28 maja 2022

Znowu jestem o rok starsza - ciut mądrzejsza, bezczelniejsza i zuchwalsza…

 Zapierdala ten czas jak głupi, a moje dni wyładowane są po brzegi…

Co oczywiście ma wiele pozytywnych stron, bo człowiek nie ma czasu na zbędne myślenie o życiu. Gdybym tak nie miała ciągle setek rzeczy do zrobienia w siedmiu miejscach jednocześnie, gdybym nie miała 10 zwierząt, 3 dzieci, jednego męża i całego domu non stop na uwadze, to całą uwagę musiałabym poświęcić sobie, co w aktualnych okolicznościach rakowych było by bardzo ale to bardzo niezdrowe.

Dobrze jest mieć dużo do zrobienia. Lubię życie na pełnej petardzie, tyle że coraz częściej mam wrażenie, że mózg mi się przegrzewa od tego, bo zapominam non stop o wielu rzeczach, mimo że mój stół zawalony jest dziesiątkami zapisków-przypominajek a i w telefonie i tablecie ich nie brakuje. Do tego mam oczywiście zapisany cały kalendarz w kuchni. Przypomnę, że nie jestem żadną bizneswoman, ani celebrytą a tylko zwykłą sprzątaczką, która do tego od pół roku jest na zwolnieniu lekarskim. No i jak to, kurza dupa jest, że brakuje mi ciągle ze 30 godzin dziennie czasu, by zrobić to wszystko, co bym chciała?! Nie mam wszak bynajmniej w tych chceniach żadnych dalekich podróży, szalonych wypraw, imprez, konferencji naukowych, czy jakichkolwiek spotkań z ludźmi, a tylko zwykłe przyziemne rzeczy do zrobienia w dużej mierze w swoim własnym domu lub jego okolicy. Ot, wszystkie moje domowe obowiązki, zainteresowania i hobby. Od groma tego i ciut ciut.

Ciągle wybieram np pomiędzy czytaniem książek i pisaniem bloga, bo i tego i tego mam całą górę w planach, i to, i to kocham. Ale poza tym myślę, by dopracowywać mój niderlandzki, powtarzać mój rosyjski, marzę uparcie o nauce francuskiego. Obowiązki domowe sporo czasu pochłaniają, wiadomo, a człowiek by chciał i to i tamto, i jeszcze siamto obskoczyć.

Gbybym miała nadmiar czasu, chciałabym np się nauczyć grać na skrzypcach, zrobić kurs spadochroniarski, pojechać do Maroka i Hiszpanii, mam też ciągle rosnącą listę miejsc do zobaczenia w Belgii - muzea, cmentarze, ruiny, urbexy… oraz kilkadziesiąt innych małych marzeń do spełnienia. A tu mija tydzień za tygodniem, miesiąc za miesiącem, a nie ma kiedy tego wszystkiego zaliczyć.

Niestety nie można mieć wszystkiego. 

Chemia w czwartek to dobry moment, bo wtedy zwykle w dni robocze czuję się w miarę na siłach, by ogarniać życie. No ale weekend zwykle zrypany. Trochę to irytuje… Robię tyle, ile daję rady i mam z tego sporo frajdy, ale czasem czuję niedosyt i mierzi mnie ten szybki, nieubłagalny upływ czasu oraz moja bezsilność wobec mojego ciała zaczadzonego trutką na raka.

Z moich dokumentów wynika, że za kilka dni kończę 45 lat. Jednak to chyba jakieś totalne nieporozumienie i kompletna pomyłka. No sorry wybaczcie ludzie, ale taka stara to ja na pewno nie jestem 🙄.

Ludzie, którym 5 lat brakuje do półwiecza chyba powinni się czuć, jakby im brakowało tylko 5 lat do półwiecza c’nie? Powinni być poważniejsi, odpowiedzialniejsi, mieć jakąś poważną robotę, ubierać się jak na ludzi po 40 przystało, odżywiać się zdrowo, wyrażać się mądrze, podejmować mądre decyzje, być mądrym, czuć się dobrze i pewnie wśród ludzi w podobnym wieku…

