czy tylko mi się wydaje, czy mózgi wszystkich Polaków zaatakowało nieuleczalne czarnowidztwo?

M ma w zwyczaju czytać wieczorem wiadomości ze smartfona,  ja wtedy z Młodym albo śpiewam, albo oglądam książki , ewentualnie gdy tamten śpi, gram w pasjansa, mahjonga albo sudoku. Dawniej czytaliśmy przed snem książki, ale aktualnie cierpimy na brak nowej literatury polskiej, a stara wyczytana do spodu. No więc trzeba czymś ten czas zastąpić... No, w weekendy - gdy nie trzeba rańszy wstawać - wieczorami oglądamy jakieś filmy, ale w dni robocze już nie ma siły na film. Poza tym dobrze jest wiedzieć z grubsza, co się w świecie dzieje. Co ciekawsze rzeczy M czyta mi na głos... Jako pierwsze informacje portale informacyjne przeważnie wyświetlają oczywiście tragedie, bo to najlepiej się sprzedaje...
Niedawno M przeczytał mi  o śmierci dziecka, które ojciec zostawił w aucie... Się wkurzyłam na grandę, bo psiamać, mamy chyba dość swoich problemów, by nie potrzebować dodatkowo się czyimi denerwować... i to przed snem...  Jednak nie o wszystkim muszę wiedzieć, o wiele zdrowsza wtedy jestem. Wszak mój stan psychiczny i tak wiele do życzenia sobie pozostawia po tych wszystkich przygodach ostatnich 10lat...

No ale na drugi dzień włączam neta, a tu nie ma cholera miejsca, by nie widniał obrazek z dzieckiem w foteliku zaś pod nim chore komentarze stada baranów. Normalnie rzygać się chce. Cholerne hieny dziennikarskie znowu znalazły se temat - ludzka tragedia - i roztrząsają na wszystkie możliwe sposoby jak to się mogło stać? dlaczego?po co? kto winien? itede itepe, a za nimi - co najgorsze -  ludzkie ogłupiałe stado, które zieje taka nienawiścią i żądzą mordu, że każdy normalny powinien brać nogi za pas...
 Jakby mogli, to zlinczowali by całą  rodzinę z dziadkami, wujkami i kuzynami włącznie, bo przecie to mordercy, wszyscy muszą być winni, trzeba ich ukarać, zniszczyć, zgnoić.... Tak, to Polacy potrafią najlepiej - niszczyć drugiego. Jeszcze nie wiadomo do końca o co chodzi, a już padają razy i kamienie.
 Nikt nie pomyśli, co czuje taka rodzina widząc i słysząc  na każdym kroku oszczerstwa, psioczenia, mordercze spojrzenia pod swoim adresem. Swołocz dorabia już coraz to nowsze okoliczności, tworzy coraz bardziej makabryczne historie. Już na drugi dzień ze spokojnego domu porządnej zwykłej do tego pokrzywdzonej przez los rodziny robi się siedlisko grzechu i rozpusty, padają epitety, którymi nawet najgorszych gwałcicieli i morderców nie powinno się określać. Ze wszech stron krzyczą "morderca!". Jeszcze sąd się nie zebrał - wyrok już zapadł... Oglądałam nie dawno szwedzko-duński film pt: "Polowanie" pokazujący do czego może doprowadzić niesłuszne oskarżanie człowieka. Każdy powinien go obejrzeć, zanim rzuci kamieniem...

