu8iBZYkifbj27o8ZsvNmEktpg5bW1nsvSoDgUYYJVqY73g1cXTdobfsIPGlUV0zwSNyCK6HK5h5lcqd86GMPkovgMao7PCc/s4032/425D16BE-D257-4401-8803-E9536E04A887.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVxSz5izLDc4wXdPPAJcJ31f-3EsCrhJ7M5lwww3RakJfmT6VqNDEmHGaq9ZZ3WGEWVoSIyAd4Q-28Z8visx1QAadr079Pu8iBZYkifbj27o8ZsvNmEktpg5bW1nsvSoDgUYYJVqY73g1cXTdobfsIPGlUV0zwSNyCK6HK5h5lcqd86GMPkovgMao7PCc/w640-h480/425D16BE-D257-4401-8803-E9536E04A887.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQu2gfnTkqN-lRmoq1QjLG_l0cuolDgt36StF4FHzThbwuJ0mYSZN4dMQzcThc74hoE4PvTxGp7Ryx8J8338BdqMcRn9TUlP9ZW51EfPeUNVxlW2Dh6k-yP8kE5myLdVJ0EyBBFlU3mBRcZrBF7qjzmHcX9cqDD0u61gV0CRhnYI0OmJn2VyQvQHyRpkc/s4032/2B3C9AB3-D71B-45D1-8969-1D0D97A98105.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQu2gfnTkqN-lRmoq1QjLG_l0cuolDgt36StF4FHzThbwuJ0mYSZN4dMQzcThc74hoE4PvTxGp7Ryx8J8338BdqMcRn9TUlP9ZW51EfPeUNVxlW2Dh6k-yP8kE5myLdVJ0EyBBFlU3mBRcZrBF7qjzmHcX9cqDD0u61gV0CRhnYI0OmJn2VyQvQHyRpkc/w640-h480/2B3C9AB3-D71B-45D1-8969-1D0D97A98105.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic7T6Du41IAa7D4tWSwrOQOGdeqUp7T98JvYBvkju5Kn_TqJBF6yXusCpb4H7WTizr34l5PTvZ63_5-Y5WIip-mSL40UV1g_PuG5A_QtXP0nPQupUK2HBp9O387A24D9C7sIAWDKbUX6naeTp7vPLfUBV16ofixzYfMWJEUMnWd4w16kiR3z0mDyh3uxQ/s4032/7388E257-CC23-45C1-A699-90E4049D06E3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic7T6Du41IAa7D4tWSwrOQOGdeqUp7T98JvYBvkju5Kn_TqJBF6yXusCpb4H7WTizr34l5PTvZ63_5-Y5WIip-mSL40UV1g_PuG5A_QtXP0nPQupUK2HBp9O387A24D9C7sIAWDKbUX6naeTp7vPLfUBV16ofixzYfMWJEUMnWd4w16kiR3z0mDyh3uxQ/w480-h640/7388E257-CC23-45C1-A699-90E4049D06E3.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7d6_BqssNA2MeHAETl5JJA03X8g583rQOIL7TcskPivpWnmxUliXcEAwTBkmWbmwINH9kt_l8iGX154ReAhercu5cckXp3bSrgj433g4QhIA10Yr9KJ9BeH4-rWokS3EdSCPKpot92ycJpXwBspG7yUHrjH4cuT3lesmaiIDDLWi_xp7VX71qpL90kF8/s4032/B6FD3FC4-FDF7-4BB6-88DB-01CDAD54C95E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7d6_BqssNA2MeHAETl5JJA03X8g583rQOIL7TcskPivpWnmxUliXcEAwTBkmWbmwINH9kt_l8iGX154ReAhercu5cckXp3bSrgj433g4QhIA10Yr9KJ9BeH4-rWokS3EdSCPKpot92ycJpXwBspG7yUHrjH4cuT3lesmaiIDDLWi_xp7VX71qpL90kF8/w480-h640/B6FD3FC4-FDF7-4BB6-88DB-01CDAD54C95E.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUel4z9hJqeCsvfe64giw4A8XPjHFhEPCQikPVNrZMS5ycpjJmHYF084Z5MMQmiiSFCbndxHKm8Q316EtaKgFRo1E_w60nYAXeyhDdEAAcBkIDJvD9fAzM6Kfy2MFySZcAGpSVLFd74Qqn4K_dLh9VPYZMY28z59Bia6JDHXKt5t0nrCyQnx9GfSh63I0/s4032/C803BEA3-61C4-4AB4-9910-26C4067C7705.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUel4z9hJqeCsvfe64giw4A8XPjHFhEPCQikPVNrZMS5ycpjJmHYF084Z5MMQmiiSFCbndxHKm8Q316EtaKgFRo1E_w60nYAXeyhDdEAAcBkIDJvD9fAzM6Kfy2MFySZcAGpSVLFd74Qqn4K_dLh9VPYZMY28z59Bia6JDHXKt5t0nrCyQnx9GfSh63I0/w480-h640/C803BEA3-61C4-4AB4-9910-26C4067C7705.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W środę wybrałyśmy się z Młodą na targ we wsi i kupiłyśmy se drzewko w doniczce za 20€. Niewielkie, ale dosyć się w oczy rzucało, jak jechałyśmy z tym na skuterze. Ludzie bardzo cieszyli michy na nasz widok. Fajnie tak wzbudzać uśmiechy wokół i fajnie jest zabrać czasem jakąś choineczkę na przejażdżkę. Po drodze wstąpiłyśmy do Aldi, bo Młodej się kremówek zamarzyło. Choineczka czekała na nas przy motorku. Do sklepu jej nie taszczyłyśmy, bo diabelnie ciężka jest. Cały trud ze zsiadaniem i wsiadaniem jednak na nic, bo plebs wyżarł wszystkie kremówki. Dobrze że 4 pączki się ostało w lodówce, to wzięłyśmy pączki. Bardzo potrzebowałyśmy bowiem czegoś słodkiego. BARDZO! Bo zimno.</p><p>Świerczka postawiłam na moim biurku. Pachnie choinkowo teraz i jest milej w naszym salonie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY-8T-lwV46rb87PUP83EhXpDftn03MMmZdf4UvgZpMxDV1gh2Eth29JiSMrN3GxaOTq4CarJWTuniUvvMUOyOtbbXW-jlFON9LKjUrmKEh3hfbwwt5zS9Vvfw-mJ3Do_bNY6povLRX5h_m-n5jnXV_zKx-cpTgoBAoNs-vlFJCs5Tb8kLbd_qBZ3I4IQ/s4032/2ACDD548-11E8-4178-B081-74C9F0555546.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY-8T-lwV46rb87PUP83EhXpDftn03MMmZdf4UvgZpMxDV1gh2Eth29JiSMrN3GxaOTq4CarJWTuniUvvMUOyOtbbXW-jlFON9LKjUrmKEh3hfbwwt5zS9Vvfw-mJ3Do_bNY6povLRX5h_m-n5jnXV_zKx-cpTgoBAoNs-vlFJCs5Tb8kLbd_qBZ3I4IQ/w480-h640/2ACDD548-11E8-4178-B081-74C9F0555546.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p>Choinki i fantazje na ich temat ludzie mają różne… Choinka z trójkątów ostrzegawczych nam np bardzo się podobała.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTcfn5cUkdfe4StkIoIqCY_9RtAbZTKMGLWAA9gTEbqw4PDGJSpDf2I3-2FwEL1Ugthftv64CZ3W9zAn0jK2BGpOxYnnh8DP4TT3O7_C4SeCjb2OW6ewd2DEhGYleCcQoRDNdG1tz4Qa70EcRUAFNLML9qUjZndCeI2VtrssX9ayQEzV8C79RBK5Q94A/s4032/635F5EFD-32FF-4A43-9D8F-6241672A4BDF.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTcfn5cUkdfe4StkIoIqCY_9RtAbZTKMGLWAA9gTEbqw4PDGJSpDf2I3-2FwEL1Ugthftv64CZ3W9zAn0jK2BGpOxYnnh8DP4TT3O7_C4SeCjb2OW6ewd2DEhGYleCcQoRDNdG1tz4Qa70EcRUAFNLML9qUjZndCeI2VtrssX9ayQEzV8C79RBK5Q94A/w480-h640/635F5EFD-32FF-4A43-9D8F-6241672A4BDF.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">choinka jaka jest, każdy widzi</td></tr></tbody></table><br /><p>W tym tygodniu nie miałam stażu, ale szkołę owszem. W piątek wcześniej skończyliśmy lekcję, bo nauczycielka postanowiła, że będziemy trochę świętować. Parę dni wcześniej przysłała mejl, że ona przygotuje drobny poczęstunek, a my mamy przywdziać świąteczne sweterki, czapki, reniferowe rogi czy inne tam atrybuty. Trzeba wam wiedzieć, że w Belgii ludzie mają lekkiego hopla na punkcie świątecznych strojów. Przed świętami w sklepach pojawiają się masowo świąteczne swetry, piżamy, kolczyki, brożki, czapki, rogi renifera i tym podobne. I ludzie się w to stroją na spotkania z rodziną. Poza sweterkami w renifery czy krawatami w choinki kobiety zakładają często błyszczące ubrania a panowie garniaki. I na takie szkolne czy firmowe spotkania świąteczne też w dobrym tronie jest założyć kolczyki choinki czy debilny sweter świąteczny oraz czapkę kestmana czy rogi. </p><p><i><b>Kerstman</b></i> to ten gruby mikołaj w czapce krasnoludka jak z reklamy coca-coli i w Belgii on jest symbolem Bożegonarodzenia. Belgowie bowiem też obdarowują się prezentami w tym czasie albo po Nowym Roku. No i u niektórych prezenty kładzie pod choinką Kerstman. Kerstmana należy odróżnić od Świętego Mikołaja czyli <i><b>Sinterklaasa</b></i>, który ubrany w biskupi płaszcz i mitrę do dzieci 6 grudnia razem z Czarnym Piotrkiem, czyli <i>Zwart Piet'em</i>... A nie sorry, nie przychodzi tylko przypływa statkiem z Hiszpanii, a dalej pomyka na koniu <i>Slecht-Weer-Vandaag</i> (Kiepska-Pogoda-Dziś) i nie <i>Zwart Piet</i> tylko Roet Piet. Trza być poprawnym politycznie i nie nazywać nikogo czarnym tylko sadzowym. Od lat jest wielka drama wokół tego pomocnika mikołaja. W którymś roku nie mógł być czarny tylko kolorowy. Były zatem Piotrki czerwone, zielone, pomarańczowe, ale ta głupota była tak głupia, że się nie udało tego przepachać w żaden sposób. Potem nie mógł być czarny i się okazało, że wtedy czarnoskórzy nie mogą pod żadnym pozorem wcielać się w rolę Piotrka. Jaja jak berety. Ostatnio jest po prostu brudny, czyli twarz ma pobrudzoną sadzą, bo włazi z przezntami przez kominy... Dla większości ludzi to jednak ciągle Czarny Piotrek, tylko oficjalnie tak nie wolno mówić. Co roku w każdym razie dyskusje na ten jakże ważny temat się nie kończą.</p><p>Wiele osób się wystroiło do szkoły w te sweterki świąteczne czy inne atrybuty. Ja miałam czerwoną czapkę kerstmana. I w takich strojach uczestniczyliśmy w lekcji. Nauczycielka miała sweter z reniferem, który miał wielki czerwony pompon w wmiejscu nosa. Na głowie miała słodkie rogi reniferowe, które ponoć pożyczyła od córki. Na koniec nauczycielka ustawiła na ławkach miseczki z czipsami, paluszkami, dipami, oliwki, ser w kostkach, orzechy itp. Koleżanka przyniosła tacę marokańskich wypieków (marokańskie ciastka są przepyszne! Te ich przyprawy, egzotyczne dodatki mmmm pychota).</p><p>Było miło dopóki ktoś nie wpadł na genialny pomysł, by wbić na krzywy ryj do drugiej grupy... Tam się okazało, że oni to tam prawdziwą imprezę organizują: muza, sala przystrojona, obrusy, wyżerka jak na weselu, a do tego kupowali sobie prezenty. Bardzo głupio to wyszło to nasze najście. Takie przynajmniej jest moje skromne zdanie. Posiedzieliśmy tam z 5 minut, a potem ja z kilkoma koleżankami poszłyśmy do domu. Jedna miała wizytę u fryzjera, druga chyba z nią przyjechała. Ja nie lubię takich sytuacji i czułam się tam bardziej niż niekomfortowo. Taka klasowa mini imprezka była okej, ale nie to co tamci organizowali. Szkoda, że po prostu nie zostaliśmy dłużej w swojej klasie, bo jeszcze można było chwilkę pogawędzić z koleżankami. </p><p>Najważniejsze, że teraz mam tydzień ferii. Może trochę się zrelaksuję...? Szanse na to marne, bo co to tydzień. Pozostali mają 2 tygodnie, bo pozostali nie mają stażu w ferie. Jestem jedyną osobą, która idzie na feriach do świetlicy. Trochę kiepsko to wyszło, ale mam nadzieję, że choć uda mi się te 2 pozostałe projekty zakończyć w ferie.</p><p>Na ten długi tydzień ferii zaplanowane mam kilka ponadto atrakcji. 26 grudnia mam wizytę u onkolog, a także mammografię i usg wątroby, bo raz na rok trzeba sprawdzić, czy ciągle tam czysto. W inny dzień idę odebrać mój zastrzyk Decapeptylu, a Małżonek idzie ze mną, by o swoich niepokojach zdrowotnych opowiedzieć w mojej obecności, bym mogła robić za tłumacza. Mam tez wybrać się do biblioteki w sprawie książek dla świetlicy... </p><p>Do tego trzeba przygotować jakiś tort dla Najstarszej i jakąś szamę na te dni...</p><p>Tak sobie myślę, że z odpoczywaniem to trzeba będzie jednak do letnich wakacji poczekać, bo teraz nie ma czasu. A tu jestem zmęczona jak diabli... Z jakiegoś powodu boli mnie miejsce po cycku. Obstawiam, że to efekt sprzątania w werandzie kilka dni temu... Nie robiłam niewiadomoczego, ale trochę poszorowałam płytki, bo te ciule od okien takiego tam syfy narobili, że nie szło na to patrzeć. Poza tym umyłam też dół werandy z glona oraz wszystkie okna na parterze od zewnątrz... Gdy więcej macham prawą łapą, miejsce po cycku robi się obolałe i boli przez kilka dni.</p><p>Po zwiedzaniu muzeum trochę dokuczała mi kostka i bardziej niż trochę skurcze nóg, a jeszcze bardziej bardziej ból pleców. Takie sytuacje przypominają mi, że już nie jestem tą samą babą, co przed rakiem, że nie jestem ani tak sprawna, ani tak wytrwała, ani tak odporna, ani tak zdrowa... jak przedtem. Ciągle mnie to bardzo złości i niepokoi. Wciąż zadaję sobie pytania na które nikt nie zna póki co odpowiedzi...czy jeszcze kiedyś będzie lepiej? czy będzie normalnie? czy będę mogła wykonywać pracę, do której się przygotowuję albo jakąkolwiek inną? Chciałabym znać odpowiedzie na tego typu pytania, jakiekolwiek by one nie były. Chciałabym wiedzieć, na czym stoję i na co mogę liczyć. Niepewność jest bardzo niekomfortowa.</p><p><br /></p></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-161783517139183752023-12-16T12:41:00.001+01:002023-12-16T12:41:38.456+01:00Czarne dziury z życia<p> Znowu miałam dni całkowitego zwątpienia. Totalny zjazd w dół. To jest okropne uczucie! Najczarniejsze z czarnych myśli opętują cały umysł... ba, wrażenie mam że całe ciało jest spowite w bolesną ciężką ponurą bolesną czerń, niemoc, zniechęcenie i koszmarne zmęczenie... </p><p>Nie chce się żyć... Dokładnie to ja żałuję wtedy (bardziej niż kiedykolwiek indziej), że żyję, że nie zakończyłam tego durnego życia, kiedy był na to jeszcze czas, czyli dawno dawno temu zanim postanowiłam zostać matką, no bo teraz czuję się w obowiązku, by żyć mimo wszystko, jakkolwiek by mi się to życie nie podobało... </p><p>Nie wiem, skąd takie momenty czasem przychodzą... w sumie to już długi czas nie mieliśmy przyjemności... w czasie rakoprzygody nie pamiętam, by takie mocne czarne dni się pojawiały... Ale teraz się zdarzyło już drugi raz w bardzo krótkim czasie. Z tym że pierwszym razem nie było tak trudno, jak drugim. </p><p>Po takim zjeździe dochodzi się do siebie przez dobrych kilka dni. Człowiek czuje się bardzo, bardzo zmęczony, wyczerpany, słaby fizycznie i psychicznie, niezmiernie poddatny na emocje... każda, nawet zwykła rzecz, najmniejsza drobnostka może w mig przerodzić się w moje głowie w jakąś tragedię i wyprowadzić mnie całkowicie z równowagi psychicznej... </p><p>Najprostrze nawet codzienne zadania zdają się być tak trudne, że niemal niewykonalne. </p><p>Wpadam w panikę.</p><p> Mam wrażenie, że nad niczym nie panuję i niczemu nie sprostam.</p><p> Prawie nic nie cieszy, niemal wszystko denerwuje.</p><p> Brak chęci do życia i robienia czegokolwiek, a jeśli już coś się robi, przychodzi to z wielkim trudem. </p><p>Każda godzina to walka z życiem i samym sobą, a to kosztuje sporo energii, jest męczące i wyczerpujące.</p><p> Do tego nie chce się jeść, nic nie smakuje i trudno się przełyka, a niejedzenie z kolei znowu wpływa negatywnie na samopoczucie...</p><p> I tak się kręci ponuro... Bardzo ciężko jest się wydostać z tej czarnej bolesnej spirali...</p><p>Myślę, że w normalnych okolicznościach ja to mam pod kontrolą, bo jestem silna, ale jak przyjdzie osłabienie fizycznem jak teraz (co łatwo rozpoznać choćby po tym, że na paszczy mi się opryszczka aktywuje) to nie mam sił, by trzymac w ryzach moją psychę... no i leżymy!</p><p> Teraz okoliczności zdecydowanie nie są normalne ani dobre. Są chujowe. I nie specjalnie na lepsze się zanosi w najbliższym czasie. Z czego należy niestety wnioskować, że czarne dni będą znowu w stałym choć raczej nieprzewidywalnym repertuarze mojego życia codziennego. Nie lubię.</p><p>To był, jak nie trudno się zapewne po wstępie domyślić, kurewsko męczący tydzień. Nie znaczy to, że zabrakło w nim miłych akcentów, ale w ogólności mimo wszystko wpisuje się na czarną listę chujowości życia.</p><p>Mam trudności z przypomnieniem sobie, co robiłam w poszczególne dni, jakbym była kim innym i gdzie indziej albo w ogóle mnie nie było... Co też jest typowe dla czarnych dziur.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhMxHb6ULxmTLgcZlglvxGdeunbN9WMiWA_XPvj9rIioVyxT1mj0fsrh-X957ryqE1gCAvyD8M1rg43QL3Svt2igUSKxKakwitk2clNUttdNU0FffkYZ66cmMuHfhmASeuOK9izTQuZBiVxzeXoGeLVDRyiEldSN_3Y2ZJVIBUT-bcPyYOjJvwMB-USxs/s4032/3E0F2BB9-86F4-411B-B561-196E71B40DD0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhMxHb6ULxmTLgcZlglvxGdeunbN9WMiWA_XPvj9rIioVyxT1mj0fsrh-X957ryqE1gCAvyD8M1rg43QL3Svt2igUSKxKakwitk2clNUttdNU0FffkYZ66cmMuHfhmASeuOK9izTQuZBiVxzeXoGeLVDRyiEldSN_3Y2ZJVIBUT-bcPyYOjJvwMB-USxs/w640-h480/3E0F2BB9-86F4-411B-B561-196E71B40DD0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><h2 style="text-align: left;"><span style="color: #2b00fe;">A co poza tym?</span></h2><p><span style="color: #ff00fe;"><b>W niedzielę świętowaliśmy zaległe urodziny Młodej</b></span>. </p><p>Na złożone jej wtedy życzenia oświadczyła złośliwie, że urodziny miała kilka dni temu. Zgodziła się jednak co do tego, że jeszcze się nie przeterminowały i uśmiechała się chytrze pod nosem. </p><p>Rano skoczyliśmy z Małżonkiem do sklepu i kupiliśmy paczuszkę malin i granat do tortu śmietanowego. Resztę składników mieliśmy w domu. Tort nie był jakiś powalający, ale dobry. Może dla Niej niekoniecznie, bo mleko i jego pochodne jej trochę szkodzą. Ale na poczekaniu nie było co wymyśleć.</p><p>Okazało się jednak, że nie mamy kurde ani jednej świeczki urodzinowej w domu. Kiedy sięgnęłam do szafy ze świeczkami i nie znalazłam w pudełku urodzinowych świeczek, przypomniało mi się, że po słynnej wymianie okien, po której dom wyglądał jak po wybuchu wulkanu, Matka wypieprzyła wszystkie świeczki, bo były brudne. Wtedy (i z tego samego powodu) wypieprzyła też zapas papieru do pakowania, w związku z czym teraz pakuje prezenty w resztki bibuły znalezione na dnie szafy... Muszę zamówić znowu kilka rolek papieru szarego, jak tylko jakiś zastrzyk gotówi się pojawi. I te cholerne świeczki. </p><p>Młoda udawała obrażoną, gdy zobaczyła, że zrobiłam świeczkę urodzinową z theelicht(a). Oznajmiła uroczyście, że też mi tak licho prezent zapakuje i jedną gównianą świeczkę zapali na torcie, o! Ale pod nosem, widziałam, się uśmiechała. Kupiliśmy jej też nowy kwiatek. Powiedziałam, że ma na imię Marcel i że ma się nim dobrze opiekować, by nie umarł jak poprzedni. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4n0M1wsEzUrC7AmX3H3N6an9cZqVm8ctfqBXaCVGdAovo6alFpI_sCCI-4zrKj_5YSScdiC5uED_lZkeNvZJfIk-R_9ErznoPjwIYbJD00ZFPbJqyFIJjl65mca-ndS3h1_RZVs-lqIs2qinlLKyTKqcHQuuBeAdYJdMXADKya6vy6DmVmByAyRcJvf0/s4032/0E7B9AA6-1917-4671-9CF2-EB438A573668.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4n0M1wsEzUrC7AmX3H3N6an9cZqVm8ctfqBXaCVGdAovo6alFpI_sCCI-4zrKj_5YSScdiC5uED_lZkeNvZJfIk-R_9ErznoPjwIYbJD00ZFPbJqyFIJjl65mca-ndS3h1_RZVs-lqIs2qinlLKyTKqcHQuuBeAdYJdMXADKya6vy6DmVmByAyRcJvf0/w640-h480/0E7B9AA6-1917-4671-9CF2-EB438A573668.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgqgNIFi4XRKVscaOGVE32m21BpxZ7j6WDSufVb9JUq_mWx3DvG5VPNYgkxcYunNSHLI3cp5TyLYfTaRHjJ9SnJdkGW4G5PXSUFkt8wBOPGyKm_-mm1j6QdV6fLElc0f5-uoShXiZI842oTsBGnAj_OCG8fkObD1Ks8r4BHaQCEuptLsLu0ipJ7iztMvM/s4032/27A2F0F0-B553-49CF-ABDE-F2BB63CD24E5.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgqgNIFi4XRKVscaOGVE32m21BpxZ7j6WDSufVb9JUq_mWx3DvG5VPNYgkxcYunNSHLI3cp5TyLYfTaRHjJ9SnJdkGW4G5PXSUFkt8wBOPGyKm_-mm1j6QdV6fLElc0f5-uoShXiZI842oTsBGnAj_OCG8fkObD1Ks8r4BHaQCEuptLsLu0ipJ7iztMvM/w640-h480/27A2F0F0-B553-49CF-ABDE-F2BB63CD24E5.jpeg" width="640" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl1KdchecPapaz5d_mzulykYI3YrvKOFZtCwKLx6nTUHbLo4MmzMRnOlhwa_-LtnKtII3NHIMqBNf8XV3jjhJtiZJ40ZLGGrmy2m8H1hw1d5CswIKtnjH77H0mp1E6STQEmR5uSU6LE5jrHljnKUFPpG6ofn9gqifS3qXOG0sZmpDsDCkjh4KM1R2Ts0Q/s4032/48D1831F-EA55-406D-A573-B2BD8F892F43.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl1KdchecPapaz5d_mzulykYI3YrvKOFZtCwKLx6nTUHbLo4MmzMRnOlhwa_-LtnKtII3NHIMqBNf8XV3jjhJtiZJ40ZLGGrmy2m8H1hw1d5CswIKtnjH77H0mp1E6STQEmR5uSU6LE5jrHljnKUFPpG6ofn9gqifS3qXOG0sZmpDsDCkjh4KM1R2Ts0Q/w640-h480/48D1831F-EA55-406D-A573-B2BD8F892F43.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">tort na łapu-capu </td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><span style="color: #999999;"><b>W poniedziałek byli ci geniusze od okien</b></span>, by wstawić ostatnie nowe drzwi w kuchni i ostatnie nowe okienko w sraczyku. Pieprzyli się z tym pół dnia a i tak musieli w czwartek ponownie przyjechać, bo jakieś tam listwy były do niczego... Niniejszym oswiadczam, że mamy teraz wszędzie nowe drzwi i okna. Z ruiny zamku to nie zrobiło, ale jest ciszej i cieplej w domu. No i trochę ładniej.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWnjyvN94G6hir-czSXMFsWl-5VtLXJCXH6fgjLPhMkc_kMFtFN9TDKN_Gp-KTk8KuIQn5p2sjBjfNbJ1xGg_EhyphenhyphenRXVDgqxXCj_IqA-7i0P0eER6Ro1PiIT0gh9qCFQEkbE5gtqCH3I4_QMM59NVjnN-ffxdfc-RwRstys1UbO0PsOr9vuTueXb_gUP6A/s4032/61B050B2-467F-4964-B680-46F109188222.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWnjyvN94G6hir-czSXMFsWl-5VtLXJCXH6fgjLPhMkc_kMFtFN9TDKN_Gp-KTk8KuIQn5p2sjBjfNbJ1xGg_EhyphenhyphenRXVDgqxXCj_IqA-7i0P0eER6Ro1PiIT0gh9qCFQEkbE5gtqCH3I4_QMM59NVjnN-ffxdfc-RwRstys1UbO0PsOr9vuTueXb_gUP6A/w480-h640/61B050B2-467F-4964-B680-46F109188222.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Tego samego dnia zauważyłam, że <span style="color: #741b47;"><b>Chipi ma to samo, na co umarła Bożenka</b></span>... czyli to jednak prawdopodobnie choroba Mareka (czy Marka). Zaraźliwe i śmiertelne skurwysyństwo, na które nie ma lekarstwa, a które powoduje jakiś tam rodzaj raka no i paraliż pewnych części ciała... Chipi zaczęła się wywracać. Nie wyjdzie już sama z kurnika, ani nie wejdzie. Wyjmujemy ją i zanosimy na rękach do wody i jedzenia, po czym odkładamy do kurnika... Jesteśmy ogromnie smutni i skurwysyńsko źli na pierdolony los. Jak otrzymam w grudniu jakiś zasiłek, to pojedziemy do weta, by ją uśpić. A potem będziemy czekać na te same objawy u Sunny i Heńka... </p><p><b><span style="color: #741b47;">Lady ciągle męczy się ze świerzbem</span> </b>(czy co to kurwa też jest?). Jesteśmy bezradni. Wetka powiedziała, że ona nic więcej nie może zrobić. Jak dostanę ten zasiłek, to ją też zabierzemy do innego weta razem z kurą... Może facet ma inne pomysły, jak pomóc Lady albo niech ją też uśpi czy co... Coraz bardziej mam tego wszystkiego dosyć. Czy nic nie może być u nas choć chwilę normalnie?! Tak po prostu. NORMALNIE ZWYCZAJNIE POSPOLICIE?</p><p><span style="color: #2b00fe;"><b>Młodemu założyli hyrax</b></span>. Strasznie się stresowaliśmy, bo nie wiedziałam jak to żelastwo się niby ma rozkręcać codziennie. Młody jeszcze bardziej się stresował, bo się bał, że coś się stanie. Oglądnęłam wiele filmików na YT zanim zajarzyłam, o co kaman i jak to działa. Nie powiem jednak, by mi to dobrze szło, a tu 2 razy dziennie trzeba śrubeczkę przekręcać. Ech.</p><p>Pierwszego dnia nie umiał też z tym pieroństwem jeść i mało nie płakał, bo był bardzo głodny... On często całe dnie praktycznie nie je, a dopiero wieczorem idzie do budki po frytki i jakieś pseudomięso (no chyba, że jest w domu coś, co akurat je, ale te potrawy na palcach jednej ręki zliczysz). No a tu mu aparat założyli i nie dawał rady niczego zeżreć. Na drugi dzień już lepiej szło a teraz już umie jeść. Tylko śliny mu się dużo produkuje i go denerwuje. Nie może też wymawiać "i" a z innymi głoskami również ma trudności. Mamy jednak nadzieję, że to ustrojstwo chociaż zrobi, co ma zrobić, czyli poszerzy mu szczękę, by wszystkie zęby się mu mieściły i nie trzeba było żadnego wyrywać.</p><p>W tym tygodniu odkrył, że pizza serowa ze śmietanowym sosem jest jadalna. Jadł 3 dni pod rząd tę jedną, którą ja sobie zamówiłam i nie zjadłam ani połowy. Odgrzewał w mikrofalówce po kawałku rano i wieczorem. Żadna inna pizza wcześniej nie przypadła do gustu jego autystycznemu mózgowi. Dobre i jedna potrawa więcej. Tyle tylko, że ostatnio z listy odpadły kotlety mielone i pierogi ruskie. Dlaczego? Bo tak! Bo tak działa jego mózg. Nagle jednego dnia włącza blokadę na kolejną potrawę i koniec kropka skończona szopka. Młody próbuje, bierze do ust i stwierdza, że nie smaczne. Potem próbuje ponownie i jeszcze raz. Na początku jeszcze trochę pożuje, pomieli, parę kęsów zje, obliże, ale z czasem dana potrawa przestaje być jadalna całkowicie i nawet najlepsze chęci nie sprawią, że się tym czymś naje, bo zwyczajnie nie chce mu to przechodzić przez gardło. Chodzi zły i głodny. Zagląda do wszystkich szaf, do lodówki, myśli, kombinuje, próbuje różnych rzeczy i nie da rady ich zjeść. Nie raz mało nie płacze, bo jest głodny, a nic mu przez gardło nie chce przejść. Ja myślę, że to jest takie uczucie, jakie większość ludzi ma przy chorobie, że niby człek głodny a na nic ni ema smaku i nic w sumie nie smakuje... Z tym, że przez tydzień to można się bez porządnego jedzenie obejść. Gdy jednak zmagasz się z takim problemem całe długie lata to już inksza inkszość...