Tymczasem ja:

nie przepadam za poważnymi ludźmi

kocham oczobolne koszulki z głupimi obrazkami

noszę bandanę w trupie czachy i czapkę z ćwiekami

uwielbiam się huśtać na huśtawce w parku i zajebiście się bawię w parku rozrywki

używam wulgaryzmów z premedytacją i przyjemnością

nie wiem, ile zarabiam ani co oznaczają te wszystkie liczby na odcinku z wypłaty i gówno mnie to obchodzi

nie umiem oszczędzać ani nie czuję najmniejszej potrzeby, by to robić (nie wyobrażam sobie umierać z myślą, że zostawiam jakieś niewydane pieniądze)

lubię wydawać pieniądze spontanicznie po każdej wypłacie do zera i dobrze się z tym czuję

kocham pchle targi i sklepy z rzeczami używanymi, gdzie kupuję dla frajdy niepotrzebne pierdoły

lubię mieć w domu pełno maskotek, książek, figurek, ramek ze zdjęciami i innych durnostojek

kocham nasz dom pełen zwierząt, to siano i bobki na podłodze, latające pióra, kupy papug na żyrandolu i rozgrzebany zasrany trawnik 

bez końca mogę oglądać i fotografować wszystko, co nie spierdala za szybko sprzed obiektywu

bez końca mogę obserwować uwijające się mrówki, ptaki i inne stworzenia

bez końca zachwycam się pająkami, motylami, gadami, zachodami i wschodami słońca, chmurami, piorunami czy kształtem liści

zawsze wącham ulubione kwiaty, które spotykam na swojej drodze, nawet jak muszę przy tym kucnąć, podskoczyć lub wspiąć się na jakiś murek czy kamień

nie zrywam kwiatów bez potrzeby, bo nie chcę by umierały przeze mnie - wolę podziwiać je jak sobie stoją na łące czy w ogrodzie i cieszą me oko oraz owady

kocham stare cmentarze i mogę na nich spędzać całe godziny, choć sama nie życzę sobie żadnego durnego grobu  (spalić i rozsypać prochy w naturze - to moje życzenie)

nie rzadko głośno komentuję zachowania ludzi w publice, które mnie bawią lub irytują, nawet jak ci ludzie od tego potrzebują pilnie maści na ból dupy

nadal nie rozumiem, dlaczego miałabym nosić ubrania takiej czy innej marki, takiego a nie innego koloru, polecane przez takiego czy innego debila z branży modowej, zamiast tych, w których jest mi zwyczajnie ciepło, wygodnie, komfortowo i które mają moje ulubione kolory 

nadal nie rozumiem, w jaki sposób makijaż, posiadanie lub nie posiadanie cycków, określonej ilości owłosienia, długość nóg czy szerokość dupy,  preferencje seksualne czy jedzeniowe miały by mieć wpływ na to jakim jestem człowiekiem i dlaczego jestem oceniana na takiej podstawie przez innych

muszę oglądać systematycznie pewne filmy, by czuć się dobrze: Sami Swoi, Killer, Hobbit i Władca Pierścieni, Harry Potter, Nigdy w życiu, Motór, Top Gun, Forrest Gump, Dzień Świra i jeszcze pewnie kilka o których teraz zapomniałam

ciągle lubię oglądać kreskówki oraz czytać Kubusia Puchatka

lubię słuchać opowieści nastolatków i rozumiem ich poczucie humoru oraz problemy

lubię pić piwo, próbować ciągle nowych smaków i kolekcjonuję szkło piwne

zawsze głośno kłócę się z komputerami, tabletami, aparatami fotograficznymi i tym podobnymi istotami martwymi

dyskutuję sama ze sobą i opowiadam sobie fascynujące historie (tak, gadam do siebie, bo uważam, ze dobrze jest systematycznie rozmawiać z kimś inteligentnym, kto zawsze cię wysłucha i zrozumie)

mentalnie nie czuję się na 45 lat, a raczej na około 20 w porywach do 15

fizycznie ostatnimi czasy czuję się na 45 w porywach nawet do 85

z ryja wyglądam ostatnio na conajmniej 45 w porywach do 60, zasadniczo jednak to wyglądam jakbym brała chemię czy coś

ciągle jestem normalna inaczej (dla normalnych normalnie przypomnę, że normalny inaczej nie jest synonimem obraźliwego epitetu „nienormalny” i jak ktoś jeszcze raz nazwie mnie nienormalną, to dostanie z liścia albo i nawet z gołej dupy w pysk).


Reszta z Piątki zorganizowała mi dziś fajne urodziny 🥳.