Czytam te podłe, oskarżające komentarze z całej Polski i zadaję sobie pytania: Bosssze,co się z tymi ludźmi dzieje?W jaką stronę zmierza Polska i cały ten świat?Cała Polska krzyczy morderca! A ja się pytam, gdzie są ci krzykacze w czasie gdy jeden z drugim wsiada do auta po pijaku z całą rodzinką za wspaniałomyślnym przyzwoleniem żonki, babci i stryjka? Wtedy nikt nie widzi mordercy?Gdzie są ci mądrole, gdy polscy kierowcy zapieprzają setką przez drogi pełne dzieci albo motorami na jednym kole po wiejskich dróżkach z prędkością dużo większą niż 100km/h, bo "policja nie stoi"? Wszak to pl jest w czołówce, jeśli chodzi o śmiertelne wypadki spowodowane jazdą po pijaku albo nadmierną prędkością. W tych wypadkach ginie nie jedno dzieciątko tylko dziesiątki dzieci i dorosłych. Tak przy okazji - w be nie ma masowych kontroli drogowych, znaczy "miśki" czy "krokodylki"nie stoją w krzakach ani z suszarką ani z alkomatami i mimo tego ludzie jeżdżą zgodnie z przepisami. Podobnie zdaje się jest w wielu innych krajach. Wyobraźcie sobie, że w be jak jest ograniczenie do 40 - kierowcy jadą 40 i nikt nie narzeka, nie drze mordy przez okno, nie pokazuje środkowego palca, bo wszyscy jadą zgodnie z przepisami. Nie jeździ się też po pijaku. Nie wątpię, że czasem jeden z drugim sobie wypije piwo, czy lampkę wina i pojedzie, bo tu dużo alkoholu się pija, ale kurde nie w takich ilościach jak w pl. Ileż ja razy widziałam w pl chłopów  przewracających się po wyjściu zza kierownicy, ile aut jadących slalomem i to nie dlatego że były dziury w drodze... długi weekend  (3 dni) w pl - 1000 złapanych po wypiciu - piszą media... a ilu niezłapanych? 1000 potencjalnych morderców....
No ale co, na siebie nikt nie będzie psioczył, no nie? Lepiej połazić po Internecie i podokuczać innym, ponarzekać, wbić szpilę.
Fakt faktem jednak, że w ostatnim czasie w Pl faktycznie coraz więcej się słyszy o tragediach. Nie wiem, czy to dlatego, że jest ich więcej, czy raczej, że więcej się o nich mówi, wszak to świetny temat zastępczy odciągający ludzi od tematu machlojek władzy i innych istotnych kwestii....Uważam jednak, że jeśli się mamy doszukiwać powodów tychże wypadków, samobójstw, morderstw, to raczej nie w głowach czy duszach pojedynczych osób tylko w ogólnej sytuacji w kraju, która jest chora i tyle. Właśnie z zagranicy widać to najlepiej, co wynika nie tyle z moich osobistych przemyśleń i obserwacji (choć też) tylko z czytania komentarzy Polonii zagranicznej pod różnymi artykułami z prasy rodzimej. Krótko: przeogromne różnice i podziały społeczne - władza od najwyższej do gminnej żyje bogato i częstokroć rozpustnie, a ludzie zwyczajni z rodzin robotniczych i rolniczych nie mają za co dzieciom chleba i odzienia kupić. Przeciętni ludzie muszą żyć w coraz gorszych warunkach. coraz więcej osób żyje w ubóstwie, coraz więcej osób nie jest w stanie spłacać kredytów, coraz trudniej dostać się do lekarza, etc - to są fakty z mediów. Oczywiście wciąż nie brakuje ludzi, którym jeśli żyje się nie bogato to w każdym bądź razie dobrze, tylko jak długo jeszcze? Co dnia kupa osób wyjeżdża z kraju, więc kto tam ostatecznie zostanie za parę lat? Władza, emeryci i urzędnicy, których nie będzie miał kto utrzymywać, bo zwykłych roboli nie będzie... To taka moja czarna wizja n/t Polski (adekwatna do tematu o czarnowidztwie). Tyle tylko, że tak postrzegają ową przyszłość też inni myślący ludzie, którzy zastanawiają się głównie nad swoją przyszłością i swoich dzieci i widzą czarną dziurę.
Gonią dzień w dzień do pracy, harują po 12 i więcej godzin 7 dni w tygodniu, ale mimo to ciągle brakuje im na podstawowe wydatki. Zastanawiają się do jakiej szkoły posłać dzieci i widzą, że przy takim bezrobociu posyłanie ich do jakiejkolwiek szkoły i tak nie ma większego sensu, do tego mają świadomość, że może zabraknąć pieniędzy na ową szkołę...