</p><p><b><span style="color: #38761d;">W tym tygodniu pisał egzaminy</span>. </b>Francuski, niderlandzki, geografię, biologię i angielski... Każdego dnia wracał zadowolony z siebie i mówił, że chyba dobrze mu poszło. Zobaczymy, jak podadzą wyniki. Byle tylko zaliczył wszystkie przednioty. Wysokość punktów mnie specjalnie nie interesuje. Choć wiadomo, że im wyższe, tym bardziej się człowiek cieszy. W przyszłym tygodniu ma jeszcze matmę do napisania.</p><p>Egzaminy odbywają się od 9 do 11 godziny. Uczniowie przynoszą do szkoły tylko laptop i słuchawki, potrzebne do danego egzaminu przybory we worku lub przezroczystym piórniku i bidon z wodą. Na geografię jeszcze atlas był konieczny. Młody ponadto zabierał jeszcze swoje okulary i słuchawki wygłuszające. To ostatnie znacznie ułatwia życie osobom nadwrażliwym na bodźce. </p><p>Teraz nauczyciele będą sprawdzać testy i się naradzać, a młodzież ma kilka dni wolnego. Pod koniec tygodnia odbędą indywidualne rozmowy ucznia z wychowawcą a następnie rodziców z wychowawcą. Ja już wybrałam (tak samo jak inni rodzice) przez internet swoje 15 minut na piątkową wywiadówkę. Szanuję możliwość wyboru dokładnego czasu rozmowy z nauczycielem. Dzięki temu wszystko przebiega w miarę sprawnie, o ile oczywiście jakiś rodzic się nie spóźni ani nie przeciąga rozmowy w nieskończoność, a oszołomów nie brakuje nigdzie. Gdy ktoś ma większe sprawy do omówienia z wychowawcą, czy innym nauczycielem bez problemu może się umówić w dowolnym momencie roku szkolengo na rozmowę.</p><p><span style="color: #38761d;"><b>Mnie udało się zakończyć projekt rodzinna fotoksiążka</b></span>. Dzieciom bardzo się podobały i książka, i zajęcia, które im zaproponowałam. Jedna dziewczynka całowała zdjęcie swojego małego braciszka i zdaje mi się, że utrafiłam z dwoma domami... Narysowałam na dużych kartkach domy. Po jednym lub po dwa. Jednej dziewczynce dałam ten z dwoma domami, pozostałym z jednym. Ich zadaniem było wybrać z przygotowanych przeze mnie obrazków, postaci przypominające członków ich rodzin i poprzyklejać ich w domach, a potem pokolorować obrazki. Dziewczynka uradowana tłumaczyła kolegom, że ona ma dwa domy: jeden u prawdziwego taty, a drugi u swojej mamy i taty jej braciszka i z entuzjazmem zabrała się za klejenie ludzików w odpowiednich miejscach a potem jeszcze raz na obrazkach wytłumaczyła kolegom całą sytuację. Na co jeden z kolegów pokiwał głową ze zrozumieniem i oznajmił, że on ma jeden dom, w ktorym mieszka, i z mamą, i z tatą, i z braciszkiem. Chwalili się ponadto, kto ma koty, kto psy, a kto kury i jak to wszystko ma na imię. Opowiadali o braciach i siostrach i o swoich rodzicach. Bardzo miłe to były zajęcia. Jednak z koleżanek skomplementowała mój pomysł, co jednak nie przeszkodziło jej w zabraniu dziecku niedokończonej pracy z domami i położeniu na stole swojego obrazka z bałwanem, który dzieci "musiały" natychmiast jak najszybciej też pokolorować (nie ważne czy ladnie, z pomysłem, byle szybko), by mogła je powiesić na ścianie, co ma poświadczyć, że coś z dziećmi było robione. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_KMT4FqQP2MqL9EqrHyqVN4N7WrE55mKHmjoMJ0ajvFbI4U_3dRLuJZytTnCct3nDBKAVu4-l7-0isKhz9ixV3QRw6IGoOdi2QsYkGar31GsiEGxtZW988hjwG0CjKFxMaBPXW32S0ZHqlrPuKXz6taswpuIa0U5kVFhSALUcvXZe6CfaDXm6QwKdHYw/s4032/24202DCB-7A48-417D-B3AE-3A5F503681EC.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_KMT4FqQP2MqL9EqrHyqVN4N7WrE55mKHmjoMJ0ajvFbI4U_3dRLuJZytTnCct3nDBKAVu4-l7-0isKhz9ixV3QRw6IGoOdi2QsYkGar31GsiEGxtZW988hjwG0CjKFxMaBPXW32S0ZHqlrPuKXz6taswpuIa0U5kVFhSALUcvXZe6CfaDXm6QwKdHYw/w480-h640/24202DCB-7A48-417D-B3AE-3A5F503681EC.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zajęcia dla dzieci</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Obrazki z domami nie mogły być powieszone, bo 'nie były w temacie zimy ani świąt'. Nie można też było zrobić proponowanej przeze mnie "magicznej" zabawy z obrazkami i wodą w temacie świąt, bo "tego się nie da pokazać" (w domyśle pokazać szefowej, bo nikt inny na teren świetlicy przeciez nie wchodzi). Tak oto w tym tygodniu się nauczyłam nowej rzeczy, że w świetlicy nie organizuje się zajęć ciekawych i fajnych dla dzieci, tylko takie, które bedzie mogła zobaczyć szefowa. </p><p>No ale dobra. Jeden projekt zrobiony. Pozostało dwa. W tym tygodniu zgłosiła się też do mnie jedna wolonrariuszka z biblioteki i nawet przyszła do świetlicy omówić sprawę. Mam zdecydować, czy wolimy by przyszła czytać w ferie czy tydzien po feriach. Kminię nad tym, ale chyba wolę PO, gdy stali bywalcy świetlcy są a nie dzieci które tylko na ferie przychodzą.... A może da się i w trakcie i po....? Zapytam szefowej jeszcze na spokojnie.</p><p>Oficjalnie na ten rok kalendarzowy mój staż jest zakończony. Następnym razem juz na feriach pójdę po Nowym Roku. I to będzie dla mnie wielki test, bo mam ciągnąć 4 całe dni. Jestem ciekawa i mam cykora, ż czy dam rady. Przy tym w pierwszy piątek ma się odbyć to spotkanie noworoczne dla rodziców... </p><p>Młody zalaminował dziś swoje rysunki z FNAFa. Całkie fajnie mu idzie nawet to rysownie po kwadracikach. Kopiuje te obrazki z sieci, ale nie umiejsza to bynajmniej zabawy z rysowania i tworzenia własnoręcznie ładnych rzeczy.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrtfi1gf_oj-8_qyM8ofO9Z4yNoBwHHfz1Czz2Ebl7S2YlA0K_KTcbP6EopRLsXvCZ5hJf_Z8MRF9IxPca6BF_-AY5dW95MMJuB7cW6cKN_Pys5xpuur6RrNeT_Il2jAuy6kCs1zVcnTVDg1Xim4XHzFKF-eD8ICcCSnehFCFFx2u8uSUgEa-XVf2CmOc/s4032/7E79FFFB-84FE-44C0-A8F9-6942003F8009.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrtfi1gf_oj-8_qyM8ofO9Z4yNoBwHHfz1Czz2Ebl7S2YlA0K_KTcbP6EopRLsXvCZ5hJf_Z8MRF9IxPca6BF_-AY5dW95MMJuB7cW6cKN_Pys5xpuur6RrNeT_Il2jAuy6kCs1zVcnTVDg1Xim4XHzFKF-eD8ICcCSnehFCFFx2u8uSUgEa-XVf2CmOc/w640-h480/7E79FFFB-84FE-44C0-A8F9-6942003F8009.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Młody laminuje swoje prace</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivgwaUvPvipPaNjH4RzFPjlm5St3GstTonMM35fn0MqomArsWq-110iI0_KEfyR-kK_-pnYJOuHBMQ9_T9iW8cxvZJKdIOqnHjGylPHgWE5iJcZD78IASjg3sZpmsKkGs479d8CvTLuP05_FRdFskspI0oLucwICs4qAIp9nNfSBNNTi6NX7F7QYZFt4o/s4032/F03C32CB-6C57-4886-9E08-29FA305EFAE4.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivgwaUvPvipPaNjH4RzFPjlm5St3GstTonMM35fn0MqomArsWq-110iI0_KEfyR-kK_-pnYJOuHBMQ9_T9iW8cxvZJKdIOqnHjGylPHgWE5iJcZD78IASjg3sZpmsKkGs479d8CvTLuP05_FRdFskspI0oLucwICs4qAIp9nNfSBNNTi6NX7F7QYZFt4o/w640-h480/F03C32CB-6C57-4886-9E08-29FA305EFAE4.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">rysunki pixelowe Młodego</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p><b><span style="color: #ff00fe;">Ja dokończyłam ubranka dla lalek</span></b> i zabrałam je do świetlicy w pudełku. Postawiłam to pudełko na szafce w części lalkowej i obserwowałam. Dzieci po przyjściu ze szkoły i zjedzeniu ciastek rozszeły się po sali. Jedna dziewczynka zauważyła pudełko i podeszła do niego, po czym rozejrzawszy się po sali, zajrzała do środka ostrożnie. Zamknęła wieczko i poszła do innych dziewczyn. Chwilę poźniej przyszły w kilka i zabrały się za ubieranie lalek. Bawią się codziennie. Jak się będę przez ferie nudzić, być może jeszcze więcej ciuszków uszyję. </p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaywR2q9cfNPYFWyjzPrR8iLfrdBTe0hLh5THIcWVafzs7DIu3z8dStAnExVSSCnDdUb39x74tLhk_qQV5eOV08ezsp2MMAN4-aBM22h3on7DoFWtDGF4W2Kfl-e8hoMoDURos1T9paVZouAHAW7b64RLSStjrsDR8jMtX6shUxWEPrnKagNwGf0Gw9YU/s4032/8CE6FA82-CB7B-4E26-AB6E-8396107767A7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaywR2q9cfNPYFWyjzPrR8iLfrdBTe0hLh5THIcWVafzs7DIu3z8dStAnExVSSCnDdUb39x74tLhk_qQV5eOV08ezsp2MMAN4-aBM22h3on7DoFWtDGF4W2Kfl-e8hoMoDURos1T9paVZouAHAW7b64RLSStjrsDR8jMtX6shUxWEPrnKagNwGf0Gw9YU/w480-h640/8CE6FA82-CB7B-4E26-AB6E-8396107767A7.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnlBmX-cirMs0REfGGieIyumwUJuRhsQKB2BwE38mdX0hWUUSM3RxcOmR1I5DW0XTcuAvcpwVsNnF_KPKoWNh-VPHdAagxAD4rfTqpk9nTOIEEvJqrUY5Tc0gknOj9N3CeThbP4vP0fDutRIMhpTl86iYspqL1-AQiZTf8iBe7Ox9l3iZdsUH1SpLrSBg/s4032/313D2789-5918-4524-982C-404095F93956.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnlBmX-cirMs0REfGGieIyumwUJuRhsQKB2BwE38mdX0hWUUSM3RxcOmR1I5DW0XTcuAvcpwVsNnF_KPKoWNh-VPHdAagxAD4rfTqpk9nTOIEEvJqrUY5Tc0gknOj9N3CeThbP4vP0fDutRIMhpTl86iYspqL1-AQiZTf8iBe7Ox9l3iZdsUH1SpLrSBg/w480-h640/313D2789-5918-4524-982C-404095F93956.jpeg" width="480" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl1UfDpCNlgMq3AyDCzjBu_BbPFOafSODtQU9kxkCBbqFTMIwET41bfgXxAG3BMFECvlnAskXqELbcHu5E8MvRKV0-ly6imNaZVWarfushSp4JF4FutE2Jiwvm_4ZP23kRlASb91kngyhHgasAOkcKx0isMiaIeDEfBaxjjwdl2giSspZFXpHLbG6fDiA/s4032/6684EF31-733D-4DB0-8600-FA0BCEB098FC.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl1UfDpCNlgMq3AyDCzjBu_BbPFOafSODtQU9kxkCBbqFTMIwET41bfgXxAG3BMFECvlnAskXqELbcHu5E8MvRKV0-ly6imNaZVWarfushSp4JF4FutE2Jiwvm_4ZP23kRlASb91kngyhHgasAOkcKx0isMiaIeDEfBaxjjwdl2giSspZFXpHLbG6fDiA/w480-h640/6684EF31-733D-4DB0-8600-FA0BCEB098FC.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">sukienka uszyta przez Najstarszą</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSM_lSXYinJEZbR2_LA2oq40exDIdGWx376Y4QgVVOAIECPyt93Y2x3B1I1RQxIPBMLe4MkaWd_kBkFw9vP6SGhKyZeKJZ3ta2lHCvr6KPJJ0KTfotVeqmXs0Yw9tVdVMGpWvfuPusuEbkeuplh3OdWyy6gEfk7pBBcnIFKa32SjeCUGb2sbuPfWj4LNA/s4032/E66670F1-EE31-4F3B-8586-74AFDD38C188.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSM_lSXYinJEZbR2_LA2oq40exDIdGWx376Y4QgVVOAIECPyt93Y2x3B1I1RQxIPBMLe4MkaWd_kBkFw9vP6SGhKyZeKJZ3ta2lHCvr6KPJJ0KTfotVeqmXs0Yw9tVdVMGpWvfuPusuEbkeuplh3OdWyy6gEfk7pBBcnIFKa32SjeCUGb2sbuPfWj4LNA/w480-h640/E66670F1-EE31-4F3B-8586-74AFDD38C188.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W niedzielę mamy klasową wycieczkę do muzeum pociągów w Brukseli. Chodzi o klasę niderlandzkiego online. Pomysł zacny, bo spotkanie w realu choć raz z ludźmi, których na co dzień widuje się tylko na ekranie to zawsze superowa sprawa. A jednak nie chce mi się iść, bo dostanie się do tej cholernej Brukseli w niedzielę to droga przez mękę. Do muzeum mam raptem 20 kilometrów i w sumie to skuterem mogłabym pojechać, ale sama tam o tej porze roku raczej nie pojadę. Nie znam drogi, więc musiałabym używać nawigacji w telefonie, a że ja nie zawsze rozumiem, co głos ma na myśli mówiąc "za 200 metrów skręć w lewo", bo nie zawsze wiem, w które lewo. Więc często słyszę potem "zawróc, jeśli to możliwe" albo "wyznaczam nową trasę". Wtedy muszę się gdzieś zatrzymać, zdjąć rękawiczki, kask, okulary, wyjąć telefon z kieszeni, zobaczyć, gdzie jestem i gdzie powinnam być oraz ocenić logikę maszyny i porównać ją z rzeczywistymi możliwościami, a potem podjąć kolejne kroki i schować telefon, założyć okulary, kask i rękawiczki.... Po to by za 2 minuty znowu usłyszeć "zawróć jeśli to możliwe" i zacząć procedurę od nowa. A Bruksela to nie wieś, gdzie się można w każdym dowolnym miejscu zatrzymywać i nawracać skuterem, i gdzie zwykle jest tylko jedno lewo i jedno prawo do wyboru. A do tego żadna darmowa nawigacja nie ma opcji motorower, a urządzenie ma głupi zwyczaj prowadzenia samochodów przez autostrady, zaś rowerów przez polne ścieżki dla gęsi. Jedno i drugie jest niedostępne dla skutera. Aplikacja od Apple nawet nie ma opcji rower, a mój ulubiony Navigator często ma jakiś problemem z głosem, no i milczy, a ja tylko głosu mogę używać, bo nie mam mocowadła do telefonu na skuterze. Na takie nowe skomplikowane trasy zabieram Młodą, która jest świetnym nawigatorem. W tym wypadku jednak odpada. No i chyba dla mnie za duży stres mimo wszystko, jak na niedzielną wycieczkę dla relaksu. </p><p>Autobusy do Brukseli w weekendy od nas odjeżdżają co 2 godziny, przy czym się okazuje, że ten który by mi najbardziej pasował (czyli tylko półtorej godziny bym czekała) akurat tego dnia nie jedzie, bo cośtamcośtam. Pociągiem jedzie się z przesiadką coś z godzinę i trzeba się czymś dostać na dworzec do innej gminy. A tu eko-pojeby pieprzą o tym jak to świetnie jest przemieszczać się pociągami i autobusami. Taaa. Szczególnie kurde w niedzielę! Nie dość że autobus pokonuje 20 kilometrową odległość w godzinę, to jeszcze przyjeżdża na wieś w odstępach dwugodzinnych. Przy czym czðęsto ma co najmniej 10 minut opóźnienia, a bywa że i godzinę. Nie wiem zatem jeszcze, czy pojadę... Być może jutro wyślę wiadomość do nauczycielki, że nie jadę...</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-76080309457674465032023-12-14T19:02:00.004+01:002023-12-14T19:02:28.749+01:0010 lat blogowania. Chwila samouwielbienia ;-)<h1 style="text-align: justify;"><span style="color: #38761d;">Wiecie, że w tym roku mija 10 lat, odkąd zaczęłam wystukiwać tego bloga?</span></h1><p style="text-align: justify;">Co jakiś czas przychodzi taki moment, że chce się napisać na blogu o swoim blogowaniu. Nic taki tekst w ludzkie życie co prawda nie wnosi, ale blogerowi z jakiegoś powodu do szczęścia bywa potrzebne. </p><p style="text-align: justify;">Pisałam już o tym, <a href="https://belgianasznowydom.blogspot.com/2019/08/jak-zostac-prawdziwym-blogerem.html" target="_blank">jak zostałam prawdziwym blogerem ;-) i czym jest mój blog (kliknij by przejść do wpisu) </a></p><p style="text-align: justify;">Pora napisać, czym ten blog nie jest, bo ludzie miewają niekiedy błędne pojęcia na temat blogów. W ogóle na temat internetu, ale skupmy się na blogu. Tym jednym konkretnym. Moim. </p><p style="text-align: justify;">Podkreślę po raz nie wiem który, że to miejsce jest od początku, czyli od 10 lat, ciągle tylko i wyłącznie <b>prywatnym blogiem, czyli zwykłym pamiętnikiem.</b> </p><p style="text-align: justify;"><b>Prowadzi go jedna osoba</b> - baba, aktualnie po czterdziestce, urodzona na podkarpackim zadupiu, gdzie psy dupami szczekają, czyli po prostu baba ze wsi, która kilka lat temu postawiła wszystko na jedną kartę i przyjechała do Belgii razem z małżonkiem i trójką dzieci, by zacząć wszystko od nowa, od zera ucząc się na błędach i która mieszka na belgijskim zadupiu pod Brukselą.</p><p style="text-align: justify;">Dodatkiem do tego bloga jest profil na Instagramie: @belgia_nasz_dom</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8TluLlVHLql5rZ5pGqN0JHNnucl1FzolHHL9A5cnZiyUffV4_PfqTKUpmOGwOZOQRDTt2Gkp166zw_jMvm8BpkYTLcoaNi3QY8H4RRUTGonyhCDHN0YL07DYbZBWXSujmbB4oMP93jXdCr6Fxb1HOC97mJww1Q3CdH-97jCnLHYYjEVaT8xOv3ugxdjQ/s662/insta.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="662" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8TluLlVHLql5rZ5pGqN0JHNnucl1FzolHHL9A5cnZiyUffV4_PfqTKUpmOGwOZOQRDTt2Gkp166zw_jMvm8BpkYTLcoaNi3QY8H4RRUTGonyhCDHN0YL07DYbZBWXSujmbB4oMP93jXdCr6Fxb1HOC97mJww1Q3CdH-97jCnLHYYjEVaT8xOv3ugxdjQ/s320/insta.jpg" width="309" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: justify;">oraz połączona z instagramem strona na fb <a href="https://www.facebook.com/belgianasznowydom/" target="_blank">https://www.facebook.com/belgianasznowydom/</a></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><u><b>To kim nie jestem, jest ważne.</b></u></p><p style="text-align: justify;">Nie jestem bogata, znana ani wpływowa.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem wykształcona - choć w miarę inteligentna i dosyć oczytana.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem wierząca i nie lubię żadnych religijnych organizacji ani ideologii.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem patriotką, nie bywam w Polsce i nie bardzo mnie los tego kraju obchodzi.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem też Belgijką, choć los Belgii bardziej mnie obchodzi, bo tu mieszkam.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem zbyt poważna ani zbyt odpowiedzialna.</p><p style="text-align: justify;">Nie jestem nawet normalna - nie wpasowuję się w wiele popularnych norm biologicznych i społecznych, a wiele pozostałych mam w dupie. </p><p style="text-align: justify;">Nikogo ani niczego poza sobą samą (i resztą z Piątki) na tym blogu nie reprezentuję.</p><p style="text-align: justify;">Nikt mi za pisanie nie płaci. Ani ja nikomu nie płacę.</p><p style="text-align: justify;">Nikt mnie nie zmusza do pisania czegokolwiek. Wszystko, co tu się pojawia, jest wynikiem moich fanaberii.</p><p style="text-align: justify;">Nikt nie ma wpływu na to, co piszę, choć wielu mnie inspiruje.</p><p style="text-align: justify;">Nikt mi nie pomaga w prowadzeniu tego bloga, ale dziesiątki mnie wspierają i kibicują.</p><p style="text-align: justify;">Nie mam aspiracji, by zadowalać czymkolwiek kogokolwiek poza sobą samą i kilkoma bliskimi.</p><p style="text-align: justify;">I doprawdy nie wiem, skąd czasem ludziom biorą się pomysły, że jest inaczej. Może niektórzy ludzie nie rozumieją, czym jest blog osobisty, może nie potrafią odróżnić oficjalnych stron urzędów państwowych czy innej tam administracji od zwykłego pamiętnika? </p><p style="text-align: justify;">U mnie, czy wielu innych blogerów można znaleść tylko i wyłącznie prywatne, subiektywne opinie na najróżniejsze życiowe tematy, ewentualnie „porady dobrej cioci”, do których należy podchodzić z dystansem uwzględniając mój wiek, pochodzenie, poziom wykształcenia, dosyć specyficzne poczucie humoru i zamiłowanie do sarkazmu czy innych takich. </p><p style="text-align: justify;">Tymczasem ludzie wysyłają do mnie niekiedy w komentarzach lub wiadomościach pytania na temat kredytów, budownictwa, podatków, własnej działalności, prośby o pomoc w znalezieniu pracy, noclegu itp, a niektórzy to jeszcze pretensje mieli, że za mało jest na taki czy taki temat informacji albo że są one niedokładne czy też nieaktualne. Krzyczeli, że bzdury piszę, bo oni inne doświadczenia mają. Biadolili, że blog bezwartościowy, bo nie znaleźli tego, czego szukali i że niczego się nie nauczyli z tego bloga. Jeszcze inni miauczą, że nie piszę obiektywnie albo że za mało empatycznie, kolejnym przeszkadzają wulgaryzmy a nastepnym ilość zdjęć czy długość tekstu... </p><p style="text-align: justify;">Czasem mi się wydaje, że każdy by chciał, bym prowadziła bloga uniwersalnego zrozumiałego i akceptowalnego przez wszystkich, a najlepiej to w ogóle było by pisać pod każdego czytelnika osobno, biorąc pod uwagę poziom czytelniczy poszczególnych ludzi, ich zainteresowania, wierzenia, poczucie humoru, intelignecję, poglądy polityczne...</p><p style="text-align: justify;">Nawet jakbym bardzo chciała, to i tak wszystkich bym nie zadowoliła, bo jeszcze się taki nie narodził...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeTYRu8BLfDwJxiZbt1xPEWhsoyYCJOEq0coqkAw4iXsEbmNPUWsXOamJB6XluifIQYz_s6w8CPQ7o2wLi7TIY1K65l25kbhLp0oW_2AMfVKURKO0BDAh98isww6ABv6H9H7TmrNwcAGjefJpZmJOmCWtm5Gve0bOcdTVeq_In3tM6oQ8sZS5rFl2596Q/s600/1645902319_6g7qst_600.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="565" data-original-width="600" height="602" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeTYRu8BLfDwJxiZbt1xPEWhsoyYCJOEq0coqkAw4iXsEbmNPUWsXOamJB6XluifIQYz_s6w8CPQ7o2wLi7TIY1K65l25kbhLp0oW_2AMfVKURKO0BDAh98isww6ABv6H9H7TmrNwcAGjefJpZmJOmCWtm5Gve0bOcdTVeq_In3tM6oQ8sZS5rFl2596Q/w640-h602/1645902319_6g7qst_600.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><h2 style="text-align: justify;">Co to znaczy, że blog jest pamiętnikiem?</h2><p style="text-align: justify;"> To znaczy, że to</p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #cc0000;"><b><i>MÓJ OSOBISTY PAMIĘTNIK</i></b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Piszę w nim, kiedy mam na to ochotę</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">opowiadając, co mam w danej chwili do opowiedzenia</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">kierując się WŁASNYM doświadczeniem, </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">zgodnie ze SWOIMI przekonaniami i poglądami</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">pod wpływem różnych MOICH emocji i MOICH wrażeń</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">używając WŁASNEGO oryginalnego języka i WŁASNEJ fantazji</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">okraszając teksty WŁASNYMI ZDJĘCIAMI albo przez siebie wybranymi</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;"><br /></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Znaczy to też, że nie wszystkim będzie się podobać, co i jak piszę. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Nie wszyscy zrozumieją.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Nie wszyscy znajdą tu to, czego szukali.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Nie wszyscy mnie polubią.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Nie wszystkich ja polubię.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">Nie wszyscy bedą podzielać moje poglądy.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">I ja z wszystkimi zgadzać się nie będę </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;">ani do kogokolwiek dostosowywać.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #990000;"><br /></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><b>Jak chcecie czytać blog idealny dla was i spełniający wszystkie wasze zachcianki i fanaberie, to se go sami napiszcie!</b></span></p><h2 style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><b>Czego oczekuję od czytelniów tego bloga? </b></span></h2><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;">NICZEGO!</span></p><p style="text-align: justify;">Nikt nie musi tego bloga czytać.</p><p style="text-align: justify;">Nikt nie musi komentować.</p><p style="text-align: justify;">Nikt nie musi obserwować moich profili w socjalmediach ani dawać serduszek na Insta czy lajków na Fejsie.</p><p style="text-align: justify;">Każdy może.