Brugia łomatko, czyli totalna porażka wyleczona wąchaniem kwiatków u samego Króla Belgii

Mojemu zachciało się wczoraj zobaczać Brugię... A mówiłam, że jak nasz nauczyciel niderlandzkiego mówi, że to "zasrane miasto", to w tym coś musi być. Nie czułam jakoś przekonania wczoraj do tej wycieczki - ma się te psie-czucia, no ale koniec końców nagle przed południem żeśmy pojechali. Żeby było ciekawiej małżonek postanowił wytestować wbudowaną nawigację w samochodzie zamiast sprawdzonego GePeeSu  z Aldika. No bo przecież to prosta droga, to co tam za wiele nawigacja potrzebna buachacha. W aucie nie ma zaktualizowanych map i ostrzeżeń o utrudnieniach ruchu, przeto na dzień dobry półtorej godziny tkwiliśmy w korku. Gdy dotarliśmy do "celu" małżonek zaczął się wnerwiać, że nie poszukałam jakiegoś adresu. Ani mi to do łba nie przyszło, bo widziałam, że mój osobisty mąż przez 3 dni oglądał strony Brugge... Jednak się okazuje, że czytanie o zabytkach i innych punktach turystycznych nie jest jednoznaczne z wyznaczaniem celu wycieczki, którą się proponuje... Hahaha rżę do dziś, bo "celem" okazał się być port a nie centrum, które niby mieliśmy zwiedzać. Do centrum trzeba było się cofnąć około 20 km, ale wtedy ktoś się ogarnął i wydarł ze schowka dobre urządzenie nawigacyjne, które jednak okazało się być śmiertelnie obrażone i przez 10 minut udawało, że nie widzi sygnału gps. Złośliwość rzeczy martwych, pff!
Jak w końcu dotarliśmy do centrum (czekając oczywiście po drodze w korku aż te cholerne łódki przepłyną i opuszczą z powrotem zwodzony most), się okazało, że tam panuje wielkie oblężenie. Krótka nać godziny szczytu. Z godzinę jeździliśmy szukając wolnego miejsca i starając się ani jednego turysty nie przejechać. Wszyscy przeżyli chyba,  ale miejsca nie było nawet dla smarta a nie dopiero normalnego samochodu. W międzyczasie wszystkim zachciało się siusiu, wszyscy byliśmy do tego głodni i wkurzeni. No, Młodzież pochłonęła bułki i wypiła wszystkie napoje, ale wc potrzebował każdy w trybie pilnym... Na wyjeździe też zatrzymał nas podniesiony most. Fajnie tak se patrzeć na wodę i łódki, jak mało się nie posikasz. W końcu dotarliśmy do okolic dworca, ale i tam napisy na parkingach świeciły się na czerwono informując, że parking is VOL, a krążące w ślimaczym tempie auta dawały potwierdzenie, że w tym zasranym mieście nie da się zaparkować. Tak więc podjechaliśmy do jakieś restauracyjki, skorzystaliśmy z wuceta i zażyczyliśmy sobie jakieś flamandzkie żarcie. "Stoofvlees" - gulaszyk wołowy z frytkami był baaardzo dobry, chyba se nawet taki w domu spróbuję uszykować, już nawet znalazłam przepisy. To jedyna dobra rzecz z tej wycieczki.

Brugia z okien samochodu

Jednak my łatwo nie dajemy za wygraną i staramy się uczyć na własnej głupocie. Ja powiedziałam, że jadę tam pociągiem, wszak do Brugii mamy bezpośredni i nie będę się dusić w jakims głupim korku i nerwować brakiem miejsc parkingowych. Mój jednak nie daje się namówić na ten sposób podróżowania i powiedział, że jedzie autem za tydzień o ile nie będzie lało. Młoda zobaczyła wielgachny diabelski młyn koło dworca i liczy, że następnym razem jeszcze tam będzie, a wtedy nie odpuści. No i wiemy już, że Brugia jest bardzo malowniczym miastem, ale nie ma po co się tam pchać w godzinach szczytu, bo nawet pomijając kwestie parkowania, to w takich tłumach ludzi ciężko w ogóle cokolwiek zobaczyć, a tym bardziej sfotografować. No normalnie masakra. W życiu tylu turystów w jednym miejscu nie widziałam, choć każde belgijskie miasteczko jest ich pełne. Tak jednak to już był szczyt szczytów. Gorzej jak w Częstochowie podczas pielgrzymek.

BRUGIA - byłam i widziałam choć z auta nie wysiadałam :-D

Dziś jednak w celu poprawienia statystyk wycieczkowych postanowiliśmy odwiedzić króla. No ale skurczybyka w domu nie było, a tylu gości miał...
Jak dojechaliśmy na Laken i zobaczyliśmy tłumy, to zaczęliśmy się obawiać, że znowu za długo żeśmy spali, że może i tam trzeba od świtu czekać na parkingu, by zobaczyć i powąchać królewskie kwiatki. Już zaczęliśmy dumać gdzie by tam na Bockstael najlepiej było szukać miejsca, choć spacer nie specjalnie się uśmiechał, bo coś mokrego z nieba zaczynało spadowywać... Na szczęście się okazało, że jeszcze się upchaliśmy na parkingu. Policjanci sprawnie wszystkim kierowali.

Tak oto wizytę w królewskiej oranżerii uważamy za udaną.

Miejsce to warte zobaczenia, zwłaszcza, że nie wymaga wielkiego wkładu finansowego, bo płacą tylko dorośli i to śmieszne 2,5euro od łepka. Przerażająca na pierwszy rzut oka kolejka szybko się przemieszcza i czekanie zajmuje raptem ze 2 minuty. Tyle tylko, że te szklarnie Rodzina Królewska udostępnia tylko raz do roku przez okres dwóch tygodni na przełomie kwietnia i maja.

Szklarnie te powstawały w latach 1870-1902 z inicjatywy Króla Leopolda II. Ogrody zajmują kilkanaście hektarów i należą do największych na świecie. W szklarniach można podziwiać sporą kolekcję pięknych wiekowych fuksji, a także pelargonii czy azalii. Jednak jest tam też od groma roślin egzotycznych. Nie ma co dłużej ścierać klawiatury. Pokażę po prostu fotki.

widok na Brukselę