Ciągłe życie w stresie, zmęczenie, niedożywienie, brak czasu dla siebie dla rodziny, a tu czasem do tego wypadnie jakaś choroba, wypadek... Chyba każdy z nas ma świadomość, że są granice tego, co może wytrzymać ludzki organizm, ludzka psychika. Do tego jedni są silniejsi inni słabsi... Życie przeciętnego Polaka jest bardzo trudne, nie po raz pierwszy powiem, ze o wiele trudniejsze niż w innych krajach UE. Dla mnie jest oczywiste, że w takiej sytuacji na prawdę nie wiele potrzeba by doszło do tragedii. Jeśli nie jesteście w stanie zrozumieć, że nie trzeba być zwyrodnialcem, zboczeńcem, by zrobić krzywdę sobie lub innym, że są takie sytuacje, takie momenty  w życiu, że zdrowy, normalny człowiek można zapomnieć o dziecku w samochodzie albo, że się siedzi za kierownicą jadącego samochodu, że można targnąć się na swoje życie, czy też ukochanych osób w amoku, w szale... jeśli nie potraficie zrozumieć takich ludzi,  to pewnie  nigdy nie byliście jeszcze tak na prawdę "pod ścianą", los Was jeszcze oszczędzał, dobrze Wam się powodzi albo jesteście ludźmi wyjątkowo silnymi. Nie każdy jest silny.  Ja rozumiem, że w stresie, w szoku można zrobić rzeczy, których będzie się żałować do końca życia, a może i dłużej. Mam za sobą makabryczne momenty jeśli chodzi o moją psychikę do tego jestem osobą empatyczną, toteż potrafię zrozumieć czyny niektórych ludzi, nawet te najgorsze. Nie to, że je toleruję i pochwalam, ale rozumiem, że każdy może zrobić rzeczy, których normalnie by nie zrobił, ale gdy znajdzie się w niecodziennej sytuacji, gdy zostanie przypchnięty do muru. Nie chodzi tu tylko o złe działania ale i pozytywne. Weźmy choćby często spotykane sytuacje zagrożenia czyjegoś zdrowia lub życia. Mieliście okazję sprawdzić, jak reagujecie w takich sytuacjach? Ja jak dotąd reagowałam w miarę dobrze, znaczy zachowując zimną krew, nawet wydaje mi się umysł mi się wtedy jakby bardziej rozjaśniał, adrenalina działała. W moim domu co chwila ktoś sobie coś ucinał, łamał, skądś spadał - jak to na wsi, stąd wiem, jak reaguję. Na szczęście nie musiałam nikomu ratować życia i mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała sprawdzać się w takiej sytuacji, czego i Wam życzę.Chociaż gdybym kiedyś zostawiła samą siostrzyczkę z dziurą w głowie a sama  uciekła albo zemdlała to różnie być mogło... Znany jest mi np przypadek z moich rodzinnych stron, że pewna pani mimo wykształcenia medycznego nie potrafiła uratować własnego dziecka, które się zadławiło, bo "ją zamurowało". Znam wiele osób, które mdleją na widok krwi albo wpadają w panikę i też nic nie robią, żeby pomóc, żeby ratować, ale sorry czy ktoś nazywa ich mordercami?! Nie, bo nikt tak na prawdę nie zna swoich reakcji na niecodzienne sytuacje i nie wie, jak się zachowa, gdy w takowej się znajdzie. Poza tym warto sobie zadać pytanie, czy my własnym działaniem, gadaniem, pisaniem nie doprowadziliśmy pośrednio tego czy innego człowieka pod ową ścianę. "Kto z was jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamień" [J, 8] .
 Ja sama nie jedno mam na sumieniu, bo aniołem nie jestem. Czasem tylko trudno to sobie uzmysłowić i się z tym pogodzić, że czart w nas siedzi.

No ale dobra, pomińmy takie tragedie, które budzą zawsze emocje. Słysząc o śmierci dziecka ludzie różnie mogą reagować, nie zawsze rozsądnie, bo to porusza każdego. Ok.Jednak są sytuacje znacznie prostsze, które większych emocji budzić nie powinny, ale budzą. Co się dzieje z tym światem?
Ostatnio tak jakoś - gdzie nie zajrzę w Internecie - widzę tylko narzekanie,  biadolenie i obrażanie innych. Pewnie już z 10 razy o tym pisałam.... Cóż...
O ile nie dziwi mnie to na portalach informacyjnych, gdzie aż roi się od tragicznych wiadomości i aż wrze od emocji i nerwów. Ale weźmy takie np portale z humorem czy popularny YT. Szukałam ostatnio jednego kabaretu, który kiedyś widziałam, bo chciałam sobie przypomnieć... i tak sobie przeglądam to i owo, w oczekiwaniu na załadowanie filmu podczytując komentarze. Im więcej czytam, tym bardziej mnie mdli. Nie ma chyba jednego kabaretu, by ktoś nie jojczał, że jego to nie śmieszy, że w ogóle totalne dno, że nie powinno się tego zamieszczać i inne takie sratytaty, nie ma filmiku z kabaretami by nie wyśmiewano lub nie obrażano publiczności i występujących. Jeśli ktoś śmie napisać coś pozytywnego, jest wyzywany od idiotów, buraków itp
I oczywiście moje ulubione stwierdzenie "kiedyś to były..." - w tym wypadku - kabarety.