</p><p style="text-align: justify;">Miło mi jest, jak widzę, że ktoś tu przychodzi, jak ktoś coś napisze, jak polubi moje zdjęcie czy odpowie na historię na instagramie, ale ja spokojnie mogę się i bez tego obchodzić, bo ja jestem normalna inaczej. </p><p style="text-align: justify;"><b><span style="color: #800180;">Nie mam fioletowego pojęcia, ilu mam czytelników. </span></b></p><p style="text-align: justify;">Statystyki mówią, że blog jest wyświetlany kilka tysięcy razy na miesiąc, ale to mi nic nie mówi przeciez o faktycznych czytelnikach. Jedynym wiarygodnym źródłem wiedzy na temat czytelników są ich bezpośrednie reakcje docierające do mnie w postaci komentarzy, czy wiadomości. Komentarze te z kolei czasem odsyłają mnie do stron prowadzonych przez tych czytelników, a wtedy mogę ich poznać lepiej. Z wymiany mejli czasem dowiaduję się jeszcze więcej. Od czasu do czasu nawet się zdarza spotkać się z niektórymi ludźmi w cztery oczy. </p><p style="text-align: justify;">Dość rzec, że<b><span style="font-size: medium;"> </span></b></p><p style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"><span style="color: #674ea7;">blog jest od 10 lat systematycznie czytany zawsze przez co najmniej kilka osób</span>.</span></b></p><p style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"></span></b>Najwierniejszym czytelnikiem jest oczywiśnie mój Małżonek. Wiem, że i mój Ojciec czyta przynajmniej niektóre wpisy (pozdrawiamy Jaśka). Kilku dawnych znajomych z poprzedniego życia też tu pewnie wciąż od czasu do czasu zagląda (Znajomi z Kozłówka, Wiśniowej, Strzyżowa, Frysztaka, i reszty świata, czujcie się niniejszym pozdrowieni)</p><h3 style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica;"><u>Sąsiedzi zza blogowej miedzy (określenie zapożyczone bez pytania od xpila)</u></span></h3><div style="text-align: justify;">Systematycznie wpadają do mnie inni blogujący. Nie jakoś masowo, bo ja sama niezbyt wiele i niezbyt często innych odwiedzam. Nie mam na to czasu.</div><div style="text-align: justify;">Przez 10 lat jednak sporo blogerów przez tę stronę przepłynęło. Wielu z nich już dziś nic nie publikuje. Zniknęli z blogowej grzędy. Pojawili się na ich miejsce kolejni. Niektórzy też już nie piszą. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Na dole bloga znajdziecie listę blogów, na które ja sama czasem zaglądam. Niektórzy z tej listy też i do mnie czasem wpadają, paru nawet mnie u siebie poleca, co też jest bardzo miłe z ich strony.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tutaj pozwolę sobie złożyć podziękiowania następującym blogerom:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://xpil.eu/" target="_blank">Ignormatyk</a> za dzielenie się śmiesznymi obrazkami i ciekawostkami z Irlandii...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://piwoiczekoladki.blogspot.com/" target="_blank">Ewa</a> - za osobiste opowieści<br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://onekajet.blogspot.com/" target="_blank">Kalina</a> za pisanie w 3 osobie i soczyste małe kawałki tesktu<br /></div><p style="text-align: justify;"><a href="http://paniodbiblioteki.blogspot.com/" target="_blank">Jotka</a> za życiowe pozytywne teksty<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://dzieciakiwiatraki.blog/" target="_blank">Igorodzina</a> za pokazywania Holandii z różnych perspektyw<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="http://echmarychachacotyrobisz.blogspot.com/" target="_blank">Maria</a> - za dużo zdjęć i ciekawe teksty<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="http://mojaalis.blogspot.com/" target="_blank">Alis</a> za obrazki na Instagramie<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://hubediblog.wordpress.com/" target="_blank">Hubedi</a> za podobne podejście do blogowania i życiowe opowieści</p><p style="text-align: justify;"><a href="https://taita-w-irlandii.blogspot.com/" target="_blank">Taita</a> - za magiczne opowieści i obrazki z Irlandii<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://w-lustrze.blogspot.com/" target="_blank">Lustro</a> - za inne spojrzenie na ten sam świat</p><p style="text-align: justify;"><a href="https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/" target="_blank">Anna</a> za ciekawe reflekcje na temat życia<br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://blog.krolartur.com/" target="_blank">Artur</a> za psychologię dla zaawansowanych<br /></p><p style="text-align: justify;">... oraz wszystkim innym, których nie wymieniłam.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><h3 style="text-align: justify;">Teksty blogowe w druku.</h3><p style="text-align: justify;">Ludzie non stop namawiają mnie do napisania książki. Jednym z nich jest mój Małżonek. I ja kiedyś się wezmę… Jak będę mieć czas. Póki co niektóre teksty pojawiły się w druku dzięki „Flandrii Po Polsku”, co wielce mnie satysfakcjonuje. </p><p style="text-align: justify;"><a href="https://antwerpia.be/" target="_blank">https://antwerpia.be/</a></p><p style="text-align: justify;">Lubię mojego bloga. Lubię pisać. Lubię bawić się słowami. Pisanie samo w sobie jest wielce relaksującym zajęciem i sprawia mi wiele radości. Opowiadanie o sobie i o moich problelach pozwala mi spojrzeć na wszystko z innej perspektywy i spokojnie się nad wszystkim zastanowić oraz lepiej siebie zrozumieć. Pisanie to dla mnie autoterapia i wietrzenie głowy. </p><p style="text-align: justify;">Spisywanie przemyśleń na różne dziwne tematy pozwalmi się powymądrzać i daje mi poczucie, że mam coś w moim mniemamu mądrego i ważnego do powiedzenia.</p><p style="text-align: justify;">Opowiadanie jak co w Belgii wygląda czy działa dawało mi satysfakcję z bycia przydatnym i pomocnym. </p><p style="text-align: justify;">Przez 10 lat testowałam różne pomysły na tym blogu, zmieniałam, poprawiałam, cudowałam aż dotarłam do takiego momentu, w którym stwierdziłam że jest dobrze tak jak jest i tego się trzymam. </p><p style="text-align: justify;">Czuję się na swoim blogu swobodnie i bardzo u siebie. Gdy mi się ktoś nie podoba, za dużo marudzi lub zadaje irytujące mnie pytania, wskazuję mu bez wahania drzwi. Bo tutaj rządzę ja. Tutaj obowiązują moje zasady i regulaminy. Nie jest to blog dla każdego. Nie każdy będzie się u mnie dobrze czuł i nie każdy jest tu mile widziany. To jest miejsce, w którym ja miło chcę spędzać czas, w którym ja czuję się dobrze, swobodnie i bezpiecznie. Lubię gościć innych u siebie, ale tylko pod warunkiem, że ci inni na podobnych falach nadają i w podobnym kierunku zmierzają ich myśli i przekonania. O dziwo (tak, niezmiernie się tym dziwuję) okazuje się, że normalnych inaczej jest na tym świecie o wiele więcej, niż się spodziewałam. I oni tu z wszystkich świata stron trafiają... Są też tacy całkiem normalnie normalni, ale umiejący inaczej na świat patrzeć i potrafiący normalnych inaczej choć częściowo zrozumieć... </p><p style="text-align: justify;">Pozdrawiam Was Wszystkich.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><h3 style="text-align: justify;"><span style="color: #b45f06;"><u>Na koniec różne fajne i miłe komentarze mniej lub bardziej przypadkowych czytelników i obserwatorów:</u></span></h3><p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4QurR0_L0ikX-AoCsMhDJIqBEc2UDuIhSC9nyjn9gOfnM2wjq7jcKCMZlfto5HhDdWyUWv49KatNwPCXynh7SncS8JWixRYapft_GK1CfzFkTVvSo0uS_wOv29wi6oVB6dm2DK-BmBEvyKIUWdxLrAx4be67XEpRAG9nCqyPQUteq3WUHwwhf-CmH/s513/5C396A1C-104E-42CA-871A-57F82BE0F624.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="308" data-original-width="513" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4QurR0_L0ikX-AoCsMhDJIqBEc2UDuIhSC9nyjn9gOfnM2wjq7jcKCMZlfto5HhDdWyUWv49KatNwPCXynh7SncS8JWixRYapft_GK1CfzFkTVvSo0uS_wOv29wi6oVB6dm2DK-BmBEvyKIUWdxLrAx4be67XEpRAG9nCqyPQUteq3WUHwwhf-CmH/w640-h384/5C396A1C-104E-42CA-871A-57F82BE0F624.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW3aFpI1_rWYvS4BFQLao8_11fkuuoNJE3NdTG_mccq8Hxzl5v4Brl8xcbWECLiICQ64P8s4MoNZID0YZT1WtN6aCA1dEwW4GM86bnSVu2T3gAWuWuyZdEpaOMrxJq-WVRxaIJmQiFoycWF-g6Vr7h3oD2jrf7MZxLlTmzZOciuIdfxVM4pD0bfsk4/s739/5D84405D-3AFA-428B-BE79-754415779436.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="100" data-original-width="739" height="86" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW3aFpI1_rWYvS4BFQLao8_11fkuuoNJE3NdTG_mccq8Hxzl5v4Brl8xcbWECLiICQ64P8s4MoNZID0YZT1WtN6aCA1dEwW4GM86bnSVu2T3gAWuWuyZdEpaOMrxJq-WVRxaIJmQiFoycWF-g6Vr7h3oD2jrf7MZxLlTmzZOciuIdfxVM4pD0bfsk4/w640-h86/5D84405D-3AFA-428B-BE79-754415779436.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk3bjfAWhNQoRhbmDFnec7w08YI31xTsLxIun5W9HSUMSesHlnPjrPbDwMCGw46Jnn3ucjZ9scXz4Zz0XK8EZKveEpjC_VdZV_oMm_iiOi1EkukB6WwUcl-sS03vBTvSFnfTfbipGxZBc2dg384xRPojWOdMup9iLOqe4lPvHY8A_oikCwNbGKFHeE/s541/9E5782FF-DADC-48C8-95C1-7CAFA4E4238C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="321" data-original-width="541" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk3bjfAWhNQoRhbmDFnec7w08YI31xTsLxIun5W9HSUMSesHlnPjrPbDwMCGw46Jnn3ucjZ9scXz4Zz0XK8EZKveEpjC_VdZV_oMm_iiOi1EkukB6WwUcl-sS03vBTvSFnfTfbipGxZBc2dg384xRPojWOdMup9iLOqe4lPvHY8A_oikCwNbGKFHeE/w640-h380/9E5782FF-DADC-48C8-95C1-7CAFA4E4238C.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMTgayAz4Qg30KV3qOTVEhp-L5D_qKxdmXkTdjmjxnyxHMcYF32EiZopMbI13tRg6nRx7w4WeH52TDrZBBFBc9p7UIeOFVmGkNCYUFNkXwzlzvIruerFIi4XEjVh_h8jY2y6yK_PVKezbRuC57M-tmFHt5UxSYqOGW5lq99Jy648FwjM_RCSY1nCyG/s542/63EADC13-3AF4-4D04-BD10-DC95B97956D1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="494" data-original-width="542" height="584" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMTgayAz4Qg30KV3qOTVEhp-L5D_qKxdmXkTdjmjxnyxHMcYF32EiZopMbI13tRg6nRx7w4WeH52TDrZBBFBc9p7UIeOFVmGkNCYUFNkXwzlzvIruerFIi4XEjVh_h8jY2y6yK_PVKezbRuC57M-tmFHt5UxSYqOGW5lq99Jy648FwjM_RCSY1nCyG/w640-h584/63EADC13-3AF4-4D04-BD10-DC95B97956D1.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMcydjTCtFMSDreDX9FFlyR2d5BvELo-T6A9EJ4pCO86pIXoQG9VOHYy1Uyj4PvlaNVJ80btrJoC2-BzwiA2u2EYKdEwNJfFd0vHO-23MaHS38-X_piU20q8iB5rMzL87UxMgK6S8rJI7SmJ3_DYa-s2SMW1bEpTB8VjfDxzJojl7pSxDClxI3XtdE/s574/322B931B-6E06-4F87-8964-DD4E2167A374.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="574" height="588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMcydjTCtFMSDreDX9FFlyR2d5BvELo-T6A9EJ4pCO86pIXoQG9VOHYy1Uyj4PvlaNVJ80btrJoC2-BzwiA2u2EYKdEwNJfFd0vHO-23MaHS38-X_piU20q8iB5rMzL87UxMgK6S8rJI7SmJ3_DYa-s2SMW1bEpTB8VjfDxzJojl7pSxDClxI3XtdE/w640-h588/322B931B-6E06-4F87-8964-DD4E2167A374.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigPtVfGKIib2o-6tWvSJ0lzcl5uLm_xgpVYgizrteQtWWYOQmEbFjOJCwZjg7EYDSAw_Zqe0-aZ5LZ0Z-8WtrjYJ8zm_zxYt6e2xnB1wz1KeHxjCHkjnzwfemEJpwDI2UHdjiZTSaRJRCP8CkZu66RjVB3MQu2y9WM51kBELJONMLf4RZFQTgm_SmF/s647/825FEE40-A1F7-40A2-8A03-B77B985242E3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="588" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigPtVfGKIib2o-6tWvSJ0lzcl5uLm_xgpVYgizrteQtWWYOQmEbFjOJCwZjg7EYDSAw_Zqe0-aZ5LZ0Z-8WtrjYJ8zm_zxYt6e2xnB1wz1KeHxjCHkjnzwfemEJpwDI2UHdjiZTSaRJRCP8CkZu66RjVB3MQu2y9WM51kBELJONMLf4RZFQTgm_SmF/w582-h640/825FEE40-A1F7-40A2-8A03-B77B985242E3.jpeg" width="582" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7-X0FUP3B_zhI03qcfaibhK9Hjvqi-EtJs-wjPPWJGC-gYkHQ4c4WnCPcYtnO09edPLUqElGJ2R0FpANw9tL63cSdfYqOOmEZygGAsEc9V7whIGLlLfh9rxfZbUWeuxOuEvxtShn766BT5xh_5KPi2RcEp3P19TrgnhJXxe0GZGiDwJxky8NTk-m/s750/4E5C2D6D-A17C-4169-BFDF-124F1EEF907D.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="643" data-original-width="750" height="548" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7-X0FUP3B_zhI03qcfaibhK9Hjvqi-EtJs-wjPPWJGC-gYkHQ4c4WnCPcYtnO09edPLUqElGJ2R0FpANw9tL63cSdfYqOOmEZygGAsEc9V7whIGLlLfh9rxfZbUWeuxOuEvxtShn766BT5xh_5KPi2RcEp3P19TrgnhJXxe0GZGiDwJxky8NTk-m/w640-h548/4E5C2D6D-A17C-4169-BFDF-124F1EEF907D.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWHMLqy5L8xSnVR1_1j19xktcznGxcB0Z6ukV4pJLC4hncLMtwYOUYj5mwTcI1gqE7TgpnRSYA8omN-joxNdiCjlVd1NeEYIJ2hV0aW48i0e2SrxQgjJMeMZMQScHTamGxMdYaf4UU53XqxoqQX1McH5AVqE251ftHUIn2BTSIdT0vtN9AgW3lVrSq/s750/BF9EA306-5D6F-4A90-871D-0AC3FB7F929D.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="189" data-original-width="750" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWHMLqy5L8xSnVR1_1j19xktcznGxcB0Z6ukV4pJLC4hncLMtwYOUYj5mwTcI1gqE7TgpnRSYA8omN-joxNdiCjlVd1NeEYIJ2hV0aW48i0e2SrxQgjJMeMZMQScHTamGxMdYaf4UU53XqxoqQX1McH5AVqE251ftHUIn2BTSIdT0vtN9AgW3lVrSq/w640-h162/BF9EA306-5D6F-4A90-871D-0AC3FB7F929D.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuyhfMosRgA9cWaTbTRG97fHoidIOEXRUVVM_Kb2slQ2ZfAZV9pdyR5nP387T1qzmlz6s2SxHztJ5uuhS3Cryh89IzZltrRzRxK74DFFNBSwoipsSX5IgYFbotNcx84BWUtc7lTSuaf5YfrV5A2_5pVhZl1PhHvbC41JC3aNbqRQzoXD4zPQu2t3WL/s750/E53C4DAD-8B95-4D0C-BEF4-06C525D78AA6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="750" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuyhfMosRgA9cWaTbTRG97fHoidIOEXRUVVM_Kb2slQ2ZfAZV9pdyR5nP387T1qzmlz6s2SxHztJ5uuhS3Cryh89IzZltrRzRxK74DFFNBSwoipsSX5IgYFbotNcx84BWUtc7lTSuaf5YfrV5A2_5pVhZl1PhHvbC41JC3aNbqRQzoXD4zPQu2t3WL/w640-h242/E53C4DAD-8B95-4D0C-BEF4-06C525D78AA6.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGCOgu_R82JSldYNkDz87towdhB6iu0ejGg0y828hwy18XiJhWb5c8USt3MhAG6tj3GHZyyXON_C5N-o_8VaEAv5IEaO9GydyDIG6vKu0B6kzmpW_9E70N8RpPEXGwQr3eJ-bLThfgPrUHaDVScH6WNugX-4L9YGdjkce1r63uKRgiKuBGSMLBj0Qj/s1103/7C56402E-2B98-4366-A695-AA72C7EABE0E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="188" data-original-width="1103" height="110" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGCOgu_R82JSldYNkDz87towdhB6iu0ejGg0y828hwy18XiJhWb5c8USt3MhAG6tj3GHZyyXON_C5N-o_8VaEAv5IEaO9GydyDIG6vKu0B6kzmpW_9E70N8RpPEXGwQr3eJ-bLThfgPrUHaDVScH6WNugX-4L9YGdjkce1r63uKRgiKuBGSMLBj0Qj/w640-h110/7C56402E-2B98-4366-A695-AA72C7EABE0E.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzWNoF1TVbgZdORHQ2o4nBbrmW3MyJlS-VgUNTPfuhRgEinTAT5_7DPYYS2lwCaYvPPMTblZIp5rbiDMVcf1CovmHihjJM0xyV6_kv92mlz_ITsYPGu7BRWl83JYH2CtqlhQsOkWpBTAgRKc_k5V5uVqJH7UfksaVlDDSNbXRa9KpVfUvr9yz7hMp_/s1095/95A22D17-A821-44CD-8A84-A258E426AE0A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="1095" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzWNoF1TVbgZdORHQ2o4nBbrmW3MyJlS-VgUNTPfuhRgEinTAT5_7DPYYS2lwCaYvPPMTblZIp5rbiDMVcf1CovmHihjJM0xyV6_kv92mlz_ITsYPGu7BRWl83JYH2CtqlhQsOkWpBTAgRKc_k5V5uVqJH7UfksaVlDDSNbXRa9KpVfUvr9yz7hMp_/w640-h182/95A22D17-A821-44CD-8A84-A258E426AE0A.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMpjCo1ecCe6uKRr2bgqDwAl28s1Ef4UvydA2lAdNQfWuamkObN1qypXQ-HrH8owgLs3CbkNsNveaGgk7h-pDwqxiy7lINbNlFCg7gIMs-VGsPwziqLQt_hB8t5NH9U0Ip7T3zznt0FPPTsthUNVPH-BGDuaq2TpMZ16fMTDtlD_OYCh8CaYngIFMV/s1095/7112CD92-F100-411D-B7A7-60DA1549265C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="1095" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMpjCo1ecCe6uKRr2bgqDwAl28s1Ef4UvydA2lAdNQfWuamkObN1qypXQ-HrH8owgLs3CbkNsNveaGgk7h-pDwqxiy7lINbNlFCg7gIMs-VGsPwziqLQt_hB8t5NH9U0Ip7T3zznt0FPPTsthUNVPH-BGDuaq2TpMZ16fMTDtlD_OYCh8CaYngIFMV/w640-h232/7112CD92-F100-411D-B7A7-60DA1549265C.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaGQDUaQkNz-SzGmUVB7wst2AQ0mFDFEQzVI0TJWyH0KwwpNAVAGRbQoPzgxkthXTBANudyhCpJY1A2CAzU8F_6MvkFOwrbdyPWI7-6y1p204v5cTbKPf5gD7tceiKTLzhcLthYuL8SwzjPlLdmvw8sF1BSlVNhUK4hftZ0tXLIC4wvDkPotgjQb2s/s1063/A464FFC8-1A49-4B59-93C9-D7442E68AF69.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="309" data-original-width="1063" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaGQDUaQkNz-SzGmUVB7wst2AQ0mFDFEQzVI0TJWyH0KwwpNAVAGRbQoPzgxkthXTBANudyhCpJY1A2CAzU8F_6MvkFOwrbdyPWI7-6y1p204v5cTbKPf5gD7tceiKTLzhcLthYuL8SwzjPlLdmvw8sF1BSlVNhUK4hftZ0tXLIC4wvDkPotgjQb2s/w640-h186/A464FFC8-1A49-4B59-93C9-D7442E68AF69.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv6dVRnlo3EAclfRGh5Oox8p-BOfb_VKs4WFsU8njQKsle8mEFxdcsOuS1_gmvrmysODTPW6hMhdoP_a5EfmgfHkglScc1vgzCgWQh0N4atoXnhR-c4S4LC772ojnVL1FuiiIfZWFaGOn4x_SqM2MMxjyy52u8Ls9ZFVBNjQqR_9qaB3AlLAusV40X/s1111/B47D2532-409A-41DF-B862-D91D0AA082A3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="1111" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv6dVRnlo3EAclfRGh5Oox8p-BOfb_VKs4WFsU8njQKsle8mEFxdcsOuS1_gmvrmysODTPW6hMhdoP_a5EfmgfHkglScc1vgzCgWQh0N4atoXnhR-c4S4LC772ojnVL1FuiiIfZWFaGOn4x_SqM2MMxjyy52u8Ls9ZFVBNjQqR_9qaB3AlLAusV40X/w640-h246/B47D2532-409A-41DF-B862-D91D0AA082A3.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOf5NMeTf-abcwjGfZNqkJ8HZsXc8UkVFHiWxoOZXbJu6DotoT5K-Up5YUoSmRwsLAn0R2-y2C37zU1i9dL8nQVHvMSAV9a66NzxB47z3--DfTtP1dCSRBSHGvT0IrOT0L3NxbubtvR502wfoX6PdUaKuHPjWcYnmadWsiHSOl284HHj0hhO212fJL/s1056/CBAE21E5-EF77-4598-BBBB-4870DD2F8BE4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="292" data-original-width="1056" height="176" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOf5NMeTf-abcwjGfZNqkJ8HZsXc8UkVFHiWxoOZXbJu6DotoT5K-Up5YUoSmRwsLAn0R2-y2C37zU1i9dL8nQVHvMSAV9a66NzxB47z3--DfTtP1dCSRBSHGvT0IrOT0L3NxbubtvR502wfoX6PdUaKuHPjWcYnmadWsiHSOl284HHj0hhO212fJL/w640-h176/CBAE21E5-EF77-4598-BBBB-4870DD2F8BE4.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWEZqfkiao2iwwK6-2_7MPrUh-bwhLLFIuyar70-lsrag8qHOojxPdQbk9xtt4eeQofRuanoNMnjgu4SJUMbzCwgVQvSvwsS5XkuHB9rN4eGDyf1gFpAtL-YG4X54BlYF24JwKi8k13qWD18Km1OJ91hsZ8AqR16qNnKAoRojGzGm5vl7XEwouqR4H/s1110/DD27EAB3-70DB-4520-83FB-879DAA933BA1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="1110" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWEZqfkiao2iwwK6-2_7MPrUh-bwhLLFIuyar70-lsrag8qHOojxPdQbk9xtt4eeQofRuanoNMnjgu4SJUMbzCwgVQvSvwsS5XkuHB9rN4eGDyf1gFpAtL-YG4X54BlYF24JwKi8k13qWD18Km1OJ91hsZ8AqR16qNnKAoRojGzGm5vl7XEwouqR4H/w640-h252/DD27EAB3-70DB-4520-83FB-879DAA933BA1.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-87531569620971518232023-12-09T23:04:00.001+01:002023-12-10T16:35:46.066+01:00Chyba jednak zostanę projektantem mody ;-)<h3 style="text-align: justify;">W niedzielę nawiedzili nas znajomi z pieskiem Abigail</h3><p style="text-align: justify;">Małym Epickim Pieskiem, z którego wizyty bardzo się Młody radował. Piesek tym razem czuł się bardzo pewnie i na dzień dobry sprawdził, czy dom nadaje się na wizytę obiegając wszystkie kąty, po czym merdanien ogonem oznajmił człowiekom, że jest wporzo. Pogawędziliśmy trochę (z Człowiekami, pieska tylko pogłaskaliśmy), co całkiem dobrze zadziałało na nasze samopoczucie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU5TpMAflWrsGNB5XxTQkBUwaUwrJx2J1w-KKL3ce_IYsJqmW4IRf67DSVDhRrxi4UYzoDv-KvBSkKdXFu0wXbQ7ulJtWWe2Xq4mNj8rJI3-WV3c4KezhBCg0GuRAjcdP-SH5lFvaUUVWjeBg9dt3_n6CezWQ4EQ5CSi9DfYdhKJQcN7c_PdyB3vLCZ5w/s4032/347E00B8-7D90-4587-B9AE-75D2186181A3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU5TpMAflWrsGNB5XxTQkBUwaUwrJx2J1w-KKL3ce_IYsJqmW4IRf67DSVDhRrxi4UYzoDv-KvBSkKdXFu0wXbQ7ulJtWWe2Xq4mNj8rJI3-WV3c4KezhBCg0GuRAjcdP-SH5lFvaUUVWjeBg9dt3_n6CezWQ4EQ5CSi9DfYdhKJQcN7c_PdyB3vLCZ5w/w640-h480/347E00B8-7D90-4587-B9AE-75D2186181A3.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><h3 style="text-align: justify;">Na poniedziałek </h3><p style="text-align: justify;">Małżonek wziął wolne i razem pojechaliśmy z Najstarszą do urzędu HVW (hulpkas) w Leuven. Wszystko po to, by się dowiedzieć, że nic nie załatwimy, bo <i>JEST ZA WCZEŚNIE!</i> Nie, że rano, tylko, że ten zasiłek, o który dla Najstarszej się staramy należy się od 21 roku życia, a Najstarsza dwudzieste pierwsze urodziny dopiero pod koniec roku ma. Najlepsze jest jednak, że ja po przeczytaniu kawałka belgijskiego internetu tak to właśnie zrozumiałam i tak myślałam, dopóki nie pojechałyśmy do urzędu w Aalst, gdzie pan w okienku nam powiedział, że jesteśmy "<i>O WIELE ZA PÓŹNO, a urząd bardzo jest czuły na terminy, w związku z czym może Najstarsza nie otrzymać tego zasiłku...</i>" i jakieś debilne usprawiedliwienia musiałyśmy podawać i on to zapisał w naszych dokumentach... po to, by pan w Leuven to podarł i wyrzucił do kosza... Pff.</p><p style="text-align: justify;">Znowu to samo: to ja prosty człowiek, obcokrajowiec, do tego zagoniony mam wszystko wiedzieć najlepiej, na wszystkim się znać, z wszystkich terminów się wywiązywać i wszystkich przepisów przestrzegać (nawet tych, o których nigdy nie słyszałam), sama se mam wszystko znaleźć, zrozumieć, podczas gdy ci, którzy zawodowo poszczególnymi dziedzinami się zajmują i którzy powinni nam prostaczkom pomagać, mogą sobie systematycznie lecieć w chujki na małe bramki i non stop wprowadzać nas zwykłych ludzi w błąd bez żadnych ale to żadnych konsekwencji. Szlag może trafić! Co jest z tymi ludźmi i z tymi urzędami nie tak? Pff! </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgIIXb1eougmj11F0BTdZH5C9rw0OrftQC2l-4ehcXewcnntJ6AcRlpwrQbqgehwiHOIEZKvIpuFPNXKv8eJXgC59Cb07eKoVYfQucHhKK-iiEgd1w9fqOEW2hKPqCvK1-UN7rkU9fU8xx8X3JkJhsELMEEUlpBLbD0yurBbeos82_EQ8vZhI8ZpqAL_0/s4032/DA0E432D-6365-4F17-970A-31D91A85390F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgIIXb1eougmj11F0BTdZH5C9rw0OrftQC2l-4ehcXewcnntJ6AcRlpwrQbqgehwiHOIEZKvIpuFPNXKv8eJXgC59Cb07eKoVYfQucHhKK-iiEgd1w9fqOEW2hKPqCvK1-UN7rkU9fU8xx8X3JkJhsELMEEUlpBLbD0yurBbeos82_EQ8vZhI8ZpqAL_0/w640-h480/DA0E432D-6365-4F17-970A-31D91A85390F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Leuven</td></tr></tbody></table><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><h3 style="text-align: justify;">Dawno nie chorowaliśmy</h3><p style="text-align: justify;">Małżonek nie czuł się najlepiej już od weekendu, ale z pierwa kładliśmy to na karb zmęczenia. We wtorek się jednak okazało, że jest gorzej niż się mu rankiem zdawało, kiedy to postanowił pojechać do pracy mimo kiepskiego samopoczucia, bo "<i>może się rozchodzi...</i>" Przed południem już jednak był z powrotem w domu i od razu poszedł w kojo... Lekarka stwierdziła jakąś wirusową infekcję, jakich ci w ostatnim czasie wszędy do wyboru i do koloru. </p><p style="text-align: justify;">Ja kitowo zaczęłam się czuć w środę. Znaczy tego dnia w sumie to nic nie wskazywało jeszcze na chorobę. Czułam się tylko nieludzko zmęczona i senna. Znaczy bardziej niż zwykle, czyli bardzo. Dziatwa testowała nowe zabawki w świetlicy, które Sinterklaas (Mikołaj) przyniósł, a ja próbowałam z całych sił wykazywać zainteresowanie ich odkryciami, podzielać ich radość i entuzjazm, ale, powiem wam szczerze, słabo mi szło. Marzyłam tylko o tym, by pójść do domu i położyć się spać. Nie mogłam nijak rozgonić tej mgły, która ogarniała mój mózg. Nie wiedziałam też, skąd znowu taka ogromna (większa niż zwykle) senność i zmęczenie, bo nic przecież specjalnego się nie wydarzyło... Odpowiedź pojawiła sie dopiero w nocy...