 Pięknie udekorowali dom. Zamówili tort w cukierni. Mąż kupił mi bukiet z 45 róż. Było wino musujące no i góra prezentów. Dostałam mnóstwo zajebistych rzeczy. Trochę nowych, trochę używanych, bo my już tak mamy, że kupujemy sobie wzajemnie mnóstwo prezentów na urodziny, bo mamy przecież tylko siebie. Czasem są to droższe rzeczy, a czasem jakieś pierdoły po parę centów kupione na pchlim targu. Te zwykle mają jakieś symboliczne znaczenie, jak kura i czarownica, które dostałam od Młodej. Zaś te droższe są zwykle użytkowe, z których wszyscy będziemy korzystać. I tak np dostałam komplet noży do steków, bo zawsze narzekamy, gdy mięcho przychodzi picholić takimi zwykłymi; rękawice kuchenne, bo stare się podarły i ostatnio się poparzyłam. Trafiła też do mnie poduszka i pościel, które ostatnio obmacywałam z zachwytem w Ikei. Nie obyło by się oczywiście bez nowego kubka, wszyscy bowiem mamy fioła na ich punkcie i nigdy nie kupujemy żadnych durnych zestawów a tylko i wyłącznie pojedyncze sztuki. Im bardziej oryginalny tym lepiej.  





Najfajniejszy prezent to jednak kupiłam se sama, bo któż inny może wiedzieć lepiej niż ja, co chciałabym dostać na urodziny 🤪😜. A kupiłam se zwyczajnie, jak na poważną 45-latkę przystało, nową zabawkę i cieszę się nią jak głupia. Choć na dzień dobry zdążyłam ją już sprzeklinać wszystkimi najgorszymi przekleństwami, bo jebaniutka nie chciała się sparować od razu ani z iPhonem, ani z iPadem. Do tego oprogramowanie na iPada zainstalowało się pieprzone bo rosyjsku i złużyłam cały słownik obelg zanim wpadłam na to, że w iPadzie można spokojnie zmieniać opcje wszystkich aplikacji w ustawieniach 🤦🏻‍♀️. Wtedy bez problemu zmieniłam na angielski, bo chiński, turecki i japoński jakoś jeszcze gorzej mi się czyta niż cyrylicę, a polskiego ani niderlandzkiego nie było. 

Canon PowerShot SX 740 HS to co prawda żaden tam szał wśród aparatów fotograficznych. Ot zabawka dla amatorów i to dosyć stary model, ale właśnie takiego czegoś potrzebuję, by cykać fotki na bloga i instagrama. Telefon bowiem do tych celów to marnie się nadaje. Po pierwsze z powodu baterii, która wyczerpuje się w pół godziny, po drugie mój stary (choć jeszcze jary) iPhone robi aktualnie zdjęcia niewiele lepsze od tych robionych żelazkiem czy nogą od stołu. 

Aparat to jednak aparat - bateria wytrzyma długo, przy czym można dokupić ze 2 zapasowe w razie wu. A nawet jak aparat padnie to telefon ciągle masz, by kupić nim bilet na pociąg, zapłacić w knajpie czy zadzwonić po pogotowie, gdyby cię szlag trafił, że bateria w aparacie ci padła w najlepszym momencie imprezy.  Na karcie zmieści się od cholery zdjęć, z których wybrane można łatwo przesyłać na iPada za pomocą wifi czy bluetooth (pod warunkiem, że sprzęt poczuje się wystarczająco opierdolony i zacznie współpracować; mój już się poczuł). Ten konkretny model jest płaski i mały, przeto bez problemu wsadzę go do plecaczka czy nawet większej kieszeni. Mogę też nagrywać nim w miarę dobre filmy z Młodym na youtube, gdyby nas taka znowu ochota naszła.

No, jeśli idzie jednak o aktualne ceny sprzętu fotograficznego, nawet takiego gównianego, to chyba kogoś popieściło. Udało mi się po długich poszukiwaniach zdybać tego PowerShota w zeszłym tygodniu za 370€ we Fnacu, ale chyba ostatni kupiłam, bo już go nie ma w tej cenie. Widzę natomiast  ten sam model w tym samym miejscu za 750€. WTF?! Podejrzewam, że to może być wina Putina a nawet Tuska, no albo tego, że nie nosiłam maski ani rękawiczek w pracy. 

Do tego garnczka miodu niestety muszę dołożyć łyżkę dziegciu, bo ta jedna łyżka wszystko spieprzyła. 

Moje urodziny spierdolił jakiś jeden Poloczek i jestem tak wkurwiona w tym momencie, że jakby się teraz zjawił pod drzwiami, uraczę go litanią do wszystkich pierdolonych skurwysynów, choć nawet go nie znam, i każę wypierdalać w podskokach. 

Właściciele domu w tygodniu powiadomili nas, że w sobotę przyjdzie gość zobaczyć ten nasz dach i że to z polskiej firmy. Pytam się, kolo której mamy się go spodziewać, bo kurde mam urodziny - mówię - i wybieramy się do restauracji na obiad. No oni nie wiedzą. 🤷🏻 No nic tam. W tygodniu to i tak nie wiem przecież, jak będę się czuła po chemii, a poza tym zakładam, że normalni ludzie przyjdą najdalej zaraz po południu albo i rano w sobotę w takiej sprawie, a jak nie będą mogli przyjść, to powiadomią właścicieli a oni nas. No ale to normalni…. Kto by tam się wzniósł na wyżyny kultury i powiadomił, o której i czy w ogóle kurwa się pojawi u klienta. 