Sie pytam, czy na prawdę nie ma rzeczy, z której Polak byłby zadowolony? Poza sobą samym oczywiście... Kabarety są nieśmieszne, muzyka niemuzyczna,  filmy nie do oglądania, książki nie warte czytania, aktorzy beznadziejni, pogoda zawsze nieodpowiednia.... Dobra, kurcze, nie podoba się - nie oglądam, nie czytam, nie słucham, ale po co od razu obrażać tych, którym podoba się ta książka, ten film, te utwór, ten kabaret?
Czy tak ciężko pogodzić się z faktem, że każdy kabaret, każdy reżyser, każdy pisarz, muzyk etc ma w swoim dorobku lepsze i gorsze pozycje, każdy tworzy dla pewnej określonej grupy ludzi i próżno oczekiwać, by wszystko się wszystkim podobało. Czy fakt, że ja na ten przykład nie przepadam za muzyką rockową, upoważnia mnie do łażenia po stronach poświęconym tej muzyce i narzekania, że tego nie da się słuchać, obrażania rockmanów? W zamian za to miłośnicy rocka przyjdą na stronę poświęconą Beethovenowi i będą pluć na takich jak ja, którzy jego muzyką się zachwycają. Po co to komu? Żeby nie było - należy odróżnić krytyczne uzasadnione opinie, będące elementem konstruktywnej dyskusji na dany temat od zwykłych chamskich komentarzy, bo mowa o tych drugich oczywiście.

żaba (kikker po ichniemu)

Wszystko wszystkim, ale jak kabaret może być nie śmieszny? Ja tam w każdym kabarecie znajduję coś śmiesznego - raz bardziej śmiesznego, raz mniej... ale może to trza mieć poczucie humoru i ciut wiedzy, żeby zrozumieć niektóre żarty czy skecze ;-P A może ja nienormalna jestem, bo kabarety i żarty mnie śmieszą?

Wrócę jeszcze na koniec do wspomnianego już hasła "kiedyś to były czasy", bo też często wali mnie po oczach podczas moich nieopanowanych wędrówek po sieci.Już kiedyś się burzyłam na fb na to nieuzasadnione wg mnie wracanie myślami z tęsknotą do dawnych czasów. Zwłaszcza w kwestii spędzania wolnego czasu przez dzieci... Krążą po sieci takie obrazki z napisami typu "my to mieliśmy wspaniałe dzieciństwo. kiedyś to dzieci bawiły się na podwórku, bo nie było komputerów i Internetu". Jak je spotykam - te napisy - to znowu sie zastanawiam nad swoją normalnością. Czy ja, mój mąż i moje potomstwo to aby na pewno przy zdrowych zmysłach jesteśmy? Bo wychodzi na to, że dziś bawienie się z dziećmi na podwórku albo w lesie jest czymś hm co najmniej dziwnym. Przy okazji wątpię też w zdrowie umysłowe mojej dalszej rodziny i niektórych znajomych, bo głupki jeżdżą w wolnym czasie na rowerach, biegają, łowią ryby, łażą po górach i to z całymi swoimi rodzinami. Mało tego maja oni komputery i Internet i oloboga znajdują też jakoś czas żeby na fb fotki z tych szaleństw umieścić, coby se rodzina i znajomi mogli obejrzeć, to czego u siebie nie zobaczą, bo na ten przykład są tysiące kilometrów od domu... Zresztą jakby nie te fotki, nikt by im nie uwierzył, że w ten sposób można sie w dzisiejszych czasach bawić w czasie wolnym. Niektórzy ponadto używają komputera i innych wynalazków cywilizacji, by rozmawiać z rodziną i znajomymi rozjechanymi po całym świecie. Są do tego tak niesforni, że pozwalają małym kuzynom poznawać się przez skype'a, uczą babcie i dziadków posługiwać się komputerami etc... Ten rozwój cywilizacji na prawdę bardzo dzisiejszym ludziom utrudnia życie... bardzo...

belgijskie place zabaw :-)