</p><p style="text-align: justify;">Wcześniej po skończeniu dyżuru <b>pojechałam jeszcze do biblioteki</b> pochwalić się moim kursem i projektem, czyli zapytać, czy nie wysłali by kogoś do świetlicy, kto by dzieciom książkę przeczytał w ramach współpracy, bym mogła mój projekt "współpraca" odfajkować. Tak w uproszczeniu mówiąc. Drugim pytaniem była kwestia możliwości wypożyczania książek dla świetlicy i wymieniania ich co jakiś czas. </p><p style="text-align: justify;">Okazało się, że pani dyżurująca przy ladzie, którą zagaiłam, pamiętała iż kiedyś (jeżu, kiedy to było!!!) w ramach wolontariatu oprawiałam im książki... Mniejsza jednak o to. Albo i nie...</p><p style="text-align: justify;">Pani odrzekła, że z tym pierwszym to raczej bedzie problem, bo raczej nie wysyłają ludzi ot tak do czytania na czyjeś życzenie i że parę dni temu jakiś inny kursant (nie podała z jakiej szkoły) o to samo pytał i że nic z tego nie wyszło. Odrzekłam, że nie ma problemu (pomyślałam, że trochę kicha, bo teraz muszę coś innego wymyśleć). Z wypożyczaniem pakietów książek dla świetlicy nie ma jednak problemu. Tak czy owak pani zaleciła wysłanie mejla z oficjalnym zapytaniem do głównej bibliotekarki. Podziękowałam i poszłam poszukac sobie jakichs książeczek na temat różnic, tolerancji itd by w nich szukać inspiracji do potencjalnych zajęć z fotoksiążką rodzinną. Gdy podeszłam ponownie do lady z książeczkami, pani oznajmiła, że przedyskutowały w międzyczasie sprawę z koleżanką i myślą, że może jednak by się znalazł jakiś wolontariusz, który by przyszedł mi te książke poczytać.... Nie gwarantują mi tego, bo ona nie wie, czy ktoś będzie chętny i czy szefowa się z nimi zgodzi... Ponowiła zalecenie co do napisania mejla. </p><p style="text-align: justify;">Napisałam e-mail i dostałam w odpowiedzi, że podają kontakt do mnie wolonatriuszom i że mam czekać, aż ktoś do mnie zadzwoni lub napisze i mamy się umówić co do szczegółów... Czekam zatem. Póki co nic się nie zdarzyło w tej kwestii, ale mam jeszcze trochę czasu... Ale zastanawiam się, czy ta nagła zmiana zdania ma coś wspólnego z moim wolontariatem w rzeczonej bibliotece... Nie, żeby mi to spędzało sen z powiek, ...ale tak sobie myślę, że być może dobrze było być czasem dobrym człowiekiem i dać się ludziom poznać od tej lepszej strony. W ogóle poznać.</p><p style="text-align: justify;">Po weekendzie <b>muszę pogadać z mentorką nt książek</b> dla świetlicy, bo może jakby mieli już te ładne bajeczki dla dzieci, zaczęli by czytać łaskawie dzieciom w świetlicy. Albo choć czasem poglądać z dziećmi jakąś książeczkę. A może by starszaki jakiś komiks czasem przejrzeli czy jakąś popularnonaukową książeczkę... Kto wie. </p><p style="text-align: justify;">Póki co to jeśli dobrze interpretuję, co widzę i słyszę, to oni tam w świetlicy MAJĄ po prostu kącik czytelniczy. Kropka. W sensie jest specjalne miejsce, a nawet dwa, a w jednym to nawet jakieś książki są: taka skrzynia długa na podłodze, w której leży sterta książek. Jakby widłami je ładowano. Nawet mnie to nie zachęciło do podejścia. W domku w drugiej sali znalazłam przy sprzątaniu dwie zmaltretowane i wybebeszone książki z serii disney wciśniete w kąt, bo <i>"dzieci rzucają książkami, targają, nie umieją się obchodzić...". </i></p><p style="text-align: justify;">Mam podejrzenie, że niektórzy nie jarzą za bardzo, jak działa książka i że to nie zupełnie to samo co np takie klocki czy piłka, że małe dziecko nie bardzo samo da rady się tym bawić i że w sumie to nawet nie powinno, bo książka wymaga obecności i udziału dorosłego... Zarówno mentorka jak i koleżanki miały obiekcje co do wypozyczania książek z biblioteki, bo <i>"dzieci je zniszczą"</i>, bo <i>"jak im dawali książki to one nimi rzucały, kopały, rozrywały..."</i>. Nosz jasna ciasna! Idąc za tym tokiem rozumowania to do biblioteki też nie powinno się dzieci wpuszczać ani książek wypożyczać do domów, w których są jakieś dzieci. Czy ja to jestem z jakiejś innej planety...?! Czasem mam takie wrażenie. W sumie ostatnio to nawet dosyć często. szczególnie tam.</p><p style="text-align: justify;">Dla mnie sprawa jest prosta: półka czy nawet ta durna skrzynia z książkami na widoku, ale dostęp tylko za zgodą i pod nadzorem opiekuna. Gdy duże dziecko chce czytać, przychodzi, pyta, zabiera książkę i siada gdzieś do czytania, a potem oddaje książkę opiekunowi. Gdy małe dziecko chce książkę, przychodzi, pyta i opiekun idzie czytać jednemu lub kilku maluchom, gdy ma czas lub w innym momencie. Albo dużych wysyła do czytania lub nadzorowania pierdzioszków. Wielka mi fizjologia! Zasadniczo to ja bym jednak oczekiwała od opiekunów dzieci, że to oni wychodzić będą z książką do dzieci, że będą czytać dzieciom, że będą do czytania zachęcać i uczyć dzieci szanować książkę i z nia sie obchodzić, a nie że będą dzieciom książki dawać do zabawy i oczekiwać, że ona same z siebie zaczną czytać nawet liter nie znając. 😳🙎</p><h3 style="text-align: justify;">Jestem zawiedziona tą świetlicą, </h3><p style="text-align: justify;">którą sobie wybrałam na miejsce stażu. Jakby jednak ktoś chciał zobaczyć jak świetlica NIE powinna funkcjonować, to polecam. Na każdym kroku coś mnie drażni w podejściu. Gdyby nie fakt, że to co na lekcjach słyszę w 200% pokrywa się w moimi poglądami, z moim podejściem i moją wizją, gotowam pomyśleć, że coś ze mną jest nie ten teges... Ale wiecie, co jest najgorsze? To, że im dłużej tam jestem, tym większą mam chęć, by tam właśnie kiedyś po skończeniu kursu pójść pracować i ZAPROWADZIĆ TAM KURDE PORZĄDEK! 😈😜😎</p><p style="text-align: justify;">Najspampierw jednak to trzeba ten kurs skończyć, a droga jeszcze daleeeeeka.</p><p style="text-align: justify;"><b>Fotoksiążkę rodzinną prawie ogarnęłam</b>. Najpierw wzięłam kilka czarnych grubych kartek i przykleiłam na nich drzewa z kolorowego papieru - jedno drzewo na jedną rodzinę, a na drzewach przykleiłam portreciki dzieci, rodzeństwa i rodziców. Na innych kartkach przykleiłam inne zdjęcia rodzin. Na jeszcze innych zrobiłam na tablecie serduszka wypełnione obrazkami przedstawiającymi zainteresowania i ulubione zajęcia dzieci, o których wiem od rodziców... Wszystkie kartki przepuściłam przez laminator i zrobiłam w nich dziurki dziurkaczem. Okładkę zrobiłam z grubej tektury i obkleiłam kolorowym filcem. Fajnie, że dzisiaj człowiek może mieć te wszystkie najróżniejsze gadżety i akcesoria w domu i że tyle pięknych fantastycznych materiałów artystycznych można kupić za parę centów i się bawić na całego... A nie jak dawniej, że trzeba było papierki po cukierkach zbierać albo "złotka" po czekoladzie, by coś ładnego zrobić... </p><p style="text-align: justify;">Nie mam jeszcze sensownego pomysłu na zajęcia dla dzieci z użyciem tej książki, czyli na temat podobieństw i różnic pomiedzy dziećmi i rodzinami, ale coś sie tam może jeszczde wykluje...</p><p style="text-align: justify;">W tym tygodniu <b>zabrałam ze świetlicy jedną lalkę do domu</b> i namówiłam Najstarszą na współną zabawę w kreatora lalkowej mody. No bo oni tam mają coś ze 6 lalek-bobasów, ale żadnych ubrań dla nich. No dobra jest dwa kombinezoniki, które zdecydowanie lepsze czasy pamiętają i jeden pampers oraz jedna kołderka i brudna poduszka. Postanowiłam coś z tym zrobić, bo mnie wkurzyło, jak dziewczynka poprosiła mnie o ubranie lalki w za mały kombinezonik i nie potrafiłam temu sprostać. Nie udało mi się też zapiąć pampersa, bo brakowało ze 2 cm od rzepa do rzepa. Poza tym nie wiem jak wy, ale ja bym się tam gołymi lalkami bawić nie chciała. Najstarsza ma w swoim pokoju całą skrzynię najróżniejszych ścinków materiałów. Było nie było chodziła dobrych kilka lat do klasy mody. Znalazłam w necie parę darmowych szablonów na ubranka dla lalek typu bobas i urządziłyśmy z Najstarszą burzę mózgów nad skrzynią z materiałami. Pomysłów obie mamy na kopy, ale czasu i sił już trochę mniej. Niemniej jednak parę ciuszków już mamy. Ona szyje jak profesjonalistka: wybiera, co będzie szyć, wycina szablony, wybiera materiały z rozmysłem, wycina, szyje dokładnie, perfekcyjnie. Ja natomiast preferuję spontan i styl na łapu-capu. Przecież to kurde tylko lalka - łaszki nie muszą być wygodne. Biorę różne ścinki materiału do ręki i myślę, czy by coś z tego prostego nie stworzył. Olewam szablony. Wezmę jakiś kawałek, coś wytnę, coś rozetnę, tu złożę, tam zwinę, tu zeszyję, tam podszyję i zobaczę, co z tego wyjdzie. I tak metodą na głupa zrobiłam kubraczek, portki, papucie i kapelutek. Krawcowa ze mnie jak z koziej dupy trąba - nie umiem szyć, nigdy nie udaj emi się niczego zeszyć prosto, działam nerwowo w pośpiechu, nie mam cierpliwości jak Najstarsza, robię na odpierdol, ale efekt wcale nie jest najgorszy. Jak na garderobę dla głupiej laklki. I to nie naszej. No i zabawa przy tym wyśmienita. Bardzo mnie to zajęcie zrelaksowało. Pół dnia bawiłam się maszyną do szycia w jeden z chorych dni. Nic innego wtedy nie byłam w stanie robić. O nauce nie było mowy, bo mózg mi nie działał i byłam zbyt zmęczona. Żadne sprzątanie czy inne takie też nie wchodziły w grę, bo ledwiem stała na nogach. Natomiast siedzenie za biurkiem przed maszyną i zajmowanie się pierdołami było wykonalne, więc korzystałam z okazji. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVQlVhYkv3RUo-nzkifHPT9n_b4LkRxDpIF7aLJfF2ZCihXVSNlMsSaHNxLoEWTPcMPp0NWOHU3N9J-9Rbp1kBkQS1H7mINVViw2SgUjfQMacsFC_Rdsf0XkVOiulQi7mTQfLdidtENfJNnwXQG_tylL51w4mR_RqQlCNPark7u7Lqv2tAAe_038ci5go/s4032/88AD35CE-F09A-4C98-9B0F-67EA40B8F5A3.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVQlVhYkv3RUo-nzkifHPT9n_b4LkRxDpIF7aLJfF2ZCihXVSNlMsSaHNxLoEWTPcMPp0NWOHU3N9J-9Rbp1kBkQS1H7mINVViw2SgUjfQMacsFC_Rdsf0XkVOiulQi7mTQfLdidtENfJNnwXQG_tylL51w4mR_RqQlCNPark7u7Lqv2tAAe_038ci5go/w480-h640/88AD35CE-F09A-4C98-9B0F-67EA40B8F5A3.jpeg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">kubraczek, portki, papucie i kapelutek </td></tr></tbody></table><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Po co to robię? - zapytacie pewnie. A tak, dla własnej satysfakcji i, mam nadzieję, ku radości dzieci. Nic mnie to wiele przecież nie kosztuje, mamy możliwości, potrzebne materiały, skille i fantazję. I ponieważ lubię czasem zrobić coś miłego i dobrego dla innych.</p><p style="text-align: justify;">W nocy z wtorku na środę, jako się rzekło, objawiła się przyczyna mojego zmęczenia... Rano mierzyła 38 i pięć kresek i znowu mną dygotało i nie mogłam się ruszać, takie mi było zimno nieludzkie. Napisałam do szkoły, że nie będzie im dane tego tygodnia mojego szlachetnego oblicza oglądać i zadzwoniłam do doktora... Przed południem na dół zeszła Młoda, by pochwalić się swoimi objawami. I tak sobie chorowaliśmy rodzinnie cały dzień. Ze szkoły wieczorem przyleciał mejl zaczynający się do słów: <i>"do wszystkich chorych"</i> z czego należy zapewne wnioskować, że nie jestem jedyną osobą, która sobie wolne zafundowała. W mejlu stało, że mamy materiał z lekcji na naszej szkolnej platformie i zadania do zrobienia online, które obecni zapewne w klasie robili. Zrobiłam je dziś. </p><p style="text-align: justify;">W piątek Małżonek poszedł już do roboty, bo tylko do czwartku miał wolne. A ja sobie nadal chorowałam. Te dwa dni czułam się dość ciulowo: słabizna, zimnica, ból głowy, mięśni, gardła, kaszel, zapchany nos... po prostu pełny zestaw, jak orzekła doktorka. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYAHWW3vwU-x8QZDRxG26i17EsXe-8816A7CMCbkN1XvviplBgKLiiSbwnGgNsOZHy10tbuCwxcuGyg8M33jquTwxokE5bpcSMph44MUaoBxmd7b6QYsFQ4D4oiVtdD_qz_Eyjk-YiSAOzlK4J4i6C0lZm9_cV5Nk_f49MSElfLhCT8BuQRd6B_Uus5s8/s4032/D88C1054-69C6-4A05-8CB7-EE817125630D.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYAHWW3vwU-x8QZDRxG26i17EsXe-8816A7CMCbkN1XvviplBgKLiiSbwnGgNsOZHy10tbuCwxcuGyg8M33jquTwxokE5bpcSMph44MUaoBxmd7b6QYsFQ4D4oiVtdD_qz_Eyjk-YiSAOzlK4J4i6C0lZm9_cV5Nk_f49MSElfLhCT8BuQRd6B_Uus5s8/w640-h480/D88C1054-69C6-4A05-8CB7-EE817125630D.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">świateczne dekoracje mijane po drodze</td></tr></tbody></table><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Co za fatum jakieś! </p><p style="text-align: justify;">Mieliśmy dziś iść do restauracji świętować urodziny, ale dupa. Młoda, która od jakiegoś czasu jest wegetarianką, nawet już uroczyście oświadczyła, że na urodziny daje sobie dyspensę, bo zamierza zgodnie z tradycją opędzlować żeberka. No ale po pierwsze na zdechalaka to nie ma co iść do knajpy, bo przecie kubki smakowe nie działają. No a po drugie to jakby nie mamy piniondzów... Ale pójdziemy. Jeszcze nie wiem kiedy, może za tydzień, może po Nowym Roku, ale to do cholery nasza tradycja. Zawsze na Młodej urodziny chodziliśmy do tej samej restauracji na to samo jedzenie. Potem pandemia wszystko popientroliła, a potem był rak... </p><p style="text-align: justify;">Moje urodziny też się nie odbyły w tym roku z powodu choroby (a w poprzednim przez głupich Januszów). W ogóle choroby wszystkie święta rodzinne nam sabotują ostatnio.</p><p style="text-align: justify;">Młoda za zalecenim mojej kołczki, które jej przekazałam, upisała list do JAC, instytucji udzielającej wszelakiego wsparcia zarówno fizycznego jak i mentalnego młodym do 25 roku życia. Odpowiedzieli jej i pytają, czy może pofatygować się do jednej z najbliższych siedzib. Na spotkanie trzeba poczekać kilka tygodni, ale może ktoś jej wreszcie pomoże w taki czy innyc sposób albo załatwić jakiś zasiłek albo jakąś kurde pracę. W FOD dokumenty chyba zaginęły w akcji. Dawno dawno temu poinformowano ją pisemnie, że dokumentację gdzieś tam komuś przekazano, a potem słuch o niej zaginął... Dla przypomnienia powiem, że chodziło o uznanie niepełnosprawności i w dalszej konsekwencji przyznanie Młodej zasiłku. No ale póki co nawet jeszcze do lekarza orzecznika ją nie wezwano ani w ogóle nic. </p><p style="text-align: justify;">Czasem mam wrażenie jakbysmy się przez nieprzebytą dżunglę próbowali przedzierać ze scyzorykiem w ręku i bez mapy. A prowiant się kończył... </p><p style="text-align: justify;">Na prawdę jestem już tym wszystkim zmęczona. </p><p style="text-align: justify;">Wszyscy jesteśmy. </p><p style="text-align: justify;">Tyle dobrze, że ja ciągle dysponuję moim niekończącym się optymizmem i wciąż sporo radosnej energii i entuzjazmu posiadam. Nawet jak one czasem słabną i przygasają albo sie gubią na chwilę, to ja je ciągle gdzieś tam mam i one trzymają trochę najgorsze potwory na dystans. Reszta z Piątki ma trudniej. Im trzeba często jasniejsze strony strony wskazywać albo samemu je stwarzać i to jest chyba w sumie moje główne zadanie w tej rodzinie - nieść pochodnię i pilnować by światło nie zgasło oraz przekonywać innych, że to światełko w tunelu to droga do wyjścia a nie rozpędzony pociąg...</p><p style="text-align: justify;">I siebie samą też muszę pilnować, by nie pozwolić się nikomu ściągnąć na dno, bo jak moja pochodnia zgaśnie, to może nie być nikogo, kto by ją zapalił... </p><p style="text-align: justify;">A parę razy było już blisko...</p><p style="text-align: justify;">Teraz jest szczególnie trudno, bo wszystko po kolei się knoci, a najgorzej jak zdrowie siada. O, jak teraz... Taka prosta sprawa, jak te urodziny i ja prawie dałam ciała. Mieliśmy iść do restauracji i to sobie zapisałm w głowie jako załatwione i nie myślałam o tym wcale. Tyle tego wszystkiego jest na głowie i ten czas tak szybko ucieka, że ja prawie o urodzinach mojego dziecka na śmierć zapomniałam. Nic, kompletnie nic nie przyszykowałam. Kupiłam prezent dawno podczas black friday, ale niezapakowany leżał w schowanku na prezenty całkiem zapomniany. Nagle w tej chorobie na kanapie leżąc zdechła sobie uświadomiłam, że to już. A tu nie ma ani tortu, ani dekoracji, ani prezentu, ani kwiatów, a ja nie mam nawet grama siły, by cokolwiek w tej kwestii zmienić. Nie miałam nawet siły, by się na siebie wnerwić. Było mi wszystko jedno. Powiedziałam tylko "wszystkiego najlepszego z okazji urodzin". Dopiero na następny dzień, jak mi się poprawiło, poczułam się gównianie, bo zawiodłam, bo Dziecku na pewno było przykro, że nikt nie pamiętał o urodzinach. Nic nie przyszykował. A To Dziecko ZAWSZE PAMIĘTA o urodzinach wszystkich. Jest jedyną osobą, która nigdy nie zapomina o moich urodzinach. Byłam złą matką tego dnia! Bardzo złą! Ale naprawiam to, jak mogę. Zapakowałam prezent, robię skromny tort z tego, co jest w domu, jutro pójdę po kwiaty do sklepu, nawet jak bedzie lało jak z cebra i wyrychtuję jakieś znośne dekoracje. Będziemy świętować kilka dni później. Lepiej późno niż wcale. Nie wolno zapominać o takich rzeczach. To tylko z pozoru są drobiazgi, ale to takie drobiazgi właśnie oświetlają nasze życie i dodają nam otuchy. </p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-38412017725118223302023-12-02T11:08:00.002+01:002023-12-02T11:14:27.981+01:00Nie chcę takiego mentora...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: left;">Nie dawno nabyłam za kilka euro kilka swetrów w Kringwinkel. Pochwalę się jednym, bo jest gruby, szeroki, super ciepły i nie posiada śladów użytkowania, a do tego nie „gryzie”, jak większość swetrów. No i bardzo mi się podoba. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMguwX8Vvq4ZFEu0HQbGsY3sU9lANG1xZVLaZ4MU6FzhKS0izdmkapYOM3WnJjO_FuIsmOSoCv3Xu3NmInbVhAB_HVlfPh7CTSPr1Eq_NeS8Gce5-FouNuh6SPu8dgnEFUCCjOfziX96p_GcsMjuuzNFso8oyzPUG2B6kiO76-v3jVET-Sni5XXP4jo70/s4032/1B607B14-6A8E-4222-8EC3-76429C4814C7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMguwX8Vvq4ZFEu0HQbGsY3sU9lANG1xZVLaZ4MU6FzhKS0izdmkapYOM3WnJjO_FuIsmOSoCv3Xu3NmInbVhAB_HVlfPh7CTSPr1Eq_NeS8Gce5-FouNuh6SPu8dgnEFUCCjOfziX96p_GcsMjuuzNFso8oyzPUG2B6kiO76-v3jVET-Sni5XXP4jo70/w480-h640/1B607B14-6A8E-4222-8EC3-76429C4814C7.jpeg" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W zeszłą niedzielę wreszcie było trochę ładniejszej pogody. Wzięłam przeto mój aparat na jesienny spacer rowerowy. W jakieś dwie godziny objechałam około 10 kilometrów. Nie oddalałam się zbytnio od miejsca zamieszkania, ażeby w miarę bezpiecznie móc dodom powrócić i by obeszło się bez wzywania śmigłowca i znajomych z psami tropiącymi. Z moim samopoczuciem i siłami teraz bowiem to nic nie wiadomo. </p><p style="text-align: justify;">Wycieczkę uważam za udaną. Nawet udało mi się białą czaple wytropić, ale skubana nie dała się podejść z bliska. Gęsi mnie zobaczyły i podkablowały głośno drąc dzioby całym stadem. Ale nadejdzie taki dzień, w którym ją zdybię. Na fotce widać jednak, że to czapla. Na drugiej też widać…. jak ulatuje zaraza w nieznane. Gęsi też poleciały…</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr8z1DILg_aO8YKXFKDRz8WVMuJnWGOYS_4eOeRlEos0nRA9h79ND8LX2t8Ih7jHd8Cd5ZLsn1X_ACujId97tjpn8EiF95D_w1xmjnk00l0gF5_tb9cf3_xSqjLImFXZfINz1JUqQD-cLQuZgP1ym9DsHIPepcljhxaUT3oG3808x3r2tcvTX_rM4FmTc/s1440/C4EB4FB1-7D5F-4747-8FB3-9B9F46D82A89.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr8z1DILg_aO8YKXFKDRz8WVMuJnWGOYS_4eOeRlEos0nRA9h79ND8LX2t8Ih7jHd8Cd5ZLsn1X_ACujId97tjpn8EiF95D_w1xmjnk00l0gF5_tb9cf3_xSqjLImFXZfINz1JUqQD-cLQuZgP1ym9DsHIPepcljhxaUT3oG3808x3r2tcvTX_rM4FmTc/w640-h480/C4EB4FB1-7D5F-4747-8FB3-9B9F46D82A89.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgln7R123yH_J5iNJJl4Oasz_aKHwGyOMrCoQufI_RZwoFuj_uCU_KXXGcjHLh3uwO47EZgqtHYxeZJ-vNVIyPyZcEBujStcujRzwxVKU6nZ2kAnOJLbCQHafqZMzDJZQRV88ODXBdTv7bNOjDhWhQBtg1xHEGZzodxuq6B8aNeyl_k4GMZAj5hYs44kDo/s1440/25C35F96-48CF-4A57-B19D-6046716BAF89.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgln7R123yH_J5iNJJl4Oasz_aKHwGyOMrCoQufI_RZwoFuj_uCU_KXXGcjHLh3uwO47EZgqtHYxeZJ-vNVIyPyZcEBujStcujRzwxVKU6nZ2kAnOJLbCQHafqZMzDJZQRV88ODXBdTv7bNOjDhWhQBtg1xHEGZzodxuq6B8aNeyl_k4GMZAj5hYs44kDo/w640-h480/25C35F96-48CF-4A57-B19D-6046716BAF89.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">była sobie czapla biała, ale właśnie odleciała…</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg74__gJEMS0QfFOxl6vVitkrTM40IpNP95L3lqtiF-CofP9cEdt5onw20FD4zBC-BQCvAb0fpIdqnppFn2lhz9eGn_KLk0KSecJBW8RMC9ovTlDHoHNPv6YMzZUb-di82iYlDZNL9ADha0Gu-GwLuZ193fe6fYbi012wSTRi2y3FrkOsGo5MK0BpPk-IE/s1440/2E9F4CBC-7F2D-4CD0-B0EF-256BEF321A57.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg74__gJEMS0QfFOxl6vVitkrTM40IpNP95L3lqtiF-CofP9cEdt5onw20FD4zBC-BQCvAb0fpIdqnppFn2lhz9eGn_KLk0KSecJBW8RMC9ovTlDHoHNPv6YMzZUb-di82iYlDZNL9ADha0Gu-GwLuZ193fe6fYbi012wSTRi2y3FrkOsGo5MK0BpPk-IE/w640-h480/2E9F4CBC-7F2D-4CD0-B0EF-256BEF321A57.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">gęsi nilowe</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjal7tIsVVsZ-DPZmqBFmqkXHwwDMJmGOauevb0L1u4zdX_V0s7HIu9Aj142Gv1aih4QopumhG3CTQLTl9UL_aV3sH7Mgptz_jcCP8Os37PZvhOlQi5f87L3-Vd2x1IzeT6xdWgylnaI0spS_maLpwNObpm2V4uPTUdIbAQpRHP5hJUORQ-u3HFD9XTc7M/s1440/15FE32BD-1BBF-4223-9B27-41AEF7700BCB.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjal7tIsVVsZ-DPZmqBFmqkXHwwDMJmGOauevb0L1u4zdX_V0s7HIu9Aj142Gv1aih4QopumhG3CTQLTl9UL_aV3sH7Mgptz_jcCP8Os37PZvhOlQi5f87L3-Vd2x1IzeT6xdWgylnaI0spS_maLpwNObpm2V4uPTUdIbAQpRHP5hJUORQ-u3HFD9XTc7M/w640-h480/15FE32BD-1BBF-4223-9B27-41AEF7700BCB.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p>Muchomorów i innych grzybów też parę zdybałam w drodze powrotnej. Rozproszyło to trochę czarne depresyjne chmury i orzeźwiło umysł. </p><p>Zdjęcia z tej przejażdżki powtykam w tekst tu i ówdzie. Jak zwykle.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaSfEOp_-LI9DUBcticrnSc1pvdIuL9NCEfyOyctKQtcGyyq5oYosdKTEFxnVeUxAyjgiHg8g04ok007FGwoF-qU-PkQavrMFDmMabybb29glMdolAQz496SL1NYkn-xDG2qWhVe2e3ez-_7t_5moalC875TXfoMbmVuCYmnW4CVCw6Qh8bOusZjhl7r4/s1440/4A261286-EB44-4480-B801-8BB852CC4B89.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaSfEOp_-LI9DUBcticrnSc1pvdIuL9NCEfyOyctKQtcGyyq5oYosdKTEFxnVeUxAyjgiHg8g04ok007FGwoF-qU-PkQavrMFDmMabybb29glMdolAQz496SL1NYkn-xDG2qWhVe2e3ez-_7t_5moalC875TXfoMbmVuCYmnW4CVCw6Qh8bOusZjhl7r4/w640-h480/4A261286-EB44-4480-B801-8BB852CC4B89.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZwcBDrG38xQPE2gRoTUeL1YsMGjKk7RVcd6zhGDxZPB7AjkAm02JyFMSLYG2elG1uEgpy6laste2Gjru5HbeVQXvkzy02QqXx6oLryBXGtjX8eoAnFWcJXHx75yB5C5r_jL2slK0G9VIHgG60Oib_P88Wq6eHzNwLTszVhiGOBrBCrmmZrRQ-GIpusN8/s1440/283E18E9-CF19-4970-9802-633EF26C8C21.