Sprawa dotyczy też sąsiadki, bo mieszkamy w szeregówce i łączy nas przeciekający dach. Z godzinę temu wymieniłyśmy pełne wkurwienia esemesy, bo ona też została w domu z tego powodu, a chciała zapewne spędzić czas z chorą mamą. 

Pierdolony dzban. Zjebał mi moje urodziny. Dzieci czekały aż w końcu nasmażyły se frytek i poszły ze zwieszonymi głowami do swoich pokoi. Nie byliśmy w naszej ulubionej restauracji przez całą pieprzoną pandemię i zwyczajnie cieszyliśmy się na tę okoliczność. No kurwa, żebym wiedziała, że kutas nie przyjedzie, byśmy normalnie sobie poszli na 15 jak zawsze, bo wtedy nie ma jeszcze ludzi i rezerwację można zrobić godzinę przed albo i bez rezerwacji pójść. Człowiek jednak stara się szanować drugiego. Skoro gość nie ma czasu w tygodniu, bo jest zawalony robotą - tak mówili właściciele domu - i poświęci godzinkę w weekend, by przyjść zobaczyć, co trzeba naprawić, by zaplanować robotę i naprawić nam ten dach jak najszybciej, no to i my poświęcimy ten czas, bo w końcu to dla nas ważne, by nam na głowy nie kapało. No ale to zwykły ćwok. Dla takiego buractwa nie mam żadnego szacunku i zdania nie zmienię. Mam nadzieję, że choć na robocie lepiej się zna niż na kulturze i że jak już kiedyś łaskawie zacznie tę robotę, to sprawnie i solidnie ją wykona, a wtedy może choć odrobinę łaskawszym okiem nań spojrzę.

I nie próbujcie mnie przekonywać, że może mu coś wypadło niespodzianie, bo kurwa żyjemy w dobie telefonów komórkowych, a to oznacza, że w sekundę można ludzi powiadomić o wszystkim i przeprosić.

Do knajpy pójdziemy za tydzień (albo jutro, jakby padało i nie będę mogła pójść na Ros Beiaarda), ale to już nie to samo. Nie da się odspierdolić spierdolonych urodzin.






















 

9 komentarzy:

  1. Kochana wszystkiego najlepszego z okazji urodzinek, samego dobra w kazdej postaci, mnostwo zdrowia fizycznego i psychicznego, po przeczytaniu tego zastanawiam sie czy w jakims punkcie sie nie zgadzamy...... 😘

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki. Dobrze, iż piszesz często, że się ze mną zgadzasz, bo czasem się zastanawiam, czy nie powinnam odwiedzić znowu jakiego dobrego psychiatry ;-)

      Usuń
  2. Alez piekne prezenty!
    Chyba Cie ta rodzina troche lubi :)
    100 lat w zdrowiu i radosci.
    ElaBru


    Nie wiem czy panowie polacy roznia sie tak bardzo od panow belgow. Obie nacje doprowadzaja mnie ostatnio do czerwonej goraczki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No chyba mnie lubią odrobinę albo dobrze udają ;-) Co do nacji to pewnie masz rację, bo wszędzie są ludzie i parapety… Jak mnie Belg, Marokanin, czy tam jakiś Chińczyk wkurzy, to też wyzywam ich od wszystkich skurwysynów. Tym razem padło na „naszego” no to żem pojechała z wkurwem na cały naród… :P

      Usuń
  3. Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin 😊 Super z was rodzinka, dużo zdrówka i jak najmniej stresu ci życzę🌷P.S. Bardzo lubię tu wpadać, poczytać co nowego w Belgii i u was 🌿

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje za komentarz i odwiedziny.

      Usuń
  4. zdrowia i jeszcze raz zdrowia , reszte ogarniasz i dasz sobie rade

    OdpowiedzUsuń
  5. Spóźnione, ale szczere życzenia też od nas.
    Aż się wzruszyłam, gdy czytałam, jak piękne urodziny przygotowała Ci rodzinka.
    Absolutnie się nie zmieniaj i nie poważniej, noś koszulki jakie kochasz i żyj po swojemu.
    Życzę Ci zdrowia, bo teraz Ci go najbardziej potrzeba i czasu na ogarnięcie wszystkich Twoich spraw, pasji i planów. Bo resztę masz. ;)

    OdpowiedzUsuń

Pisz śmiało. Podpisz się jednak, gdy komentujesz z anonima