Pewnie, że kiedyś dzieci więcej czasu spędzały na dworze, ale nie wiem, czy to wina komputera, czy telewizora. Śmiem twierdzić, że wątpię - jak mawia mój ojciec.  Jeśli ktoś jest winny to sami rodzice, którzy z jakiegoś powodu nie potrafią dostosować swojego życia do rozwijającej się cywilizacji, techniki, elektroniki. Nie mogąc obyć się bez najnowszych wynalazków szukają jednocześnie w nich zagrożenia dla swoich dzieci.A ja to widzę trochę inaczej... Najpierw mamusie - Matki Polki - boją się wystawić niemowlaka na szkodliwe działanie świeżego powietrza. Potem nie pozwalają przedszkolakowi bawić się w piasku, na zjeżdżalni, dotykać ślimaków i kamieni, bo uważają te skądinąd normalne dziecięce zachowania za zagrożenie dla ich zdrowia, życia a przede wszystkim czystości ubrania i domu, ślimak? a fe. Sadzają więc dzieciaka przed telewizorem, żeby samemu mieć spokój i nie musieć prać portek. Potem nagle poniewczasie zauważają, że z jakiegoś dziwnego powodu nie da sie dziecka odedrzeć od komputera lub telewizji, bo ono nie chce nigdzie iść, bo ono boi sie pobrudzić, nie wie w co sie można bawić na dworze (na Podkarpaciu "na polu"). W domu zresztą też nie poszaleją, bo nowe dywany, drogie meble, więc kolegów nie zaproszą. A do tego wszystkiego w polskiej szkole jest zakaz wychodzenia na podwórko.
I to wszystko  oczywiście wina Internetu i rozwoju cywilizacji, że dzieci się nie bawią na podwórku. Spoko majonez. Ja tam jestem zafascynowana rozwojem techniki i cywilizacji. Podziwiam wynalazki ratujące i ułatwiające ludziom życie, umożliwiające poznawanie coraz głębszych tajemnic naszego świata mikro i makro, nieograniczoną komunikację między ludźmi na całym świecie. Lubie Internet i komputery, co jednak nie wyklucza mojego udziału w różnych zabawach z dziećmi i mężem na świeżym powietrzu, nie zabija to mojej miłości do literatury wszelakiej. Bo to wszystko można pogodzić jak się chce, nawet pracując na cały etat.
Nie wiem jakie są statystyki w Be jeśli chodzi o aktywne spędzanie wolnego czasu. Jednak na pewno co najmniej godzinę dziennie każde dziecko jest na dworze, bo tyle trwa przerwa w szkole a tu wszyscy wyganiani są na dwór bez względu na pogodę. Wyobrażacie sobie w pl dzieci leżące w marcu na trawie, chlapiące się w listopadzie w kałużach, wracające do domu ze szkoły w przemoczonych butach w wybłoconych portkach?! Ja sobie wyobrażam... na drugi dzień w szkole była by policja i opieka społeczna albo przynajmniej wielka awantura.. przynajniej w niektórych szkołach. Tu w tygodniu dzieci po przyjściu ze szkoły też zasiadają na pewno do kompa, "lajkują" czatują, grają, bo czemu nie, ale trzeba wziąć pod uwagę, że w domu są dopiero koło 16, potem jedzą, czasem odrabiają lekcje (czasem, bo tu nie zawsze zadają, a raczej rzadko). W weekendy jednak (mówię o swojej okolicy!) widzę masę dzieci w przydomowych placach zabaw (większość ma  basen, trampolinę, huśtawki), sporo kopie w piłke na boisku, wiele jeździ na rowerach z rodzicami, albo hulajnogach, deskach, itp. Widzę tu na podwórku dużo więcej dzieci niż np w swojej rodzinnej wsi, czy miasteczku, w którym później mieszkałam. A tu mają i lepszy Internet (z 1mega to chyba by padli ze śmiechu, a w mojej polskiej wsi to nadal standard) i lepsze komputery (bo ich stać), ale znajdują czas i chęć na spędzanie aktywnie czasu wolnego. Zresztą w Brukseli na placach zabaw też było popołudniami i w weekendy pełno dzieci i młodzieży, a jest tam placów zabaw od groma i to z urządzeniami - zabawkami zarówno dla dzidziusiów jak i dla nastolatków. Nie twierdze bynajmniej, że dla wszystkich dzieci w be ważniejsza jest piłka czy rower niż komputer, ale wielu potrafi pogodzić te dwie różne rzeczy. Nie brakuje też takich w pl - jak mówiłam (choć mogło nie zostać zrozumiane przez niektórych :-). Tak więc nie zwalajmy winy na rozwój cywilizacji, tylko ruszmy stare dupska z domu i pokarzmy dzieciom, w co się bawiliśmy w ich wieku!!! Jak ich nie nauczymy się bawić, to nie będą umieć.

to plac zabaw w mojej okolicy :-)

P.S. Mogę Wam przypomnieć parę zabaw, bo znam sporo :-)