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZwcBDrG38xQPE2gRoTUeL1YsMGjKk7RVcd6zhGDxZPB7AjkAm02JyFMSLYG2elG1uEgpy6laste2Gjru5HbeVQXvkzy02QqXx6oLryBXGtjX8eoAnFWcJXHx75yB5C5r_jL2slK0G9VIHgG60Oib_P88Wq6eHzNwLTszVhiGOBrBCrmmZrRQ-GIpusN8/w640-h480/283E18E9-CF19-4970-9802-633EF26C8C21.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2_910lwh7nkAQxuz6W-3TMliAc7jxRDCotEEBBg5vJG1zkN3zmxFR7n8GRSuXbIfnFHDnGhmqn4UIX8pnTyC8DfWGFLe_hDnQcAN0xbVD75UJFHxaCbMOXUg8rM6U1OKaTxERNiO7ptgiGndQt9AJ5Arg0LM4znHZexd0bzvFWanxZO7SvXZ0za1k7Y/s1440/07943D83-A8D4-4509-AE04-DD222D42C2E7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2_910lwh7nkAQxuz6W-3TMliAc7jxRDCotEEBBg5vJG1zkN3zmxFR7n8GRSuXbIfnFHDnGhmqn4UIX8pnTyC8DfWGFLe_hDnQcAN0xbVD75UJFHxaCbMOXUg8rM6U1OKaTxERNiO7ptgiGndQt9AJ5Arg0LM4znHZexd0bzvFWanxZO7SvXZ0za1k7Y/w640-h480/07943D83-A8D4-4509-AE04-DD222D42C2E7.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtzfhCB6aN27AvpQfnrixYZtDEeQI0BBOwYErLr9Q1_MKV3qpeXbnTVbsB3hr9wjGJDUxRt4-8h5N1hm8QJMOzJ9PGdIHBuRHg38IFbFQzEQCYot3eSeRTpnoT1cGP5EqQMqxYqzUsxE3y_yZCy9tYZ4Ih1ApEpUhcs4eYxNQP8uRfAr5fF5_rNIxp5ng/s1440/F0D45426-AD64-459D-BFB1-AE1F2E890B2A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtzfhCB6aN27AvpQfnrixYZtDEeQI0BBOwYErLr9Q1_MKV3qpeXbnTVbsB3hr9wjGJDUxRt4-8h5N1hm8QJMOzJ9PGdIHBuRHg38IFbFQzEQCYot3eSeRTpnoT1cGP5EqQMqxYqzUsxE3y_yZCy9tYZ4Ih1ApEpUhcs4eYxNQP8uRfAr5fF5_rNIxp5ng/w640-h480/F0D45426-AD64-459D-BFB1-AE1F2E890B2A.jpeg" width="640" /></a></div><p><br /></p><p style="text-align: justify;">W poniedziałek pogoda już nie było urodzaju na słońce. Lało jak z cebra przez cały dzień i ja w tym deszczu musiałam pomykać skuterkiem kilkanaście kilometrów do mojego już prawie byłego biura, by się wyspowiadać z planów co do ewentualnego mojego powrotu do latania na miotle. Pani była bardzo miła i nie przejawiała żadnych złych emocji w związku z informacją, że raczej się na to nie zanosi... Więcej, zaproponowała, bym w styczniu przyszła do niej ponownie, to powie mi, jak mam załatwiać ewentualne zwolnienie z przyczyn zdrowotnych, ale też podkreślała, że nie muszę tego robić.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD31Dhv9E_HTk_VgPfJ3sIMqssM6sN7S5iZ4lZsq-2ISe75jDon2Lk_JlIfFhJsOGoEaDgqZRQ9Zbz2AHRGR-MBr5d0OqWvZvbUMoP117wXD18vawJ1CE4VxuPeAyQC1MJDrVtbtdi10kAQ6xPmdMA0Ci9p22smOdSnMBgmILFrv5AWhW52vD5osWilrw/s4032/5DC2F75C-B66E-4690-9987-0FD2142A3C30.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD31Dhv9E_HTk_VgPfJ3sIMqssM6sN7S5iZ4lZsq-2ISe75jDon2Lk_JlIfFhJsOGoEaDgqZRQ9Zbz2AHRGR-MBr5d0OqWvZvbUMoP117wXD18vawJ1CE4VxuPeAyQC1MJDrVtbtdi10kAQ6xPmdMA0Ci9p22smOdSnMBgmILFrv5AWhW52vD5osWilrw/w480-h640/5DC2F75C-B66E-4690-9987-0FD2142A3C30.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W tym tygodniu otrzymałam też e-mail od pani z funduszu zdrowia, która chce ze mną porozmawiać, by dowiedzieć się, jak tam mi idzie przekwalifikowywanie. Jeszcze nie zdążyłam jej odpisać. Na żaden mejl nie zdążyłam jeszcze odpisać, bo nie mam czasu...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstKN95W4Q78nDopgFFnsk5E2IBVxtCfOFvn9cMbRItLs71cQ9iJFRvBRN0t6M8iGJvO-slO24YwhpXq2k0jnKB3BAUT7TLTJnYZAfVsLMOK0k41TPNIRn_MmQUsQ_8laxZGeveWOucim3MTnfFtVc7EhBpVpPtPwg-9sr88TT6BX85v3HgaldDS-csG0/s1440/10FC3F9B-9BB2-43A3-90FB-1D29BE099FB4.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstKN95W4Q78nDopgFFnsk5E2IBVxtCfOFvn9cMbRItLs71cQ9iJFRvBRN0t6M8iGJvO-slO24YwhpXq2k0jnKB3BAUT7TLTJnYZAfVsLMOK0k41TPNIRn_MmQUsQ_8laxZGeveWOucim3MTnfFtVc7EhBpVpPtPwg-9sr88TT6BX85v3HgaldDS-csG0/w640-h480/10FC3F9B-9BB2-43A3-90FB-1D29BE099FB4.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>We wtorek rano zadzwoniłam do VDAB (biura pracy), by poprosić o dokument dla Najstarszej, który jest potrzebny do hulpkas w kwestii potencjalnego zasiłku. Pani powiedziałą, że córka musi być przy tym obecna, bo musi odpowiedzieć na kilka pytań. Rozmowa była nagrywana, więc pewnie to jest rodzaj dokumentacji... Najstarsza akurat spała, o czy poinformowałam panią, na co ta się uśmiała i powiedziała, by zazdwonić, jak sie obudzi haha. Wtedy jednak już nie dało się tam dodzwonić, więc dzwoniłyśmy ponownie dzień później. Kto inny odebrał, ale się okazuje, że tam jest coś nie tak w tym dossier, że będą sprawdzać... Zapytali, czy mogą do córki bezpośrednio dzwonić i pisać, czy lepiej przeze mnie. Odrzekłam, by dzwonić nawet nie próbowali, bo ona nie odbiera telefonów. Pisać mogą próbować, a ja będę próbować przypominac jej o czytaniu e-maili... Zobaczymy, co z tego wyniknie... </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6saAZmZMI0pjHfBzKWzdB4hnHAfVisZDQVxkPsvIHsI7kx6AVOLH21ruzB7UnlsC3xtitr6ta1-4C29XHdqLmNarPHM8Dqa7gUQhiHMQjrioZwLF4o5MYLwgEF3MKXUIyMTIKlpxbEXky0VJdkPWXrDwCnyhcRd6uvMROavvPl0gxVLXgYbRPs7z2alU/s1440/3FF63BE0-7597-457E-903E-543B956F9A5F.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6saAZmZMI0pjHfBzKWzdB4hnHAfVisZDQVxkPsvIHsI7kx6AVOLH21ruzB7UnlsC3xtitr6ta1-4C29XHdqLmNarPHM8Dqa7gUQhiHMQjrioZwLF4o5MYLwgEF3MKXUIyMTIKlpxbEXky0VJdkPWXrDwCnyhcRd6uvMROavvPl0gxVLXgYbRPs7z2alU/w640-h480/3FF63BE0-7597-457E-903E-543B956F9A5F.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>W środę Młoda i Młody pojechali do ortodonty. Młody najsampierw obskoczył na rowerze szkołę w te i wewte, bo mógł być tylko na niderlandzkim. Wrócił do domu i dalej pojechali autobusem. Świetnie sobie radzą. Na następnej wizycie ma mieć zakładany aparat i życzy sobie, by matka z nim pojechała. Będę zatem musieć sobie wagary zrobić…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfnHt4gM5xRZi7yZokCDdUbVmv7ABorfxIB3f2PmM1qw0y3T9q_mFFNdCMxb1fj5hfEW56nqo5YW50dLOBs49pd8FtTAbLrCW6dm3UGhETCSQggTlI-eDmuHAxU8jwS2sNmvb3nN658YVBkKsf-MpNYnLFWGCOqcnquY6BsXL1-NHcTsVWv5ACZt7jT0Q/s4032/6CE9FE31-FF05-4192-854B-66F26FB7F3D1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfnHt4gM5xRZi7yZokCDdUbVmv7ABorfxIB3f2PmM1qw0y3T9q_mFFNdCMxb1fj5hfEW56nqo5YW50dLOBs49pd8FtTAbLrCW6dm3UGhETCSQggTlI-eDmuHAxU8jwS2sNmvb3nN658YVBkKsf-MpNYnLFWGCOqcnquY6BsXL1-NHcTsVWv5ACZt7jT0Q/w480-h640/6CE9FE31-FF05-4192-854B-66F26FB7F3D1.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Ja w tym czasie byłam na stażu, gdzie zafundowano mi małe załamanie nerwowe. Pojawiła się bowiem moja mentorka ze szkoły, którą mogłam pierwszy raz na oczy zobaczyć...</p><p>Przyszła mnie niby obserwować przy pracy, ale siedzieliśmy w innej sali... </p><p>Nic to. Zaczęłam pełna entuzjazmu (no bo już sie bardzo napaliłam na to spotkanie noworoczne i moje genialne pomysły) przedstawiać mój pomysł na realizację projektu z udziałem rodziców i partnera zewnętrznego, a ta mi przerwała i mówi, że to raczej się nie nada, bo nie o to w tym chodzi. </p><p>Po czym zaczęła mi wciskać jakiś kit, że niby projekt polega na tym, że mam zorganizować dla rodziców pogadankę z udziałem jakiegoś uczonego w piśmie, czyli np psychologa, pedagoga, a w tym celu mam wybrać jakiś temat, typu "agresja u dzieci", "problemy z zasypianiem" i takie tam... Teatrzyk se mogę zorganizować, ale pod warunkiem, że będzie na ten wybrany temat i będzie uczył czegoś rodziców... </p><p>Że co, kurwa?!!!</p><p>Próbowałam ją przekonywać, że to jest projekt opiekunów żłobka, a nie nasz, że my mamy zrobić cokolwiek z rodzicami i cokolwiek z instytucją niezwiązaną ze świetlicą, ale nie, ona się upierała przy swoim. Żeby było milej, w tej rozmowie uczestniczyła moja jedna koleżanka i moja mentorka (szefowa) ze świetlicy. Mentorka próbowała też dać do zrozumienia, że to co tamta sugeruje, jest niewykonalne i nierealne, bo kto normalny będzie chciał dobrowolnie za friko prowadzić jakąś prezentację czy pogadankę na tematy wychowawcze....? Ale baba swoje, że ona rozumie, ale że takie są wytyczne ministerstwa i że to nie oni decydują i w ogóle najmądrzejsza z mądrych…</p><p>Okropnie mnie to zdenerwowało... delikatnie mówiąc. Czułam się kompletnie załamana. Noż kurwa! Siedziałam nad tym ponad 2 tygodnie, kombinowałam, dumałam, spisywałam pomysły, aż wszystko wydało mi się idealne i poszłam na to spotkanie z nadzieją, że omówimy detale i będę mogła się zabrać za realizację, by juz na poczatku grudnia rodziców zacząć zapraszać i wszystko szykować, a tu przychodzi ta raszpla i próbuje mi wmówić przy moich koleżankach, że jestem taka głupia iż prostego zadania nie potrafię zrozumieć. No mało się tam nie popłakałam z nerwów. Myślałam tylko o tym, by pójść do domu i przeczytać spokojnie to pieprzone zadanie jeszcze raz... 🤬😡😠🤯👹👺😵💫</p><p>Gdy poszła, pogadałam z szefową i koleżanką i one onie twierdziły, że to wszystko jest co najmniej dziwne. Szefowa powiedziała, że ma znajomą, której może się zapytać, czy by nie przyszła z jakąś pogadanką, a ja powiedziałam że zapytam naszej pani psycholog, ale zacznę od zapytania innych nauczycieli o ten projekt, bo nijak mi się to nie zgadza z tym, co było mówione na lekcji i z projektami, które robią koleżanki... No bo któraś laska robi z dziećmi i jakąś cukierniczką babeczki, inna zabrała dzieci na imprezę z urzędem gminy, więc te farmazony co ona plecie, nijak się w to nie wpasowują…</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn5Zsez43mkO0dCL2IfrXfACAruzavEBH9fSklssL_kyKKTjPQ8o84S0ISQw6IbAba5eyrimLLqj-fw94tzQErfz8wmpfn5OTZVCPKXGOT2WagJK6xpbHEzNTaZPi0lLVokKCRix9tYBMba6_yXfLTjA6xbdiNfGT-d36p4y7oSN4qNTUf-jEDFiVDJSU/s1440/153E7C62-98AF-456B-A931-F5451B7B4EF4.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn5Zsez43mkO0dCL2IfrXfACAruzavEBH9fSklssL_kyKKTjPQ8o84S0ISQw6IbAba5eyrimLLqj-fw94tzQErfz8wmpfn5OTZVCPKXGOT2WagJK6xpbHEzNTaZPi0lLVokKCRix9tYBMba6_yXfLTjA6xbdiNfGT-d36p4y7oSN4qNTUf-jEDFiVDJSU/w640-h480/153E7C62-98AF-456B-A931-F5451B7B4EF4.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">stary młyn wodny</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ-Yi6B1SEIxrkcxQ8JO0nd1RGg-z337Cz8BvXSRyf4cOvsUzSKi6TONky1p0-zgA4hyLbE48222Fa5bWB100G-TAX2zV3zR0zDCQazDOS9nnQKXvvVEMa48sHqLlOXmVS7Jvlyh5am7JIgXnkb7NkEgAr30kU9BtLZH2BOuNNE5OQJHxQKaiAD5O95_Q/s1440/301A93ED-7E66-4AAA-BF91-921DB8FC55D4.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ-Yi6B1SEIxrkcxQ8JO0nd1RGg-z337Cz8BvXSRyf4cOvsUzSKi6TONky1p0-zgA4hyLbE48222Fa5bWB100G-TAX2zV3zR0zDCQazDOS9nnQKXvvVEMa48sHqLlOXmVS7Jvlyh5am7JIgXnkb7NkEgAr30kU9BtLZH2BOuNNE5OQJHxQKaiAD5O95_Q/w640-h480/301A93ED-7E66-4AAA-BF91-921DB8FC55D4.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">stary młyn</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxkKDiImSNvM-efOAERbyctUekXlD8cNQZznH1XXBIue-5gsunz9DqPfsbhq8ST5IfCciDSb8v9DKALSv5TIaZA2uRwjebCm8E1TR7TTw_9hd1NXwmc5QNWwCG3-S8VJkX7eAKtdIpHdeG-KNaweJawMWHZ3a4wQs17pr13nCoLXGwO6v2nB5KBCBOlt0/s1440/3277AEAE-CE37-457A-B39C-3CF295E453B9.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxkKDiImSNvM-efOAERbyctUekXlD8cNQZznH1XXBIue-5gsunz9DqPfsbhq8ST5IfCciDSb8v9DKALSv5TIaZA2uRwjebCm8E1TR7TTw_9hd1NXwmc5QNWwCG3-S8VJkX7eAKtdIpHdeG-KNaweJawMWHZ3a4wQs17pr13nCoLXGwO6v2nB5KBCBOlt0/w640-h480/3277AEAE-CE37-457A-B39C-3CF295E453B9.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">stary młyn</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Potem poszłam do dzieci, by się odstresować, i robiłyśmy doświadczenie z dmuchaniem balonu bez dmuchania, czyli za pomocą reakcji sody z octem. PODOBAŁO SIĘ WSZYSTKIM - zarówno dwunastolatkowi jak i dwuipółlatkom. Zużyli półtoralitrową flaszkę octu i pół puszki sody, a w klasie waliło octem, że koleżanki wszystkie okna otwarły haha. </p><p>Nie posłuchałam się bowiem syna. A MŁODY MNIE PRZESTRZEGAŁ, bym nie pozwalała dzieciom robić drugi raz robić tego doświadczenia, bo - na pewno będą chcieli - powiedział - a potem jeszcze raz i jeszcze raz...</p><p> I tak było!!! Prorok jakiś, czy co?!!! 🫣🤔</p><p> Tak serio, to fajnie, że próbowali drugi raz i trzeci, że się bawili, że im się podobało, że byli zafascynowani. Szóstoklasista mi kilkukrotnie dziękował za ten eksperyment. Powiedział, że pokaże w domu tacie i go zaskoczy, bo to superowy eksperyment był. Obiecałam, że bedziemy robić inne, choć w duszy sobie myślałam - o ile ja tu jeszcze wrócę... </p><p>Wróciwszy do domu przeczytałam projekt uważnie z 5 razy i stwierdziłam, że TAK BABA SIĘ MYLI, NIE MA CHUJA!</p><p>Powiedziałam do Małżonka, że jak się okaże, że ona ma rację, zostawiam ten kurs w cholerę. Przyznał mi rację, że to nie jest normalne, jak jest to wwszystko zorganizowane i jaki jest burdel. Całą noc przez to nie spałam, bo taki nerw miałam. No zlitujcie się!</p><p>Nazajutrz poszłam do szkoły w stresie, a mgła mi tego nie ułatwiała, bo mało se oczów nie wypatrzyłam w drodze…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9NPNl9CSUHlhYbojVn9fW9_7h_s8Lqn1doXHPqRBwkNgO3StXrrHOdYds2Wv9ZeAmTQR-vs1daUxN9KtdoCTlyN3cF_9GOBQeP5ARn1SD9LFnYTATyCFCLsonGS-L5-LUzpoxczQxjwutxwett6s3T1s9x2xLfInet9bk92NbvfBaiY6IcCmFwewXJmg/s4032/54D12131-304E-40CE-B571-69C59DCE88D9.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9NPNl9CSUHlhYbojVn9fW9_7h_s8Lqn1doXHPqRBwkNgO3StXrrHOdYds2Wv9ZeAmTQR-vs1daUxN9KtdoCTlyN3cF_9GOBQeP5ARn1SD9LFnYTATyCFCLsonGS-L5-LUzpoxczQxjwutxwett6s3T1s9x2xLfInet9bk92NbvfBaiY6IcCmFwewXJmg/w640-h480/54D12131-304E-40CE-B571-69C59DCE88D9.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD97PMIeVETl1iCfeM-C3Sy7LSC9AvKrRyoFxEMFt1HzE-rH6pARiXB9H5_x-CSqBM1Cli9u_jD7HvRWxslOPgvqdXiDar_rl1jMihMcPVmN4aRmH3VHu11ESbVayzi29WfDlmCYhAKgilq7IflROGAb9mkpsC5FFaGdDPQTOTXxB3qnB9Bx4SYaCBivw/s4032/265FE909-AC00-456D-B5BD-F9A05B043AF0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD97PMIeVETl1iCfeM-C3Sy7LSC9AvKrRyoFxEMFt1HzE-rH6pARiXB9H5_x-CSqBM1Cli9u_jD7HvRWxslOPgvqdXiDar_rl1jMihMcPVmN4aRmH3VHu11ESbVayzi29WfDlmCYhAKgilq7IflROGAb9mkpsC5FFaGdDPQTOTXxB3qnB9Bx4SYaCBivw/w640-h480/265FE909-AC00-456D-B5BD-F9A05B043AF0.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Zapytałam jednej nauczycielki, zapytałam drugiej i co się okazuje? No oczywiscie, że to ja mam rację! I że "koleżanka najwyrażniej się pomyliła ze żłobkiem..." Taaa... Wiadomo, tyle tego jest... i żłobek, i świetlica szkolna, te wszystkie dwa miejsca trudno musi być na pewno spamiętać i ogarnąć co do czego. Powiedziałam, że rozumiem, bo nie będę się kopać z koniem. </p><p>Pochwaliły moje pomysły. Powiedziały że świetne są. A ja miałam ochotę pójść i skopać komuś dupę. Albo nawet zabić na śmierć.</p><p>Zaraz napisałam sms do "szefowej" i umówiłam się z nią na przyszły tydzień na omówienie szczegółów naszej imprezy noworocznej. </p><p>Nie wiem, może ja dziwna jestem, bo się mnie wydawało, że takiego mentora jak się ma, to on ci jest od pomagania, wspierania, od wyjaśniania niejasności, od odpowiwadania na pytania, od tłumaczenia rzeczy dla ucznia nie zrozumiałych i tak dalej. Najwyraźniej czasem może też być odwrotnie.</p><p>Całkiem nieźle wpłynęło to na moje zmęczenie i samopoczucie. Teraz się czuję, jak by mnie krowa zeżarła, przeżuła i wysrała.... czy coś w ten deseń. Nie mam już tyle chęci ani entuzjazmu co przedtem. Nie ma szans bym zaufała mojej tzw mentorce. Będę próbowac unikać kontaktu z nią na tyle, na ile to jest możliwe, bo ciężko mi będzie nie patrzeć na nią z pogardą i nienawiścią. Przynajmniej przez pewien czas. </p><p>W piątek po szkole wstąpiłam do Actionu po jakieś różne pierdolety do kraftowania fotoksiążki. Nie wiem, co z tego użyję, ale na pewno wszystko mi się przyda wcześniej czy później…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif1sHYT8bUtg35PWoQ6WdHDuYNiqRi_Pv8-bz5gZx9Tkjx7P_Stgk7kqzDfaSNRCZDoSfo09UW-mNZPEZhyHMsDsLzRvzD4cUZcxnlAMc_YDNY0epkQc2tX6v1R-e8B4QBCEUHHK9-PBRcNyPxoLvKpsSj3NfDmaplPxhV4Foi-fdKMdWGqIRYcfsjN7o/s4032/56B48D1C-D81E-488E-BABC-C2AD9F853599.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif1sHYT8bUtg35PWoQ6WdHDuYNiqRi_Pv8-bz5gZx9Tkjx7P_Stgk7kqzDfaSNRCZDoSfo09UW-mNZPEZhyHMsDsLzRvzD4cUZcxnlAMc_YDNY0epkQc2tX6v1R-e8B4QBCEUHHK9-PBRcNyPxoLvKpsSj3NfDmaplPxhV4Foi-fdKMdWGqIRYcfsjN7o/w640-h480/56B48D1C-D81E-488E-BABC-C2AD9F853599.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>To wszystko nałożyło się przy tym na przedwczorajszy zastrzyk decapeptylu, który sam w sobie powoduje zjazd samopoczucia i nasilenie zmęczenia. Do tego na zewnątrz zimno, co zabiera kolejną porcję mojej energii, bo ja dużo paliwa na ogrzewanie mojego ciała potrzebuję. </p><p>U lekarki naszej byłam razem z Najstarszą, by poprosić o wszystkie badania zlecone przez polskiego psychiatrę online. Pani doktor bez problemju pobrała krew do badania, umówiła Najstarszą na badanie EKG u swojej koleżanki (bo sama pewnie już powoli szykuje się do macierzyńskiego) i wypisała skierowanie na MRI.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNm2XsAaM4ieL9TXiRObwVX8-fiFMxFvHUA4vhKbBcCaXmsdUsUwUGYfYjgJVL_kCoMW1cM577RCa824RWJJWlaJ5EVM80c5qrqJ9rC2mHWunuu3O0o-Q1Fphf94_w7ERaNkmtI5SA8A0EYFc8PwN-LX1phrzENx2y4_ubvPQTCsNbcN6CVA8lfBvk4So/s4032/C11AC24E-FF00-4A71-9D04-FB2DF3CAD59F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNm2XsAaM4ieL9TXiRObwVX8-fiFMxFvHUA4vhKbBcCaXmsdUsUwUGYfYjgJVL_kCoMW1cM577RCa824RWJJWlaJ5EVM80c5qrqJ9rC2mHWunuu3O0o-Q1Fphf94_w7ERaNkmtI5SA8A0EYFc8PwN-LX1phrzENx2y4_ubvPQTCsNbcN6CVA8lfBvk4So/w640-h480/C11AC24E-FF00-4A71-9D04-FB2DF3CAD59F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">pole chmielowe pobliskiego browaru</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W weekend może pójdę do znajomej belferki niderlandzkiego, by zapytac o korki dla Młodego. Może akurat się zgodzi i spróbuje mo pomóc. Choć nie wiem, czy to pomoże, bo Młoda odkryła w tym tygodniu podczas wspólnej z nim nauki, że on ma problemy z czytaniem ze zrozumieniem, a to może być winą autyzmu, a na to korki nie pomogą raczej...</p><p>Będę guglować, czy to da się połączyć oficjalnie z autyzmem i czy jakis psycholog czy psychiatra by jakiegoś atestu mu nie pyknął, by brali to pod uwagę na egzaminach i sprawdzianach.... Bo trza kombinować jak się tylko da, bo uczciwością i ciężką pracą człowiek daleko nie zajedzie w dzisiejszym świecie a ideałami sie nie naje. Myśląc o psychiatrze skonstatowałam, że ciągle nie otrzymaliśmy oficjalnej diagnozy na papierze i chyba trzeba upisać jakiś mejl do pani doktor, bo w styczniu mamy pierwsze spotkanie w Het Raster, organizacji pomagającej ludziom z autyzmem, i dobrze by było mieć te dokumenty. </p><p>Jeżu, człowiek o wszystko musi się dopominać i o wszystkim pamiętać. Męczące to!</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitrrALn-i8BEkGIOq7jU0iu9ybrBAnGr-mfD-3MMF4OGPH6BeGDiPYZu_CFRVvETFOSgj9rsJET0QpEXguByQa_qczcYTpbN15R_Xkl3xMp2d0VYwx6NzfCHh6930QfWma_VjLzvVTOYPeNWGrtRtAOsTgyh7BXd2guKxA5gV2chCvv0v8Q-XlaI6yXWo/s4032/BA448F59-D007-4B90-A771-D02853EE0E8F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitrrALn-i8BEkGIOq7jU0iu9ybrBAnGr-mfD-3MMF4OGPH6BeGDiPYZu_CFRVvETFOSgj9rsJET0QpEXguByQa_qczcYTpbN15R_Xkl3xMp2d0VYwx6NzfCHh6930QfWma_VjLzvVTOYPeNWGrtRtAOsTgyh7BXd2guKxA5gV2chCvv0v8Q-XlaI6yXWo/w640-h480/BA448F59-D007-4B90-A771-D02853EE0E8F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">brukselka z innej perspektywy</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Dziś pożegnaliśmy kolejną naszą świnkę. 🐾🌈💔</p><p>Wetka powiedziała, że prawdopodobnie rak jajowodów… czy jajników... Nie ważne, ważne że Maggie w ostatnim, dosyć krótkim czasie cała praktycznie spuchła. Wyglądała jak beka, futerko zaczęło jej garściami wychodzić. Miała problemy z chodzeniem. Od przedwczoraj widocznie miała trudności z jedzeniem - jadła bardzo powoli i trzeba było pilnować, by reszta łobuzerki nie kradła jej przekąsek. Doktorka mówiła, że moglibyśmy próbować ją jeszcze leczyć, że może dać kontakt do specjalisty od takich spraw, ale powiedziałam, że nie mamy hajsu na długie leczenie no i stan Maggie nie był najlepszy. Poza tym ona miała już blisko 5 lat... Poprosiłam o eutanazję. Pochowaliśmy ją oczywiście w ogródku w sąsiedztwie Tornado... Może gdybyśmy od razu poszli, gdy tylko zauwazyliśmy że coś jest nie tak.... No ale brak czasu, brak hajsu, za zimno, by wozić świnki skuterem, a Małżonek wraca ostatnio dopiero przed osiemnastą, bo koszmanrne kory na drodze... No, wyżej dupy nie podskoczysz. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHsUG-z6PA_Ja7DWtRVUCm_tJ2xZWcTW0h-2Zxw6cKYtktIzYpULA3ZRLsFKc0BR7bMNxljaHcAjGW7F2l0RaP3VmqA517fEW0YSrAmTbjnrulXM6VeIsu_OeRw1tOi5wWoCH-mMAfM79njNAj38IB3h-ledt4jmcXORksz7oAk8Pl07K15CdsQgOhQIk/s1440/1F8ABFC5-3B76-4381-B38D-B57F3121FAD0.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHsUG-z6PA_Ja7DWtRVUCm_tJ2xZWcTW0h-2Zxw6cKYtktIzYpULA3ZRLsFKc0BR7bMNxljaHcAjGW7F2l0RaP3VmqA517fEW0YSrAmTbjnrulXM6VeIsu_OeRw1tOi5wWoCH-mMAfM79njNAj38IB3h-ledt4jmcXORksz7oAk8Pl07K15CdsQgOhQIk/w640-h480/1F8ABFC5-3B76-4381-B38D-B57F3121FAD0.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nasza Magunia… 🥺</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Najstarsza i Młody ubrali dziś choinki w swoich pokojach. Jakoś obydwoje mieli na to wielką ochotę w tym roku. W salonie chciałam postawić na szafie malutką żywą choinkę w doniczce, ale coś mi się wydaje, że może się nie zdarzyć. Małżonek uznał, że choinki są bez sensu, z czym się zgadzam. Poza tym nie mamy miejsca w tej graciarni, ale fajnie by było mieć światełka, szczególnie gdy będę mieć już te ferie... Do ferii jednak jeszcze trochę...</p><p>Młody zapytał z łobuzerskim uśmiechem, kiedy przyjdzie Mikołaj, dodając, że jakby przyszedł, to niech położy prezencik pod choinką. Chwilę później zapytał, czy myślę, że przyniesie mu te mazaki, o których mówił, a że jestem słabym kłamcą, to poleciał na górę ucieszony, oznajmiwszy, że w takim razie czekał będzie na te mazaki. </p><p>Fajnie mieć jedenastolatka, który w liście do Mikołaja podaje po prostu mazaki 🫠. Chyba dorósł ☺️🤨</p><p>Niedługo Młoda ma urodziny i może uda się pójśc do restauracji, bo wszyscy tego potrzebujemy, by zrobić coś wyjątkowego raz w roku po tych wszystkich przebojach i trudnych tygodniach.</p><p>Wymyśliłam też prezent do skraftowania dla Młodego pod choinkę: kalendarz izydorowy z pytaniami (na wzór kalendarzy adwentowych). Bo on chce te pytania, na które mógłby odpowiadać, więc pomyślałam, że każdy z nas spisze możliwie dużo pytań i zrobimy mu kalendarz, którym będzie odliczał dni od Nowego Roku do swoich urodzin i każdy dzień będzie zwierał ileś tam pytań.</p><p>Jakbyście mieli jakieś pytania dla Epickiego Jedenastolatka, dawajcie w komentarzach. Im więcej, tym lepiej. </p><p>A parę dni temu z sypialni miałam widok na Księżyc, więc cykałam fotki przez okno…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e1CEj1OeHORNa-roOYE3OXlF77epFgfJMREmV9uKXSQvMzC1veRYWMnkLnUidjBy3HBaP5oVHHviIc2-Sd1HBv31IE-6raVOSxM22XtYWHkRQJmYxKv-4XeBP3t7r-J1yKhBWuIkgGTgQUzatHveHCyeC8Qforf-lrBmqFN6NkqPQQS2UWQBFZdXjvo/s1440/7D6875C7-639D-4E4B-8517-F1C91FA49803.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e1CEj1OeHORNa-roOYE3OXlF77epFgfJMREmV9uKXSQvMzC1veRYWMnkLnUidjBy3HBaP5oVHHviIc2-Sd1HBv31IE-6raVOSxM22XtYWHkRQJmYxKv-4XeBP3t7r-J1yKhBWuIkgGTgQUzatHveHCyeC8Qforf-lrBmqFN6NkqPQQS2UWQBFZdXjvo/w640-h480/7D6875C7-639D-4E4B-8517-F1C91FA49803.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKUPMB5deXrITjRBCOty2rHCj1tvP0IKqxe4CG1Wt3qkOHp3TBb_AmS6Rmkjq6o-Cbiq_6_XKBRUtMArYIY_rue-t_XQ_iaOnS3DqFKvp7nZB5tlqHLhAcEbevmUxiG342cZgonU8Pvpl76M5oaCoA0eBNUzO9pfeZ6yyiwn6XefytDtsldQ5WP-EljA/s1440/2695AF75-5A6A-45B0-BF55-B8E1C71719D8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKUPMB5deXrITjRBCOty2rHCj1tvP0IKqxe4CG1Wt3qkOHp3TBb_AmS6Rmkjq6o-Cbiq_6_XKBRUtMArYIY_rue-t_XQ_iaOnS3DqFKvp7nZB5tlqHLhAcEbevmUxiG342cZgonU8Pvpl76M5oaCoA0eBNUzO9pfeZ6yyiwn6XefytDtsldQ5WP-EljA/w640-h480/2695AF75-5A6A-45B0-BF55-B8E1C71719D8.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH8b2G0L3nTVduNucHesEVLyYUfXaBpXyM0OL9RK4Fzht5AO2MNxFB26hRIqhdHrHtmRREvu7TDNPszvLIf6hc16I70Rma6JLc2FGiMvn8HEnuDkp7o0CZaY-UNLXHjVla_mbbLJLI95rkYB5YX2FZ6SOBbSVSx91lgEkPOYMkxF5XNAggamFheci3fl8/s1440/10363787-54B9-4365-842D-50F497561299.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH8b2G0L3nTVduNucHesEVLyYUfXaBpXyM0OL9RK4Fzht5AO2MNxFB26hRIqhdHrHtmRREvu7TDNPszvLIf6hc16I70Rma6JLc2FGiMvn8HEnuDkp7o0CZaY-UNLXHjVla_mbbLJLI95rkYB5YX2FZ6SOBbSVSx91lgEkPOYMkxF5XNAggamFheci3fl8/w640-h480/10363787-54B9-4365-842D-50F497561299.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-29646707857880842312023-11-26T10:07:00.002+01:002023-11-26T10:11:30.684+01:00Przemyślunki na temat kursu i życia, które czasem zbyt ciężkie się zdają<p> We wtorek nawiedziłam z Młodą dermatologa. Pod blokiem zauważyłyśmy tabliczkę, która wielce nas ubawiła. Obie zrobiłyśmy zdjęcia, żeby pokazać znajomym.</p><p>Trochę chaszczów, trochę trawy, trochę wody i błocka = NIEBEZPIECZNA SYTUACJA.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjSZFVG1bLkSb5gciknatwz0PaYATPyA4jd3udHezcJaE9GTux-pKzwj5XmsMuDE-nW05Ak9Q4FBJw13UsQlBbEo5oQkMndDaEm6Oq95AI4JNCyQpiW7_ohRD3G5XYrruK80IWvaqRUlbxZqmtNB_gFxkeRUY1PjAk_Atx5R_kNDBRRCjdmeAqavxwmzk/s4032/D6924914-BBA5-4C97-B435-B654678340EA.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjSZFVG1bLkSb5gciknatwz0PaYATPyA4jd3udHezcJaE9GTux-pKzwj5XmsMuDE-nW05Ak9Q4FBJw13UsQlBbEo5oQkMndDaEm6Oq95AI4JNCyQpiW7_ohRD3G5XYrruK80IWvaqRUlbxZqmtNB_gFxkeRUY1PjAk_Atx5R_kNDBRRCjdmeAqavxwmzk/w640-h480/D6924914-BBA5-4C97-B435-B654678340EA.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>To bajoro otacza asfaltowa ścieżka dla pieszych i rowerów i pewnie jak jeden z drugim na skróty spróbuje, to może zaistnieć niebezpieczna sytuacja, ale jak ja sobie to wyobrażam, to jeszcze bardziej mi się micha cieszy. Nie no, patrzysz na ten krajobraz miłu oku, na tę zieleń sielską, tę trawkę, ten uroczy płotek nad strumykiem, na też ścieżkę dla rowerów i na tym tle widzisz tę oczobolnie czerwoną tablicę <i>gevaarlijke</i> <i>situatie</i> "niebezpieczna sytuacja". </p><p>Pani dermatolog oświadczyła, że problemy skórne Młodej to nie jest wina autyzmu, tylko niezwykłej nadwrażliwości skóry. Pochwaliła się, że ona sama też to ma, tylko u niej problem pojawia się i znika, czasem się nasila, czasem prawie nie istnieje i że na to pomagają leki na alergię. Zrobiła prosty test - przejechała Młodej po plecach lekko jakimś szpikulcem. U normalnych ludzi, nic to nie robi, u ludzi z tym problemem po chwili skóra wokół śladu robi się bardzo czerwona i pali żywym ogniem przez kilka godzin. Młoda do wieczora skarżyła się, że ciągle czuje to, co tam jej „narysowała”. </p><p>Młoda zaczęła brać to samo, co braciszek bierze na swoją alergię, tylko w tabletkach: Desloratadine. Czy pomoże, czas pokaże.</p><p>Skoro już jestem przy niezwyczajnych problemach to na kursie spotkałam pierwszą osobę, która doświadcza tego samego zjawiska podczas gorączki, co nasz Młody. Dotąd jak opowiadałam o tym, że nasz Młody strasznie przechodzi gorączkę, bo temperatura mu na zmiany bardzo szybko rośnie i spada, przy czym majaczy, boi się, gada do niewidzialnych potworów, chce uciekać… to ludzie patrzyli na mnie, jakbym się z choinki urwała. A tu nagle kobieta opowiada, że jej syn jest chory i że podczas gorączki ma takie objawy… Dodaje, że ona też to ma i że to tzw syndrom Alicji z Krainy Czarów. Widzi się wtedy wszystko bardzo powiększone i zniekształcone… Nie wiem, co widzi Młody, jeszcze o tym nie czytałam też, ale najważniejsze dla mnie jest, że są inni ludzie z podobnym problemem, że nie jesteśmy jedynymi dziwadłami na tym świecie… Co ciekawe oni mają ADHD i może to ma coś z tym wspólnego…? Kto wie. </p><p>Ileż dziwnych zjawisk i dolegliwości ludzie doświadczają, o których się nie mówi, o których mało kto słyszał… Ile my dziwnych rzeczy żeśmy zebrali. Istny klub osobliwości jest w naszym domu, a tu jeszcze ludzie się dziwią, gdy mówię, że jesteśmy normalni inaczej, co nie przeszkadza im jednocześnie przekonywać nas byśmy się dostosowali do ich świata… Wybaczam im, bo nie wiedzą, co czynią.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNeGbudBjD6FZpv9aTod_Ebrw0WX135KffjL0uv7EDO4fqainbmsiyjYdqPkCspVSa5iKVJkiFNgz7cmJxzPPAAE3I-dI-xma7gFn0yY56hzM_VVEZ8lnk4ycKJ5Nc8EdqjxaBg62219SjYTWH46TVH9Hf4Oent2OH8RG5b8y94b0FepeQJRTZv0fJBEQ/s4032/69857308-997D-45A9-87E8-E20CBFE1C49E.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNeGbudBjD6FZpv9aTod_Ebrw0WX135KffjL0uv7EDO4fqainbmsiyjYdqPkCspVSa5iKVJkiFNgz7cmJxzPPAAE3I-dI-xma7gFn0yY56hzM_VVEZ8lnk4ycKJ5Nc8EdqjxaBg62219SjYTWH46TVH9Hf4Oent2OH8RG5b8y94b0FepeQJRTZv0fJBEQ/w480-h640/69857308-997D-45A9-87E8-E20CBFE1C49E.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Na świetlicy znowu było fajnie. Miałam chęć porobić z dziećmi eksperymenty, ale się nie złożyło. </p><p>Najpierw zapytałam koleżanek, co na ten temat myślą, to odrzekły, że im wszystko jedno, ale muszę zapytać o zgodę szefową. Wysłałam zatem do niej sms pytający i otrzymałam pozytywną, a nawet bardzo pozytywną odpowiedź. Wybrałam na początek 2 doświadczenia z balonikami, sodą i octem, zebrałam rupieci do pudełka i zaniosłam to do świetlicy, ale okazało się, że ktoś tego dnia organizował urodziny i sporo dzieciaków poszło wcześniej do domu, a ci którzy zostali mogli się bawić w innej sali, czyli "nowe zabawki", "nowe miejsce" to przecież nie będę im przeszkadzać. Poza tym robiliśmy wyklejankę zaproponowaną przez koleżanki, która bardzo się wszystkim podobała i której wykonanie zajęło sporo czasu. Eksperymenty zatem przełożyłam na następny tydzień. Może się złoży...</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGzb5EatsiLVfOoQGopRBqUrieiq7fNPWO3r7PXgW2V9VanvZu6VMbuP1rqePVucwB8686XMMBhBde_XKcD-GBAV5Nt2edIx0zNA6DozCZq8QWLLexQHP6zR716a-3aFwEI3o_ulMIUSQnqAQr7AfvsvLD5TwU7m2-rEQZDIDW4DG8O7SFGH398dGmHOQ/s4032/D9A00E64-5FBA-44A7-83A0-E9528EA702AE.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGzb5EatsiLVfOoQGopRBqUrieiq7fNPWO3r7PXgW2V9VanvZu6VMbuP1rqePVucwB8686XMMBhBde_XKcD-GBAV5Nt2edIx0zNA6DozCZq8QWLLexQHP6zR716a-3aFwEI3o_ulMIUSQnqAQr7AfvsvLD5TwU7m2-rEQZDIDW4DG8O7SFGH398dGmHOQ/w640-h480/D9A00E64-5FBA-44A7-83A0-E9528EA702AE.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">w drodze do szkoły</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Jeśli chodzi o moje projekty, to póki co, tylko jedna rodzina mi zdjęcia przysłała mejlem. Z czego wniosek, że trzeba popytać jeszcze innych rodziców, a tamtym się przypomnieć, ale z fotoksiążką mi się nie pali w sumie.</p><p>Wymysłiłam plan potencjalnej imprezy dla rodziców. Potem spiszę mój plan i wszystkie pomysły, by w poniedziałek wysłać do szefowej (mentorki). Bardzo jestem ciekawa, co ona na to, bo pomysł jest dosyć, że tak powiem, szalony jak na stażystkę, która ma całe gie do powiedzenie w świetlicy, ale ja jak już mam coś robić to tak, żeby było w miarę fajnie. A widzę to tak:</p><p>Impreza w ostatni piątek ferii bożonarodzeniowych dla wszystkich rodziców, w godzinach od 16 do 18.</p><p>W korytarzu ładnie udekorowany stół z przekąskami. Wersja 1: chipsy, ser, salami, oliwki, paluszki, kawa, herbata, wino musujące - po belgijsku). plus Wersja pro: rodzice przynoszą ulubione domowe deserki (to by było zajebiste, ale wątpię, czy jest akceptowalne i wykonalne).</p><p>Wystawa prac z zajęć feryjnych dzieci (to był pomysł mentorki - biorę jak swój).</p><p>Mini teatrzyk "Złotowłosa i trzy misie" (na zasadzie: narrator czyta, dzieci udają misie i Złotowłosą, co można zrobić niemal na poczekaniu, jeśli ma się trochę fantazji) Dlaczego ta bajka? Bo to jedna z moich ulubionych. Bo jest w temacie rodziny i różnic, a ja chcę trzymać się tego tematu w każdym projekcie. Bo potrzebne rekwizyty są w świetlicy: krzesełka róznych wielkości, miski, łyżki, poduszki; w domu mam kolekcję takich samych misiów różnej wielkości. Bo właśnie kupiłam książkę za 4 €. Bo chcę.</p><p>Wspólne (rodzice i dzieci) majterkowanie albo rysowanie, albo śpiewanie piosenki...? </p><p>Z piosenkami mam problem. Chciałabym, żeby dzieci coś razem dla rodziców albo z rodzicami zaśpiewali, ale nie znam kurde tutejszych piosenek dla dzieci. No okej, pare znam, ale to o wiele za mało. Po polsku to znajdę piosenkę dla dzieci na każdy temat, a jak nie znajdę, to napiszę na poczekaniu do pierwszej lepszej melodii. W niderlandzkim nie jestem aż tak mocna, nad czym bardzo ubolewam i co mnie frustruje.</p><p>Kolejny problem jest taki, że jestem tam tylko stażystką. </p><p>W związku z czym nota bene uważam, że te wszystkie nasze obowiązkowe projekty to lekkie nieporozumienie. No cholibka, mamy w sumie 3 miesiące czasu, teraz to już tylko 2, by zorganizować coś dla rodziców, coś z partnerem niezwiązanym ze świetlicą i zrobić ten projekt z fotoksiążką. Plus obserwacje dzieci i inne drobne zadania. </p><p>Ogólnie żadna z tych rzeczy nie jest trudna. Pod warunkiem jednak, że się w świetlicy pracuje normalnie 5 dni w tygodniu i zna się zwyczaje, plany, widuje się codzienie rodziców, kolegów i dzieci, a nie kurde, że człowiek jest marnym stażystą, który wpada do świetlicy raptem 2 razy w tygodniu na łącznie (aktualnie) 5,5 godziny. Przy czym ma się do wykonania normalne zadania świetlicowe, jak pilnowanie dzieci przy myciu rąk, napełnianie bidonów wodą z kranu, ścieranie stołów po jedzeniu, zabawy z dziećmi, zajęcia plastyczne, czy ruchowe organizowane przez koleżanki, zabawy na podwórku, sprzątanie sal (w sensie jazda na szmacie i latanie na miotle oraz mycie kibli). </p><p>Nie mam za wielkiego pola manewru. Po zmianie planu godzin praktycznie nie widuję rodziców. </p><p>Nie ukrywam, że mam sporo wątpliwości co do powodzenia misji pt "zostanę opiekunem świetlicy". </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyODwvTo93pq7qIzWuHuhb5hF3_U1sufq_ihzkcAKRF946-RQeJRyDo25OtsuwqTSnaxFnnVJTDtnta0BYzaLb3yYXE0wblWq2GNGcdBSC6CbZOVUo6jyZ7aaUusxzK5y2S0AEQM4jOjNmdyXcQTOV_Avwo6ch-t2CdKNy0hbEDuMqxGp_RYBUPFaabAk/s3581/4037433D-559F-4493-A87D-45908C198D68.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1831" data-original-width="3581" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyODwvTo93pq7qIzWuHuhb5hF3_U1sufq_ihzkcAKRF946-RQeJRyDo25OtsuwqTSnaxFnnVJTDtnta0BYzaLb3yYXE0wblWq2GNGcdBSC6CbZOVUo6jyZ7aaUusxzK5y2S0AEQM4jOjNmdyXcQTOV_Avwo6ch-t2CdKNy0hbEDuMqxGp_RYBUPFaabAk/w640-h328/4037433D-559F-4493-A87D-45908C198D68.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>I tak, wielkie chęci, radość i entuzjazm przeplatają się non stop z niepewnością, ogromnym zwątpieniem, wieloma obawami a nawet złością. Uczucia mam baaardzo mieszane. </p><p>Bywają takie bardzo czarne momenty, kiedy mam dość, kiedy myślę, by zostawić to wszystko w diabły, srać na to, gdy chcę pisać, dzwonić, gnać do biura pracy, nauczycieli, funduszu zdrowia, lekarzy, by oznajmić, że kurwa nie dam rady, że za cienka w uszach jestem na to wszystko i za stara, że to ponad moje siły i nie na moje zdrowie. Gdy stwierdzam, że chuj, za chwilę uznają mnie za niepełnosprawną i dostanę zasiłek. Będę se siedzieć w domu, zostanę kurą domową na zawsze, będę gotować, sprzątać, troszczyć się o najbliższych i mieć wszystko w dupie, co przecież wielu ludzi robi latami i się tym wcale nie szczypią...</p><p> Tak, od września było wiele takich momentów. </p><p>W tym tygodniu między innymi. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghuD3fWTASgccg8COnPy6-gprcb766obsUAU5g56FAUcM7-590iwvpOUfyopTl9LxVlTOIk5j59g0COniLZ4i2azlDolyl9vwSOkEkmGNy6djJPpO6951n1b_lEGnVjWRENWH_oeu3UFvG7KOnpoloPsEStkTSH8uSi9_6r5m2aKrURUb-72MCs_oq7zU/s4032/1B90FF63-4767-40D2-A6FB-600211A1C043.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghuD3fWTASgccg8COnPy6-gprcb766obsUAU5g56FAUcM7-590iwvpOUfyopTl9LxVlTOIk5j59g0COniLZ4i2azlDolyl9vwSOkEkmGNy6djJPpO6951n1b_lEGnVjWRENWH_oeu3UFvG7KOnpoloPsEStkTSH8uSi9_6r5m2aKrURUb-72MCs_oq7zU/w480-h640/1B90FF63-4767-40D2-A6FB-600211A1C043.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Najczęściej pojawiają się w nocy, gdy wszystkie koty i myśli są czarne...</p><p> Budzę się o pierszej w nocy, by nad tym myśleć do rana. </p><p>Potem wstaję jak zombie ponura, zmęczona, zdołowana, bez sił, ale za dnia słońce powoduje, że zmory zwykle blakną i się chowają. Wtedy znowu entuzjazm gra pierwsze skrzypce, a głowa pełna jest pomysłów i kolorów.</p><p> Gorzej jak słońca nie ma za wiele, jak ostatnio... Zimno, buro i ponuro... Niektóre dni i noce były dla mnie cholernie trudne mentalnie. </p><p>Złość. </p><p>Zniechęcenie. </p><p>Brak sił. </p><p>Brak nadziei. </p><p>Rezygnacja. </p><p>Strach. </p><p>Brak motywacji. </p><p>Obawy. </p><p>Niepokój. </p><p>Bezsenność. </p><p>Zmęczenie. Zmęczenie. Zmęczenie...</p><p>Żeby to jeszcze człowiek tylko ten kurs miał na głowie, pewnie było by o wiele łatwiej, ale gdzie tam, życie takie nie jest, że możesz tylko jedną rzecz robić na raz i się jej poświęcić całą duszą i sercem. </p><p>Nie ma tak dobrze!</p><p>Cały czas myślę o naszych dzieciach, szczególnie tych dużych, które są dorosłe i które chiałby by jakoś normalnie żyć, normalnie funkcjonować, pracować, zarabiać, mieć coś z tego cholerenego życia i tym życiem się cieszyć. Co to za życie, jak masz 19, 20 lat i siedzisz samotnie w domu dzień-noc? Jak nie możesz iść do pracy, bo twoje ciało i twój umysł nie chce współpracować, robi ci na przekór, wszystko sabotuje. Jak nie możesz iść na imprezy, nie masz przyjaciół w pobliżu, nie możesz pójść na basen, uprawiać sportów, bawić się normalnie jak inni młodzi, gdy herbaty se do pokoju zanieść nie możesz, bo potykasz się nawet o głupi cień…</p><p>A tu jeszcze znikąd pomocy czy wsparcia, kiedy ono jest najbardziej potrzebne.</p><p>Mam już serdecznie dosć użerania sie z tymi wszystkimi pieprzonymi instytucjami i tymi patologicznymi skurwiałymi leniwymi urzędasami!</p><p>Wiecie co, ja dostałam taką fantastyczną kołczkę z Emino od Rentree (tej instytucji, która pomaga ludziom z rakiem w m.in. szukaniu pracy). Kobieta sympatyczna i pomocna. Wiele mi doradziła, dzwoniła po urzędach i ludziach w mojej sprawie, zawsze wysłuchała, doradzała podpowiadała to i owo... <b>Czyli są też superowi ludzie! Nie chcę wrzucać wszystkich do jednego worka. </b>Najstarsza chodząc jeszcze do szkoły, też taką opiekunkę miała z biura pracy, że do rany przyłóż. Ale potem jej zmienili niestety no i teraz jest jak jest...</p><p>A jest tak, że mnie jeż szlag mało nie trafi! Ja nie mam czasu i sił, a tu wszystko się pierdoli!</p><p>Najstarsza skończyła pracę w sierpniu i normalnie powinna być od tego momentu prowadzona przez swoją opiekunkę z Emino, jako szukająca znowu pracy. Tymczasem ani pies z kulawą nogą o nią nie zapytał. Moja opiekunka zdobyła dla mnie kontakt opiekunki Najstarszej (to ta sama firma, tylko różne działy) i ja napisałam do niej, o czym już wspominałam. No dobra, tamta zadzwoniła, bym mogła sie od niej dowiedzieć, że ona nie wie nawet, czy Najstarszej należy się jakiś zasiłek, czy ma jakieś dokumenty wypełnić, otrzymać, no ONA NIE WIE NIC! Sie napomagała, no! Pytaliśmy już różnych ludzi znajomych i wszyscy są zgodni, że coach z Emino jest od pomagania takim ludziom, jak dupa od srania! Każdy się dziwuje, że tak po macoszemu potraktowno naszą Najstarszą.</p><p>Od mojej opiekunki dowiedziałam sie, że zasiłek się jej powinien należeć, dostałam namiary na to, gdzie pytać, potem Małżonek zapytał w swojej firmie jednej pani i ta mówi, że powinniśmy jaknajszybciej do HULPKAS ( kasy pomocowej) się zgłosić z dokumentami, bo inaczej Córce wszystko przepadnie. </p><p>Pisałam o tym jak to jest się trudno umówić przez internet i jaka kitowa jest strona tego hulpkas.</p><p> Byłyśmy tam z Najstarszą i pan faktycznie powiedział, że jesteśmy o wiele za późno i że mogą być problemy, ale zapisał tam w dokumentach, że autyzm, że dezinforamcja w urzędach... no ale po pierwsze brakowało kilku dokumentów, a po drugie - tak jak się obawiałam - powiedział, że musimy jechać do biura w Brukseli bo nie należymy pod Aalst, gdyż to nie nasz region. Taaaaaa, zajebioza. Próbowałam się umówić do Brukseli, ale nie ma takiej zasranej możliwości. Nie ma już możliwości, by w tym roku się umówić na wizytę w hulpkas w Brukseli. Umówiłam nas do Leuven na początek grudnia, bo to stolica naszej prowincji to raczej łapiemy się pod to. Normalnie naszym biurem jest Vilvoorde, ale tam jest zamknięte z jakiegoś powodu do czasu bliżej nieokreślonego. </p><p>No ale tak, nikt nic nie wie albo nie chce powiedzieć, dokumenty jakieś wycudowane, że musisz sto urzędów odwiedzić, by je wszystkie zebrać, a potem tu zamknięte, tam nie da się umówić, tam znowu nie nasz region, zadzwonić nie można nigdzie, by się cokolwiek spytać, a tu jeszcze baran ci powie, że za późno przyszedłeś z tymi dokumentami. I to niby ma autystyczna dziewczyna sama ogarnąć, bo laska którą wyznaczono do pomocy leci se w chujki na małe bramki?! A może ta autystyczna młoda kobieta chciała by pojść do jakiejś innej pracy? Może chciała by czegoś innego spróbować? No wkurwia mnie to!</p><p>A potem się dziwują, że tyle ludzi nie pracuje, że tylu ludzi do pracy brakuje w tym kraju... To czego my teraz doświadczamy i to jak się nas traktuje, sporo wyjaśnia... Może faktycznie lepiej, by Małżonek zwolnił się z pracy i byśmy zaczęli żyć wszyscy z pomocy społecznej, by nam dali mieszkanie socjalne, by nam płacili rachunki, dawali jedzenie, a my se będziemy leżeć do góry wentylkami i żyć sobie powolutku w spokoju, jak na ten przykład nasza sąsiadka... </p><p>Czasem patrzę i oczom nie wierzę: 7 kotów, 2 wielkie psy, dom z 4 sypialniami, a laska sama, od kilku lat na zwolnieniu lekarskim. Państwo płaci za czynsz, prąd, gaz, wodę, telewizję, internet, samochód, zafundowało sterylizację i kastrację wszystkich zwierząt, żywi ją wraz z tymi zwierzakami i opiera, opłaca weterynarza. Noż kurwa! Toż chyba powinny być jakieś granice i zasady jeśli idzie o sponsorowanie ludziom życia przez państwo...?</p><p>No dobra, laska uśpiła w zeszłym tygodniu jednego psa. Wreszcie! Gad już od miesięcy się męczył z powodu ogromnego sączącego guza (państwo sponsorowało mu leki przeciwbólowe, bo tak sobie pani życzyła, a brak jakoś urzędasa, który by takie patologiczne zachowania ukrócił). Ucieszyła mnie ta wiadomość ze względu na psinę, ale, proszę państwa, przedwczoraj wyszedłszy z domu usłyszałam "dobrą-kurwa-nowinę", pani załatwiła sobie właśnie nowego pieska, wiczurka młodego i jak tylko piesek się zgodzi z tą krową, którą ma teraz, to pani przygarnie go. Dla synka (dawno dorosłego, którego tata wychowywał od małego). Bo synek kocha wilczury i może dla wilczura będzie ją częściej odwiedzał niż 2 razy na rok... Można? Można! Czemu nie…</p><p>Kobieta bez watpienia potrzebuje czegoś więcej niż jedzenia i dachu nad głową. Potrzebuje wsparcia i opieki, bo chyba nie jest to normalne, co się tu odczynia. Mam co do niej mieszane uczucia. Może nie tyle do niej, jak do tej konkretnej sytuacji. Człowiek nie jest winien tego, że jest jaki jest. Ona sporo złego w życiu doświadczyła, do tego ma poważne problemy zdrowotne i nie ogarnia pewnych spraw, no ale do cholery jest pod opieką urzędu! Ja nie potrafię pojąć tego, że nikt tego nie kontroluje, nie sprawdza, nie pilnuje. Płacą ciężkie pieniądze nie interesując się, na co one idą. Tego nie rozumiem ni cholery! I to mnie wnerwia. I to, że nikt nie interesuje sie dobrem zwierząt u ludzi żyjących z zasiłku. </p><p>W minionym tygodniu poprosiła mnie o chleb, bo nie miała nic do jedzenia w domu. Zaniosłam jej chleb, jajka od kurek i trochę owoców… </p><p>Dziś widzieliśmy przez okno, że przyjechali jacyś ludzie z rzeczonym wilczurem. Wyglądało na to, że nie spodobał mu się potencjalny nowy kolega - ujadał wściekle i warczał. Mam nadzieję, że nie będą próbować ponownie i że nie będzie mieć kolejnego psa. Ze względu na tego psa, na oba psy. </p><p>Nic to, próbuję żyć swoim życiem, bo tu mam co robić, ale czasem przeciez musze wychodzić z domu i wchodzić w relacje z ludźmi. Nie da się całkiem odizolować, a już na pewno nie od sąsiadow w szeregówce, z którymi dzieli się miejsce parkingowe. </p><p>Ludzie mają różne problemy i różne pomysły na życie. Staram się to szanować, ale zawsze jestem w stanie…</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDi6aFUq2H2lCG7-RWVr_T-KjCcsyhHELbjJHZPOvLqfVZ4ul7Y-diNy2xE7NLyW0Pw0Zr-BGhX748H1BBNySMhHlmCv7akVMQ5GOz3HtnDhydIg5bwFvl9mTPZ-haaRFhCRQaFdnq4uc8b5VUMBGeBmpKSWEr1lPbGXBpUaqV0vHefFBaMShKX_4qsE/s4032/F4B65A77-FAC0-49F4-9672-F054871F388C.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDi6aFUq2H2lCG7-RWVr_T-KjCcsyhHELbjJHZPOvLqfVZ4ul7Y-diNy2xE7NLyW0Pw0Zr-BGhX748H1BBNySMhHlmCv7akVMQ5GOz3HtnDhydIg5bwFvl9mTPZ-haaRFhCRQaFdnq4uc8b5VUMBGeBmpKSWEr1lPbGXBpUaqV0vHefFBaMShKX_4qsE/w640-h480/F4B65A77-FAC0-49F4-9672-F054871F388C.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dendermonde</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W tym tygodniu pogoniłam Najstarsza do byłej szkoły, by tam wypełnili jeden dokument do tego potencjalnego zasiłku dla kończących szkołę (bo żaden tam atest czy świadectwo nie wystarczy, trzeba specjalny dokument wypełnić w szkole, czyli papierologia do entej potęgi!). Pogoniłam ją do byłego pracodawcy, bo przysłał jej świadectwo pracy mejlem, ale niepodpisane, więc musiał strzelić autograf. Szef zapytał, jak tam u niej, a ona poskarżyła mu się na brak kontaktu z kołczką. Facet był wielce zdziwiony i obiecał, że skontaktuje się z tą babą. Wątpię, by mu się udało.</p><p>Wczoraj dostałam mejl od mojej kołczki, w którym mi pisze, że pogrzebała w sprawie Najstarszej i się dowiedziała, że jej główny opiekun jest od jakiego czasu na zwolnieniu lekarskim i będzie do końca roku. A ta cipka, która jest na zastępstwie nie odpowiada na jej mejle. To i szefowi też nie odpowie raczej...</p><p>To dużo mi wyjaśniło, co nie zmienia faktu, że nasza córka, młoda autystyczna dwudziestoletnia kobieta została bez pomocy i wsparcia w momencie kiedy to wsparcie i pomoc najbardziej są jej potrzebne. </p><p>Dobrze, że ona ma nas, że ma gdzie mieszkać, co jeść i że ma obok bliskich, którzy jej pomagają we wszystkim. Ona na ten moment nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować. W domu sobie radzi dobrze - zrobi sobie czy braciszkowi jedzenie, posprząta, nakarmi zwierzaki, rozwiesi pranie (o ile nie zapomni). Sama pójdzie też do sklepu, czy w pilnej potrzebie do lekarza rodzinnego albo dentysty, ale tylko pod warunkiem, że tych już zna i problem jest prosty. Wizyta u specjalisty już jednak wymaga towarzystwa, bo ona nie poradzi sobie z tłumaczeniem problemu, nie potrafi powiedzieć np od kiedy występuje dany problem, jak często ani nic z czasem, bo czas dla niej jest abstrakcją totalną. Poza tym ma ogromne problemy z pamięcią, a często ze zrozumieniem, gdy pytania nie są krótkie i oczywiste. Nie zapamięta też żadnych zaleceń ani tego, co lekarz (czy ktokolwiek inny) powiedział. </p><p>Wszelakie sprawy urzędowe to dla niej chińszczyna i abrakadabra. Nie rozumie za bardzo, mimo licznych tłumaczeń, jak działają ubezpieczemia, podatki, rachunki... Z każdym rokiem uczy się nowych rzeczy i coraz więcej ogarnia i być może za kilka czy kilkanaście lat będzie sobie w stanie samodzielnie radzić w życiu, ale żyjemy tu i teraz, a tu i teraz ona potrzebuje pomocy i powinna do cholery taką pomoc dostać do państwa, bo tutaj takie możliwości są... Tylko, że trzeba o tą pomoc poprosić i się jej domagać, a na to trzeba miec czas i końskie zdrowie, a tu trafia się jeszcze na takie chujki, co to swojej roboty nie wykonują należycie, a tylko brużdżą... </p><p>Ale jestem z niej dumna, że mimo wszystko poszła sama do starej szkoły i do pracodawcy, i do dentysty. Jest coraz lepiej, co mnie cieszy. W ostatnich latach zrobiła ogromne postępy i wydoroślała. Ma też przyjaciela, chłopaka w Polsce, którego poznała przez internet. To wiele dla nas znaczy, ale nie zmienia to faktu, że jeszcze trzeba jej trochę pomagać, by kiedyś sobie poradziła w życiu.</p><p>Powinnam latać po urzędach i szukać dla niej wsparcia. Wiem nawet, gdzie mam iść, ale cholera dzień ma za mało godzin, a w nocy ani w weekendy urzędasy nie pracują niestety... Powinnam też złożyć skargę na tę cipkę z Emino, bo takie jednostki należy tępić, ale tym bardziej nie mam na to czasu i nerwów... Powinnam zrobić jeszcze wiele innych rzeczy, by pomóc moim dzieciom i odciążyć już przepracowanego Małżonka, który robi na nas wszystkich już od jakiegos czasu poważnie ponad normę... </p><p>Moje wątpliwości w kwestii kursu są naprawdę dosyć gęste i ciężkie, bo jednak będąc w domu, mogłabym wiele zdziałać dla dobra dzieci, pomóc im, latać z nimi nawet codziennie po urzędach aż do skutku, aż dostaną należytą uwagę i wsparcie. Powinnam latać z nimi częściej po specjalistach, bo może jest jakaś szansa na poprawienie ich zdrowia i komfortu życia albo przynajmniej na zwiększenie szans na zasiłek i uznanie niepełnosprawności. </p><p>Z drugiej strony ja sama potrzebuję jeszcze coś zrobić ze swoim życiem, potrzebuję znaleźć jakąś cholerną pracę i zarabiać jakieś w miarę normalne pieniądze, bo jest coraz gorzej i coraz trudniej związać koniec z końcem. No bo jak niby miało by być dobrze, skoro jedna osoba musi utrzymać nasz 5-osobowy dom. Mój zasiłek to, można rzec, w tym momencie na waciki jest akurat. </p><p>Choć wacików to akurat wielorazowych używamy, takich co to się je w pralce pierze. A propos oszczędzania na wacikach to Młoda zaczęła brać piguły bez przerwy, by zaoszczędzić na podpaskach. Kurde, gdyby nie dobra kobieta Eva, to ciągle żyłybyśmy w głupim przekonaiu, że trzeba robić przerwę na to posrane krwawienie. Jakie czasem bzdury człowiekowi wciskają i on w to wierzy marnując swoje życie, czas i pieniędze. Polscy ginekolodzy wmówili mi kiedyś, że muszę co miesiąc przed nimi nogi rozkładać, bo jak się bierze piguły, to co miesiąc się trzeba badać. Tak, byłam tak głupia i naiwna, że serio w to wierzyłam i to dobrych kilka lat. </p><p>A potem przyjechałam do BE i się okazuje, że tu gin przepisuje tabsy od razu na 3 lata i jeszcze się patrzy na ciebie jak na przygłupa, gdy pytasz, czy nie musisz co miesiąc na badanie przychodzić. Potem się dowiedziałam, że piguły może przepisać też rodzinny i że trzynastolatka spokojnie może rodzinnego o piguły poprosić, a doktor nie ma prawa rodzicom o tym mówić, i że nikogo nie zdziwi, gdy nastolatka położy receptę na ladzie w aptece. Więcej, że tu dziewczyna do 21 roku życia dostaje pigułki całkiem gratis. </p><p>A teraz jeszcze przychodzi taka Eva i mówi, że kobieta nie musi robić przerwy... Takie to było dla mnie zdziwnienie i szok (no weź, tyle lat żyć w błędzie i się męczyć!), że musiałam naszej doktorki zapytać o drugą opinię, no i lekarka to oczywiście potwierdza. Ostrzega tylko, że wtedy czasem randomowo mogą drobne krwawienia występować, więc ona sugeruje robić przerwę co kilka miesięcy... Człowiek uczy się całe życie. Mnie osobiście już sprawa nie dotyczy, bo zafunodwano mi przecież wcześniejszą menopauzę, ale dla Młodej to wielce przydatna informacja. Dla portfela też, bo podpaski to tu sakramencko są drogie, jak na produkt pierwszej potrzeby. </p><p>Tymczasem Młody zaczął się z pomocą starszej siostry przygotowywać do egzaminów grudniowych. Młoda przygotowała mu plan nauki i teraz codziennie siadają razem, by powtarzać materiał z poszczególnych przedmiotów. Młody cieszy się, że Młoda mu pomaga. Powtarza często, że ma superowe starsze siostry i że to najlepsze starsze siostry na świecie. </p><p>Ja i Małżonek też często słyszymy, że jesteśmy najlepszymi rodzicami, że jesteśmy super i że nas bardzo kochają. Mówi to zarówno nasz jedenastolatek, jak i dorosłe dzieci. Jestem dumna z siebie i przeszczęśliwa, że mimo wielu błędów i porażek udało mi się zasłużyć na takie tytuły i takie cudowne słowa ze strony moich wielkich i wspaniałych dzieci. Nasze Dzieci też są najlepszymi dziećmi na świecie - mądre, dobre, czułe, pomocne... wspaniałe i kochane.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCxazeDKSywk73FgsLRbsgHZw33Dfb88s8WLSfpA7PWOwNdG94AvX0ZvPPam8w-zaPZI9dvffKFf0jlz1gaUurxHkc1f4mF3_QmxvEjm9DyU_DqcUOzWPWSRNLuO4UIO9hRVBMz8fyPELHsM59kj2tJyFTLAK7rda9oYa0iaUBV32QeilNj36KOuRc_MQ/s4032/52AC8AAE-A9D8-457A-AA2F-19036AC5E2E5.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCxazeDKSywk73FgsLRbsgHZw33Dfb88s8WLSfpA7PWOwNdG94AvX0ZvPPam8w-zaPZI9dvffKFf0jlz1gaUurxHkc1f4mF3_QmxvEjm9DyU_DqcUOzWPWSRNLuO4UIO9hRVBMz8fyPELHsM59kj2tJyFTLAK7rda9oYa0iaUBV32QeilNj36KOuRc_MQ/w640-h480/52AC8AAE-A9D8-457A-AA2F-19036AC5E2E5.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">mini mural w Dendermonde - ludziki około 20 cm namalowane na ścianie (Młody macał, czy namalowane)</td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>W czwartek Epicki miał wizytę u ortodonty. Nagłowiłam się jak to rozegrać. Ja miałam lekcje do 16.15. On miał lekcje też gdzieś do 16 a wizyta o 16.40 w całkiem innym miejscu, 20 km od mojej szkoły i 15 od szkoły Młodego. </p><p>Ostatecznie Młoda pojechała rano z Braciszkiem rowerem na przystanek i potem autobusem do szkoły i sama wróciła do domu tą sama metodą. Ja wysłałam mejl do szkoły z prośbą o zwolnieniu go o 14.15 (wtedy jest przerwa, a potem miał tylko plastykę) i sama się urwałam z lekcji. O, belferka się ojojczała, że wcześniej jej nie powiadomiłam mejlem i że następnym razem wszyscy mają powiadamiać o takich sprawach. Niektórzy tam trochę za bardzo się wczuwają w rolę. Szkoda tylko, że sama zapomniała poinformować, że przypadkiem to właśnie ona jest naszym nauczycielem od tego właśnie przedmiotu, który tego właśnie dnia rozpoczynaliśmy. Znaczy ja powinnam przewidzieć, kto jest moim nauczycielem, by móc go powiadomić, więc może ona powinna przewidzieć, kto przyjdzie na zajęcia, kto nie przyjdzie, a kto będzie musiał wyjśc wcześniej, he?</p><p>No ale dobra, wyszłam (nawet jakby mi nie pozwoliła, to i tak bym wyszła, tylko pewnie efektowniej haha) i pojechałam po Młodego. Potem odwieźliźmy tornistry do domu, chwilę sie poczilowaliśmy, bo był zapas czasu i pokręciliśmy dalej do ortodonty. Tyle zachodu po to, by wetknęli mu dwie małe gumeczki między zęby. Wracając rozglądaliśmy się za otwartą fryciarnią, ale wszystkie jadłodajnie tu dopiero od 17 otwierają, a brakowało paru minut... Nic to, padał deszcz, więc nie czekaliśmy tylko pojechaliśmy na przystanek, żeby Młody zabrał swój rower do domu, ale będąc kilka metrów od rzeczonego przystanku oświeciło mnie, że klucz od roweru pewnie on ma w tornistrze. Krzyknęłam do tyłu: "Masz klucz?!" Odkrzyknął: "FUCK!" Co znaczy w wolnym tłumaczeniu "nie mam". Pojechaliśmy zatem do domu. Dojechaliśmy zmarznięci na kość. Młody od razu poleciał pod prysznic, by się ocieplić w gorącej wodzie. Potem posiedział chwile pod kocem, by w końcu oznajmić, że idzie po swój rower. Poszedł na nogach i przyjechał wkurzony, bo ktoś mu rower wywrócił i przeszukał sakwę. Nie wykluczone, że ktoś próbował zwinąć rower, bo taki jest problem z markowymi rowerami, że dobrze się tym jeździ, łatwo o naprawę u mechanika, ale zostawianie ich gdziekolwiek jest ryzykowne. </p><p>Dziś zrobiłam dzień gruntownego sprzątania domu, bo taki już wszędzie syf, że aż niemiło. Ostatnio sprzątamy tylko rynek. Tyle, żeby się nam syf do bosych stóp nie przyczepiał. Z pewnych rzeczy trzeba było zrezygnować w związku z moim kursem. Sprzątanie i gotowanie należą do tych rzeczy. Gotujemy stosunkowo rzadko, bo nie ma czasu ani sił. Jedziemy w dużej mierze na kanapkach, frytkach, jajecznicy i innym gównie. Młodzież radzi sobie sama, ale oni z natury jedzą gówno, jak nie zaproponuje im sie niczego lepszego. Jak już coś idzie na ruszt to staramy sie by było przynajmniej na dwa dni, a bywa, że i trzeciego dnia ktoś to odgrzewa. Młodzież też pomaga w sprzątaniu, ale nie wymagam, by sprzątały dokładnie po katach, bo za dużo rzeczy jest do przestawiania, a niektórych to wolę żeby nikt poza mną czy Małżonkiem nie ruszał w salonie czy kuchni. </p><p>Trzeba wam wiedzieć, że my w salonie mamy poupychane pod szafami i w kątach wory siana, ziarna, trocin, karmy dla świnek, suszonych liści, pudło z łóżeczkami dla świnek itd. Niektóre ważą 15 kilo. Poza tym stałą dekoracją salonu jest suszarka do ubrań oraz kosze z podkładanymi ubraniami Trójcy, bo nie opyla się wynosić po dwie koszulki czy parze skarpet i każę zabierać, dopiero jak jest pełno. Albo sama zanoszę przy okazji.</p><p>Powiem wam, że przesrane jest mieszkać w 5 osób i kilka zwierząt w domu, w którym nie ma ani garażu, ani spiżarki, ani piwnicy, ani innego większego pomieszczenia do przechowywania nietypowych przedmiotów. A w Belgii dodatkowo przesrane jest nie mieć elektrycznej suszarki do ubrań, szczególnie w taki deszczowy i wilgotny rok jak ten. Nic nie schnie. Wywiesisz ręczniki na sznurze pod werandą to po 3 dniach zdejmiesz wilgotne i stęchnięte. To samo w domu często, że świeżo prane ubrania trzeba ponownie prać, bo cuchną stęchlizną. Poprzednich kilka lat było stosunkowo suchych to nie było problemu i nie biadoliliśmy nad tym, że suszarka się popsuła ani nie myśleliśmy o nowej, a teraz znowu nerwa człowieka bierze. Kurde, w Polsce z tym nigdy nie było problemu - wszystko schło pięknie nawet zimą na sznurze, a pościel jaka była cudna, gdy się wyniosło na balkon! Tutaj raz mi się zdarzyło wynieść zimą w słoneczny dzień pościel do ogródka - tak naciągnęła wilgoci, że aż niemiło było tego dotykać, nie mówiąc o spaniu. I śmierdziała. Cieszę się, że tu nie ma zim jak w Polsce, bo nie znoszę śniegu, ale ta wilgoć i deszcz to też nic dobrego.</p><p>No i tak se siedzę i marnuję mój cenny czas od kilku godzin na pisanie tych wszystkich żalów. Wiem, że powinnam dać se siana z pisaniem, że powinnam robić ważniejsze rzeczy, ale to jest cholerny nałóg i też całkiem dobra wymówka dla samej siebie, by nie robić tego, co mam do zrobienia, by odkładać to, czego mi sie nie chce robić i o czym nie mam ochoty myśleć...</p><p>Jeszcze 7 miesięcy kursu przede mną, a już mi się dłuży. Mimo wszystko miałam nadzieję, że będzie łatwiej to wszystko ogarniać i chyba miałam też jakąś cichą nadzieję, że zacznę i się od razu okaże że to nie dla mnie, że nie daję rady albo właśnie wprost przeciwnie, że to bajka. To było by proste. Prawda jest taka, że teraz po prostu nie wiem i to jest najgorsze. </p><p>Chcę ten kurs skończyć, a jednocześnie najchętniej bym go w tym momencie przerwała. Jakaż ja jestem ostatnio niezdecydowana!</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik2jEIOU0GZx6wx_YqAU_dsWRFsjxki7GHXo4_4fx2DAcpMPpZLbdHB4OQqloJWs0mFML8PLgbBeK6R9zLMyfgb0z3RDrXrTrNRhy4DpxRDprMSf6A0hC672l40nFwN_jqaYsJOsVuLTofZfs3H6LIrdbnPii8ehlDEVmPaONZTCzjyz4vb4vgG9LOuu4/s4032/922829A9-CCB9-46C9-A203-A3C0E1936D60.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik2jEIOU0GZx6wx_YqAU_dsWRFsjxki7GHXo4_4fx2DAcpMPpZLbdHB4OQqloJWs0mFML8PLgbBeK6R9zLMyfgb0z3RDrXrTrNRhy4DpxRDprMSf6A0hC672l40nFwN_jqaYsJOsVuLTofZfs3H6LIrdbnPii8ehlDEVmPaONZTCzjyz4vb4vgG9LOuu4/w640-h480/922829A9-CCB9-46C9-A203-A3C0E1936D60.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">u nas na wsi </td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Wiem, że dobrze się czuję wśród dzieci i że z ogromną radością bym z nimi pracowała i wiele mogłabym dla nich i z nimi zrobić, ale nie wiem, czy dam rady pracować z ludźmi, którzy mają inną wizję tej pracy i odmienne podejście. Kiedyś dawałam rady i podporządkowywałam się bez większego problemu pomysłom i zaleceniom innych, nawet jak były zupełnie niezgodne z moimi poglądami, ale dziś nie jestem tamtą mną, co ma oczywiście i dobre strony, ale w tej sytuacji nie koniecznie dobrze na tym wyjdę…</p><p> Nie wiem, czy dam rady pracować w takich warunkach, jakie są np w tej świetlicy, że zabawki są w większości niekompletne, popsute, zniszczone, brzydkie, gdzie kanapa jest cała w strzępach i bebechy jej wyłażą, że w kąciku czytelniczym nie ma ani jednej książki i jeszcze nie widziałam, by ktoś tam czytał dzieciom książkę albo choćby pokazywał, że jest brudno, że nie szanuje się uczuć i zainteresowań dzieci, gdzie opiekunki rozrzucają ze złością zabawki po podłodze pokazując swoją władzę, gdzie to wszystko czego nas uczą na kursie i z czym w 100% się zgadzam w praktyce jest tylko głupią teorią, którą każdy ma totalnie w dupie. Od koleżanek wiem, że tak jest i w innych świetlicach i żłobkach…</p><p>Pomijając różnice poglądów ciągle mam ogromne obawy co do mojego cholernego zdrowia. Nie wiem, czy dam rady wykonywać ten zawód ze względów czysto fizycznych. Mam szczere wątpliwości, czy będę w stanie pracować 20 godzin w tygodniu. Wiem, że teraz było by z tym raczej ciężko, a prawdopodobnie niemożliwie na dłuższą metę. No oczywiście stabilna sytuacja w domu, szczególnie finansowa też by to zmieniła, ale póki co takiej nie mamy…</p><p>Jest listopad, mija blisko trzy miesiące szkoły i ja cholernie potrzebuję wakacji, potrzebuję odpoczynku i relaksu dłuższego niż jedno sobotnie popołudnie poświęcone na pisanie tych bzdur czy 2 godziny spędzone na basenie. Jestem kurewsko zmęczona psychicznie i fizycznie. Moje koleżanki miały normalnie jesienne ferie, a ja miałam staż a do tego byłam chora, ale one są zdrowe, w sensie nie mają raka, a i tak narzekają, jakie to są zmęczone. No to co ja mam powiedzieć?! W grudniu teoretycznie powinnam mieć tydzien ferii, bo staż mam tylko przez tydzień. Czy uda się wtedy odpocząć i nabrać sił, i poprawić nastawienie...? No mam kurde nadzieję! </p><p>A może powinnam jednak zrezygnować? </p><p>Ale co wtedy? Jakie są alternatywy? No nijakie. </p><p>Prawda jest taka, że trzymam sie tego kursu jak tonący brzytwy, bo nie ma za wiele innych opcji, a z tych które są, każda jest zła. Nikt nie lubi wybierać z trojga złego.</p><p>Zasiłek? Mam. Jest super. 1300€ na miesiąc. Mogę żyć za to do konca życia i utrzymać całą rodzinę, a jeszcze zaoszczędzę na zagraniczne wakacje i willę z basenem dla każdego dziecka 💩👺.</p><p>No, to by było na tyle, jeśli idzie o możliwości.</p><p>Wiecie co? Nie wiecie. Bardzo bym chciała być zdrową i móc pracować tam, gdzie pracowałam, tylko na cały etat. Tak po prostu. Zwyczajnie zapierdalać na szmacie od rana do nocy, myć kible, zbierać brudne skarpety z podłogi, wysłuchiwać opowieści smutnych staruszek, zapieprzać po 10 kilometrów na rowerze w deszcz, przewracać sie na lodzie, ale po prostu mieć prostą pracę, zarabiać uczciwie jakieś pieniądze, po powrocie do domu mieć tę pracę w dupie i żyć własnym życiem. </p><p>Gbybym dała rady, gdybym czuła sie na siłach, po prostu wróciłabym do sprzątania. Tak by było najprościej. Nie chce mi się chcieć. Czuję się w tym momencie za stara i zbyt zmęczona na to wszystko. Mam ciągle szalone pomysły, mam chęci, mam nawet trochę entuzjazmu... Gorzej, gdy przychodzi do realizacji. Wtedy czuję sie mała, przestraszona, zagubiona i ...diabelnie wyczerpana. </p><p>Powtarzam sobie, że dam radę, bo kto jak nie ja, ale nie wiem, czy dam... </p><p>Cztery dziewczyny już zrezygnowały z kursu. Jedna ze wzgledów zdrowotnych, a trzy pozostałe uznały, że nie podołają. Chciałabym wytrwać i skończyć ten kurs w czerwcu i zaliczyć wszystkie przedmioty i dostać papier choćby po to, by go mieć i by sobie udowodnić, że jeszcze do czegoś się nadaję, nawet jakby miał potem na ścianie tylko wisieć. </p><p>Nie żałuję, że na ten kurs poszłam, bo warto choćby dla poznania nowych ludzi, zaliczenia kursu pierwszej pomocy, zobaczenia jak wygląda praca i taki kurs... To wszystko jest ciekawe i fajne. Gdyby tylko nie te wszystkie wątpliwości i zmęczenie...</p><p>Potrzebuję słońca i dobrej pogody. Eva mi pisze, że jeszcze 4-5 miesięcy i będzie słońce. Ma rację i ja to wiem, że przecież zima nie trwa wiecznie nawet w Belgii i że deszcz też w końcu przestanie lać, a wtedy będę znowu cała w skowronkach nawet jak nie będę mieć na waciki i oczy będę na zapałkach podpierać i na czworakach ze stażu wracać, bo tak to działa. Już nie raz mówiłam, że działam na baterie słoneczne i w ponury czas powinnam zapadać w sen zimowy a nie do szkoły chodzić.</p><p>No, pojojczałam, ponarzekałam, pobiadoliłam, poutyskiwałam… Teraz powinny mi już towarzyszyć tylko takie emocje jak: radość, entuzjazm, frajda, uciecha, szczęscie, satysfakcja, wola walki i tym podobne. Czego sobie i Wam wszystkim życzę! </p><p>Idę popatrzeć na naszych wesołych małych gości:</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWvY2oc3La0_1ha_LHDBKMnXs92ZZzR6avgZ81TBCcKAK9NnyO4kYOyLV8SGIAS0fvvatdR14w3gSWu9ataK9gq_vIT6Q_kf-ZG9eWjzkLPUVkQv7hAwM58J_OHPrFlwnEKWN-FBLwFBvlLb4mI9PITruBjclBoRmBzl0GvxGd-cEYIMXOexVCruElbMA/s1106/0E2B6CC6-5921-4276-A7CA-ADAB4CE622B2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="879" data-original-width="1106" height="508" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWvY2oc3La0_1ha_LHDBKMnXs92ZZzR6avgZ81TBCcKAK9NnyO4kYOyLV8SGIAS0fvvatdR14w3gSWu9ataK9gq_vIT6Q_kf-ZG9eWjzkLPUVkQv7hAwM58J_OHPrFlwnEKWN-FBLwFBvlLb4mI9PITruBjclBoRmBzl0GvxGd-cEYIMXOexVCruElbMA/w640-h508/0E2B6CC6-5921-4276-A7CA-ADAB4CE622B2.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg85JuSoq3KOvGdt-SGgx4FFvT80-BPRN6IYjAFc7Bhit_EHQbj4sjzrLD_PPZTkoiLcg1J85ctGPQiS8JdbDwSrgiT_YMBi0LIRxX3H8otobqMqq37RaP_yCPE2HvKMRVER6AhueZeWtBkog_Qw7brmUpw-AVWD9tX-bJbNu1e-iCbs-G0J4C2Qcfuh1M/s1440/05A6C114-0411-4067-9164-9E45299D5074.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg85JuSoq3KOvGdt-SGgx4FFvT80-BPRN6IYjAFc7Bhit_EHQbj4sjzrLD_PPZTkoiLcg1J85ctGPQiS8JdbDwSrgiT_YMBi0LIRxX3H8otobqMqq37RaP_yCPE2HvKMRVER6AhueZeWtBkog_Qw7brmUpw-AVWD9tX-bJbNu1e-iCbs-G0J4C2Qcfuh1M/w640-h480/05A6C114-0411-4067-9164-9E45299D5074.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG5K4wRloKaKvMU1031sthDmQXhxWaPM0D4fs2SIrirmE5OajAb-kV0i586cfpSJw5zArUKu233IujD_Nk8BwbF3LGJFs3ObJiwFInS_FOhlFbr8-l5vLf9cr4jHe6VM68iOCGW8FwcVqp_khcgWDnLGA_FX8tSmcOoFv29-fnrMp47ZaSlSIoUS5ggEc/s1440/8D1CEC89-E600-4E4F-B62D-D14566071181.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG5K4wRloKaKvMU1031sthDmQXhxWaPM0D4fs2SIrirmE5OajAb-kV0i586cfpSJw5zArUKu233IujD_Nk8BwbF3LGJFs3ObJiwFInS_FOhlFbr8-l5vLf9cr4jHe6VM68iOCGW8FwcVqp_khcgWDnLGA_FX8tSmcOoFv29-fnrMp47ZaSlSIoUS5ggEc/w480-h640/8D1CEC89-E600-4E4F-B62D-D14566071181.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1VAeWRkxQr9fjwUh_3B5GqQQW4Q4Tgzqna4rUzH5w3a8m0AW_CBKytm8ijDzvVOMiRrDULELjssNEwc0qJQkcTxVtbEbqNIw9-0juzIP-bAQc_tEvhg5SCWC0E-0a8KjPBbwm0E8ioNBCHOuNZrFwmzcYWLVovov8Ok_4nEN9aFA84fbrMJVx3-_qYR4/s1440/603A64EF-6AFE-4D32-8D67-B82213387629.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1VAeWRkxQr9fjwUh_3B5GqQQW4Q4Tgzqna4rUzH5w3a8m0AW_CBKytm8ijDzvVOMiRrDULELjssNEwc0qJQkcTxVtbEbqNIw9-0juzIP-bAQc_tEvhg5SCWC0E-0a8KjPBbwm0E8ioNBCHOuNZrFwmzcYWLVovov8Ok_4nEN9aFA84fbrMJVx3-_qYR4/w640-h480/603A64EF-6AFE-4D32-8D67-B82213387629.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvY_iikpGsqpyazzbLh7FFv4QlI59EQngE0ek25268ZpUCEEPOCiNlEBP70CtbPiU85CoQUPImUqvCql70ymvLMgowDzIip-ksWQWbyAzdpwAZsjgXpW3rqqLB1BBsf6DEsmpk32t4uFlJtg3di9F-RJDppbf7FtVkmuxJm5jnXtxCgoS0c6KxeGDaWw/s1025/6463068B-D650-4649-99E1-A70AB6C045E8.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1025" data-original-width="945" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvY_iikpGsqpyazzbLh7FFv4QlI59EQngE0ek25268ZpUCEEPOCiNlEBP70CtbPiU85CoQUPImUqvCql70ymvLMgowDzIip-ksWQWbyAzdpwAZsjgXpW3rqqLB1BBsf6DEsmpk32t4uFlJtg3di9F-RJDppbf7FtVkmuxJm5jnXtxCgoS0c6KxeGDaWw/w590-h640/6463068B-D650-4649-99E1-A70AB6C045E8.jpeg" width="590" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7BpmrWc7aPFe7O9opemBRkBc5f5HhFRpXQC-qgWP3Lpyte4mnMuKmqQ0bvhZd9kJ1Rqt1_bPChX1Lj4YrDxOKMfHsHWw_ZnqWxu1c5NF72yIRwPJvXjQ7oXTSBTkn7e7RvTpaJu5hOLRP3DaOQaHokn4OCu0sUdPwLrF-WcAfFVxiE2PNGr-r0m88YHA/s1109/A980E4C2-BD8E-428D-BAF5-B01C44C5B440.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1109" height="624" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7BpmrWc7aPFe7O9opemBRkBc5f5HhFRpXQC-qgWP3Lpyte4mnMuKmqQ0bvhZd9kJ1Rqt1_bPChX1Lj4YrDxOKMfHsHWw_ZnqWxu1c5NF72yIRwPJvXjQ7oXTSBTkn7e7RvTpaJu5hOLRP3DaOQaHokn4OCu0sUdPwLrF-WcAfFVxiE2PNGr-r0m88YHA/w640-h624/A980E4C2-BD8E-428D-BAF5-B01C44C5B440.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Szanuję i podziwiam tych, którym się chciało to wszystko przeczytać i dotarli do końca. Jeśli to czytacie, czujcie się wyjątkowo pozdrowieni ;-) Rozumiem jednak tych, którzy nie marnowali swojego cennego czasu na te bzdury 🙌🏼.</p><p><br /></p><p><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4180353970009484378.post-16214420608360019232023-11-17T22:38:00.018+01:002023-11-18T10:23:01.527+01:00Ciężki ten listopad<p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXTKY36E6D_35QNHFsnnzyA7UBYSHGlrFvrFWd1H1o5rgSSRW4hzisiS0ALSaof9n9P8Ytj0jj_Qi_zD5Z5yTvojmPjANF0UfV1-Xsb-IfyuL0ua4lfMQsE89JnAUQwwe-WN-1MNCYzLIggpTSQha3_-QMTFiFQ4cVfXQ5dh7679Vx5NF1ldxQe-iIj9s/s4032/C50A6B18-8D74-4F21-A3B0-C7828F9E4ECC.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXTKY36E6D_35QNHFsnnzyA7UBYSHGlrFvrFWd1H1o5rgSSRW4hzisiS0ALSaof9n9P8Ytj0jj_Qi_zD5Z5yTvojmPjANF0UfV1-Xsb-IfyuL0ua4lfMQsE89JnAUQwwe-WN-1MNCYzLIggpTSQha3_-QMTFiFQ4cVfXQ5dh7679Vx5NF1ldxQe-iIj9s/s320/C50A6B18-8D74-4F21-A3B0-C7828F9E4ECC.jpeg" width="240" /></a></div> Taki zachrzan, że nawet nie pamiętam, co robiłam w zeszłym tygodniu...<p></p><p style="text-align: justify;">Jedyny dzień, który doskonale zapamiętałam to zeszły czwartek... </p><p style="text-align: justify;">Rano pojechałam do szkoły. Pogoda była ładna. W południe nawet swoje kanapki na skwerku przed szkołą poszłam wszamać. Choć nie jestem wielką fanką jedzenie pod chmurką, tak w szkole lubię lunch wsuwać na ławce, nawet jak w kurtce siedzę i łapy mi marzną, bo tam mogę się cieszyć ciszą i samotnością przez prawie godzinę, a jest mi to bardzo potrzebne. Z drugiej strony fajnie też z koleżankami pogadać, bo zawsze to człowiek czegoś się dowie i miło czas spędzi, ale hałas stołówki mnie męczy, a ja potrzebuję trochę ciszy, by mózg mógł odpocząć. </p><br /><p></p><p style="text-align: justify;">O szesnastej skończyłam lekcje i wsiadłam na skuter. Pogoda wciąż była ładna, ale wyjechawszy zza kościoła zobaczyłam na dole (szkoła jest na górce) w okolicy mojej wioski wielkie czarne chmurzysko. Wyglądało iście paskudnie i strasznie...</p><p style="text-align: justify;">Nic to, jechałam dalej, aż dojechałam do strefy kropelek. Wtedy się zatrzymałam, by wyjąć z kofra i założyć na się portki i pelerynę przeciwdeszczową. Jechałam dalej z nadzieją, że epicentrum burzy mnie ominie. W pewnym momencie jednak napotkałam coś jakby przelotne oberwanie chmury. Musiałam się zatrzymać, bo zaczęło tak nieludzko wiać, że nie byłam w stanie utrzymac skutera na ścieżce. Do tego lały się całe wiadra wody urozmaicone gradowymi kuleczkami. Ulicą zaczęło woda szorować niczym rzeką i widoczność była może na 2 metry. Koniec świata, panie! Pelrynę mi wykotłowało tak, że całe spodnie w mig mi przemokły, a do tego z peleryny woda wlewała mi się strumieniami wprost do nowych kozaczków. Milusio. Zimno się okropnie zrobiło przez ten grad.</p><p style="text-align: justify;">Gdy w końcu dotarłam do domu, byłam przemoknięta i zmarznięta. Jedyne o czym marzyłam to gorący prysznic, herbatka i łóżeczko, a tu trzeba było tylko szybko ubrania i buty zmienić, zapakować Młodego w pelerynę i wyruszać w drugą stronę do lekarza. </p><p style="text-align: justify;"> Deszcz już tylko siąpił, no ale padał. Wokół ciemnica. No i se tak jedziemy, jedziemy, a wtedy spoglądam na wskaźnik paliwa i mi się przypomina, że miałam zatankować w drodze ze szkoły, ale koło stacji benzynowej spotkałam się przecież z burzą i zapomniałam. Jedziemy na oparach, jest ciemna noc i w tej wsi, gdzie jest lekarz, nie ma stacji benzynowej, co oznacza, że potem musimy jeszcze w trzecią stronę pyrkać po to cholerne paliwo. Aaaaaaa! </p><p style="text-align: justify;">No ale wody człowiekowi nigdy za wiele. Gdy drugiego dnia koleżanka zadzwoniła do Młodego z pytaniem, czy jedziemy z nimi w niedzielę na basen, powiedzieliśmy że taaaak!</p><p style="text-align: justify;">Po to, by w niedzielę od świtu się zastanawiać, czy to aby na pewno dobry pomysł, skoro mam tyle zadań do zrobienia, że nie wiem, jak się z tym wyrobię... Ostatecznie jednak uznałam, że potrzebuję relaksu i beztroskiej zabawy. Liczyłam jednak, że spędzimy na basenie godzinkę, a tymczasem mało mi się skóra nie rozpuściła, bo dziatwa tak świetnie się bawiła, że dopiero po dwóch i pół godziny udało się ich wyciągnąć z wody. </p><p style="text-align: justify;">Oprócz mnie, Młodego i swojej córki Pani Mama zabrała jeszcze jedną dziewczyną, którą Młody też lubi, a we troje to już zabawa wyśmienita. Ja też trochę z Panią Mamą pogadałam i popływałam.</p><p style="text-align: justify;">Po basenie wszystkie dzieci przyszły do nas na obiad. Dobrze, że Małżonek akurat dosyć podzielne danie jednogarnkowe upitrasił, bo dziewczynhy najpierw zapytały, czy mogą po basenie pojechać do nas się pobawić, a potem, czy mogą z nami zjeść. Taaa, tutejsze dzieci są dosyć otwarte i bezpośrednie :-)</p><p style="text-align: justify;"> Zeżarli obiad i ciasto, i pełno niezdrowych przekąsek i bawili się we troje do wieczora. Dla Młodego to było trochę za wiele. Bardzo sie cieszył i z basenu, i z wizyty koleżanek, ale dla niego było to też okropnie męczące. Za dużo bodźców, za dużo wrażeń, za dużo aktywności. Był bardzo, bardzo zmęczony. Ale ogólnie było fajnie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Ip01FugYVG2jQxcEHiOg1bzM_Zg6GkasRN8IwzjOBZ8dCG9rn8kTbyONMsFjoRnLyWBhZVIvxJJIrirKUAE7f0h3lknPmhefTGfBNN39RGGb3VmoDN6GircN8spJay2ZnHStHCusi2mxncyTVrkPbjzV5BuJgTsdnHRFbBsV2iOoI0kRf2kSB0brIEg/s4032/A6F321BB-B583-46E7-BF51-50B140DAFB04.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Ip01FugYVG2jQxcEHiOg1bzM_Zg6GkasRN8IwzjOBZ8dCG9rn8kTbyONMsFjoRnLyWBhZVIvxJJIrirKUAE7f0h3lknPmhefTGfBNN39RGGb3VmoDN6GircN8spJay2ZnHStHCusi2mxncyTVrkPbjzV5BuJgTsdnHRFbBsV2iOoI0kRf2kSB0brIEg/w480-h640/A6F321BB-B583-46E7-BF51-50B140DAFB04.jpeg" width="480" /></a></div><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Potem mnie straszna nerwa wzięła, bo nie wiedziałam, jak się wyrobić z tymi wszystkimi zadaniami, które miałam na liście do wykonania. Chodzi głównie o zadania szkolne. Poza zwykłymi tam pisemnymi w tym tygodniu miałam 1. nagrać wideo, jak tłumaczę zasady gry lub zabawy, 2. casus, w którym trzeba było nagrać rozmowę telefoniczną z mamą na zadany temat (każdy miał inny). 3. zacząc przygotowywać projekty do zrealizowania na stażu w tym semestrze: </p><p style="text-align: justify;">1. "fotoksiążka rodzinna", gdzie trzeba poprosić kilkoro rodziców o zdjęcia rodzinne i przeprowadzić z nimi wywiad na temat rodziny i dziecka, a potem zmajstrować książkę, by w koncu z jej użyciem przeprowdzić zajęcia z dziećmi na temat różnic i podobieństw miedzy ludźmi.</p><p style="text-align: justify;">2. Zorganizowanie spotkania dla rodziców w świetlicy.</p><p style="text-align: justify;">3. Zorganizowanie imprezy lub zajęć w świetlicy z jakąś instytucją czy osobą z zewnątrz.</p><p style="text-align: justify;">Wszystko wymaga sporo pomyślunku, fantazji i jeszcze więcej roboty. A tu jeszcze pierdylirad innych rzeczy trzeba zrobić: poumawiać dziesiątki wizyt u specjalistów, w urzędach, pójść potem na nie z młodymi wszystkimi po kolei, chatę w miarę ogarniać albo młodzieży zadania rodzielać, co czasem wcale mniej czasu nie zajmuje, tyle że fizycznie odciąża. A tu jeszcze Młody był zdechły, a tu jeszcze pierwsze egzaminy sie zbliżają i być może trzeba mu korki z niderlandzkiego załatwić (najpierw Młoda spróbuje pomóc), bo słabo mu idzie ten przedmiot.</p><p style="text-align: justify;">Tak szczerze? Chujozy chwilami dostaję. Zaliczyłam nawet lekkie załamanie któregoś dnia. Na szczęście udało mi się w miarę szybko pozbierać z grubsza do kupy. Choć czasem to ja czuję się jak jedna wielka kupa.</p><p style="text-align: justify;">Młody miał w tym tygodniu pierwszy z eksperymentalnych dni szkolnych online. Tak sobie wymyślili, że raz na trymester będzie młodzież mieć zadania online i nie będą musieć przychodzić do szkoły. Jak dla Młodego to raz w miesiącu albo nawet raz w tygodniu było by okej i kto wie, może w przyszłym roku tak właśnie będzie. Pomysł wydaje się dobry, skoro każdej szkole brakuje nauczycieli. </p><p style="text-align: justify;">Ze szkoły Młody wraca codziennie zadowolony i to mi się podoba. Parę dni temu odkrył, że nauczyciel od etyki jest członkiem zespołu metalowego Hexa Mera, a Młody jest fanem tego rodzaju muzyki. Zaczęło się od tego, że kilku nauczycieli zwróciło uwagę na koszulki Młodego z nazwami różnych wykonawców i pytali go, czy zna tę muzykę, czy tylko tak przypadkiem ma takie koszulki. Odpowiedzią twierdzącą i dyskusją na temat muzyki Młody od razu zaskarbił sobie sympatię kilku nauczycieli, a pan od etyki spytał ostatnio, czy Młody słyszał o zespole Hexa Mera, bo przypadkowo jest jego członkiem. Młody w domu od razu wyguglował i nauczyciel etyki zyskał od razu milion puktów u Młodego :-)</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/wBo_E9Pm8F8" width="320" youtube-src-id="wBo_E9Pm8F8"></iframe></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: justify;">A któregoś dnia wróciwszy ze szkoły z wielkim uśmiechem i dumą oznajmił, że na matmie dał czadu. Robili zadania w książce. Było pytanie wielokrotnego wyboru i kolejno wszyscy odpowiadali, jaką odpowiedź zanotowali. Wszyscy oprócz Ajzajdora jak jeden mąż podali A i śmiali się szyderczo z Ajzajdora, który jako jedyny podał C. Młody mówi, że widok ich min był bezcenny, gdy nauczyciel oznajmił, że tylko Młody podał prawidłową odpowiedź. </p><p style="text-align: justify;">Drugie pytanie, jak chwali się Epicki Ajzajdor, było jeszcze lepsze, bo Ajzajdor stwierdził, że możliwe jest, iż żadna z podanych w książce odpowiedzi nie jest prawidłowa, gdyż jest możliwe inne rozwiązanie, po czym oczywiście swoją tezę udowodnił. To było coś z figurami przestrzennymi, a Epicki Ajzajdor potrafi przecież obracać w głowie przedmioty w 3D. Nauczyciel po namyśle przyznał, że Młody ma rację. Wiadomo, przecież jest mądry ;-)</p><p style="text-align: justify;">I jak tu nie lubić takiej szkoły, w której główka ma co robić, w której inteligencja jest ceniona i w której nauczyciele są znanymi muzykami? </p><p style="text-align: justify;">Młoda dziś też dała czadu. Pokręciła do centrum do sklepu wieczorem i na środku ulicy znalazła gruby portfel: pieniądze, dokumenty, karty wszelakie. Chciała zanieść na policję, ale już było zamknięte. W domu przeglądneliśmy i okazało się, że jest jedna karta z adresem właściciela, blisko 90-letniego pana, jak wynikało z dokumentów. Pojechali z Tatą do sąsiedniej gminy. Dziadzio, jak powiada Młoda, zdawał się nie być chyba w ogóle świadomy, że zgubił portfel. Być może mu wypadł w drodze do domu...? Dziękował stukrotnie. </p><p style="text-align: justify;">W zeszłym tygodniu przez okno w pokoju Młodego zauważyliśmy o siódmej Księżyc i coś, co podejrzanie wyglądało nie na gwiazdę. Szybko sprawdziłam w aplikacji Mijn Hemel (moje niebo) no i faktycznie, o siódmej był najlepszy widok na Wenus. Nie jestem wielkim znawcą nieba, ale lubię czasem spoglądać w górę i wiedzieć, co tam widzę. Apka przychodzi z pomocą i podpowiada, co widać danego dnia. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiao04dw41QAbzCxeWp0silSjs_n63xb5IRUL5YuVZgAB6CE3N3rbdhavfzpa5IVWcvQHi4ghs_xPbEIlWSWW5zAj2mjQ3fBKm51IqlghOBL9pwBhPt44NWeuCdmkEFW1bfkqewlzsxi2cT_GNJ43kwZQgZB6BnKsOGVs82ddi2KM6FFg1dU3oLCbkWfao/s1440/89CF9D3E-47F6-45F7-A955-FFA0701EB7FF.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiao04dw41QAbzCxeWp0silSjs_n63xb5IRUL5YuVZgAB6CE3N3rbdhavfzpa5IVWcvQHi4ghs_xPbEIlWSWW5zAj2mjQ3fBKm51IqlghOBL9pwBhPt44NWeuCdmkEFW1bfkqewlzsxi2cT_GNJ43kwZQgZB6BnKsOGVs82ddi2KM6FFg1dU3oLCbkWfao/w400-h300/89CF9D3E-47F6-45F7-A955-FFA0701EB7FF.jpeg" width="400" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Na stażu jest okej, dzieci są fajoskie, ale atmosfera nie jest za bardzo motywująca..</p><p style="text-align: justify;">W środę poprosiłam kilku rodziców o zdjęcia rodzinne i o odpowiedzenie na różne pytania pisemnie. Czy wywiążą się z obietnic, czas pokaże, ale miejmy nadzieję, że tak. </p><p style="text-align: justify;">Wymyśliłam też, że spróbuję zorganizować dzień czytania z udziałem biblioteki plus rodzinny mini turniej, czy coś w ten deseń, czyli zaproszę rodziców na kawę i ciastko do świetlicy i spróbuję jakieś atrakcje im i dzieciom zapewnić... </p><p style="text-align: justify;">Świetlica nie ma zwyczaju zapraszać rodziców, jak powiedziała moja mentorka. Ba, rodzice w ogóle nie mają wstępu do świetlicy - dzieci odprowadzają i odbierają do/od bramki przy schodach i zawracają. Mentorka nie gwrantuje mi, że ktokolwiek przyjdzie na moją imprezę, ale mówi, że mogę próbować. Wszyscy tam uważają, że rodzice nie wykazują większego zainteresowania działalnością świetlicy, a ja się zastanawiam, czy kiedykolwiek choć spróbowali to zainteresowanie wzbudzić... </p><p style="text-align: justify;">W środę na przykład koleżanki przekonywały mnie, że niektórych rodziców nawet nie ma co pytać o zdjęcia i informacje o rodzinie, bo słabo mówią po niderlnadzku, bo nie są komunikatywni, bo nie są sympatyczni itd. Jednak ja bardzo chcę mieć rodzinę słodkiej mulatki i czarnoskórych braci w mojej fotoksiążce, więc zagaiłam do taty dziewczynki i co się okazuje? Ano że to super sympatyczny pozytywny facet! Jak innych będę mieć okazję spotkać, też spróbuję spytać. Bo moge! Czy dadzą zdjęcia, nie wiem, ale wiem, że nie ma co się kierować opiniami normalsów z uprzedzeniami ;-) Może się okazać, jak już nie raz bywało, że obcokrajowiec z obcokrajowcem się nieźle dogada choćby gadał na migi, choć tubylec się z nim za cholerę nie dogada.</p><p style="text-align: justify;">Ogólnie jestem zawiedziona nastawieniem koleżanek ze świetlicy do moich projektów. Zero entuzjazmu, zero chęci do robienia czegokolwiek, zresztą nie tylko w kwestii moich projektów...</p><p style="text-align: justify;">Ostanio w planie była zabawa przy muzyce. Jedna mówi, że pogoda ładna, więc może nie będziemy robić tych zajęć tylko weźmiemy dzieci na podwórko. Na to ja wredna jędza mówię, że na polu przecie można muzę z telefonu puścić i zrobić te zajęcia. Okazało się, że mają głośnik na bluetooth, ale na nastawienie to nie wpłynęło... Na pewno nie tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Nie pomojemu, w ogóle nie po mojemu.</p><p style="text-align: justify;">Natychmiast moje myśli lecą do ostatnich lat w PL. Oto przypomina mi się sytuacja, kiedy to przeprowadziłam się z córkami do mojego nowego faceta i tam się zapisałam do biblioteki...</p><p style="text-align: justify;"> U nas w bibliotece zawsze coś się działo, każdy był pełen radości, entuzjamu, zapału, pomysłów, nastawiony na człowieka, a tam w tym nowym mieście typowe antysocialne ponure bibliotekary. Zajęcia dla dzieci ograniczone do 5 osób robione z łaski. A raz, gdy przeszukiwałam półki w poszukiwaniu czegoś czytalnego, przyszedł starszy pan i zapytał bibliotekarę o jakąś książkę dla żony, bo chora i sama przyjść nie może, a bibliotekara niemiło: "PROSZĘ SE POSZUKAĆ!". Pan mówi, że on nie czyta, nie zna się, że chciałby, by coś poleciła dla starszej pani, a ta ryj: "Nie wiem, co wy ludzie sobie myślicie, że my to w tej bibliotece to nic innego nie robimy, tylko książki czytamy i że wszystkie książki żeśmy przeczytały! Nie, my tu robotę mamy do wykonania, nie mamy czasu czytać, my tylko wypożyczamy...." </p><p style="text-align: justify;">No i tu jest jakby coś w ten deseń.</p><p style="text-align: justify;">Na szczęście to tylko staż. Do końca stycznia bliżej jak dalej. Może następnym razem lepiej trafię. Albo z deszczu pod rynnę muachachacha. </p><p style="text-align: justify;">W szkole też niektórzy są upierdliwi. Dziś zmarnowali na przykład 2 godziny z mojego życia!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRJ_jnL2vUyvIkI7EbY72kLdntDgDRrCW4hg8-1QUS8qnRSWJJVyfr8nD8HtYc2vBMlnFL-zorvJYoHyT2AY6octTfrI5ei72Jssl6EG0RJpDTCbx5f5BXdzH-aFFTmafAnTSo-I4hHAAN9QYJf5JjZnBeZ_zCNG8gauuNrw9PrqepcsPcyQ4b1wm3g7k/s4032/C758B528-65D5-40E3-92CF-7CF4723FF460.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRJ_jnL2vUyvIkI7EbY72kLdntDgDRrCW4hg8-1QUS8qnRSWJJVyfr8nD8HtYc2vBMlnFL-zorvJYoHyT2AY6octTfrI5ei72Jssl6EG0RJpDTCbx5f5BXdzH-aFFTmafAnTSo-I4hHAAN9QYJf5JjZnBeZ_zCNG8gauuNrw9PrqepcsPcyQ4b1wm3g7k/w480-h640/C758B528-65D5-40E3-92CF-7CF4723FF460.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Moja grupa jest normalna (inaczej) i jak przedwczoraj otrzymaliśmy mejla, że dziś jest specjalne spotkanie w sprawie projektów, to większość przewracała oczami i utyskiwała, a dziś na tym spotkaniu usiedliśmy w samym tyle i nadal przewracałyśmy oczami, bo niektórzy to naprawdę potrafią z igły widły zrobić a co wybitniejsi to nawet kurwa przewracarkę. Pięćset razy pytają o to samo i proste rzeczy tak komplikują, że skarpetki się filcują a ziemniaki z piwnicy parami wychodzą. Jedna to nawet dociekała w sprawie, która jej nie dotyczy, bo ona chce wiedzieć w razie jakby ktoś z tego drugiego kursu potrzebował pomocy. Jezu, baba chyba jest jedyną, która nie zrozumiała prostych zadań, ale ubzdurało jej się, że będzie innym pomagać. Kobieta nie ma chyba nic innego do roboty poza tym kursem, bo wysyła dziesiątki wiadomości na grupie, poleca książki, filmy, przygotowuje jakieś zadania, ćwiczenia, jakby to kogokolwiek obchodziło w ogóle, a większość ludzi, chce po prostu zrobić ten kurs, by dostać papier uprawniający do pracy w takim a nie innym zawodzie KROPKA! Większość ma rodziny, dzieci, milion obowiązków, no życie po prostu, więc po powrocie ze szkoły czy stażu, tak samo jak ja, patrzą by jak najszybciej uwinąć się z zadaniami i żyć swoim życiem, a nie dodatkowe ćwiczenia robić, czy w ogóle głowę sobie kursem zawracać dłużej niż to konieczne...</p><p style="text-align: justify;">Te ludzie to so!</p><p style="text-align: justify;">A tymczasem Młoda niedawno spostrzegła, że mamy nowego gościa w ogródku. Pierwszy raz toto w życiu widzimy. Ładne jest. Pokrzywnica się nazywa, mówi wujek google. Zdjęcia takie średnio udane, bo malutkie odleciało, jak zobaczyło, że człowieki stoją w oknie.</p><p style="text-align: justify;">Poza tym przylatuje teraz kilkanaście wróbli, sikorka, kosy, no i Mały Tiki, czyli nasz ulubieniec szef szefów rudzik. </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGpV1EJ395qEHbOCGE8-6sTKATIa6qcxIbqGV2FhK67HE2dmOV1ukbhUPvRq1Ia40mqpkOPikF6maZAX9T3XhNxJQj9XdcecOU1ZAKqzyx8EeIoJLj5Rz2HsjscZ5EQiYgrimXZQGdfrDfhdgCEv9Cf6PsDhK5v7F9XWqrC_LMOZtgETAOrB99OjN87t8/s1440/3C6D90D4-BF42-497B-B1B8-29D1681D365F.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1440" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGpV1EJ395qEHbOCGE8-6sTKATIa6qcxIbqGV2FhK67HE2dmOV1ukbhUPvRq1Ia40mqpkOPikF6maZAX9T3XhNxJQj9XdcecOU1ZAKqzyx8EeIoJLj5Rz2HsjscZ5EQiYgrimXZQGdfrDfhdgCEv9Cf6PsDhK5v7F9XWqrC_LMOZtgETAOrB99OjN87t8/w640-h640/3C6D90D4-BF42-497B-B1B8-29D1681D365F.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">pokrzywnica</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfLmG-lnofV6nbhvZPss2JLpn806lwRni7-A95nncszR6PNRbYqon_LYqoU7JmJKbDbe__jZ96g3FxOgaaas4PhBcKFTbhMiCo3jV7Q2q-oTmAcghCaxi05spoLKix6b7Qe8XhM36pgEvAMvX6-SBeIvnJ7eV5vZpFpldrcfYqo5o-zoqCfIHT7m9pn9Q/s1440/5ECFD069-F280-453C-8BCC-C7ABC58AE33B.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfLmG-lnofV6nbhvZPss2JLpn806lwRni7-A95nncszR6PNRbYqon_LYqoU7JmJKbDbe__jZ96g3FxOgaaas4PhBcKFTbhMiCo3jV7Q2q-oTmAcghCaxi05spoLKix6b7Qe8XhM36pgEvAMvX6-SBeIvnJ7eV5vZpFpldrcfYqo5o-zoqCfIHT7m9pn9Q/w480-h640/5ECFD069-F280-453C-8BCC-C7ABC58AE33B.jpeg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSfG7XxUFExuVfrQWLfSF97WW7x3csda-YfzTMDYkMoVmnsCGyAt4g3B5Iaq5JbmkYzlnK6chR9vy0THlsPe-3o53A-VWj2e4gZMztrjFD6uR37ey19M75IViskDIqoivGl3GUQp8Nf3ExKKxrg_YmNaTLkpeUA-zszqJ5VTww4Yf6fHA9R53A7mkpiWE/s1440/A99C2100-6735-4CDE-BF3A-1D2C5E57CC84.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1440" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSfG7XxUFExuVfrQWLfSF97WW7x3csda-YfzTMDYkMoVmnsCGyAt4g3B5Iaq5JbmkYzlnK6chR9vy0THlsPe-3o53A-VWj2e4gZMztrjFD6uR37ey19M75IViskDIqoivGl3GUQp8Nf3ExKKxrg_YmNaTLkpeUA-zszqJ5VTww4Yf6fHA9R53A7mkpiWE/w640-h480/A99C2100-6735-4CDE-BF3A-1D2C5E57CC84.jpeg" width="640" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;">A na wsi rozwieszono już światełka i odkryłam, że to wcale nie głupi pomysł, że na początku listopada już się świecą, bo to jest przesympatyczny, ciepły akcent w te ponure, zimne i mokre dni.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsy_PNVeBNtr39_KqHuQS2V9rCrghKKfoYH4oi3ZOdvfKIWSoNnL8wXS1GUta1gV45OhyOdVliTMraFe1NURDAquiESYQJ1kUnDlpmR0D7ofowYyEzDgg7xl34GSKLOLO6W0XnbvVER4vgumhi0_rl1fQbMQjJEpvC735ujd3jrPmfLbxuoeU8xfro0X8/s4032/85B20363-5431-4461-88D0-243517D5084A.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsy_PNVeBNtr39_KqHuQS2V9rCrghKKfoYH4oi3ZOdvfKIWSoNnL8wXS1GUta1gV45OhyOdVliTMraFe1NURDAquiESYQJ1kUnDlpmR0D7ofowYyEzDgg7xl34GSKLOLO6W0XnbvVER4vgumhi0_rl1fQbMQjJEpvC735ujd3jrPmfLbxuoeU8xfro0X8/w640-h480/85B20363-5431-4461-88D0-243517D5084A.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4kephgdw2k6qxyLcRz9wNaUzKR15H0AiA03rcwJQvyXTDVjuqizuc-jPuJxmAm6aXFH_9DSqflu7Ehm3_M6ywJvkQamrlD8Qy4yDnXUvyUtvaVG3apbkX40uLqXTlHjvx97uLcYhiCWQaUyeTKjXMgvKm8Oxr4dbKo9_gVPsrGOC3fBXQufQdp36wufs/s4032/895853BF-A865-4C92-A667-A7A29AD5585C.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4kephgdw2k6qxyLcRz9wNaUzKR15H0AiA03rcwJQvyXTDVjuqizuc-jPuJxmAm6aXFH_9DSqflu7Ehm3_M6ywJvkQamrlD8Qy4yDnXUvyUtvaVG3apbkX40uLqXTlHjvx97uLcYhiCWQaUyeTKjXMgvKm8Oxr4dbKo9_gVPsrGOC3fBXQufQdp36wufs/w480-h640/895853BF-A865-4C92-A667-A7A29AD5585C.jpeg" width="480" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p>Magdalena Brud Pietrzykhttp://www.blogger.com/profile/04825669368289766075noreply@blogger.com6